HET NOODLOTTIGE GAS No. 19990. BIMNENLTO. Het 50 Jarig bestaan van „De Zeeland" FEWLLET0K. sterdam waren gearriveerd; er waren er uit Parijs uit Munchcn uit Frankfortde Engclschen waren vanwege hun groote aan tal met een extra treim van Ylissingen ge komen. Het eerste bezoek gold de bloementen toonstelling te Heemstede, waar wij met extra-tremmen naar toe gingen. De buiten landers waren opgetogen over den kleuren rijkdom, over do tuin- en parkarcbitectuor, over den aanleg van het terrein en de enorme verscheidenheid van bloemen. Het moet hun wel bijzonder gespeten hebben, dat voor dit bezoek niet eon volle dag stond uitgetrokkennu men er slechts enkele uren kon vertoeven, moest men tal van la nen en gazons ai voortwandelende bewon deren, en was er geen gelegenheid voor een langdurigen stilstand bij de vele honder den inzendingen. De ambtenaren 'van de Zeeland, die de leiding van de excursie hadden, hielden zich stipt aan de program- ma-uron en dus ook aan de kwartieren die voor onderdeelen stonden aangegeven. Het kostte nu en dan moeite de heerc® te ver zamelen, want zoo licht dwaalde men op zijpaden van het centrum af en zou het lastig kunnen wezen de deelnemers, die de Hollandsche taal niet machtig waren, op de hoofdwegen weer bijeen te brengen. Do Vrijdagmiddag bracht bovendien nog meer; eerst een tea in hotel Brinkman en een uur later een orgelconcert in Haar lem's St .Bavo, de protest an Isohe kathedraal op de Markt. Hier bracht de kerkorganist Robert vier nummers ten gohoore; een ko raal voorspel van Bocli, hel Largo Van Hüfb- ctel, Grand Chocur van Guilmant on oen ItaLiaansche compositie, waarin 'n klokken- carillon voorkomt, mogelijk doordat het St. Bavo-orgel een cariüonre gister bezit. Was met Bajcli begonnen, met GuiJmont werd geëindigd; van <le glorieuze pracht der bloemenvelden nu in de stille van dit mach tige godshuis, waar in muziek de adoratie werd uitgezongen, die men zoo juist te Heemstede gevoeld toad in al die lanen en paden, waar de jonge Mei met ontluikend blad geel en rood en bruin en paars liad omkransd. Wat men daar niet onder woor den liad kunnen brengen, werd door het orgel uitgejubeld, als een treffende verheer lijking van oen onvolprezen schepping. Aan het station wachtte een extra-trein voor de reis naar Viisskigen; deze trein be stond uit vier restauratierijtuigen en twee D-wagens, terwijl een aparte goederenwa gen was opgenomen voor de bagage der 150 passagiers. Men zal niet dikwijls een trein hebben gezien met vier aaneengekoppelde dining-cars, waardoor min of meer één eetzaal werd gevormd zooals hier. De reis van Haarlem naar Vlissingen (er werd al leen even gestopt in Rotterdam en in Roo sendaal) werd benut voor een maaltijd aan met bloeamen versierde tafels- en even uit gebreid als men die in een hotel zou hebben genoten. En bij aankomst te Vlisingen, 's avonds te negen, uur, stond alweer een extra-tredn gereed van dan 6loomtramdienat ..Walcheren", om de gasten te brengen naar hotel Brittamiië. Slrandboulevard, waar de weg naar Koudekcrke begint. Wij hadden geleefd in de veronderstelling, dol irien bij aankomst in hel liotoi vrijwel on middellijk aanstalten zou Diaken voor den nachtrust maar er was anders beschikt. Wij werden- e-r verwelkomd met muziek, d;e ons begrote met de volksliederen der onderscheidene naties, als een hoffelijke attentie tegenover de buitenlanders. In de groote concertzaal van het hotel was een bal geoTgajiiseerd, waaraan tal van VLis- slngschc jongedames deelnamen, die met hunne families den avond bijwoonden, Een zóó feestelijk ölot van den dag liad zeker wel niemand vermoed; juist het absoluut- onverwadhte deed deze verrassing des te beter slagen. Waar niet