No. 20240.
ZATERDAG 6 MAART
Anno 1926.
Officieele Kennisgeving.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van heden.
AMSTERDAMSCHE ANTHRACIET M1J
DAG
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
30 Cts per regel. Bij regelabonneraenl belangrijk lageren prijs.
Kleine Adverlentiün, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en
Zaterdags 50 Cts.. bij een maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrechl Voor eventueele opzending van brieven
10 Cis. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cta
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postchèque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54
PRIJS DE2ER COURANT:
Voor Leiden per S maanden 2.35, per week 70.18,
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week7 018,
Franco per post 2.35 portokosten.
Dit nummer bestaat uit VIER Bladen
EERSTE BLAD.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Lei-
ïen;
Gezien het verzoek van A. J. Vossel-
man, om vergunning tot het oprichten van
een wasch- en strijkinrichting ïq het per
ceel Oudc-Vest No. 103, kadastraal bekend
Gemeente Leiden, Sectic H No. 1256.
Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet;
Geven bij dezen kennis aan het publiek,
dat genoemd verzoek met de bijlagen op
de Secretarie dezer gemeente ter visie ge
legd is
alsmede dat op Zaterdag, den 20 Maart
e.k. des voormiddags te h a 1 f e 1 f uren
I op het Raadhuis, gelegenheid zal worden
gegeven om bezwaren tegen dit verzoek in
te brengen, terwijl zij er de aandacht op
vestigen, dat niet tot beroep gerechtigd
zijn zij, die niet overeenkomstig art. 7 der
Hinderwet voor het gemeentebestuur of
een zijnor leden zijn verschenen, teneinde
hun bezwaren mondeling toe te lichten.
Is'. C. DE GJJSELAAR, Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 6 Maart 1926. 1787
Prol. dr. Tadeusz Zielinski.
oor da Leidsche Vereeniging voor We
tenschappelijke Voordrachten sprak gister
avond in bet klein auditorium vao d& Leid
sche Universiteit dr. Tadeusz Zielinski,
hoogleeraar te Warschau.
Da nieuw-ontdekt: z.g. Basi'iek van Porta
Moggiore in Rome, zoo ving spr. zjjn rede
'aan, geeft zonder twijfel den leukadischec
sprong van Sappho waar en heeft de be
langstelling voor de betreffende leg ale op
nieuw in het kven geroepen.
Terwijl echter de vroegere vorscheH
teen sprong van de leukadische rots als
een pog.ng tot zelfmoord beschouwden (we
gens een ongelukkige liefde) thaus heeft
men echter de meening verkondigd, mede
or.der den invloed van de gevogden afbeel
dingen, dat deze slechts de bedoelde zijn
een duikbad, dat em gelukkig bijeenkomen
van de geliefden, vooraf moest ga3n.
In een nauwkeurige bestudeering van hel
Sappho-verhaal van Ovidius schijnt de waar-
lieiu echter in het midden te liggen: Sappho
was met haar sprong niet direct van plan
zelfmoord te plegen, maar deze had onge
lukkigerwijze wel haar dood tengevolge.
Wat was haar plan dan wel?
Gelijk uit de desbetreffende passage van
het Ovidius verhaal blijkt, bestond de toover-
kracut lit het volgende: hij die van de
lenkadiscne rots afsprong, werd van een
ongelukkige liefde genezen en bracht deze
over op dengeen. die oorzaak van deze on
gelukkige liefde was. Het zelfde was im
ook het geval bij de Sappho van Ovidius.
Bij nadere beschouwing ontdekte men ook,
deze verwisseling van de liefdesverhoudingen
aannemend, dat dit zelfde ook voorkomt bij
do belofte, de Aphrodite gedaan heeft.
Daar waar zij z?lf over den persoon van
haar ongelukkige liefde spreekt, zegt zij:
Indien de liefde van Pkaon thans wegvliedt,
zal deze m\j spoedig vervolgen maar in
werkelijkheid werd slechts de vluchtende ver
volgd.
