Humor uit het Buitenland.
ENGELSCH ALLERLEI.
r Je kuDt steed® maar wew een nieuwe koopen. Laar®,
koe lever Je hem dat tocht
0. dan kom Ik maar wou eens in Plet'e kantooi
met md ding op dat ik self gemaakt heb.
(London MaJL)
Niet om aanmerkingen te makon lieve: het zal wel
aan het recept van deze puddiDg liggen, maar ze smaakt
naar een drukfout (Passing Show.)
Grootvader: Wat wil Je Je gezicht niet lateD was-
schcD? Nou, toen ik een kleine Jongen was. toen werd hef
lederen dag gewaaschen.
Marlet Je: Ja, en kijk het nou la. (Uumonet)
Leerling van een handelscursus (die bet }a woord gekre
gen bee(t): Goeden naeht liefste, socdra ik thuis kom,
tal ik Je onze afspraak even schriftelijk beve-iieen
(London MalL)
Massa woorden van een letter, zegl
(Puneb
Do architectuur gelijk aan die van de
oude wereld.
Er bestaat een stijl in do praehislorische
architectuur, die bekend ia als de kyclo-
piache. Men vindt hem op de eilanden van
den Stillen Oceaan, in Mexico, Midden-
Ainerika, Griekenland, Thracië, Spanje,
Azië, Klein-Azië, de Krim, Italië, Pho^-
nicië, op Ereta en nog veel andere plaat
ten. Hij toont overal dezelfde karakteris
tieke, zorgvuldig bewerkte steenblokken,
die in gewicht van 30 tot 120 ton varieeren.
Voorbeelden van deze architectuur bestaan
in Tiahuanaco in Bolivië en in Peru, waar
zij do fundamenten van verscheidene Inca-
ruïnea vormen. Tiahuanaco was voor de
lncaa hetzelfde mysterie als voor de ar
ohaelogen van tegenwoordig. Op de Karo-
\inen, in Tunis en in de nabijheid van de
kust van Youcatan bevinden zich wegge
zonken steden. In Columbia onderzocht epn
Araerikaansche expeditie in het jaar 1922
een uitgestrekt gebied van voorhistorische
dorpen en straten.
,,Ik heb dezelfde oude architectuur in
het hart van Brazilië gevonden. Stóm van
verwondering stond in do Catingawoilden
van Bahia temidden van chaotische ruïnes
van een door njuren omringde stad, waar
van veel begraven was, op een plaats, die
een plein scheen te zijn. Ik zag een reus-,
achtigen monolith, op den top waarvan nog
de restanten van een verweerden steenerf
figuur aanwezig waren.
Ik zelf heb de stad in Bahid niet ontdekt.
De vroegere consul-generaal van Rio do
Janeiro, generaal-overste O'Sullivan Bcare
werd er in 1913 door een Caboclo heen
gebracht en teekende haar ligging voor mij
op een kaart. In 1921 trok ik er alleen heen.
minder omdat ik daar de voorkeur aan gaf,
dan omdat ik mij de luxe van tochtgcnoo-
ten niet kon. veroorlooventegelijkertijd
echter ook, omdat het voor évn man alleen
of een kleine expeditie gemakkelijker is,
de gevaren van de zwervende Indianen to
overwinnen. Daai'om neem ik maar twee
tnenschen mee op de expeditie mijn zoon
en nog een man. Een grooto expeditie zou
zeker door de Indianen vernietigd worden.
Maar hoo interessant dit ook moge zijn,
het verschrompelt in vergelijking met de
archaeologische overblijfselen in andere
rieelen van Brazilië: de gebieden tusschen
de rivieren Xinga cn Tapojez, op de Zui-
lijko waterscheiding van de Amazonerivier,
die dezen keer ons doel is. Daar bestaan
oude steden, die niet alleen op groote vlak
ten zijn uitgespreid, maar waarvan ver
scheidene zich nog in buitengewoon goed
geconscrveerden toestand bevinden. Zij zijn
alle van kyclopischen stijl.
De moeilijkheden der Libei&le Partij.
