DE OFFICIEELE NEDERLANDSGHE JAARBEURS.
De Hot der Leupen
RHEUMATIEK
Ho. 20394.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 7 September
Tweede Blad Anno 1926.
GEMENGD NIEUWS.
reclame.
FEUIU FT0N.
Gisteren is de Nederlandsche Jaarbeurs
reeds de vijftiende weder te Utrecht
geopend. Niet op officieele wijze, niet ge
paard gaande met feestverioon, zooals met
tentoonstellingen pleegt te geschieden en
zooals in de eerste jaren ook de Jaarbeurs
werd geopend. Het instituut heeft zich bur
gerrecht verworven in Nederland en is be
kend, in het buitenland, zoowel als in het
land zelf. het heeft deze reclame niet meer
noodig. De zakenman wil zaken doen en
daarvoor zijn geen lange redevoeringen en
gloeiende speeches noodig.
Er is in het vaste Jaarbeursgebouw en op
het Vredenburg in de laatste weken en da
gen hard gewerkt, doch Zaterdag waren de
inzendingen dan ook geheel gereed. Maan
dag morgen werden de deuren wijd open
gezet en het minder gunstig weer ten spijt,
kwamen de bezoekers reeds binnenstroo-
men.
Ouder gewoonte was ook de Nederland
sche pers en enkele vertegenwoordigers van
huitenl andsche bladen uitgenoodigd, ten
einde na voorlichting van den Raad van
Beheer, zich op de Jaarbeurs le kunnen
oriënteeren, om het publiek dat zijn blikken
dezer dagen met belangstelling, naar Utrecht
richt, behoorlijk te kunnen inlichten.
Circa vijftig persvertegenwoordigers, niet
alleen van de groote pers, maar ook van tal
van provinciale bladen, werden 's voormid-
dags te elf uur in de conversatiezaal der
Stichtsche Industrieele Club (Jaarbeurs
gebouw) door den Raad van Beheer ontvan
gen waarna de secretaris-generaal van den
Raad een korte inleiding gaf tot het bezoek,
die ook anderen bezoekers van nut kunnen
zijn. Dat het instituut met het openen van
deze najaarsbeurs zijn derde lustrum zou
kunnen herdenken, is-wel een bewijs, dat
het een vaste plaats in ons economisch
leven heeft veroverd en geen oorlogskindje
is geweest, zooals sommige pessimisten
weieens hebben gedacht en uilgesproken.
Al zou er wel aanleiding toe zijn bij dezen
mijlpaal even terug te zien, op hetgeen ach
ter ons ligt, spr. meende dit nu niet te moe
ten doen.
De ervaring van al die jaren heeft den
Raad van Beheer er toe geleid eenige in
grijpende veranderingen aan te brengen, die
in het belang mogen worden geacht van
de Jaarbeurs zelf en in die van handel en
industrie-
In de eerste plaats noemde spr. de gesta
dige uitbreiding der groepsvorming, d..w.z.
het bijeenbrengen van het gelijksoortige tot
één groep, wat ook uit het oogpunt van de
propaganda haar voordeel heeft en vooral
voor de bezoekers van belang is, die echter,
wat de vakbeurs biedt, moeten kunnen .toet
sen «au de algemeene beurs. Groepsbeur3
en algemeene beurs naast elkaar.
Dit systeem is voor Nederland het eenig
juiste systeem. Hier zou de enkele vakbeurs
geen recht van bestaan hebben. Zij zou op
den duur niet kunnen bestaan. De meubel
beurs le Amsterdam is daarvan een voor
beeld. Men kan Nederland in dit opzicht
niet vergelijken met grootere landen.
Voor den winkelier in kleine steden en
an de dorpen, die niet één, maar verschil
lende soort artikelen verkoopen, is de alge
meene beurs naast de groepsvorming vooral
yan groote waarde.
De Raad van Beheer acht de groepsvor
ming u.ilpuni in het Jaarbeursleven
yan groo ivLeekenis.
