No. 19933.
WOENSDAG 4 MAART
Anno 1925
Ott nummer bostaat uit DRIE Bladen
EERSTE BLAD.
Officieele Kennisgeving.
Ons Kruiswoord-Prijsraadsel.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van heden. I
IDSC
PBIIB DER AD VERTE NTIENi
80 Cli. per regel. BIJ regeiabonnement belangrijk lageren prijs.
Kleine Advertenüên, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en
ïaterdags 50 CU., bij een maximum aantal woorden van 80,
Incasso volgens postrecht. Voor eventueels opzending van brieven
10 CU. porto te betalen. Bewijsnummer 6 CU.
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor
Directie en Administretie 175 en 1835 Redactie 1507.
Postchèque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54
PRIJ8 DEZER COURANTi
Voor Leiden per 8 maanden 'ƒ2 35, per week
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week
Franco per post 2.35 4" portokosten.
70.18.
0.18.
GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP.
Aan den gemeentelijken Vischwinkel,
Vtsclimarkt 18, tel. 1225, iè DONDERDAG
verkrijgbaar: SCHELVISOH f 0.18f 0.20
I 0.48, SCHOL A f 0.20—f 0.35, BOT
f 0.16, Geh. KABELJAUW A 1 0.23 per pond,
BARING A f 0.05 per stuk en IJBOKKING
bij aanvoer.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgem.
Leidea, 4 Maart 1925.
De oplossing ia aldus:
m
HORIZONTAAL.
1 klein vaartuig kano of cano.
6 tegenovergestelde van jonge oude.
9 groente selderie.
18 voorzetsel in.
16 grint kiezel.
16 voorzetsel op.
17 jong dier lam.
19 viervoetig dier ezel.
20 grootvader opa.
21 muziekstuk opns.
28 lengtemaat el.
24 vierhandige zoogdieren npen,
26 deel van een dak ozie.
27 Arabisch opperhoofd emir.
28 een snarensp eel tuig der ouden lier.
89 de helft van een andere uitdrukking
voor te goeder trouw bona.
05 een stuk doek, dat men in een zeil zet
om het van onderen te verbreeden
■k fleer.
De loting tusschen de 251 goede oplos
sers had het volgende resultaat:
1. Mevr. LOTSY, Valkenburg (Z.-H.) een
groote zilveren portretlijst.
2. S BUYS, Vreewijkstraal 20, Leiden,
een rookstandaard.
3. F. H. KRIEK Jr., Hooglandsche Kerk-
gracht 16. Leiden, een inktkoker van
Gondscb aardewerk.
4. M. DE MEIJ, MaurHsstraat 11, Leiden,
een rookgamitnnr van Gondsch aardewerk.
5. Mej. T. DE BOER, Voorstraat 43, Kat-
wijk-aan-den-Rijn, een zilveren portretlijst.
Vele inzenders hadden hun oplossing ver
gezeld doen gaan van gedichten, min of
meer goed geslaagd, ol van Iraaie teeke-
ningen. De mooistehiervan was zeker wel
die van den heer J. J. J. VAN BEEK, Gal-
gewaler 14, waarom wij besloten hebben
hem een exira-prijs toe te kennen. De origi
neels teekening hangt ter bezichtiging in
onze Tijdingzaal, een verkleining er van
vinden de lezers hieronder afgedrukt.
Bij de meeste foutieve inzendingen
schuilde de fout in het woord „atalanle",
waarvoor velen „atalanta" hadden geschre
ven, terwijl weer anderen er „atelanta" van
hadden gemaakt
De tweede moeilijkheid vormde het woord
„ozie". dat blijkbaar bij de meeste Inzenders
onbekend wasdit is het over den muur uit
stekend gedeelte van het dak, waarvan de
regen afdruipt. Het restje der foutieve oplos
singen waren meerendeels overtredingen
legen de woorden „Ate" en „adel".
De prijzen kunnen vanaf morgen aan
onze Bureaux worden afgehaald.
DE DIRECTIE.
81 bloedverwant pa.
82 een licht Engelsch' vaartuig kits.