Combineeren we een en ander, dan con-
stateeren wij. dal- èn de P haan-legende, èn
do leukadische sprong met de tooverkrac'it
in Sappho's eigen gedichten hun oorsprong
vinden.
Nemen we dit echter als vaststaande aan,
dan mag ook do waarschijnlijkheid worden
uitgesproken, dat de sprong van Sappho
van de leukadische rots, dank zij haar
tooverkraclit, Tiaar werking niet heeft ge
mist en §appho's liefde op Phaon heeft
overgebracht.
Fliaon heeft zich bedacht en keert tot
de versmade geliefde terug, maar vindt Laar
als doode weer.
Dit was het tragische einde van den
leukadischen sprong.
Archaeologische lezing.
Gisteravond hield prof. Cuinont de lezing
over Dura, in de Collegezaal van het Rijks
museum van Oudheden alhier. Spr. begon
met te vertellen, dal tijdens den oorlog bij
het maken van een loopgraaf, door een
Fransch officier, resten van muurschilderin
gen gevonden werden. Op dat oogenblik was
bekende Engelsche Egyptoloog Breasled,
'n Syrië en deze heeft toen onmiddellijk ver
schillende foto's gemaakt. De ontgraving
van dezen vcrmriedelijken tempel is verder
door spr. zelf geleid mei*behulp van de sol
dalen.
Spr. vertoonde vervolgens interessante
lichtbeelden van de ligging van Dura en de
slukken van den muur die de stad vroeger
geheel omsloot. Dura is ongeveer in de ie
eeuw v. Chr. onistaan. Verschillende stuk
ken van den muur mei torens zijn nog be
baard gebleven. In liet begin tot ongeveer
«el einde van de eerste eeuw vindt men in
lLura geen enkelen Romeinschen naam,
maar wel veel Grieksche. Pas in het jaar 65
n. Chr. werd het door de Romeinen onder
worpen lot ongeveer 250. Daarna is de stad
verwoest.
De opgravingen zijn voornamelijk gedaan
in twee tempels, den tempel van Artemis en
den tempel van de Palmyreensche goden. In
den eersten vond spreker een groote hoeveel
heid Grieksche inscripties, vrouwennamen,
cijfers, de namen van de vaders en echlge-
nooten, telkens weer herhaald. Het was in
Dura de gewoonte als bij de Perzen, dat de
familie onder elkaar trouwde. Ook vond men
nog een klein tempeltje van Aphrodite,
waarin zich twee interessante vrouwenbeel
den van een soort gipssteen bevonden, voor
stellende twee gevleugelde Victoria-figuren,
die een kroon omhoog houden.
Daarna ging spr. over tot de muurschilde
ringen uit het tweede tempeltje en vertoonde
er verscheidene uit de eerste eeuw. die nog
geheel onder Ooslerschen invloed waren.
Merkwaardig is de kleeding, het witte ge
waad, de witte puntmuts. De meesie voor
stellingen zijn godsdienstige handelingen.
Eigenaardig vooral is hel telkens weer her
halen van dezelfde figuren, wat men ook
nog in vroege Christelijke kunst aantreft, en
waaruit duidelijk de Ooslersclie invloed
blijkt.
Ten slotte vertoonde spr. nog een Ro-
meinsch fresco, waarop de Palmyreensche
goden cn godinnen, de goden in Romeinsch
militair costuum.
Do groote beteekenis var. deze nieuwge
vonden schilderingen voor de verklaring van
de latere christelijke kunst cn den Ooster-
schcn invloed die daarop heeft gewerkt,
werd door spr. in liet bijzonder in hel licht
gesteld.
Reinaeris avonturen en rollen in en na
de Middeleeuwen.
In de gisteravond gehouden vergadering
van de Maatschappij der Nederlandsche
Letterkunde hield prof. dr. J. W. Muller,
hoogleeraar aan de Rijks Universiteit al
hier een voordracht over bovenstaand on
derwerp.
