KERK- EN SCH00LN1EUWS.
RECHTZAKEN.
VAN RECHT EN ONRECHT.
HAAUSl-HE BRIEVEN.
UIT ONZE STAATSMACHINE.
■leerseht; en het hem steeds een genoegen
Kas geweest zijn krachten te geven aan deze
lerceniging, waarvoor hem vaak bewjjzen
Kan sympathie waren geschonken, en waar-
|cm hij gaarne nog lang de Directeur zou
Kenschen te blijven van Warmonds Fanfare.
I Ten slotte kwamen nog aan heb woord
afgevaardigden van do zusterafdeelin-
■gen, waarbij die vaD de Postharmonie en
■beidsch Politiekorps een medaille aanho
lden; en de secretaris van ,,St. Matthias"
■waardeercnd het dankwoord van den voor-
Izitter ook wederkeerig dank bracht voor
Kde medewerking van het fanfare.
I Over het muziekprogramma kunnen wij
liort zijn, 't was in de puntjes; al willen
■wij „Mercedes" ouverture fantastique van
IJl J. EL Kessels, wel*als~het besté noe-
Imen, en „Warmonds Glorie", van M. Bol-
Iderdijk was een keurig sluitstuk van het
Igeheel.
I Het was een in alle opzichten welge-
Ulaagde avond.
Wassenaar. Burger 1. Stand.
GeborenLeonarda Alida Cornelia, D. v.
L. A. van den Berg en A. K Ruigrok.
Johanna Margaretha, D. v- H. van Os én
W. F. Schoffel
Overleden: Maria Cornelia van Winden
lj. Anna Maria van der Kleij 12 d.
Gerrit van der Leede, m. v J Gieling 57 j.
Gijsbertha Wilhelmina Kroon, wede. v.
Ij. van der Hoeven 96 j. Catharina Op
dam, wede. van J. van der Helm 78 j.
Zoeierwoude.
Tegen een aantal personen is gedu
rende de afgeloopen week, door de veld
wachters alhier proces-verbaal opgemaakt
wegens het zich per rijwiel achter een an
der voertuig laten voortslecpen.
Ned.-Heiv. Kerk.
Beroepen; Te IJhorst-ds. Wijk: H. H.
Iiaudet, te Arum (Fr.).
Te Oud-Vossemeer: F. de Gids, te Goede-
icede.
Te Rilthem: B. J. van Garderén, te Nieuw
en Sint Joostland. f
Aangenomen: Naar Woudrichem:
A. van Willigen, te Nieuw-Beijerland.
Naar Haarlem H E. Beker. te. Gorssel.
Naar Leeg- en Hoogkerk: M. C. Slotema-
kcr 'de Bruine, te Terkaple.
Geref. Kerken.
Beroepen: Te Drachten; H. Velema,
te Noordeloos; te Mcliskerke: J. G. Haartsen,
ennd. te Souburg.
Bedankt: Voor Varsseveld- S. v. Dijken,
te Nieuweroord (Dr.).
Chr. Geref. Kerk.
Bedankt: Voor Zeist: A. M. Berkhoff,
Ito Amsterdam.
Ds. Kersten.
Ds. Kersten, die beroepen was bij de Ge-
Tef. Gemeenten te Leiden, Sliedrecht en
Rotterdam heeft voor Rotterdam aangeno
men.
Be zaak Geelkerken.
Op de gisteren te Utrecht gehouden ver
gadering van een aantal predikanten en
belijdende leden van Gereformeerde Kerken
weid met algemeene stemmen een verklaring
■vastgesteld, welke door kerkeraden kan
•worden aanvaard of door belijdende leden
'fener Gereformeerde Kerk aan hun kerke-
raad kan worden voorgesteld, van den vol
genden inhoud: De raad der Gereformeerde
Kerk tekennis genomen hebbende van
de verschillende besluiten der buitengewo
ne Gereformeerde Synode te Assen-, overwe
gende dat de uitspraak over Gen. 2 en 3,
(die, zij het ook niet naar de bedoeling van
,de Synode, toch in haar formuleering en
praclische toepassing het karakter draagt.
