Het Foto-Mysterie
No. 2GI64.
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 4 December
Tweede Biad. Anno 1925.
UIT DE PERS
BINNFMI
FEUILLETON.
De Kabinetscrisis;
De Residentiebode (R.-K.) opperl een twee
tal mogelijkheden, waarvan liet blad heeft
hooren verluiden, doch die onderling met
fikaar in strijd zijn.
Volgens de eerste mogelijkheid zouden er
op dit oogenblik inderdaad onderhandelin
gen gaande zijn om het geschil tusschen de
katholieken en christelijk-historischen tot
een oplossing te brengen.
Men ontveinst zich niet aldus het blad
dat dit zeer gemakkelijk zal zijn. Hat is na
tuurlijk uilgesloten, dat men of van de katho
lieken of van dc christelijk-liistorischen een
radicale wijziging van standpunt kan ver
wachten. Maar ook staat vast, dat de katho
lieken niet in een oplossing kunnen berusten
waarbij het gezantschap bij den Paus uit de
begrooting van Buitenlandsche Zaken wordt
geschrapt. Handhaving van het amendement
Kersten, waarbij de Kamer zich uitsprak
voor dc opheffing van het gezantschap bij
den Paus, maakt hel onmogelijk voor dc
Kroon om thans buiten de Kamer om hel ge
zantschap bij den H. Stoel le handhaven.
Een oplossing door een gezant van een
andere mogendheid levens te accreditecrcn
bij het Vaticaan, kan in deze omstandighe
den dan ook niet worden aanvaard, ook al
zou de Kroon formeel daartoe bevoegd zijn,
omdat voor een dergelijke oplossing geen
crediet van de Kamer noodig is.
Eeh oplossing is alleen mogelijk, die ook
in de begrooling van Buitenlandsche Zaken
tot uiting komt.
De m^edeeling door nir. Marchant ge
daan, dat thans zou woiden gezocht naar
een oplossing door een combinatie van de
katholieken, anti-revolutionairen en vrij
heidsbonden, bleek de Resb. bij informatie
eenvoudig absurd. Er is geen denken aan,
dat dc katholieken met een dergelijke combi
natie in zee zullen gaan.
Als van een andere oplossing maakt ge
noemd blad melding van iels in geheel ande
ren geest, n.l. dat er een gezant builen be
zwaar van 's Lands schatkist benoemd zou
worden. Jhr.' van Nispen lot Sevenaer zou
bereid zijn, op eigen kosten het gezantschap
waar te nemen.
Tegen deze oplossing zouden de Chrisle-
lijk-Histórischen geen bezwaar hebben
niet kunnen hebben omdat het benoemen
van gezanten een pracrogatief der Kroon is
en de Kamer alleen over de financiën kan
oordeelen.
Dat de C.-H. bij deze houding in goed ge
zelschap zijn, kan, naar nog wordt opge
merkt, hieruit worden afgeleid, dat ook Loh-
zian in zijn „Constitutie" zulk een houding
'tannam.
Het schijnt Het Volk (S.D.A.P.) toe, dat
men over een sterke dosis fantasie moet be
schikken om zich voor le stellen, dat zoowel
katholieken als christelijk-historischen, die
beiden over de gezantschapskwestie zulk een
buitengewoon lioogen loon hebben aangesla
gen, in dezen weer zouden kunnen bij
draaien, althans op dit oogenblik, zoo vlak
na de daverende gebeurtenissen in de Kamer
Wie van hen beiden hierin hoog of zich zelfs
maar inschikkelijk betoonde, zou zich in de
hoogste mate bespottelijk maken. Bespotte
lijk niet alleen tegenover het volk als geheel,
wat hun ten slotte misschien niet zooveel
schelen kan, maar vooral ook bespottelijk
tegenover eigen aanhang, die het vertrouwen
in hen ten eenenmale zou verliezen, wan
neer zij van kampvechters voor de „hoogste
goederen" eensklaps lot slappe sjacheraars
om die heiligdommen werden.
