EISCHT GOEDE KWALITEIT
De 3-October-V ereeniging
te Leiden 40 jaar.
Oe Markies v. Bardelys
EISCHT
flo. 20293.
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 10 Mei
Tweede Blad
Anno 1926.
Een overzicht van wat er in deze 40 jaar gebeurde.
AAN
BINNENLAND.
FEUILLETON.
VII.
Ka de laalsle bestuursvergadering in 1891
j.-wam 't bestuur eerst 4- Mei 1892 bijéén;
toch had 't in dien tusschentijd niet stil ge-
zelen, maar pogingen in 't werk gesteld, om
't ledenaantal uit te breiden en met succes,
want 500 nieuwe leden hadden zich aan
gemeld; daartegenover stond, dat 't aantal
donateurs in Amerika verminderde, zoodat
f 100 minder was ontvangen.
Ook waren nieuwe plannen beraamd,-die
in deze vergadering ter sprake werden ge
bracht.
De heer J. fioedeljee, de ontwerper der
meeste plannen, stelde voor een 3-lal wa
gens met een muziekcorps te lalen rijden
door dé wijken, waar de optochten gewoon
lijk niet passeerden. De heer Salomonson,
de vertegenwoordiger van het L. S. C.,
wenschte een hutspotmaaltijd la Sequah.
den bekenden wonderdoker, weldoener en
reclameman dier dagen; daarvoor uit te
noodigen 500 behoeftige echtparen en die in
d? G"hoorzaal een maaltijd aanbieden.
-Meende men èerst, dat er geen ketels zouden
zijn, groot genoeg om de noodige hoeveel
heid le kunnen bereiden, do heer Tieleman
verzekerde er wel voor te kunnen zorgen;
maar, 3 October viel op Maandag, zoodat de
spijzen Zaterdag 1 Oclobqr al gereed moesten
zijn; ze Maandag opwarmen kon niet, zoo
dat daarmee dat idéé van de baan was en
besloten werd, 't plan Goedeljee uit te
breiden door een G-tal muziekcorpsen op
verschillende punten der stad le lalen spelen,
daarna tol 2 groepen vereenigen, deze laten
marcheeren naar 'l Schuttersveld en daar,
onder leiding van den heer Mann, een mon
sterconcert geven, waarbij uitgevoerd zbu-
den worden: Wien Neerlandsch Bloed, Wil
helmus, Amazonen-marscli en Wacht-
parade. 9
Deelnemers waren 't Corps 4de Regiment
A en B, 3de Regiment huzaren, 7de Regi
ment A en B, Jagermuziek en de Leidsclie
Schutterij. Het 7de Regiment heeft niet mo-
zen komen, omdat Amsterdam besmet was
verklaard; 't is vervangen door de- Grena
diers.
Bovenstaande werd goedgekeurd in de
algemeene vergadering van 25 Mei 1892,
.waarin 134 leden tegenwoordig waren.
