Op reis kunt U Purol niet missen tegen
Zonnebrand, Doorzitten en Stukloopen
Humor uit hei Buitenland.
NIEUWS UIT BELGIE.
Banketbakkerij
Sonhiastraat V?
soit
RECLAME. 816<|
ceerdc tekst van liet accoord dx>et zien
dat hieo-van in geencnkpl opzicht sprak»
aal zijn. Churchill dacht er niet aan in
deze kwestie toe te geven en stond alleen,
met een grootsch gebaar .toe dat de Fran-
Bche betalingscapaciteit opnieuw zal wor
den overwogen, indien Duitachland in ge
breke mocht blijven, waarop echter al heel
weinig kans-bestaat. Daarenboven word
vastgesteld dat Frankrijk vrij van verdere
betalingen- zal zijn iüdien het aan Enge
land betaalde bedrag het totaal der En-
gelach e' schulden aan'andere mogendheden
zou gaatb overtreffen, m.a.w.. 'Engeland.,
wensch.tr geon'-witisb 1j.g maken. Van de zijde»
van Ohurehill mogo- dit sympathiek aan
doen -L het cijfert toch niet,:weg dat het
ook vrijmver alle winst voor Caillaux om
vat, terwijl in Frankrijk op heel wat meer
was getekend; Daar* komt nog bij dat dezo
winst voor het grootste dee^. niet in het
tractaat is vastgelegd, doch in de briefwis
seling, welke de overeenkomst vergezeld.
Mogelftk is dit uit moreel oogpunt het
zelfde; in de practijk zou wel eens kunnen
blaken, dat eon weinig gemis aan goede
trouw of gebrek aan vriendschap hier zeer
groote moeilijkheden in het leven kan roe
pen en dat de uitlegging van den tekst
dier briefwisseling geheel afhankelijk is
van de stemming van het oogenblik. Zóó
moet worden verwacht, dat de Fransche
Kamer voorloopig nog lang niet genegen
zal zjjn het tractaat te ratificeeren, vooral
ook niet omdat het geeWrrlei gunstigen
invloed schijnt te zullen hebben op- de Ame-
rikaansch-Fransche besprekingen inzake de
fransche schuld, hetgeen algemeen gehoopt
werd. Amerika houdt vast aan het tusschen
Bérenger en Mellon getroffen accoord, waar
bij het betalingsverm'ogen van Frankrijk werd'
bepaald en wenscht verder op de zaak niet
in to gaan.
Staan de kansen voor Gaillaux bijgevolg
niet al te gunstig het wordt er niet
beter op nu er groote oppositie schijnt te
zijin tegen het verkenen der volmachten' aan
don minister. Zijin vele vijanden weigeren
een soort Mussolini van hem te maken en
inen beweert, dat deze wetenschap ook
ooi zaak is, dat de indiening van de wet be
treffende de volmachten zooveel vertraging
hoeft ondervonden. Caillaux toch moet tot
te conclusie zijn gekomen, dat hiji zeer zeker
geen blanco volmacht zal verkrijgen en «lat
do afgevaardigden bepaalde opgaven om
trent de plannen der rogeering zullen ver
langen wat betreft het vraagstuk der be
lastinghervorming. Aldus was hij gedwongen
zijn aanvankelijk vastgestelde plannen te
wrxigcn, hetgeen tijd heeft gekost, terwijl
het twijfelachtig blijft of hg nu een meer
derheid zal vinden. Het overwicht van 22
stemmen inzak© de kwestie van het ver
trouwen zegt op zichz&lf al weinig, en het
zegt nog minder bij een Kamer, met een
dergelijk© geestesgesteldheid als die van
Frank ijk, waar goenerlei peil op te> trekken
.fait
Dir^dag zal de veldslag worden voort
gezet. Niet onwaarschijnlijk, dat de franc
tegen dien tjjd tot beneden de vijf is gedaald
Op de Beurs houdt men nu eenmaal van feiten
on daden, en maalt men bitter weinig om het
woordgeklater der Fransche afgevaardigden!