Wij zien dan ook, aldus 't blad, het coali
tie-herstel nog niel plaats vinden, in weer
wil van de dierbare tirade, daaraan in het
bericht der katholieke Kamerfractie gewijd.
•Veeleer achten wij het mogelijk, dat.de
aanwijzing van de christelijk-historischen
als crisis-oplossers na do vrijz.-democra
ten alleen len doel heeft, om ook dezen door
mislukking uit te schakelen als groep waar
uit de Kabinetsformateur en minister-presi
dent kan voortkomen.
Men moet vooral niet vergeten: dezen zo
mer hebben de katholieken den heer Colijn
op diens aanspraak, als Kabinetsformateur
in plaats van een katholiek laten voorgaan,
leen zij alle reden hadden om aan te nemen,
dat hij wel gauw nadat het schip onder zijn
commando zee gekozen had, op een klip zou
loopen.
Hetgeen dan ook prompt Uitgekomen is,
niet zonder ijverig toedoen van de katholie
ken.
Dus: Colijn"af!
Marchant af.
De Visser of Snocck Hcnkemans weldra af.
Dresselhuys niet meer en Albcrda voor-
lcopig nog niet in aanmerking.
Rest slechts weer oen katholiek als Ivabi-
nets-formalcur.
De Vroedvrouwenschool te Heeilen.
Verschenen is het Voorloopig Verslag
over het ontwerp tot verhooging van
Hoofdstuk X der biaatobegrooting voor 1925.
Verscheidene leden juichten het toe, dat
dc Regeering een oplossing heeft gevonden
om het voortoestaan van de Vroedvrouwen
school te Heerlen mogelijk te maken. De
aangegeven regeling scneen hun m de ge
geven omstamiigaeoen aannemelijk.
Intusschen moesten deze leden hieraan
toevoegen, dat uit de thans overgelegde
cijfers en gegevens blijkt, dat de innchtuig
veel te grootscn van opzet is cn dit iu de
toekomst ook zal blijken. Sommigen hunner
konden niet nalaten, hun verbaa.ng uit te
spreken over de verregaande weelde, die
bij den bouw van de schooi aan den dag
is gelegd. Dezö leden konden het tot dus
ver ten aanzien van dezo school geyoerdo
Regeeringsbele.d allerminst bewonderen cn
constateerden met voldoening, dat de Ka
mer daaraan een einde heeft gemaakt. Nu
aan hetgeen by de inrichting vao de in
stelling is geschied, niet meer valt te ver
anderen, zal het voorstel der Regeering wel
als de meest gunstige oplossing moeten
worden aanvaard.
Andere leien konden vooralsnog met het
wetsontwerp niet meaegaan. Zij stelden
hun medewerking aan het behoud van deze
hun modewerking aan het behoud van deze
school in de eerste plaats afhankelijk van
de vraag, of zy, als de moeilijkheden een
maal ovorwonnen zyn, uit e*gen kracht kan
blijven bestaaja en of zij voldoende waar
borgen biedt voor een goede opleiding. Zij
meenden dit vooralsnog te moeten betwijf Jeu.
Volgens deze leden is de reorganisatie on
voldoende geweest.
Voorts merkten vele leden oft dat het
aantal verlossingen per leerKng veef te ge
ring is. Zy betwijfelden, of in de toekomst
do school door -60 leerlingen aal worden
bezocht, zooals schynt to worden verwacht.
Gevraagd werd, of de leerling-verpleegsters
■zich inderdaad na haar opleiding in het
zuiden des lands vestigen.
Voorts maakt de omstandigheid, iri de
plannen ojn te Breda een vroedvrouwenschool
te vestigen, steeds vaster vorm aannemen,
dat aan de school te Heerlen veel minder
behoefte bestaat.
Van andere zijde werd opgemerkt, dat
van de leerlingen, die de school verlaten,
73 pet. blijft in de provincies Limburg en
Noord-Brabant.