Na een korte herinnering aan de geschie
denis der oude Latijnsche, Waalsche, Diet
schc en Duitsche gedichten, ging hij hun
populariteit gedurende de middeleeuwen
na, zooals die o.a. blijkt uit de aanhalingen
en toespelingen bij latere dichters (in Frans
rijk veel talrijker dan in de Nederlanden),
waarin trouwens vaak moeilijk te, onder
scheiden is of oen der epische gedichten
dan wel een simpele met dierennamen ver
sierde dierensproke of fabel bedoeld is.
Tenslotte is Reinaart in Frankrijk en in de
Nederlanden de verpersoonlijking geworden
van alle loosheid, huichelarij en baatzucht.
In Neder-Duitschland is het gedicht over
woekerd door de satyre en de moralisatie,
zoodat de „glosse" op Deinke Vos zelfs uit-
gedegen is tot een uitgebreide stelselma
tige toepassing op het maatschappelijk
leven. In de Nederlanden is na de middel
eeuwen alleen de jongste nazaat, het volks
boek van „Reintje de Vos" blijven leven;
welks Fransche vertaling ook in Frankrijk,
waar het eens zoo vruchtbare geslacht van
Renartin rechte linie was uitgestorven, zijD
herinnering deed herleven.
Op dit volksboek hebben dan ook alle
alle toespelingen betrekking, die in de Ne-
derlanden gedurende de 16c, 17e cn 18e
eeuw te vinden zijn.
Ook voor allerlei hekeling, in pamflet cn
prent is de personage van den vos ge
bruikt. In de sprookjes, al dan niet recht
streeks uit Je oude gedichten voortge
vloeid, leeft Reinaert's naam voort, gelijk
in menige, spreuk, spreekwoord en uitdruk
king een dierensproke of fabel als gekriatal
liseerd is. Zelfs uit persoonsname blijkt om
de populariteit van dezen volksheld, ge
lijk van me-nigen held uit het ridder-epos.
Ten slotte is reeds vroeg, niet alleen voor
het drama, maar ook in de bouwkunst cn
in dc miniaturen der handschriften herhaal
delijk een veelal satyrisch gebruik gemaakt
van motieven, aan de dierenfabelen, maar
ook aan het zoogenaamd dieren-epos ont
leend.
Tegen hef. eind der 16c eeuw gaat dc sa-
tyrisch-didactische „toepassing" plaats ma
ken voor een racer wetenschappelijk lite-
rair-historische belangstelling in het (eenig
bekende Neder Nederduitsche) gedicht. Een
der eerste blijken is: Gottsched's inleiding
to~ zijn proza-vertelling van Reinke Vos,
waarin voor 't overige nog de opvatting
van het gedicht als een doorloopende ver
momde voorstelling van bepaalde histori
sche personen en toestanden gehuldigd
wordt, die Grimm later verving door zijn
poëtisch droombeeld eener oud-germaan-
sche „Tiersagc". In de Nederlanden echter
waren jaren lang Bilderdijk en Jac. Schel-
terna de eenige beoefenaars eener letter
kundige geschiedenis, die zich verledigden
om aan Van Wijn's vondst van een frag
ment van den Nederlandschen Reinaert II
of zelfs ecD Grater's ontdekking en uit
gave (in 1812) van den geheelen Reinaert I
zekere aandacht te schenken.
Eerst in dc 2de helft der 19de eeuw odI-
waakt hier het besef der waarde van dit
herwonnen litterair kleinood, dat daarna
ijverig bestudeerd, herhaaldelijk uitgegeven
ei in 't Nederlandsch bewerkt werd. De
titterair-historische beschouwing van het
werk stond echter dikwijls onder den in
vloed van politieke en andere stroomingen
die ook in het oorspronkelijk gedicht van
den Vos ltcinacrdc reeds een bepaalde
strekking meenden tc onderkennen, wilden
vinden en dan ook vonden, en zoodoende
den ouden Reinaard allerlei rollen opdroe
gen. Nog verder gingen en gaan hierin vele,
vooral Zuid-Nedcilandsche litteraire kun
stenaars in huD moderne en modieuso
epische of dramatische herscheppingen en
Travesti's die echter nooit het historische
beeld" van het oude maar eeuwig jonge ge
dicht, waarin nog alle rechtstreekschc toe
passing en bedoeling ontbreekt, mogen ver
dringen of vertroebelen, aldus besloot spr.
zijn studie.
