DE WILDE HERÏOGl No. 20420. LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 8 October Derde Blad Anno 1926.! VERHAGEN's PARIJSCHE WAFELS EN MILKO STREELEN TONG EN VERHEMELTE! BINNENLAND. FEUILLETON. onderhoudsplichtigen der op de provinciale Wegen lij sten voorkomende wegen. Over de beginselen volgens welke overne ming van wegen door het Rijk zal geschie den, is nog geen beslissing genomen.' De re geering kan echter reeds verklaren, Jat de overneming van wegen, welke geleidelijk zal plaats hebben, over het algemeen op ge lijken grondslag zal behooren te geschieden. Het opgemaakte ontwerp-Rijkswegenplan is nog niet voor openbaarmaking geschikt, omdat nog eenige autoriteiten daarover moe ten worden gehoord, en mogelijk nog ver anderingen zullen worden aangebracht. Het ontwerp is echter als geheim stuk door de regeering ten behoeve van de leden deT Ka mer overgelegd. Dat het aandeel, hetwelk aan de provincie uit de opbrengst der Wegenbelasting en Rij wielbelasting zal worden toegewezen, te ge ring zou zijn, kan de regeering geenszins toegeven Zoowel het denkbeeld om de Personeele Belasting samen te doen smelten met de Wegenbelasting, als dat, om de Wegenbelas ting in de Wet op de Personeele Belasting in te schakelen, moet onuitvoerbaar worden ge acht: Instelling van een specialen Wegenrand of een permanente Wegencomn^issie verdiént, naar de meening der regeering, geen aanbe veling. Het denkbeeld van de invoering eener vereenvoudigde procedure, voor de verbete ring van wegen benoodigd, komt den minis ter van Waterstaat aanvankelijk wel aanne melijk voor. Hij zou het intusschen op- prijs -stellen, zijn standpunt in dezen eerst definitief te bepalen bij een wetsontwerp in zake open bare wegen, waarvan een spoedige indie ning in het voornemen ligt. Voor dit ont werp, dat vrijwel gereed is. 1 Mst als grond slag gediend het wetsvoorsei opgemaakt door de Staatscommissie voor de Water staatswetgeving. Bij de artikelen merkt de regeering nog op, dat als houder van een motorrijtuig is te beschouweii hij, die feitelijk en niet geheel voorbijgaand de beschikking heeft over een motorrijtuig. Iemand, die zich bij een huur overeenkomst gedurende eenige maanden de beschikking over een motorrijtuig verzekert, moet dus gedurende den huurlijd als hou der van het rijtuig worden aangemerkt. Het gevoerde overleg heeft de regecring aanleiding gegeven, alsnog eenige wijzigin gen in hel wetsontwerp aan te brengen, welke zijn opgenomen in een bij het yerslag gevoegde tweede nota van wijziging. Uitzonderingen op het invoerverbod van vleesch in Engeland. De minister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw brengt ter kennis van belang hebbenden, dat blijkens ontvangen officieele mededeelingen uit Engeland, behalve de reeds beslaande uitzonderingen op het in voerverbod va?L vleesch, thans ook is toege staan de invoer van de volgende, van kal-, veren afkomstige artikelen: gezouten kalfs- huiden, gezouten kalfskoppen en klauwen (hide pieces), welke gedurende minstens li achtereenvolgende dagen vóór het tijdstip van inscheping voor Groot-Bri tannic in ver zadigde keukenzouloplossing of in keuken zout zijn gehouden onder de^ volgende voorwaarden I. Belanghebbenden dienen in het bezit te zijn van een invoervergunning, verstrekt door het Engelsche ministerie van Land bouw. II. De artikelen moeten zijn verpakt in nieuwe zakken. III. Elke zending moet vergezeld zijn van een geleidebrief, geleekend door den Inspec teur van den Veeartsenijkundigcn Dienst van het ambtsgebied, in hetwelk de bovenge noemde artikelen werden gepakt, vermel dende: le. den aard van den inhoud der betref fende