Sommige leden betoogden, dat, nu de
gebouwen der Yereeniging toch aan het
Rhk zullen komen, het de voorkeur verdient
do school geheel tot een Rijksinrichting
te maken.
Andere leden hadden hiertegen bezwaar,
omdat zrj vreesden, dat dit voor hot Rijk
te kostbaar zou worden.
Verscheidene leden wenschten nadere iu-
lichtingeu over de voorwaarden, waaronder
dc Regeering voornemens is de overeen
komst met de Yereenigmg aan te gaan.
Zij meenden, dat de voorgestelde steun
van net Kijk bovendien slechts zal kunnen
worden verleend, wanneer aan de volgende
voorwaarden zal zrjn voldaan.
In de eerste plaats moet ds vooropleiding
worden verbeterd. Voorts moeten de leer
lingen op de school blijven, totdat zij het
noodige aantal bevall.ngen hebbcD gJeid en
(of) bijgewoond en moeten zj verpl.cut wor
den zien na haar opleiding- op een aan
gegeven plaats te vestigen. Er moet een
commissie van beheer worden ingesteld door
de Regeering, zoo noodig in samenwerkiog
met de provincie en de gemeente Heerlen
te benoemen, waarin in ieder gevai een
medicus en een iinancieele specialiteit, by
voorkeur esn accountant, zal zitting moeten
hebben. Ten slotte moet een gedeelte van
het veel te uitgebreide terrein aan de ge-
meento Heerlen worden teruggegeven.
In verband hiermede werd door vele» leden
gevraagd, of het niet mogelijk zou zijn,
dat de school weer in het oude gebouw
werd gevestigd, dat veel gunstiger gelegen
is dan het nieuwe.
Hot nieuwe gebouw zou dan kunnen
worden bestemd yoor andere doeleinden,
zooals sanatorium, krankzinnigengesticht,
enz.
Voorts werd er op aangedrongen de ver-
liooging van het schoolgeld ongedaan to
maken.
Eenige, leden wenschten ccn onderzoek te
zien ingesteld naar da geschiktheid en tact
van de adjunct-oirectnce. Zij meenden, dat
do ernstige klachten, daarover vernomen,
de school impopulair maken. Naar hun
meening staat de handhaving zoowel vau
don directeur als van de adjunct-directrice
aan de gezondmaking van de inrichting i'.
den weg.
Sommige leden keurden het af, dat do
commissie-Jitta, zelfs op een verzoek van
den Minister bij meerderheid van stemmeïi
overlegging heelt geweigerd van de notulen
der plaats gehad hebbende verhoeren.
Gevraagd word nog of er ge9n aanleiding
bestaat het voorgestelde Rijkssubsidie te
herzien, nu do gemeente Heerlen na de
indiening vair dit entworp tot toekenning
van een subsidie heeft besloten.
Uit de Commniiistische Partij.
„De Tribune" doet mededeeling van twee
moties, in een vergadering van de af doe
ling Amsterdam van de Comministischo Tarty
in Holland aangenomen.
Do eene, voorgesteld dcor prof. Mannoury
luidt:
Do vergadering, enz., overwegends: lo.
dat de p.g.n. Wijnkoop en Van Ravesteijn
sedert do Partij-Conferentie van 24-5 j.L
in gebreke zijn gebleven zich aan de Partij
discipline te onderwerpen; 2o. dat dit slechte
voorbeeld door tal van partijgenooten is
gevolgd; 3o. dat de P.B. alles in liet werk
gesteld hoeft, deze partijgenooten op kame
raadschappelijke wijze te bewegen, weder op
crgauisatorische wijze hun partijplicht te
vervullen, dóch dat dezo pogingen cp on
dubbelzinnige wijze door de partrjgenooien
Wijnkoop en Van Ravesteijn zyn terugge
wezen; 4o. dat het langer dulden van dez o
toestand noodzakelijk tot ontwrichting der
partij zou leiden;
bes-luit: aan het P.B. voor to stellen,* de
partijgenooten Wgnkoop en „Van Ravesteijn
leden der C.P.H. te royeeren, en wef, voor
zoover partijgenoot Wijnkoop betreft, na
verkregen machtiging van de Executieve.
