rv» Huldiging van Mr. MARCHANT. Smette Ir De Hand met het Litteeken. No. 20011. LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 8 Juni Tweede Blad. Anno 1925. FEUILLETON. BINNENLAND. tOLj Uit liet Engelsch van Baronesse ORCZY. (Geautoriseerde vertaling van A. T. 17) Een paar minuten later kwani de ge daante van den eenzamen voetganger jn het gezicht, met moeite voorlzwoegende op den stijgenden grond. De ruiter sprong da delijk van zijn paard, sloeg de teugels over ziju arm en zijn paard bij don toom leiden de, ging hij derr nieuw aangekomene te ge- moet. ,.God zij geloofd," zei hij, zoodra de ander dicht genoeg bij was, om hem te kunnen verslaan, en met een kalmte, die merkbaar onnatuurlijk was, „ge zijt veilig!" „O! veilig genoeg," mompelde de voet ganger zwak.- „En zijt ge geslaagd?" „Boven alle verwachting." „Vertel mij alles." De ruiler sprak als iemand, die gewend is te bevelen. Hij was een man in den bloei van het leven, van gemiddelde lengte, maar- die lang scheen, door zijn 'magerheid en de manier, waarop hij het hoofd droeg en zijn schouders recht hield. Zijn oogen waren grijs, lagen diep en hadden een rustelooze uitdrukking; hij nam het gezicht van den nieuw aangekomene op met een scherpte, die aan onrust grensde. De laatste, een veel jonger-man, zou, ais hij recht stond, 'n half hoofd of meer langer zijn, Maar nu was hij gebogen, alsof hij door vermoeienis .gebro ken was; hij had blauwe-kringen onder de oogen. zijn fijne mond was naar beneden ■getrokken, zijn lippen hadden geen kleur en trilden, en zijn breede kin ,werd ontsierd door een baard van twee dagen. Zijn laar zen zaten vol modder en zijn kleeren wa ren druipnat. Hij 'had zijn mantel om zijn linkerarm gewonden en kleine stroompjes bloed stroomden er onder uit langs den rug van zijn hand. ..-Zijt ge gekwetst?" vroeg de oudere man I kortaf en hij wees naar de hand. „Ik weet het niet." antwoordde de ander vaag. „Misschien wfl." Met zijn rechterhand nam-hij zijn hoed af en wierp dien van zich. alsof de door weekte rand hem lichamclijken pijn veroor zaakte. Zijn haar zat geplakt legen zijn voorhoofd en slroomen nat liepen er -uil in zijn oogen en langs zijn wangen. ..Ge zijt gekwetst," hield zijn vriend vol." De ander was op het punt te antwoorden, toen ecTT grijze sluier zich over zijn gelaat scheen te spreiden, de zware leden vielen over zijn oogen en een paar onsamenhan gende woorden kwamen stamelend over zijn lippen. Hij strouk met de 'hand over. het voorhoofd, wankelde achteruit, en zou zeker op den grond gevallen zijn, als de oudere man licm niet bij den arm gegrepen en staande gehouden had. Maar deze hardhan dige, ofschoon goed bedoelde daad deed den gewonden man een doffen kreet slaken. „Kom," zei zijn vriend vast, maar met groote zachtheid, „ge zijt uitgeput. Wij zul len later spreken. Kunt ge probeeren op te stijgen?" De nieuwaangekomene kftikle vaag, waar op de ruiter zich vlug in het zadel wierp, I een vaste hand uitstak en den gewonden man achter zich optrok. I „Sla uw gezonden arm nu om mij heen," zeide hij, met rustige vastberadenheid. „Wij zullen langzaam rijden en hebben maar een paar mijlen af te leggen." Hij keerde zijn paard in de richting van Kislingbury en reed langzaam den weg te rug, dien bij gekomen was. De gewonde man had eerst een poging gedaan om zich op te houden, maar blijkbaar was de inspanning, om in liet zadel te komen, al.bijna te veel voor hem geweest. Zijn geest