ft gup. gew. gel. verl. v.-t. pnt. M. 3-, V, 12 0 1 2 28—14 19 n. a. a 12 8 2 2 42—14 18 N. O. A. I>. 11 4 6 1 21—13 14 Philips S. V, 12 4 6 2 26—18 14 Willem II 12 4 6 3 33—28 13 Boermond 12 4 4 4 24—30 12 Eindhoven 12 2 6 4 12—13 10 B. V V. 12 2 5 5 13—30 9 iWilhelmina 11 2 1 8 12—30 Bredania 12 1 2 9 2—23 4 I Eet Noorden Velocitas schijnt onoverwinnelijk te zijn momenteel en klopte gisteren Fnsia met 70. Leeuwarden werd nummer twee door een 42-zege op G.V.V., doch staat zes punten achter op de leiders. Een volledig Be Quick trok naar Veendam, waar de club van dien naam met 42 het kind van de rekening werd, terwijl de Wmschoter rood-zwarten goed werk deden door in Groningen ook al met 42 van G-V.A.V. te winnen, waardoor zij nog een klein kansje behielden op redding. gsp. gew. gel. verL v.-t. pnt. Velocitae 12 11 1 69—11 22 Leeuwarden 12 8 4 31—29 16 Friesland 12 7 1 4 28—26 15 G. V. A. V. 12 6 2 4 36—28 14 Be Quiok 10 6 1 4 36—19 11 Frisia 13 4 3 7 30—48 10 Achilles 10 4 1 19—23 9 G. V. V. 12 4 8 18—41 8 V eendam 12 3 1 8 29—43 7 [W. v. V. 11 2 9 23—39 4 H. P. C.—A. S. C. 3-0. Middelmatigheid alom. Niet de heer Mutters, noch de heer Vrugt bleek den wedstrijd aan de Spanjaardslaan gisteren te fluiten, maar het was de heer Katoen die ver over tweeën de schuld lag ditmaal bij onze stadgenooten de vol gende elftallen in het veld riep: H. F. C. Van der Meulen De Koning Van Haeren De Jonge v. Houten Reuvekamp Gille Miezerus Sigmond Van der Berg „Witteveen Van Been O Bliek Dellebarre Meyer Janssen v. d. Mark Vreeken Wassenaar De Ruyter Goslings Wamsteker Sr. Wamsteker Jr. A. S. C. Bij de Leidenaars blijken derhalve, be halve Roem, ook Van der Meer en Josson nog steeds afwezig, terwijl „good old H.F.C." invallers heeft o.m. voor Weber, Van Bee- kum, Van Eeck en Eysvogel. Sigmond wint den opgooi, zoodat Meyer aftrapt met den vrij sterken wind tegen. Het eerste half uur gaat voorbij zonder noe menswaardige gebeurtenissen. Er wordt niet bijzonder goed gespeeld, maar evenmin ook is het spelpeil bijzonder laag. Middel matigheid, zooals wij dit helaas maar al te dikwijls in het huidige eerste-klasse voet bal gewend zijn is het kenmerk van dit spelletje. Om beurten zijn beide partijen in den aanval. Krijgt men echter aan den eenen kant al direct het gevoel, dat de Leidsche voorhoede niet tot scoren in staat is, aan den anderen kant is de H. F. C.-aan- val steed9 veel gevaarlijker, waaraan het .veel beter werk van de Haarlemsche mid denlinie, vergeleken bij de Leidsche, niet vreemd is. Zonder al te veel emotie ver strijkt de tijd, totdat na ongeveer 28 minu ten een doorbraak van H. F. C. den jongen Wamsteker te vroeg uit zijn doel lokt en Sigmond hem met een hard schot passeert. Er komt daarna wat opleving, wat echter niet zeggen wil, dat het spel beter wordt. Integendeel, een serie fouten aan beide kanten brengen slechts wat emotie. Uit deze periode valt nog te vermelden een zeer goede „through" van Meyer; het schot van Dellebarre kon Gejus van der Meulen met moeite tot een hoekschop verwerken, die door Bliek glansrijk werd verknoeid. De tweede helft opende met een om zoo te zeggen „daverend" overwicht der Leide naars. Handig werk van Janssen en van De Ruyter laatstgenoemde speelde nu linksbinnen schiep kans op kans, maar al die kansen gingen deels door onmacht der rood-zwarte voorhoede, deels door ge brek aan geluk, verloren. Natuurlijk kwam er ook nu weer een doelpunt juist aan den anderen kant. Op een wel buitensporig ge lukkige wijze bracht Miezerus een kwartier voor het einde den stand op 20. H. F. C. had toen