De andere motie is voorgesteld door hel
aideolingsbestuur en luidt als volgt:
De afd. Amsterdam der C.P.H. enz.
Gehoord do mcdedeelingen van Ji?t zrtd.-
be.-tuur en do vergadering.
Kennis genomen van de moties afd. Leiden,
do Fed. „Het Noorden" cn de circulaire van
het Presidium.
Constateert: a. dat onder loiding van dit
T. B., de tot stand gekomen samenwer
king met de N.A.S., het mogelijk heeft
gemaakt in dc laatste maanden een greater
aantal arbeiders" te betrekken in onzen ge
nu enschappelijken stryd tegen de reactie,
hetgeen er toe heeft geleid, dat de Party
grooter invloed kreeg onder de massa, met
dit gevolg, dat zoowel de Partij als de I.R.H.
met vele nieuwe leden werden versterkt en
dat thans voor 't eerst praktisch de Party
in samenwerk.ng met de N.A.S., steun goeft
ar*.:1, de Fimmen-beweg<ng in het N.V.V.;
b. dat in de afdeelingen, waar neg resten
zyn van sympathie voor Wijnkoop c.s., zoo
als in Leiden, Groningen en Rotterdam,
een dergelijke voorwaarischc beweging n et
aanwezig is cn dat integendeel tengevolge
der sabotage, zooals in Rotterdam, onder
hei vroegere thans als leden der Party
geschorsch'.e afd.-bestuur, de Partij daar
zichtbaar aan invloed achteruitging, welk
feit hel duidelijkste bleek, by de groots
metaalarbeidersstaking bij Wilion cn Smit,
v/aar 7000 arbeiders in strijd waren en
waar onze Rotterdamsche afdeeling volko
men buiten stond en geen enkel? poging
deed om in contact met deze strijdende
kameraden te komen; c. dat do maatregelen,
door het P.B. genomen, in do afd. Rotter
dam tengevolge hebben, dat oen groep goede
en gedisc.plineerds communisten b?zig is cl?
afd. Rotterdam weer uit te bouwen en te
versterken en dat het nieuwe bestuur daarin
reeds in zooverre is geslaagd, dat niet
.alleen een flink aantal nieuwe loden voor
obze Partij zyn gewonnen, maar clat daar
naast zrj in staat bleek de communistische
vakbewegingsiactiefc door t? voeren en dan
invloed van de Partij onder de massa van
arbeiders in Rotterdam te. vèrgrooten; d.
voorts, dat het optreden van p.g. Wijnkoop
duidelijk laat zien, dat liy zich aan dé
leiding van het P.B. wil onttrekken om
zijr.e van de K. I. afwijkende politiek, te
blijver, voeren; e. dat pi.g. Lisser zich naar
het buitenland heeft begeven, zijn functies
in do partij in den steek heeft gelaten,
zonder het afd.-bestuur of het P.B. daar
van in kennis te stellen; f. dat het afd.-
bestuur van do sectie Oosterpark, op aan
stoken van p.g. Lisser, zich heeft schuldig
gemaakt aan discipline breuk, welk feit het
afd.-bestuur noodzaakte in te grijpen; g.
dat het geschorste afd.-bestuur Rotterdam
zich aan ernstige sabotage heeft schuldig
gemaakt, door trots het verbod van het
RECLAME.
7GÖO
P. B. de^elden voor „Da Tribune" voor iets
anders aan te wenden dan waarvoor ze be
stemd waren; h. dat de p.g. Van Ravesteyu
cn Van Burink door hun optreden in den
Rotterdamse hen gemeenteraad de Party een
verraderlijken stoot in den rug hebben ge
geven.
