No. 20076.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 22 Augustus
Tweede Blad. Anno 1925.
GEMENGD NIEUWS.
OP HET KOORD.
Door den. lieer E., Ie Heem-
is aangifte gedaan, dat tijden^ zijn
uitstedigheid zijn twee Duitsohe dienstbo
den zijn vertrokken met mod ene men van
verschillende aan bem ioebehoorende goe
deren. De politie stelt een onderzoek in.
In een weide a. d. Noordpolder-
kade is het paard van den heer A., groenten-
handelaar aan den Trekweg, in Den Haag,
door een hond aangevallen. Het paard, dat
kreupel was, kon zich niet voldoende tegen
2£ü aanvaller verweren. Zwaar gewond en
hevig bloedende vluchtte het opgejaagde
dier door het land. De toestand was van
dien aard, dat het ter plaatse afgemaakt
juoesc worden. De eigenaar van den hond
ia bekend.
Reeds maanden geleden had
de Haarlemsche recherche een belangrijke
zaak in onderzoek tegen een handelaar in
gedistilleerd te Haarlem. Betreffende deze
zaak vallen thans de volgende bijzonder
heden te melden.
Bij het onderzoek inzake geheime bran
derijen was gebleken, dat een groot deej
van het gemaakte gedistilleerd aan een der
Haarlemsche handelaars was geleverd. Deze
handelaar ontving ook groote partijen uit
de Oostelijke grensstreken. Dit deed bedrog
vermoeden. Als n.l. Nedcrlandsche distilla
teurs alcohol naar het buitenland zenden,
moeten zij wel eerst het volle accijnsbedrag
betalen, maar is de aloohol eenmaal de
greDS gepasseerd, dan worden aan de ver
zenders alle acoijnsgelden weer terugbe
taald. Vermoed werd nu, dat dezelfde al-
jx>hol, als die pas in Duitschland was aan
gekomen, weer op geheime wijze naar Ne
derland werd gesmokkeld. De smokkelaars
hadden dan den vollen accijnsprijs ver
diend. Bij het onderzoek bleek, dat de al
cohol naar den handelaar te Haarlem werd
I verzonden, verpakt als manden appelen en
peren. Bij dit vervoer deden eenige tus-
sohenpersonen dienst, o.a. een pakjesdrar
ger uit Amsterdam. Op het kantoor van
den handelaar werd een inval gedaan. Het
bleek, dat voor den geheimen handel een
afzonderlijke boekhouding was aangelegd,
waarin de leveranciers onder valsche na
men voorkwamen. Op deze manier werd
ongeveer 2£ ton te weinig belasting betaald.
Het Rijk heeft nu volgens de wet driemaal
dat bedrag, dus 7% ton, te vorderen. De
bedoelde handelaar is inmiddels naar
Duitschland vertrokkenzijn zaak ging in
andere handen over. De belastingautoritei
ten hebben op tal van eigendommen van
hem beslag doen leggen. Verwacht wordt,
dat deze zaak binnen korten tijd - oor de
Haarlemsche rechtbank zal worden behan
deld.
Eender dadersvan den bra nd-
kastdiefstal bij de American Petroleum
Company op het Phoenixterorin te Haar
lem is nog steeds voortvluchtig.
De man is, nadat hij des nachts aan de
techerche wistf te ontkomen, den volgenden
dag nog in een café aldaari gezien. Hij zou
daar het verhaal gedaan nebben van zijn
ontsnapping. Toen de rechercheurs hem en
K. wilden arresteeren, liep hij op een kop
pel koeien in een weiland in de nabijheid
toe, in de hoop, dat die beesten door het
leven, dat hij maakte, zenuwachtig zouden
.Worden. Deze toeleg gelukte, zoodat de re
chercheurs, die hem volgden, hem niet da
delijk achterna gingen. De vluchteling kon
toen in donker in 'n moddersloot springen,
waarin hij bleef staan, alleen met het hoofd
boven water. De rechercheurs dachten niet
anders of de gezochte was over do sloot
ontkomen en gaven de vervolging op.
Dezer dagen ge beurde het
te O verve en, dat een aanrijding plaats had
tusschen twee met paarden bespannen wa
gens. De gevolgen waren, wat de paarden
en voertuigen betreft, niet ernstig. Een der
begeleiders die van den bok getuimeld was,
bleef liggen, niet in staat om op te staan.