,'van een bclijdcnisuilspraak. genomen is
zonder behoorlijke voorbereiding door de
j kerkelijke vergaderingen; constateerende
dat de gelijkstelling van de Synodale opvat
ting omtent de bedoeling van enkele bij
zonderheden van Gen 2 en 3 met Gods
Woord zelf, uitgaat van een beschouwing
van het SchriRgezag, die voor andere-
Schriftgedeelten tot onhoudbare gevolgtrek
kingen leidt, welke trouwens ook, bijvoor
beeld ten aanzien van Gen. 1 en 2 door de-
Synodale vergadering zelf wel niet kan
worden aanvaard, zoodat hef zedelijk recht
voor zulke besluiten daarmede vervalt; be
treurende dat de Synodale wel een commis
sie wilde benoemen voor .principieele Gere
formeerde behandeling van het Schrift-
vraagstuk, doch daarbij Gen 2 en 3 zonder
genoegzame argumentatie geheel willekeu
rig uitschakelde, zoodat mede door die hou
ding een .noodclooze beroering in onze ker
ken is verwekt en de eisch van Christelijke
liefde daardoor niet is behartigd; oordee-
lende dat ook de opvatting der Synode van
haar gezag en de wijze waarop zij het m dit
geding uitoefent, geen genocgzamen
grond vindt in Gods woord, noch jn de be
lijdenis, noch in de kerkenordening en ein
delijk met beslistheid afkeurend de wijze,
daarop het woord schismatiek in de offici-
le stukken ter sprake wordt gebracht, ver
klaart' op bovengenoemde gronden zich met
bedoelde besluiten niet te kunnen vereeni
gen cn alle gepaste middelen te zullen aan
renden om van de eerstkomende generale
Synode in 1927 revisie dezer besluiten le
Verkrijgen.
Voorts werd lor vergadering besloten.dat
het correspondentie-adres vqoloopig zal blij-
J'cn mr. F J. D. They se, Potgietmveg 17,
Ulocmendaal.
De kerkeraad der Geref. Kerk te Zand
poort had besloten, geen gevolg te geven aan
vezoek der synode tot voorlezing, der
Verklaring. Toen ds. H. C. van den Brink in
■^je godsdienstoefening hiervan mededeeling
.«eed, verlieten uit protest ongeveer de helft
jer kerkgangers de kerk. Men vreest, dat
ook in deze gemeente tot een scheiding
**1 komen.
AMSTERDAMSCH GERECHTSHOF.
De zaak-Muylwijk.
Naar men weet, besliste h.t Amsterdam-
sche Gerechtshof Vrijdag, dat Zt> dezer nog
eanigo deskundigen-gLtuigeo gehoord zouden
worden, ten einde het hof voor te lichten
inzake de kwestie van kamerfibrilleering,
waarover de getnige-deskundige dr. De Boer
zeer pertinente verklaringen heeft afgelegd.
Id verband echter met het feit, dat prof.
B. Brouwer dezer dagen naar het buiten
land vertrekt en hierdoor Vrijdag niet aan
wezig zou kunnen zijn, is het hof gister
middag bijeengekomen ten einde hem toch
te hooren over de vraag oL het inderdaad,
zooals dr. De Boer verklaarde, nog met
is uitgesloten, dat de kamerübrilleering be
gonnen is bij. of door het aangrepen van
Bosch. Dr. De Boer i3 later op zgn aan
vankelijke verklaring teruggekomen cn heeft
toen als zijn meen'ng te kennen gegeven,
dat het-aangrjjpen van Busch door Muylwijk
met de kamerfibrilleering niets te maken
had.
De president, mr. Jolles, vroeg prof.
Brouwer of hij bij z'jn opinie bleef, dat
het.'t waarschijnlijkst is, dat Busch gestor
ven ia ten gevolgo van den druk op den
nervus vagus.
Prof. Brouwer antwoordde bevestgmd en
vestigde er de aandacht op, dat men in
deze zaak over uiterst weinig gegevens
beschikt. Hij lichtto- zijn meening nader toe
met eonige teekeningeo van hart, strotten
hoofd, keel, enz., gaf een u'tvoerige uiteen
zetting over do kwestie en kreeg verlof
hetgeen hij mededeelde te domonstreeren
op een preparaat van een mmschclgk hoofd
dat hij voor dat doel had meegebracht.
