Handdoeken ISct,
EEN OOGENBLIK AANDACHT?
DANK U WEL
No. 20439.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 30 October
Derde Blad Anno 1926.
Buitenl. Weekoverzicht
UIT RUSLAND.
'tvaob
In October één dag alles gratis
TWEEDE KAMER.
Fotografie Fa M. BONGENAAR-P. SLEGTENHORST
NIEUWE RIJN 46
Besprekingen onder elkaar
zonder ruchtbaarheid De
Duitsche ontwapening
Kans op een uitweg nit het
Engelsche mijne ontliet?
Noorwegen wordt weer nat
Waar de parlementen nog op reces zijn
Ten geen groote conferenties plaats vinden,
■zou men geneigd zijn te veronderstellen,
I dat er nog algemeen rust heerscht in de
politiek. Toch is dit allerminst het geval.
I Waarom b.v. heeft de Duitsche gezant te
Parijs von Hoesch anders een paar maal
geconfereerd met Briand en diens rechter-
thand Berthelot en waarom had ook de Ita-
liaansche gezant te Parijs een langdurig
(onderhoud met den Franschen minister van
buitenl. zaken?
De Fransch-Duitsche besprekingen zijn
natuurlijk een voortzetting va"n Thoiry, dat
lin de practijk moeilijk blijkt om te zetten,
[althans verder gekomen is men nog niet. In
uiterst moeizame étappes zal men échter op
den duur iets kunnen bereiken, wanneer
van beide zijden althans de ernstige wil
daarvoor aanwezig is en blijft. Een goed
ding is ongetwijfeld, dat Frankrijk inzake
de Duitsche ontwapening reeds belangrijke
concessies heeft gedaan, zoodat de scherpe
kanten, die daaraan juist weer zoo duidelijk
(naar voren kwamen, wat zijn afgesleten.
■Geen goed aan het vertrouwen in de op-
Jrechtheid der Duit9che ontwapening doen
evenwel de veemprocessen, die juist in
IDuitschland worden gevoerd. Daaruit blijkt
wel een sterke verdorvenheid, ja iets
Hbestiaals, in de oude Duitsche militaire
J'iringen na den oorlog, die een menschen-
[leven niet meer telden, maar die in hun ge-
Jheime organisaties blijkbaar werden ge-
[steund en bevorderd door de regeering.
die naar buiten de verplichting tot ontwa-
Ipening had aanvaard en z.g. nakwam. Zeker
[veel is sindsdien al weer veranderd, maar
lof de verandering inzake het militairisme
[reeds afdoende mag worden genoemd....
Geruchten loopen, dat de pourparlers tus
schen Frankrijk en Italië betroffen een
jwensch van Italië, het mandaat van Frank-
I rijk over Syrië over te nemen. Was Frank
rijk bereid, dan zou getracht worden de
[goedkeuring van den Volkenbond te krijgen
[voor deze transactie. Deze geruchten vinden
[daarin ruggesteun, dat Italië op Klein-Azië
[ongetwijfeld een begeerig oog heeft gewor-
Ipen. maar kan Marianne zich met goed
Ifatsoen terugtrekken uit Syrië, waar de orde
[en rust daar altijd nog veel te wenschen
overlaten en verder de belangen van Syrië
[voor den Europeeschen handel sterk blijken
[toe te nemen? Dat wil er bij on's nog maar
|ioo niet in.
Italië heeft grootscheeps feest gevierd,
ulks ter eere van den 4de n verjaardag van
het fascisme. Natuurlijk heeft Mussolini niet
nagelaten de zegeningen van dezen staats
vorm breed uit te meten en niet geheel ten
'onrechte, al is het zeer moeilijk een eind
oordeel te vellen over de vraag, wat het
(fascisme Italië heeft gebracht, daar er zoo
peinig materiaal beschikbaar is, om met
(volledige kennis van zaken te kunnen poi-
■b. Dat finantieel alles in 't reine is, zie,
[dat mag al ernstig worden betwijfeld.