Ten opzichte van België is de situatie in
een week tijds plotseling omgekeerd. De
regeering, die lang met de handen in den
•choot bleef zitten, is in den aanvang dezer
week wakker geschud door de paniek, welke
in diverse plaatsen ontstond, en heeft toen
op vaarlek krachtige wijze ingegrepen, waar
toe trouwens Kamer en Senaat het hunne
hebben bijgedragen. Direct na het ontwaken
der regeering uit haar optimistischen slaap
werd een wetsontwerp ingediend, naar Fran-
fcehen trant, om gedurende zes maanden den
Koning, d.i. do regeering, dictatoriale macht
te verschaffen, <en het werd zonder eenige
tegenwerping na vtwee lezingen aanvaard.
Welk een verschil met Frankrijk, waar men
veel eerder js begonnen te „hea*stellen" en
waar men ,nog altijd het fundament niet heeft
weten te leggen. De rust is daarmede in
Belgenland niet teruggekeerd, maar er rijst
toch weer de hoop op beterschap' als ge
volg van den invloed van fret Koninklijke
woord en de Kopinklijke daad.
Moeilijkheden zijn ér overigens niet
enkel in Frankrijk .en België', dóch ook in
'Vele audere.Jatidén. doorwegen smaakte ue
scnsalievan oen aanklacht van het parle
ment tegen het vroegere mihisterie^Berge,
dat, zpiider het Storting er in te kennen,
ruim drie jaar geleden de'Noorsche Han
delsbank, welke op springen stond, te hulp
poogde te komen door vele; millioenen kro-
nen ter beschikking te' stellen; waarvan
niels werd terugontvangen. De leden van
het toenmalige kabinet zullen nu voor het
rijksgerecht verschijnen, de hoogste recht
bank uit het land, die sedert 1884 niet bijeen
is geweest. Engeland kent nog altijd haar
staking in de mijnindustrie, waaromtrent
nog geen oplossing "in zicht is, al meent men
eindelijk het dood© punt gepasseerd te zijn,
en al zijn er weer besprekingen gaande.
Duitschland zucht onder den last der
werkloosheid, tot verlichting waarvan de
rijksregeering een groote leening wenscht
uit te geven. Polen wordt beheerscht door
den politieken strijd, betreffende de aan
den president toe te kennen rechten; Portu
gal had deze week haar revolutie in zak
formaat, welke aan Gomez da Gosta z'n_
functie van minister-president kostte; in
Griekenland, Roemenië en Luxemburg een
kabinetscrisis. in trouwe, de afgeioopen
week moge dan een periode van betrekke
lijke rust zijn geweest, veel verder tot kla
ring van den algemeenen toesland heeft zij
ons niet gebracht. Er zitten nog vele don
derwolken a.an den toch al somber getinlen
hemel van het wereldgebeuren,
(Van onzen bijzonderen correspondent.)
Ben dagje buiten.
De wondere grotten van Han-sur-Lesse.
i Brussel, 10 Juli 1926.
In Vlaardingen leeft er een liedje in den
volksmond dat op naïeve, maar geestige wij
ze uiting geeft aan het genot van 't reizen.
De aanhef luidt: En reizen is plezant.
En reizen op een karreke zonder wie
len!
We dachten hieraan toen wij, dezer dagen
op ullnoodiging van het NederlandschBel
gisch Reisbureau (K. Morren-Merlens, 142
Ad. Maxlaan, Brussel, en IJ. Stinis, 23 Kruis
weg, Haarlem, leden van de „Nederlandsehe
Reisvereeniging") een reis maakten naar de
wondermooie grotten van Ilan-sur-Lesse,
midden in de schilderachtige Waalsche Ar
dennen. Het „karreke zonder wielen".
was. in dit geval echter een zeer comfortabe
le luxe-auto-car, niet te groot en met een
geschoolden, vriendelijken en gedienstigen
chauffeur, iets wat ons een gevoel van vei
ligheid schonk, dat, men mag nog van geen
klein gerucht vervaard zijn, niet te versma
den is.