Prof. Brouwer betoogde verd r, dat een
voudige maar niettemin st:rke druk op den
nervus vagus den dood ten gevolge kon
hebben.
De president merkte op, dat kamer
fibrilleering eigenlijk eiken dood vooraf kon
gaan. Als iemand doodgeschoten wordt en
bet hart is doorboord kan vooraf door het
zien schieten kamerfibrilleering hebben
plaats gehad.
Getuige bevestigde dit.
Hierna werd dr. De Boer gehoord
De president vroeg hem eerst, waarom
hg plotseling van meennig was veranderd.
Waarom is uw meening plotseling gunste
van de verdediging gewijzigd? In de tweede
zitting verklaarde u, dat ten gevolge van
den greep ook een psychische invloed kan
zijn opgewekt. Is dat nu alleen omdat Busch
zich volgens Muylwijk niet zou hebben ver
weerd?
Dr. De Boer antwoordde, dat hg zgn
verklaringen in zoover gewijzigd heeft, dat
hg er later aan toevoogde, dat dit iets anders
wordt. Als er een sterke psychische indruk
komt, dan >.on hartfibrilleeren optreden,
maar in dit .geval moet-, daarop wijzen allo
omstandigheden, het fibrille:ren voor den
greep zijn opgetreden. Overigens, zei ge
tuige, zijn déze dingen zoo gecompliceerd,
dat het dikwijls zeer moeilijk is de verschil
lende werkingen, waarover het hier gaat,
aan artsen-specialisten duidelijk te mak n.
Na' een uitvoerige discussie tus chen beide
deskundigen is do zitting verdaagd tot
Vrijdag.
KANTONGEREGET TE ALPHEN.
A. G. v. d. N. stond terecht ter zake, dat
hij op 18 November zich op een perceel
land in jagende houding had bevonden, zon
der daartoe van rechthebbenden vergunning
te hebben verkregen. Bekl. was niet ver
schenen liet feit werd door den verbali
sant onder eede bevestigd, waarna de kan
tonrechter bekl. veroordeelde tot f 15 subs.
15 dagen, conform den eisch van den amb
tenaar van het O. M.
J. V. had zich met een brandende sigaar
bevonden in een autobus. Bekl. bekende, dat
de sigaar brandde, doch hij had niet gerookt.
Uitspraak f 5 subs. 5 dagen.
R. W. V. was verbaliseerd wegens vis-
schen met fleuren in liern niet toebchoorend
vischwaler in den Kalkovenschen Polder. De
ambtenaar verzocht een geldboete van f 15
subs. 15 dagen. Beklaagde ontkende met
fleuren te hebben gevischt, de verbalisant
hééft' er niets van kunnen zien. aldus bekt.
en zeide met een aalschaar gevischt- te heb
ben. Verb. bevestigde echter nogmaals zijn
verbaal waarna de kantonrechter-bekl. ver
oordeelde tot f .12 subs. 6 dagen hechtenis:
In overtreding, der-vérordening tegeleDa%
de winkelsluiting was verbaliseerd P. B te
Boskoop ter zake. dat-hij op-Zondag 31 Jam
in zijn winkel sigaren had verkocht. Bekl.
deelde mede. dat zijn vrouw had geholpen;
hijzelf was niet thuis geweest en daar zijn
ega dacht, dat het een vreemde was, had
zij hem' het gevraagde gegeven. Verder zeide
bekl. altijd Zondags zijn winkel gesloten te
hebben. Uitspraak f2.50 subs. 1 dag.
H. J. v. D. B. stond terecht, dat hij als
hoofd eener onderneming, door twee perso
nen werk heeft doen verrichten na eindiging
van den arbeidsdag. Het feit werd bekend,
doch nadien was onmiddellijk' vergunning
tot overwerken aangevraagd en verkregen.
Vonnis tweemaal f 2.50 of 4 dagen.
In overtreding der leerplichtwet stond te
recht F. J. B. te Boskoop wegens schoolver
zuim door zijn nog leerplichtig zoontje.
Bekl zeide. dat hij voor het kind reeds een
betrekking had gevonden en om dien reden
had hij, toen het bleek, dat de jongen nog
leerplichtig was. de zaak maar laten rollen.
De ambtenaar verzocht een geldboete van
f750 subs. 7< dagen. Uitspraak f7 subs. 7
dagen.
