KUNST EN LETTEREN.
LAND- EN TUINBOUW.
GENEESKUNDIGE BRIEVEN.
WENKEN VOOR VEILIGHEID
EN V0LKSGF70NDHEID.
VAN RECHT EN ONRECHT.
De Kleeren mrten.... de Vronw.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS.
wil niiet eens bekennen, dat hij zooveel
geld wegnam I"
De Officier eisehte omdat R. nog nooit
veroordeeld werd, een voorwaardelijke ge
vangenisstraf van vier maanden, met de
bijzondere voorwaarde: terugbetaling van
f 100 aan zijn patroon, t nneti deu tijd
van één ja.a.
Conform dezen eisch werd R. veroo»
deeld, echter met dit verschil dat hij in-
plaats van vier maanden drie maanden
voorwaardelijk kreeg.
Een chauffeur, die wat „kort" wat.
,,Die meneer was brutaal, zei de chauf
feur Fiona M. uit B o s k o o p, die ter
zake van mishandeling terechtstond, „en
ik was wat kort!"
„Dat klopte niet en verklaart de hot
ting.
„Hij zei ook tegen me: waarom gebruik
.je je boerenihcraens niet 1 Daarmee heoft-ie
mij beleedigd. Ik had alleen maar verge
ten hem te waarschuwen, waar hij moest
uitstappen. Ik wou hem de bus uit hebben
en schopte naar zijn actentasch."
De geschopte bus-passagier vertelde, dat
hij niets beleedigends gezegd had, alleen
maar dat het Diet attent van deD chauf
feur was, dat hij hem niet tijdig gewaar
schuwd had.
Officier: „Heeft u niet ifcts gezegd van
boeren hersens V'
„Weineen, Edelachtbare."
Een ooggetuige had gezien, dat de bus
stilstond en een meneer met een tasch een
stomp in zijn zij kreeg en een schop tegen
zijn rug, van den bus-chauffeur.
De kortheid vau woorden en de losheid
van zijn hand en voet kostte Fiona vijf
en twintig gulden-
De huishuur.
Het ophalen van de huishuur is, zootang
er huiseigenaren bestaan, ftl een levens
gevaarlijk baantje geweest.
Geen wonder dat men vroeger dan ook
voor huur-ophalers „pootige kerels" in
zijn dienst nam. Tegenwoordig doet men
dat niet meer.
De Girodienst of postkwitantie doet bet
werk. Er wordt nog wel eens 'n postbode
„afgedroogd" maar dat komt maar zelden
voor. Immers de man komt niet voor zich
zelf of voor zijn patroon
Al* in de kleine plaatsen echter een
huisheer of huisvrouw zelf de huur gaat
ophalen, ontstaat er nog wol eens een con
flict.
Daarvan heeft juffrouw P.B uit Lei
den getuigd. Ze had aan K., die in een
bovenhuisje van haar woonde, de huur op
gezegd. Toen ze 8 November bij een an
deren K., die beneden woonde in een krui
denierswinkel de huur kwam halen, zat K.
van boven, een glaa-sje bier te drinken. Hij
ontstak in wo'cde, toeD hij de huisbazin zag
en begon tegen haar op te spelen. Wat
do juffrouw terugzei, meldt de geschie
denis niet, maar wel weten we, dat de
woordenwisseling zóó hevig werd, dat K
(van boven) de juffrouw tegen een meel
bak aangooide en een klap in het gezicht
gaf. „Zóó, dat haar hoed scheef ging
staan", vertelde heel meewarig een oog
getuige-juffrouw aan den politierechter
De Officier vond hetgeen K. deed, wei
nig ridderlijk. Daar hij ©ohter nog nooit
veroordeeld werd, vroeg spr voor
keer nog een geldboete van f 30 subs. 15
dagen hechtenis.
