MENTHAFORM
TABLETTEN TEGEN GRIEP
No. 20515
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 29 Januari
Derde Blad Anno 1927
19 Buitent. Weekoverzicht
NIEUWS UIT BELGIE.
BROCADES
FEUILLETON.
eenzame Artieste.
tfaxz vormt in Dnitichland
een „rechts" kabinet De
Chineesche kwestie Enge
land alleen Ontspanning
in Amerika.
Thans mag men als zeker aannemen, dat
4arx slagen zal en vermoedelijk zal, wan
neer men dit leest, elders in dit blad offi
cieel kunnen worden gewaagd van de vor
ming van het" 15e Duitsche kabinet, sinds
0e repuAiek werd ingesteld. Het verloop
(van de crisis critisch achterna beschou
wend, heeft het er veel van, of het Cen-
um dr. Curtius alleen daarom niet heeft
§oen slagen, om zelf de leiding te behou-
len. De combinatie naar rechts, van
luitsch-nalionalen, Duitsche Volkspartij,
[entrum èn Beiersche Volkspartij is.voor
Elkaar. De Duitsch-nationalen hebben het
•ogram van het Centrum aanvaard, zij het
Bat in menig opzicht van dat program zoo
[ets als groc is gemaakt. De republikeinsche
laatsvorm, de politiek van Locarno, ze
Reeten veilig. En verklaart Stresemann in
eigen persoon het niet zelf? 't Is alleen
pknaar jammer, dat het buitenland .een ge
wicht trekt van „wie lacht daar" en trots
het „autos epha" (hij heeft het zelf gezegdl
JSreinig vertrouwen heeft. Tot zelfs het En-
[jïelsche, radicale blad de „Manchester
^■uardian" toont openlijk wantrouwen.
Waarom het Centrum, dat aanvankelijk
I miets wilde weten van een samengaan met
de Buitseh-nationalen, zoo plotseling is ge-
aid? Heusch niet door en wegens het
joep van president Hindenburg. De wer-
jelijke reden schijnt gezocht te moeten
(orden in binnenlandsche aangelegenheden
en wel speciaal in onderwijs-kwesties: be
vorderen van de religieuse school, 't Is meer
ieurd, dat schoolkwesties partijen te za-
pen bracht! Doch in hoofdzaak wegens dit
Stste punt hebben de democraten alle
jedewerking geweigerd. In al het andere
zelfs voor hen nog wel een modus v-i-
^endi te vinden zijn geweest, gelooven we
jessler, die als minister van rijksweer
blijft, zal nu wel gedesavoueerd worden
de democraten en dus in de lucht
;omen te hangen, politiek 'gesproken.
I Of bet nieuwe kabinet een lang leven
leschoren zal zijn? We meenen ontkennend
Kp deze vraag te moeien antwoorden. De
f socialisten zullen thans zonder twijfel zon
der eenige beperking in de oppositie gaan
en zoodoende een te sterken druk uiloefe-
LRen op den linkervleugel van het Centrum,
Ifiie volstrekt niet van harte meedoet aan de
Reuwc combinatie. Maar enfin, Duitsch-
Hndheeft vooreerst dan weer een regeering.
■Had China de sprong is wel heel wijd,
tan Duilschland naar China, doch worden
■standen niet hoe langer hoe meer heel
■trekkelijk? ook maar een regeering;
|_wat zou het dan sterk staan. Nu reeds ont-
^kkelt het verdeelde land een pressie
paar buiten, die bewonderd worden moet.
