Humor uif hot Buitenland.
Schittert Overal
VERKEER (D)
Het onverbiddelijke oogenbiik.
Wim Is een optimist.
Waar maak je dat ait op?
f Hij zei me dat hij zich altijd scheert voor hty
ine een bezoek brengt, (London Mail)
De jeugdige Smits, die Juist een blauwtje geloopen
heeft, is verrukt, kamers te hebben genomen, waar hjj
herhaaldelijk gewekt wordt dcor het gekrijsch van.
'de baby van de buren, geaccompagneerd door de luide
verwenschingen van den vader. (Judge)
Je hebt je niet zoo erg geamuseerd op je'
ïeisje naar Parijs? Had je moeite met je Fransch?.
Nee, natuurlijk niet, maar die stommelingen
daar wel. (London Mail)
*- Kijk' eens boe Ma rietje met haar speelgoed
smijt Ik wed, dat er een prachtige, temperament
volle film ster nit haar groeit (London Opinion)
Heb ik je Zondag niet gezegd, altijd tot honderd
te tellen voor je een anderen jongen sloeg? -j
I Ja meneer, en daar hen ik ook mee bezig. Maai^
.ik wil hem bij de hand houden tot ik met tellen!
klaar ben. (Humorist)
Vrouw: En nu wil ik niet langer met je discus-»
sleeren. Ik heb Je al wel een uur geleden verteld .dat
ik niets meer over de zaak te zeggen had.
(London Mail)
'Alleen vraag je je af, hoe die menschen
's morgens om tien uur al zin hebben in
mosselen en gebakken aardappelen en bier.
Enfin, dkt ze er aan smullen is een feit
en al heb je zelf geen zin er bij te gaan
zitten en mee te eten, het doet werkelijk
plezier ze daar zoo genoegelijjc aan het bik
ken te zienl
En dan alle tenten met gramofonenl
Worden er heusch zóóveel gramofonen ge-
kooht door de Parqsche proletariërs 1 Want
het is een proletariërs-markt, die ,,Marché
aux Puces" dat zult u al wel begrepen
hebben trouwens. Ja, ze moeten wel goede
zaken maken, die lui, anders zouden er niet
zóóveel gramofoons worden te koop aange
boden. Die kooplieden staan daar toch niet
enkel om de boel wat op te vroolijken met
hun muziek 1 Dèfc ze het doen, is heusch
niet uit liefdadigheid, maar enkel om de
aandacht te trekken. En daarin Blagen ze.
Altijd staat ei een heel kringetje luiste
raars om iedere gramofoon-tent. Op een
wandeling over de „Vlooienmarkt" krijg je
het meest gevarieerde programma te hoo-
ren. Bij de een hoor je de nieuwste mode-
wijzen, gelanceerd in de „Folies-Bergère"
of in het „Casino de Paris"; „Mavquita"
bijvoorbeeld en nog steeds „La Belote" van
Mistinguett. Een ander speelt je operar
aria's voor; weer een ander laat een be
kend Parijsch conferencier optreden en een
moppen-verteller. Bij een vierde hoor je de
„Marseillaise" blazen, „La Madeion" zin
gen en het goede oude „Tipperary" och
ja, wat zijn de dingen gauw oud! En de
menschen dan 1
Natuurlijk heeft de „Vlooienmarkt" ook
zijn kokadorussen, kleine en groote. Met
een overvloed van woorden trachten ze hun
specialiteiten aan den man te brengen
de een verkoopt lijm, die alles heel maakt,
tot gebroken harten toe, zoo zegt hijeen
ander verkoopt een vernikkelipgspreparaat,
waarmee hij kosteloos alle verroeste voor
werpen der omstanders wil blinkend ma
ten „Geef maar hier je verroeste siga
rettenpijpjes, tondeldoozen, brillenhuizen,
tabaksdoozen, geef maar hier, 't kost je
niets, ik doe het voor reclame 1"-Eerst aar
zelend nog, vraagt een omstander er een
verroest brillenhuis aan, dat hij Averkelijk
als zilver terugkrijgt en zonder dat hij er
een sou voor hoeft te betalen! Dan vol
gen er meer liefhebbers waar halen al
die menschen zoo gauw verroeste voorwer
pen vandaan 1 En de mcesten zijn zoo ver
rukt, dat ze gauw een fleschje van dat
wondergoed koopen want thuis is eT nog
zóóveel verroeste rommel, en een heele
kachel kun je er zelfs opnieuw mee vernik
kelen! zegt de koopman.
