Humor uit het Buitenland. Amor in de Rechtszaai. Schrammen Hij„Ik woiu waanzinnig als ik er aan denk, dat Jsi met andere mannen danst Stel je nu eens voor, dat ik met andere vrouwen danste V ZijO, dat zon zeker verschrikkelijk zijn zij zouden Ook waanzinnig worden, waarschijnlijk," (Judge.jjj Oude varensman„Ze hebben me verteld dat er hier een jonge dame ie en der moeder vraagt naar der. Wie Van de heeren is een Jonge dame (Humorist.) Streckbcwoner (in antwoord op een teleurgesteld hengelaar): Verleiden ze jo dat er visch was 1 Nou, d'er wis ook visch, maar het vorige jaar kwam er een keor uit Londen en die ving bem." (London Opinion.) film acteur: „Maar zeg eens, slel dal die njn breekt 1" Regieseur, tuk op nieuwe sensaties„Bij den hemel, 'daar zeg Je zoo iets.' j (Passing Show.) Verontwaardigde moeder„En Iaat me je nou eens !©n vooral vertellen, dat die pan alleen maar dient om (te bakken,'1 (Humorist.) f Eerste schoolmeisje„Wat een pracht van een aieu- jurk." i weede schoolmeisje „Niet waar Maar 't is een oude van moeder, ze heeft hem voor mij wat laten .Xerlengen." (Humorist.) bezitting vormen en afzonderlijk worden geadministreerd, zijn er op gevestigd, ter wijl bovendien ondernemingen als een sui kerfabriek en andere, er worden onderhou den. In het verder klein-Polen heeft ineh nog groote bezittingen als die van de Radziwill's, van de Czartoryski's en van die vele groote Poolsche families, wier adellijke titels en voorrechten door de Grondwet, weliswaar zijn afgeschaft, maar die toch èn in den omgang èn in dq gedachten blijven voortbestaan. Thans zijn bij het Parlement nieuwe wetten aanhangig, die onteigening van het gvoot-grondbezit TCgelen, De strijd daarover is heftig in het Poolsche Parle ment, waar de Regeering geacht wordt vrij vast in het zadel te zitten. De beslissing in dezen strijd is voor den opbouw van het nieuwe Polen zeker niet zonder belang, vooral niet wanneer meD nagaat wat in den loop der jaren, ook onder Russische en Duit- sche verdrukking, is tot stand gebracht! Inderdaad, wie zou meencn, dat de her kregen nationale onafhankelijkheid den par tijstrijd heeft doen zwijgen of hooft belet zich te ontwikkelen, vergist zich. Men be hoeft er trouwens maar een enkel uur in den Poolschen Rijksdag, dc Tweede Kamer van Polen, voor door te brengen. Men komt dan dadelijk tot de ervaring, dat het parle mentsgebouw nu niet de verwezenlijking van eenigo nationale aspiraties ten doel heeft. Warschau kende geen Parlementsge bouw van de drie deelcn van Polen b<* schikte slechts óaliciö over een eigen Land? dag en een gebouw daarvoor tc Lemberg. Meu moest dus een nieuw parlementsge bouw bouwen of een bestaande inrichting zoeken. Men heeft dat gedaan, door eca onderwijsinrichting aan te koopen, en de groote benedenzaal, dje vermoedelijk voor gymnastiek- of ander» doeleinden heeft ge diend, tot zittingzaal in te richten, in te genstelling met het iv.oercndoel der parle mentaire zittingzalen is do inrichting in de lengte getrokkendc President en het bu reau bevinden zich dl'.3 tegenover een vrij lange pijpenladcachtigi1 zaal, waarin de ac- coustiek niet al te best is. Ook de uiterlijke tooi van het parlementsgebouw laat te wen- schen over. Wat zeker niet verontschuldigd behoeft tc worden, gelijk onze geleidster, een vrouwelijk lid van den Poolschen Se naat deed. Wat integendeel strekt ter eere van het Poolsche volk, dat niet in de eerste