Daar verblijdde de voorzitter do aanwe
zigen niet de mededeeling, dat een onbe
kende f200 beschikbaar stelde voor de uit-
deeling van haring en wittebrood, als de
kosten daarvan te hoog werden; dat de
Gemeenteraad de kleine Stadszaal gratis be-
1 schikbaar stelde voor de algemeene verga
deringen der 3-October-Vereeniging; onder
daverend applaus werd besloten den eere
voorzitter een felicitatie te zenden met zijn
herbenoeming als Burgemeester van Leiden
on goedgekeurd, geen kermisgasten uit
Botterdam toe te laten met het oog op het
cholera-gevaar en den verkoop van vruchten
op 3 October to verbieden
De uitvoering van dit programma hééft
geleden door den voorldurenden regen op
den feestdag en daar vóór. De bewolkte
lucht, die reeds den geheelcn morgen over
de stad had gehangen „maakte plaats voor
een nog meer betrokkene, en zachte zoele
najaarsregens werden verdreven door stort
buien van de ergste soort; hel lieflijk ge-
tjingel van het carillon van den stadhuis
loren werd overstemd door ratelende donder
slagen cn grijsgele bliksemschichten door
kliefden het aschgrauw uitspansel." Het
Schuttersveld geleek een moeras, zoodat de
ondernemers der vermakelijkheden groole
schade leden- en nu aanklopten bij 't bestuur
om schadevergoeding, 't Monsterconcert
moest nu plaats hebben op do Beestenmarkt
en in plaats van muziek op Schuttersveld,
„Zomerzorg" en „Zomerlust", werden con
certen in verschillende zalen gegeven. Maar
toen .'t tegen- den avond droog werd, wilde
't publiek toch naar den dansvloer; men
trotseerde modder en vuil en ging zich toch
vermeien in mallemolen, poffertjeskraam en
schiettent. Noch 't wegraken van hoeden, het
in den modder blijven steken van dames
laarsjes, noch het onvrijwillige slootbad van
een der bestuursleden was in staat.de op
gewonden feestvreugde te temperen, zoodat
't Bestuur genoodzaakt werd, den heer Geyp
met zijn corps in twee extra trams uit de
Gehoorzaal te laten halen en zijn popu
laire wijsjes voor de dansLustigen op den
dansvloer le spelen; de feestvreugde leed
niet 't minst onder de minder gunstig»,
weersgesteldheid.
Do Leidenaars en in 't bijzonder de leden
der 3-October-Vereeniging, willen op 3
October feestvieren, niets is .er, wat hen dan
weerhoudt. Laat dat zoo nog lange jaren
blijven.
't Nieuwe jaar begon mei 2 nieuwe be
stuursleden n.l. de heeren H. Paul en A.
Corls, wegens aftreding van de heeren D.
E. C. Knuttel en S. J. le Poole, zoodat van
de 8 eerstbenoemde bestuursleden nog in
functie waren de lieeren N. Brouwer, F. H.
A. Driessen, J. Goedeljee cn S. B. Vos; een
vrij snelle mutatie, die vaak niet in 't be
lang eener vereeniging is, vooral niet voor
de 3-Oclober-Vereepiging, waar 't geruimen
lijd duurt, voor een nieuw bestuurslid zich
behoorlijk heeft ingewerkt. Van het eerste
jaar af. dat 's avonds het Schuttersveld werd
gebruikt, was geklaagd over de slechte ver
lichting; alles was beproefd, om daarin
verbetering te brengen, doch, ondank.s de
jaarlijksche hoogc onkosten des gasfabriek,
was en bleef de toestand onvoldoende. Om
lot een afdoende regeling le komen, werd
met de Gemeente een overeenkomst gesloten,
waarbij deze voor den aanleg van een gas
installatie zou zorgen, mits;
lo. de 3-Oct.-Ver. elk jaar van 18911900
zal betalen f 300 huur voor het gebruik van
leiding, lantaarnpalen en lantaarns;
2o. elk jaar het verbruikt quantum gas
vergoedt.
Na 1900 zal zij do onkosten voor plaatsen
en aansluiting der lantaarns betalen, bene
vens het benoodigd onderhoud. De vereeni
ging zal nooit eigenares der leiding kunnen
worden en de gasfabriek is ten allen tijde
bevoegd gebruik van de leiding tc maken;
voor welke doeleinden ook.
Tot de electriciteit haar intrede Meed, is
deze verlichting behouden; daarna is in 't
terrein een kabel gelegd, waarvoor de Ver
eeniging elk jaar huur betaalt, terwijl de
firma De Vries en Stevens voor rekening
der Vereeniging de aansluitingen bewerkt
met de amusements-Inrichtingcn en in ver
houding tot de hoeveelheid verbruikte stroom
laat betalen. Dit jaar (192G) is de Vereeni
ging met de Gemeente en de firma De Vries
en Stevens in onderhandeling getreden, om
deze. ingewikkelde, kostbare zaak op de
meest geschikte wijze voor alle partijen te
regelen, om daarmede een goede verlichting
en waarborg voor veiligheid le verzekeren.