„D« politie heeft m© toen opgebracht,
omdat die juffrouw zoo tekeer ging. 'Ze
dachten zeker dat ik haar vermoorden wou
en iets vreeselijks in mijn zak had. Maar
ze konden niks aiideTs vinden, dan een
zakje pruimtabak, een oude centimeter en
©en tarnmesje
De politierechter voDd deze vondst blijk
baar zóó onschuldig, dart; hij de boete ver
minderde tot f25 subs. 15 d. hechtenis.
(„Vad.")
KINDERMOORD.
De rechtbank te Middelburg veroordeel
de de 28-jarige J. van S., huisvrouw van
De G., te Dreischor, wegens moord op
haar 4 weken oud land, conform den eisch
tot een gevangenisstraf van 2 jaar.
DUCANOLA-AVOND.
Op veler verzoek geeft de Pianohandel
van 1840 C. F. van der Does, nog één
Ducanola-avond en wel op Donderdag 7
April a.s. in den Foyer van de Stads-
Gehoorzaal.
Als solisten werken mede de Steinweg-
Pucanola vleugel, bespeeld door den heer
A. van der Does, Marie van Campen,
sopraan, en S. Waisvisz, cello.
Toegangsbewijzen voor dezen kunstavond
worden, zooals men ons mededeelt, gratis
aan belangstellenden verstrekt door de Afd.
Leiden, Breestraat 109.
LAND-, TUIN- EN BLOEMIST ARBEIDERS.
De organisatie's van land-, tuin- en
bloemist-arbeiders hadden op 29 en 31
Maart conferenties uitgeschreven met de
patroun6 in het tuinbouwbedrijf. Telken jare
was geprobeerd contact te krggen, doch
steeds mislukte dit. Thans had een enkele
patroon aan de nitnoodiging der arbeiders
organisaties gehoor gegeven. Meerderen wa
ren met kennisgeving afwezig.
Direct resultaat beeft hel niet gehad. Do
wenschen der arbeiders zjjn: een weekloon
van f24. Overuren 50 cent per uur. Door
betaling van het loon op R.-K. en Chr.
feestdagen. Drie vrije dagen per jaar met
behoud van loon. Een regeling voor uit-
keering bij riekte en een werktijdregeling.
De arbeidersorganisatie's besloten de po
gingen om tot een contract te komen voort
te zetten.
Potjeslatijn. II.
In m'(jn vorigen brief schreel ik, dat de
diagnose, de vaststelling van den aard der
ziekte vuurnaine.ga gescmedde door de ver
schillende verscngnselen, welke wij bij den
fwKe waarnemen, de symptomen bijeen te
voegen en met eikander te vergeiijüen. v'ele
symptomen zijn zeer duidelijk waarneembaar,
zoodat ook de leek er goed mee bekend
geraakt, andere daarentegen worden eerst
met veel moeite gevonden.
Ais klassiek voorbeeld noem ik de ont
steking, welke van oudsher door vier ver
schijnselen gekenmerkt werd: roodheid,
warmte, zwelling en gebrekkige functie. Wie
wel eens een ontstekingsproces aan een
vinger heeft gehad, zal zicb herinneren,
dat genoemd lichaamsdeel dikker was dan
gewoonlijk, dat bet warm was om te voelen,
dat het er rood uitzag en dat de vinger
niet zoo gemakkelijk bewogen werd 3ls
ar.oers. Eigemijk hebben we bier nog niet
eens met da diagnose van een riekte te doen,
want ontsteking komt op alle mogelijke plaat
sen en uit allerlei oorzaken voor. We heb
ben hier dus nog maar een symptomen-
complex, dat hij verscheidene ziekten wordt
aangetroflen.
ifoo gemakkelijk als bij dit voorbeeld gaat
het echter lang niet altijd. Niet elke ont
steking rit zoo aan de oppervlakte en van
de dieper gelegen organen zijn de vier
kenmerken niet altijd gemakkelijk te onder
kennen. Alleen de warmte wordt wei altijd
duidelijk, omdat deze zich door het geheele
lichaam verspreidt, zoodat de aigemeene tem
peratuur verhoogd wordt, hetgeen gemeen'ijk
met koorts vereenzelvigd wordt.