W H. L. had als berijder van een motor
geen rij-^ en nummerbewijs kunnen toonen.
Bekl. "zêide het wel te hebben, doch zijn
broer had het te voren gebruikt en nog niet
teruggegeven. Uitspraak 2-maal f3 subs. 5
dagen.
A. R.-had in den polder Laag Boskoop ge
vischt met schakels zonder vergunning van
den rechthebbende. Bekl. bekende gevischt
to hebben, maar zeide wel vergunning te
hebben van den belanghebbende K. R. Uit
een nader onderzoek bleek, dat het visch-
water toebehoorde aan de Staatsspoorwegen
en niet aan K. R.; deze had wel het land in
huur, maar geen vischrecht. Bekl. werd
daarom veroordeeld tot f 8 subs. 8 dagen met
verbeurdverklaring van het vischluig.
T. D. P. stond terecht wegens het leiden
van een paard over den openbaren weg per
rijwiel, hetwelk in de plaatselijke politie
verordening is verboden. Het feit werd be
kend. Uitspraak f 8 subs. 5 dagen.
C. van G. te Boskoop had gerookt, terwijl
hij zich in een autobus bevond. De: bus
stond stil en was dus niet als vervoermiddel
dan wel als wachtkamer te beschouwen,
aldus bekl. 't Was een kwartier vöbr het
vertrek van de bu9. De kantonrechter ver-
oodeelde bekl. conform den eisch van hst
O. M. tot f 4 subs. 4 dagen.
A v. d. W had.in weerwil yan de Zon-
dagssluiling sigaren verkócht. Bekl zeide,
dat het familielid betrof en bovendien niet
in den winkel wa9 geweest Verbalisant kon
dit ook niet verklaren De amhtenaar van
het O M achtte het feit niet wettig bewezen
en verzocht vrijspraak, bij welk requisitoir
de kantonrechter, zich aansloot.'
W. L. W. stond terecht als gezagvoerder
van de stoomboot „De Volharding"' te Ha-
zerswoude 189 M. per minuut te hebben ge
varen, althans boven den maximumsnel
heid van 150 meter.
Beklaagde wees op den zeer korten af
stand waarop de overtreding was geconsta
teerd. De ervaring heeft geleerd, dat de snel
heid nooit zuiver is te bepalen over een der
gelijk kort traject, terwijl bovendien de af
stand tusschen voor- en achtersteven, bij de
opneming wellicht veronachtzaamd, van
zeer grooten invloed op de snelheidsopnamo
beteekent. Het verbaal bevreemdt bekl nog
meer daar door de concurrentie der auto
bussen veel aanlegplaatsen voobijgevaren
worden, zoodat de snelheid over het alge
meen ook minder is dan vroeger.
De ambtenaar verzocht een geldboete van
f 5 subs 5 dagen. Conform dezen eisch deed
de kantonrechter uitspraak.
S. II. tot f3 of 3 dagen; J. F. W. tot i4
of 4 dagen; F. Sch. tot f 3 of 3 dagen: D. W
lot f 4 of 4 dagen; J. M. G. tot f 3 of 3 da
gen; J. J. van V. en P. W. tot f5 of 5 d.
(Nadruk verboden).
Het is algemeen bekend, dat echt
scheiding bij onderlinge to e-
stemming volgens de Nederlandsche
wet officieel niet geoorloofd is. Sedert lan
gen tijd is er echter iets op gevonden om
haar langs een achterdeurtje wel mogelijk
te maken, een gebruik, dat door de recht
spraak gesanctioneerd is. Het burgerlijk
wetboek kent vier redenen, op grond waar
van echtscheiding geêischt kan worden, te
welen: zware verwondingen of levensge
vaarlijke mishandelingen, overspel, kwaad
willige verlating en veroordeeling tot ge
vangenisstraf van vier jaar of langer. De
Fransche wet kende bovendien de onver-
cenigbaarheid (de z.g. incompalibilitcii) van
humeur, een begrip dat zeer rekbaar is en
gemakkelijk gebezigd kan worden om aller
lei andere Tedenen le verbergen en dat
da&rom door onzen wetgever niet- overge
nomen is.