plaats pracht en praal beeft gezocht voor dit gebouw, maar begrepen heeft, dat het in omstandigheden, waarin men zuinig moet zijn, beter is te beginnen op cenvoudigen voet en een gunstiger tijd af te wachten om zich een mooi parlementsgebouw te stichten 1 Slechts korten tijd, nadat de Poolsche Staat in 1919 was gevestigd, meest de par tijstrijd, zij het ook slechts voor korten tijd, nisten. Dat was, toen de Bolsjewieken het Russisch deel van Polen „uitnoodigden" om zich bij de Sovjet-republiek te voegen, en dit oorspronkelijk Russisch deel van Polen geen aanleiding vond x>m aan die uitnoodi- ging gehoor te geven. Verwoed is er ge vochten door een groot deel van Polen vooral-in de Oostelijke streken, in het bosch- rijke gebied dezer streken, is geweldig huis gehouden. De vijand heeft gestaan voor de poorten van Warschau, en evenals in de 17e eeuw tegen de Zweden is er een driedaag- sehe slag geleverd, die eindigde, dank zij de tactiek der uit Frankrijk te hulp gezonden militaire missie, met öen Poolsche over winning, welke tengevolge had, dat de Russische legers het dverige Polen spoedig moesten ontruimen. Dat een land, nauwe lijks tot eenheid opgebouwd uit drie ge heel verschillende deelen, tot een dergelijke krachtsinspanning in staat bleek, strekt het zeker tot ecrel (Van onzen Parijschen Correspondent). (Nadruk verboden). Parijs, 10 Augustus. De groote roman bUche Liefde, die van Du mas en Sardou, 10 te zeldzaam in dit nuch tere, zakelijke leven, dan dat wij niet een oogenblik zouden blijven stilstaan en den hoed afnemen wanneer wij haar tegenko men. Dezer dagen verscheen zij hier in het Pa leis van Justitie. Natuurlijk was het nooit haar bedoeling geweest, om zich aldus aan allerlei vreem den te vertooneu, en vooral niet in zulk een deftige, stijve omgeving van getogade en gebefte heeren. ,.Chou-Chou", haar gunste linge en haar slachtoffer, had het wel be grepen, en haar steeds schroomvallig ver borgen gehouden met die schuwheid voor de aanrakingen der wereld, welke alle echte ontroeringen kenmerkt. Doch toen „Chou- Chou" dood was, heeft dier moeder de zelfde van wie do stakker in haar testament geschreven had: ,,Mijii moeder heeft nooit anders dan tcedeiheden-uit-berekening voor i e gehad" haar in het licht der open baarheid gesleept, zoodat nu iedereen haar kan betasten en beduimelen. In het veiling-lokaal van Themis o, kwam weer eens Iemand de sjacheraars uit den tempel drijven jn de rechtzaal waar alle intensiteiten van" menschelijke harts tocht en lusten worden blootgelegd en ge taxeerd, is zij uitgekleed tot op heel haar huiverende naaktheid. En bibberend van kou het gezichtje bedekkend van schaamte, gaat de arme Liefde van „Chou-Chou" daar nu voorbij aan het gretige, sensatie-beluste publiek van profanen. „Decouvrez-vous, Mes sieurs, c'est 1'Amour qui passe Zij heette eigenlijk niet „Chou-Chou", de hoofdpersoon van het drama. In het gewone leven stond zij bekend als Mile. Juliette Charlier. De schuilnaam diende haar voor het theater. Want zij was actrice, en een niet zonder begaafdheid. Toen zij een einde aan haar leven maakte, prijkte haar sobriquet op de affiches van het Athenee in vette let ters. Zeven jaren heeft zij geleefd met dengeen dien zij zoo onuitroeibaar liefhad: een kunst broeder, zekeren Albert André Brulé. „Een dier zeldzame jeune-premiers, die liefdes scènes op de planken kunnen uitbeelden zonder vijftig jaar