Vele verschijnselen zjjn wel is waar ge-
makkelp waarneembaar, maar toch wordsn
zjj biiDa uitsluitend door den man van
ervaring gezien. Het gaat er mee als wan
neer de knaap voor het eerst met vader of
leeraar gaat botaniseeren, en de mooiste
en merkwaardigste planten voorbijloopt, of
wanneer iemand als liefhebber eens mee
gaat in het land om kievitseieren te zoeken.
De boer, die het dikwijls doet, vindt er
zeker tienmaal meer. Allerlei betrekkelijke
kleinigheden, waaraan niettemin een zekere
waarde toekomt, merkt de ervaren arts op:
de groei, de droogte der haren, de toe
stand van de huid en van de vingernagels,
licht gezwollen plekken op bepaalde plaat
sen van de huid, de kleur van huid en
slijmvliezen, enz. enz., dat alles kan be
teekenis hebben.
In dit verband een enkel woord over
„den praktischen blik". Het komt werkelijk
voor, dat de arts, zelfs bij oppervlakkige
beschouwing van den patiënt, een bepaal
den indruk krijgt, welken indruk later blijkt
juist te zjjn, zonder dat hg zelf in staat
is, precies uit te leggen, wat hjj eigenlijk
voor bijzonders gezien heeft. Zoo iets, dan
bewijst dit feit wel, hoe groote beteekenis
soms aan de allerkleinste veranderingen
toekomt, maar ook, hoe ontzettend moeilijk
kan het zijn, uit al die tallooze kleinig-
heuen tot het Inricht van den eenig waren
toestand te geraken.
Aan de verschijnselen, die met het oog
worden waargenomen, heeft de arts dan ook
bij lange niet genoeg. Het gevoel speelt
een groote rol. Ik behoef slechts te her
inneren aan het voelen van den pols. Het
is merkwaardig hoe veel door oefening kan
worden waargenomen, eenvoudig door een
paar vingertoppen op de polshuid boven den
daar verloopenden slagader te drukken. Maar
trog merkwaardiger is, dat dit eeuwenlang
gewaardeerde middel een tijd lang in ge
neeskundige kringen met een zekere ge
ringschatting is behandeld.
Maar er is nog zoo veel anders, dat
dooi het gevoel gevonden wordt. Niet ten
onrechte is dan ook wel eens beweerd, oat
de bekwame aris op de vingertoppen, al
thans van beide wgs- en middenvingers,
ccgon heeft gekregen. Hg nadert in dit
opzicht de blinden, die door oefening zoo
fijnvoelend worden, dat inderdaad de vinger
dikvgls het oog vervangen kan.
Nog andere symptomen leeren wg ken
nen door het gehoor. Kort geleden, in De
cember van het vorige jaar, hoeft men in
Frankrijk de nagedachtenis gehuldigd van
Laennec, den man die de auscultatie heeft
gevonden. Dp tweeërlei wgze kan het ge-
boor behulpzaam zgn om den toestand, waarin
bepaalde lichaamsdeelen, en wel voornamelijk
de longen, verkeeren, te leeren kennen, in
de eerste plaats door de geluiden in de
lengen af te luisteren. Laenneo heeft ge
leerd, dit te doen door een buis tusscben
de üorstwand van den patiënt en bet oor
van den arts te plaatsen. Alweer door
oeiening leert men de beteekenis der ge
hoorde geluiden (schaven, blazen, reutelen)
kennen. In de tweede plaats kan men, door
te kloppen op de borst, hetzij direct, hetzij
op een op de borst gelegd plaatje of vinger,
verschillende geluiden hooren, al naarmate
do toestand der ondergelegen deelen is. Deze
methode wordt als percussie vau de eerst
genoemde, auscultatie, onderscheiden. En
ae bij auscultatie gebruikte buis beet ste
thoscoop, en niet stereoscoop, zoals de on
verbeterlijke knecht Lubowski van dokter
Klaus hem gelieft te noemen. De vooruitgang
der studie over longziekten is door deze
verbeterde methoden van onderzoek ontzag
lijk vooruitgegaan. En de huldiging van
Laennec, waarbij Nederland door twee klini
sche hoogleeraren vertegenwoordigd was,
moet dan ook dubbel verdiend heeten.