zakken en de plaats van herkomst; 2e. dat de artikelen op de plaats van her komst zijn verpakt in nieuwe zakken; 3e. dat na de verpakking de noodigc voor zorgen zijn genomen, om besmetting te voor komen \- 4e. dat vóór de inlading naar de*h avena van verscheping de vervoermiddelen zijn ontsmet met een ontsmettingsmiddel gelijk waardig aan een 5 pet. carbol-oplossing; 5e. dat de betreffende artikelen in verza digde keukenzout-oplossing of keukenzout werden gehouden gedurende minstens 14 achtereenvolgende dagen vóór het tijdstip van verzending naar Groot-Britannië. De inspecteur geeft de geleide-biljetten slechts af, indien hem overeenkomstige ver klaringen worden verstrekt door rijkskeur meesters of gemeentelijke keurings-vceart- sen, hooiden van Dienst, waarbij de identi teit der gezouten artikelen moet zijn vast gesteld. Aanvragen voor dc sub I bedoelde vergun ningen moeten worden gericht tot het En gelsche Ministerie van Landbouw, met ge bruikmaking van formulieren, welke even eens door het Engelsche Ministerie worden verstrekt. De toegestane vergunningen moeten op verlangen worden getoond aan dc ambtena ren van de haven van invoer in Engeland. Herziening Bezoldigingsbesluit. Op de vragen van hel Tweede Kamerlid den heer Hermans,- betreffende veraooging van het werkelijk inkomen van ambtenaren, die wonen in gemeenten, welke bij de laatste herclassificatiü ingevolge de herziening van het Bezoldigingsbesluit in klasse veriioogd zijn, heeft de Minister van Financiën ge antwoord: Gelyk bekend is, werd by de salaris-her- .ziening 1925 aan den reeds in dienst zijn- den ambtenaar een zeker percentage van zijn oude wedde (voor gehuwden 90) ge waarborgd, door het verschil tusschen de nieuwe lagere wedde en 90 pet. van de oude hoog ere wedde hem uit te keeren ais een persoonlijke toelage. Het motief was, dat het eenmaal gevestigde levenspeil van den ambtenaar niet te zeer behoorde te dalen. Latere'weuueverlioogingen, vai^ wat soort ook, weru'en op die persoonlijk© toelage gekort. De toelage iioest e^rst ten voue „ïnyerdiona" worden, vóórdat latere pogin gen reëel aan den ambtenaar ten goede kwamen. De vraag heeft zich hierbij voorgedaan: lo. wat moet er geoeiiren met verüoogin- gen ten gevolge van overplaatsing uit een lager gcclaasiiiceerue gemeente naar een hooger geclassificeerde.' 2o. en wat met veilioogingtn ten gevolge van de uerciassi- fïcatie van een gemeente, waarin men wo nen blijft? MoeteM ook deze verhoogingen op de toelage gekort worden? Hel antwoord is uit9enloopaüd geweest. In het eerste geval is beslist, dat do verhoog irig niet op de toelage gekort moet worden, wrjl het „eenmaal gevestigd levens peil", dat immers door de persoonlijke toe lage zou worden ontzien, in de duurdere gemeente hoogere uitgaven vereiscnt. In het tweetie gev.3 js beslist, dat de verhooging op één iyn SvOnd met andere weudeverlioogmgen, en dys wèl op de toe lage gekort moest woraen, w$l de her- classificatie der gemeente cie feiteujtie levensomstandigheden van den amotenaar, dio daar wonen blijft, niet verandert. In dien zin is het betreffende artikel in de practijk geïnterpreteerd. Naar den Minister uit den tekst in verband met de geschiedenis van het artikel gebleken is, te recht. Intusschen is hem tevens gebleken, dat voor de handhaving van vorenbedoelde uiteeiiloopende oplossing niet voldoende ter men bestaan. Indien een gemeente in een hoogere klasse wordt gebracht, moet hetzrj vroeger een fout is begaan aangenomen worden, dat dit zyn oorzaak vindt in een gewrjzigden levensstandaard in die gemeente. Voor het maken van onderscheid bestaat uiteraard geen reden. Zoowel de overplaatsing naar een hooger geclassificeerde gemeente als de herclassificatie der gemeente, waarin men wonen blijft, zijn dan aanduidingen, dat he t eenmaal gevestigd levenspeil hoogere uigaven vereischt dan te voren. Het is om die reden, dat de Minister RECLAME. 