Bij wijze van proef is deze groepsvorming
op deze Jaarbeurs toegepast. Zoo zal men
er aantreffen de groepen meubelen en leder
waren, galanterieën, voedings- en genot
middelen alsmede een radiogroep. Op de
a.s. voorjaarsbeurs zal de groep electrotech-
niek er nog bij komen. Het bestuur is daar
over met de leiders van verschillende elec-
trische bedrijven in onderhandeling. Het is
volgens spr. vooral de Radiogroep, die het
nut der groepsvorming op deze tentoonstel
ling demonstreert Al vindt men de radio-
kamers ieder met een eigen antenne door
het geheele gebouw verspreid, er is toch
een al geheele samenwerking.
Een tweede belangrijke zaak die de Raad
van Beheer van beteekenis voor het Jaar
beursinstituut acht. is hel contact, verkre
gen met de Ned. Kamers van Koophandel.
Van de 36 Kamers zijn reeds 21 lid van het
Instituut Niet enkel i9 dit, zij het dan ook
een klein, financieel voordeel, uit het oog
punt van den handel is het van groote
waarde met deze lichamen in verbinding
te staan.
Komende tot de eigenlijke Jaarbeurs wees
de heer Graadt van Roggen nog op twee bij
zonderheden. De beurs is nu een dag langer
geopend dan anders. De reden daarvan is,
dat juist in deze week twee Israel ietische
feestdagen vallen. Na veel zoeken om dit
bezwaar te ontzeilen, heeft het bestuur in
overleg met den Opperrabbijn den Maandag
er nog bij genomen.
Iets geheel nieuws is de openstelling in
de avonduren van Dinsdag en Woensdag
lot 9 uur. terwille van vele zakenmenschen,
die overdag moeilijk van huis kunnen en
van anderen, die van ver af moeten komen.
Verzoeken in dien geest hadden het bestuur
bereikt en men .wil nu bij wijze van proef
daaraan voldoen. Of men er a.s. voorjaar
mee zal doorgaan hangt van de ervaring af.
Over de deelneming kan men, de tijds
omstandigheden in aanmerking genomen,
tevreden zijn. De tijden zijn, speciaal voor
den middenstand, niet gunstig. Mogelijk zijn
•door de lage valuta over de grenzen door
sommigen die in troebel water wilden vis-
sChen, goede zaten gedaan; de serieuze
handelaren hebben zeker te klagen. Er
hoerschl malaise en deze malaise heeft een
dieperen grond dan menigeen denkt. Vooral
de fabrikanten en handelaren invo^dings-
en genotmiddelen hebben het momenteel
moeilijk. Met deze feiten voor OQgen hjeld
de Raad van Beheer bi] den opzet het hart
vast Toch is het totaal aantal deelnemers
nog grooter dan aan de beurs van het najaar
1925. Thans is het aantal 781 tegen een
jaar te voren 76L De voorjaarsbeurs daaren
tegen telde 933 inzendingen.
Enkele inzendingen afzonderlijk bespre
kende, roemde spr. de belangwekkende meu
belbeurs op de vijfde verdieping, die nu
geen concurrentie meer heeft sinds de Am-
sterdamsche textiel- en lederbeurs is ont
bonden, wees op de tentoonstelling op het
gebied der bouwbedrijven en de rijke verza
meling zuivel werktuigen. In verband daar
mede vestigde hij ook de aandacht op de
electrische melkerij in een stand op Vre
denburg, die later met belangstelling werd
bezichtigd.
Geruimen tijd stond de heer Graadt van
Roggen stil bij de Poolsche inzendingen, in
het geheel 52, bijeengebracht op de vierde
verdieping van het tentoonstellingsgebouw,
een verzameling van zeer groote verschei
denheid, bestaande uit fabriekmatige pro
ducten, prachtig handweefwerk, kinder-
speelgoeieren, producten uit den bodem of
uit de bo3schen. Het schijnt Polen vooral
te doen om meerdere relaties met Nederland
te verkrijgen op het gebied vin den handeL
Hoe grooter uitvoer van Poolsche producten
naar Nederland, hoe meer Polen producten
uit ons land zal betrekken luidt het con
signe. Dat dit ernst Is bij de Poolsche regee-
ring, blijkt ook uit het feit, dat de Poolsche
gezant uit Den Haag en de Poolsche con
suls van Amsterdam reeds den eersten dag
op de Jaarbeurs waren en de samenkomst
met de pers bijwoonden.