In 1893 vierde de Voorzitter der 3-Oct.-
Ver. zijn zilveren huwelijksfeest; dat bij die
gelegenheid de Vereeniging hem een hulde
blijk vereerde, was te begrijpen;, immers,
bij was de ziel der Vereeniging, die van haar
oprichting af haar belangen op de meest
krachtige wijze heeft behartigd. Daarin
werd hij ijverig gesteund door den secre
taris en den penningmeester, den heer J.
Goedeljee, die weer met iets nieuws voor
de feestviering voor den dag kwam, n.l. een
hoepelwedstrijd met tentoonstelling van
versierde hoepels, een plan, reeds vroeger
ingediend door den heer C. L. v. Dooren.
Daaraan werd deelgenomen door 252 jon
gens en 168-meisjes, die 's morgens 7 uür
hun hoepel in de Gehoorzaal moeslcn in
leveren; daar had 't publiek toegang tegen
betaling van 10 cent, waarover later op de
algemeene vergadering aanmerking werd
gemaakt; men oordeelde, dat alles, wat vair
de Vereeniging uitging, gratis voor de leden
toegankelijk moest zijn, 't bestuur ging daar
mede niet accoord en is steeds op dezelfde
wijze voortgegaan-, dien dag werd in do Ge
hoorzaal aan entrée ontvangen f 498, waar
door het batig saJdo dat jaar steeg tot
f541,971/*; wel een bewijs, dat er belang
stelling was.
Voor de jongens werden wedstrijden in
't hardhoepelen gehouden in verschillende
deelen der stad. ISrwijl na afloop door allen
begeleid door de muziek, natuurlijk een op
tocht plaats had; daarna was de prijsuit-
deeling in de Gehoorzaal. Van de meisjes
kreeg C. v. d. Nat den eersten prijs; van de
jongens W. J. Pont voor den fraaislen
hoepel.
Was bij sommigen twijfel gerezen of een
Iioepelfeest wel voldoende zou zijn, om den
'geheelen namiddag te vullen, de ondervin
ding heeft bewezen, dat het onmogelijk
ware geweest, daarnaast nog een ander
feest le organiseeren.
Ook was 't weet zeer ongunstig; even voor
't uur van den optocht kletterde de regen
in stroomen neer.
Gelukkig was Jupiter Pluvius den jeug
digen wedstrijders gunstig gezind; 't werd
droog. In een oogwénk waren allen van hun
hoepels voorzien en begeleid door een on
afzienbare menigte trok de jeugdige stoet
door de slad.
't Schuttersveld was wederom haast on
begaanbaar; toch heerschle daar dezelfde
vroolijkheid als andere jaren.
Bij den aanvang der ledenvergadering op
16 Mei 1894 bracht de Voorzitter in herin
nering, dat de Vereeniging haar Eere-Voor
zitter, de Jiecr L. M. de Laat de Kanter,
door den dood had verloren, 't Bestuur had
gemeend in den geest van alle leden le han
delen door een krans te zenden aan de
familie des overelcdenen en door persoon
lijk do begrafenis bij le wonen. Om 't ge
leden verlies zoo mogelijk te vergoeden,
stelde hij voor den nieuwbenoemden bur
gemeester Mr. F. Was, wiens hart niet min
der warm klopte voor de 3 Oct.-Vcreeniging
le benoemen tot Eere-Voorzitter, wat onder
applaus der vergadering werd goedgekeurd.
Daarop gingen de heeren Tieleman on Corts
hem hiervan mededeeling doen en hem
tevens to verzoeken, de vergadering met
zijn tegenwoordigheid tc willen vcreeren.