Vereeniging tot bevordering der Bouwkunst
ie Leiden.
De 20idc vergadering, die ditmaal ge
houden werd in dc collegezaal van liet
Nat. Laboratorium in de Nicuwsteeg, werd
geopend door den voorzitter, den heer J. A.
Verhoog.
Toen de lieer Verhoog in Juni 1925 prof.
lvamerlingh Onnes bezocht en hem vroeg
ook voor de leden van „Bouwkunst" eens
iets mede tc declcn omtrent zijn onderzoe
kingen betreffende de lagere temperaturen,
meest dc prof. helaas weigeren een spreek
beurt tc vervullen, daar luj toen reeds lij
dende was. Toch wilde hij „Bouwkunst"
niet teleurstellen en door zijn bemiddeling
was het dan ook, dat dr. C. A. Crommclin
zich aanstonds bereid verklaarde deze taak
over tc nemen. Alvorens echter liet woord
aan den gcachten spreker te geven, ver
zocht do voorzitter don aanwezigen uit pië
teit aan de nagedachtenis van den over
ledene, prof. Onnes, die hier in dit gebouw
zijn wereldberoemde ontdekkingen deed,
één minuut van dc zetels te verrijzen, waar
aan onder indrukwekkende stille werd vol
daan. Nadat nu dc notulen waren goedge
keurd, aldus deelt ons dc lieer Fred. A.
Wempc mede, was liet woord aan dr. C. A.
Crommclin, die tol onderwerp had gekozen:
„Natuurkundige verschijnselen bij lage tem
peraturen".
Spreker wenschlo zijn voordracht te split
sen in 2 deelcn en wel bet eerste om door
lichtbeelden cn verklaringen de aanwezigen
in grove trekken liet vloeibaar maken van
gassen duidelijk le maken, om na de pauze
door proeven aanschouwelijk voor te stellen
wat er^met die vloeibare gassen uit natuur
kundig oogpunt beschouwd, gedemonstreerd
kan worden, 't Is niet van vandaag of gis
teren, zoo zciöe spreker, dat men getracht
heeft door hoogen druk de zuurslif, stikstof
cn waterstof vloeibaar le maken. Reeds dc
Franschman Piclct. de Zwitser Caillelels
waren er met hun primitive toestellen reeds
in geslaagd cn wel opmerkelijk is, dat au
fond deze soort toestellen hier in dit be
roemde laboratorium nog gebruikt worden.
Natuurlijk is alles thans meer modern we
tenschappelijk ingericht, doch de hooTdidee
bleef hetzelfde. Duidelijk werd aan de hand
van eenvoudige, doch voor iedereen begrij
pelijke projecties aangetoond, hoe of men
niet zoo maar ineens tol die lagere tempe
ratuur is gekomen, doch door liet telkens
inschakelen van een circulecrend buizen-
toestel, wordt het reeds op zoo lage tempe
ratuur slaande gas opnieuw in temperatuur
verlaagd en zoo geleidelijk mocht liet dan
ook prol Onnes, na jaren van onafgebroken
werken en zoeken gelukken temperaturen
tc bereiken van 190 gr. cn meer.
Zonder in finesses le treden, voerde dr
Crommclin de aanwezigen langs dien killen
weg, steeds aanwijzend de bijzonderheden
en ook de gevaren aan het samenstellen
dier instrumentaties verbonden. Geen gas-
blaasjc mag er ontsnappen uil al die kra
nen, ringen, buizen, flesschon en wat dies
meer zij, want de ernstigste ontploffingen
zouden hierdoor kunnen ontstaan, doch de
bedrijfchef van het laboratorium, do heer
Flim, is hier de kracht die waakt voor
malheurs. Tiet hoogtepunt echter van prof.