was, naar het scheen, voldoende helder, om hem vrij recht op le doen zitten achter zijn metgezel, -met zijn rechterhand stijf tegen de borst van den ander. De afstand was gelukkig niet groot. Smedig hadden de ruiters de brug bereikt, die juist boven Kislingbury over de Neu ligt. Zij werden door de schildwachten aan geroepen. „Wie gaat daar?" „Drommels," mompelde de oudere man, „ik ben dat ongelukkige wachtwoord verge ren. „Laat me door, vriend," ging hij voort op den hem eigen, luiden, be'veleDden toon, „ik ben generaal Fairfax." Maar geen der schildwachten maakte de minste beweging. „Het wachtwoord." zei één van hen on- verstoorbaar, „en gij kunt doorgaan, wie ge ook zijt!" „Op mijn woord, man!" antwoordde de ge neraal. „Zijt ge van plan uw generaal hier in den regen te laten staan met een zieken 1 man in zijn zadel, omdat hij toevallig het i wachtwoord vergeten heeft?" „Met uw verlof, heer," antwoordde de sol daat, „onze bevelen van den generaal zelf zijn, dat wij niemand de voorposten mogen laten doorgaan, zonder dat hij ons hel wachtwoord geeft." „Laat dan één van u uw eigen officier gaan halen," zei de generaal opeens vroolijk „en vraag hem, u verlof te geven, om uw eigen generaal naar zijn eigen kwartier te laten gaan." En bijna een kwartier lang wachtte gene raal Fairfax te paard in den regen, inet zijn j half bezwijmenden vriend «als een dood ge wicht legen hem aan liggend, terwijl de sol daat voor hem ging vragen, om de voor posten (e passeeren. „Wat een krijgstucht, Ite?'"mompelde hij goedkeurend, toen de soldaat terugkwam met de gevraagde toestemming. ..De man had gelijk, groot gelijk! Ik twijfel," ging hij mom pelend bij zich zelf voort, „of de Koningsge zinde bevelhebbers zich op zulk cerr gehoor zaamheid van hun mannen kunnen beroe- i men!" Hij reed zoo snel als hij durfde met het oog op den toestand van den gewonden j man, door het dorp naar zijn eigen kwar tier. De schemering maakte nu weldra j plaats voor het vroege morgenlicht. De ver- I spreide huizen en hutten van het dorp, om- 1 ringd door eenigfe "statiger olmen, zagen, er onwezenlijk en spookachtig uit in de half- I doorschijnende atmosfeer. Het dorp zelf was, met de vijfduizend man, die er gele gerd waren, nog in slaap. Overal, onder j boomen, in schuren, of hokken van alle soorten, lagen mannen ineengedoken, die geen onderkomen in de hullen hadden kunnen vinden, en aldus bescherming tegen den regen zochten. Onder de boomen ston den "paarden vastgebonden en waren wape nen en uilrustingen opgestapeld. Fairfax hield verblijf in de verlaten pasibrie; een schildwacht stond «aan de deur en zijn oppasser bediende item. Ge oefend als deze mannen waren in stilzwij gen en bescheidenheid, toonden zij geen verbazing over den last. dien hun gener.ial met zich medebracht. Hij-steeg af en hielp zijn vriend uit het zadel, en nadat hij den mannen bevel gegeven h.ad om voor zijn, paard (c zorgen. leidde hij den gewonden •man het huis binnrn De klok van het kleine kerkje slóeg juist vier. De géneraal liet zijn vriend op een' steel 'nederzetten. „Is de wond ernstig?" Vrc.rg hij. „Neen! Neen!" antwoordde de. ander." „Niets dan een vlecsrlnvond, maar geef me toch wat le drinken." Zonder een woord te spreken kreg Fair-1 fax wal wijn, vice se h en brood en zette dat voor hem neder. De rhan dronk met gretig heid; maar wilde niet eten. Zijn oogen brandden en zijn arm was pijnlijk; een lichte koortsaanval deed zijn land n klap