De afdeeling pandelsrauseum van het Ko
loniaal Instituut die de koloniale afdeeling
op de Jaarbeurs telken jare inricht, was
daartoe ditmaal niet in staat, met het oog
pp de officieele opening van de Instituutge
bouwen op het Museum te Amsterdam, al
dus besloot spr. zijn mededeelingen. Als een
surrogaat dat zeker wel in den smaak zal
vallen en waarvan door de heer en Journa
listen reeds heden een voorproefje zou wor
den gegeven, zullen fflms vertoond worden
van onderwerpen, die betrekking op onze
koloniën hebben. Op verzoEk worden zelfs
speciale onderwerpen behandel d.
Hierna maakten de heeren en ééne dame,
in twee groepen verdeeld, waarvan de eene
rondgeleid werd door den voorzitter van den
Raad van Beheer Jhr. A. H, Op ten Noort en
de andere door den heer Graadt van Roggen
een vluchtige wandeling door het gebouw en
daarbuiten, waarbij evenals de vorige gele
genheden slechts algemeene indrukken kon
den worden opgedaan, die echter onverdeeld
gunstig waren.
Het was er al reeds recht gezellig, dank
zij de vele bezoekers.
Na de wandeling volgde een gezellige
lunch door den Raad van Beheer den jour
nalisten aangebóden waar ruim 50 heeren
en eene dame aünzaten, waaronder ook de
Poolsche Gezant,' twee Poolsche consuls en
de secretaris der vereeniging Oost en West,
en waar enkele dronken werden ingesteld,
o.a. ook een door den Poolschen Gezant, die
op de voortdurende vriendschap van Neder
land het glas ledigde en den wenscli uit
sprak dat deze Jaarbeurs er toe mocht bij
dragen; dat het Handelsverkeer tusschen
deze twee landen steeds toeneemt in het be
lang van beide landen. Na de lunch gingen
de meesten nog de film ver tooning van de
koloniale afdeeling bijwonen.
Wij hebben nog eens rondgekeken naar
monsterkamers of tafelvlakten van stadge-
noolen of zakenmenschen uit de omgeving
en vonden op onze. wandeling monsterka
mers van de N.V. Ateliers voor Edelsmeed-
en Penningkunst „Koninklijke Begeer" te
Voorscholen, N.V. Leidsche Ijzerhandel vJl
J. C. Bernard, Leiden, N.V. Fabriek van
Wollen dekens vii. J. Schel tema Janszoon,
Leiden, N.V. Fabrieken „Waddinxveen" v.h.
A. Kempkens en Co.,.die met een keur van
meubelen eenige monsterkamers op de meu
belbeurs inneemt en diens dorpsgenoote de
firma Modderkolk en Dïjs, G. van Leeuwen
le Wassenaar, wiens,siapd met galanterieën
op Vredenburg de aandacht trekt, N.V. Ko
ninklijke Stoomzeep-, Eau de Cologne en
Parfumeriefabriek v.h. Sanders en Co., Lei
den, die in een monsterkamer uitkomt en
nog qpfige tafelvlailcn in beslag neemt,
V.V. Kon. Ned. Fabriek van Gouden en Zil
veren Werken „Voorschoten" vJi. J. M. van
Kempen en Zn. te Voorscholen, meest alle
oude bekenden van de Jaarbeurs, die de eer
van onze stad en hare omgéving ophouden.
Wie een bezoek aait de jaarbeurs brengen
wij bófté'n dat KEt velen zullen zijn
mogen deze stands ook piet vergelen.
Voor verdrinken behoed.
Zij waren met z'n vieren aan den zwier
gegaan, de Zondagsklanlen en wisten niets
beters te doen dan een boot te huren om
op het Soheveningsche kanaal te gaan
spelevaren. Goede vrienden van Cambri-
nus als zij waren, vulden zij de kleine
ruimte, die nog in de boot over was met
flessrihen bier. Aldra waren zij vergeten,
dat de kortste weg om naar Schcveningen
te komen, de rechte lijn is. Twee vrienden
uit het gezelschap verontrustten de zigzag
richting, waarin de boot zich voortbewoog.
