HEI NOODLOTTIGE GAS
No. 19970.
LEIOSCH DAGBLAD, Zaterdag 18 April
Derde Blad. Anno 1925,
LONDENSCHE BRIEVEN.
reclame.
FEUILLETON.
B BUITCNL. WEEKOVERZICHT.
De crisis in Frankrijk eerst
opgelost, die in België nog
niet communisten-aan
slag in Bulgarije.
Bij wijze van spreken was de inkt. waar
mede ons vorig overzicht was geschreven
nog niet droog, of reeds bereikte oifk de lij
ding, dat de Framsche Senaat Herriot zijn
congé had gegeven. De meerderheid, waar
mee Herriot de nederlaag leed, was zelfs
verrassend groot. Men had algemeen ge
dacht, dat het op een paar stemmen zou
aaaikomen, maar h*d werd een nederlaag
met niet te miskennen cijfers. De Senaat
was onvermurmbaar, geleid door Marsal,
minister van financiën uit het kabinet
Poincairé.
Daarmee werd feitelijk een onwettige toe
stand gescha/pen, daar de overschrijding
van het banknoten-totaal niet was goedge
keurd, zoodat de demissionaire minister
van financiën de Monzie in alle haast nog
een zoodanige wet door Kamer en Senaat
beeft doen aannemen, waardoor althans de
wettige toestand werd hersteld en Frankrijk
mi tot 15 Juli tijd heeft, om zijn financiën
weer eenigszins in 't gereede te brengen.
Men kan niet zeggen, dat die lijd te lang is!
En het is voor den nieuwen finantiën-
beheerder een wel zware taak, welke heel
wat verlicht zou worden, zoo het Fransche
volk werkelijk begrip had van de realiteit
der verhoudingen. Hetgeen echter, gelijk be
kend, heel wat te wenschen overlaat
De eerste, die werd aangezocht om Her-
riot's erfenis te aanvaarden, was Painlevé,
iJe Kamervoorzitter, die echter voor de eer
bedankte. Toen werd Briand geroepen, de
•oepele politicus, die juist lihans, in deze
periode van botsing tusschen Kamer en Se
naat op zijn plaats leek. Briand voelde
evenwel niets voor evoluties op het slappe
koord der onzekere politiek en wilde voor
de opdracht te a an v aaiden de socialisten
pressen tot rechtstreeksche deelneming aan
de regeering, hetgeen zij zelf3 Herriot had
den geweigerd, 't Was dan ook geen verras
sing dat de socialisten bedankten, al bleek
hun tegenkanting niet zoo fel meer als
vroeger. Briand was toen voor het premier
schap ook niet te vinden, waarop opnieuw
Painlevé werd geroepen, die er nu in slaag
de, om een kabinet in elkaar te timmeren,
waarin ontegenzeggelijk de beide voor
naamste portefeuilles bijzonder goed zijn
bezet, gelet op de capaciteiten der titularis
sen. Briand, des tijds door Poincaré ten val
gebracht tijdens de conferentie van Can
nes, aanvaardde n.l. buitenl. zaken en
financiën was voor Caillaux, den door
toedoen van Poincaré wegens defaitisme
door den Senaat veroordeelden van ecnige
jaren geleden.
Het zijn voor deze twee momenteel alles
ovcrheerschende departementen twee bij
uitstek geschikle persoonlijkheden, volledig
bevoegd cn beiden hun sporen ruimschoots
verdiend hebbende, edoch ct zijn poli
tieke bezwaren, en, zooals men weet, die
tellen tegenwoordig boven alles.
Vooral legen Caillaux gelden die bezwa
ren. Met groote moeite slikte ook dc Senaat,
dat deze onder de algemeene amnestie voor
politieke veroordeelden viel. En nu Caillaux
opeens weer op het gestoelte der eeré
De overgang is wel erg., groot. En Poin
caré noemde Caillaux benoeming reeds een
uittarting van den Senaat.