Van oordeel: a. dat de resolutie Leiden
ei Groningen geca andere uitwerking kun
nen hebben, dan te trachten een vrij man
daat te geven aan de saboteurs in de partjj
gïi om de party te vernietigen; b. dat het
houden van een congres op het oogenblik
slechts letcckent ,het werk van de party
e:i van ons P.B. te vertragen om de partij
da gelegenheid te ontnemen, do in overleg
met de E.K.K.I. genomen besluiten uit te
voeren en dat daarom een aandringen oft
een vervroegd congres moet worden be
schouwd als een poging om te trachten de
uitvoering dezer besluiten le verhinderen
Besluit: lo. haar volkomen goedkeuring
to hechten aan de Watregelcu door het
P. B. genomen ten aanzien van een aan
tal partijgenooten, alsmede wat door het
presidium in deze is gedaan; 2o. te edschen
van liet P. B.. dat het krachtige maatrege
len neemt tegen de saboteurs in de party
ea dat het partijgenoot Van Ravesieyn
royeert en aan partijgenoot ,Van Burink den
ciscli stelt zich uit den Rotterdamse hen ge
meenteraad terug te trekken, om ingeval
hij weigert daaraan le voldoen, ook hem
als fid der party te royceren, een en ander
op grond van hun partij-vijandige -houding,
dia zy hebben aangenomen in den Rotter-
damschen gemeenteraad j 3o. dat het door
het afd. bestuur opgestelde en in deze
vergadering voorgelezen schrijven, te zen
den aan alle afdeelingen.
Roept allo partijgenooten op met ver
dubhelden ijver te werken aan de bolsje»
wiseering van de partij, aan het winnen
van nieuwe partijgenooten en lezers vau
,,l>e Tribune".
Onderscheidingen.
Bij Kon. besluit is aan J. van 'de Streek,
fcoscharberider in dienst van do familie Var
Reigersberg Versluys, te Oldebroek, de
bronzen ©eremedaille, verbonden aan do
orde van Oranje-Nassau, toegekend; i?
toegekend de aan do orde van Oranje-Nassaa
verbonden ceremedaille, in brons, aan mej.
A. Schalk, dienstbode bij mej. C. M. J.
Jiskoot, te Ilcusden.
Comité van Nentraal Overheidspersoneel.
Door heb bestuur van net Comitó van
Neutraal Overheidspersoneel is een adres
aan den Minister van Financiën gericht,*
waarin ender diens aandacht wordt ge
bracht, dat de Centrale Commissie voor Q.
O. reeds een maand geleden (3 November)
haar zienswijze vaststelde over bet doof
Uit het leven van den beroemden Engelschen
detective Herbert Por'^r.
Vrij bewerkt naar het Engelsch door J. H.
(Nadruk verboden).
10) SLOT.
De sleutels met de ingeslagen
nummers er op, die telkens met de num
mers van een kast correspondeerden
Wat zal ik U verder vertellen van deze
treurige zaak? We werden het eens. Gelei
delijk leverde ik hen twintig sleutels. Dat
wil zeggen: twintig brandkasten, die niet
meer veilig waTen, die een vreemde kon
openen, berooven, spelenderwijs, naar be
lieven. Geleidelijk- kreeg ik er vijfduizend
galden voor, voor iedere sleutel tweehon
derd vijftig gulden Spoedig verdween
mijn demon uit mijn gezichtskring. Ook ik
gaf een halfjaar daarna mijn betrekking op.
Ik kon hel niet meer uilhouden bij de
firma, waarvan ik het vertrouwen zoo
schandelijk misbruikt had. Een ongeval.dat
mij de rechlerhand kostte, was de uiter
lijke aanleiding.
Jarenlang hoorde ik niets, noch van mijn
medeplichtige, noch van een of andere
misdaad of raadselachtige gebeurtenis, die
had kunnen doen vermoeden, dat'hij van
mijn sleutels gebruik zou hebben gemaakt.
De druk, die op mij lag. begon geleidelijk
ccnigszins te verminderen Ik rekende mij
zelf wel 'honderdmaal voor, dat de twintig
sleutels, die hij had. hem bijna niet van
nut zouden kunnen zijn. De sleutels be
hoorden bij bepa.alde brandkasten, en hoe
zou hij er achter komen waar d e z e kas
ten stonden? De firma exporteerde tot naar
China toe.