Het staat immers, al wel vast, dat het Chï-
■eesche nationalisme over de gansche linie
al zegevieren. De leus China voor de Chi
nezen is geen ijdele klank meer, zal bin-
en afzienbaren tijd werkelijkheid zijn.
i Uit hetgeen Engeland bereid is te doen,
Blijkt zonneklaar, dat de Chineezen terug
ave kunnen erlangen van grondgebied,
hten, die de WesterSche mogendheden in
en land onvereenigbaar zouden oordeel en
et het nationale fatsoen etc. Alleen de
ch van erkenning en volledige bescher-
ing van eigendom en privaatbezit der
bilenlanders, gelijk overal, het bolsjewis-
■sch Rusland dam uitgezonderd wordt vol-
■di? overeind gehouden. In Noord-China
lal deze eisch wel weinig bezwaren onder-
frarinden, doch hoe Kanton er tegenover staat,
Rnder druk van uit Moskou? Dat zal nog na-
iBer moeten blijken. Engeland zelf blijft er
leer ongerust over, blijkbaar, want behalve
groote vlootkrachten, zullen, ook een 14.000
man troepen naar Sjanghai worden gediri
geerd. De eerste afdeelingen, uit Britsch-
Indiê, zijn trouwens reeds gearriveerd.
Deze Engelsche politiek vindt bitter wei
nig waardeering. In Engeland zelf staat, La
bour er pal tegenover en ook de liberalen
zullen vermoedelijk het regeeringsstandpunt
niet billijken. Amerika, vooral de politici als
Senator Borah, aarzelen evenmin afkeuring
uit te spreken en ook Japan gaat niet mee.
Algemeen vraagt men. waarvoor zoo'n
macht noodig is en of zulk wapenverloon
niet provoceerend zal werken. En daarin ligt
ongetwijfeld een kern van waarheid.
Machtsvertoon wekt bij een nationalistisch
getinte beweging als van zelf tegen-machts-
vertoon. Dan een onvoorzichtigheid van een
van beide zijden en de oorlog is er.
Veel. zoo niet alleé, zal afhangen van
Kanton, gelijk gezegd Hoe zal men daar
reageeren op de, dat lijdt geen twijfel, zeer
milde onderhandelingsvoorwaarden, door
Engeland pas gesteld. Zal men daar tevre
den zijn rpel het direct bereikbare? Afwach
ten is de boodschap.
Het nationalisme, dat in China zoo krach
tig thans spreekt, schijnt de kloof tpsschen
Noord en Zuid te verkleinen. Zoo de diverse
persoonlijke ijdelheden, machtswellust en
veroveringsdroomen den aanvoerders eens
konden worden getemperd en phina een
eenheid werd Welk een macht zou dat 'and
van 400 millioen inwoners kunnen ontwik
kelen. Een vereend China, dat zich ontwik
kelt, geeft bijkans onbegrensde mogelijk
heden
Engelan'd. Amerika en Japan, de drie
groote machten ,die elkaar in 't verre Oos
ten bekampen, zij het nog vreedzaam, voe
ren ieder een politiek voor zich. Wille» Ja
pan en Amerika soms visschen in troebel
water, door Engeland opgeworpen?-
Het conflict in Amerika schijnt bezwo
ren te worden. Mexico heeft zich voor arbi
trage verklaard 'en ook in de Ver. Staten
gaai de strooming in die richting. De Senaat
heeft zich reeds in dezen zin uilgesproken.
Hei gezond verstand schijnt te zullen zege
vieren. De geruchten over bijlegging van
den strijd in Nicaragua nemen in "verhou
ding daarmee ook vasteren vorm aan. Van
hel een komt het ander.
RECLAME.
9950
(Van onzen bijzonderen correspondent).
Het overlijden van prinses Charlotte van
België of de ontknooping van het
Mexicaansch avontnnr.
Brussel, 25 Januari.
De telegraaf heeft u het nieuws gebracht
van het overlijden van prinses Charlotte,
keizerin van Mexico, het vierde kind van
Leopold I en koningin Marie-Louise van
België, in het historisch kanteel van Bou-
chout. te Meisse bij Brussel een van de
schilderachtigste Brabantsche hoekjes op
den leeftijd van bijna 87 jaar Met deze ge
beurtenis wordt het laatste bedrijf gespeeld
van het groot Mexicaanseh avontuur, dat in
onzen modernen tijd van nuchter realisme
en trnnen-ondergang schijnt als een nare ro
mantische droom, een ver in het verleden
liggende geschiedenis van den onbezonnen
ridder uit het oude Europa, die uitging om
een keizerrijk te veroveren voor zijn vrouw.