J België heeft in dit laatste opzicht een
[voorbeeld gegeven, ook aan Frankrijk- Het
[zakenkabinet uit de groote partijen is er in
heslaagd met behulp van de nationale
[banken van een negental landen, w. o. ook
[Nederland, de franc te stabiliseeren op een
bepaalde waarde.'De daarvoor uitgeschreven
Meening wordt eenige malen overteekend.
Dit is een succes voor onze Zuidelijke Du
iven, waarvan zij ongetwijfeld goede gevol-
gen zullen ondervinden. De Belgische munt
is weer op goudwaarde gegrondvest, al is
tot norm aangenomen een vijfvoud van den
gewonen franc, die Belga is geheeten.
Of Frankrijk nu ook niet zal pogen zich
in het buitenland te dekken? Maar dan zal
belde buitenlandsche schulden toch eerst
moeten regelen, wat beteekent door een h el
zuren appel heenbijten!
Dit zullen de Engelsche mijnwerkers, we
bebben het al vaker gezegd, ook hebben te
doen. Het aantal werkers blijft gestadig toe
nemen en de kans is groot, dat een zelfde
Portie bij opheffing van het conflict werk
loos zal blijven, zoodat tenslotte wel een9
sauve-qui-peut plaats vinden kon.
bn twee zijden is een hand uitgestoken ter
redding van wat nog te redden valt. De
eerste door het algemeen vakverbond, dat
gevraagd heeft voor de mijnwerkers te mo
gen optreden. Gematigd als dit lichaam is,
zou zoodoende heel wat zijn gewonnen.
Maar zullen de mijnwerkersleiders met hun
I extremistische ideën daaraan willen? Het
|zou hen uitschakelen 1 En vrijwel hetzelfde
(doet ook een door Churchill gedane uitia-
Jhng, dat de regeering een redelijk voorstel
van de mijnwerkers gaarne zou willen steu
nen tegenover de mijneigenaren, de laatslen
in dat geval zelfs zou dwingen. Een redelijk
voorstel beteekent concrete concessies....
I ^at zullen Smith en Cook hierop antwoor-
den? Geen antwoord of geen bevredigend
antwoord werpt het omen van voortduring
van den strijd op de mijnwerkers-halsstar
righeid
Dat halsstarrigheid wel eens gebroken
^ordt, dat ziet men in Noorwegen. Een jaar
drie geleden is daar door de geheel-ont
houders een drankverbod doorgedreven .als
gevolg van een referendum, dat hen vol
doende meerderheid gaf. Alsof droog-leggen
een meerderheidrecht is inplaats van indi-
vidueele vrijheid. De gevolgen bleven nirtt
J °yertreding door eigen stokerijen, smok
^elarij en alles wat daarbij behoort. Ettelijke
malen werd daarom reeds een balletje op
geworpen, om ^et drankverbod op te heffen
n vewangen door een wettelijke ge-
P^ ^Eeiing, maar 't mocht niet baten,
word'echter toen het al te bar was ge-
<je n' *s °P^ie\iw een referendum gehou-
da?\n nU ver'oren de droogleggers het zoo-
M;<*>rwegen eerlang weer nat zal worden
2,e in deze beschouwing geen aan-
2f?l ng yan de geheel-onthouding op zich-
dranl 'PPn m:,ar voor zoover deze met
8 en dwang wordt doorgedreven.
Perspectieven.
(Nadruk verboden).
Het wordt met den dag duidelijker, dat de
bolsjewistische heerschappij haar einde na
dert, dat het ontbindingsproces steeds scher
per vormen aanneemt, dat het tempo van
verval steeds sneller wordt Wij zouden de
meening van sommige Russische emigran
ten-bladen, die de ineenstorting van de bol-
sjewiki binnen een zeer korten tijd verwach
ten, niet graag willen onderschrijven, maar
dat die ineenstorting veel dichterbij is dan
de meeste West-Europeesche bladen denken,
is vrijwel zeker. Het is daarom noodig vast
te stellen welke perspectieven de ineenstor
ting van de bolsjewiki voor de Russische
partijen opent.