peren. Nadat hij het voedsel (er?zijde ge schoven had, trok Fairfax rustig een stoel naast' hem cn den gewonden arm vasMiou- dend. begon hij er den mantel akte wikke len, die hem bedekte. Zijn I wegingen Wa ren flink en zacht en teen de ander tracht te zich <e verzetten, verzoc-ht hij hem kortaf stil te zijn. Maar het was duidelijk, d^L hij brandde van verlangen, om te hooren wat zijn vriend te zeggen had. Toen hij de wond ontbloot had, ging hij dadelijk water en schoon linnen li.alen, en in. de uiterste^ zorg en niet weinig handigheid, reinigde en verbond hij den arm. „Het is r.i mompelde de gewond? bij tussóhenpóc7;n. .1' verknoeit dm tijd, ik ben wei in slaat. (Wordt vervolgd?. Den 3den Jnni vierde de Kering van Engeland zijn zestigsten verjaardag, welke met groeten luister werd gevierd. Wij geven hierbij een loto van den Engel- schen Koning en Maarschal k Foch op weg naar db plaats, waar de groote parade werd gehonden. Provinciale Staten van Znid-Holland. De eerste vergadering van de zomerzit- ting 199ö van de Prov. Stalen van Zuid- Holland zal geopend worden morgen, Dins dag, te elf uur (behoudens tegenbericht) in de vergaderzaal van de Eerste Kamer. Gedeputeerde Staten stellen voor, te be sluiten ter bestrijding van de uitgaven der provincie voor hel dienstjaar 1926 te heffen a. 20 opcenten op de hoofdsom der grond belasting voor de ongebouwde eigendom men over 1926; b. 20 opcenten op de hoofd som der grondbelasting voor de gebouwde eigendommen over 1926; c. 20 opcenten óp de hoofdsom der personcele belasting over 1926; d. 1 opeenl op de hoofdsom der Ver mogensbelasting over 1920'27; e. 1 op- cent op de hoofdsom der Inkomstenbelas ting over 1926'27, voor zoover die hoofd som betreft de aanslagen der belasting- plichüngen bedoeld bij art. la. der wet op de Inkomstenbelasting 191-4. Ged. Staten stellen voor, voor het loo- pen.de jaar 1925 en volgende jaren tot we- deropzeggens toe toe te Vreden als lid van het Ned. Instituut voor Volkshuisvesting en Stedenbouw te Amsterdam tegen betaling van een jaarlijksche contributie van 1100. Voorts wordt voorgesteld toe te kennen: met 1925 en tot wederopzegging, aan het Instituut voor Doofstommen te St.-Mi- chiels-Gestcl een provinciaal subsidie, bere kend op 150 per jaar voor iederen op 31 Dec. van het laatistverloopen kalenderjaar in die inrichting verpleegden Zuid-Hol- 1-andsohen doofstommen leerling of oud-leer ling onder bepaalde voorwaarden; met 1925,.tot wederopzegging, onder be paalde voorwaarden, jaarlijks aan de Open bare Leeszaal en bibliotheek le VIaardin gen een subsidie van 30 procent van het bedrag berekend volgens den door liet Rijk voor toekenning van Rijkssubsidie aan Openbare Leeszalen en Bibliotheken ge stelden vorm"; een jaarlijkse-h subsidie aan de vereni ging Inrichting vóór Ooglijders te 's-Gra- venhage van f 1500 of zooveel minder al9 noodig zal zijn om de exploitatie-rekening der vereeniging over een afgeloopon jaar sluitend te maken. Voorts wordt voorgesteld met 1925 do subsidies, krachtens vroegere besluiten toe le kennen aan de Véroenigingon tot Be scherming van Zuigelingen, te Schiedam, Leiden, 's-Gravenhage, Rotterdam cn Dor drecht, to bepalen op 1500 per gedurende een vol jaar geëxploiteerd consultatie bureau of zooveel minder «als noodig zal zijn orn de rekening der betrokken vereeni ging over het afgeloopen jaar sluitend te mak.cn. Verder wordt voorgesteld, te beginnen met 1925, onder bepaalde