1807 j De verbetering der wegen. Thans is verschenen het verslag der Com missie van Rapporteurs uit de Tweede Ka mer, omtrent het Wetsontwerp tot het heffen van een belasting en bet treilen van ver dere voorzieningen ten behoeve van de openbare verkeerswegen te land. Dit verslag is een samenvatting -van het verslag van het afdeelingsonderzoek, de Me morie van Antwoord en de gevoerde monde linge besprekingen'met de regeering. Uit het_yerslag blijkt, dat de strekking van het wetsontwerp nagenoeg algemeen instem- ming vond. Intusschen werden verschillende opmer kingen gemaakt. Aan de beantwoording daarvan is het volgende ontleend: Het is de bedoeling der regeering, cm na de totstandkoming van deze wet aanstonds de verbetering van het, wegennet krachtig ter hand te nemen, aanvangende met de drukste hoofdverkeerswegen. Het noemen in de Memorie van Toelich ting van een termijn van 25 tot 30 jaren is niet bedoeld als een aanwijzing van een be paalden tijdsduur. Deze termijn is bedoeld als een schatting die aan den voorzichtigen kant is gehouden. De regeering stelt zich voor, dat in ten hoogste vijf jaar de noodige verbeteringen, voor wat betreft het wegdek van de Rijks wegen, zal zijn aangebracht, terwijl voorts ook de verbeteringen voor wal aangaat de breedte dier wegen zooveel mogelijk zal worden bespoedigd. Daarna zal hel aanleg gen van nieuwe wegen worden ter hand ge- 0 .omen. Uit de mededeeling, dat met de drukste ihoofdverkeerswegen zal worden aangevan gen, mag geenszins worden opgemaakt, dat ie verbeteringswerkeri voorshands tol het centrum des lands zullen worden beperkt. De bedoeling is echter om eerst de verbe- teringswerken waarmede bereids een aan- rang is gemaakt, maar die om financieele redenen nog een weinig opgeschort zijn gedacht wordt aan de weg.en Den Haag Rotterdam en AmsterdamHaarlem lot een zeer spoedig einde te brengen De regeering stemt in met de meening, dat verbetering vo.n de rivierovergangen urgent is. Zij meent echter tevens, dat de kosten van dat werk uit andere middelen moeten worden gevonden, dan die van do wegenverbetering. Voor den overgang van het Hollandsch Diep beslaan nog geen be paalde plannen; wel zijn al geruimen tijd plannen in overweging. De beslaande spoor bruggen over de groole rivieren, ook voor het gewone verkeer in te richten, schijnt be zwaarlijk. J2en nader onderzoek op dit punt is noodig. Het is niet te verwachten, dat de invoe ring van de voorgestelde regeling een be langrijke uitbreiding van hel aantal ambte naren noodig zal maken. De kosten vaD de verbeteringen, die na de totstandkoming der wet zullen worden uit gevoerd. zullen niet uilsluilend uit de nieuwe belastingen, maar voor een deel ook uit de Rijksbijdragen worden gevonden. Voor geheele vrijstelling van Personeele Belasting voor autobussen acht de regeering geen termen aanwezig. Tegen toekenning van een groolere zelf- slandigheid aan hel Wegenfonds, zich open barend in de bevoegdheid ten eigen name geldleeningen te sluiten, beslaan overwegen de bezwaren. Dat het onbillijk zou zijn, ook 'fietsen in de Wegenbelasting te doen bijdra gen, kan de regeering niet inzien. Ook deelt zij niet de mecning, dat de te genwoordige rijwielbelasting te hoog is. De oraclijk heeft dat geenszins uitgewezen De paarden tractie kan naar de meening Ier regeering buiten de onderwerpelijke re geling blijven, omdat deze voor het-grootste deel wordt gebezigd op wegen, die een plaat selijk karakter dragen. De regecring kan niet de meening deelen. van die léden, die nader in de wel de rege len vaétgelegd zouden wcnscben te zien, waarnaar de provincies het haar toegewe zen aandeel moeten verdeelen tusschen de Uit het i^uiisch door ERNST KLEIN Geautoriseerde vertaling van U DITH MARINE (Nadruk verboden). 