voor een korten tijd het beste van het spel maar Sigmond en zijn buurlui knoeiden er danig op los, zoodat doelpunten ondanks enkele opgelegde kansen, uitble ven. Een zeer korte periode direct na de rust uitgezonderd, daalde het spelpeil in deze tweede helft ver beneden het middel matige, zoodat het bij tijden een geknoei van je welste was. Het stuk sloot met een hernieuwd overwicht der rood-zwarten, waarbij Van der Meulen op een schier bo- venmenschelijke wijze den bal uit alle hoe ken van zijn doel wist te grabbelen. Een H. F. C.-official, in zijn tijd een goed voetballer; vergissen wij ons niet zelfs en kele malen drager van het oranje-shirt, noemde den wedstrijd nog geen vierde kla3. Zoover zouden wij niet graag gaan. maar zooals wij aan den kop schreven: het was „middelmatigheid alom". En hoewel wij in ons huidige eerste-klasse-voetbal aan veel middelmatigheid gewend zijn, schatten wij den wedstrijd van gisteren op zeer veel oogenblikken nog wel iets daar beneden. Aan beide zijden worstelde men trouw ora aan dat middelmatige te ontkomen; alleen Van der Meulen. hetzij dikwijls met geluk, en Wamsteker Sr. slaagden daarin. Hoewel Van Haeren, de H. F. C.-middenlinie als geheel, Sigmond en Miezerus, om een paar namen te noemen aan den Haarlemschen kant; Wamsteker Jr., Goslings, Wassenaar, Janssen en De Ruyter aan de Leidsche zijde af en toe wel goede zelfs zeer goede dingen deden indruk maakte toch geen van allen en van de rest zullen wij maar niet spreken. De hoofdfout lag bij A. S. C. bij de mid denlinie. De Ruyter was o.i. daarin als een volkomen mislukking te beschouwen en dat men hem na de rust weer in de voorhoede liet spelen en Bliek in de halflinie. was juist gezien. Het nut van de ettelijke andere wijzigingen in het rood-zwarte elftal ont ging ons te eenenmale. Verdedigend speelde ook nu weer de Leidsche half-linie vrij goed. maar het plaatsen was aller-slechtst. Overigens viel ons na verleden week tegen U. V. V. het spel van Wassenaar wel mee. Dat de voorhoede der Leidenaars, dusdanig slecht gesteund, er ook niet veel van terecht bracht is begrijpelijk, maar toch ook moet het ons van het hart, dat van dezen aan val niets, maar dan ook absoluut niets, te verwachten is in de degradatie-wedstrijden. Dellebarre en Meyer kan men gevoeglijk uitschakelen omdat „fighting spirit" een zoo hoog noodige eigenschap in den komen den kamp hun geheel vreemd is. De Ruvler blijft een handig speler, maar ook van hem kan men geen doelpunten ver- v' wachten. Blijven over Janssen en Van der Mark, waarvan laatstgenoemde gisteren minder goed op dreef was dan de laatste weken. Merkwaardig dat Janssen, toen hij het laatste kwartier rechtsbuiten speelde, veel gevaarlijker was dan op de binnen plaats. Overigens speelde zijn humeur hem weer parten. In den loop van ons verslag schreven wij vergelijkenderwijze al een en ander over H. F. C. Veel daaraan toe te voegen lijkt ons overbodig. „The good old" speelde beter dan onze stadgenooten. waarmede wij aller minst willen zeggen dat de 2O-overwin ning de verhouding der partijen juist weer gaf. Maar v. d. Meulen keepte subliem; geluk is een zeer groote factor in voetbal enwedstrijden worden nu eenmaal be slist niet door fictieve maar door werkelijke doelpunten. LUGDUNUM—V. S. V. 2—1. Een zwaar bevochten overwinning. Het feit, dat zij met drie invallers speelde is voor Lugdunum geen beletsel geweest om de leidende ploeg uit de derde klasse A de eerste nederlaag in dit seizoen toe te brengen. Het was een aardige, vlotte wed strijd, waarin de gasten stellig over het al gemeen het