Caillaux moet wel met erg in den smaak
vallende voorstellen komen, omhel te klaren,
ook al laat hij de idee van een heffing op
het kapitaal vallen. Doet hij dat echter, dan
schijnt ons de financieele crisis niet te
overwinnen, want in den 9maak vallende
voorstellen zullen de oplossing niet brengen
integendeel.
Tegen Briand gelden de bezwaren, die hem
vroeger als premier deden vallen en het
feit, dat hij bij de socialisten geen persona
grata is.
Painlevé, zelf bekend geleerde en als zoo
danig grooter dan als politicus, zal onge
twijfeld geheel en al onder leiding van het
tweetal Briand en Caillaux staan, dat hij
met groote moeite lot elkaar heeft weten te
brengen en zal als premier slechts een on
dergeschikte positie innemen.
Zal het nieuwe kabinet de kloof tusschen
Kamer en Senaat kunnen overbruggen, wan
neer de politieke bezwaren tegen beide lei
dende figuren overwonnen mochten worden?
Men ziet, dat de eene moeilijkheid komt na
de andere, zoodat alles bij elkaar genomen
de crisis in Frankrijk ons slechts tijdelijk
opgelost schijnt.
Wanneer in dat lijdelijke de financiën
eerst weer op gang woiden gebracht. i3 voor
Frankrijk al -zeer veel gewonnen.
De crisis in België is nog niet lot een op
lossing gebracht Op 't oogenblik is de soc.-
dem. leider Vandervelde bozig om te trach
ten een democratische Kamermeerderheid
te vormen, hetgeen hem allesbehalve vlug
en goed afgaat. De lust om langs een z.g.
democratische scheidingslijn zich in tweeën
te splitsen is noch bij de R.-K. noch bij de
liberalen groot, zoodat het zeer de vraag is,
of Vandervelde succes zal hebben.
Haast bij de Belgische crisis is er echter
niet. Het demissionaire kabinet Theunis-
Hymans is het wel toevertrouwd de zaken
Joopende -te houden cn bovendien* groote
dingen op buitenl. terrein zijn er vooreerst
nog niet te verwachten. In Frankrijk moeten
n.l eerst dc financiën worden geregeld, zoo
dat Briand als het ware wachten moet op
Caillaux cn voorts moet in Duitschland
eerst weer eenige zekerheid zijn ingetreden,
d. w. z. dat daar gewacht wordt op den uit
slag van 26 dezer inzake de presidents-
keuze. De strijd tusschen Marx en Hinden
burg begint meer en meer heftig te worden
cn dit gaat mede ten koste van Hindenburg's
tot dusver in elk opzicht ongeschokten
naam, zoodat zijn candidatuur behalve voor
Duitschland ook voor hem zelf een verlies
is Welk verlies het voor Duitschland be-
teckent, is nog niet in vollen omvang te
gissen, maar gering is het niet. gelet op de
ontvangst door het buitenland, lot zelfs in
Amerika toe. En nu nemen we nog aan. dat
Marx den strijd zal winnen, gelijk koning
Boris van Bulgarije in zekeren zin overwin
naar is gebleven, daar hij pas ternauwernood
aan moordenaarshand is ontsnapt, dank zij
zijn moed en koelbloedigheid, 't Heeft er alle
schijn van, dat de bolsjewisten in Bulgarije,
dat tótnutoe voor hun „heilleer" het meest
vatbaar bleek op den Balkan, een coup
d'état hebben willen uitvoeren en Bulgarije
hebben willen maken tot een voorpost op
het Balkanschiereiland, van waaruit de
macht kon worden uitgebreid. We moeten
ons echter al zeer vergissen, zoo deze poging
niet volkomen mislukt mag worden be
schouwd, lot zegen van Bulgarije zelf en
van heel Europa. Niettemin maakt het door
den oorlog al zoo gefnuikte land opnieuw
een tijd door van moord en doodslag, waar
buiten het communisme bet niet stellen kan
als voorlooper van „het geluk"
ïn Rusland zelf brokkelt de bolsjewisti
sche leer al geregeld meer af en blijkt zon
neklaar het fiasco van de nieuwe leer.