aLle 150 gasten in hat hotel onderdak konden,vinden, logeer den de Engeleohe deelnemers des nachts aan boord van een der Zeeland-booten, die aan den ponton bij liet station gemeerd lag en ook bestemd was om den volgenden dag de cxeursislen naar Engeland te brengon. De Zaterdagmorgen was echter eerst nog aangewezen voor een aulo-iocht over Wal cheren, waarbij men gelegenheid zou krij gen ook bet Zeeuwsolie volksleven van nabij gade te slaan, in amnsoment en in kunst. Ook de autorit was zoo in alle opzichten voortreffelijk geregeld, dat onze bujlenland- sche gasten bij herhaling werkelijk naar hun woorden moesten zoeken, om ons te zeggen welken indruk deze tocht op hen maakte. Ia ons avondblad van heden vertel len wij van dien rit door Walcheren enkele bijzonderheden. Waarvan nu al vast deze: dat onder de excursïslen Nederlandsche journalisten waren, die Frankrijk en Duitschland en Zwitserland natuurlijk bo venal dat sproekt van zelf hadden doorgezworven in vac anti-es, maar nog nooit van hun leven in Zeeland waren geweest, op Walcheren wel allerminst, en die met de buitenlanders nu en dan zwijgend stonden tegenover het mobie land, waarvan zij (wij zouden haast Schrijven: met schaamte) moesten bekennort on tol dusver niemendal van geweien te hebben. Hooge Raad van Arbeid. De Hooge Raad van Arbeid heeft in zijn onder voorzitterschap van den plaatsver- vangenden voorzitter, mgr. dr. W. H. No lons, gehouden vergadering zijn adviezen vastgesteld omtrent lo. do reorganisotio van den Raad, en 2o. het doen aansluiten van de bepalingen van de Arbeidswet bij die van de onlangs gewijzigde Onderwijs wetten. Ten aanzien van de reorganisatie heeft de Raad zich nagenoeg geheel veroenigd met hefc prao-advies van een daartoe inge stelde bijzondere commissie uit zijn midden. Uitgesproken werd, dat de gereorganiseer de Hooge Raad van Arbeid een zooveel mogelijk zelfstandig karakter zal moeteo dragen. De Raad zal niet alleen op ver zoek van'ec-n. hoofd van een departement van algemeen bestuur, zooals op het oogen- blik het geval is, maar ook uit eigen bowe- ging een advies moeten kunnen uitbren gen omtrent alle onderwerpen, welke de belangen van den arbeid raken. De Raad moet daartoe do vrije beschikking hebben over eigen financien. Hij moet zijn eigen voorzitter kiezen, een bindende voordracht opstellen, waaruit zijn secretaris wordt be noemd, on zijn eigen werkwijze regelen. De grondslag voor de organisatie van den Raad moet niet meer als tot dusver in oen algemeencn maatregel van bestuur, maar in verband met het nieuwe artikel 78 van de Grondwet, in eon wet worden gel<|gd. In 66n opzicht weck do Raad af van het pracadvies van do commissie uit zijn mid den. De commissie had in overweging ge geven dat de financiën van den Raad ge deeltelijk van Rijkswege en gedeeltelijk door de organisaties van werkgevers en werknemers, die in het college vcT^-sen- woordigd zijn, zouden worden verschaft. De Raad was van oordeel dat, ivaar do Raad eon instituut zou blijven dat uitslui tend zou werken in het algemeen belang, de kosten van hot college uitsluitend door het Rijk zouden moeten worden godragen. Het advies van den Raad omtrent het doen aansluiten van de bepalingen van de Arbeidswet bij die van de onlangs gewij zigde onderwijswetten komt eveneens nage noeg geheel overeen met het prae-advjes van de daartoe ingestelde bijzondere com missie uit den Raad. Vrijwel eenstemmig was de Raad van oor deel, dat wijziging van artikel 0 van do Arbeidswet niet gewenscht is. Een meer derheid in den Raad achtte het echter wel gewenscht, artikel 83 van do Arbeidswet in dien zin te verruimen, dat de daar ge geven uitzondering voor ambachtsscholen cn vakscholen