kracht van het Feyenoord elftal schuilde gistermiddag voor het grootste deel in de voorhoede. Stuk voor stuk zijn de aanval lers^ voetballers van zeer goed kaliber. Mis schien valt alleen Verbeek op de links-bui tenplaats wat uit den toon. Zijn voorzetten ten minste waren gistermiddag veel te hard. Do vier anderen deden allen uitstekend werk en speciaal viel te loven het schieten in alle standen. Pijl bleek nog steeds een zeer bruikbaar center-voor. De half-linie der Rotterdammers doet voor de voorhoede wei nig onder. Van Heel speelde een pracht- partr terwijl Visser, zonder bepaald op te vallen, uitstekend werk deed. En Bul? De internationale centerhalf was zeer goed maarzijn taak was zoo heel veel lich ter dan die van Roem en des ondanks deed tie Leidenaar meer en beter werk. Was het niet een beetje „jalouzie de métier", die Voortdurende duels Bul-Roem? De achter hoede der Rotterdammers kon ons slechts matig bekoren. Zelfs het bravour-voetbal van Van Dijke maakte op ons maar heel weinig indruk. Wanneer wij ditmaal meer aandacht besteden aan het spel van de tegenpartij dan aan dat van onze stadgenoo- ten, dan is dat ook alleszins verdiend, want de Rotterdammers speelden werkelijk een klasse beter. Toch kunnen wij niet schrijven, dat A S C. slecht speelde. Integendeel het ging vrij wel. Er werd gewerkt, er was een goed „elkaar begrijpen", er werd dikwijls individueel en als combinatie aardig werk geleverd, maar. Feyenoord deed dat alles nu eenmaal beter. De 5O-overwinning intusschen is wel wat heel erg geflatteerd Twee. drie tegenpunten hadden de Leidenaars zeker verdiend, hoe wel, helaas wij weten het allen, opgelegde kansen missen nu wel een speciale, eigen- schap van de Leidsche voorhoede is. Wij zpllen den spelers afzonderlijk onze critiek sparen; alleen zij vermeld, dat de nieuwe ling in de rood-zwarte gelederen Klaasen vooral als half geen onverdienstelijk werk leverde. Feyenoord is volledige terwijl A.S.C. speelt met een invaller voor Janssen. Wij kregen dus de volgende elftallen in het yeld. Feyenoord. Klop. Nooteboom Van Dijke Visser Bul Van Heel Petterson Konings Pijl Barendrecht Verbeek O Klaassen Stephanus Goslings De Ruyter Scholten Blom Roem Vreeken Josson Wamsteker Van der Meer. A. S. C.: Pijl verkiest met wind en zoq mee te spelen en in de eerste minuten is het mid denveld het tooneel van den strijd. Spoe dig echter komt Feyenoord in de meerder heid en maakt Barendrecht een buitenspel- doelpunt. Het is echter slechts uitstel van executie, want onmiddellijk daarna pas seert Pijl handig Josson en geeft de thuis club de leiding (10). De vleugels der Rot terdammers worden steeds ongedekt gela ten. Van dien kant dreigt dan ook meesten. tijds het gevaar. Telkens opnieuw komt de bal voor den doelman en telkens weer krij gen wij een duel tusschen Pijl en Wamste ker of Josson. Voorloopig echter weten de rood-zwarte Verdedigers, dikwijls met meer geluk dan wijsheid te zegevieren. Dc A.S.C.-aanval bepaalt zich tot enkele sporadische uitval len, maar menig behoorlijke kans gaat te loor door het zeer slechte schieten der A. B.C.'ers. Na een halfuur trapt Konings den oor Barendrecht voorlangs het A.S.C.-doel espeelden bal langs Van der Meer (2—0) n wanneer Goslings aan den anderen kant fet leer keurig voor het Feyenoord-doel eeft gebracht en De Ruyter Scholten tephanus royaal hebben gemist, brengt Barendrecht met een onhoudbaar schot den jtand op 30. Even daarna is het rusten. De tweede helft is 12 minuten oud als I Barendrecht een yoojzet yan Petterson l nut (40). Feyenoord blijft in de meerder heid, maar ook aan de rood-witfce zijde laat het schieten te wenschen over. Wanneer de geheele A.S.C.