voorwaarden pro vinciale bijdragon toe te tennen ten be hoeve van hel houden van Moeder-cursus sen in Zuid-Hollandse! ie plattelandsge meenten. aan rechtspersoonlijkheid bezit tende vereen i gin gen, welke d éi-gelijke'cur sussen doen houden. Ged. Stalen stellen wijders voor aan de gemeente Noordwijk ten behoeve van de verbetering van het op haar gobicd gelegen deel van den verbindingsweg van Wasse naar naar de Noord-Hol landsche grens, welker kosten zijn geraamd op f 165.000, onder bepaalde voorwaarden, een subsidie uit de provinciale geldmiddelen toe te ken nen van 60 pCt. in die kosten lot een maxi- munm van f 99.000. Ook wordt voorgesteld aan de gemeente Zoeterwoudc een bijdrage van ten hoogste f2500 le verlecnen in de kosten van dé ver breeding van de Bruggeslraat. Ged. Stalen stellen voor afwijzend (e be schikken op de subsidieaanvrage van het Centraal Genootschap voor" Kinderherstel- lings- en Vaca-ntieko 1 onies ten b hoeve van den bouw en inrichting van een ni;uw kolor ntelmis le Ni inspect. Voorgesteld wordt liet subsidie ter be vordering van de Paardenfokkerij in Zuid- Holland voor 1926 cn volgende jaren te be palen cp f 5000, of zooveel minder als noo dig zal zijn. Voorgesteld wordt aan „D? Hanze", te Nieuwkoop-Noorden, ten behoeve van den In verband mét het 25-jarig Tweede- Kamer-lidmaaischap van mr, II. P. Mar- chant, heeft "gistermiddag in de kleine zaal van „BeHevue", t>e Amsterdam, de huldiging door de Vrijz. Dem. Bond plaats gehad. De bijeenkomst, welke alleen toeganke lijk was voor partijgenooten. was buiten gewoon druk bezocht; uit alle oorden des lands waren afgevaardigden van aideelin- gen naar de hoofdstad gekomen. Onder de aanwezigen merkte „De Crt." o. ra. op: het gedieete hoofdbestuur van den V. D. B., de Twëede-Kamer-loden mevrouw mr. B. Ba- •ker-Nort, mr. P. J. Oud, Th. M. Ketelaar, F. E. H. Ebels en de Eerste Kamerleden prof. dr. D. van Embden, mr. M. Slingenberg en J. B. Weslerdijk. Voorts: mevr. Dr. Aletta H. Jacobs, mr. S. J. L. van Aalten, oud-wet houder van Rotterdam, H. Goedihardt, wet houder van Arnhem; E. Bredewout, idem van Zwolle; mr. M. E. Meyer, idem van Utrecht; prof. mr. dr. R. Kranenburg, al hier en prof. ScheTtema uit Groningen; U. G. Schilfchuis, Groningen; C. A. Zei verdel en mr. dr. A. M. Jo*kes, refendaris aan het depart, van A., IJ. en N. en de leden der Y. D. Raadsfractie van Amsterdam. De zaal was versierd met vele prachtige bloemstukken, o. m. van het hoofdbestuur, de Vrijz.-Dem. Ver. te Amsterdam en de üdesver. „Burgerplicht", le Groningen. Nadat mr. Marchant met diens echlgc- ooote met langdurig handgeklap waren bin nengeleid en mej. Maya Ketelaar m:vrouw Marchant een fraaien bouquet anjers had aangeboden, nam allereerst hel woord mr. Alb. B. Gomperls, voorzitter van 't liuldi- j&mgscomité. Spreker dankte in de eerste plaats mevrouw en mr. Marchant voor hun tegenwoordigheidhij noemde liet een bij zonder voorreoht, dat de afdeeling Amster dam hen mocht ontvangen. Met- groote geestdrift, aldus spr., is allerwegen mede werking voor deze huldiging verleend; ver schillende groote en kleine bedragen zijn bij het comité binnengekomen. W ij lieten ons door niemand, zelfs niet d,oor onzen leider, onze gedragslijn voor deze huldiging voorschrijven. Uw figuur, zeidecspr.. als po liticus, is niet alleen voor de partij, maar voor het geheele land een geluk. Gij hebt het contact met de volksziel gevonden. (Ap plaus). Niet slechts uw