Maar het heengaan van prinses Charlotte,
„Keizerin van Mexico", herinnert er aan dat
RECLAME.
7349
ZUIVEREN MOND
EN KEEL - VOOR
KOMEN DE KWAAL
PRIJS 60 CTSf P» FLACON
BIJ APOTHEKERS 6 DROGISTEN
dosis durf- en wilskracht, wat hem \veinig
berekend maakte voor de reusachtige taak,
die hem werd opgelegd. Hij aarzelde, wou
waarborgen en vroeg aan de Me&icaansche
afvaardiging, dat het Mexicaansche volk
zou stemmen over zijn keizerschap....
Men vertelt, dat, in afwachting van den
uitslag van dit referendum, hij aan de in-
tiemen uit zijn omgeving de hoop uitsprak,
dat de uitslag „slecht" zou wezen De uit
slag, die echter niet onpa'rtijdig was be
komen. eisehte. dat Maximiliaan de kei
zerskroon. waarvoor, sedert de eerste keizer
van Mexico, Augustin Iturbide, die in 182-1
was doodgeschoten, niet veel liefhebbers
meer waren, zou aanvaarden. Napoleon III
Joonde hem verslagen van zijn vertegen
woordigers in Mexico, die het voorstelden
alsof heet het land voor het denkbeeld van
het keizerschap gewonnen was en de repu-
hlikeinsche Juarislen een partij vormden,
die niet meer le vreezen was.
Napoleon-111 beloofde ook zijn steun met
de wapenen en toen het Maximiliaan ook
bleek, dat zijn trotsche vrouw op den kei
zerlijken droom haar toekomstig geluk
scheon te bouwen, nam hij het aanbod aan.
Op 10 April 1804 legde Maximilaan den
eed af voor de Mexicaansche afvaardiging
en op 14 April scheepte hij zich met zijn
vrouw in aan boord van de „Novara", die
hem eerst naar Rome bracht om den zegen
van den Paus le ontvangen. Op 28 Mei 1861
meerde de „Novara" te Vera-Cruz en veer
tien dagen later had onder groole geest
drift de blijde intrede plaats van het keizer
lijke echtpaar te Mexico-stad.
De moeilijkheden bleven' niet uit en de
idylle bleek ten shotte niet te zijn zooals
de keizerin het optimistisch schreef aan
koningin Marie-Amelie. Zij steunde, op
24-jarigen leeftijd, met al haar jonge krach
ten, haar echtgenoot om de tegenstanders
klein te krijgen. Hoe deze strijd is verloopen
is bekend. Uit nota's van Maximiliaan zelf
beeft men vernomen, welken toestand hij
bij zijn aankomst in Mexico heeft gevonden
„Nauwelijks het tiende gedeelte van het
land is door onze troepen bezet.... De
vijand bevindt zich op eenige uren van
Mexico, in de bergen verscholenDe
staatskas is totaal leeg Men heeft mr-t
het vertrouwen van Napoleon gespeeld....
Ik ben als een blinde naar hier geleid
De nederlaag bleef niet uit en deze werd
niet alleen bevorderd door een feitelijken
toestand, n.l. dat de meerderheid niet voor
de heerschappij was gewonnen, maar ook
door eigen fouten en door de verandering in
de internationale verhouding, o m. het pinde
van dén slaven-oorlog, wat de Noord-Ame-
rfkannsche Unie in slaat stelde te eischen,
dat Frankrijk zich uit Amerika terug trek
ken zou. de oppositie tegen Napoleon III
zelf, die bovendien moeilijkheden ondervond
in zijn betrekkingen met Engeland. Maxi
miliaan werd in den steek gelaten door wie
hem tol het avontuur hadden gebracht.