De consternatie was groot, vooral toen de
man opmerkte zijn been gebroken te heb
ben. Ontdaan stond men toe te keken. Het
medelijden veranderde echter in grooten
schrik 'toen de man poogde op te staan m
toen dal niet lukte, recht op ging zitten en
aan zijn gebroken been begon te draaien.
Een allerakeligst geluid werd gehoord
kraken, piepenin één woord een afgrij
selijk geluid, waarvan zelfs de paarden
onrustig werden.
Toen kwamen de omstanders den man te
hulp. Het kon niet anders, hij moest ook
wel op zijn hoofd gevallen zijn om zooiets
te kunnen doen. Men wilde hem aangrijpen
en den armen man -heietien zichzelf nog
meer te verminken.
Juist toen men hem aangreep, gebeurde
het ontzettende, met een ruk scheurde de
man een half been los. Stijf van schrik
stond men daar, met groote wijd geopende
oogen het halve been aanstarende.... bet
was van hout, een kunstbeen.
Aotie in de Houthaven te Am
sterdam, Yanwege de af deeling Amster
dam van den R.~K. Bond van Transport
arbeiders, de Amsterdamsche Federatie van
Transportarbeiders en de afdecling Amster
dam van den Ned. Bond van Christelijke
Fabrieks- en Transportarbeiders, is d.d. 22
Juni en 7 Juli een brief gericht aan het
hoofdbestuur van de Scheopvaartvereeni-
ging Noord, ton einde een bespreking toe
te staan, naar aanleiding van de daarbij
gevoegde voorgestelde wijzigingen omtrent
enkele tarieven en aanvullingen, op de be
staande loon- en arbeidsvoorwaarden. Tot
op heden is deze brief door het bestuur
der Scheepvaartvereeniging Noord ni^t be
antwoord. Na mondelinge inlichtingen daar
omtrent werd mondelinge mededeeling ge
daan door den directeur der Scheepvaart
vereeniging Noord, dat beantwoording niet
zal plaats vinden. In verband hiermede is
de onrust in de Houthaven groot. De ar
beiders zien in de houding van de Scheep
vaartvereeniging een negeering van hun
organisaties. De besturen der organisaties
zullen met hun leden den stand van zaken
bespreken, en hun houding daaromtrent
nader bepalen,
Omtrent het vreemde geval,
waarvan reeds door ons is melding ge
maakt, verneemt .,Hefc Volk"
Het waa Woensdagnacht omstreeks kwart
voor drieën, toen de aandacht van een
nachtwaker van den Amsterdamschen Ge-
controleerden Nachtveiliglicidsdienst ge
trokken word door het hulpgeroep van een
vrouw. Met een in de buurt zïjnden agent
van politie begaf hij zich naar de Lassus-
sfcraat, waar het geluid vandaan kwam en
voor perceel 5 troffen zij hevig gillend de
bewoonster aan, die ernstig uit den mond
bloedde. Zij deelde mede uit haar woning
te zijn gevlucht, waar zij kort te voren
door een persoon, dien zij dokter noemde,
was overvallen en die de bedoeling had
haar te vergiftigen. De man was langs een
ladder, die hij aan den voorkant van het
huis tegen den gevel bad geplaatst, tot
de bel-étage geklommen en was vervolgens
door hét openstaande raam in de kamer der
dame gekomen, een gescheiden vrouw, met
wie hij reeds geruimen tijd in relatie stond.
Daar moet hij althans volgens het ver
haal van het slachtoffer haar hebben
vastgegrepen, een paar vingers in haai
mond hebben gestopt om daarin vervolgens
den inhoud van een klein fleschje, waarin
een vloeibaar vergif zou zijn geweest uit
te gieten.
Dit kwade voornemen is slechts ten deele
tot uitvoering gekomen, want de aangeval
len vrouw heeft zich hevig verweerd en h^ar
aanvaller in de vingers gebeten.