Vóór den oorlog waren de arbeiders de
eenige actieve groep van het Russische volk,
daar de bourgeoisie zeer zwak was en bo
vendien tengevolge van de eigenaardige ont
wikkeling van Rusland machteloos was. De
arbeiders voelden dat en dit wekte bij hen
het bewustzijn, dat zij de eenige groep zijn,
die een rol in de verdere ontwikkeling van
het Russische volk zal spelen. De bekende
Russische sociaal-democraat en econoom,
Plechanof, heeft deze overtuiging als volgt
geformuleerd: „De Russische revolutie zal
het werk van het proletariaat zijn of zij komt
in het geheel niet." Daar het echter steeds
duidelijker werd, dat de autocratie door en
door verrot was, dat de regeerende klasse
niet in staat was zich aan de gewijzigde om
standigheden aan te passen, zoo was het
vanzelfsprekend, dat een revolutie onvermij
delijk was en dies, dat de overheerschende
rol van de arbeiders bij die revolutie en in
de nieuwe maatschappij, die na de omwen
teling zou ontstaan, een historische noodza
kelijkheid was. Daar het proletariaat echter
slechts een zeer klein gedeelte van het Rus
sische volk uitmaakt, zochten de leiders van
het proletariaat bondgenooten. Deze dachten
zij te vinden in de boeren. Zoo ontstond in
Rusland het idee van de dictatuur van de
arbeiders en boeren. De socialisten van ver
schillende schakeeringen (men kent in Rus
land 4 socialistische stroomingen, waarvan
2 zuiver Russische stroomingen zijn die in
het buitenland zeer weinig bekend zijn), die
vroeger de eenige leiders van de arbeiders
waren, stelden daarom programma's op,
waarin geëischt wordt, dat de akkers gena
tionaliseerd. gesocialiseerd enz. zouden wor
den. De Russische boer was in de voorstel
ling van de ontwerpers van deze program
ma's een geheel ander wezen dan de boeren
van de overige wereld; sommige socialisti
sche partijen beschouwden zelf den Russi-
schen boer als den drager van het socia
lisme. De boeren van hun kant zochten naar
bondgenooten, met wier hulp zij het agrari
sche vraagstuk in Rusland zouden kunnen
oplossen en wel op een wijze, die zij in hun
naieveteit beschouwden als een die alle
moeilijkheden uit den weg zoü ruimen, n.l.
door alle landerijen van groote landheeren,
van de kroon en de kerk, in beslag te nemen
en onder de boeren te verdeelen. De socia
listen waren nu de eenige strooming in Rus
land, die voor een dergelijke annexatie was
ponder een vergoeding aan de landheeren te
betalen.
De revolutie, die tengevolge van den ver
loren oorlog tot het bolsjewisme ontaardde
(het bolsjewisme is, ontdaan van zijn
Marxistische ideologie, een oud-Russisch
verschijnsel), heeft het land aan de boeren
gegeven en de arbeiders tot de heerschende
klasse (althans in theorie) van de Russische
maatschappij gemaakt. De revolutie en de
dictatuur van het proletariaat hebben echter
tot een inzinking van Rusland geleid en dat
was de oorzaak van het ontstaan van een
geestesgesteldheid, die vijandig is aan alles
wat socialistisch is. Feitelijk maakt Rusland
nu reeds het begin van de contrarevolutie
door, al blijft aan het hoofd van den Staat
dezelfde partij, die de revolutie bracht. Dit
is overigens iets, wat de geschiedenis meer
heeft gekend. De arbeiders zijn zich nu reeds
er van bewust, dat zij in de toekomst de rol
van overheerschende klasse niet zullen kun
nen handhaven, dat zij zelfs zeer vele wet
ten op sociaal gebied zullen zien afschaffen.
Willen de arbeiders niet al te zeer in de knel
geraken, dan moeten zij steun zoeken bij
andere democratische groepen, waarbij de
leidende rol nu van de arbeiders naar die
andere groepen zou moeten overgaan. Er
zijn twee maatschappelijke groepen, die
daarbij in aanmerking komen: n.l. de bour
geoisie en de boeren.