De Fransche troepen werden teruggeroe
pen. het Belgisch legioen, dat reeds groote
verliezen hnd geleden, deserteerde gedeel
telijk naar Amerikaansche stalen.... Men
dacht toen. dat Maximiliaan afstand znu
doen van den troon. Maar "lit gebeurde
niet Hij zou hem tot den laatslen snik ver
dedigen, terwijl Charlotte naar Europe reis
de om hulp te bekomen. De strijd van den
keizer bracht geen overwinning. Het Bol-
gisch legioen werd .op 25 Sept verlslagen.
dootde bevolging verder overrompeld en uit
geroeid.
Maximiliaan trok zich terug te Quere-
taro. de laatste stad. die hem trouw bleef,
maar belegerd en, door het verraad van
kolonel Lopez, die hiervoor 15.000 piasters
ontving, veroverd. Hij werd met generaal
Miramon Miguel en generaal Mejia gevan
gen genomen en na een keizerschap, dal
vier jaar had geduurd, met hen terecht
gesteld. Het was voor hem hat einde.
Maar dit is bekende geschiedenis. Ook de
reis van Charlotte, die in haar pogingen
om hulp te bekomen, niet slagen mocht.
Toen zij in 1866 haar echtgenoot verliet,
begon haar lijdensweg, 3e straf onver
diend, naar men zegt voor de heersch-
zuchtige ambitie, die in regeeren over on
deren slechts bevrediging vinden kon. Zij
zou haar man nooit meer terug zien en ging
vernederingen tegemoet, die zij niet ver
mocht te dragen. Zij. werd bij haar aan
komst in Europa als genegeerd. Met wie in
het ongeluk was wou men geen gemeen
schap meer. In een huurkoets moest de kei
zerin naar een doodgewoon hotel rijden, in
plaats van met de keizerlijke koetsen naar
de Tuilerieën te worden gevoerd. Drie dagen
later werd eerst door het Fransche Hof een
teeken van leven gegeven in den vorm van
een uitnoodiging voor St. Cloud, vaar een
bewogen onderhoud plaats had tussehen
Napoleon III, keizerin Eugènie en keizerin
Charlotte. In de koets die haar naar het
paleis had gebracht, had deze laatste reeds
een hevigen zenuwtoeval gehad. Maar om
hulp te bekomen, beheerschte de ongeluk
kige zich. Zij herinnerde Napoleon'aan zijn
beloften, maar de Fransche keizer wees op
de onverbiddelijke eischen van dc politiek
en op de hoogere plichten jegens het eigen
land. Toen verloor Charlotte alle bezinning,
want het beteckende de instorting van alle
verwachtingen, en in heftigen toorn riep zij
uit, volgens het getuigenis van haar gezel
schapsdame, gravin Manuela del Barrio,
die, in een zijvertrek wachtende, alles
hoorde: „Ik had ook niet moeten vergeten,
wat ik hen en wat gij zijt!Ik had moe
ten' bedenken, dat er bloed van de Bour
bons in mijn aderen vloeit en dat ik mijn
geslacht ni<?t mocht beleedigen door mij
voor een Bonaparte te vernederen, mij met
een avonturier in te laten". Bij het einde
van het gesprek wisten de omstanders, dat
men nog slechts een zinnelooze voor zich
had. In de verdere oogenblikken van strijd
om den troon van haar man werden de
geestelijke vermogens van pe ongelukkige
keizerin vermoedelijk volledig gekrenkt. Het
drama in Mexico bleef haar geruimen lijd
onbekend. In Zwitserland, waarheen zij
zich begeven had, vond zij slechts schijn
bare beterschap. Het doel. dat zij zich ge
steld had, bleef haar bij: zij wou door den
Paus on (vangen worden en begaf zich naar
Rome. Het mocht haar inderdaad gelukken
lot het Vaticaan door te dringen, maar zij
weigerde de traditioneele voorschriften van
kleeding. houding, enz. te volgen. Als zij bij
den Paus werd toegelaten, gebruikte deze
een kop chocolade. Plotseling doopte zij de
vingers in den drank en likte zo met ver-
Ginds, in dc om?evinf[. waarin zij op-
"ide, kwamen allerlei menschen. vele
ren, jonge als oude. De ouderen varen
t opdringendste; wat vermocht zij er
lenl Artiesten uit cabarets en de echte
h£me gaven den toon aan.