Onnes' onafgebroken proefnemingen was
wel hot vloeibaar maken van het aller-
vluchtigste gas, het Ilelium En toch is dit
ook gelukt en wel zal die bewuste 10 Juli
1908 voor den thans ontslapen geleerde een
dag van groote emotie geweest zijn, toen
daar in die eenvoudige laboratoria het
helium afdruppelde in een buisje niet dik
ker dan een vinger en het groote feit was
beslecht. Zoo werd duidelijk medegedeeld
lioe de vacuumglazcn cr uit zien. met hun
dubbele wanden cn hoe ook ten slotte door
bemiddeling van een z.g.n. gaslhermomeler
die ontzettend lage temperaturen te meten
zijn, die nagenoeg het absolute nulpunt van
273 gr., wanneer alle moleculen in rust
vcrkecren, naderen.
Na de pauze werden door dr. Crommclin
nog eenige foto's vertoond van den beroem
den prof. Onnes in zijn laboratorium le
midden van al zijn ook technisch door hem
zelf ontworpen pompen, buizen en afkoe-
lers enz. en in illuster gezelschap van lal
van groote geleerden zoo uil binnen- als
buitenland.
Het slot van dr. Crommelin's aanschou
welijk college was niet het minst interes
santst, want immers n u zagen de toehoor
ders, waarschijnlijk voor het eerst in hun
leven, uit een vacuumglas de vloeibare
lucht schenken alsof het klaar water was.
Van een hoeveelheid kwik fabriceerde
spreker een f linken hamer waar een spijker
mede geslagen werd, enkel door de kwik
een vloeibare-lucht-dompeling te geven.
Een teere tulp aan stengel met dc nog zoo
zaclile bladertjes werd, in vloeibare lucht
gedompeld, als een stuk glas en was zóó
met den nagel weg le tippen. Bandijzer dat
zacht gebogen kon worden werd als ijs cn
patste bij een kleine tik uit elkaar. Gummi
slang werd als een slok en zoo werden cr
tal van aanschouwelijke proeven genomen,
die ieder op zichzelf zeer de aandacht
vroegen, 't Is mogelijk, dat cr in dit kort
resumé iels over 't hoofd is gezien, doch
het dient gezegd, dat toen het slot daar was
en dit door dr. Crommclin werd medege
deeld, een luid applaus uit de zaal opkla-
terdc cn velen zullen met genoegen nog
weer eens in de schoolbanken gezeten heb
ben, thans om le genieten van des hoeren
Crommclins eenvoudige, doch hoogst leer
zame verhandelingen en proeven.
Tal van vragen werden zoover mogelijk
nog door den spreker beantwoord, waarna
do voorzitter, de lieer J. A. Verhoog, namens
de aanwezigen een bijzonder woord van
dank tot den geachlcn spreker richtte.
Feestavond „Per Aspera ad Astra".
Ter gelegenheid van het eerste lustrum
hield gisteravond bovengenoemde orkest-ver
eeniging in de concertzaal van café „rijni-ju"
aan de Steenstraat een welgeslaagden feest
avond, waarvoor, zooals het gewoonlijk gaat
bjj feestavonden, de belangsLUng on animo
weer bijzonder groot was.
Nadat het programma geopend was met
de „Per Aspera ad Aatra-marsch" van E.
Urbach, trad de voorzitter, de heer J. v.
Leeuwen, naar voren om in de eerste plaats
allen hartelijk welkom te he eten, om ver
volgens mede te deelen, dat het voor liet
bestuur van „Per Aspera" een groot ge
noegen is een avond als deze te organiseeren,
omdat hij zoo'n uitstekende kans biedt, Int
innerlijk vereenigitigsleven in breeden kring
bekend te maken.
Wij kennen aldus spr. ge:n verdee-
ling in groepjes, waardoor de eenheid ver
loren gaat, maar wijl vormen één groep
van dames en hoeren, dio samen musiceereu
en pret maken.
Vervolgens bracht spr. een woord van
hulde aan den directour, den heer J. Noor-
danus Sr., voor do wijze, waarop hij steels
de programma's wist samen te stellen, nooit
te moeilijke, doch immer aantrekkelijke num
mers kiezend, alsmede voor de uitstekende
leiding, die hij in de aigeloopen vijf ja '.r
aan het orkest had weten te geven.