De reuk bewijst, zij bet ook in mindere
mate, in sommige gevallen zeer belangrijke
diensten bij het stellen der diagnose. Het
is bijv. van sommige riekten bekend, dat
zij een bepaalden eigenaardigen reuk ver
spreiden. Hier zou het dan dus niet zoo
zeer de practische blik, als wel de practisehe
neus zgn, die in staat was oogenblikkelijk
de goede diagnose te maken.
De smaak wordt wel zoo goed sis nooit
gehrnikt Dat evenwel de man der weten
schap, als het moet, voor niets terugdeinst,
blgkt hieruit, dat vroeger, toen nog geen
andere middelen bekend waren, het bestaan
van suikerziekte inderdaad werd aangetoond
door de nrino van den patiënt te proeven.
Hier vinden wg als van zelf den over-
1 gang van de directe waarneming tot bet
onderzoek, als ik het zoo noemen mag,
langs een omweg. Vele symptomen bestaan
niet uit eenige direct waarneembare ver
andering aan den patiënt zelf, maar nit
de veranderingen in zgn uitscheidingen, in
gewijzigde reactie op bepaalde, soms listig
uitgedachte onderzoekingsmethoden. Zoo is
het alonde urineonderzoek in den loop der
tijden veel uitgebreider en ingewikkelder
geworden, in een vorigen brief heb ik reeds
een en ander gezegd over de gewichtige
uitkomsten van het moderne bloed-onderzoek,
voor bet onderzoek van de spijsverterings
organen wordt de inbond van maag of lager
gc-legen deelen weer teruggebeveld, een
bestemden tijd nadat een proefmaaltgd is
gebruikt Over deze soort onderzoekingen
nog een en ander in een volgenden brief.
H. A. S.
KIESPIJN EN KUNSTTANDEN.
Wie dan alleen tandheelkundige
hulp inroept, als hij kiespijn krijgt,
loopt gevaar, zijn tanden vroegtijdig
te verliezen.
Wie zijn tanden regelmatig laat
onderzoeken en zoo noodig vullen,
behoudt deze en blijft verschoond
van kiespijn.
De natuurlijke tanden zijn voor het
kauwen veel meer waard dan kunst
tanden.
GEZONDHEIDSRAAD.
(Nadruk verboden).
XXXVII.
Adverteerders en uitgevers.
Onder de vonnissen in den laatsten tijd
gepubliceerd, zijn er twee, die handoleu
over de rechten en verplichtingen van ad
verteerders en van uitgevers van bladen en
daarom voor de lezers, die dagelijks de ad
vertenties bij honderdtallen voor hun oogen
krijgen niet oninteressant.
in beide gevallen kwam de uitgever er
het slechtst af; in het eerste, omdat hij de
oplaag van zijn blad grooter had voorge
steld, dan die werkelijk was; in het andere
omdat hij weigerde advertenties op te ne
men, die zijn eigen bedrijf konden schaden,
ofschoon hij bij het sluiten van het adver
tentiecontract annonces van dergehjken in
houd had kunnen verwachten.