Totdat voor een halfjaar in Londen ver
schillende onverklaarbare diefstallen voor
kwamen Er waren brandkasten geopend,-
zonder dal er een spoor van inbraak te be
merken was geweest. In alle gevallen wa
ren het kasten van Winlerfeld Lehr
berg. Niemand - begreep den samenhang...
niemand behalve ik.
•^ll kwam er een vrecscüjkc angst over
mij- Hij had liet onmogelijke mogelijk ge
maakt; hij had brandkasten gevonden,
^aarop zijn sleutels pasten. Firma's"hier of
.aan w*e zi3 geleverd waren, had hij
ttel uit catalogi met attesten kunnen vin
den, maar hoe kwam hij achter dc num
mers van de kasten? Ik voelde het onheil
nader komen maar hoe ik ook zocht, liet
gelukte mij niet den man, dien ik de sleu
tels had bezorgd, terug te vinden.
Mijn vrouw en kind waren spoedig ge
storven en het was als een grimmige spot
van liet noodlot, dal ik een jaar la-tor van
een verren bloedverwant, aan wicn ik zoo
goed als nooit meer had gedacht, een grootc
erfenis kreeg, zóó groot, dat het Judasloon
van vijfduizend gulden, mij een belache
lijke kleinigheid leek. Ik was blij geweest
als ik mijn demon zijn geld voor dc voelen
had kunnen gooien, ik had mijn vermogen
willen geven om mijn vlek uit te wisschen.
Kort geleden, liep ik hem plotseling liicr
in de stad tegen het lijf. Ik wist maar al te
goed wat dit beleekende. Na Londen zouden
de brandkasten hier aan de beurt komen.
Ik stelde mij met hem in verbinding. Bad.
smeekte, dreigde vergeefs. Hij lachte mij
uit. Ik bood hem ongeveer mijn heele ver
mogen... hij schudde hoonend het hoofd.
Ik dreigde hem met de politie. ,,Dan zit je er
mee vast,' antwoordde hij spottend cn ik
rnisle, helaas, den zedelijken moed om dht
le wagen.
Toch brak ik mij het hoofd om ecu middel
le vinden om hun onschadelijk le kunnen
maken. Een anonieme aangifte bij de poli
tie? Zou ik schrijven: er is hier een man in
de stad, die extra sleutels heeft op brand
kasten van Winlerfeld Lehrberg? Dat zou
zonder twijfel het spoor in mijn richting
hebben geleid. Neen, da'arloe miste ik den
moed.
Toen viel me iets anders in: ik wilde een
fotografie van hem laten maken. En op den
dag, dat een aanslag op een van de brand
kasten van mijn oude firma bekend zou
worden, zou ik het portret naar de politie
sturen mol de woorden: Dit is de dief.
Ik wist de adressen van een paar firma's,
die brandkasten van Winterfeld Lehrberg
hadden. Kasten, waarvan mijn medeplich
tige de sleutels bezat.
Ik had nog maar één idee, dat was: uit
alle macht zijn plannen legen le werken. Ik
wist, waar ik kans had hem t? ontmoeten:
in een van de huizen waar „zijn" -brand
kasten stonden. Zonder ophouden doorkruis
te ik de slad. En ik had geluk. Op een dag
zag ik den man een gebouw binnengaan,
waar ik wist. dat ren van de brandkasten
stond. In allerijl requireerde ik er telefoon
cn fotograaf, met wien ik vooraf alles be
sproken had. Hij kwam, en op het oogen
blik, dat het eigenaardige tooneeltje tus
schen de twee appelenhandclaars, zonder
twijfel betaalde handlangers, zich afspeelde
cn mijn edele vriend het gebouw verliet,
werd de opname gemaakt.
Denzelfden avond werd het negatief en -de
afdruk gestolen.