11) „Ik zal het probeeren. Hoe lang geeft u mij lijd, mijnheer Karaschin?" ..Nu, ik denk, een Engelschman heelt niet veel lijd noodig om te besluiten, of hij zaken wil doen of niet. Laten wij acht dagen zeg gen. Intusschen ga ik naar Berlijn. „Naar Berlijn? Lord Burnham zag den Pms scherp aan. ..Waarom niet? Gelooft u niet, dat men met de Duitschers evengoed zaken kan doen? Ik acht het zeer noodig, dat zij ook meegaan. Ik wil u, Engeischen niét bele digen, Mylord, maar als de zaak goed aange pakt moet worden, moet men dc Duitschers er bij hebben." Lord Burnham was een orthodoxe. Die- ma rd. Zijn lijfblad was de „Morningpost". Maar zaken zijn zaken. Geen slecht idee," meende hij, „zeer zeker kunnen wij hunne ingenieurs en geologen goed gebruiken. Wilt u zoo goed zijn mij op de hoogte te houden van uwe verhandelin gen in Berlijn? het is mogelijk dat ik zelf in .verbinding tTeed met een van hen daar." Up dat moment werd er op de deur ge- k voor ^r' Lordship toestemming 1 oinngntred.eii &qn geven, gleed een ele gante, jonge, schoone vrouw de kamer bin nen. Lady Grace Lennoy, Burnham's jongste dochter. „Hoe lang moeten wij nog op u wachten, Papa?" riep zij, „u laat het heele gezel schap beneden wachten 1 Simpson heeft al driemaal met de mededeeling gedreigd, dat liet heele menu aan zal branden Mylord wees op Karaschin die bij het bin nentreden van de vroolijke jonge dame op was gestaan en haar met een afgemeten bui ging begroet had. Een vertegenwoordiger van de Sovjet gaat niet op in de vereering voor een met parelen gelooide dochter van een Engelsche Lord, zelfs niet als zij zoo is als Lady Grace. „Je ziet, mijn kind, dat ik bezig ben," zeide haar vader, „maar ons onderhoud is juist ten einde en ik ben klaar. Wil je zoo goed zijn voor den heer Karaschin een ap partement in den zijvleugel te laten in orde maken en daar zijn diner te bestellen; daar doe je me een genoegen mee." Lady Grace snelde naar de deur om haar bevelen te gaan geven. Maar Karaschin zeide „Dank u, Mylord, en doet u geen moeite, Mylady, ik heb mijn auto heneden klaar staan om te vertrekken. Ik wil dadelijk naar Londen terugkeeren, want ik moet morgen naar Berlijn waar ik reeds eenige afspraken gemaakt heb." Lord Burnham geleidde hierop den Rus als bijzondere beleefdheid persoonlijk naar de „hall" en trad zelfs op de auto toe, toen Karaschin daarin plaats genomen had. Nog eenmaal schudden zij elkaar de hand, toen suisde de groote Rolls-royce de oprijlaan af. Op hetzelfde oogenblik kwam van den anderen kant een kleine renwagen aan en hield plotseling voor de enlréodeur stil, waar Lord Burnham stond. Een slanke man met een bruine snor sprong uit den wagen en begroette den heer van Burnham Tower. „Ach, bent u het," riep deze, „wij hadden u reeds hedenmorgen verwacht." „Ik kon niet vrocgeT komen, Mylord. Mijn chauffeur is plotseling ziek geworden en heb ik den heelen ochtend doorgebracht om een anderen te vinden .Zoodoende kon ik pas na den middag van Londen wegrijden," ant woordde de late gast met een zeldzaam weeken en melodiepsen stem. „Nu kunt u meteen met ons aan tafel gaan," zeide Lord Burnham en zich tot een van de bediende wendend, beval hij: „Meld hare Ladyship, dat zoo juist Graaf Las Vai- das aangekomen is." VU. 4 In Burnham