Humor uit het Buitenland.
Hooikoortsi
jkunt:gij besnijden" met AJKKER's j
lApdifciroo!
UIT RUSLAND.
UIT ONZE STAATSMACHINE,
Winkelier: Daar meneer, om u een idee te geven vaa
:de sterkte van deze kofiers.
Klant: Alles goed en wel, maar ik zou hem zelf nog eens
moeten probeeren, voor ik hem kocht. (Passing Show)
Willem, wat wordt je toch ongeinanierü. Daar ging'
mevrouw Van Dalen cn je nam niet eens je hoed af.
(Passing Show)
Trolsche moeder: Hij is zoo verstandig. We hebben hem
nooit gezegd wat tennisballen waren, maar den eersten
keer dat hij er een zag zei hij dadelijk „bwubsl"
Vrijgezel: Werkelijk! En wat beteekcnt „bwubs?"
Moeder: Wel, tennisballen natuurlijk. (London Opinion)'
Dure picknicK-ster: Maak je niet druk met het opruimen
van die dingen, Piek Iedereen kan aan die flesschen cn zoo
wel zlenk dat we geen gewone dacjesmcnschcn zijn.
(Punch).
't Is zeker wel drie jaar geieaen dat ik je htt laatst zag.
Ik herkende je nauwelijks, je bent zooveel ouder gewordenl
Werkelijk? Nu, om je de waarheid te zeggen, ik herkende
jou ook alleen maar aan je japon. (Judge)
'Ernstige dame: ut veronderstel, dat zelfs in "een afgeV
legen plaats als deze de levensbenoodigdheden in prijs zijn
gestegen?
Inboorling: Ja, cn als je het dan hebt, is het nog niet
$cns de moeite van het drinken waard. (London Opinion)
vreemd-fantastisch genoeg om ons onder de
bekoring te brengen. We hebben honder
den beschaafde jass-bands» gehoord. Maar
dat was niets vergeleken bij dit orkest van'
zwarte en bruine muzikanten, die met de
wonderlijkste door ieder lid van de kapel
meesterlijk bespeelde instrumenten een
dolle jacht van verrassendo rhythmen, op
zwepende primitievo melodieën, ongewone
en voor onmpgelijk gehouden klank-combi
naties voortbrengen.
Men wordt ademloos, als men hoort, wat
deze gestopte trompetten, bazuinen cn fa
gotten voor zeldzame, gillende, snikkende
tonen uitslootcn hóe een vlaag van
steeds herhaalde korte motieven ons als
een wervelwind met zich sleurt hoe de
musici zichzelf en elkaar aanvuren en in
extase brengen. Met hetgeen we volgens de
traditie onder muziek verstaan, heelt dit
eigenlijk niets te maken. Maar het is een
muziek op zichzelf en evenals de onze
tracht ze uitdrukking te geven aan wat de
ziel of do zinnen in beroering brengt. Niet
anders is het met de dansen van de choco
lade- menschon. Ze zijn stellig aangepast
aan de eischen van een beschaafd publiek,
maar er leeft cn vlamt iets tropisch, Afri-
kaansch, oorspronkelijks, dat zich niet be
dwingen laat. Deze groteske sprongen, de
krampachtige en zich dan plotseling weer
soepel ontspannende bewegingen van de
lichamen, de grappige overdrijvingen en
tecbnisch-prachüge acrobatische toeren, uit
gevoerd in razend tempo, oefenen op oogen
en zenuwen een ongelooflijken prikkel uit.
Er zijn b.v. drie negers, alle drie werkelijk
pikzwart, alle drie in zwart jacket met wit
front, met witte slobkousen, witte hand
schoenen, zwarte cylinder en grootc witte
hoornen brillen dit terzet maakt zoo'n
geweldig spookachligen indiuk, dat men een
naald, die van boven temidden van het ge
luidloos naar het loonecl starende publiek
geworpen zou worden, zou kunnen hooren
vallen. Dan weer treden twee zwarte clowns
in het costuum van kellner van een mis
dadig erskroeg op, welke als achtergrond
voor hun grappen dient en men leert 't
origineel van alle excenlrics kennen, die
ooit in Londensche schouwburgen door 't
overwcldigend-comische van hun voorge
wende onhandigheid ons de tranen in de
oocen brachten.
