Als de najaarswinden
waaien
CORRESPONDENTIE.
Z*uden zij samen van ee» rots gevallen
zijn?
Bfl die afschuwelijke gedechte ging de
jongen aan den kant van den weg zitten
en verborg hg het geacht in de banden,
tarwjjl dikke tranen tusschen rijn vingere
door druppelden.
„0, Mieke! Mickc.' Als ik maar beter
op je gepast had, zou dit vreeselgke niet
gebeurd zijn!" En hg vond zichzelf ai een
heel slechte jongen. Maar stil! Wat was dat?
Iloorde hg daar niet een hond blaften? Ja,
daar was het v.eer en de jongen had plotse
ling wel kunnen juichen van vreugde, toen
het blaifon van Bas, Vaders trouwen her
dershond, tot hem doordrong.
Een schel fluiten volgde en Bas holde
plotseling over de rotsblokken naar bene
den. In het volgend oogenblik stond hg
hgger.d en kwispelstaartend vóór den jonr
gen, alsof hg roggen wilde:
„Kier ben ik en ik zal je helpen."
Éven later kwam zijn baas het hobbelige
pad af. Hij had Sim hooren fluiten en was
bang. dat er iets gebeurd was.
„Wat is or, Sam?" riep bg, terwgl hg
naderbij kwam.
„0, Vader!" Mieke en Sneeuwwitje agn
weg en ik kan ze nergens vinden!"
Sam had, terwgl hij dit zeide, zóó'n onge
lukkig gezicht, dat zelfs een veel strenger
iemand dan baas Nelissen er door vertee-
derd zou worden.
„Dan moeten we hen zoeken. We zullen
he' er later nog wei eens over hebben,
hoe bet gekomen is, maar nu is het ons
eerste werk, de kleine meid te zoeken."
Sam wees zgn vader de voetsporen, welke
hom tot nu toe geleid hadden. Hoe rots
achtiger het pad echter werd, hoe' moeilijker
zg te volgen waren. Maar zg mochten geen
oogenblik verloren laten gaan, want de
duisternis zou binnen niet te langen tijd in
vallen. En wat zou er van de beide arme
lammetjes worden, wanneer zg er door over
vallen werden? Daaraan durfden zg niet
denken 1
„Hallo, Vader! Als we beneden in het
veld waren, zou ik zeggen, dat er onder
dien boom roode bloemen groeiden," riep
Sam plotseling, terwgl hg naar iets roods
wees, dat dour de takken van een laag
hangende» boomtak heen schemerde.
„Mnar dat zijn geen bloemen, jongen!"
riep boer Nelissen nu op zgn beurt uit,
bijna buiten zichzelven van vreugde. „Het
is het roode jurkje van Mieke!"
En zonder een woord meer te zeggen,
liepen zij zoo vlug mogelgk in de richting
van het roode jurkje. Sam hield daarbij
Ba-^ bg zgn halsband vast uit angst, flat
de hond het slapende kind (zg zagen al
heel gauw, dat het sliep) verschrikt wak
ker zou maken en het veel kans liep van
do rotsen te vallen.
Na ongeveer tien minuten ingespannen
geklommen te hebben, kwamen zg aan de
plek, waar de beide vluchtelingen lagen.
Het was net een plaatje.
Daai' lag Mieke stgf tegen de warme
wollen vacht van Sneewwitje aangedrukt en
vast in slaap.
Gelukkig voor haar was Sneeuwwitje
zacht en warm, want de wind woei koud
langs de berghelling. Hg deerde het kleine
ding echter niet.
Het eerste wat haar wakker maakte, was
de warme tong van Bas, die haar in het
gezicht likte, want het trouwe dier had
zien los weten te werken, toen hg dicht bg
het roode bundeltje gekomen was.
„Lieve kind! Goddank, dat je veilig
bent!' riep baas Nelissen uit, terwgl hg
het dierbare vrachtje in zijn wgde jas wik
kelde, alsof het een jong, verkleumd lam
metje was.