Loopt men thans te Brussel langs de bou
levards van het Centrum, vooral tusschen
het Noordslation en de Beurs dan treft het
u, hoe, in vergelijking met het vorige jaar
de in krijt geschreven opschriften op zwarte
borden „Reis-naar Han-sur-Lesse" e.a. toch
ten in toer-auto zijn toegenomen. Wel een
bewijs van de uitbreiding van het toerisme
in België op dit oogenblik, onder invloed van
de franc-inzinking. Het -dient niet gezegd
dat er, onder die reisragenturen wel te vin
den zijn wW ji'tilp» rtieri best missen kan,
wogen huh ijeigin'g'Óm1 dén-vreemden toerist
als een citroen te beschtiuwen. De Neder
landsch e toerist vooral lette er op dat hij
zich niet laat oplichten, warit wij schreven
het reeds vroeger hij is inzonderheid voor
de Brusselaars een graag geziene prooi. Een
goed middel daartegen is zich voor zijn rei
zen te richten tot een agentschap waar hij
in Nederlandsch kan worden bediend, er dus
doende voor zorgende dat zijn geld in geen
franskiljonsche, d.z. anti-Nederlandsch ge
zinde, handen terechtkomt.
De grotten van Han zijn, althans hij name
goed in Nederland bekend. De hier vertoe
vende Nederlanders hebben er dan ook veel
belangstelling voor en het verbaasde ons
niet in het minst dat onze „car" vol zat met
een uitsluitend Nederlandsch sprekend ge
zelschap.
De reis in toer-auto is trouwens buitenge
woon prachtig. Van '3 morgens reeds stond
de zon hoog aan den hemel te schitteren en
toen wij, eons vertrokken, langs de gladde
asfaltwegen, de Wetstraat in naar den Gin-
cfuantenairé toe, waarvan de triomfboog ge
weldig grootsch te pralen stond, voelden wij
ons prettig worden, verheugd van een dag
naar buiten te gaan, weg van het groote
«stadsgewoel, in de heerlijke natuur.
Pas Brussel verlaten krijgt men van deze
heerlijkheid reeds een aangenaam voor
smaakje.' Even na de laatste huizen van
Etterbeek begint immers het Zoniënwoud,
dat men, tusschen Audergem en Boschvoor
de, dwars doorkruist. Een moode, golvende
weg, dien onze vertrouwelijk ronkende mo
tor als verslindt, in nochtans rustig tempo.
De toerist krijgt hier een kijkje op het Bra-
bantsche landschap, dat heel Brussel om
geeft en van deze stad als een parel maakt
onder de groote wereldsteden. Tot Overijs-
sche, de laatste Vlaamsch sprekende groote
gemeente, is het de streek van do druiven
die, door de bewoners in broeikassen ge
kweekt, de welvaart uitmaken van velen.
Al rijdende wordt men gewaar hoe men
hier aan het begin staat van de Ardennen
want de baan leidt over heuvelen en dalen,
die sleed9 steiler en dieper worden. Zij 1*9
goed onderhouden en men ziet het den
chauffeur aan dat hij zich op zijn gemak
gevoelt. Wij ook trouwens want Waver, de
eerste Waalsche geipeente, en daarna Glcm-
boux en Namen, de Waalsche stad met haar
beroemde citadel, aan de», oever van de
Maas, die onlangs heel wat onheil heeft ge
sticht, worden als ongemerkt bereikt.
Eens Namen voorbij geeft men zijn oogen
goed den kost, want de weg gaat dwars door
langs de rivier. Een indrukwekkend schouw
spel biedt heel het landschap, met zijn be-
boschte bergen en rotsen, aan en op wier
voet en top heerlijke villa's en hotels zijn
gebouwd. Rustige Waalsche dorpjes volgen
elkaar op tot Dinant door den oorlog ver
woest, maar thans weer uit het puin ver
rezen. Onderweg krijgt men de plaats te
zien waar ruim 200 burgers door de Duif-
schers weden neegeschoten. Een akelige
herinnering!
Een9 Dinant achter den rug ligt de baan
vrij open. Op een 4-tal kilometers van het
om zijn aangenaam verblijf zoo bekende
plaatsje Anseremme, n.l. aan de „Sites de
Frezer,",- he^ft, «Je toeipst een schitterend ver
gezicht op de Maasyallei; dat onvergetelijk
in het geheugen van iedfr Mijft gépienf!