Zij stuurden naar den walkant, -sprongen
er uit en verdwenen over de Wassen aar-
sche kade.
Be twee overgebleven efa zetten do reis
voort. Althans zij ir&chtten dit te doen,
want aan den overkant van het kanaal
had het wakend oog van een politieman
het schouwspel gadegeslagen. Voor de twee
roeiers, die ïn steeds vroolijker stemming
geraakten, vond de agent het vèiliger, te
land dan te water hun reis te vervolgen,
hen sommeerend aan te leggen. De. over-
moedigen dachten daar niet aan en achtten
zich op het water buiten schot. De politie
man liet het daar niet bij zitten en gooide
met zijn dreg naar de boot. Toen er ge
dreigd werd, het touw van de dreg tc zul
len doorsnijden en het tweetal op het wa
ter zich verschool onder de Javabrug, re-
quireerde de politie den kraanwagen van
de brandweer. Het geval werd voor de
roeiers nn hopeloos. In een ommezien was
de boot aan land getrokken. Het gelukte
echter niet dan na een formeele vecht
partij in de boot, do opstandigen te ar
resteeren. Eén van Jjdn werd door vier
man personeel van d^n kraanwagen in be
dwang gehouden en weldra konden beiden
in eenzaamheid orerwegen, of zij hun Zon
dag niet. beter hadden kannen besteden.
Inbraak in een bottelarij.
Gisternacht is ingebroken in de bottelarij
vap B. T. aan de Nadorststraat te Rotter
dam. De bottelarij is 's nachts onbewoond
en van die omstandigheid hebben de die
ven gebruik gemaakt, om met behulp van
een valschen sleutel binnen te komen.
Uit een niet gesloten kast is een bedrag
van f 600 gestolen.
Een portefeuille gerold..
De heer K, uit Halfweg heeft bij de politie
aangifte gedaan, dat hij zijn portefeuille
met f 725 gedurende de reis van Halfweg
naar Den Haag vermiste. De portefeuille
zal vermoedelijk gerold zijn.
Door een motorrijder aange-
redeii Zondagavond i£ mej. S. uit Rot
terdam op dén Rotterdamscheweg aange
reden door een mofbr met zijspan, waar
door zij ernstige verwondingen bekwam.
Zij kon, na in het gasthuis te zijn verbon-
dtn, per auto naar haar woning worden
vervoerd. De aanrijding werd veroorzaakt
door zekeren H., bootwerker te Rotterdam
die in dronken toestand een motor met zij
span bestuurde. H. is door de politie ge
arresteerd.
Om de premie. Het gebeurde in
de Meiboomstraat te Rotterdam. Daar raakte
waarschijnlijk door een brandend eindje
sigaar nadat de bewoner het huis verla
ten had, een houten bed in brand. Een
brandweerman werd gewaarschuwd en wist
mei een sleutel van een der buren de plaats
des onheils te bereiken. Gelukkig dat er nog
huizen bestaan, waarvan de huissleutels ge
lijk en gelijkvormig zijn. De brandweerman,
een vrijwilliger, constateerde, dat het bed
brandde, draaide zich toen om, ging zoo stil
jnogelijk hel huis uit de premie zou an
ders wellicht niet door zijn spuit behaald
word en x— om het wagentje te halen, waar
bij hij was ingèdeeld. Dat was echter niet
naar dén zin van den buurman, die vreesde,
dat ook zijn huis wel eens gevaar kon loo-
pen nu het bed lustig doorbrandde. Die rende
dus met een kennis het huis binnen, sleepte
liet brandende bed naar buiten en bluschte
het met emmers waler.
Toen de premiebeiusfe brandbestrijder
eenigen lijd later met de spuit aankwam,
was het vuur gedoofd. Ilij smaakte echter
nog het genoegen de nablussching te kun
nen verrichten. Aan zijn spuit de premie!