Voor do schouwburgen willen do tentoon
stellingen van beeldende kunst niet onder
doen. De eeno interessante en kostbare ver
zameling wisselt de andere at Met bijzondere
hartelijkheid hooft men in Berlin de grooto
Hollandsche kunzttentoonstelling' oegroet, die
ons na de jaren, dat we van de buiten
wereld waren afgesloten, weer eens een
zuiver en waai' beeld geeft van de Hol-
landsche schilderkunst De tentoonstelling
door een HoIIcndsch en een Duitsch comité
in bet leven geroepen en in hoofdzaak door'
den directeur van het Haagscho Stedelijke
museum, dr. Van Gelder, gearrangeerd, is
ondergebracht in een der schoonste aaien,
die wo voor zulke tentoonstellingen in den
jjo-mer hebbem, in de Oranjerie van het
slot Sanssouci brj Potsdam, Vele Berlijn era
gaan, wanneer zij hun uitstapje maken, naar
do mooie stad Potsdam met z$n kaateelen
en parken in een omgeving, die de bezoekers
weer in verrukking brengt de Bollandsche
gasten begroeten. Zo bewonderen de stuk
ken uit do beroemde Haagse he school uit
een oogpunt van soliede techniek en van
stemming, die meesterstukken van den ouden
Israels, van del gebroeders Maris en anderen
en ze gaan met opmerkzaamheid na, hoe
uit deze reeds klassiek geworden kunst ge
groeid is de vrijier en gewaagder opvatting
van do jongere Hjollandsche kunstgeneratie.
Potsdam nog voor den oorlog vodr het
gevoel van den Berlijner een stad buiten
Berlijn, is door de geweldige toename van
het automobielverkeer en-de trots de onder
breking in de oorlogs- en na-oorlogsjaren
onophoudelijk voortschrijdende uitbreiding
van Groot-Berlrjta, eigenlijk reeds een deel
van Berlijln geworden.
Deze zee van gebouwen strekt zich steels
verder uit Steeds moeilijker wordt het pro
bleem hoe men het toenemende verkeer de
baas kan blijven. Het is duidelijk, met een
voudige middelen begint men hier niets,
er zijn groote, ingrijpende veranderingen
noodig.
Zoo is het plan opgedoken, de huizen-
massa's in het nauwe stadscentrum te d<x>r-
snijden, geheele blokken van gebouwen te
gen den grond te gooien en op die wijze
ruimte voor nieuwe straten te winnen. Men
zou thans in Berlijn willen doen, wat de
prefect van de Seine Haussmann ónder Na
poleon III in Parijs voorgesteld en onver
biddelijk ten uitvoer heeft gebracht. In Ber
lijn stuiten dergelijke plannen weliswaar op
bijzonder groote moeilijkheden. De stad is
in de vorige eeuw met een zoo verrassende
snelheid gegroeid, dat er veel nagelaten is,
wat er had moeten gebeuren. Het is de
vraag of het nog mogelijk zal blijken, nu
alles met geweld in te halen. In de eerste
plaats wil men een van de parallelslraten
van de Linden n.l. de Französische Strasse
zooveel verlengen, dat ze door het minister
paleis en de oude tuinen van de Wilhelm-
strasse heen onmiddellijk in de Tiergarten-
slrasse uitmonden zou. Of dat een ontlas
ting van het verkeer in de binnenstad ten
gevolge zou hebben, is twijfelachtig. Het is
echter zeker, dat daardoor een der schoon
ste en voornaamste gedeelten van Berlijn,
n.L het gesloten aspect van do WiL
helmstrasse bedorven zou worden. Het zal
beel wat strijd kosten voor de thans ont
worpen plannen, die bovendien vele mil-
ldoenen ko9len zullen, werkelijk tot uitvoe
ring gebracht worden.
Ook de Tiergartenstrasse, de laatste rest
van de elegante stadswijk in de oude stad
do moderne stadswijken liggen heelemaal
aan den buitenkant zou van de voorge
nomen doorsnijding leelijk te lijden hebben.
Haar rust die thans reeds ernstig bedreigd
wordt, zou geheel verstoord worden. Met
eenig leedwezen zien de oude Berlijners
hoe op een dergelijke wijze een stuk van
de schoonheid van de vroegere uit betere
dagen oen weg van al het aardsche gaat.
De onverzadelijke Moloch van de moderne
ontwikkeling verslindt alles.