bekwaamheden en staatsmansinzichten hebben u de uitzon derlijke plaats gegeven die gij aanneemt, maar vooral ook uw trias politica: eerlijk heid, rechtschapenheid cn onbaatzuchtig heid. Het comité had het liefst gezien, ging spr. voort, dat een deel van hel bijeengekomen bedrag zou zijn vastgelegd op het doek; zon der uw medewerking moest men daarvan echter afzien. Üaarom is iets tastbaars uit gezocht: in de eerste plaats een schrijfbu reau van antiek maaksel, een van uw eigen "wénschen, een daarbij passende boekenkast, en twee antieke zilveren kandelaars. Aan de overige middelen werd den jubilaris verzocht zelf een bestemming te geven. Ten slotte werd een album met de liandleekeningen der gevers overhandigd, gebonden door de sierkustenares mej. Menalda. Na deze luid toegejuichte rede was het woord aan mr. W. II. M. Werker, voorzitter van den Y.D.B. Na in het kort doel en wezen van de partij te hebben geschetst, wees spr. op de voortreffelijke wijze, waarop mr. Mar chant zijn denkbeelden op schrift stelt. Ver volgens schetste hij het werken en streven van den jubilaris als Kamerlid, lioe door zijn arbeid verschillende rechten zijn veroverd of bewaard gebleven (vrouwenkiesrecht, par lementaire stelsel c.a.) Gij zijt langzamer hand geworden, _aldus spr., de wezenlijke leider van de oppositie bij ons regeeringsbe- leid. Spr. eindigde met den wensch, den heer Marchant en de partij geluk te wen - schen met dezen dag. De heer Ketelaar wenschte slechts te spreken voor 4 menschen (de 4 Tweede Ka merleden) menschen, die in de pojifiek steeds innig met den jubilaris hebben samenge werkt. Spr. merkte nog op, hoe uit alle rede voeringen der v. d. Kamerleden de geest van Marchant spreekt. Hij besloot met den wensch. dat de jubilaris nog lang hun leider mocht blijven; hij bood hem een prachtige mand hortensia's aan. Namens de Eerste Karaerfr.aclie voerde prof. dr. van Embden het woord, die even eens op de groote gaven van den leider wees. Marchant, aldus spr., bracht de partij tot aanzien; hij gaf haar grooten invloed. Ook de eerste Kamerleden, aldus prof. Van Embden, spreken heden hun onbegrensde vertrouwen en dankbaarheid jegens u uit. Vervolgens sprak mevr. W*. L. A. Ros Vrijman, die den dank der vrouwen bracht. Zij schelste mr. Marchant als den mensch met groote bescheidenheid, die de kleine en groote nooden van anderen weet te lenigen. Doch naast mr. Marchant dankt de partij onnoemelijk veel aan mevr. Marchant (ap plaus); zij getroostte zich steeds de opoffe ring, haar echtgenoot aan de partij af te staan. Daarom hebbeYi de vrouwen gemeend aan den jubilaris le moeten aanbieden een portret van mevr. Marchant, geteekend door J. D. Ros. Spr. eindigde haar toespraak met de woorden: „En God zal u bewaren als een goed instrument en gij zult overwinnen met dit uw regiment!" Vervolgens spraken de heereii Jac. Welle- man, burgemeester van Krabbendijke en voorzitter van de Ver. van v.-d. Staterileden cn mr. S. J. L. van Aalten, als voorzitter van de Ver. van v.-d. Gemeenteraadsleden eenige woorden. Laatstgenoemde memoreer de, Iioo do jubilaris steeds een bijzondere voorliefde voor Rotterdam heeft gehad. Mr. A. C. Josephus Jitla sprak namens de Haagsche v.