Een woord van dank ook tot de donateurs
en kunstlievende leden voor hun linancieelen
steun, tot de werkende leden en bestuurs
leden voor hun onvermoeibare ijver en tot
de gulle gevers voor tombola cn grabbelton
voor hun medeleven met onze vereeniging.
Spr. besloot met allen een genoeglijken
avond toe te wenschen, waarna aansU nds
een aanvang werd gemaakt met de afwerking
van htf programma.
Wij zouden onbillijk jegens „Per Asp^ra*
zijn, wanneer wij, gelet op het korte tijds
bestek, verloopen sinds de joDg-te uitvoer ng
in den foyer van de Stadszaal, het gehoorde
van gisteravond als maatstaf zouden aan
leggen van het kunnen der vereeniging.
Veeleer hebben wij de-zen avond te be
schouwen als een onderlng feest, waarop
do goede wil voor de daad genomen moet
worden en dan kunnen wij niet anders zeg
gen, dan dat ook het muzkale gedeelte van
deee lustrumviering veel goeds bevatte en
het aanliooren overwaard was.
Hierna trad de heer S. Zandvliet voor
het voetlicht om in z$n hoedanigheid aIs
voorzitter van het Harmonie-gezelsch <p
„Crescendo" hot bestuur van harte geluk
te wenschen met dit eerste lustrum om
vervolgens onder luide toejuiching n uit do
zaal een zilveren lauwerkrans aan het
vaandel te hechten. Een even onverwachte
als welgemeende attentie, die door het be
stuur ten zeerste op prijs werd gesteld.
Na dozen werd nog het woerd gevoerd
door den secretaris der Leidsche Chr. Oranje-
vereemging, den heer L. Boekooi, die
gaarne deze gelegenheid wilde aangrijpen
om bestuur en leden van „Per Aspera"
hartelijk dank te zoggen voor de mede
werking, die de vereeniging, die hij repre
senteerde, steeds van haar had ondervonden
en zijn beste wcnscheii uit te sprekep voor
den voortdurenden groei en bloei der ver-
eeuiging, waarop spontaan door alle aan
wezigen staande twee coupletten van het
[Wilhelmus gezongen werden.
In de pauze, die hierna intrad, kregen
de aanwezigen gelegenheid de prijzen af
te balen, terwijl tenslotte werd opgevoerd
de revue in twee bedrijven en een proloog
„Poespas" van dpn heer Tom Koekebacker,
De revue, welke voor het grootste deel
betrekking had op het interne leven van
„Per Aspera", behelsde een aantal werkelijk
aardige tafreeltjes, waarvan vooral de finale
„Hulde aan Apollo" zeer insloeg.
Hinderlijk en storend was evenwel het
„halen' na ieder talrecl; 't verbreekt zoo
ineens weer de stemming!
Cok de heer Noordanus werd niet ver
geten; hij werd op het tooneel door een
van de dames in dichtmaat toeg-sproken,
die hem tevens een prachtige fruitmand
overhandigde. De auteur deelde in het succes
en kreeg bloemen.
Een gezellig bal vormde een waardig slot
var. dezen aardigen avond.
Ds. J. Jansen alhier staat op een twee
tal voor de Ghr. Geref. Kerk te Haarlem.
BINNENLAND.
Verdere persstemmen 07er het nieuw»
Kabinet en een blik uit de wordingsgeschie
denis.
Het voorloopig verslag der Tweede Kamer
over het voorstel tot wijziging van dj
instructie der Alg. Rekenkamer.
BUITENLAND.
In Frankrijk is het kabiuet-Briand ge
vallen.
Overeenstemming inzake het Saargebied.
Ernstige ontploffing te Praag.
RECLAME.
Ilccrcuslngcl 34/35. Tel. No. 1523.
miMA KWALITEIT. VERZEGELDE ZAKKEN.
40.-6
Do tweede opvoering van het tcoueel-
werk van onzen stadgenoot, den ii^er F.