Tower hield men zich' nog aan de goede oude Engelsche gewoonte om na tafel de heeren en dames tijdens het ge not van een kop koffie te scheiden. Intus schen maakten de bedienden in de biblio theek de kaarttafels klaar, waaraan nader hand de oudere heeren en dames zich neer zouden zetten, terwijl de jongeren in de kleine salon gingen dansen. Dit genoegen was meestal verbonden aan het muzikale offer van één van de leden van het gezel schap, die zich aan den vleugel moest zetten om dé nieuwste dansmuziek ten beste te geven. Daarbij kwam het minder op de mu zikaliteit als op het rythme aan. Meer wenschle men niet bij het avonddansen in de kleine salon. Maar vandaag was het toch" iets anders. Nu nam de nieuwe gast Graaf Las Valdas aan den vleugel plaats, en de dansgrage vrienden van Lady Grace hieven luisteren. voornemens is, een wijziging van het des betreffende artikel te bevorderen, waardoor voor de toekomst beide gevallen gelgkelyk worden behandeld. De weddeverhooging ten gevolge van een herclassificatie ook van die, welke in het verleden heeft plaats ge had zal na de aan te brengen wijziging dus niet meer van invloed zijn op de per soonlijke toelage. De dienst der brievenbestellers in grocte steden. Dc heer Van Braambeek heeft aan den Minister van Waterstaat do volgendo vra gen grste'd- 1 Is bet den Minister bekend, Ti', do uil ver-ring der dienstregeling voor liet be stellend personeel aan het wijkpofr.tkan- toor Oost, te Amsterdam, mot z cve-i bezwaren gepaard gaat, dat hieruit cun- f'.iclv.n zijn voortgevloeid, waarbij lo er de re bestellers het op hun zenuwen kre gen en een van hen ten gevolge hiervan op medisch advies voorloopig de deelname aan den dienst is ontzegd? 2. Is het den Minister tevens bekend, dat de bezwaren van het bestellend per soneel voortvloeien uit een tekort aan nachtrust, het veelvuldig verrichten van drie bestellingen per dag in zeer vermoei ende diensten, bestaande uit drie gedeel ten, en het daaraan gepaard gaande groote tijdverlies, dat voortkomt uit bet feit, dat bet personeel driemaal per dag moet gaan naar en van het kantoor of het eindpunt der be stelling? 3. Is het verder den Minister bekend, dat de be'stellers veelal later met hun bestelling gereedkomen dan op hun dienstregeling is aangegeven? 4. Is het ten slotte den Minister bekend, dat de in de voorgaande vragen bedoelde bezwaren zich in gelijke mate in alle groote steden van ons land voordoen? 5. Zoo ja, is de Minister dan bereid, in reël overleg met de bonden van het P.T.T.- personeel, dienstregelingen te doen ontwer pen, waarbij deze bezwaren worden opge heven? 6. Is de Minister dan tevens bereid te bevorderen, dat met de bonden van P.T.T.- personeel overleg w« rdt gevoerd over de sterkte van het personeel, dat met de uit voering dér ontworpen dienstregeling zal worden belast? Het Nodeilandsch-Belgisch Verdrag. Wij lezen in de „Resb.": Nog steeds komen van alle kanten de be zwaren tegen het verdrag los en niemand weet, wat er in onze Statcn-Generaa.1 van worden zal. Al geeft het te denken, dat som> mige bladen aan 't bijdraaien zijn. Naar in parlementaire kringen verluidt, zijn de hoofden daar al geteld. Ongeacht wat er nóg ten berde gebracht zal worden, moet men al weten, hoe de eindstemming zal zijn. Er zou in de Tweede Kamer een kleine meerderheid voor het verdrag zijn. Vooreerst moeten alle sociaal-"democraten vóór wezen. „Moeten", in dubbelen zin. Moeten, volgens geruchte, en moeten, vol gens afspraak met de S.D.A.P. in België. Hoewel verschillende elementen dier partij, met name die met Rotterdam connecties houden, grondige bezwaren hebben, met na me legen „het" kanaal, zou toch de „kada- ver"-discipline daar het parool: „voor" doen zegevieren. Verder zoo wil men zou ruim de helft der Katholieke Tweede-Kamerlc^pn veór 9temmen; men sprak van een^ klein twintigtal. En ook onder de R.