oud te zijn en aan rheu- matiek te lijden" beschreef zijn advo caat hem. Op een inooien Augustus-dag van 1916 had zij hem voor den eersten keer ontmoet. Hij had haar dadelijk „le grand frisson" gege ven. En met al het élan van haar jonge 21 jaren had zij zich op het gelukgeworpen. Zeven jaren heibben zij met de verkwisten de gulzigheid der verliefden erop geteerd. Haar gevoelens voor hem zijn nooit minder geworden; haar liefde is eer gegroeid dan geschrompeld. Doch in hem brandde het vuur zich op, tot hij ten slotte zijn vrouw niet eens meer kwam omhelzen wanneer hij, na een avond van succes op de planken, ging soupeeren met andere vrouwen. Toen „Chou-Chou" dit bemerkte, is zij heengegaan. Zij heeft zich gehouden alsof liet haar niet zoo heel erg schelen kon; om dat hij lijdend was en een groote emotie na- deelig vopr hem zou kunnen zijn. Ver van hem heeft zij een paar maanden haar le ven, dat niet buiten hem kon, voortgesleept. Toen heeft zij er een einde aan gemaakt, den 17en Augustus 1923. De ongelukkige had met een revolver zich een kogel door het hart "gejaagd. Men vond haar, op haar bed, in haar mooisten peignoir en getooid met al haar juweelen, En twee jaren later weer op een mooien Augu»lus-dag 1vochten voor den rechter haar minnaar en haar moeder om Jiet testa ment. Alle intimiteiten van haar vreugde en van haar lijden zijn daarbij aan den dag ge komen. De rechters hebben hardhandig haar schuchtere jonge leven binnenste bui ten gekeerd. Er is gegraaid in haar nalaten schap. Dikke, vetlage vingers, hebben gebla derd in haar dagboek. Ja ,dat dagboek, waaruit de couranten nu „quelques passages curieux" afdrukken, hoe aangrijpend is het in zijn eenvoudige eer lijkheid. Het is de eenige plaats, waar het arme kind, zonder mooidoenerij, heel haar hart kon uitstorten, omdat zij de zekerheid meeriftc le hebben dat niemand anders dan zijzelf het ooit lezen zou. Zoo schreef zij erin, in November 1922: Zaterdag, 25 November 1922. Vanavond heb ik je een beslissenden brief geschreven. Ik heb thans al mijn moed noo- dig,#daar ik weet dat je uitziet naar een ge legenheid om mij den bons le geven. Wat heb ik je gedaan? Niels. Je bent me moe. Ik kan er niet boos om zijn.... Zal ik den moed hebben, je dien brief te geven? Ik weel hel niet. In mijn verbijstering bid ik de Heilige Maagd mij te doen welen wal ik doen moet. Het is zoo hard. Het is mijn le ven, wat ik met dien brief op het spel zet. Als je mij zegt heen te gaan, zal ik gehoor zamen. Daar je ziek en zenuwachtig bent zal ik doen alsof ik moed en geduld heb. Ik zal naar Parijs gaan, en ik hoop er langer dan een maand le blijven. Dan, op een och tend, zal het gedaan zijn. Ik voor mij, ik zal hebben opgehouden te lijden, en jij zult geen wroeging hoeven le hebben. Jij zult zeggen: „Het is die gemeene cocaïne". Al leen zal het, voor mij, een vreeselijke kwel ling zijn je niet meer tc zien, jo niet meer te hebben. Ik zal, mijn André, in mijn hart ontzettend hebben geleden. Jij bent het eenige wat ik heb liefgehad, wat ik heb aanbeden, wat ik heb verlangd om er aan te sterven, om heele nachten erom le hui lenIk ben doodelijk jaloersch, jaloersch op iedereen, op alles.... Zal ik den moed hebben om van je af te zien? Ik houd zoo veel van je. Ik wou nu maar heel gauw doodgaan. Het is een kwaal waarvan ik niet zal genezen. Moge jij nimmer dit lijden ken nen." Is dat geen „cri de coeur"?.. Wat er