Eindigen we voor heden met nog even
melding le maken van de onderdrukking
door de Turken van den Koerden-opstand,
waarvan de leiders eindelijk in Turksche
handen zijn gevallen. Dat beleekent voor de
I-Ialve Maan een zich heel wat vrijer kun
nen bewegen naar binnen en - naar buitenl
kom, omdat de droge winter had doen vree-
zen, dat de water-voorziening dezen zomer
onvoldoende zou zijn. Tot midden Maart
lag er niet genoeg sneeuw om bij het lang
zaam afsmelten van dien voorraad de ri-
I vieren het noodige voedsel te geven om den
1 zomer, zoo die droog mocht zijn. door te
komen.
Dit zal nu vermoedelijk wel in orde zijn,
zoodat de Pyreneeën dit jaar. althans voor
een deel, beter zullen blijken dan de onver
diende reputatie, hun door een pessimisti
sche spotternij toegekend Deze luidde in 1
antwoord op een uitnoodiging om hiprheen
te komen: „Neen, ik kom niet: de Pvre-
neeën zijn vér, zij zijn zwart, er is geen
water en sedert Lodewiik XTV bestaanzij
niet meer."
De liefhebbers van winter-sport hebben
dan ook de laatste weken hun hart kunnen
ophalen: zoo geeft mijn lijf-arts zijn patiën
ten iederen Zondag vrij-af en bestiigt dan
per ski den Caballiros van 2300 M. hoog
of een der ..Cols", die de boven-valleien van
de verschillende Gave's verbinden. Zooals
bekend, dragen al de riviertjes in dit ge-
deelte der Pvreneeën den naam „Gave".
Het vreemdelingen-seizoen loopt hier wel
haast ten einde. De vossenjachten, waar
van een der laatste werd opgeluisterd door
het meêrijden van een der Engelsche prin
sen, zijn afgeloopen. Zij hadden vrij gere
geld driemaal per week plaats en vereenig-
den dit jaar een talrijk gezelschap amazo
nen en ruiters.
De Paaschdagen worden nog bezet door
hét Concours Hippique, dat in deze streek,
die zulke goede paarden oplevert, steeds druk
woidt.bezocht." En daarna zal Pau voor zijn
vreemdelingen-bezoek weder als gewoonlijk
zijn aangewezen op de talrijke toeristen en
de bedevaartgangers naar het naburige
Lourdes, wier reisplan meestal Pau en Cau
terets insluit.
Dit zomer-bezoek is meestal zeer interna
tionaal en overwegend Fransch, terwijl zich
onder de vaste winter-klanlen. waarvan
velen verscheidene maanden overblijven,
sterk Angelsaksisch element bevindt.
XVII.
In oorden, die wegens hun. zachter klimaat
door zieken, rustzoekenden en verlofgan
gers als winterverblijf worden uitgekozen,
speelt het wéér een nog belangrijker rol dan
elders. Welnu, wat den. winter betreft, heeft
Pau aanvankelijk niet te klagen gehad. De
zon heeft zich niet onbetuigd gelaten;
Januari gaf zülfs een onafgebroken reeks
van negentien dagen zonder een droppel
regen. Daarentegen was Maart veel te koud;
Üe dag, waarop volgens den kalender de lente
begint, bracht een pak sneeuw, en de Her
haalde nachtvorsten hebben ten gevolge,
dat alle plantengroei achterlijk is. zoodat
van „volop aardbeien met Paschen" ditmaal
geen sprake zal zijn. Vroeger is dit wél eens
voorgekomen.