Onze wet gaat nu verder van de veronder
stelling uit. dat de eene echtgenoot, die een
dezer vier grieven tegen den ander heeft,
de echtscheiding begeert, doch dat de andere
partij die niet wenscht, zoodat laatstgenoem
de zich legen de ingestelde vordering zal
verweren cn ontkennen, dat dc feiten heb
ben plaats gehad, waarop de eerste zich be
roept. Deze zal daarvan dus het bewijs heb
ben te leveren, terwijl gene tracht dit door
tegenbewijs te ontzenuwen.
De tijden zijn echter veranderd sedert
1838 en overlalrijk zijn de gevallen, waarin
beide echtgenooten echtscheiding verlangen,
ook wanneer een der wettelijke redenen
ontbreekt. Dan wordt eenvoudig de afspraak
gemaakt, dat de een den ander zal beschul
digen van een handeling, die reden tot
echtscheiding oplevert; in schijn wordt
eenige tegenspraak gedaan, een bewijs- en
legenbewijsvoering. worden in scène gezet,
zoodanig natuurlijk, dat het tegenbewijs niet
staagt, en men is waar men wezen wilde:
de rechter spreekt op grond van het bewe
zen zijn van een der feiten, die de wet
daartoe voldoende verklaart, de echtschei
ding uit.
Dit is niet overeenkomstig den wil des
wetgevers. In zaken, die van algemeen be-
-lang zijn, waartoe men het door tu9schen-
komst van.de overheid gesloten huwelijk en
de ontbinding daarvan rekent, moet de ware
toedracht komen vast te slaan. In proce
dures^ .die- alleen de betrokkenen aangaan,^
neemt men daarentegen genoegen met de
betrekkelijke waarheid, die door gebrek aan
bewijsmiddelen wel eens kan verschillen
yan de werkelijkheid. Dat de wet de echt
scheiding tot de eerste groep rekent, kan
blijken uit de regeling van de procedure der
scheiding van goederen. Deze dient om een
der gevolgen van het huwelijk, jü. het ge
meenschappelijk worden van de vermogens
van de beiée echtgenooten, ongedaan te
maken, zulks, opdat de man niet verder
doorgaat met het verspillen, van wat eens
het goed der vrouw was, dan reeds geschied
is. Daarbij is bepaald, dat-de enkele beken
tenis van den man niet geldt als bewijs: de
„wettelijke waarheid" moet gevonden wor-
deh, niet een voorstelling van de zaak. die
partijen den rechter gelieven voor te toove-
ren .Ten aanzien van de echtscheiding ver
zuimde de wetgever een dergelijk voor
schrift op te nemén; datjdaardoor echter
dezelfde overwegingen gelden is duidelijk,
als men bedenkt van hoeveel meer gewicht
een echtscheiding is dan de scheiding der
goederen.
Desniettegenstaande is h$t tot vaste ge
woonte geworden, dat in e<?h Scheidingspro
cedures met de bekentenis genoegen wordt
genomen .zonder onderzoek naar haar
waarheid en zonder verder bewijs; ja, .toen
is zoover gegaan ^bm echtscheiding bij' ver
stek toe te laten, d. w. z., dat de tegenpartij
niet-verschijnt, zoodat de eisch niet eens
wordt tegengesproken en er ook van legen-
bewijs geen sprake is.
Deze toestand wordt ook door hen, die
voor wettelijke verruiming van de mogelijk
heid van echtscheiding zijn en deze zelfs
bij onderlinge toestemming zouden willen
toegelaten zien, afgekeurd, omdat hij slechts
met miskenning van de duidelijke bedoeling
van den weigever toelaatbaar is. Men is er
zelfs toe gekomen om van „de groote ieu-
gen" te spreken. Daartegen is echter aange
voerd, dat aan vele van die gevallen van
onderlinge toestemming wel een overspel
ten grondslag, zal liggen, maar dat partijen,
liever dan hun" aangelegenheden voor de
rechtbank le hooren uitpluizen, den korte-
rerf weg van de enkele bekentenis' of het
verstek kiezen. Js deze bewering juist, en
zij. klinkt aannemelijk, dan is voor die ge
vallen inderdaad,aan het vereischle der wet
voldaan en is alleen de wijze van vast
stelling daarvan anders dan de 'wetgever
zich gedacht had.