Sneeuwwitje werd minder zachtzinnig ge
wekt en zag zich genoodzaakt veel vlugger
naar beneden te loopen, dan hg eigenlijk
wilde, met dien vervelenden Bas achter zich
aan, die hem luid blaffende op de hielen
zat, alsof het 't leukste grapje der wereld
was, dat hg kans liep zgn nek te breken
bg het springen over de rotsblokken en
steenen.
Maar eindelgk kwam de kleine stoet, na
eeroigt keeren gestruikeld te zijn, toch vei
lig beneden. Allen haastten zich naar huis
non Moeder gerust te stellen.
Ier en Sam veelden zich aanmerkelijk
TWhcilt, nu hun lieveling buiten gevaar
iraa. Het duurde niet lang meer, of zg
kragen de boerderij in het gezicht, waar
Moeder in de geopende deur in duizend ang
sten op hen stond te wachten.
Door een wild hoera-geroep bracht Sam
haar op de hoogte van het goede nieuws.
Bas blafte luid, nog steeds het angstige
Sneeuwwitje vóór zich uit drijvend. De
trouwe hond gaf eveneens op luidruchtige
wgze zgn vreugde to kennen.
Moeder kon niet langer wachten. 2g
snelde hen tegemoet en drukte het kleine
meisje zóó stevig tegen zich aan, alsof zg
haar nooit meer loe zou faten.
„Sneeuwwitje en ik zullen nooit meer
wegloopen, Moeder," zei het kleine ding,
terwgl een mollig bruin handje de tranc-u
var, Moeders wangen wegveegde.
En dit was ook de laatste keer, dat
Mieke en haar lievelingslammetje Sneeuw
witje wegliepen.
Als de najaarswinden waaien
en de blaad'ren vallen gaan,
komt een drukke tijd van werken
voor de nijv're elfjes aan
Zie, de roodJ en bruine blaad'ren,
door den stormwind opgewaaid,
liggen op do buitenwegen,
waar men rondziet, als gezaaid.
't Is de taak nu van de elfjes,
al die bonte najaarsnacht
saam te vegen, op. te ruimen
voor de winter wordt verwacht.
's Morgens vroeg als jullie slapen
zijn z' al ijv'rig aan den gang
en ze werken door tot donker
nooit duurt hun de dag te lang!
SERMANNA.
Als jullie dit zult lezen, behoort het
Kerstfeest al weer tot het verleden, nu ik
hoop, dat allen met veel genoegen zullen
terugdenken aan die feestdagen. Het is
bijna Oudejaar als deze kindercourant
komt, alweer dus een jaar ten einde en
we gaan weer een nieuwjaar beginnen.
Laten we allen met vroolijken moed het
jaar 1026 ingaan. Ik wensch allen, kinderen
ouders en verdere familieleden een recht
gelukkig jaar toe. In de brieven van deze
weck las ik al vele heilwenschen, hartelijk
dank er voor, ik zal een voorspoedig jaar
hebben als al die wcnschen worden ver
vuld.
Natuurlijk bevatten ook vele brieven dit
maal vele uitroepen van blijdschap oeer
het winnen van een prijs, ik mocht ook
zoovele kinderen gelukkig maken. Heusch,
dat vond ik zelf ook heel prettig, je kunt
ook wel plezier hebben als een ander een
cadeautje krijgt. De volgende keer hoor ik
dan wat voor boek ieder heeft gekregen,
want nu had men de prijzen nog niet ge
haald.
Hebben jullie het goed begrepen 1 2 Ja
nuari komt er geen kindercourant, maar
wel 9 Januari.
De antwoorden op deze raadsels moeten
Maandags 4 Januari vóór 4 uur bdzorgd
worden aan het Bureau ,,Leidsch Dagblad"
of naar Den Haag gezonden, want 4 of 5
Januari ben ik weer terug in Den Haag.
Oud- en Nieuwjaar ben ik nog in Klooster-
zande.
Gretha van der Zwart en Trijntje Voor-
ma zoo, nu weet ik wie er zoo aardig aan
het dichten is geweest voor mij, omdat ik
6 jaar raadseltante was.