Er is in Rusland onder het NEP-regime
een nieuwe bourgeoisie ontstaan, die lang
zaam maar zeker overal binnendringt en de
bolsjewistische stellingen ondermijnt. Bij
een omwenteling zou deze bourgeoisie ver
sterkt worden door de gevluchte kapitalisten
die uit het buitenland veel connecties, erva
ringen op alle mogelijke gebieden en een
frisschen kijk op de zaken zullen medebren
gen. Deze bourgeoisie zal waarschijnlijk de
leiding in haar handen nemen. Bij de bour
geoisie zullen ook de boeren aansluiting zoe
ken. De Russische boeren worden steeds
meer en meer overtuigde voorstanders van
het principe van privaat eigendom, zij wor
den steeds meer en meer een onderdeel van
de burgerlijke maatschappij. Over socialisme
nationalisatie van den bodem enz. valt niet
meer met hen te spreken.
In welke richting zullen de boeren en de
bourgeoisie den Staat drijven? Velen, vooral
de Russische sociaal-democraten, vreezen,
dat na de verdrijving van de bolsjewiki, in
Rusland een bonapartistisch regime zou ge
grondvest worden. Deze vrees is in zooverre
gegrond, dat in Rusland, juist tengevolge van
de politiek der bolsjewiki. de bodem voor een
bonaparitische omwenteling wel min of
meer rijp is. De boeren zijn, althans in som
mige streken, voorstanders van het bonapar-
tisme, terwijl ook onder de bourgeoisie veel.
aanhangers van een dergelijken staatsvorm
zijn.
De vraag ia alleenhoe sterk is dat
bonapaVtistische streven in Rusland Is
het pessimisme van den leider van de Rus
sische sociaal-democraten, Dan, en van ae
in Rusland toevende socialisten wel ge
grond t Wij gelooven, dat zij het gevaar
overdrijven Het bonapartisme kan in Rus.
land komen, maar alleen indien de ineen
storting van de bolsjewiki zich zal vol
trekken tijdens een oorlog of tengevolge
van een militaire omwenteling. Dit is ech
ter niet zeker. Er is n.l. zeer weinig kans,
dat de bolsjewiki in een oorlog een uitweg
uit de tegenwoordige moeilijkheden zullen
zoeken. Een dergelijk avontuur kon wei
het czansme wagen, maar niet de bolsje
wiki. Voor een bonapartistische omwente
ling is bovendien een persoon noodig, dis
veel sympathieën bezit. Een dergelijk ge
neraal is er echter in Rusland niet. Het
volk kent de aanvoerders van het Roode
Leger niet en geen van die leiders bezit
de eigenschappen, die noodig zijn voor de
rol van een dictator. Daartegenover staat,
dat de democratisch gezinde groepen van
de bourgeoisie talrijker zijn dan men
denkt; bovendien beschikken zij over de
beste krachten in het land en in het bui
tenland. Geen enkele maatschappelijke
groep kan zulke goede staatslieden aan
wijzen als juist de democratisch-republi-
keinache stroomingen. De mogelijkheid,
dat het den democraten zou lukken de
boeren en de bonapartistisch gezinde bour
geoisie in de steden voor hun plannen te
winnen, zijn lang niet gering, te meer
daar de bonapartisten geen erkend leider
hebben. Sluiten de arbeiders zich bij de
democratische elementen aan, dan worit
zoowel de positie van de democraten als
van de arbeiders versterkt.
De socialistische leiders, althans velen
van hen, geven echter de voorkeur aan
een vergelijk met de bolsjewiki. Zij zijn
bereid met de bolsjewiki een compromis
te sluiten, het tegenwoordige regime to
erkennen en te steunen, van den eisch van
demorcatisc-he wetten af te zien, zoo de
bolsjewiki bereid zouden zijn zekere con
cessies te doen en de socialistische par
tijen te legaliseeren. De leider van de
sociaal-democraten, Dan, ie daarbij be
reid van zijn kant verschillende conces
sies aan de bolsjewiki te doen. Het is dus
niet onmogelijk, dat binnen afzienbaren
tijd onderhandelingen zouden aangeknoopt
worden tusschen de bolsjewiki en de so
cialisten, althans een deel van h.en (de
sociaal-revolutiounairen willen niets van
een vergelijk met de bolsjewiki wecen).