verder gebeurd is en of zij den brief nog gegeven heeft, weet ik niet. Ver moedelijk met; want „Chou-Chou" i9 toen niet naar Parijs teruggekeerd, doch in Roe menië gebleven, waarheen zij haar minnaar gevolgd was. Vermoedelijk is zij op het laat ste oogenblik voor de vreeselijkheid van het offer teruggeschrikt. Ofwel het grillige toe val heeft een van die spaken in het wiel gestoken, waarmee het onze plannen omver pleegt te wdrpen bij voorkeur op die mo menten wanneer er het meeste van afhangt. „Chou-Chou" bleef, en André werd al koe ler en koeler. Een week na het bovenstaande schreef zij in het dagboek: Je hebt vanavond een mooi succes gehad. Ik ben er gelukkig om. Je gaat nu soupee ren met je vrienden, met vrouwen.... Je hebt mij zelfs geen zoen gegevenl Alles is wel uit, nu. Ik weet het than9 zeker. Enfin, des te beterZoo gauw ik in Parijs terug ben, zal ik mij vair kant maken, en zonder spijt. En twee dagen later: Ik ben gelukkig. Vanochtend heb ik je vijf minuten bij mij gehad. Zoo gaat het dagboek voort een lijdensgeschiedenis. Ten slotte vertrekt zij naar Parijs, Doch ook daar kan zij den geliefde niet vergeten. Met een bewonderenswaardigen moed, wel ken, men niet gezocht zpu hebben in zoo'n mondaiD, tenger artieslje, zoo'n schijnbaar oppervlakkig slavinnetje van coco en aether doet *ij alles wat ze kan om zijn beeld ujfc naar hoofd ie zetten, werpt zich dapper op baar carrière cn dwingt zich tol een nieuw leven. Twee maanden forceert zij zich zoo eiken dag opnieuw.... Doch de wonde in haar hart wil niet dicht zij kan niet buiten hem. En op de laatste bladzij van haar dagboek, gedateerd den avond voor den dag waarop zij ten slotte den strijd opgaf, lezen wij Lieveling, leven zonder jou, ik kan het niet. Ik heb geen geluk gehad in mijn be staan buiten de oogenblikken, welke ik bij jou heb doorgebracht. Ik zou met zoo heel weinig tevreden zijn geweest: een beetje ge negenheid had voor mij kunnen volstaan. Ik bid je mij te gelooven: ik heb nooit iemand andern liefgehad dan (jou. Ik herin ner mij alleen de gelukkige oogenblikken, welke ik had met jou. Geloof me; dit is een uur, dat men niet liegt. En vergeef me. Ik had zoo graag, alvorens heen te gaan, ten minste je lieve handen nog eens gekust. Ik aanbid je met mijn heel mijn hart. Ik leefde slechts door jou. Denk aan mij zonder bit terheid. Dat is alles wat ik je vraag. Ik houd van je. Juliette. En dan zijn er nog menschen, die bewe ren, dat de Francaise, ep vooral de Pari- sienne, frivool is in de liefde, en dat de ac trices de ergste zijn van allemaal. Ziehier een Francaise, een Parisienne, ja, een actrice die het onbillijke aantoont dezer bewering, althans in haar algemeenheid. In haar testament, opgemaakt in 1921, twee jaar voor haar overlijden, had Juliette Charlier alles, behalve haar lijfgoed dat zou 't kamermeisje krijgen aan André vermaakt. Ik smeek den heer Brulé zoo heet het daar deze schenking te aanvaarden en aan mijn femme de chambre, Mile. Mau- ricia Bellu, mijn robes, linnengoed, bont en andere kleeren le laten, en vooral niets te geven aan mijn moeder, die mij te veel verdriet heeft aangedaan en nooit anders dan teederiieden-uit-berekening voor mij heeft gehad. Ilrouwens, zij heeft mij, zeven jaar geleden, 15.000 francs ontstolen. Dus zij heeft haar deel gehad Die moeder schijnt er ook al eentje ge weest te zijn van het genre, waarvan wijlen Jacobs zong: En hei-je soms 