Kort daarna werd de heer Was binnenge
leid, de vergadering rijst op cn de Voorz.
spreekt den heer Was aldus toe:
„Met gemengde aandoeningen. Mijnheer
Was, nam ik het woord om U welkom te
heeten in ons midden;-smartvol, omdat wij
in den heer De Laat de Kanter een Eerc-
Voorzitter moesten verliezen, die veel hart
had voor do Vereeniging en wiens heen
gaan wij diep betreuren; vreugdevol, omdat
wij door Uwe verschijning in ons midden
zien, dat Gij liet U aangeboden Eere-Voor-
zitterschap hebt willen aanvaarden; U,
wiens benoeming lot Burgemeester dezer
Gemeente door allen met onverdeelde
vreugde werd begroet; het is mij een eer
U dezen hamer le overhandigen en daar
mede het Eere-Presidium eeneT Vereeni
ging, die zich ten doel stelt de roemrijke
daden onzer voorvaderen levendig te hou
den; die niet alleen in. doch ook buiten
Leiden algemeen bekend is. en die meer dan
2000 ingezetenen onder haar leden telt.
Namens al dio leden heet ik U hartelijk
welkom in ons midden."
Do heer Was antwoordde, dat 't hem
zeer veel genoegen had gedaan, zooveel
blijken van sympathie bij zijn optreden als
burgemeester le hebben mogen ontvangen
en de hulde, hem door dc Vereeniging ge
bracht, was hem dubbel aangenaam, omdat
hij van ganscher harte met het doel der
Vereeniging sympathiseert en het gemis,
door het verlies van den heer De Laat de
Kan Ier. zooveel mogelijk zal trachten le
vergoeden; hij dankte alle aanwezigen en
hoopte, dat de Vereeniging nog vele jaren
mocht bloeien onder het presidium van den
heer Brouwer, "wien hij met vertrouwen den
hamer weder ter hand stelde. x
Nog een ander wenschte men aan de
(Wordt vervolgd).
RECLAME.
5015
Oificieele Berichten.
Bij Kon. Besluit zijn op verzoek eervol
oiilslagen D. G. Weslra als notaris te Dolc-
kum en.J. II. van der Tuuk als notaris le
Hoogeveen;
is benoemd bij den generalcn staf tol lui-
tc-nant-gcncraal de generaal-majoor P. J. II.
van clcr Palm, chef van dien slaf.
Bond van Bloembollenhandelaren.
Aan dc l?den van de Algemeene Vereeni
ging voor Bloembollencultuur is volgend
schrijven gericht:
-Naar aanleiding van den beschrijvings
brief voor de 153ste Algemeene Vergadering
der Algemeene Vereeniging voor Bloembol
lencultuur, waarin onder punt 8 de behan
deling van de aanbiedingen inzake" Eigen
Gebouw is opgenomen, stellen ondergetee-
kenden er prijs op, een korte uiteenzetting
le geven van de bezwaren, die zij tegen dc
voorstellen hebben, daarbij naar voren bren
gend, de voordeelen, die naar hun meening
aan het plan Hillegom zijn verbonden.
In de Algemeene Vergadering van den
Bond van Bloembollenhandelarcn van 15
December 1925 is besloten dat door den
Bond plannen zouden worden gemaakt lot
het bouwen van een Cenlraal Gebouw le
Hillegom een en ander in overleg mei de
Algemeene Vereeniging voor Bloembollen
cultuur.
Men was van oordcel, dat Hillegom het
centrum vormde van de bloembollencul
tuur, dat gemakkelijk vooral waar de ver
voermiddelen cn de wegen steeds beier
worden voor alle beoefenaren van het
vak bereikbaar is.
Ondergcteekenden werden in die vergade
ring aangewezen deze plannen uit te wer
ken. Ofschoon pogingen, in hel werk werden
gesteld met het Hoofdbestuur der Algemeene
Vereeniging in overleg te treden, gelukte dit
niet en werden ten slotte in een schrijven
van 27 Februari 1926 deze plannen schrif
telijk ter kennis gebracht. Na een bespreking
werd aan de door het Hoofdbestuur geop
perde bezwaren tegemoet gekomen en zoo
als uit een schrijven van 13 April 192G.
blijkt, zou het Gebouw het eigendom worden
van de Algemeene Vereeniging. zonder
eenigc beperking van dc zijde van den Bond.