-verdediging staat toe te kij ken heeft Barendrecht na 21 minuten wei nig moeite om den stand op 50 te bren gen. Even later krijgt Feyenoord een straf schop toegewezen. Van Heel trapt den bal echter tegen den paal en als hij het leer voor de tweede maal wil spelen, krijgt hij natuurlijk een vTijen schop tegen zich. Heb laatste kwartier is voor A.S.C. maar de ettelijke goed opgezette aanvallen leveren geen resultaat op door het erbarmelijke ge knoei voor het doel. Stephanus ziet zelfs kans om op een meter voor open doel den bal nog tegen den paal te trappen. In den stand komt dan ook geen verandering meer. LugdunumV. D. S. 32. De scheidsrechter zorgt voor de sensatie. Een zóó zwaar bevochten overwinning als tegen V. D. S. zal Lugdunum vermoedelijk wel zelden hebben behaald. De groenwitten vertoonden alle allures van een ploeg, die meent gemakkelijk te kunnen winnen, en brachten er bijgevolg tegen de fanatieke Hagenaars weinig van terecht. Wel was Lugdunum in de meerderheid en zweefde de bal herhaaldelijk voor het doel der gasten, doch de V. D. S.-verdediging, met den uit stekenden keeper al9 uitblinker, weerde zich. kranig, terwijl de voorhoede van Lugdu num daarentegen geen greintje enthou siasme vertoonde en zich telkens gewillig den bal liet ontnemen. De kracht van den aanval werd daarenboven aanmerkelijk ge knot door de meer dan slechte opstelling van den linksbuiten Keereweer, die bijna nooit op z'n plaats was. Vermoedelijk zou de wedstrijd aldus een saai karakter heb ben gekregen, ware het niet dat de scheids rechter, de heer H. Jonker, voor een sensa^ tioneel verloop zorgde deor eenige zoo be lachelijke beslissingen, dat wij ons in ge- moede hebben afgevraagd hoe de competi tie-leider een dergelijk iemand als arbiter heeft kunnen aanstellen. Werkelijk, wij zijn gewoonlijk de laatsten om een scheidsrech ter hard te vallen, maar het was ditmaal al te erg. Gelukkig heeft hij door z'n onjuiste decisies op hel eindresultaat geen overwe genden invloed uitgeoefend, omdat zoowel Lugdunum als V. D. S. een doelpunt cadeau heeft gekregen. Voor rust had Lugdunum den schuin over het veld staanden wind tegen, maar zij was desondanks sterker. De noodige geestdrift ontbrak echter en zoo lieten ook de doel punten op zich wachten. Eens was Polanen door de vijandelijke defensie, niettegen staande hij juist builen het strafschopgebied ruw was aangevallen, doch toen hij de op gelegde kans wilde benutten floot de heer Jonker af omdat Polanen zoo juist was ge haakt. Een foutieve beslissing, die groen wit vermoèdelijk een doelpunt heeft gekost Kort daarna kreeg V. D. S een penalty we gens freekick. Keeper Van der Berg keerde het schot, doch de toestormende V.D.S.'er slaagde er toch in te scoren. 01. Vijf mi nuten later een goede aanval van Lugdu num. en het was De Bruin, die onhoudbaar gelijk maakte. 11. Na de pauze was Lugdunum weer ster ker, maar de vijandelijke keeper hield vele goede schoten. En toen deze helft 17 minu ten oud was begon de sensatie. Een door den V. D. S.-rechtsbinn^n ingeschoten bal werd door Van den Berg niet klemvast ge stopt en rolde tot bijna op de doellijn. Wel grabbelde de keeper toen het leer weg. doch de arbiter, die ver buiten het strafschopge bied stond, gaf góall Wij. die ongeveer in het verlengde van de doellijn hebben geze ten en het geval veel beter konden zien dan de heer Jonker, verklaren hier intusschen met nadruk, dat de bal het doelvlak niet is gepasseerd. Het is absoluut onmogelijk, dat de arbiter dit heeft kunnen constalee- ren, zoodat hij opnieuw een blunder beging. Evenwel V. D. S. leidde met 2L en het begon er op te lijken dat de stand niet meer zou veranderen. Wel was groenwit nu fel in den aanval, maar de Haagsche verdediging wist alle gevaar te bezweren. Tot 7 minuten voor het einde.I Bij een Lugdunum-aanval werd er druk geappel leerd. De heer Jonker aarzelde, liet even nog doorspelen en ging toen op kondi schap uit bij den Leidschen