Het is gebleken, dat de dader, een voor
eenige jaren tot arts gepromoveerd medisch
student, geen fleschje met vergif heeft ge
bruikt, maar een injectiespuit als wapen
heeft gehanteerd. Tegen halfdrie in den
nacht heeft hij zich in een der omliggende
straten bij een waker van een bouwwerk
vervoegd en dezen om een ladder gevraagd,
voorgevende dat hij anders zijn woning niet
kon binnen gaan De waker heeft, daar de
jongeman een correcten indruk maakte, de
ladder zonder argwaan verstrekt. Deze
heeft zich daarop naar het bewuste perceel
in de Lassusstraat begeven, waar hij, in de
naohtelijke stilte onopgemerkt., de woning
binnen drong.
Hij overviel de vrouw slapende en had de
bedoeling haar in dien toestand een injec
tie in den mond toe te dienen. Op het
oogenblik dat hij de spuit in haar mond
bracht ontwaakte zij echter en, tengcvolgo
van den schrik onmiddellijk klaar wakker,
verweerde zij zich krachtig. Als gevolg
daarvan werd zij door den scherpen me
talen naald van de injectiespuit bloedend
verwond. Toen de aanvaller zijn poging om
de vrouw te dooden mislukt zag. nam hij
de vlucht. Op welke wijze hij do woning
heeft verlaten 6taat niet vast. De vrouw
is zooala reeds gemeld, luid gillend de
straat op gevlucht en voor de deur ineen
gezakt, waarna zij door den nachtwaker
en een agent van politie, naar de Vale-
riuskliniek werd getransporteerd. Zij is
daar ter verpleging opgenomen.
De dader is tot op dit oogenblik voort
vluchtig. Niet onwaarschijnlijk is het even
wel, dat hij een einde aan zijn leven heeft
gemaakt. Enkele weken geleden, toen zijn
verhouding tot de gescheiden vrouw bekend
werd en ook hij deswege in een echtschei
dingsproces gewikkeld werd, moet hij reeds
een poging tot zelfmoord hebben gedaan,
dm toen evenwel mislukt is
De aanslag op de vrouw moet dan ook
als een poging worden beschouwd om sar
men of kort na elkaar dit leven te verlaten.
Naar het schijnt voelde het slachtoffer
van dezen aanslag zich sinds korten tijd niet
geheel veilig meer. Zij heeft-zich althans
een dag of twaalf geleden bij den nacht
bewakingsdienst aangesloten en den waker
om een signaalfluit gevraagd, voor het ge
val zij hem ter hulp mocht willen roepen.
Te Scherpenisse (Z.) li e e f t
de Raad besloten, dat de O. L. school in de
toekomst eerst mag gesloten worden bij een
warmte van 90 graden Fahrenheit. Thans
is dit 85 graden.
Wederom een moord te 0 o s t e r-
hout Gisteravond zjjb te Oo^terhout twee
personen, reep. vap 63 en 50 jaar, met
elkaar uitgegaan, tot het houden van z.g.
nakeinris. De hoeren schenen daarby wat
te diep in het glaasje te hebben gekeken,
waarop zft ruzie kregen. Eén van hen heeft
toen zijn mes getrokken eo ziju kameraad
zoodanig gestoken, dat deze aan de gevol-
igen is overleden. De dader, een zekere
Vissers, 50 jaar, en de verslagene, Mook,
63 jaar, hadden, de een met een tent, de
ander met een kraam, op de kermis ge
staan. 's Avonds halfelf moet het tussc'aèn
beiden, tengevolge eener oude familievette
op de z.g. voor heide tot een hevige woorden
wisseling zijn gekomen, waarbjj Vissers Mook
zoodanig met een mes in de borst stak,
dat deze onmiddellijk dood was. Toen dit
gebeurde was er geen meosch bij. Intusschen
is V. in hechtenis genomen.
Door aanplakking is bekend
gemaakt, dat De Wit en Co.'s dekenfabne-
ken te Helmond heden worden stopgezet.
To Reuver is'Donderdagmiddag
de 30-jarige leidekker S., uit Roermond,
die werkzaam was aan de in aanbouw zijnde
fabriek, van een hoogte van 15 Meter ge
vallen. Met ontwrichten schouder, een vy'f-
tal gebroken ribben en een op twee plaatsen
gebroken been werd hij opgenomen en naar
het ziekenhuis te Roermond overgebracht.
Hij verkeert in ernstig levensgevaar.