Eén vernieuwing echter in de nabijheid
van den Ticrgarten heeft veel bevrediging
gewekt: de omdooping van de „Budapester
Strasse", die van liet Brandenburger Tor
naar de „Polsdamer Plalz" leidt in een
„Fricdrich Ebert Strasze". Reeds maanden
geledon heeft hel stadsbestuur hel besluit
tot deze naamsverandering genomen. Door
wie weel welke oorzaken heeft het echter
tot het midden van dezen zomer geduurd
voor eindelijk de nieuwe bordjes met den
naam van den gestorven eersten president
van de Duilsche republiek gereed en aan
gebracht waren. Nu echter hangen ze op
hun plaats en ze vormen het schoonste ge-
denkleeken voor den eminenten man. Naar
een standbeeld van brons of marmer wordt,
naar de ervaring leert, na een zekeren tijd
nauwelijks meer gekeken. Maar de naam
van oen straat gaat jaar in jaar uit van
mond tot mond en houdt de herinnering
aan de persoonlijkheid, die met dezen naam
verbonden was, eeuwen levend.
Dr, MAX OSBORN,
RECLAME.
8582
(Nadruk verboden).
De nieuwe oogst. x
De oogst wordt in Rusland binnengehaald.
Hier en daar zijn reeds de eerste partijen
graan van den nieuwen oogst op de markt
verschenen en het üilgehongorde volk kan
nu voor het eerst na 'cenige jaren zooveel
brood eten als hot Wil, voorzoover de nwn-
9chen geld hebben natuurlijk. De Sovjet-
aulorilcilen liaasten zich voel graan te koo-
pen ont naar het buitenland uit te voeren
(zooals onze lezers wel zullen weten, is de
builcnlandSchc handel van Rusland ge-
nalionalisccrd en heR graan, het hooldutt-
voerartikel van Rusland, kan alleen door
don Staat ol door eopige door de regcering
aangowezen rijksorganisaties uitgevoerd
Warden.) Iipe zijn de vooruitzichten van
dezen uitvper?A\Vij\zwèn probeeren op deze
Vjraag een antwoord te'geven, waarbij wij
op' de officieels bolsjewistische gegevens
zullen sleunen, die wij met de in Weel-
Europa bekende cijfers zullen corrigceren.
Er beslaat in Rusland een gewoonte de
vorderingen van den oogst op de zelfde
wijze te bepalen als de vorderingen van
kinderen op school, n.l. door telkens den
oogst een „cijfer te geven". Volgens het
rapport van den directeur van hel Cenlrale
Statistische Bureau in Rusland, Popow, aar»
den Gosplan (de organisatie, die hot ge
heele economische leven van de Sovjet-Unie
moet leiden) kreeg de oogst einde Juni een
3.1- togen een 2.5 van het vorige jaar. De
opbrengst van den oogst wordt dan ook
geschat op pl.m. 4025 millioén poed (lpoed
=16 38 kilo), d.w.z. een milloen poed meer
dan het vorige jaar. In doorsnee zal elke
desjatiene (desjalienc ie iets meer dan een
hectare) 56 poed graan opleveren, zoodat
het overschot door het Statistische Bureau
op 850 millioen poed wordt geschat
Dat is de berekening van de bolsjewiki
zelf. De West-Europeeschc graan-exporteurs,
die een eigen informatiedienst hebben en
in het algemeen zeer goed op de hoogte zijn
van de werkelijke opbrengst van den oogst,
zoowel in Rusland als in andere landen, be
schouwen deze cijlors als overdreven en to
optimistisch gekleurd. Zij erkennen echter
ook, dat de oogst dit jaar in Rusland goed
is en dat de Sovjet-Unie graan zal kunnen
uitvoerenhet overschot wordt door hen
op 500—550 millioen poed geschat. Dit is
natuurlijk veel minder dan de bolsjewiki
beweren te kunnen uitvoeren, maar hel is
toch een groot uilvoerobject.
Het is echter niet voldoende een graan
overschot te hebben, hel moet ook gereali
seerd worden. Hier nu sluiten de bolsjewiki
op vele hinderpalen, die de zeer slechte
bolsjewistische organisatie moeilijk zal kun
nen overwinnen. De moeilijkheden zijn van
organisatorisch ear linancieel karakter. De
eenige credietinslelling in de Sovjet-Unie,
die zulke groote operatics kan financieren,
is de Rijksbank (Gosbank). Deze bank moet
echter tegelijkertijd ook alle inkoopen van
de Sovjels in het buitenland linancieren,
zoodat de realisatie van den oogst voor haar
een zware taak wordt. De middelen van
de bank zijn beperkt en daarom moet de
directie van deze centrale Russische bank,
wil zij de handelsoperaties van de regeering
kunnen CTedileeren, nieuwe middelen vin
den.