'n half-sleel rokkie of 'n bloessie, Denk dan vooral toch nog eens an je moessie! Mama bestreed de rechtsgeldigheid van het testament, bewerende, dat haar dochter het had opgesteld onder den invloed van cocaïne en met pressie van den heer Brulé, en vroeg vernietiging. Niet om het geld er bleek trouwens een deficit te zijn; het meubilair, dat de niet zeer fijngevoelig uit gevallen erfgenaam dadelijk in het vendu huis had laten verkoopen, had 14.000 francs opgebracht en er was 24.000 francs schuld neen, om stoffelijk voordeel was het al thans ditmaal de moeder niet te doen, doch de dame gevoelde zich door de termen, waarin de uiterste wilsbeschikking van haai dochter vervat was, onverdiend zoozeer ge krenkt en gegriefd, dat zij officieel wenschle te zien uitgemaakt, dat het arme kind niet geheel bij haar positieven was, toen het die onhartelijke woorden neerschreef. Voor de gemoedsrust van de moeder zoowel als» voor de nagedachtenis van Juliette och, armel was het beter, als de rechtbank zulks nu maar wou verklaren. De uitspraak valt eerst over acht dagen. Maar ik hoop, dat de heeren zullen vinden, dat het niet gaan zaïlAnders zou „Chou- Chou" met haai doorboorde hartje, zich zeker nog omdraaien in haar graf 1 v* LEO F AU ST. •^5» RECLAME en andere kwetsuren genezen delijk zonder litteeken na te laten met den pijnstillenden AKKER'* eh Kloosterbalsem 2319 SCHEEPSTIJDINGEN. stoomvajuw-mij. „nederland". ROTTI, thuisreis, 21 Aug. van Padang, K HAK ATA ij, 21 Aug. van Hongkong to Pasaroean. VONDEL, uitreis, 23 Aug te Algiers vel-" wacht. KONINGIN DER NEDERLANDEN, thuis, reis, 23 Aug. (e Genua verwacht. CERAM, 21 Aug. van Hamburg te Ant- werpen. ROïTERDAKSCHE lloyd. RINDJANI, thuisreis, 21 Aug. van Sin ga. pore. SLAMAT, thuisreis, 22 Aug. te ïjuez ver wacht. 1NSULINDE, uitreis, 23 Aug. te Sabang verwacht. j MEDAN, thuisreis, 23 Aug. te Suez ver wacht. HOLLAND—AMERIKA lun. VOLENDAM, 23 Aug. van R'dam f0 New-York verwacht. KINDERDIJK, 22 Aug. van Pacific Kust tc R'dam verwacht. DINTELDIJK, R'dam n. Paciiic Kuef, W) Aug. le Color. LOCH KATRINE, R'dam n. Pacific Kust, 18 Aug. van Los Angelos. KON. WEST-INDISCHE maildienst, VAN RENSSELAER, 19 Aug, van B&& bados n. Amst. NICKERIE, 20 Aug. van W, IndiS jfe New York. STUYVESANT, 21 Aug. van W. IndiS fó Amsterdam. :{[S EON. NED. STOOMBOOTMIJ. VESTA, 20 Aug. van Triest n. Fiume. FAUMA, 20 Aug. van Cavalla n. Smyrna, HEBE, arr. 20 Aug. te Carlhagena, STRABO, 21 Aug. van Uddevallr, najU! Amsterdam. a- J HOLLAND—OOST-az1e lijn. 1 OOSTKERK, uitreis, 19 Aug. van Genua, HOLLAND—atrika lun. j IJSELSTROOM, uitreis, 19 Aug. te Dakar, ROTTERDAMzuid-amerika lun. ALCYONE, thuisreis, 20 Aug. te San tog. HOLLAND—britsch-1nd1e lun. BILDERDIJK, thuisreis, pass, 21 Aug, Perim. j nederl. en vreemde schepen. j WLELDRECHT, 20 Aug. van ConstonzS le Thameshaven. i TANGER, arr. 17 Aug. ie Cardiff. DUBIIE, 20 Aug. van Zaandam fa Quebec. BARENDRECHT, Alexandrië n. Con- stanza, pass. 19 Aug. Kon9tantinopel. ALCOR, 20 Aug. van Cardiff n. Z,-Ame rika. IIAULERWIJK, Bougie n. R'dam, pass. 20 Aug. Gibraltar. MIJDRECHT, 19 Aug. van Bilbao te New- York. .ft NAALDWIJK, arr. 17 Aug. te Bilbao. 1SAR, Braila n. R'dam, pass, 20 Aug, Sagres. AMSTEL, 20 Aug, van Koningsbergen n, h'emhsand. ZAAN, 21 Aug. van Koningsbergen naar Ficderiksham, ARUNDÓ, naar RopArifi pass!. BQ *u0" Becaiada - ab -j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 10