Gevechten tusschen Neder-
landsche en Arabische zeelieden. Al go-
ruimen tijd heerscht er ontstemming on
der de Nederlandsche zeelieden te Rot
terdam omdat vele reederijen voor hun
schepen kleurlingen en vooraJ Arabieren
monsteren, hoewel vele Nederlandsche zee
lieden werkloos zijn.
Gistermorgen stond oen groep Arabic-
ren voor het aanneem kantoor ran zeelie
den aan de Veerkade te Rotterdam. Tus-
schen hen en een groep Nederl. zeelieden,
die ook stond tc wachten, ontstond eeni
ge wrijving.
's Namiddags was het wecT zoo. De
groep Arabieren was inmiddels tot 40 man
aangegroeid.
Naar schatting waren er ruim 400 Neder
landsche zeelieden. De Arabieren waren
grootend eels met stokken gewapend. Som
migen hadden bamboestokken, waar spij
kers doorgeslagen waren. Enkelen tracht
ten scheermessen in de palm van hun hand
en in de mouw van him jaB te verbergen.
Bij het opdringen naar de deur van
het kantoor heeft toen een van do Neder
landers een Arabier met een knuppel zijn
wapen afgenomen. Dit werd het sein tot
een geduchte kloppartij. Aan weerszijden
vielen harde klappen, toen plotseling ge
roepen werd: „Pas op, hij trekt een re
volver 1"
De Nederlanders sloegen daarop op de
vlucht, maar kwamen spoedig weer opzet
ten, waarna de Arabieren het hazenpad
kozen. Achtervolgd door de Nederlanders
vluchtten de Arabieren in het Engelsche
tehuis voor zeelieden aan de C-alandstraat
De deur werd snel achter hen dicht ge
worpen en de Nederlandsche zeelieden
schoolden voor het gebouw samen."
InmiddelB was de politie ter plaatse
verschenen. Toevallig kwam de groote
transport auto van de politie in de omge
ving van de Calandstraat. Inspecteur van
politic Batenburg hield deze auto aan cn
iict hein naar het zeemanshuis rijden.
Daar werden 15 Arabieren in de auto ge
plaatst. Bij aankomst bij het burean in de
Opzienbarende genezing van
70-jarige vrouw na IS-jarig lijden
Etn zoogenaamd hopeloos geval door mij
IN VIER WEKEN GENEZEN.
Probeer mijn Behandeling Gratis.
Weinig lijders kannen erger zijn dan Mevrouw S. M. DUL-
LEMOND. Froncmanstraat 12. den Hang. vóór mlin be
handeling m Achttien jaar leed zij aan lachiaa ca Zcnuw-
KbcumntieV, de laatste Jaren zoo ernstig, dat het rocfa'tcrbeea
gebed machteloos was. cn olie hoop was opgegeven zich- weder
normaal te kunnen bewegen. Alle mogelijke behandelingen
ondergaan, doch niets mocht baten.
Alles vreeselijk pijnlijk, des nachts geen rust,
lichaam totaal verslapt
E* cu7 Lee» betgeen tij acbnjb:
..Nc beëindiging der behandeling kom ik met de grootste
vreugde melden, dat de uitzing verrassend i». Na alle rnoge-
6«i,.Umg Menu bebhen aangewend,
ci «ra»r verbdillng mocht
mi) vo'ic-men genezen cn alle
t kan mijn bujwerr. weder doen zonder
bdet Ik ia geen achttien
Je. Ik ben
trop ik niet
Mijn gratis aanbod.
Lant leder lijder, die dit leest om een gratis 10 dagen voorraad
dezer merkwaardige behandeling «thnjvcn. Het geval van
Mevr. DULLEMOND bewijst, dat er geen tc ernstig is om
door dese hchandeling greczea te worden. De Heer Arthuf
Richards, in wiens privé laboratorium zii gevonden werd zcgti
Ik zal niet rusten alvorens ik ieder lijccj tan Rhcumatick,
Ischias. Jicht, Knob belucht of eenige andere Urinezuurziekte
de gelegendhcid gegeven Leb mijne Behandeling gedurende 10
dagen op mijn kosten te beproeven"
Hoe dit aanbod aan te nemen.