Het was builen kijf: hij had er de lucht
van gekregen. Had waarschijnlijk zijn
spionnen. En zoo ging hel keer na keer. In
het derde geval, waar Mr. Porler in ge
mengd werd, was ikzelf het slachtoffer liet
was mijn eigen schuld. Ik had immers lalen
blijken niet op dc hulp van Mr. Porler ge
steld le zijn? Voor straf bereikte het nood
lot mij, toen ik beneden uit de lift wilde
stappen. Ik wankelde achteruit. In het vol
gende oogenblik voelde ik een verschrikke-
1 ijken slag en toen ik weer tot bewustzijn
kwam, lag ik op den divan bij juffrouw
Hoffmann."
„Wat echter," merkte de heer Martin op,
„wilde de zoogenaamde mijnheer Hahn
bij ons? Wat was dc reden van zijn bezoek?
En waarom gaf hij ons vijftienhonderd gul
den?"
„Dat kan ik U vertellen," antwoordde
Herbert Porler, „hij wilde hel nummer van
Uw brandkast zien. Vandaar het tafereel
van de beide appelen venters op straal. Hel
tumult deed U naar het raam loopen, U en
mijnheer Hahn. Daarbij passeerde hij de
brandkast en had gelegenheid het nummer
le zien. In twee gevallen was het nummer
goed; twee brandkasten, waarop een van
zijn sleutels paste. Om dat le kunnen vast
stellen, moest hij er voor zorgen, dat de
brandkast zoo noodig opengemaakt werd:
hij gaf U vijftienhonderd gulden, want hij
kon er op rekenen, dat U zoo'n bedrag niet
op de schrijftafel, maar direct in de brand
kast zou leggen. Weliswaar een groote uil-
gave voor dit doel. maar hij kon zich die
permitteeren. want-hij deed de ontdekking
uat'hij die vijftienhonderd gulden Zaterdag
middag met rente op rente zou kunnen te
rughalen."
„Zaterdagmiddag...,", de beide direc
teuren keken elkaar aan, „maar dat is nu."
„Nu ja ln het derde geval, bij de gas-
molorenfabriek van Petersen Co., was
deze uitgave overbodig, ,ging de detective
onverstoorbaar voort," want de brandkast
stond open cn onze vriend Hahn was jn de
gelegenheid zich zonder onkosten er van te
overtuigen, dal hij aan dat nummer niets
had want hij bezat don bijpassenden
sleutc-l niet.... Met andere woorden de
bezoeken, die hij op verschillende kanloren
bracht, waren niets als verkenningstoch
ten."
„Zaterdagmiddag," herhaalde mijnheer
von Dornslcin zenuwachtig, terwijl hij op
zijn horloge keek, „dat is dus nu"....
„Hebt U geld in de brandkast?" vroeg de
Engelschman zonder veel emotie.
„We hebben vandaag het loon van de
Bank gehaald, twee en dertig duizend gul
den."
„En ik," zei'dyrccleur Martin, lerwij! hij
zeer bleek werd, „heb ongeveer vier en
twintig duizend gulden in de brandkast,
want wij hebben vandaag ook loondag."
De chauffeur minderde vaart; de auto
reed door de straten van de handelswijk.
Martin balde woedend de vuist. „Terwijl wij
hier maar in den zitten, worden onze brand
kasten leeggehaald. De mijne staat in het
privékanloor en daar zit geen personeel, Ier-
wijl de dief er van de gang ongezien kan
binnenkomen."
„Zoo is het bij mij ook" zei von. Dornstein
gelaten.
„We zijn er al" zei Herbert Porler dood
kalm. De auto stopte voor het getouw, op
den Augusta-Boulevard. De vier mannen
stormden naar boven. Von Dornstein opende
het privé-kantoor, vlcog op de brandkast toe,
rukte de ^sleutelbos uit zijn zak cd opende
met veel gerammel do kast. ITel volgend
oogenblik wankelde hij terug.
„Uitgeplunderd".