S3 kleedingsluk rok.
3-4 philosoof Kant.
86 boom elk. J N
37 voorvoegsel on.
33 Zuidvrucht ananas.
40 afkorting e. a. A I j
41 vlinder atalante.
43 stand adel.
46 erkentelijkheidsbetuiging ss dank.
VERTICAAL.
2 spil van een wiel as. 1.
8 lichaamsdeel nek.
4 vettige vloeistof olie,
6 slad in Rusland Orel.
6 een nachtvogel nil, f
7 lidwoord de.
8 gewicht —kilo,
10 aanwijzend voornaamwoord desa.
11 als no. 19 horizontaal ezel.
12 stel span.
14 een groot Keizer - Napoleon,
16 handeling operatie,
18 toonkunsft mnziek.
20 meening opinio.
22 opschik sier.
24 toestand van razernij amok,
26 een bijwoord er.
27 getij eb. r f
30 12 dozijn gros. r'
31 lange boom paal.
34 geluid knaL
35 deel van een kaak tand.
38 onheilaanbrengende Godin Als.
89 een gebiedende wijs sta.
41 het jaar onzes Heercn, verkort AJ),
42 voegwoord en.
44 meisjesnaam Anna.
45 een kaartspel skat
Pilgrim-Fathecs-Genootschap.
Hedenvoormiddag had in de Doopkapel
der Pieterskerk alhier een samenkomst
plaats van het bestuur, teden en gencodig-
den van het Pilgrim-Fathers-Genoolschap,
ten einde een krans le leggen op hel graf
van John Robinson, die heden driehonderd
jaren geleden aldaar werd begraven.
Het gezelschap, dat vrij talrijk was, kwam
bijeen in de consistoriekamer dezer kerk,
waar verschillende herinneringen van Ro
binson in woord en beeld waren neergelegd,
waaronder ook het begrafenisboek uit dien
tijd, waarin mede de begrafenis van Robin
son opgeteekend is.
Onder de aanwezigen waren ook mevr. De
GijselaarViruly die haar echtgenoot, on
zen burgemeester, die door ambtsbezigheden
was verhinderd, vertegenwoordigde; de rcc-
tor-magnificus prof. mr. A. J. Blok en de
secretaris van den Senaat, prof. W. de Sit
ter, prof. dr. A. Eekhof; als vertegenwoordi
gers van den Kerkeraad der Ned.-IIervorm-
de Gemeente dr. Locher en ds. Beekenkamp,
regenten van het Jan-Pcsijnshofje en enkele
andere dames en heeren.
De heeren Canon Mervyn, uil Den Ilaag,
en Wn. Thomson, uit Amsterdam, vertegen
woordigden Engeland en Amerika.
Toen het gezelschap, voorafgegaan door
prof. dr. Van Nes en dr. Plooy, uit de con
sistoriekamer naaf de Doopkapel ging, be
speelde de organist, de heer Duyster, het or
gel, waardoor de wijding der plechtigheid
werd verhoogd.
Van de gelegenheid om getuigen van deze
plechtigheid, die een openbaar karakter
droeg, te zijn, had verder een klein getal
personen gebruik gemaakt.