Van veel belang voor de verdere ontwikke
ling van Rusland zal deze overeenkomst
echter niet zijnhet is onmogelijk den
gang van de geschiedenis te veranderen.
Een dergelijke overeenkomst zou echter
voor goed den invloed van de sociaal-de
mocraten in Rusland vernietigen.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKI.
RECLAME.
RECLAME.
Prima rood geruite 4
Op vertoon van dezen Bon
S0S1
(Zitting van Vrijdag.)
HET NEDERLANDSCH—BELGISCH
VERDRAG.
De algemeene beraadslagingen worden
geopend.
De heer KNOTTENBELT (V.-B.) zegt,
dat eindelijk het tijdstip is aangebroken
waarop de Kamer zich moet uitspreken en
waarop voor onafzienbaren tijd over het
wel en wee van ons laDd zal worden beslist.
Met zorg wordt de beslissing tegemoet
gezien. Velen hopen, dat een frissche brie6
in het parlement zal opsteken, die de don
kere wolk zal wegvagen. De politieke be
zwaren zijn in hoofdzaak deze, dat Neder
land afstand doet van souvereiniteit over
een deel van zijn gebied, juist daar, waar
die souvereiniteit een gebiedende eisch u.
Nederland geeft prijs de beloodsing van
de Wielingen en het recht van justitie
en politie over de geheele Schelde.
De minister voert aan, dat reeds in het
tractaat van 1839 onze souvereine rechten
zijn beperkt. Maar deze beperking wordt
in het huidig verdrag niet toegepast docli
uitgebreid. Spr. vestigt de aandacht op
het statuut van Barcelona. Toen in 1924 de
onderhandelingen met België werden her
opend, was er alle aanleiding geweest om
het oorspronkelijk ontwerp te herzien vol
gens de beginselen van genoemd statuut.
Thans is er geen reden voor de Staten-
Generaal een verdrag goed te keuren, dat
ongunstiger is dan het had behoeven te
zijn volgens het statuut van Barcelona.
Aan wien geeft Nederland het zeggen
schap uit handen Aan een arbitrage-com
missie, waarvan de voorzitter zal beslis
sen en die voorzitter wordt benoemd door
den koning van Spanje of den koning van
Denemarken. Spr gelooft met, dat het
beter ware geweest, de beslissing op te
dragen aan het Intern Hof van Justitie,
omdat het hier geeD rechtsgeschil betreft
Doch alle leden der arbitrale commissie
dienden te worden benoemd in gemeen
overleg of door bet Hof.
Een met mm der ernstig gevaar is gele
gen in de bekende reserve voor Belgische
oorlogsschepen. Volgens spr. rnooten Bel
Nog sleehts enkele weken scheiden U van St. fticolaas.
Vele hebben besloten als cadeau een mooie Foto te
laten maken. Ook vele weten nog niet wat zij zulleD doen.
Bedenk, dat een fraai portret een waardevol en blijvend
geschenk kan zyn. Evenals vorige jaren vragen wij ook
thans Uw welwillende medewerking vooral niet tot het
laatst te wachten Een goede foto heeft een goede be
handeling needig en kan dan alleen goed zyn, wanneer
de maker er zyn volle aandacht aan kan geven.
Het beste adres hiervoor is: 3029
gische oorlogsschepen uitdrukkelijk met
andere worden gelijkgesteld. Een ander
onoverkomelijk bezwaar is gelegen in het
rechtsvacuüm op de Wester-Schelde. Dien
tengevolge zullen de Ned. Staat zelf de
provincie Zeeland, waterschapen enz. te
eenenmale verstoken zijn van verhaal
door middel van den Nederlandschen rech
ter op een schip, dat beschadiging heeft
veroorzaakt. Ten rlottc de regeling van
het Loodswezen. Juist op de Wester-
Schelde staan de loodsrechten bloot aan
begeerten van België. Wij geven eens en
vooral het meest onbetwistbaar recht, het
beloodsen, prijs De Wielingen-kwestie is
nog niet opgelost »n krijgt met dat trac
taat kan6 een bron te worden van steeds
nieuwe disputen.