De toedracht van de eerste zaak was
aldus: Het zoogenaamde advertentie-con
tract, tot stand gekomen tusschen een dag
blad en iemand, die als directeur eener
naamlooze vennootschap optrad, behelsde,
dat deze in den loop van een jaar 3000
regels advertenties zou doen opnemen, tegen
dadelijke betaling van 0.18 per regel. Had
hij niet ten volle van die bevoegdheid ge
bruik gemaakt, dan moest hij de regels,
waarover niet beschikt was. binnen 30 da
gen na afloop van het jaar tegen denzelfden
prijs betalen. Toen het jaar om was, waren
slechts ruim 1000 regels ter plaatsing op
gegeven. waarvoor het verschuldigde bedrag
was voldaan. Maar toen de courant ook be
taling der overigen eisehte, verweerde de
adverteerder zich daartegen. In de eerste
plaats voerde hij eenige weinig zeggende
argumenten aan, die* de rechtbank ter zijde
schoof, verder beriep hij zich op de omstan
digheid, dat de vertegenwoordiger van het
blad. die hem tot het aangaan der overeen
komst had bewogen, hern had medegedeeld,
dat de oplaag van de krant 36000 exempl.
per dag bedroeg, terwijl deze in werkelijk
heid slechts ongeveer 9000 groot is. Dit zou
bedrog opleveren, zoodat hij niet gebonden
was.
Hieromtrent overwoog het college, dat.
aangezien het blad de bewering van een
oplaag van slechts 9000 exemplaren per dag
maar vaag tegensprak, aangenomen moest
worden, dat die juist was, maar dat dan
ook de voorspiegeling door den vertegen
woordiger van een viermaal grootere oplaag
dan de werkelijke, niets anders dan een
bewust uitgesproken onwaarheid was, een
„kunstgreep", zooals voor het wettelijk be-
begrip vbedrog is vereischt.
Voorts eaat een zoo grove onwaarheid
kennelijk verre te buiten de gebruikelijke
aanprijzing en opvijzeling, waarop, naar de
rechtbank menschkundig aannam, een voor
zichtig zakenman bij zijn tegenpartij ver
dacht moet, zijn en waarmee hij in der regel
ook wel rekening zal houden. De balans
toonde dus reeds neiging om in het nadeel
van den dagblad-exploitant door te slaan,
als laatste poging om haar tegen te houden
beweerde deze. dat de tegenpartij nog door
was gegaan met het doen plaatsen van
advertenties, ook nadat hij van den werke-
1 ijken omvang had gehooid. zoodat hij. aan
de onwaarheid niet de beteekenis had toe
gekend. die hij thans daaraan beweerde te
hechten. Het bevolen getuigenbewijs moet
hieromtrent klaarheid brengen: hoe de zaak
afcreloopen is. vertelt de publicatie niet.
Het tweede geval, waarop gedoeld werd,
was nog iets pikanter. De uitgeefster van
een bekend vaktijdschrift, die ook weten
schappelijke boekwerken uitgeeft op het
zelfde terrein, sloot met een boekhandelaar
een advertentie-overeenkomst om in het
blad in twee jaar 52 advertenties van 1/4
pagina tegen f 15 per pagina te plaatsen.
Alles ging goed, tot na een klein jaar de
boekhandelaar een annonce deed opnemen,
waarin hij boeken, door de exploitatie van
het weekblad uitgegeven, aanbood voor vrij
wat minder dan den gewonen boekhandel»-
prijs. onder bijvoeging, dat zij gloednieuw
en van den laatsten druk waren. Met deze
aanbieding van haar producten beneden den
officieelen prijs ging de uitgeefster begrij
pelijkerwijze niet accoord pn toen de adver
tentie opnieuw ter plaatsing werd opgege
ven, weigerde zij die en volhardde daarin
ook bij herhaling. Van meening zijnde, dat
de boekhandelaar nu maar iets anders moest
adverteeren, eisehte zij van hem wel be
taling voor de beschikbare ruimte, maar
deze wenschte niets dan de bewuste annonce
opgenomen te zien. Tenslotte dagvaardde
de uitgeefster hem voor den prijs der niet
geplaatste advertenties, welke vordering de
boekhandelaar beantwoordde met een eisch
tot schadevergoeding wegens het niet plaat
sen der annonce, voor de berekening, waar
van hij als basis nam de bestellingen na de
gewraakte aanbieding ingekomen. Boven
dien verlangden beide partijen van den
rechter ontbinding der mislukte overeen
komst
De rechtbank overwoog, dat het argument
der uitgeefster, dat zij de advertentie,
niet zou behoeven te plaatsen, omdat dit
zou indruischen egen haar redelijk belang,
niet opging, omdat zij bij het sluiten van
het contract had moeten begrijpen, dat de
'boekhandelaar juist zou adverteeren met
boeken op het terrein van het vaktijdschrift
terwijl het algemeen bekend is. dat hij er
zijn gewoonte van maakt om te verkoopen
legen lagere prijzen dan in den georgani-
«eerden boekhandel gelden. De uitgeefster
had het slechts zich zelf te verwijten, dat zij
aldus het Bredasche turfschip binnenhaalde.