De vorige week hebben wij een groote
conventie van Liberale politiek gehad Er
was een geestdriftige vergadering in de
groote Albert Hall, waar Asquith en LLoyd
George elkaar in geestelijken zin omhelsden
Toch schijnen deze plechtigheden de Libe
rale Partij niet in een betere positie te heb
ben geplaatst. Er is geen twist uitgebroken
tusschen de mogelijke leiders over liet lei
derschap. Nochtans heerscht er op dit punt
bij vele leden gevoeligheid. Een groot deel
der Liberalen, die Lloyd George wantrou
wen, hebben hun vijandigheid niet prijsge
geven. Maar een grooterc moeilijkheid is
de afwezigheid van een program. Men heeft
er wel een opgesteld, maar het bevat heel
weinig dat elk fatsoenlijk burger tot wel
ke partij hij ook zou behooreu niet zou
onderschrijven. Het nieuwe liberale program
is slechts een resumé van do thans gang
bare politieke gedachte, met toevoeging van
een paar twijfelachtige reliquieen van de po
litiek van voor den oorlog. Het program
«chijnt niet dc wapens of de bezieling te le
veren voor een succesrijken strijd. Een van
do voorstellen dat het Liberalisme zich
legen de tirannie der vnkvercenigingen zou
keeren werd koel ontvangen. De zaak zui
wel zijn dat men niet maar op stel en sprong
een partij nieuw leven kan inblazen. Wan
neer de behoefte zich van buitenaf doet ken
nen, dan volgt het vechtprogram vanzelf.
Churchill en de Admiraliteit.
Men hoort veel gepraat veronderstel
lend over wat er achter de schermen
voorvalt tusschen Winston Churchill, met
zijn nieuwen zin voor spaarzaamheid, en de
heeren van de Admiraliteit, wier behoeften
naar men aanneemt een flinke belas
tingvermindering in den weg staan. De libe
rale pers vindt er niets in te zeggen dat de
poging van den Schatkist-Kanselier, eenige
dagen geleden in een rede gedaan, het pu
bliek ten aanzien van belastingverlaging te
ontmoedigen, de openhartige, erkenning in
houdt dat hij in de ontmoeting hel onderspit
heeft moeten delven. Er is nog nimmer een
Kanselier van de Schatkist geweest, die
weerstand heeft durven bieden aan de
eischcn van de Admiraliteit. En indien er
zoeals het gerucht gaat een groote ver-
hoo^ing zal zijn in' de vloólbegrooting, dan
is net maar al te waarschijnlijk dat er niet
tolleen geen belastingverlaging zal komen,
maar dat bezuinigd zal moeten worden op de
diensten voor openbare gezondheid en op
voeding. Men gelooft dal de Admiraliteit de
rest vraagt van de acht kruisers, die haar in
1923 waren beloofd en die Ramsay MacDo-
nald verleden jaar tot 'vijf terugbracht. In
minlsterieele kringen houdt men vol dat het
Protocol van Gnève niet dood is; en er
bestaat daarom hoop dat dit jaar een ontwa-
penings-conferentie zal zien. Mocht dit plan
mislukken dan is er nog hel vooruitzicht dat
Coolidge een nieuwe conferentie te Washing
ton bijeen laat roepen. De regeering hier
overlegt nu of het niet beter en meer econo
misch zou zijn het grootere bouwprograin
aan te houden totdat men meer peil kan trek
ken op de mogelijkheden van een conferen
tie. Er is nog een andere hoop. Churchill ge
waagt in zijn boek van geheimzinnige geld
sommen die hij in zijn tijd aan de Admirali
teit wist te vergaren, door links en rechts
bijeen te schrapen; die bedragen werden de
kern van de lucht vprdedigingsvloot in de
eerste maanden van den oorlog. Als hij die
methode eens verlrouwelijk overbracht aan
dc huidige bazen van de' Admiraliteit!
Hei woningvraagstuk.