De beteckenis van het Moerdijk-kanaal
voor Amsterdam en Roterdam heeft de
minister niet juist, gezien. Het kanaal zaJ
do welvaart v^v onze groote havensteden
bedreigen. Een Nederlandsch belang is het
kanaal geenszins In 1920 heeft men *m«-
■chien het gevaar niet gezien, maar dit is
niet de vraag. Wel is de vraag of nu katf
worden aangetoond, dat da-t gevaar be
staat.
Ook onze binnensoheepvaart zal door
dat kanaal nadeel ondervinden. Men zre
naar hetgeen daarover op het Binnen-
scheepvaartcongres te Groningen is ge
zegd.
De voordeelen voor Westelijk Noord-
Brabant zijn 7-rer gering tegenover de na
tionale nadoelen. Het betoog van den mi
nister, dat het kanaal een uitvloeisel zou
zijn van het rtactaafc van 1839, is onhoud
baar. België heeft volgens dit contract
recht op een vrije scheepvaartverbinding
met den Rijn, doch die scheepvaartweg
staat nog steeds voor België open en vol
doet aan de eischen. Spr. ziet in het ver
langen naar het kanaal niets anders,
een streven van België om 't Nederlandsch
grondgebied dienstbaar te maken aan de
Belgische belangen.
De bewering van den minister dat de
Rotterdamsche haven niet zoozeer afhan
kelijk is van het Duitsche achterland be
rust op een verkeerde interpretatie van
de statistische gegevens, die bewijzen, dat
het zecverkecr van Rotterdam grooten-
deels uit Rijngoederen bestaat, wel voor
8u pCi.
De positie der haven hangt dus groo-
tendeels af van heb Rijnvervoer. Antwer
pen vervoert nog geen 19 pCt. aan Duit
sche goederen
Er is geen enkele reden om een deel
van onze welvaart te schenken aan het
rijkere België. Wie nog twijfelt aan de
kunstmatige bevoordeeling van Antwer
pen, die België nastreeft beveelt spr. ter
lezing aan de onthullingen die de ,,N. R.
Ct." deed Met de door spr. opgesomde
bezwaren van politieken en economischen
aard zijn de bezwaren tegen dit verdrag
geenszins uitgeput. Een enkel voordeel,
dat het verdrag brengt, b.v. de verbinding
LuikMaastricht valt volkomen in het
niet bij de ontzaglijke nadeelen die het
brengt voor ons land
Alle concessies die Nederland heeft ge
daan vloeien niet voort uit de sinds 1839
gewijzigde \omstandigheden, maar spr.
zegt het met nadruk tot bevrediging
van het Belgische verlangen om de hege
monie van Antwerpen over de Nederland-
sche havens te verzekeren.
Moeten wij zwichten voor een dergelijk
verlangen van België met steun van Frank
rijk 1
Spr. herinnert aan de bedreiging waar
aan wij hebben blootgestaan, door prof.
Struyeken als moreele chantage gesigna
leerd. In 1920, met het afbreken deT on
derhandelingen. zijn wij geheel vrij ge
worden tegenover België en waren wij niet
gebonden aan concessies in 1919 gedaan.
De bedoeling van België was veel ▼cy
der strekkende eischen ingewilligd te krij
gen, omdat men zich sterker gevoelde door
het Fransch-Belgisch militair accoord.
net doel, dat men met dit tractaat
wensoht te verkrijgen, n.l. de toenadering
tot België, zal niet worden bereikt. België
heeft dit tractaat daarom niet gewild.
Het tractaat is tot stand gekomen in den
geest van Versailles: geenszins in een
geest van verzoening. Die toenadering zal op
andere wijze worden verkregen. Daarmee
hebben economische desiderata niets te ma
ken. Laten wij niet het schoone doel der
toenadering onbereikbaar maken door over
haasting. Spr. zal zijn meening nog niet in
een motie duidelijk maken, maar hij behoudt
zich voor later daarop terug te komen.