Gisteravond is de autobus
der ondernemers Groenen en Mallcns to
Tilburg bestuurd door Z.M.T., doordat de
chauffeur het stuur kwijt raakte, tegen den
winkel van den slager F., in de Van-Ho-
gendorp-straat gebotst. Dc voorgevel werd
zeer beschadigd. Het winkelraam werd
•vernield en de étalage gehavend. De zes
passagiers bekwamen geen letsel.
Een inwoner van Amersfoort
ontving eenige dagen geleden een dreig
brief uit Den Haag, waarin gelast werd,
per aangeteekenden l^rief een flink bedrag
te storten. Op verzoek van de politie te
Amersfoort is in Den Haag nu aangehou
den de zwerver A. J. S., uit Brabant ge
boortig. Deze is naar Amersfoort overge
bracht en zal ter beschikking worden ge
steld van den officier v. justitie te Utrecht.
De arbeiders bij de grond wer
ken in het 4de en 5de veendistrict te Hee
renveen hebben het werk gestaakt. Zij
eischen hooger loon.
De kantonrechter te Zuid
broek heeft een aantal kiezers uit verschil
lende gemeenten, die zonder geldige rede
nen hun kiezersplicht op 1 Juli j.l. niet
hebben vervuld, ieder tot f 0.50 boete of 1
dag hechtenis veroordeeld.
Volgens mededeeling van het
Handelsinformatiebureau van Van der
Graaf Co.'s Bureaux voor den Handel
zijn over de afgeloopen week, eindigende
20 Aug. in Nederland uitgesproken 76 fail
lissementen tegen 85 faillissementen in de
zelfde week van het vorige jaar.
Van 1 Januari tot- en met 20 Aug. 1925
2725 faillissementen tegenover 2853 over
hetzelfde tijdperk van lyjt vorige jaar.
Het nieuwe biljet van tien
gulden. „Tom de Rijmer" rijmt in „Haarl
Dagblad":
Ach ja, het stelt ons weer teleur, y
Die dooie donkerblauwe kleur.
Die uitgespaarde witte plek,
Van 't watermerk, precies een vlek.
En dan dat Zeeuwsche vrouwsportret.
Symmetrisch onderaan gezet,
Alsof de waarde heusch nog stak,
In dat steeds meer verdwijnend pakt
Tot overmaat, aan d'achterkant,
Die zeester, met dien raren rand.
Precies 't patroon van een behang
Maar dan niet algemeen in zwang.
Het vreemd geblokte .daaromheen.
Dat wel een kinderteekening scheen.
Kortom, de eene helft niet fraai
En de andere helft bijzonder saai.
Zoo iets gaat nu de wereld in,
Als blijk van onzen kunstenaars-zin,
Waar is de Nederlandsche artist,
Die eindelijk eens wat beters wist.
Dan wat men ons zoo naar en vlak,
Voortdurend thuis* tuurt op ons dakl
En toch toch dient rpnd en oprecht
Tot slot nog dit er bij gezegd:
Hoe slecht je bent, Biljet van Tien,
'k Hoop je nog vaak, heel vaak te zient
Z ij: „Ik geloof, dat je met mij
wilt trouwen, alleen omdat ik een huis van
mijn tante geërfd heb."
Hij: „0, volstrekt niet. 'tZou me precieft
hetzelfde zijn, als je het van iemand ander»
had geërfd?"
BUITENLANDSCH GEMENGD
Gedurende het jaar 1924 werden in do
Vereenigde Staten 41 passagiers gedood bjj
j spoorwegongelukken, wat ongeveer hetaeifde
aantal is als in 1923. Onder spoorweg-
ortgelukken dient hier verstaan to worden
een ongeval, aan den trein overkomen.
Op alle spoorwegen werden in 1924 in
het geheel 153 passagiers gedood bjjl spoor-
wegougevallen, waar de schuld geheel of
gedeeltelijk aan de reizigers lag; een ver
meerdering van 7 pet., vergeleken met 1923.
Van het spoorwegpersoneel werden 1479
personen gedood in 1924, tegen een totaal
van 1940 in 1923, of 23.7 pet minder.