De regeering doel vastberaden pogingen
het huizenvraagstuk op te lossen; tot nu toe
heeft zc don bouw van niet minder dan
J 98.000 nieuwe huizen gesanctioneerd. Maar
het is minder eenvoudig die huizen in het
leven te roepen; en zelfs de kwestie van hun
vorm en bouw is nog niet geregeld. Men
zoekt in alle richtingen' en alle methoden
schijnen een kans te krijgen.
Pioefwoningcn van allerlei typen wor
den thans over het geheele land gebouwd.
Engeland schijnt zeer begeerig op dit ge
bied van den huizenbouw van andere lan
den (e leeren. Eenige maanden geleden
bezocht een commissie van het gemeente
bestuur van Liverpool Amsterdam om er
tc zien hoe men er huizen van beton bouwt
Technische hoofdambtenaren van den Lon-
denschen Graafschapsraad hebben eenige
dagen geleden dit voorbeeld gevolgd en
zijn met een hoofd vol leerzame indrukken
teruggekeerd. Een paar dagqp na hun te
rugkeer vernam men dat de woningcommis
sie van den Londenschen Graaischapsraad
voorstelt 2000 huizen te laten bouwen vol
gens het beton-stelsel. Neville Chamber
lain, minister voor Gezondheid, en daarom
van de huizen, woonde een lezing in be
sloten kring bij van dr. Keppler, uit Am
sterdam, die was uitgenoodigd door de re-
geering8commi88ie voor het onderzoek van
verschillende vormen voor woningbouw, om
een uiteenzetting te geven van de vijf vor
men, die in Amsterdam waren beproefd
Do* spreker gaf de voorkeur aan beton
Minister Chamberlain dankte dr. Keppler
voor zijn belangwekkende voordracht cn
zcide dat de lezing een voorbeeld was van
internationale samenwerking voor het op
lossen van gemeenschappelijke maatschap
pelijke vraagstukken. De samenwerking
van de vakvereenigingen in het bouwbedrijf
is hier nog een teer punt. Die vakvereeni
gingen zien de nieuwe constructie-vormen
met staal, beton enz. met wantrouwen aan.
De achterstand is echter zoo groot, dat
nieuwe bouwvormen noodzakelijk worden,
althans totdat het aantal geoefende bouw
vakarbeiders groot genoeg is geworden om
het tekort te kunnen inhalen.
Het groote graan-mysteric.
De stijging im den broodprijs houdt 'aan
én veroorzaakt veel ongerustheid. Ondanks
do vorschende vragen, die door de Ko
ninklijke Commissie, belast met het. on
derzoek naar de duurte v»n voedsel, won-
den gesteld aan de getuigen, dio voor haar
verschijnen, Zooals de groote importeurs
van vléesch beweerden, daft de prijzen wen.
den vastgesteld in Argentinië (waar veel
vleesch voor Engeland vandaan komt) en
dat hun eigen winst minacE dan een far
thing per pond bedroeg, zoo verklaren nu
de molenaars en de meelhaudelaars dat zij
volkomen aan dc genade van Chicago zijn
overgeleverd en dat dc wipst hier in En
geland miniem is. Een directeur van een
groote meel-combinatie ging zelfs zoo ver
te verklaren ,,dat er in het maalbedrijf
geen winst wordt gemaakt/' Zelfs een lid
van de Commissie kon daarbij niet zijn ile-
corum bewaren cn liet een uitroep van on-
geloovigheid hooren. Cynicussen wijzen op
de paleisachtige kantoorgebouwen, welke
deze combinatie onlangs in de City heeft
laten zetten, als bewijzen van het tegen
deel. De genoemde directeur beweerde ook
dat Rusland verantwoordelijk is voor den
huogen broodprijs, omdat het tegenwoordig
niet meer als verkooper doch als kooper op
de graanmarkt van de wereld verschijnt.