grensrechter, waarna hij terugkwam met het besluit- penalty! De dwaasheid was nu ten top ge» voerd, maar de partijen kwamen er door op gelijken voet. 22. En Lugdunum zat nu zoo vinnig op den bal, dat Keereweer er zoowaar twee minuten voor het einde nog in slaagde een derde doelpunt te scoren, zoodat de Deidsche kampioenskansen dus behouden bleven. Het was verdiend maar toch zeer jammer dat het op een dergelijke wijze moest gebeuren. R. V. C. I—L. F. C. I: 3—3. Een onbevredigde wedstrijd. Met invallers voor keeper, linksbuiten en linksbinnen heeft L.F.C. gisteren een ge lijk spel weten te halen, een uitslag welke ongetwijfeld niet door ieder (zelfs niet door de meeste Hagenaars) juist zal worden ge, noemd, ja zelfs geringe bevrediging moet verwekken. Niet alleen dat onze ontevredenheid zich richt tegen het epel van R.V.C., dat zeer unfair was, maar bovenal tegen de leiding. Is 'n scheidsrechter niet erg gelukkig in zijn beslissingen en hebben beidé partijen het nadeel er van, nu ja, daar is overko men aan, maar dat juist alle verkeerde be slissingen alleen verkeerd waren voor L. F.C., dat loopt toch te veel in de gaten. Zelfs het publiek appeleerde en wij hoorden verschillende Haagsche onpartijdige toe schouwers minder aangename opmerkingen maken tegen dezen arbiter. Wij meenen zelfs of deze persoon wellicht niet heeft geweten waar hij zich bevond of wat hij deed, want toen er na afloop het een en ander tegen hem gezegd werd moest hij nog tot hilariteit van iedereen zeggen: „Wat praten of protesteeren jelui toch, lx É.C. heeft toch gewonnen en is dit nog niet genoeg." We wilen liever een beschouwing over de 6pelers achterwege laten. Alleen nog een woord van waardeering voor de wijze waar op Bavelaar het L.F.C.-doel geheel onvoor bereid verdedigde en voor alle andere spe lers die zich onder zulke omstandigheden nog hebben weten te bedwingen en een 13 achterstand wisten om te zetten in een gelijk spel. De wedstrijd zelf was zeer ruw en bin nen 5 minuten waren èn rechtsback en rechtsbinnen reeds gewond. Rust ging in met 10 voor R.V.C. Na rust maakte Mooten na plm. 10 minu ten gelijk en toen begon het reeds hierbo ven genoemde spelletje nog erger. L.F.C. maakte 12, maar het doelpunt wordt niet toegekend en als even later S, Kruit geno men wordt krijgt R.V.C. 'n vrije trap waar door R.V.C- doelpunt. Als S. Kruit daar over een opmerking maakt, wordt hij het veld uitgezonden, zoodat L.F.C. met 10 man verder moet spelen. Even later maakt R.V.C. zelfs in zuivere buitenspelpositie 31. Do aanvoerder gooit nu het L.F.C.-elftal geheel door elkaar en werkelijk mag het door toedoen van H. en L. Neuteboom ge lukken gelijk te maken. Dan komt spoedig het einde» D. V. C. I—U. V. S. I: 1—1. Om even over tweeën stellen tie beida ploegen zich op onder leiding van der heor v. d. Broek. U.V.S. blijkt met 9 man te spelen, daar Klein en Kanbier zoo vriendelijk zijn niet toe verschijnon. U.V.S. wint den toss en speelt met zon en wind mee. Direct ontwikkelt zich een geestdrif tig spel aan weerskanten. D.V.C. doet verschillende goede aanvallen, die echter allemaal doodloopen op het sublieme spel vau de U.V.S.-achterhoede met Meerburg en Roest aan bet hoofd. Ook de U.V.S.- voorhoede, hoewel met 4 man spelend, zit niet stiL Echter veel kan ze niet uitrich ten, daar ze steeds den bal moet halen. Eènige goede voorzetten van Brusche en Otten dienen nog vermelding. Met blanken stand gaat de rust in. Na de thoe is U.V.S. nog fanatieker. Geregeld wordt het D.V.C.- doel bestormd. Wanneer dan Laman aon bal opvangt passeert hij eenige spelers, en geeft een trough-pass naar den. vrijstaan- den Kooreman die den keeper van D.V.S. het nakijken geeft 1—0. D.V.C. zet er nu alles op. om gelijk te ©aken. Rij .U.V.S*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1926 | | pagina 14