Bluejuinek, „Liefdes daemon", door „LitLïis
Sacrum" in 4011 Schouwburg, waarbij de
vereeniging opnieuw de hulp genoot van de
dames Esther do BoerVan Rijk en
Aleida Roelofsen als beroeps-actrices
en van mevrouw Van Aken—Mazel,
trok gisteravond een goed bezet Huis. En
wc meeiien te hebben mogen constateeren,
dat de indruk ongeveer gelijk was aan dien,
gcmaakl in den Litteris-kring. Ten aan
zien van het cersto bedrijf aarzeling, die
later al meer verdween en warm applaus
aan het slot. De auteur mag tevreden zjjn
over zijn eersteling.
We hebben geen reden om op stuk cn
spel alsnog terug te komen. Het eerste l>c-
drijE vlotte iels beter, leek ons, het tweede
iets minder, het derde was gelijk. Conclusie:
tv.ee ongeveer gelijkwaardige opvoeringen.
Vermelden we tenslotte nog, dat a.n mevr.
Hagcman en mevr. Van Aken bloemen wer
den aangeboden.
In het C i t y-t heater draaide gis
teravond dc 1de serie der film „De groot»
Onbekende". Dc sensatie bereikt nu lang
zamerhand haar hoogtepunt. Het wordt
steeds en steeds spannender. Vooral nu de
Groote Onbekende „bekend" is geworden.
Wat wij in deze serie hebben gezien, grenst
aan het ongelooflijke en we moeten zeggetf
dat dc Groote Onbekende zich kranig door
do moeilijkheden heenslaat. Wij zijn be
nieuwd wat de 5e serie zal brengen. Wij
hebben van deze serie weer eens genoten.-
Voor de pauze, zooals gewoonlijk een ac-
tueele wcckrcvuc. Daarna een spannend
detectiveverhaal, dat heel goed gespeeld
werd cn vervolgens kregen wij een komi
sche film „Dc kans om rijk te worden". Do
al tisten die in deze film meespelen hebben
ons laten schaterlachen door hun dol ko
mische gezichten cn grappen. Deze film
doet het heel goed. Op 't tooneel een mooL
acrobatennummer van The Glucks. Dezo~~
acrobaat maakt verschillende mooie stan
den. Hij had een warm applaus in ont
vangst te nemen.
In het L u x o r-theater is het program
ma zeer afwisselend cn van het begin tot
het eind interessant. Het eerste nummer
„Langs duistere wegen", is een echt pak
kende geschiedenis uit liet ondergrondscbe
New-York. Men moet er zijn gedachten bij
houden wil men den draad niet verliezen.
Het is spannend tot het eind toe.
Het trio Ti mm gaf een vroolijk en on
schuldig kluchtspel dat warm toegejuicht
werd.
Na dc pauze werd het hoofdnummer „Le
vensleed" gegeven, dat zeer pakkend was
en van goed gehalte. Een liefdestragedie,
die zich op echt Amerikaansche wijze af
speelt en een bezoek aan Luxor volkomen
waard is.
Het C a s i n o-thealer brengt twee hoofd
films, die bijkans den geheelen avond in*
nemen. Het gevolg is dan ook dat er
slechts weinig aan voorafgaat Eventjes
draait cr wat Hollandsch Nieuws, en dan
wordt onmiddellijk begonnen met de ver
tooning van „De Onverschrokkene". een
spel in zes acten, met Pearl White in de
hoofdrol. Is dc inhoud op zichzelf van nul
cn geener waarde de vertolking is uit
stekend, terwijl voor de noodige sensatie
wordt gezorgd door vechtpartijen, inbia-
ken, een autotocht door een wild bergland
schap, enz. Bovendien wordt de deugd weer
beloond cn krijgen de geliefden elkaar;
zoodat het publick tevreden kan zijn. Zóó
is het trouwens ook gesteld met de tweede
hoofdfilm, welke den ietwat zonderlingen
titel draagt van „Waarom mannen het huis
verlaten." Het is een verhaal, waarin de
„andere" vrouw, zijnde de secretaresse
van „mijnheer" het meest succesvol blijkt
te zijn, ja zelfs een echtscheiding weet te
bewerkstelligen om daarna zelf met haar
patroon in bet huweliik te treden. DaM