Men gelooft er niets van en is overtuigd
dat de oorzaak elders ligt Niettemin kun
nen de aankoopen van midden-Europee^
sche landen en de teleurstellende oogst in
Canada als belangrijke factoren worden be
schouwd bij de opwaartscl^e beweging van
den broodprijs. Engeland is in deze zaak
hulpeloos. Dag aan dag lee$t men vap doiie
graanspeculaties in Chicago, die den prijs
hooger hebben opgevoerd dan in dertig jaar
het geV-%1 is geweest. Het schijnt dat ieder
een in Amerika in graan speculeert, kan
toor jon gatjes 6 p zelfs meisjes. En al is men
hier nog niet zoo ver, erkend wordt niette
min dat er hier ook menschen genoeg zijn,
die graanspeculaties wagen. De deskundi
gen zeggen dat het gevaarlijk zou zijn aan
koopen stop te zetten omdat dc voeding
der bevolking natuurlijk voortgang moet
hebben, zoodat overwegingen van prijs pas
in de tweede plaats komen.
Ben dwaze staking.
Wij zijn er aan gewend geraakt dat-
werklieden gaan staken onder onbeduiaon-
de voorwendsels. De staking van de vorige
week van leden van vakvereenigingen van
electriciens, die diensten onderhouden in
bet paleis van den Koning cn in regeerings.
gebouwen in Whitehall, was een nieuw
voorbeeld van het uiterste, dat vakverecj-
nigingsnmnnen bereid zijn te gaan, om hun
wenschen te doen eerbiedigen- Een e leem
den met drie dienstjaren ift Fransrijk was
als invalide uit het leger ontslagen met
een pensioen van een paar shilling per
week. Hij raakte achter met zijn contribu
ties vooy zijn vakvereenigingzijn pfdee-
ling gelastte zijn schorsing voor drie maan
den en verzocht den minister voor Open
bare Werken hem te ontslaan. Lord Peel
weigerde partij te zijn in de zaak en zich
te bemoeien meti een vakvereenigingstucht.
Het resultaat was dat een MXX) man het
werk neerlegden. Indien dc winter streng
was geweest dan zou deze staking veel on
gemak hebben veroorzaakt. Maar gelukkig
viel net feit samen met zacht weer en bet
ongemak bleef beperkt tot trappen loopen
omdat de liften niet werkten. Aanvankelijk
was do staking zooals het heet „wild".
Maar na eenige dagen nam de betrokken
vakbond na afkeuring te hebben uitge
sproken over dc maatregelen, door de af
deel ing genomen haar onder zijn hoede
en kregen de stakers stakinsgeld uit de
bondskas. Een vooraanstaand arbeiderslei
der veroordeelde do staking ronduit en was
van meening, dat andere middelen hadden
kunnep worden aangewend om het geschil
tot oplossing te brengen, „maar" zeide
hij ,,nu de mannen in moeilijkheden zqn
geraakt, moeten wij ons best doen hen er
uit te redden." Dit is een leerzaam voor
beeld va»u de macht der extremisten in de
vakvereenigings-organisaties. Herhaaldelijk
worden dc vakbonden gedwongen, tegen hun
beter oordeel in, lokale stakingen te steu
nen opdat communisten geen afschoiding
zullen bewerken in hun gelederen. Lord
Peel noodigdc dc betrokken vakvereeni
ging uit met hem te komen praten en men
vond eenoplossing. Maar zulke voorvallen
doen het vakvereenigingswezen van Enge
land geen goed
UIT DE PBItS.
Misbruik van positie?
In het „Weekblad van hot Recht"
vinden we het volgende ingezonden stnk-
van nir. van der Lee, te Rotterdam.
Donderdag 5 Febr. anno 1925 roept in
de gemeente Ameide de dokter, een zeer
achtenswaardig mail, mijn hulp in, omdat hij
door den gemeenteveldwachter met arrestatie
wordt bedreigd, indien hjj z'.ch niet onmid
dellijk naar de woning van don burgemeester
der gemeente begeeft, ten einde aldaar door
burgemeester en wethouders te worden ver
hoord.
Ik ga met den dokter naar diens woning
en inderdaad, vijf minuten lat?r vervoegt
de veldwachter zich daar met de> mede-
deeling, dat de dokter onmiddellijk bij den
burgemeester ontboden wordt; bij weigering,
heeft hij last den dokter „mede te nemen".