En dan is er de koopman, die niet an
ders verkoopt dan ronde schijfjes blik, vol-
geprikt met gaatjes, ronde schijfjes in al
lerlei grootte, een heele tafel vol. Waar
dienen die dingen voor 1
Luister maar. „Wat zal je je een
nieuwe koffie-filtcr aanschaffen, als de oude
versleten is! zegt de koopman. ^„Zou je in
dezen duren tijd een heele nieuwe koffie
filter koopen 1 Een nieuwe bodem alleen is
toch voldoende, dunkt me. Kóópt dan zoo'n
nieuwen bodem ik heb ze in alle moge
lijke groottes zoek maar uit! En als je
thuis mocht merken, dat je toch nog een
te groot bodempje gekocht hebt, wel dan
knip je er eenvoudig maar een randje ai
kijk, het knipt zoo gemakkelijk als papier,
dat goedl Voor 50 centimes kun je toch niet
den last van een kapotten filter hebben en
daarvoor kun je toch ook geen nieuwen
koopen I" Inderdaad neen! En het regent
vergulde tienstuiverstukjes op des koop-
mans tafeltje en zoekende vingers grab
belen druk in de blikken schijfjes rond, om
de juiste maat te vinden. Zijn er zóóveel
kapotte koffie-filters hier in de buurt denk
je verbaasd 1
En dan staat er cje man met de dekens,
de lachende verbruinde kerel voor zijn
hocge tent, tot op het dak volgestapeld met
bonte kleurige satijnen dekens en fel-schit-
terende doeken. Hij is een van de bekend
ste typen van de „Marché aux Puces", hij
praat maar, praat, en lacht en zegt grap
pen, en onderdehand vliegen zijn kleurige
lappen weg, de menigte in, naar uitgesto
ken handen, uitgestrekte armen.
Maar over hem, en over een anderen ko-
kadorus nog van de „Marchó aux Puces",
een heel ander type die, nijdig en scheldend,
maar minstens evenveel publiek trekkend
toch als de van lach en geest sprankelen
den deken-verkooper vertel ik u in een
volgenden brief.
M .DE ROVANNO.
Parijs, 5 October 1925.
RECLAME.
4046
Door HEVANOS.
II.
Aan hel slot van mijn vorigën blief heb
'ik er op gewezen dat he^ noodzakelijk moet
worden geacht, dat de overheid zich met
hart en ziel aan de verkeersproblemen wijdt.
Nu weet ik reeds vanouds., dat hiertegen
van verschillende zijden bezwaren zullen
worden gehoord. In de eerste plaats zal men
er zich van trachten af te maken, met den
tegenwoordig alles dekkenden uitroep: Wij
moeten bezuinigen!
Doch hier gaat dit antwoord niet op, want
bezuiniging zou in dit geval slechts schro
melijke verwaarloozing beleekenen, het zou
een voorbeeld zijn van economie du bout de
chandelle.
En daarvoor wachte men zich, zeker als
het gaat om een volksbelang al9 de regeling
van het Moderne verkeer.
Ik geef terstond toe dat om der wille van
een veilig verkeer, misschien door sommi
gen, vooral grondbezitters, vrij aanzienlijke
offers zullen worden geëischt, maar er moet
iu den zuren appel worden gebefen, want
het gevaar, de nood neemt met den dag toe.
Wanneer wij bijvoorbeeld oppervlakkig de
toestanden te Leiden beschouwer. Daar is
de situatie aan het Station. Werkelijk, zóó
heb ik het in weinig steden ontmoet. En het
treurigste is dat men hier zelfs geen hand
uitsteekt om kleine verbeteringen, die zon
der eenige noemenswaardige opoffering, van
welke zijde ook, kunnen worden tot stand
gebracht, in te voeren.