Tijdens het oversteken van den spoorweg
werden in 192-4 2621 personen gedood, tegen
2819 in 1923, een vermindering van 7 pet
By ongevallen op spoorwegen werden
2149 personen gelood, tegen een totaal van
2268 in 1923; een vermindering van 5.2 pet
Het totale aantal doodelgko ongevallen
op alle Amerikaansche spoorwegen bedroeg
I 6617 tegen 7385 in 1923; een vermindering
van 10.3 pet Vergelykt men deze vermin-
I dering van doodeljjke ongevallen door de
spoorwegen veroorzaakt met de automobiel-
ongelukken, dan blyfkt duidelijk, dat de
„safety-first'-veldtocht, welke sinds jaar cu
dag door de spoorwegen met alle energie
wordt gevoerd, resultaten begint op te
leveren.
By automobiel-ongevallen werden o.I. in
1924 in het geheel 17.345 personen gedood,
of 47Vs per dag. Dit beteekent een vermeer
dering van 5.4 pot, vergeleken met 1923,
toen het totaal een eindcijfer bereikte van
16.452.
De Herfstraanoeuvres van bet Engclsclie
leger zullen belangwekkend worden om al
lerlei moderne proefnemingen, die er bij zul
len plaats hebben. Men heeft o.a. een nieuw
apparaat ontworpen voor het verwekken van
rookgordijnen, die naar de militaire auto
riteiten vertrouwen een scherm zullen
Door
H. BUYS.
(Nadruk verboden).
Toevallig bad Hans, de koorddanser, een
bbk opgevangen, dien roode Julie Max,
die achter hein aankwam, had toegeworpen.
Jaloezie vlamde in hem op. Onopvallend
maar scherp observeerde hij beiden. Hij
werd gewaar, dat onuitgesproken woorden
tusschen hen op en neer gingen
Een afgrond soheen zioh voor Hans te
openen. Maar hij wilde niet gel ooven, wat
rijn oogen hem zeiden.
Droomerig-, peinzend liep hij langs den
straatweg voort, naast den wagen, die de
schamele bezittingen van het reizend cir-
ous vervoerde.
De zon blakerde. Eindelijk maakte men
balt aan den rand van een bosbh.
Hans en een jonge, blonde jong9n, die
fran zijn ouders was weggeloopen, om met
bet circus de wijde wereld in te trekken,
gingen 'vooruit naar de naburige provincie
stad, waar zij de volgende dagen dachten
te spelen
,.Wat zeg je weinig", zei de blonde
jongen
,.Hf>ud je mond", blafte Hans hem aan.
Maar toen hij het verschrikte gezicht van
den jongen zag, streek hij hem vergoelij
kend over het haar. ,,Het was niet kwaad
gemeend."
gedachten van den koorddansen
dansten om het onbegrijpelijke.
Hcd Julie hem geen trouw gezworen 1
Rad hij haar niet vertrouwd als geen an
der ter wereld? En nu bemoeide zij zich
mot een ander, met iemand, dien zij kort
heden onderweg hadden opgepikt en die
"Ij hen als clown zijn brood verdiende......
Neen Het was niet mogelijk! Het waren
he rschen schimmen.
Dc onrust, dreef hem vroeger, dan hij go-
dacht had, terug. De circusmensohen lagen
hog altijd in de schaduw van het geboom
te. De meeste» sliepen.
Else, het kind van den koorddanser,
*tond hij den wagen te wachten. Zij danste
*^1 haar vader toe en kuste hem.
Hans keek haar in de donkere oogen. Dóe
herinnerden hem altijd aan zijn
7*öuw, dde ergens in Noord-Brabant be-
lag.
Mas* hot andere doezelde deze herin no-
«MfWH weg.
„Waar is Jullie?" vroeg hij haastig aan
het kind.
,,In het bosch."
Nieuw wantrouwen kwam bij Hans op.
Hij keek naar de slapenden en wierp een
blik in den wagen, waar het magere paard
voor stond te grazen.
Max, de clown, was er niet...
Toen ging Hans het bosch in. Zachtjes
sloop hij tusschen de struiken dooT. Koorts
joèg hem voorwaarts. Zijn bloed kookte.
Tusschen het groene gewas plotseling een
rood schijnsel... het roode haar van Julie...
waar de avondzon over stoeide...
Op handen en voeten, kroop de koord
danser naderbij. Hij hoorde fluisteren...
herkende de stem van Julie en van den
clown... En zag, op een afstand van mis
schien honderd passen, dat zij elkaar om
helsden.
Hij beet op zijn lippen, om het niet uit
te schreeuwen. Zijn vingers woelden in het
En toen Jufie later ook kwam, sprak
oineerd naar do plek, waar zijn geluk in
scherven lag.