Vijf uur thee, intieme smulpartijtjes en
nch-bowl met veel cognac pasten zich
geld aan bij den dans onder gramophoon
eleidinsr. die eerst tegen den morgen
Tklonk. De tante, die zich het lot van de
erlooze Liane had aangetrokken, deed
allerlei voor haar opvoeding en maakte
Daar gasten met veclzeggenden blik attent
op de talenten van haar nichtje. Liane was
Bper soepel in haar bewegingen, waarmee
EU in gebarenspel wist te woekeren: zij be-
t eveneens een zachte, boeiende slem. ge
bakt voor het zeggen van verzen. Als zij
haar kamer, temidden van het school
er k. plotseling begon le declameeren. mo-
l°?en van eigen vinding en die van dich-
luisterde tante in vervoering achter de
ur. Liane verzette zich. als zij dit voor de
ten moest herhalen, totdat zij er zelf een
'rt van plezier in begon te scheppen. De
Eeeren aaiden haar eens langs de wang. de
ubrettes trokken haar op den schoot en
sten haar onstuimig. Dergelijke en andere
erheden stonden haar tegen, maar ook
araan gewende zij zich en zij nam zuch-
nd dp menschen. zooals ze waren.
De menschelijke natuur deed intrêe in
r voorstellingsvermogen, haar gevoel,
aar zenuwen. Haar hart werd als een vat.
rstens-toe vol van de eigenaardigheden,
n het menschelijke crealuur. Eerst, in het
rste oogenblik, trok hel zich terug, doch
odra zij het begrepen had "pr»ndo het zich
geheel. Aldus ondervond zij niet alleen met
ie gasten, maar met «allen. Si-herpzinnig en
ngevoelig gleed zij. tussehen hert door en
Weeds opnieuw losten nieuwe gestalten uit
»et leven en uil de boeken zich in haar op.
les in ééne was zij: prinsps en straat-
eid. elf en boekhoudster klooslernon,
zone. boeremeid O. kwelling, o zalig
heid. al deze te belichamen, in uit3rukking
en gebaren zich die allen toe te eigenen.
Dit alles was zeer vermoeiend, niet min
der uitputtend dan de akelige, nachtelijke
feestjes. Liane danste, declameerde, beeldde
'menschen uit. alleen slechts in vervoering,
als door een demon gedragen. Daarop zonk
zij doodelijk-vermoeid in een. droomloozen
slaap. Het lachen, haar eigen lachen, had
zij al lang verleerd.
Een jong acteur van het letterkundig loo-
neel was eens tegenwoordig, toen zij. door
haar tante geprest, onder luid gejuich een
scène uit Wedekind's „Muziek" ten beste
gaf. Hij verzocht haar, hem toe te staan, hanr
les te geven. De tante was verrukt over het
voorstel, dat zij een „groot succes" «achtte.
Lian* was verwonderd, wist echter niets er
tegen in te brengen.
Veel had hij'niet aan haar te verbeteren,
hoogstens het spreekorgaan meer naar voren
te laten komen, gang en houding over het
tooneel te controleeren. kleine uiterlijk
heden te corrigeeren.
De verschillende dialogen-uit het klassiek
en mpdern schouwburg-repertoire ging hij
met haar door, niet als schoolmeester, maar
als partner., in volle overgave met h«aar re-
peteerend.
„Kind. hoe kun je alles zoo?" riep hij
eens. in bewondering, uit. Zij antwoordde
verlegen:
„Ach, jij geeft mij zooveel, als ik je vóór
mij heb."
„Niets kan ik je geven, ik kanalleen
maar eruit halen wat reeds in je is."