Als ge het station -langs den gebruikelij-
ken uitgang verlaat, stuit ge op een aantal
huurautomobielen, die met de radiateurs (het
vooraanzicht) naar dien uitgang staan ge
keerd. Zóó al9 zij uit dé stad aankomen,
rijden zij naar de standplaats. Indien nu
zulk een taxi een vrachtje krijgt, moet de
chauffeur, achterwaarts rijdende, trachten
zich een weg te banen door het gewirwar
van komende en gaande voertuigen en
voetgangers.
Dat ia ongehoord jen moet veranderd
worden.
Een tweede grove fout aan het Leidsche
station is het verleenen yan vergunning aan
S3
autobus-exploitanten om met hun bussen
lot op hel Stationsplein te mogen rijden. Er
is niets tegen, hun in de gelegenheid te stel
len hun passagiers tot het Station te ver
voeren, doch men behoort er de bepaling
aan te verbinden dat de bussen slechts vóór
het bordes van het Stationsgebouw mogen
sloppen tot het uitlaten en opnemen van
reizigers, maar dat zij daarna onverwijld
moeten oprijden naar een door de politie aan
te wijzen standplaats, op een rustig plekje
naast den verkeersweg.
Hetgeen thans geschiedt, n.l. dat de bus
sen zich op een rij opstellen jui9t tegenover
den ingang van het stationsgebouw, is toch
wel een allerongelukkigste,manier. Gij kent
allen de situatie en zult wellicht beter dan
ik hebben gezien tot welke verwikkelingen
dit aanleiding kan zijn.
Het is volkomen waar dat het voor de
autoriteiten niet heel eenvoudig is aan den
toestand bij het station, dien men beter doet
wantoestand te noemen, een einde te maken.
Daartoe is de medewerking noodig van eige
naren van den niet aan de gemeente behoo
renden grond, en we welen nu eenmaal dat
het particuliere grondbezit niet gaarne con
cessies doet. Maar dat alles neemt niet weg,
dat hier meer leiding aan de zaak kan wor
den gegeven. Men verge te niet dat op bet
Stationsplein, vooral in de zomermaanden,
een. voortdurend gaan en komen ia van
trams, treinen, bussen, auto's, rijtuigen, en.
van fietsen en wandelaars.
Voor den voetganger wordt het steeds be
nauwder zich op het Stationsplein te wagen;
vooral wanneer de spoorboomen een poosje
gesloten zijn geweest kan het hier vaak een
ware chaos zijn. Men mag van een wonder
spreken dat er niet veel meer ongelukken
met ernstige gevolgen gebeuren.
Maar ook in de stad is het vrijwel overal
mis. Als men bijvoorbeeld ziet hoe de
meeste automobilisten hun wagens op de
meest nonchalante manier, juist tegen de
verkeer9richting in zelfs, neerzetten, en
men let er op hoe de bestuurders van hand
karren niet zelden hun vierwielers bijna
raidden op de straat laten staan, dan kan
men niet anders dan er zijn verwondering
over uitspreken dat alles nog zoo goed
afloopt.
Maar hoe zou het anders kunnen 1 Er
wordt immers nooit iets van gezegd en we
weten nu eenmaal dat wij Nederlanders, die
van nature weinig gevoel van tucht en orde
bezitten, een aansporing, zich volgens een
bepaalden regel te gedragen, maar al te zeer
behoeven.
Indien er gedurende één half jaar met
kracht en energie gewerkt wordt, zal men
zonder eenigen twijfel de vruchten van
„systeem" reeds dadelijk kunnen waar
nemen.
Dan zal de burgerij, tevreden zijn, de
ouden van dagen zullen een wandelingetje
door de stad niet meer als een penetentie
beschouwen, de moeders kunnen weer met
een gerust hart hun kinderen het huis zien
verlaten, kortom de geheele gemeenschap
zal dankbaar zijn en zich met genoegen
aanpassen aan de nieuw in te voeren maat
regelen.