In een»qnlangs-gewezen .vonnis.heeft de
Amsterdamsche rechtbank geloond van de
onderliqge toestemming, toen die haar offi
cieel ter oore kwam. niet te wijlen weten.
Partijen waren schriftelijk .overeengekomen,
dat de een op grond van overspel, waarvan
de ander erkende, dat het in werkelijkheid
gepleegd was, een eis:h tot echtschei
ding zou indienen en dat de andere dien
^niet zou tegenspreken. Voorts was een uil-
keoring in geld,geregeld, die de pen aan den
ander zou doen. Toen hel na verkregen
echlschciding, met de uilbela'ling misliep,
werd nakoming van de overeenkomst gc-
eisch t. Dc rechtbank, die nu kennis kreeg
van het contract, verklaarde het krachte
loos. als hebbende een bij de wet verboden,
dus ongeoorloofde oorzaak. Zij kon wel niet
anders deen zonder openlijk den wetgever
met zijn verbod van echlschciding bij on-
derlinie toeslemming te besrotfen.
(Nadruk vorl>oden).
Hot i3 een tgtl geled.n, dat ik hier het
wooru geuomen Heb, en w.l owiDt u.tsieuig-
he.d nie bcLits n van dj ü_agseue weder
waardigheden op do hoogt»; to üouuen, naar
ik aan de azuren-kust» nnjn vacantia nam.
En een vacant.e moot volkom.ti rij.i, zoodat
ik me zeU van de vaderlanosehe en res.-
deuieeh," gebeurtenissen niets heb aange
trokken en zoo vu inrukt mijn rust heb
genomen, dat ik zelfs geen Hollandscho
krant onder de oogen boo gehad, cn vol
maakt ongeïnteresseerd ben gebleven wat
minister ci tsis, gemeenteraad cn al die be-
slommar.ngeu betreft. En to.n ik weer op
vaderlanuschen booem kwam on inlo.mterue
naar net nieuws, dat al verouderd zou zgn,
maar nieuw voor mg, werd me vorzjkerd,
dat er eigeulgk niets was gebeurd in het
Haagje, van eenig belang, behalve dan het
nnmstrieele gedoe en wal geharrewar over
het verkeer.
Hot is een sombsr terugkomen in de
maand Maart uit het zoele Zuiden, het land
van het volmaakt mooie weer, waar de zoa
iederen dag evca hcenijk scnijat, waar ge
ia uw zomerkleercn langs do promenade
wandelt, in .een elegant; -schare, die u de
zomermedes Vertoont, en waar go lui en
zonder begeerten zijt, gcn.etcr.de van de
eonvoud.go wo-.U; can den zooneselijn. We
vroegen ons af hoe ver hier do hoornen
eir bloemen al zouden wcz.n cn óf het
voorjaar af -zijn intredo zo* doen, of dat
we in barra koade zouden komen, na al
die zomerse lm heerlijkheden in het lunf der
bloeiende camelia's cn andere weelde van
groen en bloemen.
Het voorjaar moest toch al op weg zgn
hoopten we, vooral toen we in Pargs nog
een paar daagjes verbleven, omdat hot niet
zoo eenvoudig is daar langs te treinen en
to weerstaan aan do verlokkingen van de
lichtstad. En zoowaar Parijs was al voor
jaarsachtig en do rhododendrons stonden
in de Champs Elysée ai in bloei, dus bij
ons zou er toch wel iets groon zjn.
Zeker, het viel voor hot oog wat mee,.
Da lente was in aankomst, c« do seringen
in Zorgvliet ontvouwden hun knoppen, en
vertoonden blaadjes, en do roz.n schoten
uit, met heelo takjes groon, en dat greoae
waas, uat veel besproken?, maar uiterst
bescheiden?, waar wo elk jaar naar uit
kijken, was ër hl. Maar wat is dat voor
iemand, die onder de palmen en peper-
boomen en olrjlbooraen in hot volle groen
geloopen hoeft en gewandeld heeft op
berghellingen, die naar viooltjes geurden.
Do kou viel ons op, kwaadaardig en
zonder genade.
Doch het is onbilljk dit to beschouwen
met de gevoelens en do oogen van iemand
die een maand in de zon geblakerd heeft.
Alle begrippen zjn b.trekkolijk, en z.ker
die van warmte en koud?.