De rollen brachten beiden dicht naar el
kaar toe. Tn de liefde-scènes legden zij zich
heelemaal geen dwang op. Maar slechts in
het vuur van het spel kwamen zij in gloed,
in de vreemde gestalten Was hét werk af-
geloopen. dan drukten zij elkander kame
raadschappelijk de hand en bespraken het
plan voor de volgende les. Hij was de
eenige onder de mannen harer omgeving,
dien zij achtte, voor wien zij zich niet naar
beneden haalde.
Thuis ontving haar de tante, die haar
dag onledig hield met schouwburg-gebabbel,
voorlezen van eigpn werk en raadgevingen
over de kuDst van het grimeeren. Zij was
om Liane's loopbaan niet minder bezorgd
vat gebeurde, nog niet zoo ver af is en
slechts door haar dood definitief het avon
tuur wordt gesloten, hetwelk, met bloedver
gieten begonnen, zoo tragisch is geëindigd
PrinsesiCharlotte was, naar de getuigenis
sen v«an wie haar heeft gekend, een schitte
rend-mooie vrouw, een der mooiste vrou
wen van haar kijd. Toen zij op 17-jarigen
leeftijd op 25 Juli 1857 in het huwelijk trad
met den 25-jarigen aartshertog Maximiliaan
van Oostenrijk, zoon van aartshertog Franz
Carl en een broeder van den keizer Franz
Jozef, ook de toenmalige koning van
Portugal. Pedro V, had naar haar hand
gedongen wat aanleiding gaf tot groote
feestelijkheden, waaraan het volk geest
driftig schijnt te hebben deelgenomen.
Toen zij. zeggen we, naar Weenen vertrok
en voor het eerst den Weener Hofburg be
trad, „ging er een gemompel van bewonde
ring door de rijen van hovelingen". De
nieuwe aartshertogin kon lachen, geestig
babbelen, beminnelijk en vrouwelijk lief
tallig zijn. Fierheid, trots, heersch- en eer
zucht waren echter de kenschetsende trek
ken van haar karakter en velen baarde hel
bewondering, dat'deze vrouw de afstamme
linge was van een Duitschen Coburger, een
dochter van Leopold I. Zij geleek veel meer
op haar moeder, die een dochter van I.ode-
wijk Philippe, en nog veel meer, door haar
Zuidersche schoonheid, op haar grootmoe
der. koningin Amelie, een Napelsche prin
ses en kleindochter van Maria-Theresia.
Toen zij op 30 Juli 1857 met haar gemaal
uit Brussel trok, naar haar nieuw vader
land. heeft niemand gedacht, dat deze fier
heid, wellicht nog verscherpt door het feit,
dat hel moederschap haar door de natuur
ontzegd was en haar steeds strak gehouden
energie in daadwerkelijke bedrijvigheid vol
doening zocht, de oorzaak worden zou van
tragischen ondergang.- die niet lang uitblij
ven zou. Het jonge echtpaar reisde veel en
bezocht o.m. de Iberische landen. Noord-
Afrika, Brazilië of wel verbleef aan de kust
van de Adriatische Zee. op 6 K.M. van
Triest, in het prachtige Gotische kasteel
van Miramar. De wittebroodsweken waren
de gelukkigste tijd van de prinses, die
wellicht bestendig zou gebleven zijn, had
de Mexicaansche kwestie zich niet gesteld,
en Napoleon II. die van machtsuitbreiding
droomde, zijn eerzucht kunnen in toornen
De toestand in de nieuwe wereld was op
dit oogenblik ingewikkeld. In de Vereenigde
Staten woedde de burgeroorlog en in
Mexico was er volslagen anarchie. Britsche,
Spaansche en Fransche belangen kwamen
in het gedrang en de onderscheiden staten
stuurden troepen. Mnar in 1862 trokken
Spanje en Groot-Brittannië hun manschap
pen terug. Napoleon III bleef. Hij wou in
Mexico den Kranschen invloed bevestigen,
voorkomen, dat de Vereenigde Staten ook
latijnsch Amerika onder hun invloed zou
den krijgen. Zijn leger veroverde in Juni