Sedert is het zachter geworden; wij had
den zelfs een zoinerschen dag, gevolgd door
onweer en regelvlagen. Op de bergen heeft
hét flink gesneeuwd cn dit was zeer wel-
Vandaar dan ook vele Engelsche opschrif
tenten op winkels en pensions, sommige on
gesteld in zalige onbekendheid met hun
werkelijke beteekenis. zoöals het. onlangs
verdwenen: Touring Hotel Family.
Van opschriften gesproken, zoo treft den
Hollander hier de aanwezigheid, anders in
het Fransch ongebruikelijk, van de twee a's
op het einde van een lettergreep,waarvoor
hem reeds in zijn prille jeugd zulk een af
grijzen is ingeboezemd Ge neemt een rij
tuig op de Place Duplaa en bij den rit naai
een Perpignaa-heuvel aan den overkant van
de rivier ziet ge in het voorbijgaan werkelijk
een naambordje met nog een derde woord,
waarin deze steunpilaar der Nederlandsclie
spelling w- de afwezigheid van de tweede a
ontbreekt. Ik besef ten volle, o Charivari us,
dat een „afwezigheid" nooit een „steunpi
laar" kan zijn; het is de afschuw, mij voor
vele jaren ingeprent door hem, die toen nog
ondermeester heette, welke mij op het
„glibberige pad" doet uitglijden. En beeld
spraak dient dan toch om een bedoeling le
verduidelijken; het ontbreken van den steun
pilaar lijkt mij een juiste voorstelling van
den schok, die de pas aangekomenen land
genoot moet ondervinden bij dezen hara-
nekkigen aanval op zijn allereerste begin
selen van spelling.
liet Boarneesch, hoewel veel meer aan het
Fransch verwant dan het Baskisch. dat ge
heel op zichzelf staat, is toch een sterk af
wijkend dialect, waarvan men, zonder be
paalde studie, slechts hier cn daar een
woord begrijpt
Het is mij op een ficts-locht gebeurd, dat
j een oude boer, wien ik den weg vroeg, zijn
I kleindochter moest te hulp roepen, die op
school ging en daar Fransch had geleerd,
om door haar diensten als tolk elkander le
kunnen verstaan.
j Dit vasthouden aan de oude taal houdt
misschien verband, hetzij als oorzaak of als
I gevolg, met een zeker gevoel van zelfstan
digheid of onafhankelijkheid, dat den Bcar-
hees evenzeer kenmerkt als den Baskiër. Ik
zag hiervan onlangs het volgende staaltje:
In sommige straten zijn nieuwe naamborden
aangebracht onder bijvoeging van een korte
verklaring van den naam. Zoo leest ge, dat
X. maire is geweest en dergelijke bijzon
derheden. Maar nu trof mij, als blijk van
hetgeen ik zooeven zeide, het opschrift on
der „Allée du Béarn" nl. „Etat indépendant"
En dat in een land. dat in den roep staat
van, meer dan eenig ander, alles te cen-
traliseerenl
Ook blijft men hier zeer aan de oude
zeden en gewoonten gehecht, getuige een
jaarlijksch feestmaal „Nou9te este" gehee-
len. waar alleen zuiver Bearneesche gerech
ten met landwijn worden genoten en waar
vele in oude kleederdracht aanzitten Maar
in het dagelijksch leven is ook op het land,
die oude kleedij vrijwel verdwenen. Op de
marktdagen komen de boeren in gewone
klecren-, de ouderen nog veel in een lange
donkerblauwe kiel met een breede baret, die
aan een kant overhangt. Dit heeft het ver
makelijke type Caddetou in het leven ge
roepen, dat men hier, in hout gesneden, als
speelgoed of snuisterij in vele winkels ziet,
in den regel met Bearneesche opschriften.
Ook bij de Carnaval-feesten is Caddetou een
zeer gezochte verkleeding voor hem, die als
grappenmaker wil optreden.