Zonder verder óponthoiid brengt 3d auto
ons dwars door eén van de moolslè streken
van de Waalsche Ardennen naar Han-sur-
Lesse,- het doel ,van den tocht.
Ons doel is niet den lezereep tweede yit-r
'gave te bezorgen van een of andere reisbro-
che. Maar als men thans België bezoekt, en
men heeft er den tijd toe, dan late meh niet
na naar hier even af te zakken. Ook de trein
brengt er u trouwens makkelijk heen.
„Onze indrukken in lyrische beschouwin
gen samenvatten ware een onbegonnen
werk. De streek «zelf is uitzonderlijk mooi.
Rotsen, bergen en valleien langs alle zijden,
I en een schilderachtige, onbevaarbare rivier,
de Lesse, die zich een weg heeft gezocht op
de meest grillige manier, en die, door de
eeuwen heen, in „den berg van Han", de
beroemdste druipsteengrotten heeft ge
wrocht, die bij een bezoek denken doen aan
een sprookje uit Duizend en een Nacht.
Men stelle zich voor een wild stroomende
rivier, die, van uit de Belgische provincie
Luxemburg komende, het water van ver
scheidene andere waterloopen in haar
schoot ontvangt en te Han plots voor een
berg komt te staan, waar zij géén uitweg
vindt. De tijd heeft bewerkt, dat zij dwars
door den berg heen stroomt op een nog
steeds onopgehelderde wijze.
Het water van de Lesse komt, aan den
voet van den berg, terecht in een afgrond,
die onpeilbaar is, en bekend staat ais de
„Gouffre de Belvaux". Na een geheimzin-
nigen tocht vin ongeveer twintig uren ver
schijnt het opnieuw aan de andere zijde in
„Le trou de Han". Niemand heeft ooit kun
nen ontsluieren hoe en langs welken w^g
de af te leggen afstand bedraagt slechts
1138 Meter de Lesse dit wonder vol
brengt.
Wij spraken daar juist over „Duizend en
een Nacht" Geen enkel sprookje kan ech-
tqrter in fantasie overtreffen wat de be
zoeker van deze grotten te zien krijgt. Als
men, geleid door een gids, het „Salpeter-
gat", d.i. den ingang, binnentreedt, heeft
men het gevoel een dwergenland te bezoe
ken, of een pookachtige reis te beginnen
naar de ingewanden der aarde. De emot.e
van allen is groot als men de eerste zaal
binnen gaat, de „Salie des Renards", met
'met de wondere druipsteenen, de stalak-
tieten en slalagmieten, helder als kristal
en schitterend verlicht door artistiek ge
plaatste eléctrisehc lampen, die prachtige
effecten verwezenlijken. Men krijgt eer
bied als in een tempel en vol bewondering
schrijdt men verder om van de eene ont
roering in de andere te geraken. In de
elkander opvolgende „Salie de Ia Gre-
nouille", de „Passage Colette", de „Ga
lerie du P.récipe" (22 Meter lang), waarin
de afgrond, waaraan de galerij haar naam
ontleent, 14 Meter diep is, de „Galerie de
la Büehe", de „Labyrinthe", de „Salie de
la Trophée", cJp „Salie de la Cascade" en
in vele andere zalen en galerijen ontdekt
het verwonderde oog honderden wonder
bare dingendaar eeh als versteende wa
terval, ginder een bijenkorf, verder het
vat der Danaïden, een trofee, een visch,
een menschenhoofd, langs de rotsen en
boven ojïs prachtigedraperieën; alles in'!