-R. en C.-IL elementen moeten eenige voorstemmers bo ven de helft zou wezen. In hoever dat allemaal juist is, zullen we moeten afwachten. Met name lijkt ons nogal dubieus de houding der A.-R. en C.-H. partijen, waar immers juist in den laatsten tijd daar nogal van oppositie blöfek. Intusschen, zoo hoorden we meteen, is de oppositie in de Eerste Kamer grooler. Vooral ook bij de S.D.A.P. Onze zegslieden meenden dan ook, dat het verdrag daar een 'harden dobber zou hebben. „Hoe 't zij, duidelijk is allengs wel gewor den, dat, al wordt het Staatsstuk aangeno men, het toch een gedwongen fraaiigheid blijft. De groote meerderheid heeft ernstige bezwaren gehouden en een meerderheid der Sta ten-Generaal kan slechts gevonden wor den, als aan allerlei bijoverwegingen groote waarde wordt gehecht. Dat was meer dan de gewone dansmuziek die zij gewoon waren. Dat was kunst, stree- lende, verlokkende, meeslepende kunst. Dc slanke vingers van den Portugees maakten van de gewone dansen niet alleen een sti mulans voor de beenen maar ook een genot vo§r de ooren. Die man had magische kracht in "zijn spel. De harmonieën, die hij uit de zwarte en witte poetsen te voorschijn haalde, zweepten het bloed op, maakte dat de polsen sneller klopten. De zenuwen trilden. Daarop liet Las Valdas de Angelsaksische syncopen los en ging over in de weeke ïhuziek van zijn eigen Zuiden. Er zuchtte een tango, zacht, buigzaam, in donkeren gloed.zoo speelde hij den heelen avond. Onvermoei baar. Altijd weer anders. Lady Grace danste al lang niet meer. Zij, anders een hartstochtelijke „danseresse", verkoos liever te luisteren naar de wondere muziek. Zij leunde tegen den vleugel, wees iedereen af en dronk de betooverende mu ziek in zich op. Las Valdas 9peelde alleen voor haar. Zijn oogen hadden de hartn ge zocht en reeds lang gevonden. Eindelijk stond hij op. Van alle kanten stormde men op hem af. Applaudisseerde, bedankte en prees hem opgewonden. Egoïs tisch, zooals de dansenden zijn, wilden zij hem niet loslaten. Maar hij boog en vroeg om genade. Slechts voor een half uur. Miss Lelia Elliot, de dochter van den be roemden generaal, nam zijn plaats aan de vleugel is. Zij vervulde met meer ijver dan kunst haar gezelschapsplicht, en er kon weer gedanst worden. La9 Valdas slenterde langzaam uit de salon, maar bij de deur wendde hij zich om. Lady Grace, die met eenige vriendinnen sprak, had hem met de oogen gevolgd. Hij liet de portière achter zich vallen en trad in J RECLAME. PUDDIMGFASRIIrt A. J.POLAK GRONIMGfïrtT 56 Het Rijkspaspoortenkantoor. Volgens „Het Vad." zal het llijkspaspoor- tenkanloor m*t ingang van 16 October wor- den opgeheven. Het ligt in de bedoeling, om de Nederland* sche consulaire ambtenaren in het buiten land (e machtigen op eigen gezag een visum le verlecnen aan vreemdelingen, tegen wier verblijf in Nederland geen bezwaar «beslaat, en wel voor den duur van het paspoort, cloch ten hoogste voor den lijd van Iwee jaar. Ge durende dien tijd hebben de betrokken vreemdelingen het recht, om telkenmale ons land binnen te komen en le verlaten, Wenschen zij echter langer dan 30 achter eenvolgende dagen te bleven, dan mooier. z.'j öaarloe vergunning vragen aan het haofd van politie ter plaatse 'van hun vtrb ijf" jn Nederland. Aan deze zelfde autoriteit zaJ vcortaan ook de bevoegdheid veneend wur- d r om visa te veriengen, ter vijl zij het recht behoudt, om vreemdelinge a te doen uitleiden, wier