1863, onder bevel van generaal Bazaine,
Mexico-stad. Een voorloopige vergadering
van conservatieven de liberale tegenstan
ders onder leiding van Benitö Juarez wa
door de Fransche bajonetten over de grens
gedreven, had besloten, dat de nieuwe re-
geeringsvorm een monarchie zou wezen en
op bevel van Napoleon III werd de keizers
kroon aangeboden* aan Maximiliaan van
Oostenrijk. Hier werd de eerste stap gedaan
die leidde naar het drama en hier ook dient
de eerste verantwoordelijkheid gezocht
waaromtrent de diplomatieke bronnen nog
geen vast antwoord hebben gegeven. De
avontuurlijke politiek van Napoleon III is er
ni<?t vreemd aan, maar ook ander hoogge
plaatste personen keizer Franz Jozef, Pius
IX, Leopold I van België, de hertog van
JJrabant schijnen den «aartshertog te
hebben aangespoord het aanbod le aan
vaarden. welke aansporing van beslissen-
den aard is geweest, want de aartshertog
zelf voelde persoonlijk niet veel voor de
zaak, had trouwens slechts een matige
dan om haar eigen. De loopbaan van een
vrouw, aldus wa9 haar meening, grondvest
zich vóór alles op h«aar lichamelijke ver
schijning en den roep van onverwoestbare
jeugd. Nooit te lang jong kon ze zijn; daar
om gaf zij zich zelf nog uit voor een dertig
jarige en prentte Liane in. dat zij minstens,
totdat zij was waar ze wezen moest, veer
tien jaar oud had te blijven.
Liane, steeds op de vlucht voor haar,
sloot zich den langsten tijd op in haar ka
mer. verslond, in vurig begeeren naar ziels
aandoeningen. de eene rol na de andere, het
geheele repertoire der jeugdige karakter-
speelster. Haar weinige vriendinnen kende
zij al lang van buiten, de conflicten en ca
lastrophen der bedenkelijke amourettes
kende zij reeds van haar kinderjaren af;
de rest was troosllooze eenzaamheid. Haar
bleef niets anders over dan haar rollen.
Na beëindiging van een harer lessen trad
vanachter een kamerschut, ten huize van
den leeraar. diens directeur te voorschijn,
met vele verontschuldigingen Hij had hanr
willen hooren. deed dit heimelijk om haar
niet te storen in haar onbevangenheid. Nu
bood hij haar. zonder veel woorden, een
engagement aan. op het tractement van be
ginnelinge. rnaar tevens met het vooruit
zicht op het eerste plan werk te krijgen. Zij
zou hierover gaarne vreugde gevoeld heb
ben, ma.nr het kwam haar slechts als een
stuk noodlot en van-zelf-sprekend voor.
In de pers verschenen de gebruikelijke
mededeel in gen-, met extra nadruk werd van
haar jeugd gewag gemaakt; de tante jubelde
In den aanvang van het nieuwe speelsei
zoen debuteerde Liane in de hoofdrol van
een kinderlijke exotische en verwekte op
zien, in zoover dit bij de kunstzinnige be
langstelling van een provinciestad moge
lijk is.
Nog tweemaal schoof de directeur haar
snel na elkaar naar voreD: meteen waren
de dagbladen van buiten-af op hun qui-vive
Agenten schreven dringend* brieven, jour
nalisten meldden zich bij de opkomende ster
.om persoonlijke inlichtingen. TeekenaArs
daagden op om haar beeld te schetsen. Toen
de eerste caricatuu» van Liane in een be
kend spotblad verscheer. wa9 zij „arrivée".
Alles ging even glad, zelfs niet de minste
wrijving. De jongo roem kwam tot haar als
een galant cavalier. Hij maakte weinig in
druk op haar. Te sterk geleek hij op de
menschen uit het Salon der Tante; aan op
dringerigheid deed hij voor hen njet onder,
ook hij kwam, om zoo le zeggen, met gra-
mophoon-begcleiding aangedanst..