'druipsteen,' misschien hoüdëi-den, 'eeuwen
oud, riiim 150 Metér"ónder eén nias'sieveii
berg, Efn d&n ér vooral de
waarvhn de perspectief, met hét licht-re-
lief, u treffend, de illusie geeftin ren Oos*
'tersch droomland te verwijlen; ginder, is
de donkere verte, murmelt zachtjes de on-'
zichtbare Lesse, als een t00vQiv.at.9r
De grootste, tevens de meest grootsche,
door haar afmetingen indrukwekkende zaal
van het geheel is echter de „Salie du Dome''
164 Meter lang bij 136 Meter breed, men
vermoedt gevormd te zijn door een vreese-i
lijk cataclysme. Zij geeft trouwens den in-t
druk alsof een reus hier met rotsblokken zoil
hebben gespeeld. Onmogelijk is het de omoi
tie te beschijven wanneer het electrisch
licht uitgedraaid zijnde, onze gids naar be
neden loopt over de geweldige stukken
heen, naai' den boord van de Lesse springt,
met een brandende, walmende toorts in de
liand, terwijl eén jongere helper lenig naar
boven kruipt, naar den „Troon van Pluto'*
ook met een toorts in de hand. "Van-beiden
onderscheidt men weldra nog slechts een
donkere" schaduw..,. Plots weerklinker
twee rauwe kreten. Het is een sein en aai
de twee uiteinden van de reusachtige zaal
is een toorts geplant waardoor helsch^
schaduwen worden teweeg gebracht. T^ang
zaam pingelt de toorts uit als een stervend!
ster. Dat is eenig, machtig mooi
De stoutmoedige helpèr van den gids komt
daarna eensklaps naar beneden gestormd,
wild zwaaiend met een nieuwe brandende»
toortsEen demonisch beeld van onder-)
aardsche machten. Werkelijk, ware dit alles
niet zoo schitterend mooi, men waande zich
in het rijk van Sa|£.nl
Dit verrassen^ gedoe laat den bezoeker
zien hoe destijds, vóór de electrische in
stallatie, die twee millioen frank heeft ge
kost, de grot bij toortslicht, moest worden
bezocht.
Ileel het bezoek verloopt dan aldus ver
der; wonder na wonder verbaast en over-*
weldigt tot aan het vertrek, in de „Salie
d'Embarciuemcnt", dat gebeurt met veilige
bootjes, dp de Lesse, onder een gewelf waar
tegen honderden vleermuizend kirrend han*
gen. Zachtjes aan roeit de gids de boot
vooruit. Plots worden de lichlen gedoofd -
Nog eenige minuten en daar ziet men het
daglicht, eerst een lichte, heel lichte sche
mering, dan eenige stralen, tot het klaarder
en klaarder wordt.... tot de boot aanlegt
en men de zon weer koesterend gevoelt
liet bezoek is afgeioopen,. maar de indruk
blijft, onvergetelijk en mc-n draagt hem mee
terug over de golvende wegen, naar de woe-J
lige stad, als een kostelijken schat
RECLAME.
DE LAJ^F's VANILLE-,
RANJA- en VRUCHTENIJS
eens geprobeerd --
er wordt naar geen ander meer begeert
2—3
(Vriendin: „Je dochter was zeker verrukt, toen ze twee
I bouquetten kreeg op haar concert, gisteravond".
Moeder: „Noo, ze was woedend. Ze had voor drie be
taald". v (Passing Show.)
Mary: „Geloof jij in liefde op het eerste gezicht, Lien?"
Lien: „Nee. Den eersten keer dat ik Harry zag, zat bij
m een pracht auto en Ik werd wanhopig verliefd op bem.
En later merkte ik dat hij het ding gehuurd had".
(Humoritf
Oude dame, tot overwerkten Kruier: „Je krijgt zeker
een echt vacantie gevoel, nu iedereen je al die kofiers
Iaat wegbrengen". (Passing Show.)
Het meisje: „Ik wou dat ik zeker wist of je bel meende
als je zegt dat je van me houdt".
De jongen: „Maar lieveling, dacht je dat ik anders
kalmpjes al een hall uur op de duindorens was Hijven
zitten)" (London Opinion).
r Portret van een pessimist, z'n aangilte-biljet voor de
inkomsten belasting invullend in ds wachtkamer van een
tandarts (Punch.)
De vrouw„O, George, als je nu werkelijk eens grie-
zelen wil, moet je dit bock lezen". (Judge).