We gingen den eersten den besten Zon
dag naar de Pier, een Zondagochtend mtt
zonneschijn. En zie, daar wa3 al ve?f leven.
De Pier is als het bois de Boulogne in
Pargs en Hyde Park in Londen op Zondag
ochtenden. Het is bij den eersten zonue-
sclijn, de elegant© promenado van onze
upper - ten. Vier weken hadden we iederen
dag de elegante promenade van Menton sre-
frequenteerd, en nu zig.n we de Baagsche.
Of het ons tegenviel? O neen, geenszins.
Het aspect is er anders, maar niettemin
zeer voornaam. Ook bontmantels zjo Chic en
doen kostbaarder aan dan zomerjurk:», hoe
wel ze minder vroolgk van kleur zijn. Neen
er liep geen juffrouw met een papegaai
op de hand, en er was- niet het type snob
met de monocle, en niet die mode-vertoa-
ning, in koddige excessen, die zulk een
extra kleurtje geeft aan de echte badplaats-
promenade. Maar er is ze?r zeker stijl. En
dan, we kennen er het publiek. Het selecte
Haagsche publiek met de staatshoofden en
de politici en de gezanten cn do bekende
kunstenaar, de actrice en vogue in haar
groote opvallende auto, en al de menscheo
diede kern van het Haagsche wereldsche
leven vormen. En al wat daar graag bj
wil hooren en mee doet, en zich op zijn
plaats voelt of meent te voelen in dat elegan
te gedrang, dat de Pier vult van elf tot half
één, om rH te zakken naar Houtmeijer en de
andere inrichtingen, die er het gansche jaar
open zjn, voor een kopje koffie.
Al zou geen mensch er over denken op
een terras van een koffiehuis in de stad te
gaan zitten, op Scheveningen bj de aller-
eerste schrale zonnestraal, die Zondags
schijnt, zit men buiten zjn koffie te drin
ken. Dat hoort zoo, en bij modieuse instel
lingen speelt temperatuur geen rol. Vraagt
u dat den dames maar ten aanzien van
dunne kousen bjv. of van lago halzen.
En zoo vond ik dus, teruggekeerd van
den boulevard aan de Middellandsche Zee,
mijn elegante stadgenootcn op den Schcve-
ningschen boulevard in het zonnetje, waar
het net houdbaar was met een dikke jaa
aan en waar veel weelderig en kostbaar
bont werd vertoond.
Dat bracht me zoowaar weer in mijn
humeur, en in vrede met mijn vaderland,,,
waar ik dc koude erger dan ooit vnD ver-
wenschte.
Een aspect dat me beviel, en, dat zeg
ik u, heusch niet onderdeed op de exccssea
cn aanstellerijen na van het leven aan da
azurenkusfc.
Er waren de modieuse hondjes, die ,gc«»
dragen werdén door de eigenaressen, of dn
diertjes te rwak om te loopén waren ci
er waren al de luxe auto's uit de stad, en
toute la Haye was opgekomen.
Zoo iets is een voorjaarsverschijnsel, eei
bewijs dat het in den mensch ook wat gaa'
.uitbotten, dat men uitziet naar do zon ei
naar de lente verlangt.
Al is het ook maar een ochtend van mooi
weer, met een beetje zoelto, als het maar
een Zondagochtend is, die mondain Sche
veningen naar de Pier roept, ziet men ec
Scheveningen even ontwaken. Een mondai
ne knipoog van de sluimerende badplaats*
Je kijkt er dan zoo'n beetje uit of het ge
zelschap compleet* is. Ook gevallen minis
ters en gefaalde kabinet-formeerders tellen
mee en geven luister aan deze parade, zoo
goed als de bekende séhoonheden en ue
grooto handelsmenschcu cn de kunste
naars, die in trek zijn.
Twco uur van Haagsche mondainiteit.
Na het kopje koffie trekt men weg. Heft
is of het is afgesproken. Of ieder, die zich
respecteert er hoort te wezen, en of het
wat vlakkere, valere publiek zich niet thuis
voelt Want in den middag is het aspect er
anders. Dan boordje niet naar Schevenin^
gen te gaan, ook al is de zon er nog zoo
•lekker. En ik geloof niet, dat er in den
ochtend Haagsche menschen, die tot do
chic hooren of willen hooren, 's ochtends
ooit naar het bosch zouden gaan, bijv. ook
al is het daar lekker, of naar eenigc an
dere plaats Er zijn geheime strenge wet
ten, vaste étiquette, zekere levensvormen
waar men hier aan gehecht is.