Het Hoofdbestuur beweert thans, dat men
rekening moet houden met overwegingen
van organisatorischen aard; zijn er nu in
derdaad bezwaren aan dit gewijzigde voor
stel van den'Bond verbonden? liet Hoofd
bestuur noemt jjeze organisatorische bezwa
ren niet. De f 50.000 van een aantal bonds
leden worden tóch zonder meer aan de Al
gemeene Vereeniging aangeboden en als
eenige eisch wordt gesteld, dat een tweetal
bondsleden t. z. I. zitting zullen nemen In
de bouw-commissie. Dat de Bond zou bo
liden welk bedrag de Algemeene Vereeni-i
ging zou moeien opbrengen voor de bewo-»
ning van haar eigen gebouw, is een opmer-.
king, die men nauwelijks als ernstig mag
beschouwen. In het voorstel van den Bond
toch zijn de cijfers bedoeld als* bcgrootings-
cijfers zonder meer.
Welke zijn dan die bezwaren van orga-v
nisalorischen aard? Over de financieelö
overwegingen brengt het Hoofdbestuur in
zijn „Toelichting" al even weinig licht.
Blijkbaar acht dit het voldoende, dat het
Hoofdbestuur zelf op de hoogte is. Hoe wil
len dan echter de leden in hun ardeelings-
vergaderingen een juist oordeel vellen?
Een juiste vergelijking met het plan-HiL
legoni is uilgesloten, waar gegevens over
het plan Haarlem omtrent het aan te koopen
terrein, ten oenen male ontbreken. Wij laten
de cijfers, die voor Hillegom vasl slaan pn
voor Haarlem, bij benadering worden gege
ven, hieronder volgen:
Het voorslel-Hillcgom houdt in f50.000
voor den grond 12.000 vierk. M.) f 50.000
voor den bouw, f 50.000 van de leden van
den Bond, f 10,00 van een bankinstelling
tegen voordeeligc condities en f25.000 van
het Krelagefonds, te samen alzoo f275.000,
waarvan voor het gebouw f225.000 kan be
steed worden.
Het voorstel-Haarlem 'houdt in f 100.000
van de Gemeente Haarlem, f 100.000 van
een bankinstelling cn f25.000 van hel
Krelagefonds. alzoo fe zamen f225.000,
waarvan slechts f 125.000 voor het ge
bouw beschikbaar is.
Men kan toch aannemen, dat voor den
grond le Haarlem minstens f75.000
f 100.00 noodig zullen zijn, wil men over
een terrein van voldoende oppervlakte be
schikken. Een terrein ran 12.000 vierk. M.,
zooals in het plan-llillegom, mits gunstig
gelegen, zal nog een veel grooter bedrag
eisch en. Kan inderdaad een dergelijk terrein
worden gevonden, dan zal de vraag zijn of
de ligging van dit terrein ook maar eenig9-.
zins kan wedijveren met het terrein te Hil
legom, bij uitstek gunstig liggende aan den
hoofdverkeersweg van het bloembollenvak.
Do jaarlijksche uitgaven cn ontvangsten
zijn in de toelichting in het geheel niet na
le gaan en is derhalve een vergelijking on
mogelijk.
Hot Hoofdbestuur meent, dat de exploita
tie-mogelijkheden te IJtillegom uiterst gering
zijn. Men kan dit toegeven, doch aan den
anderen kant mag toch wel eens gevraagd
worden of een Centraal Gebouw voor ons
Naar. het Engetsch van
RAFAëL SABATINI,
ai)
„Ik dachl niet dat het noodig zou zijn,
sire, bewijzbn van onschuld le -even, voor
dat er bewijzen van zijn schilid waren
overgelegd. Het is niet de gewoonte, uw
majesteit, een edelman gevangen te nomen
opdat hij .loone zulk een arrestatie niet te
verdienen. De gewone loop van zaken is
hem ie arresteeren omdat er bewijzen van
schuld zijn geleverd".
Lodewijk streek peinzend over zijn baard
cn zijn droergeesliae oogen slonden pein
zend.
,,Een aardige quaestie. Marcel", zei hij
expend, „tien aardige quaeslie. Je had rech
ter moeten worden of advocaat". Maar 'eens
klaps op een geheet anderen loon vroeg hij
met scherpe slem: „Geeft ge uw woord van
oer dal hij onschuldig is?"