-d. Raadsfractie. Mr. P. J. pud, sprekende namens de re dactie vdn* „De Vrijzinnig Democraat" schetste den jubilaris ais een" zeer gewaar deerd medewerker van dat blad. Hij over handigde hem een fraai gebonden exemplaar van „Om de Democratie 1 en II". Namens de redactie van het maandblad „De Opbouw" voerde mr. dr. A. M. Jo^kes het woord, die na een geestige speech den heer Marohant een gouden vulpen offreerde. Mevr. dr. Aletta Jacobs sprak voor de Ver. van Staatsburgeressen in Nederland. Deze vereeniging, aldus spr. wil niet den vrijz.-dem. Marchant huldigen, doch wel Mai chant, den vriend <i"r vrouwen. Spr. dankte Mr. M. voor den vélen parlementai ren arbeid jegens de vrouwen. Namens haar vereeniging bood zij hem een fraaie mand met gekweekte margrieten en theerozen aan. Vervolgens werd een lang telegram voor gelezen van de afdeeling Deventer, het dis trict, dat mr. Marchant in 1900 naar do Kam«.r afvaardigde. Vervolgens spraken nog de heer Kuyers namens de federatie Zuid-Holland, mej. Henr. Bopunel van Vloten uit Utrecht, die mr. M. schetste als den man van de vaste lijn" en van den frisschen humor, de heer Jac. Reinink uit Groningen, namens den Kamerkieskring Groningen, R. Winkels als voorzitter van de afdeeling Den Haag van den V. D. B., R. J. Gerardls, als idem Dordt, mevr. BergmanBcins uit Borger, die een „Drentsche" gelukweiisch uitsprak en een echte „sloete" had medegebracht, mr. Ch. Polak uit Amsterdam namens de v.-d. jon geren-organisatie. 1 Ten slotte hield Hfcaryke, uit Broek-in- Walefland (mej. C. S. Groot) een toespraak in Nbord-Hollandsch dialect, die eveneens mr. Marchant roemde als den voorvechter van vrouwenbelangen. Hierop antwoordde de jubilaris: Deze dag, aldus ving de heer Marchant aan, is een dag van vreugde en van geluk, ook voor mijn vrouw, uit wier naam ik dank voor al de hulde en de overweldigende massa geschenken. Waarom, aldus spr., zijn deze treffende blijken van hulde en dankbaarheid zoo lief? Omdat in alles doorklinkt een hart van ware vriendschap, omdat wij allen ge dragen worden door eenzelfde beginsel. In de kracht van de partij ligt dit: dat we het zelfde denken en voelen, en allen, zonder uitzondering, in elkaar een ongeschokt ver trouwen stellen. Dat moet zoo blijven! De grondslag van de partij is zoo gaaf, als de Nederlandsche gulden maar ooit kan wor den! ®pplaus). En op een dag als heden komt ons dit duidelijk voor oogen. Voor mij, aldii9 spr., is alles een aansporing, om op den ingeslagen weg voort te gaan. Spr. bracht hulde aan de nagedachtenis van Drucker en Bos, aan de v.-d. Tweede en Eerste Kamerleden. Nog besprak hij de t.aak van de propaganda en hij wees er op, dat'er steeds contact moet zijn met het volk: onze laak is, om vertolkend op te treden, 't Komt hierop neer:„It is only the maller to go ahead". Een wensch heb ik, aldus mr. M., en dat is, dat men mij waarschuwe, als het min der met mij begint te worden. Het verheug de hem, zulk èen grooten opbloei bij do jongere organisaties te bespeuren. De vrou wen moeten inzien, dat zij zich veel meer dan thans nog, op staalkundig terrein moe ten bewegen (langdurig applaus). Nadat de aanwezigen spontaan een „lang zal bij leven" hadden gezonden, werd de goed-geslaagde bijeenkomst door mr. Gom perls gesloten. De aanwezigen „defileerden" daarna voorbij bet echtpaar Marchant. Tallooze telegrafische gelukwcnschen wa ren nog binnen gekomen. In intiemen kring is gisteravond den jubi laris een diner in „Trianon" aangeboden. RECLAME. Sch Doo Schrijnen en Slukloopen der Huid, Doorzitten bi] Wielrijders,verzacht er geneest men met Bij Apoth.en Drogisten Ier Huid, I zacht en 9199

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 5