Op de bontmantels na, en dc zwakte van
zon, die toch werkelijk behoorlijk haar
best deed, kon het er haast Riviera-achtig
zijn.
Toen ik dien Zondagochtend kort na mijd
terugkomst gepierd had, was ik weer wat
tevredener met mijn koude vaderland.
Maar al die menschen, die er in het
Maartsche zonnetje hun krantje- gelezen
hadden achter het windscherm, eD er* el
kander rendez-vou9 hadden gegeven, en hun
kopje koffie op den boulevard hadden ge
dronken, waren in den Den Haag doorge
winterd. Ze waren min of meer gehard
door het klimaat, en wij stumpers waren a)
halve kasbloemen geworden van onze vier
weken zuiderzon, cn we moesten onze Haag
6chc promenade langs de Pier en ons kopje
koffie bij Houtmeijer met een zware ver
koudheid bekoopen. En verder bleek dat
Zondagochtendzonnetje maar een grapje
van de natuur, een vriendelijkheidje tegen
over de Hagenaars met Pierneigingen, en
heelcroaal geen lente, want sindsdien heb
ben we niets dun koude, en regen en wind
gehad.
De Inkomsten eener Gemeente.
Onder de vele punten, die het regeerings-»
program van het kabinet-De Geer telt, be-i
hoort ook een herziening van de linancieelq
verhouding tusschen het Rijk en de Ge-»
meenten. Dat de verhouding, zooals die tot
dusverre bestaat, inderdaad herziening be-«
hoeft, daaraan zal niemand kunnen twijfe-»
len, die op de twee omstandigheden let, die
we onzen lezers onder het oog willen bren
gen. En ontegenzeggelijk beslaat tusschen
die beiden een sterker verband, dan men
aanvankelijk zou meenen.
Allereerst dan wijzen we op den finance
eelen noodtoestand, waarin verschillende»
gemeenten verkeeren. Meestal zijn dat klei
nere gemeenten. We noemen Oude-Pekela,
Emmen en Ameland en niet te vergelen
Vaals, dat zelfs, indien de gemeenteraad
zijn zin krijgt, in staat van faillissement
zal worden verklaard. Van de groolere ge
meenten noemen we Schiedam, omtrent
welks financieelen toestand onlangs in de
couranten harde noten werden gekraakt.
Maar al kan btj vele andere gemeenten niet
direct v-an een noodtoestand worden gespro-»
ken, dé hooge belastingen, de hooge fcarie-»
ven van de gemeentebedrijven en wat dies
meoT zij, vormen het bewij9, dat men daar
alLe moeite heeft, om hét hoofd boven water
te houden.
In de tweede plaats mogen we wijzen op
het feit, dat in de wetgeving der laatste
jaren door het Rijk steeds meer lasten ge
legd werden op de schouders der gemeen-»
ten. De wetten en maatregelen waren zon
der twijfel goed en in het belang der bur
gerij; maar menige gemeente zou, gezien
haar budget, zeer. zeker niet tot de uilvoe
ring zijn overgegaan, wanneer zij niet daar
toe verplicht geweest was door het Rijk.
Daardoor werden vele gemeenten feitelijk
gedwongen boven haar stand te leven Dit
feit, heeft evenals in het leven van den
particulier tot gevolg, dat schulden gemaakt^
moesten worden. Vele van die wetten en
maatregelen waren niet alleen gemeente-»
maar ook Rijkstaak en de lasten werd .n
voor 't grootste deel niet door bet Rijk ge-»
dragen, maar afgewenteld op de séhoudrrs
der gemeenten. Men voelt hier de onbillijk^
heid en de vraag om meer steun aan het
Rijk ^an de gemeenten, inzonderheid die
door het bovengeschetste financieel aan den
grond komen te zitten, wordt steeds drin-i
gender geuit
De financieele verhouding tusschen hel_
Rijk en de gemeenten zal nu, indien aanf
bet nieuwe ministerie hét leven beschoren