De tegenvordering werd eveneens afgewezen
op grond, dat het verband tusschen het niet
plaatsen der advertentie en het beweerde
nadeel niet bewezen was De overeenkomst
werd echter ontbonden verklaard: in zoo
verre kregen beide partijen haar zin.
AMY VORSTMAN—TEN HAVE.
„Mmmmmzei meneer Pieterse
en Leek over z'n krant heen „heel aar
dig..."
„Ik wou antwoordde mevrouw Pie
teree snibbig, dat je niet op zoo'n afwezige
manier blijk gaf van je appreciatie."
„Nou dan meneer Pieteree werd voor
een oogeublik geheel zichtbaar, „het is
een heel aardige jurk."
„Aardig..." stoof mevrouw Pieterse op;
„ddrdig... wie Doemt er nu een japon ddr-
dig. Het kan jou ook heelemaal nieta sche
len wat ik aan heb."
„Ook al goed viel meneer Pieterse
boos uit, „dan is het een leelijke, afschu
welijke, onmogelijke jurk als je dat liever
hebt."
„Je kunt moeilijk zeggen, dat de japon
niet „je dat" is, vond mevrouw.
„En waarom mot Dat kan ik héél goed
zeggen... heel goed. Misschien staat ze je
wel heelemaal niet als je haar aantrekt.
Voor jullie vrouwen komt er maar één
ding op aanals het maarde mode is, of
het je staat of niet!"
„Natuurlijk verbeeld je!'* (diep ver
ontwaardigd).
„Welnou", hernam de heer Pieterse en
deed behagelijk een trekje aan zijn si
gaar, „dan is er immers niks geen kunst
aan om je goed te kleeden de mode schrijft
de uniform voor en aLles wat je te doen
hebt, is het aan te trekken dat is alles!
Smaak is dus overbodig."
„Zich goed te kleeden," verkondigde me
vrouw met autoriteit, „is een groote
kunst... een heel gróóte kunst. Sommige
vrouwen hebben maar alles aan omdat het
nu eenmaal de mode zoo voorschrijft. Ik
zou er niet aan denken iets te dragen, wat
me niet stond."
„En je zei net, dat een japon mood en
goed was zoolaDg als hij maar in de mode
was
„Ja natuurlijk", antwoordde mevrouw
Pieterse triomfantelijk, „dkt is nu juist
du kun6t om je goed te kleeden
„Vrouwenlogica!" steunde de heer Pie
terse cn maakte een retireerende bewe
ging achter zijn krant.
Mevrouw Pieterse deed twee stappen tu
do richting van haar echtgenoot, de nieuwe
jurk als een strijdbanier voor zich uit
„ik zeg je plechtig beklopte zij het on
schuldig tafelblad dat een goedgekleede
vrouw de mode weet te wijzigen naar haar
figuur, hier wat af, daar wat bij..."
„Bij dat Figuur... I" vroeg de heer Pie
terse benauwd, met een blik naar zijn
welgedane gade
„Laat me uitspreken," verzocht mevrouw
ijskoud en de heer Pieterse kromp zicht
baar ineen.