Die denkt zij1 op de volgende wijze to
verkrijgen: voor 280 milloen roebel zal zij
nieuwe bankbiljetten uitgeven en 100 mil
lioen hoopt zij te verkrijgen van deposito's
en rekeningen-courant. Uit deze 380 milloen
wil de bank tot ultimo September 246 mil
lioen roebel beschikbaar stellen voor de
realisatie van den oogst, d.w.z.' voor den
aankoop door agenten van de rOgeering van
grqole hoeveelheden graan.
Is echter dit plan uitvoerbaar zonder dep
koers van den tsjerwonjerls In gevaar té
brengen? Dit wordt door zeer velen, zoowel
in Rusland als in het buitenland ten zeerste
betwijfeld. Het gevaar bestaat n.l, dat het
kunstmatige scheppen van zooveel nieuw
geld lot een verders depreciatie van de
nieuwe valuta zal leiden en dat er op hel
moment, dal groole partijen graan op de
markt zullen verschijnen, financieele moei
lijkheden zullen uitbreken. Dit gevaar is
lang niet denkbeeldig en de leiders van het
tegenwoordige Rusland, vooral de economen
onder ben, zijn zich v. d. gevaren bewusl.
Wij hebben boven geschreven, dal de
moeilijkheden ook van organisalorischen
aanl zijn. Dil weet iedereen, die de
Sovjet-pers volgt. De bolsjewiki geven dit
trouwens nu loe en erkennen, dat hel han
delsapparaat zoowel van den slaat als van
de coöperaties zeer slecht werkt. De leiders
erkennen zclls, dat de realisatie, indien zij
alleen door de organen van hel njk en de
coöperaties zou geleid worden, onvermij
delijk op een mislukking zou moeten uit-
loopen. Om dit te voorkomen hebben de
bolsjewiki besloten de particuliere hande
laren bij de graan-campagne te betrekken
en den particulieren graanhandelaren het
recht te geven volkomen vrij graan te koo-
pen cn te vorkoopen. Dit zal ontegenzegge
lijk de vooruitzichten van de realisatie van
den oogst beter maken, maar ol dit voldoen
de zal blijken te zijn is een andero vraag.
De bolsjewiki verkeerden vroeger in de
onderstelling, dat zij in staat zouden zijn
de prijzen naar eigen goedvinden le regelen.
Dit bleek onmogelijk te zijn en dc prijzen-
beweging ontsnapt aan hun controle. De
graanprijzen zijn nu overal gedaald, ook
in Rusland. In Rusland bedraagt deze da
ling 54 pCt. voor rogge en 41 pCI. voor
tarwe. In do Oekrajine, de graanschuur
van Rusland, zijn de prijzen zelfs gedaald
tot: 45 kopek de poed rogge en 98 kopek
de poed tarwe. In sommige streken ziin de
prijzen zelfs nog lager geweest. In door
snee zijn de prijzen: 80 kop. per poed rogge
en 125 kop. per poed tarwe.
Een dergelijke daling van de prijzen ver
oorzaakte op het platteland een ware pa
niek en de bodren. vreezend dat de daling
verder zal doorschrijden, haasten zich hun
graan le verkoopen. helgcen lol een verdere
daling van de graanprijzen moet leiden.
Deze lage prijzen bedreigen hel economi
sche leven van het land, daar het koopver
mogen van de boeren zeer klein wordt
Er moet dus iels gedaan worden, dat de
daling van de prijzen legen zou gaan. De
Tegeering hoopt dil te bereiken door de
inkoop-campagne te rekken. Dit blijkt ech
ter moeilijk te verwezenlijken, omdat de
boeren, beangst voor een volkomen waar
deloos worden van hun oogst, zich haasten
alles te verkoopen en de aandrang wordt
dus steeds grooter. Bovendien is er nu op
nieuw een verband ontstaan tusschen het
prijzcnnivcau in Rusland en in het bui
tenland.
Het export van graan heelt nog een moer-
lijkheid le overwinnen, nl. de tc hooge
kosten ,die hel gevolg zijn van dc zeer
ingewikkelde organisatie van alle bolsje
wistische ondernemingen. De Sovjets doen
nu al het mogelijke om deze onkosten te
drukken, maar, zooals de „Ekonomitsjes-
kaja Zjiznj" herhaaldelijk erkende, is dit
tot nu loe nog niet gelukt. Deze onkostea
zjjn ook nu nog veel en veel hooger dan
die van particuliere handelaars, die een
minder ingewikkelde bedrijfsorganisatie
hebben.