„Indien de rechters van uw majesteit een
bewijs overleggen van zijn schuld, dan geef
J-\u mijn „woord dal ik het in stukken zat
scheuren".
Dat is geen antwoord Wilt ge zweren
,J' hij onschuldig is?"
ban ik weten wal hij op zijn' geweten
zei ik nog steeds om de vraag heen-
waaiende. „Hoe kan ik in zulk een zaak
p"m woord van eer geven? Sire het is niet
.■'oor niets dat ze u Lodewijk den Reeht-
ardijjfaa noemen", ging ik voort bij wijze
van vleierij en hem zijn gelietkoosden
naam gevende. ,,L' zult nooit toestaan dat
een man tegen wien geen enkel bewijs van
schuld kan worden geleverd, in de gevan
genis wordt geworpen".
„Is er geen enkel bewijs?" vroeg hij. Toch
werd zijn toon vriendelijker. Ilij had zich
zelf de belofte gedaan dat hij in de geschie
denis bekend zou staan al9 Lodewijk de
Rechtvaardige cn hij wilde niets doen dal
zijn aanspraak op dien schoonen titel in ge
vaar kon brengen „En de verklaring van
St. Euslache dan?"
„Zou uw majesteit een bond laten ophan--
gen op de verklaring van den dubbelen ver
rader?"
„Hml Je bent oen prachtige advocaat,
Marcel. Je vermijdt het vragen te beant
woorden je wendt vragen af door andere
vragen te doen". Hij scheen meer lot zich
zelf (e praten dan tol mij.
„Ge zijt een veel beter advocaat dan de
vrouw van den viebmte b.v. Zij antwoordt
op vragen en heeft een opvliegenden aard
o hemel! wat een aardt"
„Heeft u de vicomtesse gezien?" riep ik
uit en werd koud van angst, want ik wist
hoe weinig die vrouw op haar woorden
lelie.
„Haar gezien?" vroeg hij op grilligen toon.
„Ik heb haar gezien, gehoord, bijna gevoeld.
De lucht van deze kamer is nog niet nor
maal ats een gevolg van haar tegenwoor
digheid. Ze is een uur geleden hier ge
weest".
„En het scheen", fluisterde La Fosse op
ziende van zijn jagersboek, „ot de drie doch
ters van Acheron het domein van Pluto
verlaten'hadden om zioh te belichamen in
dén enkele vrouw".
„Ik wou haar liever niet ontvangen", ging
de koning voort, alsof La Fosse niet gespro
ken had, „maar zij wilde niet weggezonden
worden. Ik hoorde haar stem razen in de
voorkamer toen ik weigerde haar le ont
vangen; ik hoorde een schok tegen de deur,
de deur werd opengestooten en de Zwitser,
die de deur vasihield, viel de kamer in
alsot hel een slroopop was. Mijn hemelt
Sedert ik koning van Frankrijk ben, ben ik
nooit het middelpunt gèwee3l van zooveel
drukle. Het is een sterke vrouw, Marcel
de heiligen mogen je later beschermen, wan
neer zij je schoonmoeder is. In heet Frank
rijk, daar zou ik een eed op kunnen doen,
is haar long de eenige die sterker is dan
haar arm. Maar zij is een dwaas".
„Wat heelt zij gezegd, sire?" vroeg ik,
want ik maakte mij bepaald ongerust.
„Zeggen? Zij vloekte hemel, wat
vloekte zijl Geen enkele heilige in den ka
lender dien zij met rust liet; zij haalde ze
beurt om beurt uit de registers om getuige
nis at (e leggen van de waarheid die zij ver
kondigde".
„En dat was
„Dat haar echtgenoot de gemeenste ver
rader was. Maar hij was een dwaas die geen
versland genoeg had om hem aansprakelijk
te maken voor hetgeen hij deed, en hij was
uit dwaasheid den verkeerden weg opge
gaan. Om die reden verzocht zij mij hem
vergiftenis ie schenken en te lalen heen
gaan. Toen ik zei dat hij in verhoor geno
men moest worden en dat ik weinig hoop
had op vrijspraak, vertelde zij mij dingen
omtrent mij zelf die ik in mijn verwaand
heid misschien en dank zij jullie vleiers
waardoor ik omringd ben, nooit gedroomd
had.