ook zal gelden voor don ar beid, welke wordt verricht krachtens leer overeenkomsten als geregeld in den twee den titel van de Nijverheidsonderwijswet en krachtens andere vormen van vakoplei ding, welke aan bepaaldo eocialo en paeda- gogische eischon voldoen Omtrent die eiscben zijn in het prae-advies vén de com missie en in het advies van den R&ad ver schillende aanwijzingen gegeven. Intrek- II. De excursie in Holland en daarna voortgezet in Enge land. De buitenlanders vol Jof over de organisatie van Lit geheel. Als men een gezelschap van 150 gasten bijeenbrengt van allerlei nationaliteit: En- gelschen, Duitschers, Franschen, Hongaren, Zweden en Hollanders, en men wil zulk een gezelschap in drie dagen tijds iets laten be leven wat in dien vorm wellicht nooit meer voor de deelnemers terugkeert, dan is de taak die men zich stelt, geen gemakkelijke. De stoomvaartmaatschappij „Zeeland" wenschte haar gouden jubileum niet te vie ren op buitengewoon luidruchtige wijze de president-commissaris der maatschap pij, de heer T H. de Meester, tot voor kort directeur van de Zeeland, zei het aan een der gemeenschappelijke maaltijden met na druk: voor groot feestrumoer zijn het op 't oogenblik de tijden nog niet, do interna tionale verbindingen hebben zich nog niet op hun oude beteekenis hersteld doch wilde aan den anderen kant bij deze her denking toch wel naar buiten doen uit spreken, dat zij zich tot groote arbeidsont- plooiing geroepen voelt en bij machte is te doen wat het groote verkeer van haar eischen mag: veilige verscheping van per sonen en goederen, snelle overtocht in den wereldtrek over de Noordzee. Zij was do eerste Nederlandsche maildienst die tus- schen het vasteland en Groot-Brittamniö ging varen, zij zag daarna de Belgische verbinding komen van Ostende op Dovor, en weer later de Engelsche lijn geboren worden die van Harwich de communicatie ging bedienen op Hoek van Holland. Beide concurrente lijnen hebben de Nederlandsche onderneming te Ylissingen gedwongen tot een bijzondere stuurmanskunst, want zoo wel de Belg als de Engelschman trachtten 'den Hollander den loef af te steken. De Harwichdienst giug tegen lagere tarieven varen dan de Zeeland Holland verander de van prijzenpolitiek en de zet van Enge land op het schaakbord was geneutraliseerd Het is daarna gepasseerd dat op een der giroote spoorwegconferenties in het buiten land de Harwichdienst onverwacht oen ver korting in den vaartijd aankondigde, wat gunstiger treinverbindingen mogelijk maak te op diezelfde conferentie werd door den (vertegenwoordiger van Zeeland medogo- deeld (hoewel gelieel onvoorbereid op dit punt) dat ook Vlissingen een anderen in ternationalen treinenloop begeerde, omdat men den duur van de overtocht zou gaan beperken. Ook die zet van den Harwich dienst liep niet ten nadcele vaai de Zee land uit. Ostende en Harwich kregen geen kans om de lijn, die er juist tusschenin lag, te drukken. Integendeel: het ging de Vli8singsche route wonderwel. En van die innerlijke gesteldheid wilde men bij «fit vijftigjarig bestaan doen blijken aan al die landen, voor wie bij de Zeeland-lijn belan gen betrokken zijn. Dat was het doel van 'de dricdaagsche tocht, welke Vrijdagmor gen aanving te Haarlem cn Zondag in den namiddag eindigde te Vlissingen. De.directie van de Zeeland had cr een programma voor samengesteld, dat zoo mo gelijk. 