Het bovenvermelde rechtvaardigt daar
om de vrees van hen. die denken, dat het
de Soviet-regeemng en den boeren niet zal
lukken zooveel voordeelen uit den oogst
van dit jaar le halen 'als het mogelijk zou
geweest zijn bij normale omstandigheden,
d. w. z. als de handel volkomen vrij was
en er voldoende particuliere credieten te
krijgen zouden zijn.
BORIS RAPTSCHINSKY.
REC7.A rtïr
WAT DE NIEREN DOEN,
De Dieren vereischen steeds onze vollg
aandacht. Zoo lang zij gezond en krachtig
zijn, dragen deze organen zorg voqr de zui-i
verheid van het bloed en verwijderen zi|
urinezuur en andere schadelijke onzuiver-»
heden uit het lichaam. De nieren behoeden
ons zoodoende voor talrijke pijnlijke en on-
aangename kwalen.
Doch wat gebeurt, als de nieren traag
werken en zich vergitten in het bloed ophoo.
pen? Hel urinezuur kan zich dan in zulke
hoeveelheden afzetten, dat het scherpe
kristallen vormt, die vheuinaliek veroorza
ken, of wél kan een onvoldoende hoeveel*
heid water aan hel bloed onttrokken worden,
waMdoor waterzucht ontstaat Ook andera
kwalen kunnen optreden, zooals urine-stoor-
nissen, blaaszwakle, nierzand en -steei^
ischias, spit, hoofdpijn, duizeligheid en ze
nuwachtigheid.
Welke verschijnselen zich ook voordoen,
gij kunt niel gezond werden, voordat UW
nieren weder gezond zijn. Laat Foster's
Rugpijn Nieren Pillen u bijstaan. Zij werken
rechtstreeks op de oorzaken van uw kwaal,
reinigen de nieren en wekken deze op, doch
zij werken niet op de lever, maag of inge
wanden. Vrouwen zoowel als mannen kun
nen op Foster's Rugpijn Nieren Pillen ver
trouwen.
Let op de verpakking in glazen flacons
met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar
door gij zeker zijt geen verlegen buiten-
landsch goed te ontvangen. Prijs f 1.75 peg
flacon. 2584
„De tei-beschikking-stelling van de
Regecring van een Strafrechterlijk
Minderjarige".
In den tweeden titel vaan het Eerste Boek
van ons Wetboek van Strafrecht worden dö
straffen bepaald, staande op het plegen van
feiten, die strafbaar zijn uit kracht van een
daaraan voorafgegane wettelijke bepaling.
Die straffen zijn* hoofdstraffen (ge-
vangenisstraf, hechtenis cn geldboete) en
b ij kom en de straffen (ontzetting van
bepaalde rechten, plaatsing in een werkin
richting, openbaarmaking vai^ de rechter-»
lijke uitspraak)
Het bovenstaande geldt voor personen bo
ven 18 jaar. Voor jongeren werden andere
bepalingen getroffen Artikel 9 (2) luidt: Bij
veroordeeling van een minderjarigen peT-
soon, die tijdens de uitspraak van het eind
vonnis in eersten aanleg den leeftijd van
achttien jaren nog niet heeft bereikt, wordt
in plaats van de op het feit gestelde hoofd
straf, ééne der volgende hoofdstraffen op
gelegd: lo. plaatsing in een tuchtschool;
2o. geldboete, 3o berisping Natuurlijk ont
breekt ook aan dit artikel het gebruikelijke:
behoudens het bepaalde bij het artikel zoo
veel* en de noodige onderscheidingen niet.
Toch, wie meent, dat met dit drietal de
heele voorraad van maal regelen, die de
rechterlijke macht nemen kan ter verbetering
van een jeugdig delinquent, uitgeput is,
vergist zich. Er is nog een andere straf, die
geen straf heet en toch door het meerendeel
dergenen, op wie ze wordt toegepast, als
een zeer zware straf moet worden gevoeld,
die ze gaarne zouden inruilen voor bijv. één
iaar tuchtschool. Wat we bedoelen is de
ter-beschikking-van-de-
Regeeing - ste11ing van een
minderjarige tot z ij n 21s t Q
jaar. Het andere woorden: de dwang-op-i
voeding. Zij is vastgelegd in Art. 39 van
den derden Titel van ons Wetboek van
Strafrecht, dat in zijn eerste lid aldus luidt;
„Bij strafrechterlijke vervolging van
minderjarigen persoon, die tijdens de uit-*