Zend noch geld. noch postzegels. Zend eenvoudig Uw haam
en adres met de woorden: .Gratis Vo-irrand". per 10 ets.
briefkaart, waarna de 10 dagen Gratis Behandeling, tezamen
met verklarende Brochure cn de beschrijving van meerdere
-wonderlijke genezingen. U per keerende post banco zal bereiken.
Adresseert Mr. Arthur Richards,
Boom 864
i Groy'e Inn Bond,
London. W.Ci Engeland.
ut. Brieven 15 cent.
237
Witte do Withstraat werd de auto mofc
agenten bemand en vliegensvlug werd naar
het zeemanshuis terug geieden. Het bleek
dat de overige Arabieren in dien tusschon-
tijd kans gezien hadden de plaat te poet
sen. Weldra kreeg echter de politie be
richt dat op een van de bootjes die van
Katendrecht naar de Veerhaven voeren,
een groot aantal Arabieren zat, die blijk
baar hun makkers wilden komen helpen.
De politie kon de Arabieren tijdig belet
ten aan wal te komen, zoodat zij do terug
reis moesten aanvaarden.
Vervolgens heeft de politie de orde in
de omgeving van de Zeemansstraat her
steld.
Voor vandaag zijn uitgebreide maatre
gelen genomen om herhaling te voorko
men.
Op het politiebureau zijn de Arabieren
aan een scherp verhoor onderworpen. Zij
schijnen echter kans gezien te hebben
een groot deel der wapens weg te moffelen
of aan landgenooten door te geven.
In den loop van den avond zijn 8 van
de aangehoudenen naar het hoofdbureau
van politie overgabraohi "waar zij ter be
schikking van den vreemdelingen dienst
gesteld zijn. De 7 anderen zijn op vrije
voeten gesteld.
De massa-inbraak te Amers-
foort. Men meldt nader uit Amersfoort:
Bij de massa-inbraak alhier hebben de
daders zioh met kleine bedragen tevreden
moeten stellen.
In het tractie-bureau van de Spoorwe
gen heeft men zich bepaald tot de poging
lessenaars en kasten te verbreken, zonder
daarin echter te slagen. Hier wordt tot
nog toe niets vermist. Uit het Btadhuis
werden 4 biljetten van f 10 medegenomen,
terwijl men f 55 aan zilvergeld heeft 'laten
liggen. In het bureau voor Openbare
Werken is f 70 weggenomen en ook daar
Bet men het zilvergeld onaangeroerd. Rcedg
vroeger is op deze drie plaatsen inbraak
gepleegd.
Overreden en gedood. Gis
teravond tegen half acht te onder Straat
beek, gemeente Houthem, de 24-jarige
Goypers uit Schimmert, die met vrij ta
melijke vaart per motor uit Schimmert
kwam gereden, door een autobus van den
dienst BrunssumMaastricht gegrepen.
De chauffeur van de bus remde uit alle
macht en week zoover uit dat de wagen
Naar het Engelsch van
JUSTUS MILE FOSMAN.
Door j S.
-1)
Het was een vreemde gewaarwording,
loen Ik in <le leege kamers op de plaatsen
kwam, waar we dien nacht zoo gevochten
hadden, en waar de vlekken van het Woed
op den vloer nog zichtbaar waren.
Maar ik was le weten gekomen, wat ik
wilde, en haastte mij naar hnis, om Von
Alldorf hef nieuws te vertellen.
Van Prinses Eleanor zagen we in deze
dagen niet veeL Zij treurde eenzaam in den
tuin, of zat in haar kamer te lezen. Met haar
nicht was zij al spoedig weer op vriend-
schappelijken voet gekomen; maar tegen
over Mac Kensie, Von Altdorf en mij bleef
zij, hoewel zeer beleefd, koel en op een af-
Btand. Zij kon ons blijkbaar niet vergeven,
dat wij de mede-oorzaken waren van haar
droefheid en hoewel het niel geheel billijk
was, het was toch le begrijpen.