Onhoorbaar kroop hij terug. Hij ging
naar de anderen, alsof er niets gebeurcf
was. En toen Jullie later ook kwam, sprak
hij met haar over onbeduidende dingen.
Alleen Else, zij» kind, keek dien dag
dikwijls naar haar rader. Zijn stroef gelaat
boezemde haar vrees in. En het gebeurde
vaak, dat zij bij hem kwaan en zijn hand
greep. Dan zag hij haar met starende oogen
aan, alsof hij zijn kind niet meer kende.
Op het Marktplein van de kleine stad
hadden tij hun schamele tent opgeslagen.
Hoog in de lucht hing het touw.
Al voor de eerste voorstelling waren er
veel toeschouwers, die geestdriftig het op
treden van de cirucusmenschen volgden.
Het meest bewonderden zij Hans en roode
Julie die, afzonderlijk of te zamen, zich
op het koord vertoonden.
Na het avondeten zat Julie voor den wa
gen. Else, het kind van den koorddanser,
kwam naar haar toe.
.Julie, ik zou zoo graag weer eens op het
touw willen
Roode Julie keek opzij, waar de olown
ee$ sigaret zat te rooken.
,,Je weet, dat je vader dat sedert Je
moeder gestorven is niet meer wil hebben !'i
antwoordde zij bits.
Het meisje hield vol.
,,MaaT ik zou het zoo graag willen! Vroe
ger deed ik het zoo graagEn ik verlang
er zoo oaarl"
,,Het gaat niet!"
De oogen van het kind schitterden.
,,Het is zoo heerlijk, wanneer je zoo hoog
6taat, de mensohen diep onder je, hun
stemmen hoor je als uit de verte...
Roode Julie plukte aan den doek, dien
zij coquet over net haar droeg. Zij zweeg.
,,Laat mij morgen in jouw plaats dan
sen zeurde het kind.
,,Je vader wil het niet!" klonk het onge
duldig. Ging het kind maar wegJulie
keek naar den clown.
Een schittering in de oogen van het kind.
,,Weel je, hoe we het doe»? Wanneer
vader zich laat blinddoeken, om je langs
het koord tegemoet te gaan, klim ik gauw
j in jouw plaats op het koord en wanneer
ik dan voor hem sta en hij mij aan mijn
stem herkent, dan zaJ hij tooh zeker blij
zijn, denk je ook niet?"
Roode Julie stond op. Het meisje zou
haar zin hebben. Anders ging het tooh niet
weg. En daar verderop wachtte toch Max,
de clownHans zou haar uitschelden.
Maar wat deed dat er toe. Zij ging er toch
over een paar dagen vandoor..."
Toen de anderen sliepen, stond Hans op
van den stoel, waar hij zwijgend had ge
zeten
„Wat is cr aan de hand?" vroeg roode
Julie, slaapdronken.
„Het touw was vandaag niet strak ge
noeg. Ik zal het eens nazien."
„Nu... in den nacht?"
„Ja. Andera ligt misschien morgenoch
tend de heele zaak op den grond.
„Alleen kun je toch niets begonnen
„De jongen moet mij helpen."
Hij stootte den blonden jonge» aan. Ver
schrikt stond hij uit zijn slaap op.
„Vooruit! Kom mee!"
Toen de jongen in het maanlicht stond,
dat zacht over het plein en over de grilli
ge boom en sproeide, toen kwam het heim
wee, dat hem do laatste dagen al gekweld
had, met macht over hem. Zaoht begon hij
te snikken.
„Het touw is niet strak. Ik moet naar
boven, om te zien wat er aan mankeert",
had de koorddanser hem gezegd. De jon
gen had de woorden echter slechte ale ran
verre gehoord. Het kwam hem voor, dat
hij verdwaald waa onder de mensohen/
Waarom was hij van vader e» moeder weg
geloopen 1
Door een floers van tranen zag hij, dat
Hans naar boven op het touw ging... hij
verbaasde zich er eéfi beetje over, waarom
de koorddanser in het midden zoo lang
bukte... ook zag hij iets blinken als het
schijnsel van een spiegel of een mes...
De koorddanser was alweer bij hem.
„Nu is het in ordezeide hij tot den
jongen. Zijn stem was hard. Er klonk iets
onheilspellends in.