De vreemde bezoeker denkt allicht, dal
de menschen in dit aller-zuidclijksle deel
van Frankrijk donker van haar, oogen en
gelaatskleur zijn. Dit is echter volstrekt niet
het geval. Ik hol zelfs over tot het gevoelen,
dat blauwe en blauwgrijze oogen overwe
gend zijn, al ziet men ook het donkere type,
dat aan de nabijheid van Spanje herinnert.
Trouwens onder de werklieden in 't bouw
vak cn bij den aanleg der eleclrische ge
leidingen in het gebergte vindt men tal
rijke Spanjaarden'. En in de grootere steden
iï alles meer vermengd. Mijn opmerking
geldt dan ook meer de landelijke bevolking
De lange gebogen neus van Hendrik IV
is hier geenszins uitgestorven, naar mate
hij min of meer fijn van vorm is, ontsiert
of versiert hij nog menig gelaat.
Wat lichaamsbouw betreft, zoo zou ik de
bevolking kunnen verdeelen in forsch en
breed, type Joffre, en fijn en slank, type
Focli; ten minste herhaaldelijk werd ik aan
het uiterlijk der beide maarschalken herin
nerd.
Men kent den bewoner van Zuid-Frank
rijk een rijke verbeeldingskracht toe; onge
twijfeld zijn zij sterk in het verhalen van
ongeloofelijke daden door hen verricht Zou
deze karaktertrek in deze streek ook op dc
dieren des velds zijn overgeslagen? Als tegen
hanger van „le tigre de Marseille" leverde
Bordeaux het vorige jaar een os. die drie
treinen tot staan bracht; wel is waar slechts
door met een hoef in een rail beklemd te
raken. Nu komt uit Ferrus'ac. in het depar
tement Lozèrc het verhaal van een varkens-
jacht de gemoederen verheugen Het wi'de
varken, door een der jagers aangeschoten,
ging tol den aanval over, greep zijn belager
bij de broek, waarvan gelukkig de gezamen
lijke kneopen loslieten, zoodat de jager er
zonder verder „kleerscheuren" afkwam. Ech
ter moest hij ah sans-culolle de jacht voort
zetten, daar liet varken er met de broek
vandccr was gegaanI In dit veroverde k'ce-
dingstuk verschanst, bood het kennelijk
geen gunstige trefkansen aan, zoodat de
eigenaar van de broek en zijn kameraden
het dier eerst na een ongehoord aantal
scholen konden neerleggen.
n. v. f.
Pau 9 April 3925
Het nieuwe Wembley.
Londen, 15 April.
O.p C Moi a.s. zal de Britsche Rijks-Ten
toonstelling te Wembley opnieuw worden
geopend. De Koning, die dan van zijn reis
lot herstel van gezondheid zal zijn terug
gekeerd, zal bij deze opening de hoofdli-
guur zijn Ook nu maakt men er oven
als verleden jaar het bestuur der ten
toonstelling een verwijt van, dat liet dc
trom der reclame riet te best weet te roe
ren. Een feit is het, dat weinigen zich om
deze grootsehe, uit haar winterslaap hor-
6710
rijzende stichting onder den rook van Lon
den bekommeren En indien men dan wee»,
dat men juist met het oog op do millioo-
nen bevolking van Londen tot heropen.ng
in 1925 heeft besloten, in do hoop, dat
een druk en geregeld bezoek van Londe-
r.aars het financieele tekort zal wogwer-
ken of althans aanzienlijk zal verkleinen,
dan is men geneigd den critici gelijk te ge
ven, die beweren dat er te weinig bezieling
van het bestuur uitgaat. Wel wordeD de
redactie-kant-oren en de buite>nlandscke cor
respondenten bedolven onder circulaires cn
bcschrijvirpen over hetgeen de Tentuon-
stelling aan nieuws zal brengen, maar do