„E... Wat zei ik nou ook alweer
„Dat er lim wat... bijkwam..."
hielp de heer Pieterse gedienstig.
„O ja... ik wou maar zeggen, dat je dc
mode niet moet overdrijven en dat je al
tijd je type in het oog moet houden...."
„Zoo hm 6rinds de vrouwen tegen
woordig allemaal hun best doen er zooveel
mogelijk als mannen uit te zien-, houden
ze dan zekeT het mannelijk type in het oogf
Ook al nieta nieuws! Dat hebben de vrou
wen altijd gedaan!"
„Wat ben je weer geestig! We hadden
het over kleeren..."
„Juist en als je weten wilt hoe er
over denk. waarom dragen jullie vrouwen
geen verstandige warme kleeren in plaats
al die gazen flodders, die je ieder oogen
blik een ziekte op je hals halen...?"
„Gazen...En ik heb m'n heele leven
Jaeger gedragen' verdedigde mevrouw Pie.
terse zich verontwaardigd
„Nou ja, ik bedoel ook niet jou speciaal
laten we jou er nu even buiten laten."
„Mij... er buiteD laten. Wat weet jij
dan van de „gazen flodders" van andere
vrouwen... Dat zou ik wel eens willen
weten," vond mevrouw Pieterse met on
heilspellend aplomb.
„Och met jullie kan men niet praten,"
bromde de heer Pieterse met mannelijke
logica.
„Wil ik je eens wat zeggen V' vroeg hij
bij de deur. „Jij hebt het altijd over goed
gekleede vTouwen en ik wed, dat je zelf
niet een8 precies weet wat je daaronder
verstaat."
„Dat is wel waar," riep mevrouw Pie
terse uit. „Een goed geWeede vrouw, dat
is... nou... dat is... dat is als je... dat is
als een vrouw de meest extravagante din
gen kan dragen zonder dat ze opvallend
1 ij k e n."
„Zoo, hm, nou, zoodra als je mij kan
doen gelooven, dat dat knalrood© ding daar
(met een handbeweging naar de nieuwe
japon) een onopvallende tint gedekt rood
is, zal ik gelooven dat jij een goed ge
kleede vrouw bent", merkt© de heer Pie-
fcerae droogjes op terwijl hij zijn hand naar
de deurknop uitstrekt©.
Even later viel de voordeur met een slag
dicht...
Met iets als een zucht vouwde mevrouw
Pieterse het feestelijk ritselende vloeipa
pier in de gebloemde GerzoDdoos en daar
na had ze volle drie kwartier noodig om
in de ijskoude slaapkamer de doorzichtige
nieuwe roodc t© gaan passen ongevoelig
voor de zorgvuldig verzwegen prijs op bet
bengelende kaartje, ongevoelig voor gebrek
aan waardeering en steken-onder-water,
slechts in het opwindend bewustzijn van
het nieuwe, zooals alle vrouwen sinds men-
schenheugenis gezwicht zijn en zooals het
vermoedelijk ook wel altijd zal blijven,
niettegenstaande tijdelijke mannelijke al
lures.
Wij waren van plan een artikel te schrij
ven over den invloed van kleeren op de
vrouwelijke psyche, doch de roode japon
van mevrouw Pieterse liet ons geen „stof"
overl
VOOR ZONDAG, 3 APRIL.
LEIDEN.
Evang. Luth Gemeente: Voorm., half-
el f ds. J. Ph Makkink; en nam. 7 uur,
ds. C. de Meyere (bevestiging nieuwe
leden).
Doopsgez. Gemeente: Voorm. 10 uurt
ds. Bon ga.
Remon. Geref Gem.: Voorm. halfelft
ds Tjalsma,
Vrije Kath. Kerk: Zaterdagnam., 8 uur,
Vespers en Lof; Zondagnam., halfelf, Mis,
Ver. van Vrijz. Hervormden (Zaal Volks
huis): Voorm. halfelf, dr. K. H. Boerse-
ma, P.