Toch scheen ze. om een of andere, mij on
begrijpelijke, reden, tegen mij minder inge
nomen te zijn dan tegen de anderen. Ze
Bcheen er zelfs eenig genoegen in te vinden
*nei mij te praten, als we elkaar, zoo het
Boms gebeurde, bij toeval in den tuin ont
boetten, want ik wandelde er nu en dan in
de koele schaduw.
Bij onze eerste ontmoeting in den hof
hoorde zij van mij voor het eerst, dat Denis
vertrokken was.
Ik wandelde, rustig een pijp rookende,
onder de acacia's en liep te overdenken,
welke maatregelen de Prins en Denis wel
zouden nemen tegen Gorgias naar aanleiding
van een dien morgen juist ontvangen tele
gram, dat ze veDig en wel te Novodnia wa
ren aangekomen toen ik prinses Eleanor
uit het huis zag komen met een boek onder
den arm. Ik kon me niet ongezien verwijde
ren; ik wachtte dus, boog met den hoed in
de hand en maakte mijn verontschuldiging
voor mijn aanwezigheid.
Maar de Prinses glimlachte en verzocht
me in den tuin ie komen wandelen, wan
neer en zoo vaak ik er lust in had-
Zij ging rillen in den grooten, rieten stoel,
welke daar voor haar was neergezet.
„Eigenlijk." zeide ze, „voelde ik me wat
aileen, en ik had behoefte om iets le doen
of met iemand le praten. Jessica is thuis
met kolonel Von Altdorf." Ze glimlachte
even. „Bovendien had ik u al lang eens wil
len vragen hoe bet afgeloopen is met de
kerels uit de Impasse du Maine. Wat is er
toch ran hen geworden?? Wat is er ge
beurd, nadat ik weg was? U vocht, weet ik
nog wel, met den leider, Herr Von Slein-
brQche. is het niet? En kolonel Von Alldorf
met een anderen man Ik hoop, dat u geen
van allen een verwonding hebt opgelcopen.
„In hel geheel niet. mevrouw; wij zijn er
allen volkomen ongedeerd afgekomen."
„En die mannen?*'
„Dal weten we niet precies ik had er
(oen nog geen navraag naar gedaan „we
hebben ze allen verwond, vooral Stein-
brüche, en er i9 alle reden om aan le nemen,
dat die nooit meer vechten zal."
„Is hij.... dood?" vroeg ze verschrikt.
,Jk ben bang van wel, mevrouw." ant
woordde ik. „Maar hij was het dubbel en
dwars waard; verspil uw medelijden niet
aan hem. Hij heeft een fatsoenlijker dood
gevonden dan hij verdiende."
Zij zat een poosje stil. Ik zag, dat een
vraag haar op de lippen brandde. Eindelijk
kwam het er uit
„En uw vriendMr. Mallory?" Ze
deed haar best een onverschilligen loon aan
te slaan. „Ik hoor niets van hem. Ik hoop,
dat hij nog altijd in uw gezelschap ver
keert. Ik ben hem dank schuldig voor mijn
redding."
„Denis?'. riep ik verbaasd uit. „Denis?
Maar, mevrouw, dat wist u toch zeker 1 Dal
moet men u toch verteld hebben? Denis i9
met den Prins meegegaan. Zij zijn vannacht
in Novodnia aangekomen. Hij is gegaan om
bet land te helpen redden!"
Ze keek me met oogen vol schrik aan en
verbleekte.
„Is hij.... daarheen gegaan." fluisterde
zij. „Is hij met den Prins mee? Gaal hij.
vechtenvoor Novodnia?"
Toen werd ze zich opeens bewust, dat ze
haar opwinding te zeer liet bemerken. Zij
sloeg de oogen neer en wachtte een oogen-
blik; toen ze opnieuw begon te spreken, was
haar stem even koel en beheerscht als te
▼oren.
„Het i3 inderdaad verwonderlijk, dal men
mij niets daarvan gezegd heeft Niet dat het
er iets toe doet, maar ik had graag hem mijn
dank, mijn groote erkentelijkheid, betuigd
voor den dienst, dien hij mij heeft bewezen.