vorm van dat publiciteitsgocd is zoo zwaar
en omviingrijk, dat men er geen gebruik
vn kan maken Lat h?t publie .1 t-i in
groote at wachting leeft van de tweede ope
ning van Wcmblcy kan misschien ook wor
den toegeschreven aan dc ervaringen van
verleden jaar, die niet algemeen gunstig
waren. Hot grootste deel van hot publiefc
wil nu eenmaal in een tentoonstelling een
wat luisterrijk kermisvermaak zien of er ten
minste iets in vinden van een schoon tuin
feest. Ln daar ontbrak verleden jaar nog al
wat oiu. Men »iad der tijd toen te krap
genomen cn de wegen en paden noodden
niet tot slenteren. Ook dc gelegenheid om
te eten cn te drinken schoot tekort. In Lon
den staat men voor alles in filesop Wcin-
bley moest men voor alles ook in files
staan. Tenslotte schijnt het dat verschei
dene inzenders van verleden j'aar niet do
resultaten van hun medewerking hebben go-
had, die zij hadden verwacht. "Coor ver-
scheidenen is de zaak op een teleurstelling
uitgoloopen. De permanente ondernemers
van publieke vermakelijkheden, de bad
plaatsen aan de kust achten hun bedrijven
door do tentoonstelling bedreigden men
hoort dan ook vele stemmen, dio de wijs
heid en de wenschelijkheid van de heropen
ning in twijfel trekken.
De Tontoonstelling mftg zich onder dio
omstandigheden gelukkig prijzen den Ko
ning bereid te hebben gevonden do ope
nings plechtigheid to verrichten. Dat foit
zal de tentoonstelling terstond voor een
oogenblik in het brandpunt van de open
bare belangstelling brengen, hetgeen zo
wol noodig heeft.
De circulaires, waarvan ik hierboven go.
waagde, leggen er sterk den nadruk pp,
dat Wembley er dit jaar heel anders zal
uitzien dan verleden jaar. Het is zeer be
grijpelijk, dat ze dat doenwant oen ten-»
toonstelling, die in alle opzichten gelijk
is aan do vorige, zou al heel weinig kans
van slagen hebben. Aan de groote gebou
wen is uiteraard niets veranderd. Het uiter
lijk aspect van de tentoonstelling is geheel
gelijk aan dat van het vorige jaar, zooali
ik met eigen oogen heb kunnen zien. Maat
men heeft nu flink tijd gehad om de tui-
iku, plantsoenen, gazo xs en wegen aan
merkelijk te verbeterenen hoewel ik t9
vroeg in het voorjaar kwam om veel ver
schil te zien, verzekerde men mij, dat de
bloemenpracht van den zomer die van 't va*
rigc jaar geheel in dc schaduw zal stellen.
Dc wegon waren veel verbeterd, zoodat
do aanblik van de gronden veel prettiger
was dan een jaar geleden. Indien nu het
weer beter meewerkt en het publiek kan de
overtuiging worden bijgebracht, dat men
werkelijk van den zomer op Wembley door
Oorspronkelijke detective-roman
door R. J. BRANDENBURG.
4)
„Juist; dan zal ik nu om de thee schellen
en daarna zal ik u volledig op hoogte bren
gen van den stand van zaken".
Nadat het meisje de thee. had gebracht,
vertelde rar. Van W. Dagny alles, wat wij
in het vorige hoofdstuk aan den lezer heb
ben meegedeeld.
Het duizelde Dagny.
Haar verwachtingen waren hoog gespan
nen, maar op dit verhaal had ze toch niet
gerekend.
„U ziet, het is een zaak van liet hoogste
belang en tevens een zaak, waaraan hot
grootste gevaar is verbonden".
„Ik heb liet al aangenomen, en", voegde
ze er zacht aan loc, „ik heb er geen spijt
van".