Prof. Van Nes sprak na een hartelijke be
groeting, tot de aanwezigen en het bijzonder
tot hen, die hier Engeland en Amerika ver
tegenwoordigden; tot mevr. De Gijselaar en
tot de vertegenwoordigers der Leidsche Hoo-
geschool, en nadat hij er zijn leedwezen
over uitgesproken had, dat de burgemeester,
die als bestuurslid veel voor het Genoot
schap voelt, verhinderd werd de bijeenkomst
bij te wonen, sprak hij de volgende gedach
tenisrede uit:
„I-Iet zal u niet verwonderd hebben, dat
het PiLgrim-Faihere-GenooLsefwup te Leiden
dezen dag niet onopgemerkt heeft willen la
ten vooifcijgaan. Immers, het Ls heden drie
honderd jaar geleden, dat John Robinson,
de predikant en leidsman van de kleine ge
meente, die om aan de plagerijen en de
vervolgingen, in het geboorteland te ontko
men, in ons vaderland een toevlucht had
gezocht en gevonden, in deze Pieterskerk
begraven word. Geen Amerikaan bezoekt
deze stad, of hij staat althans een oogen-
blik eerbiedig stil voor de bronzen plaat,
die in 1891 aan de buitenzijde dezer doop-
fcaped te zijner herinnering is aangebracht,
met het opschrift: In aeterna memoria erit
Juslut. En dan gaan de oogem van den be
zoeker vanzelf naair het Jean-Pesijns-hof
aan de ovenzijde, gelegen op de plaats van
„het huis met de groene deur", waar Ro
binson heeft gewoond en waiar zijn gemeen
te vergaderde, daifc ook zijn sterfhuis is ge
worden. Want Robinson is zelf niet meege
gaan naar de Nieuw» Wereld; er was afge
sproken, dat hij doeo zou wat de meerder
heid deed, etn de meerderheid bleef in Lei
den. Toch bleef hij In correspondentie met
de vertrokkenen, en liet het hun niet aan
zijn geestelijken raad ontbreken. Wel heeft
hij de begeerte gevoed zelf ook de groote
reis te maken, maar heit is hom niet moge
lijk geweest, misschien ook wel ten gevolge
van den staat zijner gezondheid; op den
eereten Maart van het jaar 1626 weid hij
opgeroepen tot die andere veel grootere reis,
die geen sterveling gespaard blij Pt; nog
Slechts 49 jaar ou<£
Zijn kort leven is bij uitnemendheid
vruchtbaar geweest Het zaad, door hem in
de harten zijner gemeenteleden gestrooid,
heeft rijke vruchit gedragen in die Nieuwe
Wereld, welke zoo veel aam de Pilgrim
Fathers te danken heeft. Om strijd zijn zijn
verdiensten geroemd in 1920, toen wij het
derde eeuwfeest van het vertrek der Pil
grim Fathers en de afvaart der „Mayflo
wer" gevierd hebben. Br is toen ook een
oogenblik sprake geweest van een monu
ment in deze kapel, om de nagedachtenis
van dezen groobên man te earen. Het plan
kon evenwel niet uitgevoerd worden. Even
min als dat andere, om zijn werken op
nieuw uit te geven. Zoo bleef ons niets an
dere over dan de bescheiden hulde, waar
toe wij u op dezen dag uitgenoodigd heb
ben.
Ik sprak van een groot man, en meen
daarmede niet te veed te hebben gezegd. Ik
bedoel daarmede niieit, dat hij bijzonder be
kwaam was. Hij was dat zeer zeker
naar het getuigenis zijner tijdgenoolen.
Hij was thuis irn de klassieken, wier
woorden hij gaarne aanhaalde. Hij was
bed/reven in de theologische wetenschap
zijner dagen, en een gevreesd tegen
stander in de academische disputen, die
teen gehouden werden. Niet zonder reden
is hij op 8 September 1615 benoemd tot
eerelid v-am de Leidsche Universiteit. Maar
zoo zijn er velen geweest, bij wie wij er
geen oogenbiik aan denken om ze groot te
noemen. De grootheid van Robinson be
staat veeleer hierin, dat hij met al zijn be
kwaamheid klein dacht van zichzelf en
BINNENLAND.
Hulde aan de nagedachtenis van John
Robinson te Leiden. j
Vergadering van de Ver. tot Instond,
honding der „L.a.w.e.t.": tentoonstelling in
September; seizoensopening van 20 tot
28 Maart. i
Van Regeeringswege is een prijzen.
conti61ecommlssie Ingesteld. i
Het ontwapeningsvoorstel der sociaal,
democraten.
De Passage te Zandvoort is in de asch ge.
legd. V
BUITENLAND.
Het veiligheidsvraagstuk. Dnltschland's
ontwapening en de ontiniming der Keul-
sche zone.
Debat in het Engelscbe Hoogerhnis tus
schen Asqnith en Cnrzon.