Ik vind het vreemd, dat hij met den Prins
medegaat om zich in een strijd te mengen,
waarmede hij niets le maken heeft .Tk ver
moed, dal alleen zijn vechtlust hem daartoe
gedreven heeft."
„Mevrouw" zei ik, „de dapperste man in
Europa zou zich nog niet aangetrokken ge
voelen lot een strijd in den Balkan uit vecht
lust! Hij ging alleen, omdat hij daarin het
eenige middel zag om u verder van dienst te
zijn. Ik begrijp niet, dat u, die hem kent, zoo
onrechtvaardig legen hem zijn kunt. Zijn
kracht, zijn moed en zijn krijgskunde gaat
hij geven om prins Karei te bevestigen op
den troon zijner vaderen en u naast hem,
en hij verwacht daarmede tegelijkertijd zijn
leven te zulten verliezen. Hij heeft mij ge
zegd, dat hij nooit meer zou terugkomen.
En ik vertelde haar, wat er gebeurd was na
haar redding, toen de Prins zou heengaan.
Geërgerd, ging ik nog verder en verzweeg
haar niets van alles, wat Denis gedaan had,
dag en nacht, toen zij ontvoerd was. Van
het een kwam ik op het ander, en ik schil
derde haar de verleiding, waaraan hij had
blootgestaan, toen hij haar dagelijks in den
hof zag; hoe hij gevochten had met den
Prins en diens leven spaarde. Ik deelde haar
ook iets mede van zijn strijd tegen de absint
en hoe hij ook daarin overwonnen hal;
maar ik spaarde haar niet bei schrikkelijk?
tooneel van den nacht, volgende op den dag,
waarop Denis het laatst haar in den tuin
gesproken had, toen ik hem in zoo erbarme-
iijken toestand bewusteloos op rijn kamer
vond.
Zoo ging ik voort met den man le verde
digen, die mijn dierbaarste vriend was. en
ik vertelde haar, dal wij allen. Mac Kensie,
Von Altdorf, de Prins, hem beschouwden ais
don edc-lsten, meest onzelfzuchtigen man,
dien wij ooit hadden leeren kennen. En de
Prinses luisterde met neergeslagen oogen, en
zonder een woord te spreken, gretig naar
alles, wat ik haar te zeggen had.
Dal drong toen niet zoo lol mij door. wan!
ik was befeedigd in mijn vriend, maar nu
ik mij alles weer voor den geest roep, be
grijp ik, dat ze hongerig was naar de woor
den van lof over den man, dien ze liefhad,
rnaar dat ze het niet wilde laten blijken
Toen ik uitgesproken had. rees ze over
eind in haar stoel mot een gebaar van ver-:
moeidheid.
„Deze gentlemaD," zei ze koel, „schijnt
geen gebrek te hebben aan vrienden, die
voor hem in de bres springen. Ik wensch er
niet met u over te redetwisten Ik herinner
mij hem alleen als iemand, die me slecht
heefl behandeld en wreed.Willen we
over iets anders spreken?"
Maar ik werd rood van kwaadheid
„Als hij u slecht behandeld heeft, me
vrouw, dan was het om uw leven te redden,
Als het oneervol was. wat hij deed, dan was
het. omdat uw leven hem boven zijn eer
ging. En als dal nog niet genoeg is. hij heeft
uw leven een tweede maal gered en 'geeft
nu het zijne in uw dienst! Ik vraag u verlof
om heen te gaan. mevrouw!"
De Prinses strekte halfweg haar hand
naar mij uit en keek mij smeek end aan.
„Ach neen, mr. Crcighton! Ga niel weg.
Ik had niet bedoeld.
„Ik vraag u verlof om been le gaan, me
vrouw!" zei ik nog eens, want ik was heel
boos.
„Ga uw gang, sir." zei ze. en ze zonk
weer in haar stoel terug. „Ik verlang vol
strekt niet, dat u heengaat maar als u weg
moet, wil ik u niet terughouden. Alleen
alleen verzoek ik u wel te bedenken, dal u
aJlijd welkom zijl hier in den tuin, en dal ik
altijd blij zal zijn er u te ontmoeten."
CWordt vervolgd).