Daar zag hij de betraande oogen van den
jongen. „Ga slapen I Morgen sturen wo je
naar huis! Je past niet bij ons!"
Toen de koorddanser later zijn slapend
kind voorbijging, legde hij zijn hand op het
hooge, heldere voorhoofd va» het meisje.
Dat kalmeerde den stroom van zijn ge
dachten een beetje zijn gedachten, die nlle
op één doel cirkelden.
Hij klom de touwladder op en dacht
daarbij heel koelbloedig en doodkalmnu
komt de afrekening! De ander kan zijn
weg gaan. Maar Julie moet haar schuld
betalen
De blonde jongen, die hem den doek voor
de oogen deed, zei bezorgd:
„U beeft!"
,,Hou je mond! Maak voort!"
Nu was het donker om hem heen. Hij
tastte met den voet op het koord Hij
hoorde, dat het publiek be»eden stil werd.
Nu zou Jullie uit den wagen komen, aan
den anderen kant van de touwladder op
klimmen... dan zouden zij elkaar tegemoet
gaan tot bet midden van het koord... En
dan...
Een schor gekreun ontsnapte aan zijn
borst.
Maar waarom was het zoo lang still
Waarom kwam Julie nog steeds niet?
Jaloezie vlamde in hem op. Zou zij ook
nu weer bij den ander...
Stommen drongen tot hem door. Uitroe
pen van verwondering van blijdschap, van
ep aiming.
De koorddanser zette zioh in postuur.
Hij wist: nu komt ze.
Beneden was het weer stü geworden.
Boven, aan den anderen kant beefde het
koord. Toen wist hij, dat zij boven was.
Zijn linkervoet zette hij op «het. fiouw, de
rechter volgde.
Een duiseling scheen hem aan te grij
pen, maar snel had de staaf, die hij in de
handen droeg hem weer in evcrwicht ge
bracht.
Beneden: uitroepen van bewondering. En
daar tusschenplotsel ing.tegenover
hem... een zachte, ingehouden kreet, zoo
als kinderen uitstoote», wanneer zij ge
lukkig zijn... En flu wéér...
De voet van den koorddanser aarzelde.
Het bloed klopte hem in de slapen. Plotse,
ling drong het tot hom door, dat het touw
niet zoo strak aantrok als gewoonlijk, wan
neer roode Julie er op liep.
Zijn handen lieten de» staaf los, die naar
beneden suisde. Hij rukte den blinddoek
van de oogen. Daar aan den overkant
op het touw... stond zijn kind...
Roode wolken joegen voor zijn oogen op
en oeer.
Waa dat het werk van don duivel? Hoo
kwam zijn kind daar? Julie moest daar toch
staan, moest naar het midden loopcn...
met hem in de diepte vallen, dood, de doodr
dien zij verdiende...
En nu stond daar zijn kind... in het roo
de, opgelapte jurkje den stoof in de smal
le, bleeke handen lachend, een juichkreet
op de lippen
„Terug!" gilde de koorddanser sohor.
Dc glimlach verdween van de lippen van
het meisje, toen het de huiveringwekkende
klank in de stom van vader hoorde. Ver-
eohrikt, angstig, tastte het weer terug.
Hans rende over het touw, alsof hij het
zoo voorliet gevaar kon behoeden. En zag
niet anders dan do vroolijke, donkere
oogen... die hem aan zijn vrouw herinner
den... die ergen3 in Brabant lag begroe
ven.
Een kreet ontsnapte aan de toeschou
wers. Do koorddanser waa in de diopte ge
stort. Men meende, dat hij was uitgegle
den...
Maar toen ontdekte men, dat hef dikke
touw was gebroken... door midden gebro^
ken... aan beide zijden hingen de stukken
neer.
Boven stond het kind van den koorddan
ser en staarde, schreiend, in de diepte.
Max, de clown, klom snel de touwladder op
en droeg het kind naar beneden. Hij wilde
het naar roode Julie brengen die mocs4
het kind onder haar bescherming nemen.
Maar roode Julie hoorde niet wat hij
haar zeide. Zij stond als verstijfd en lachte
plotseling als een krankzinnige...
Den volgenden morgen was roode Julie
verdwenen.
Ook Max, de clown, wist niet, waar zij
was heengegaan.
H. BUDS.