150 gasten moest kunnen bevredigen aat iets bijzonders in verscheidenheid moest brengen en toch voor niemand vermoeiend moebt worden en in het middelpunt waar van Vlissingen moest staan, met cfe van daar vertrekkendo en uit dc zee weer terug- keerende mailbootcn. Wij mccnen te mogen zeggen dat de maatschappij op hoogst ge lukkige wijze er in geslaagd is, dit drie- daagsch programma te verwerkelijken. Wat was al niet dadelijk de reünie in Haarlem Vrijdagmorgen een geno^gclijk begindaar kwamen de gasten bijeen in de gereserveer de stationswachtkamer, om kennis te ma- kon en even te bekomen van de lange trein reis die de mt-ste toen al achter den rug hadden. Er waren er bij die kersvcrsch uit Boedapest waren gekomen mot don nacht trein; er waren cr uit Noorwegen, die nog geen uur te voren over Hamburg in Ara- Oorspronkelijke detective-roman door R. J. BRANDENBURG, 2-1) Ik daalde de sleenen trap af en stond in den kelder, waar ik spoedig bcs|>eurck da', elcclrische verlichting was aangebracht, wat voor mij gemakkelijk was, daar ik m'n lantaarn nu kon opbergen en daardoor mijn handen, wat meer vnj kreeg.. •Het was in den kelder koud en vochtig en ik rilde onwillekeurig even. Jk sloeg een bl'ilk in het rond. In een hoek lag oen voorraad aardappe len op grauwe zakken. •Wat verder was de wijnkelder, die in den Taatsten tijd zeker weer was bijgevuld en tamelijk-druk was aangesproken. Er lag na- pielijk een hoelc stapel leoge flesschen. - Aan den anderen kant zag ik Oen beton- muur, die nog niet zoo heel lang was opge richt, want ik bespeurde een hoop fijn zand cn een -hoeveelheid grauw-wit poeder. In dien muur was een ijzeren deur. Hef was gemakkelijk te radon dal ik die moest proberen te openen. Ik beproefde verschil lende loopers én eindelijk draaide de deur op haar hengels. Ik draaide het licht op on zag... oen leogc ruimte, vier naakte wanden. In het .Tfc-erlrek bevonden zich eenige houten tafels, Cf» een la fell jo ia oen hoek stond, .een les- 9 en aar en daarop lagen drie blauwe schrif ten: de gezochte aaiilockomnigenl Ik wierp er een btik in, die mij overtuigde da-I ik ge- vorlfren had, wal ik zocht. Ik stak de papie ren in mijn tasch. die aan eon riem om m'n pols lung en legde or mijn namaak pakje, dat Ik natuurlijk bij me had voor in de plaats". ,.En het laboratorium?" Achteraf beschouwd is het heal begrijpe lijk dat men den kapitein g-een vol led:»g in gericht laboratorium kon „aanbieden". Immers dc toestemming uit Den Haag om de proefnemingen voort te zetten zou voor Van Til goJioel onverwachts komen. En daarna; zou men hot laboratorium ineens moeten zetten, onder leiding van den kapitein eel ven. Zoo als van zelf spreekt". Ik knikte. „Ga voort, ga voort", zei ik nieuwsgierig naar den afloop van haar ver! iaat. „Ik was dus wonder boven wonder ge slaakt", vervolgde Daginy, „en widdc ha&sf- tig den kelder verlaten, boen dc ijzeren dieur open ging on'. ,T de Rus binnenstormde, de opgeheven revolver in de vuist. Hij gooide de deur in het slot, schoof er een grendel voor en bwam toen op me af. 'Zijn hoog rood gelaat was verwrongen van woede. Toch drukte het, (oen hij mij zag een oogenblik verbazing uit. Dan Brulde hij: „Handen omhoog 1" Ik deed het niet, maar zoide kalm op mijn beminnehjksten toon in Vet Duiteoh: „Goeden avond, graaf. U zuit ongetwijfeld willen opmerken, dat het een zeer onge woon uur is, om zoo dobf hel huis Je loopen spoken en dat nog wel; pp zoo oen Ongewone, plaats". Ik zag dal de Rus zenuwachtig rondkeek, toen hij echter mijn vaflsqlte schriften cup den lessenaar zag liggen, verhelderde zijn gelaat. „Wat heeft dit te beteokenen", brabbelde hij in eon erbarmelijk Duibch. „Laat u alsjeblieft dat groote pistool zak ken, het mocht ems afgaanIk ben zoo hang voor zulko instrumenten". Hij grijnslachte. „Wanneer je nie niet oogenbLikkelijk op- helderd wat jc hier komt doen, zal ik van dat wapen gebruik maken", zei hij ruw. Het was duidelijk, dat hij wilde te weten komen, wat mij van het geval Van Til be kend was, dat hij wtilde uitvorscbe® hoe