aanwezigheid in ons lani op grond van gebrek aan voldoen ie miadflen van beslaan ongewenscht wordt geacht. Tn enkele opzichten zal bovenbedoelde be voegdheid der consulaire ambtenaren be perkt worden Zoo zullen zij. alvorens een visum te verleenen aan vreemdelingen, die hier te lande een betrekking willen aan vaarden of zoeken, overleg moden plegen n et den Rijksdienst der Werkloosheidsver zekering en Arbeidsbemiddeling. Voorts zul len zij omtrent de toeialing van onderdanen der Sovjet-Unie het cordvel mopten via? n van de daartoe bevoegde Nederlandscbe autoriteit, terwijl het visum g.-weigêrd zal i behooren le worden aan marskramers, zi- j geuners, rondreizende kunstenaars en der- i gel ij Ken. Uitgezonderd de onderdanen der Sovjet- j Unie hebben de vreemdelingen, die op hun reis naar een ander land door Nederland wenschen te gaan, geen doorreis-visum daartoe voor den lijd van ten hoogst*1 acht I dagen bij de Nederlandsche grensbeambten verkrijgen. j De legeskostcn zullen onveranderd blijven en in bet algemeen f 6 bedragen, terwijl voor Amerikanen, Roemenen en Polen de speciale tarieven van kracht blijven. Het verlengen der visa door de desbetreffende hoofden van politie zal kosteloos geschie den. Scheepvaaitstremmingen. Ged. Staten van Zuid-Holland hebben aan B. en W der gemeenten m doze pro vincie een circulaire gericht, waarin zij voor zooveel noodig verzoeken, namens den Minister van Waterstaat, te willen zorg dragon, dat aankondigingen van scheep vaartstreurniingen, waarvoor ver gunning van B. en W. wordt vereischt, steeds zoo tijdig mogelijk op ruime schaal geschieden en dat deze berichten beknopt, duidelijk en volledig zijn, en zoo mogehjk een opgave bevatten van het tijdsohip, waarop de stremming vermoedelijk zal ein digen. De belastingontwerpen. Volgens „De Vrijheid" heeft de Tweede Kamerfractie van den Vrijheidsbond zich uitgesproken tegen de heffing van nieuwe belastingen. „In liberale kringen overheersoht de mee ning, dat in dezen tijd geen nieuwe belas-, tingen mogen worden opgelegd, ook al met de aangrenzende Chineesche kamer, waar van de rood gelakte meubels een interna tionale beroemdheid hadden. Geheel op zijn gemak wandelde hij van het eenc stuk naar het andere, met een kennersblik de sierlijke kostbaarheden bewonderend! Een lichte tred achter hem, het ruischen van kleederen. Hij keerde zich om ,,Ik houd het voor mijn plicht," glim lachte Grace, „u le volgen en u te vragen of ik niets voor u kan doen. U hebt u voor eenige gasten zoo ingespannen, dat ik het niet aan een bediende kan overlaten te vra gen of u een glas limonade of een glas cham pagne wenscht?" La9 Valdas boog. „Geen van beiden, Mylady, maar wilt u mij toestaan een ciga rette te rooken „Onder voorwaarde, dat u er mij ook één geeft." De cigarelten werden aangestoken de man en de vrouw zagen elkaar in de oogen. Zij wendde zich af onzeker, aarzelend een lichte «blos steeg haar in het gelaat tot aan het zachlbruine haar. Zij was mooi. Heel mooi zelfs. Had een groot slank figuur, dames kampioene golf van Engeland. Maar zij was lichtzinnig. Wispelturig was zij de mooie Lady Grace. Zij was altijd bereid op iedere flirt in te gaan. Soms twee. drie tegelijk. Oude dames met goed gegronde deugdsopvattingen plachten hun schouders over haar op te halen en achter hun waaiers te fluisteren. Doch Lady Grace was de tweede dochter van Lord Burnham, zeer rijk, zeer mooi, er waren aanbidders ge noeg, die op het oogenblik wachtten waarop de scheiding van haar man, den graaf Ne ville .uiteesDroken zou worden* 1.2Wordt yervolgdJ.N

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1926 | | pagina 9