Waarom stelt men te Leiden geen Com
missie ter Regeling van het Verkeer in, zoo
als die reeds in verschillende sleden be
staat. Wij verstaan onder zulk een commis
sie, een vergadering van vertegenwoordigers
der bij het verkeer betrokken lichamen. Te
Leiden zal men goed doen in zulk een com
missie behalve den Commissaris van Politie
en het hoofd der brandweer, ook vertegen
woordigers der te Leiden concessie genie
tende tramondernemingen alsmede den sta
tionschef, het hoofd van Gemeentewerken
en enkele vertegenwoordigers van handel
en industrie te benoemen.
Deze commissie zou zich in hoofdzaak
hebben bezig te houden met de vragen:
Wat moet te Leiden ten dienste yan een
goed, veilig en snel verkeer gedaan worden
en hoe doen wij dal?
Het is te verwonderen dat niet reeds eer
der uit den Raad het verlangen naar een
commissie als biervoren bedoeld werd ken
baar gemaakt. De burgerij zou het stellig
zeer toejuichen indien iemand het juist be
gonnen zittingjaar met een overeenkomstig
voorstel ter vergadering kwam. Als de com
missie dan spoedig want het kan spoe
dig gaan met een zakelijk rapport komt,
dan kan er vóór de zomerdrukte van 1926
begint, nog veel worden verbeterd.
Dan kan Leiden met een gerust geweten
den stroom van vreemdelingen en landge-
nooten ontvangen.
(Wordt vervolgd).
Door AMY VORSTMAN—TEN IIAVE.
Neen je doei nooit iets over.
Wat gedaan is. is gedaan. Niets
komt terug, geen oogenbiik. Het is
v later altijd wat anders.
LOUIS COUPERUS
(Majesteit).
Je doet nooit iets over.
Is dat heusch waar? Doen wij nooit iets
over?
Jawel, zult gij zeggen we doem beel
dikwijls iets over. Wanneer wij eens ge
poogd hebben iets te bereiken en het is
ons niet gelukt.dan probeeren wij het
nog eens. Wanneer wij gevoelen, dat wij
tekort geschoten zijn in lietde. in achting,
iu verdraagzaamheid, dan
Ja, wat doen we in zoo'n geval?
Er zijn drie manieren om tot deze er
kenning te geraken.
De eerste zegt: gebeurd is gebeurd en ik
kan er verder niets aan doen.
De tweede zegt: Een volgend maal zal
mij dat niet weer gebeuren.
En de derde eindelijk zegt: Hoe kan ik
dat nu nog goed maken?
Nu nog.... dus niet bij een volgende
gelegenheidof zoomaar nu
meteen
Dat zijn de 'beste menschen, die een
door hen begaan onrecht dadelijk willen
goed maken.
De poging is te waardeerendat
spreekt vanzelf, maarer is geen spraie
van over doen.
De pijnlijke indruk, dien gij maaktet met
uw haastig woord, met uw onbescheiden
blik of uw achteloos gebaarhet leed,
dat gij veroorzaaktet. met uw onverschillig
heidzie.dat kunt gij nooit weer
goed maken. Die indruk kunt gij r.iet weer
uitwisschen.
Dat blijft.I
Gij kunt een pleister op de wonde leg
gen
Gij kunt op allerlei wijzen loonen, dat
het u spijt en dat gij het maar al te gaarne
wilt goedmaken..
Maar dat eene oogenbiik.dat oogen
biik, waarop gij dat onvriendelijke woord
spraakt, waarop gij dat onbelieerschte ge
baar maaktetdat oogenbiikdat
komt nooit terug
Niets komt terug.
Het is maar zeer zelden, dat wij sterk
hetzelfde boleven, zóó, zooals het nu is
op dit eigenste oogenbiikzoo wordt
het nooit weer.Het kan beter wor
denhet kan mooier wordenmaar
precies als ditdat beleef ik nooit weer.
Wanneer wij ons meer en beter bewust
waren van de ontzettende beteekenis, die
hierin schuilt, dandan zouden wij one
ongetwijfeld meer rekenschap geven van
onze dadenvan onze woorden en
van onze gedachten.
De onverbiddelijke vluchtigheid van het
oogenbiik behoorde ons tot nadenken te
stemme».