ge vaarlijk ik voor hem was. „Ik vond het huis zoo interessant", mom- pilde ik met m'n onschuldigste gezicht, A doe dat wel meer, 'e nachts rondwandelen.: Ik wist niet dat het niet mocht", „Jo liegt", schreeuwde Mj, „Boe ben je liter dan binnengekomen?" „Het ging 'heel gemakkelijk", grinnikte ik. Hij werd woedend. Ik zog de aderen op zijn voorhoofd als koorden zwellen. - „Ik wii- me tmu nie* langer voor Üon gek laten houden", brulde bij. „Je bent een ge- me?ne spion, en die énkel was maar có- medio", „Wat liet niet goed gespeold?" Ik had in den loop vain het geöptek m'n hand in mijn iaschje gestoken. De vuist, waarin de Rus te revolver hield ging omhoog. Op dat oogenblik schoot ik door m'n tasdlije heen hét wapen uit de band. 111 j stiet oen doffen kreet uit van pijn. Het volgend oogenblik had ik de loop van aai ju Browning tegen zijn él aap gedrukt. king of wijziging van de wet ran 20 Mei 1922 (Staatsblad No. 369), hondèndo goed keuring van de conventie van Washington, betreffende do vaststolling van den leeftijd, waarop kinderen mogen worden toegelaten tot het verrichten van arbeid in nijverheids ondernemingen, werd niet noodig geacht. Een deel van den Raad achtte het bo vendien gewenscht, uitdrukkelijk als rijn oordcel uit te spreken, dat, waar uit de door den Raad bijeengebrachte gegevens blijkt, dat er voldoende schoolruimte voor een 7de leerjaar aa'nwerig is, dat over een voldoend aantal leerkrachten boschikl kan worden en dab bovendien het aantal kin deren, hetwelk thans van een 7de leerjaar j verstoken blijft, niet zoo groot is, dat hun opneming de onderwijskosten in belan0 rijke mat© zou vergrooten, het dringend noodig is, de wet van 30 Juni 192-1, waar door do invoering van hot verplichte 7de leerjaar tot 1 Januari 1930 is uitgesteld, in te trekken. Een ander deel van den Raad was niet de bijzondere commissio uit don Raad van oordeel, dat dc Raad zich van het uitspre ken van een oordeel omtrent dit onderwerp diende te onthouden, omdat zulks hem niet gevraagd was on omdat dc Raad to dien aanzien niet competent is. Do beide hier boven samengevatte ad viezen van den Raad zullen eerlang met do op dezelfde onderwerpen betrekking hebbende pracadviezen van de commissiën uit den Raad worden gepubliceerd cn al gemeen verkrijgbaar worden* gesteld. H. "M. da Koningin-Moeder is voor nemens 28 dez&r het paleis Soesbdijk weder te betrekken, voor Haar gewoon zomer verblijf. Bij Kon. besluit is benoemd tot offi cier in de orde van Oranjc-Nassau A. Iïonga voorzitter van de Notarieele Vereeniging, notaris te Amsterdam; is toegekend dc aan J do orde van Oranje-Nass.au verbonden cerc- i medaille, in brons, aan J. B. Tismccr, bar bier in dienst van de Wed. J. D. Mecring - Van der Burg, te 's-Gravenliage, en A. Janssen, handwever hij do firma M de Leeuw en Zoon, to Boxtel; is nader aange wezen als ambtsgebied voor den inspecteur van do Volksgezondheid, tevens inspecteur van den veeartsonijkundigen dienst, dr. A. A. Overbeek het district Zeelandwestelijk Noordbrabant; cn voor den inspecteur K. dc Vink het district zuidelijk Zuid-Holland, is aan J. A. Weinberg, op zijn verzoek, eer vol ontslag verleend als commies bij het Departement van Waterstaat. De vergadering van de Ned. Ver. van Spoor- en Tramwegpersoneel van gister- oohlend was een tijd lang gewijd aan de bespreking van de cent rib u li ere gel ing; na langdurige discussies werd de voorgestelde regeling van hef hoofdbestuur, welke oenige verlaging van de contributie meebrengt, aangenomen. Daarna braoht de heer Bridegary (Fran krijk) namens alle builenJandsclie afge vaardigden het congres dank voor de har telijke ontvangst te Amsterdam; namens de afgevaardigden bood