Indien dit tractaat wordt aangenomen, zal
een diepe kloof ontstaan tusschen de volks
vertegenwoordiging en de natie. Indien ooit
de volkswil zich heeft uitgesproken, is het
hier. Een stroom van adressen heeft de Ka
mer bereikt, heden nog een telegram uit
Groningen van een protestvergadering, waar
generaal Snijders en prof. de Vries hebben
gesproken.
De heer LOVINK (C.H.) brengt in herin
nering de stukken, die zijn gewisseld bij de
totstandkoming van het tractaat van 1.839.
Spr. doet dat om 'n juist oordeel bij te bren
gen over de wordingsgeschiedenis K5& voor
noemd tractaat. Nederland had dit tractaat
zonder meer te aanvaarden. Wij evenals
België hadden ons neer te leggen bij de be
slissing. Van belang is art. 6 van het ver
drag van 1839, waarin de partijen voor al
tijd afstand doen van aanspraken op gebied
binnen de grenzen van den ander. De mo
gendheden bepaalden toen, dat bij de verde
re onderhandelingen afstand van souverei
niteit en vestiging van internationale servi
tuten uitgesloten zouden zijn.
De meening van den minister, dat hte
nieuwe verdrag een uitbouw beteekent van
dat van 1839 is niet juist. In het nieuwe ver
drag worden beginselen vastgelegd, die het
belang van België doen gaan boven dat van
Nederland.
Zijn de tegenwoordige verbindingen van
Antwerpen naar den Rijn onbruikbaar?
Zoo ja. dan ware het juist, andere, even vei
lige scheepvaartwegen aan te wijzen. Dat
ware een verdere uitbouw van het tractaat
van 1839 Maar het kanaal Antwerpen
Moerdijk gaat veel verder.
Spr. vraagt verder overlegging der ad
viezen van andere gedelegeerden ter Parij-
sche c onferenlie inzake de voorziening in
waterstaats- en militaire zaken met betrek
king tot het Schelderegiem.
Spr. wenscht mede te werken aan een
goede bevaarbaarheid van de Schelde, maar
hij wenscht tevens voor onze rechten op te
komen. Hij zou een onderzoek wenschen
omtrent de Antwerpen-Rijn verbindingen,
indien blijkt, dat die verbinding niet vol-»
doende is, wenschen te weten, welke ver
beteringen daaraan dienen te worden aange-,
bracht.
De heer KRIJGER (C.H.) zou gaarne me
dewerking verleenen om deze voor België
belangrijke aangelegenheid tot 'n goede op
lossing te brengen Hij brengt hulde aan mi
nister v. Karnebeek, voor wat hij in moei
lijke tijden voor ons land gedaan heeft. Dit
neemt niet weg dat de minister het de Ka
mer al zeer moeilijk gemaakt heeft, thans
opbouwende critiek te leveren. Spr. zal zich
bepalen tot het bespreken van de water
staatkundige beteekenis van het tractaat.
Om het tractaat te kunnen aanvaarden, zou
in de eerste plaats moeten vast staan, dat
Nederland geen souvereiniteit zal overdra
gen en in de tweede plaats, dat het zou
voorzien in duurzame Belgische behoeften
en rekening houdt met onze desiderata.
Daar is het kanaal Antwerpen-Moerdijk.
De minister zegt. dat dit kanaal allicht zou
moeten wiiken. als het bleek, niet in het
belang te zijn van onze haven Welnu, dit
belang wordt in hooge mate geschaad Van
Belgische zijde is meer gevraagd, dan Bel-
gië's economische behoeften zouden vergen.
Noch van de regeling omtrent 't loodswezen,
noch van die van het Schelderegiem in 't al
gemeen kan gezegd worden, dat zij toelaat
baar i9 in verband met de vaststaande be
hoeften van België De Belgische b°hocften
eischen dat Schelderegiem niet. Wij vol
doen aan onze verplichtingen als wij de
Schelde bevaarbaar houden. België kan na
de wijze, waarop wij onze verplichtingen
RECLAME.
1542