De Gezantenraad heelt de beslissing over
het rapport over Dnitschland's nalatigheden
Inzake ontwapening uitgesteld.
Hitier loopt gevaar weer te worden opga
borgen.
Het Tnrksche kabinet Fethi bet is alge.
treden.
grout van zijn God, dia hem sterken zou tot
het vervullen van zijn roeping. Zoo heelt
hij den moed gehad om zioh één le verkla
ren met de vervolgden, en aJ hun moeiten
te deelen. Zoo heelt hij een deel van zijn
gemeente laten uittrekken naar de vneomdte
landen als, gelijk zij genoemd zijn, „ven-
turens for (he Kingdom"; ondanks alles
trouw aan zijn vaderland en zijn aandoe hen
Souverein, verloor hij nimmer de belangen
van Gods Koninkrijk uit het oog.
Overtuigd Calvinist, leider zelfs van een
openbare disputatie, in 1615 (ogen het Ar-
minianisme, was hij toch te diep doordron
gen van eigen beperktheid en feilbaarheid,
om eigen inzicht voor onverbeterlijk aan te
zien, Niet zonder reden zijn do woorden uit
zijn afscheid-rede tot de heengaande® be
roemd geworden, waarin hij hen vermaan
de ham niet verder te volgen dan hijzelf
0hri3lus volgde. Zoo God hun lefo open
baardie door een ander Zijner instromen.
ten, zij moesten het even willig aannemen
als zij het steeds gedaan hadden uit zijn
mond. Hij betreurde het, dat Lutheranen
en Calvinisten niet verder wilden gaan dan
Luther en Calvijm, en bij hun Hervormei»
het verstand van Gods openbaring wilden
afstuiten. Zulke woorden In dien tijd vor
men zeker een hooge uitzondering. Maar,
pleitte hij aldus voor het progressie! karak
ter van de openbaring Gods ol liever van
haar recht verstand, wij mogen geen oogen
biik twijtelen aan den positieven aard
zijner geloofsovertuiging. Geen scepsis heeft
hem verlamd. Doch hij was er van over
tuigd, dat God nog meer waarheid en licht
had, die Hij zou te voorschijn brengen uit
Zijn Woord.
Zoo bracht hij voor zichzelf de leuze van
den Dooper in practijk: Hij moet wassen,
ik moet minder worden. Dat ia de weg tot
ware grootheid".
Na deze rede, met gevoel uitgesproken
en aandachtig aangehoord, speelde pog-
maaJs liet or^el en voegde do Voorzitter
den krans bjj dien, welke reeds vroeger
op het graf was neergelegd.
De secretaris, dr. D. Plooy, deelde mede,
dat berichten ran verhindering waren in
gekomen van prof. Ad. Dussmann, Berlijn,
van de „société de l'Histore du Protes
tantisme francais", en van dr. Rende! Harres,
Manchester, die oen hartelijken brief hud ge
schreven, welke door dr. Plooy werd voor
gelezen, terwijl tevens uit zijn naam witte
Bloemen werden neergelegd op net graf.
Hierna trad naar voren Canon Mervyn,
die er op wees, dat het een groote bijzon
derheid mag worden beschouwd, dat hier
driehonderd jaar, nadat John. Robinson word
begraven, nog aan dit feit wordt herinnerd
en aan diens nagedachtenis buide wordt
bewezen. Dit mag als een bewijs beschouwd
worden van groote beteekenis van den man,
wien het geldt, maar tevens als een eet
voor het land, dat eenmaal aan den Pilgrim
Fathers gastvrijheid verl ende; dat teen reeds
als het land der vrijheid werd erkend en
geroemd. Hij deed uilkomen, dat de drie
naties, die in dit feit als het ware op
den voorgrond komen, Nederland, Engeland
en Amerika, de draagsters zijn geweest van
de beginselen der vrijheid.
Hij dankte voorts de Universiteit uit dia
dagen, die met haar schild de Pelgrim
Fathers heeft gedekt en die ook in later
eeuwen de vrijheid van geweten eteeth
beeft gehuldigd.