hij een bloemstuk aan. Nadat de voorzitter had bedankt, zong liet congres do buitenlamdsche afgevaardigden staande de Internationale toe. Hierop sprak de freer Korilorvicy (Polen). Oo£k werd nog het woord gevoerd door den heer Jan Oude geest, die zijn blijdschap uitsprak over de sterke positie van de organisatie, waarover in het verteden zoovele stormen zijn ge gaan .Hij uitte het vermoeden, dal de lijd niet ver meer is, dat de eenheid van de ar beidersbeweging in Europa opnieuw zal worden bevestigd. Inzake de diionst- cn rusttijden werden verse hol lende wensolion naar voren ge bracht. In bewerking is oen nieuw stel be palingen, voor welker uitvoering dc organi satie krachtig zat ijveren. Aangenomen werd oen voorstel-Gronin gen, om het hoofdbestuur op te dragon, in samenwerking mei de I. T. F. en het N. V. V., zoodanige maatregelen te treffen, dat de leden bij eventueel oorlogsgevaar gcr->ed zijn, bij eersten oproep van hot hoofdbe stuur den arbeid neer te loggen. Ik hoonde je aan de deur morrelen en roe pen Dagny". Ze kleurde en sloeg de oogen neer. „En je Liet me binnen en we bond -n den Rus stevig de handen samen, nadat je je zakdoek om zijn gekwetste vingers liad» ge wonden. Toen oen prop in z'n mond cn klaar was Koes. Maar nu moet je me nog oen-s een ding vertellen. Hoe kan die Rus nu geweten hebben, dal je in den kolder zat?" ,,Ik vermood dat als de dour van hot la boratorium geopend werd, in zijn slaapka mer een electrisali belletje ging. Indien er /spionnen", zooals hij het zoo gracieus noemde in het laboratorium wisten door te dringen, wat al heel onwaarschijnlijk was hij heeft vermoedelijk e order aan onbe scheiden bedienden gedacht werd hij ter stond gewaarschuwd en kon ingrijpen. Dat hij con vrouw vond, bracht hcni, zoo- ajls ik al verondersteld had, in de war. Da< laboratorium bo<od ook de beste l>o- waaiprta'als voor de aanteekeningen. Het was als 't ware een. brandvrije kluis". „Maar hij liet ze zoo open cn btoot op het lessenaartje liggen", merkte ik op. „Oah, de bediende zouden voor die schrif ten (och geen interesse hebben gohad, Dc Schavuiten hebben hun plannen werkelijk geniaal in elkaar gezet, maar juist dmdiat ee het zoo knap gedaan haddon, meenden, ze aJ te spoedig dat ze veilig waren cn de kans op ontdekking zeex gering' „Dat was ook zoo", zei ik ^.zonder jou „Geen compluttentfBS" lachte ze. „Toen ik de gravin met Van Til zoo lief samen in dc auto zag zitten, dacht ik dat we liet glad verloren hadden". Nadat de agenda was afgehandeld, wees de voorzitter er op, dat 1 Juni 1926 de or ganisatie haar 40-jarig bestaan zal vieren. Aan het hoofdbestuur werd een blanco cre- •iiet verleend om die gebeurtenis luisterrijk te herdenken. De bepaling van de plaats, waar het vol gende c-ongres zal worden gehouden, werd aan het hoofdbestuur overgelaten. De voorzitter constateerde in zijn slot woord, dal dit congres oen van de mooiste is geweest, die in de laatste jaren zijn ge houden de band vam broederschap en vriendschap, die de leden verbindt, is hech ter gebleken dan ooit te voren. Spr. dankte ten slotte de aJdeeling Amsterdam voor de ontvangst. De Nederlandsche Bond van Accoun tants heeft dezer dagen te Utrecht zijn jaar- lijksohe algemeene vergadering gehouden. Op deze vergadering werd, behalve de gebruikelijke behandeling van benoemin gen, als anderszins, o.a besloten tot mede werking aan de organisatie van het in 1926 te Amsterdam te houden Internationaal Congres van Accountants. De aftredende bestuursleden, alsmede die der examen-commissie, werden herko zen. Het bestuur bestaat thans uit de heeren: De Kramer, voorzitter, Horsthuis, secrotaris, Lokhorst, Van den Have, Bals, Van Akkeren en Van Tee9eling. Dc