Zijn wij heden niet bezig aan de hem
ir.neringen van morgen?
Is het uilgesproken woord niet reeds hem
innering bij zijn geboorte....?
In het onverbiddelijke van het oogenbiik
ligt iets van het ontzagwekkende van do
Eeuwigheid
De eeuwigheid is voor de meeslen onzer
een begrip, dat óf ver vóór ons, óf ver nA
ons- ligt.
Zelden zien wij ons zelf als levende in
de Eeuwigheid, omdat wij het oogenbiik,
dat wij beleven, niet in verband plegen te
brengen met het Eeuwigheidsbegrip.
En toch maakt ieder bestaansoogenblik,
ook het huidige, het n u, deel uit van de
onafzienbare kelen, die Eeuwigheid heet.
Wij zijn vertrouwd met het idee. dat wj?
deel uitmaken van het heden.
Maar dat wij met het heden tevens en
tegelijkertijd deel uitmaken van de Eeuwig,
heidziedat staat ons niet klaar
voor den geest, omdat onze kleinheid en
de engheid van ons voorstellingsvermogen
zich nauwelijks vermag aan te passen aan
het tijdsbegrip, dat heden heet doch geen
spankracht bezit om de Eeuwigheidsidee ts
omvatten omdat Eeuwigheid met geen
enkele maat gemeten kan worden en syno
niem is met het tijdelooze niet-zijn.
Onze geest is als een knotwilg, die ge
stuit is in zijn groei, zich ontwikkelt in een
veelzijdige breedte.
Geknot in onzen opwaartscben groei door
de engte van onze armelijke ziel vervallen
wij lot een uilgesproken en veelzijdige ont
wikkeling van het materialistische in
ons.Wij hebben niet geleerd on-stoffi-
lijk te denken
Daardoor komt het, dat wij niet vertrouwd
geraken met het Eeuwigheidsbegrip, dat wij
als iets buiten-ons-dagelijksche-leven be
schouwen.
Slechts hij, die de Eeuwigheid in bei
dagelijksch leven bespeurt,zal boven
het bekrompen tijds-begrip weten uit Si
groeien
Hij zal het oogenbiikals deel van de
Eeuwigheid leeren achten en waarden-
ren en gebruiken.
En wie eenmaal zoo ver is - die zai
zich van binnen uit voelen veranderen'
want alle groei komt immers van binne®
uit
Dan zal ook het besef, dat niets meer terug
komtdat het later altijd wat andeiw
isons geen oogenbiik verlaten.
Het zal een wachter voor onze lippen.
een hoeder voor onze daden.een vingegz
wijzing voor onze gedachten zijn. s
RECLAME. S
SLACHTOFFERS YAN RUGPIJN!
Duizenden voelen zich rampzalig doof
rugpijn. Kruipen de dagen voor u zonder dl*
uw rugpijn ooit ophoudt? Wordt gij gekweld
door ontstoken ol rheumatische ledematen,
pijn in het hoold en de schouders, water
zuchtige zwellingen en urinesloomissenï,
Geen wonder, dat ge u overdag zenuwacK-
tig, zwak en ziek voelt en 's nachts te naar
om te slapen of zelfs te rusten. 413»
Waarom zoudt gij het slachtoffer blovefl
van dergelpo ongemakken en pijn? Dfa
afmattende rugpijn, weet gijl, is dikwijls dd
eerste waarschuwing van verzwakkende nie
ren. Andere zullen spoedig volgen: hoofdpijn,
duizeligheid, zenuwachtigheid, graveel, blaas-
zwakte en waterzuchtige zwellingen.
Wacht niet, tot het te Iaat is! Iedere
minuut uitstel kan gevaar voor ontwikkeling
tot ernstige nierkwalen beteekenen. Herstel
uw gezondheid tijdig en gebruik Foster's
Rugpijn Nieren Pillen. Foster's Pillen hebben
duizenden geholpen en kunnen ook n heipon-
Let op de verpakking in glazen flacons
met geef etiket (alem verkrijgbaar), waardoor
gij zeker ajjt geen verlegen buitenlanascb
goed to ontvangen. Prijs fl'.76 per flacon.