„Het is natuurlijk heel wel mogelijk, dat
u niet slaagt", zeide mr. Van W. „maar,
nu ja, dan is dit niet anders, als u maar
heel voorzichtig bent, als de kwestie maar
geheim kan blijven, als de tegenpartij geen
achterdocht krijgt, dan zou ik de taak des
noods nog aan een ander kunnen overdra
gen. Hoewel ik niet geloof dat ik er een
meer geschikt persoon voor zal kunnen
vinden".
„Maar waarom gelooft u dat ioch", vroeg
©agnv met een kleur.
„Ik ben gewend menschen op Jiet eerste
gezicht Le beoordeetcn en ik faal zelden in
m'n oordcel".
Dit kwam er alweer heelemaal niet als'
een complimentje, maar droog en zake
lijk uit.
,.Ik wilde u nog gaarne het een en ander
vragen", begon Dagny.
Mr. Van W. knikte.
„Ik heb in het avondblad liet een en
ander over de verdwijning van kapitein
Van Til gelezen, maar heelt u misschien
ook een beter portret dan, dat, wal in het
avondblad afgedrukt stond?"
Mr. Van W. trok een der laden van zijn
schrijftafel open cn overreikte haar een
blad carton.
Dagny bekeek liet portret nauwkeurig.
..Kunt u mij nu misschien ook nog pre
cies zeggen hoe het pakje aantekeningen er
uit zag, dat is ontvreemd?"
„Het waren een drietal blauwe cahiers,
gewone schoolschriften".
„Dank u".
„Wilt u hel handscliriR van mijnheer
Van Til soms zien?"
„Ik zal op zijn kamers we! lief oen en
amder vinden, wanneer u me zijn adres
,maar geeft".
„Marnixstraat, no..., Amsterdam. 0, ja,
natuurlijk zal u de noodige volmachten
geven, benevens brieven van den minister
president, den officier van justitie en enkele
politic-autoriteiten, die u in ons land vol
ledige vrijbaid van handelen zullen ver
sohaffen cn u ook in het buitenland wel
van ecnig nut zullen kunnen zijn",
Dagny knikte.
„Ik behoef u niet le zeggen, dal u al uw
reis en verblijfkosten en verdere uigaven
fen bate van het onderzoek vergood krijgt.
Uw salaris bedraagt voorlocpig driehonderd
gulden per maand", liet mr. Van W. er ter
loops op volgen. „U accepteert dit?"
„Natuurlijk", zei Dagny, met een kleur
van vreugde.
„Dan is cr nog iets. Het is mogelijk, dat
u voor uw onderzoek een tweede persoon
noodig heeft, om u behulpzaam te zijnhet
ia ook mogelijk, dat het met het oog op uw
veiligheid wensclielijk is, dait u door iemand
wordt vergezeld. Daartoe heb ik opdracht
gegeven. Een mijner kennissen, de eerste
luitenant der huzaren Van G. is tpr uwer
beschikking".
„Ja maar, ik heb niemand noodig om op
me te passen", protesteerde Dagny.
„Dat is ook niet dc bedoeling. De luite
nant Van G., e.cn volkomen vertrouwd per
soon, natuurlijk, is van alles op de hoogte,
maar heeft dc opdracht geen actief aandeel
te nemen aan het onderzoek. U handelt, u
werkt geheel op uw eigen verantwoordelijk
heid. Van G. bemoeit zich r.engens mee. U
behoeft hem omtrent de door u verkregen
resultaten niet meer mee te deelen dan u
zelf wilt. Maar mocht u. eens raad wen-
sohc-n, in tweestrijd slaan, dan kunt u zich
tot hom wenden. Het lijkt me beter dat u
niet te vaak roet mij confereert, alleen wan
neer zich iets belangrijks voordoet, dan na
tuurlijk... En kijk u eens, u begrijpt wel,
dat uw leven, dat u aan onze zaak wijdt,
kostbaar voor ons is, nietwaar. De luite
nant Van G. heeft lot opdracht, u, wanneer
u dit mocht wenschen bij uw gevaarvolle
ondernoming ter zijde te slaan en u zoo
noodig te dekken met zijn lichaam. Van G<
epreelct vlot Eransoh, Duitsoh, Engelseh en
ltaiiaansch, hij is een onzer beste ruitera,
uitstekend bokser, schermer tn schutter. If
zult van hem ongetwijfeld een nuttig ge
bruik kunnen maken. Den u er om, als
het er op aan komt, hij is uw onderge-'
schikte. Gehoorzamen kam hij: hij is mili
tair. Maar ik hoop dat u beiden liet uitste
kend samen zult kunnen vinden.en prettig
zult samenwerken".