examen commissie uit dezelfde hccren, benevens den hoer Verhey, terwijl, met het oog op den teememenden omvang dier examens cn cb daaraan verbonden werkzaamheden, een belangrijke uitbreiding dier commissie in het voornemen ligt. Hel gemeentebestuur van Brugge heeft dr. F. G. Waller, naar aanleiding van zijn 40-jarig jubileum als directeur van de Ned. Gist- en Spiritusfabriek, die sedert 1897 ook te Brugge is gevestigd, oen schilderij van den Vloainschen kunstenaar E. Rommel acre aangeboden. In een begeleidenden brief be tuigde het Brugsche gemeentebestuur zijn dank voor de vele en groote diensten, door dr. Waller, tijdens den. oorlog, aandc bevol king van deze stad bewezen. Het kerkgebouw der Ned.-IIerv. Gom. te Zunderdorp, waarvan de toren onlangs door hel inslaan van den blüksem afbrand de, is Zondagmorgen weder in gebruik ge nomen. De predikant, ds. M. D. Gij'smam, sprak naar aanleiding van Deut. 4: 9. De kruiser „Java", thans liggende in de binnenhaven te Vlissingen, wordt 19 Met in dienst gestold. Het schip zal daarna naar Den Helder vertrekken cn ia de nabijheid van de kust gaan sloom en. Daarna wordt de „Java" in het dok Ie Rotterdam opgeno men. De reis naar Scandinavië zal niet vóór 1 Juli plaats hebben, ten einde de opvaren den in de gelegenheid te stellen aan de Kamerverkiezingen deel 1c nemen. De heor W. Nah din ten Cade, thesau rier van hot Ned. Zond -Genootschap en penningmeester der Utr. Zend.-Vereemginff, het Sangir- cn Talaud-Comilé en do Ned. ZendimgssohooJ, heoft wegens gezondheids redenen deze workzaomhedieffi ncdergelegd en is vervangen door jhr. If. M. de Kock, te 'e-Graven! tag»?. De gowone audiëntie vail de MindfH tors van Oorlog en van Marine zal a.*. Donderdag niet plaads hebben. UIT NED. OOST-INDIE. Verlaging van Ambtenaarstraktementcnf BATAVIA, 11 Moi (Ancta) De bezoldl- gingscommissio ontving een schrijven van de Regoering, luidende, dat bij den opzet van de begrooting voor 1926 gebleken was, dat de post salarissen voor burgerlijke amb tenaren eenige millioencn is tegcngovalloi. Do mogelijkheid is niet uitgesloten dat verlaging van de vastgestelde nieuwe trak tementen noodzakelijk ia. Do Landvoogd achtte het geweneoht, dat <i£ commissio bij verdere voorstellen de grootste zuinigheid! zou betrachten en overwegen de overbren ging van landsdienaren van groep b naar a* (B is de midtdelgroep en a de laagst bezol digde groep ambtenaren). HOOFDSTUK XV. De vlocht Nadat wc den soliuimbekkcnidcn. Run gekneveld hackten, verlieten we haariig den kelder, na dtei deunen op riot gedraaid te hebben. „Ik heb de papieren:", laohte Dagny triomfantelijk hield haar tasch omhoog. „En ik heb Dagny weer", dacht ik. maar zeidc liet niet, dat ii<e woorden zongen in m'n hort. „Nu de kapitein nog", sprak ze met op een gcklonvle lijipcn. „Hel ia het beate, dat jo een brandje in dc garage sticht, tegen liet dxk aan', dan lijkt het heel wat. Rijd onzen wagen naar bulten, naast het huis, in de schaduw. Ilier heb je de loopers. Trek je jas aan". Ik deed alles wat me bevolen werd, zelf irok Lk mijn regenjas aan en ik vooid het lief van Da^ny, dat ze zei fa op dit oogeo- bliik hieraan gedacht liad. Mijn looper gaf mij teegan-g tot de Ik logde de vracht poetskaloen als om graoc nest hi de dakspanten, goot er ol« op, nog oen scheut benzine en stak den brand er in, "Toen reed ik den wag-m naar buiten e* begaf me Weer naar binnen. Daar Wa« 'alles (hanker. Dagny zal op haar slaapkamer te wacn-. ten, gehuld hl haar iinipemieable, AIle9 was süt in huis. Men had blijkbaar niobs bespeurd van hot drama, dat zich in do koldergewelvéa had afgespeeld, - r i i (Wordt vervolgd). 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 5