Egliee Wallonne: Dimanche h. dis hen-
res et demie du matin, mr. E. Michalin,
pasteur a la Haye.
ALPHEN.
Ned.-Herv. Kerk, JulianastraatVoorna
halftien, ds. N. G. Veldhoen (Bed. H. D.)_
en nam., halfzeven, ds. De Bruin.
Hulpgebouw Gouwsluis: Nam., halfze*
ven, ds. Veldhoen.
Ned. Herv. Kerk, Oudshoornscheweg:
Voorm., 10 uur, ds. J. van Linsc-hooten
(Bed. H. Doop).
Evangelisatiegebouw, Hooftatr.Voorm.
halftien, en nam. halfzeven, ds. Mont-
ürans, uit Barneveld.
Geref. Keik. Hooftstraat: Voorm. 10
uur, preekleïen en nam. 6 uur, ds. Wien
tjes.
Geref. Kerk, RaadhuisstraatVoorm. 10
uur, da Schouten, en nam. 6 uur, de heer
Oranje.
Geref. Kerk, De R/uyterstraat: Voorm.
10 uur, de heer Oranje, en nam. 6 uur, ds.
Schout-en.
BOSKOOP.
Ned.-Herv. (Geref.) Evangelisatie:
Voorm. halftien, de heer Lyklema; en nam.
6 uur, ds. Beekenkamp, uit Leiden.
Salvatori: Voonn halftien en nam. 6
uur, ds. Peterse, uit Dooderwaard.
Geref. Kerk: Voorm-, 10 uur, en nam.
6 uur, ds Ferühout.
Ned.-Herv Kerk; Voorm., 10 uur, dr.
Glas (H, Doop).
HAZERSWOUDE.
Ned.-Herv. Kerk: Voorm., halftien, ds<
I. Voorsteegh, uit Katwijk-aan-Zee; nam*
halfzeven, ds. Luuring.
Geref. Kerk. Voorm., halftien en nam«
halfzeven-, ds. Gispen.
HILLEGOM.
Ned.-Herv. Kerk: Voorm., 10 uur en nan^
5 uur (H Do-ip) de Grolle.
Geref. Kerk- V»»orm 10 uur en nam. 5
uur, ds Van Qerkson.
Chr. Geref. Kerk :Voorm. 10 uur en nam,
5 uur, leesdienst.
Ned. Prot. Bond: flam. 7 uur da. G*
Horreus de Haas, uit Zwolle.
DE KAAG.
Ned. Herv. Kerk (verbetering)Voorm.,
halftien, de eerw heer L .v. d. Meer, uit
Noordwijk aan Zee.
KATWIJK AAN DEN RIJN.
Ned.-Herv. Kerk: Voorm. haJftien eö
mam., 6 uur. ils. Bollee.
Geref. Kerk Vo^rm., halftien en nam*
6 uur, ds. Meyering.
LEIDERDORP.
Geref. Kerk (verbetering): Voorm. half.
tien (fl A.) en nam. halfzeven (H. A. en
Nabetrachting), ds. Woudstra.
LISSE.
Ned.-Herv. Kerk: Voorm. 10 uur efl
nam. 5 uur ds G. vaD Dijk Azn.
Geref. Kerk: Voorm.. halftien en Dan,
4 uur, dr. Th Ruys Jr.
Chr. Geref. Kerk: Voorm., halftien ed
nam., 6 uur, leesdienst.
Goref. Gemeente :Voorm., halftien, etf
nam. 4 uur, ds. H. A. Mindenman.
NOORDWUKERHOUT.
Ned.-Herv. Kerk: Voorm. 10 uur, da*
P. Hofstede.
OEGSTGEEST.
Ned. Herv. Gemeente: Voorm. 10 uur,
in het Groene Kerkje, de heer A Sonne-
veld, en nam. 5 uur, in „Irene", ds. T. J«
Jansen Schoonhoven
2-2 i