„Dat hoop ik ook", bromde Dagny; maar
zij scheen er nog niet veel vertrouwen in to
hébben. Toch had het denkbeeld 'dat de
jonge man zijn leven voor haar in do waag
schaal moest stellen, haar wel getroffen.
Mr. Van TV. had gescheld en vroeg aan
het dienstmeisje om mijnheer Van G. to
verzoeken bovon te komen.
Even later ging de deur open en trad een
slanke jonge man naar binnen, wien de
smoking aan het lichaam als gegoten zat.
Hij had prettige, regelmatige trekken gn
blauw zwart haar, met scheiding links. Zijn
gelaatskleur was door zon cn wind ge
bruind, loon hij Dagny stevig de hand
schudde, lachend, blonk zijn blank en
kraöhüg gebit tusschen de roodc lippen,
„Hier heeft u de jongedame, waarop ik
m'n hoop gevestigd heb", had mr. v. VF. ge
zegd.
Dagny en Van G. hadden elkaar scherp
opgenomen. .De coFsle indruk scheen bij
beidion nogal mee te vallen
„Ja, Van G.", zeide mr. v. TV,, nadat hel
drietal enkele oogenblikken over koetjes cn
kalfjes gesproken had, „nu ruoesl u om na
der kennis met juffrouw De Bruin te ma
ken, haar maar uknoodigc-n, met u te sou-
peeiwn",
„Ik had het net willen vragen; g.im-
laciüe Van G.
„Ja maar, ik...", stamelde Da^ny.
„Het is lu te laat om nog aan hel werk
te gaan, vandaag kunt u nic-ls meer doen",
zei mr. Van W.
„Ik wilde nadenken, nadenken..."
„Dal kunt u daarna thuis doen", meende
luitenant Van G.
Thuis! Dagny denkt aan liaar eenzaam
zitkamertje, waarachter het kleine onfris-
schc alcoofje, waar ze sliep.
„De auto slaat al voor', besliste, mr. v.
W. het raamgordijn, terzijde schuivend en
naar buiten ziende.
„Vooruit, dam maar!" zei Dagny, zij lach-»
le en haar oogen schitterden.
HOOFDSTUK III.
Intermezzo.
Dagny voelde zich in de zachte kussrna
van dc auto gedoken hoogst behaaglijk. Het
gesloten coupéTje gleed langzaam over het
Haagsche asfalt, door de drukke straten.
Dc menschen gluurden nieuwsgierig naar
binnen.
Gezellig brandde hel cleclriïchc lampje;
de spiegelruiten vingen Jichlglimpcn.
Tegenover haar zal luitenant Aan G. Zijn
donkere oogen waren op haar gezichljc go-
^aanleiding let onze kennismaking is
wel een eigenaardige", begon lnj een gc.
zei Dagny, „ik had. nooit kunnen
droomen, dat deze dag zoo voor mij zou ein
digen".
Hel was haar werkelijk ot ze een sprookje
doorleefde. Vanmorgen nog een werkloos
dypistetje, zat zij vanavond in een mooien,
g'.immenden auto en ging soupe'ercn met
een aardigen,"knappen man.
(AVprdt vervlgd), j