meest in den aanval zijn ge weest, maar waarin ook de groen-witte ploeg zich van een ^er goede zijde heeft doen kennen. Vanaf hèt aanvangs-signaal is er niet alleen met veel geestdrift en vast houdendheid, maar ook dikwijls met over leg gespeeld, waardoor de snelle attaques der roodbaadjes den kop werd ingedrukt, en het heiligdom der gasten herhaaldelijk in gevaar werd gebracht. Intusschen is, vooral in de tweede helft, de druk op het Lugdunum-doel uitermate groot geweest, en dat toen de 20 voorsprong, welke reed9 vóór de pauze was verkregen, niet weer ge heel verloren is gegaan, is te danken aan het uitstekende werk van keeper Van der Berg, die door het hechte backstel op goede wijze werd bijgestaan. Speciaal toen V.S.V. had tegengescoord werd de situatie voor de vermoeid rakende groenwilten soms drei gend, doch de verdediging hield kranig stand en wist in de moeilijkste oogenblik ken weer redding te brengen. Trouwens: de geheele ploeg was goed op dreef en men onderhield een beter onderling verband dan wij in tijden van dit elftal hebben gezien. Er te meer viel dit te waardeeren aange zien het veld buitengewoon glad was en het aangeven en verplaatsen vele bezwaren met zich mede bracht. Bezwaren zóó groot, dat V. S. V. er herhaaldelijk door van streek raakte en bijgevolg een spel ver toonde dat heel wat minder goed was dan in den wedstrijd tegen L. F. C. Wellicht hebben de menschen uit Velseroord toen boven hun kracht gespeeld, wellicht ook hadden zij gisteren een off-day, doch hoe het zij de spanning in den strijd om het kampioenschap is weer toegenomen, ter wijl de kansen van Alphen zijn gestegenI Onder de onberispelijke leiding van den heer Van Leersum werd precies op tijd be gonnen. Eventjes was V. S. V., dat het voor deel van zon en wind genoot, sterk in het offensief, doch spoedig wist groen-wit het evenwicht te herstellen en goed aangeven der halflinie, speciaal van den linkshalf J. Bekkering, stelde de voorhoede in staat het doel der gasten onder vuur te nemen. Ook midhalf Van Well waagde een kansje iriaar de fraai ingeschoten bal kwam juist op de lat. V. S. V. liet zich evenmin onbe tuigd en zoo werd het een aantrekkelijke kamp, die pas na 25 minuten een doelpunt opleverde, toen invaller P. de Man met een goed schot aan Lugdunum de leiding gaf. 10. Onstuimig vielen de rooden nu aan, maar het duo: B. BekkeringJac. Neute boom hield stand, terwijl in laatste instan tie keeper Van der Berg niet te passeeren bleek. Bovendien waren de aanvallen van groenwit, hoewel minder talrijk, geenszins van gevaar ontbloot, ja zelfs werd na 33 minuten de voorsprong vergroot toen Raar een keurig door De Roo opgebrachten bal miste en de toesnellende Keereweer langs doelman Van der Wint knalde. 20. Tot de rust bleef deze stand ongewijzigd, terwijl spoedig na de hervatting een buitenspel- doelpunt van Lugdunum niet werd toege kend. Twaalf minuten was de tweede helft oud toen de Lugdunum-linksback langdurig talmde den met den bal aan den voet op het Leidsche doel toestormende V. S. V.- rechtsbuiten aan te vallen, met het onver mijdelijk resultaat dat Van den Berg werd gepasseerd. Bij V. S. V. herleefde thans de moed en tot het slot zijn de gasten daarna onophoudelijk in de meerderheid geweest zonder er echter in te slagen de partijen op gelijken voet te brengen. L. F. C. I—T. H. B. 2—1. Een faire en spannende wedstrijd. Als even over 2 uur de heer Lens begin nen blaast, blijkt dat beide elftallen 2 in vallers hebben. Direct ontwikkelt zich een

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1927 | | pagina 12