Zij vertelde mij dafik leelijk was, een
knorrig gezicht had en een leelijk figuur;
door priesters geregeerd werd en een dwaas
was; mijn broeder integendeel, verzekerde
zij mij, was een toonbeeld van ridderlijkheid
en mannelijke votmaakiheid. Zij beloofde
mij, dat ik nooit in den hemel zou komen al
bad ik mijn paternoster van nu af aan tot
den dag des oordeels toe en profeteerde mij
welkom geheeten te worden door de ver
vloekten wanneer mijn tijd gekomen was.
Wat zij mij nog meer voorspeld zou hebben
kan ik niet zeggen. Zij verveelde mij op het
laatst, al was het iels geheel nieuws voor
mij, en ik zond haar weg dat is te zeg
gen", zoo verbeterde hij zichzelf, „ik gaf
bevel aan vier soldaten haar weg te bren
gen. De hemel qiag wel medelijden met je
hebben, Marcel, als je de man van haar
dochter wordt".
Maar ik had geen lust om in te gaan op
zijn grappigheid. Deze vrpuw met baar on
bedwingbare drilt en haar vlugge long had
alles bedorven.
„Het is niet waarschijnlijk, dat ik de man
van haar dochter word"? antwoordde ik
droevig.
De koning keek op en lachte
„Val dan op je knieën", zei hij, „cn dank
den hemel".
Maar ik schudde hel hoofd.
„Voor uw majesteit is het ccn aardig blij
spel", zei ik, „maar voor mij helaas eerder
een trcurspei
„Kom Marcel", zei hij, „mag ik niet ccds
even lachen. Koning van Frankrijk zijn
maakt iemand zoo droevig! Zeg mij wal je
hindert".
„Mademoiselle de Lavêdan heeft belootd.
dat zij dan alleen mijn vrouw wil worden
wanneer ik haar vader van het schavot ge
red heb'. Vol hoop kwam ik naar u toe, sire.
Maar die vrouw is mij voor geweest en heeft
mij naar hot schijnt onherroepelijk ia het
ongeluk gestort".
Zijn vroolijkheid was verdwenen, zijn ge
zicht stond oven somber ats gewoonlijk.
Toen keek hij weer op en in do droefgees
tige diepte van zijn oogen zag ik iets dat
veel van genegenheid had.
„Je weet dal ik veel van jt Jioud, Mar
cel", zei hij vriendelijk „Als je mijn eigen
zoon was zou ik je niet moer kunnen lief
hebben Jc bent een losbandige kerel en je
schandaaltjes zijn meer dan eens tot mijn
ooren doorgedrongen, toch ben je heel an
dera dan die andere dwaze lui en je hebt
mij tenminste nooit verveeld. Dat is heel
wat. Ik zou je niet graag willen verliezen,
Marcel; want ik zal je. verliezen als je
trouwt met die roos uit Languedoc, ik be
schouw tiaar ats een le teedcre bloem om
baar te laten verwelken in de inutte hql-
luchL Deze man, deze vicomle de Lavédan,
heetl d"n dood .verdiend Waarom zou ik
hem niet laten sterven, als hij slerft dan
zal j£' immers niet trouwen?"
„Vraagt u mij waarom, rire". zei ik. „Om
dat ze u Lodwijk den Rechtvaardige noe
men en omdat geen koning meer aanspraak
had op dien naain."
Hij kromp ineen; perste de lippen op el.
kaar cn wierp een blik op La Fosse, die in
de geheimen van zijn boek verdiept was.
Toen trok hij een sluk papier naar zjcli toe,
nanrcen pen en zat er mee te spel
„Omdat zij mij den rechtvaardige rme
men, moet-ik het gerecht zijn loop lalen",
antwoordde hij weldra.
(Wordt vervolgd).