„Ga mee." Herbert Porler maakte een ge-
l>i •dende handbeweging en twee seconden
later zaten alle vier weer in den auto.
„Naar de Leipzigerstraal", beval de de
tective.
In den wagen heerschle c-en gedrukt zwij
gen. Krauss had de cogcn neergeslagen; zoo
nu cn dan wierp hij 9tcelsgewijs een blik
op den Engelschman. die ook zijn oogen
naar beneden gericht hield. De beide indus-
Iriëelen keken nerveus, met beverige han
den, naar buiten.
De auto stopte.
Martin was de eerste, die er uitsprong De
drie anderen volgden langzaam.
Toen zij de directeurskamer binnenkwa
men, stond Martin reeds bij de geopende
brandkast c-n zuchtte vol vertwijfeling:
„Leeggehaald. Alle? gestolen, tot den Kaat
sten penning".
Er werd op de deur geklopt.
Herbert Porter g»'ng er heen om open fe
doen. Er kwam een- vreemdeling met glad
geschoren gezicht binnen.
„Wel Morris?"
„We hebben hem, Mr. Porler".
„Breng onzen vriend dan maar binnen
Direct daarna verschenen twee mannen,
die een derde tusschen z.ich in had Krauss
zag hem in het gezicht en gaf een schreeuw.,
„Is hij dat?" vroeg Herbert Porler.
„Ja, hij is het," antwoordde de gewezen
werkmeester, bevend over het geheele
lichaam.
„Waar hebben jelui hem te pakken ge-,
kregen?" informeerde Porter.
„Hier beneden voor de deur," antwoordde
dc assistent Morris. „Hij wilde juist in de
auto stappen c-n er van door gaan."
„Dan heeft hij niet veel gelegenheid ge
had iels van het geld uit te geven. We zul
len ceii3 kijken." De detective haalde met
één greep uit den binnenzak van den ge
vangene een portefeuille, die hij opende.
„Hier is zes cn vijftig duizend gulden,' zei
hij nadat hij de bankbiljetten doodkalm na
geteld had, onder ademloos toekijken der
aanwezigen.
..Dat zou de buit van vandaag geweest
zijn: Kijk eens hier, twee en dertig duizend
gulden uit Uw brandkast, mijnheer von
Dornstein, cn vier en twintig uil de Uwe,
mijnheer Martin. Hel klopt precies. Ik
wensch U geluk, mijne heeren, hel geld i9
onaangeroerd. En hier, in een aparte af
deeling van de "portefeuille-, nog vijftien
duizend gulden. Dat is waarschijnlijk het
privé-vermogen van den he r Hahn, niet
waar?"
Dc ondervraagde knikte boosaardig
„Gced zoo." zei Herbert Porler, „orde moei
er zijn, dat zeg ik ook. En nu, breng Uw
arrestant nu.maar waar hij thuishoort."
De beide mannen, met den arrestant tus
schen zich in, wendden zich naar de deur
en verdwenen.
Herbert Purler keck op zijn horloge.
„Wel verdraaid ik mag niet langer be
slag leggen op Uw lijd. mijne Jiecren; U
zult nu wel voor de betaling van de looncu
moeten zorgen.
Maar voor vanavond heb ik U een klein
voorstel le doen. Ik zou U in kennis wiilen
brengen met een jongedame, die niet alleen
allerliefst, maar ook heel pienter is en aan
wie U het voor een niet gering deel le dan
ken hebt, dat er lieden geen penning van
Uw geld mankeert. Else Hoffmann, zoo heet
het meiske. heeft den steen aan hel rollen
gebracht, doordat ze mij op een eigenaardig
incident opmerkzaam heeft gemaakt: liet
tooncel met de appelen venters. Zelfs in het
geval, dal U getrouwd bent, wal naar ik
vermoed wel zoo zal zijn. geloof ik niet, dat
Uw waarde echtgenoolcn ?r niets legen zul
len hebben wanneer U dit jonge meisje Uw
dank betuigt.
0-