Lecndert Elderhorst wat vervelend voor
je, dat je weer ziek bent geweest, ik wcnsch
jou een goede gezondheid in het nieuwe
jaar. Ja ik zou dat ook wel hebben willen
zien al die 20 kinderen die om hun prijs
komen. Zeker mag Theo voortaan ook mee
doen.
Chili Burgerhout wat een schrik zal dat
verleden jaar geweest zijn met dat in brand
vliegen, gelukkig het zoo goed afliep. Nu
al is er niet weer een ker&tbooni, daarom
kan men toch wel een heel prettig kerst
feest vieren, er zijn o, zóóvclen, die noGit
een kerstboom hebben.
Seniien en Johanna Voorbrood ik hoop
dat jullie ook heel gezellige kerstdagen
hebt gevierd, net zoo gezellig ah jullie ze
mij toewenschen.
Jansje Sjardijn het verheugde mij voor
je uit je brief te mogen lezen, dat je moe
der vooruit gaat en je haar mocht gaan
bezoeken; ik hoop van harte dat zij spoe
dig thuis mag komen.
Annie van den Broek, o ik heb nog zoo'n
massa papieren liggen, raadsels, anecdotes
iedere week moet ik er van uitzoeken wat
geschikt is om geplaatst te worden. Zoo
dra ik dat van jou m handen krijg, zal ik
het eens plaatsen als het goed is.
Mimi Metselaar ik hoop je spoedig heele-
maal beter zult zijn, zoodat je gezellige
feestdagen kunt hebben. Je toepasselijke
raadsel is door u zooveel kinderen opge
lost.
Piet Smittenaar dank nog voor je geluk-
wenschen, het is jammer dat je niet hebt
meegedaan aan het prijsraaOo«-i.
Sjaan Dóll natuurlijk mag jc gewoon
weer meelotcn, al had je net een prijs ge
had. Eerlijk is eerlijk, je hebt gewoon weer
meegcloot met de beide groepen, dat zou
al heel toevallig zijn als men 2-maal ach
ter elkaar een prijs lootte.
Corrie en Bastiaan van Leeuwen ja met
de prijsraadsels is het beter dat jullie alle
bei apart inzendt, maar anders mag het
samen. Corrie vindt natuurlijk aardig dat
Jo gelukkig heeft geloot.
Koos Brouwer'liet is hier ook afschuwe
lijk weer, en er is zóóveel water overal,
de helft van den tuin lijkt wel oen vijver en
de wegen zijn dikke modderpap en plassen,
dat is nog heel iets anders dan de straten
in een stad.
Mientje Henny is je vader weer thuis ge
weest dat trof erg prettig, dat toen meteen
het huiselijk feest kon gevierd wotden, je
hebt zeker veel plezier gehad.
J. T. van Halm een heel aardig versje
was dat in je brief, maar zie je, ik zorg
nooit voor verhalen en versjes in de kinder
courant, enkel raadsels en anecdotes.
Bcp Spierenburg cn Ali de Groot jullie
hebt mij toen heel wat raadsels gestuurd,
ze liggen heusch bij alle anderen die op
een beurt wachten, ik heb er nog zooveel
in voorraad liggen. Als jullie den brief Zon
dags al wegbrengt, dan kan het onmoge
lijk te laat zijn, ik vind het ook heel ver
velend voor jullie als je brief pas een week
latcr komt.
Dc Wicrsma wel zeker, geduld, daar
heb je groot gelijk in, dan komt je beurt
hoop ik, ook eenmaal.
Catiientje en Gret-a Smit je mag gerust
samen inzenden en op hetzelfde papier
schrijven en samen onderteekenen, maar
met prijsraadsels als die later weer ko
men, dan ieder apart schrijven.
Lena Ouwerkerk dank nog voor je ge-
lukwenschen, ik hoop ook nog vele jaren
jullie raadseltante te blijven.
Maartjo en Ariena Coljee de raadsels die
mij worden toegezonden, zijn niet altij
keelemaal geschikt ik meet er wel eens