Van de oneenigheden van het interne
theater-gedoe bleef zij verschoond. Direc
teur en spelleider vatten haar als een breek
baar, klein bibelot rnet voorzichtige vingers
aan. Om rollen behoefde zij niet te vechten,
zooals dc collega's. Intrigues tegen haar
hadden het doel gemist.' De terzijde-gescho-
venen beschouwden haar als een bijzon
derheid. die echter ter plaatse r\poit van
langen duur kan zijn.
Zij stond alleen, maar wenschte zich in
deze omgeving niet anders. Alleen sloot
zich bij haar aan een oudere figurante, uit
een soort van beminnelijke afgunst en zie
kelijke vereering.
„De één behoeft nauwelijks zijn hand te
verdraaien, of hij is er," vond de figurante
met droevig-omlaaggetrokken mond; „den
meeslen gelukt het hun heele leven niet.
Waarom moet ik hier nu al meer dan tien
jaren voor dienstmeisje en hofdame figu--
reeren en van jou maken ze direct zoo'n
drukte! Is dat niet onbillijk eigenlijk een
schandaal?"
„Ik kan dat toch nie( helpeni" veront
schuldigde Liane zich, bijna bedroefd.
„Wees blij. jij hebt ten minste je trouwen
tooneel leider Ik l\eb niemand op de we
reld."
„Onzin, meer durven, dat heb je noodig."
„Neen. dank je. Degéne, in wien ik ver
trouwen zou stellen, waaraan ik een hou
vast zou hebben, moet nog geboren worden.
Tot zoolang kunnen mij alle successen" ge
stolen worden."
's Avonds had een directeur geluisterd
naar een stuk. waarover haar extra lof was
toegezwaaid. Deze tooneelkenner gold voor
den aller-voomaamste. Het ensemble wist
van zijn tegenwoordigheid af en bedierf
veel door koortsachtige nervositeit.
Na het 9lot der vooretelling werd Liane
bij hem in T bureau geroepen.
,.U kunt direct mee naar Berlijn aanfmijn
theaters komen en u ontvangt het vijf-dub
bele van uw gage van hier, als u hier wordt
vrijgelaten."
Vragend, nauwelijks onderdanig-V^kend,
zag ze tot haar huidigen machtige op. Deze
zeide
„Zooveel kunnen wij u niet betalen, dus
gaat u maar! Ik heb het immers direct ge
weten. toen ik den eersten keer naar u luis
terde."
Nu was ze hem toch dankbaar voor zijn
tegemoetkomen. Want nu raakte zij ten
minste bevrijd van de tante, van de punch
bowl cavaliers en de gramophoon! Tegelijk
echter speurde zij hoe de grond haar onder
de voeten wegzonk en zij. omhooggetrokken
door de onverbiddelijke gestalten, aan wie
zij wa9 overgeleverd, huiverend omhoog-
z\vcefde in de grenzenlooze, leege ruimte.
De eerste repetities in het onwezenlijke
huis van oude. beroemde traditie.... on
wezenlijk zijzelve. dpor alle sterren nieuws
gierig nederbuigend, welwillend gemon
sterd! De eerste repetitiën onder een regie,
van wier meesleepende kracht zij tot nu toe
niet had durven droomen.
Daar stond zij, ontdaan van de laatste
restes eenor voormalige Liane, en leed als
Imogen. Had Liane eigenlijk ooit bemind?
Misschien dien eersten partner, die haar
slechts als rol behandelde en di<», nadat hij
zijn werk met haar geëindigd had. volko
men over haar heen keek?
Zij sprak:
,,lk arme hen een uit de mode geraakt
gewaad.
Omdat ik te rijk ben om in de kast te
hangen
Moet ik versneden, scheur mij mi in
flarden!"
„Goed zoo!" onderbrak haar de groote
regisseur en verbeterde den partner, die
baar de repliek gaf.
Zij kwam er niet toe om blijde te zijn
over dezen groot en. zij het ook spaarzaam
toegemeten lof. Met stillen angst dacht zij
reeds aan de laatste acte, waarin zij had te
glimlachen. Het glimlachen viel Laar steods
nog het moeilijkste
8