Op mijn vraag, wat er aan d1 hand is err
welken rechtsgrond dit bevél beeft, ant
woordt de veldwachter, dat de burgemeester
van raeening is, dat de dokter hem tegen
werkt en dat hij zijn bevoegdheid ontleent
aan des burgemeesters kavel. Nadrukkelijk
wordt geconstateerd, dat mijn cliënt weigert
vrijwillig mede te gaan en dit gedwongen
en slechts in gezelschap van mij doet.
In de woning van den burgermester ge
komen. worden wij door dei v ldwac'ltSer
aangediend. Na eenige oogenb'ikken komt
de burgemeester de trap afstormen, rent
naar de voordeur, rukt deze op:n .en be
veelt den veldwachter mij de deur uit te
zetten. Ik tracht iets in het midden te bren
gen, doch de deur valt reeds' achter- mij
in hel slot en mijn cliënt in ik zijn ge
scheiden.
Van haifnegen tot kwart voor elf is mijn
cliënt door het college van E. en W. ver
hoord, waarbij naar mijn cliënt mededeelt
de veldwachter als secretaris fungeerde.
Na afloop van dit verhoor moest cliënt den
burgemeester zjjn eerwoord geven dien
nacht zjjn woning niet te verlaten, daar
hij anders in het cachot zou worden gestopt.
Bedenk ik, dat de eenige dokter iu dit
afgelegen dorp do meest onmisbare rnenseh
is, dat dezen dokter zelf binnen eenige da-
:gen gezinsvermcerdering te wachten staat
en dal deze burgemeester nog maar enkele
weken zjjn ambt bekleedt, zoo moet mij de
vraag van de lippen of in de gemeente
Ameide het gezag is gelegd in handen
van een burgemeester, aan wien onder meer
art 157 en 158 van de Grondwet onbekend
zijn, öf hoe op andere wijze deze handelwijze
kan worden verklaard.
De redactie voegt hier aan toe:
Het verhaal klinkt wel buitengewoon
ongelooflijk. Een zeer ernstig onue zoek is
weï dringend gewenscht.
De weeldebelasting.
De „M iddel bur gs ch e Crt.' zegt:
Een belasting op weelde goed: Ieder
een is er vóór. Maar is het weelde, om
voor zaken in een andere stad t9 moeten
logeeren of eten? Tooh wordt ook daarvan
10 pet. weeldebelasting geheven. Er wordt
nu toch al geklaagd, dat het hotelleven
en het eten in een restaurant in ons land
zoo duur is, zoodat de handelsreizigers veel
meer dan vroeger door hun lastgevers ge
noopt worden om zooveel mogelijk de reizen
te beperken tot één dag uit-en-thurs. Nu
komt daar weer 10 pet, bij. Dat word: een
zware belasting op- het zak-n-dn-.-, een
andere stad.
Het wetsvoorstel kent echter g:-e i, onder
scheid. Alles 10 pc.t. Is daar geen. midd^r
tegen te vinden?
Een vergelijk met de heffing van der
gelijke belastingen in andere landen als
België, Frankrijk en Duitsehland, gaat niet
zuiver op. Men behoeft maar bij onze Zuider
buren te gaan kijken, ora vast te stellen,
dat het caféleven en het eten in restaurants
daar een heel andero beteekenis heeft dan
bjj cns. Men leeft daar v;el meer buitens
huis, wat meestal als een soort luxe kan
worden-aangemerkt. Maar een Nederlander,
zc-Ifs «en overgroote meerderheid in de
groote steden, eet slechts bjj groo - uit- -
zondering „buiten de deur", d.w.z. in een
restaurant. De meeste bezoekers doen het,
omdat ze het móeten. En als het een ffln
diner uit luxe is, zal dat als regel wel te
constateeren zijn aan den prjjs.
Maar daarbij heeft men het weer: dat
onderscheid van groote en kleine verterin
gen negeert Minister Colijn, en nog wel ter
wille van een zuiver fiscaal belang. Hg
voorziet, dat bij het vrijstellen van kleine
verteringen de restaurantbezoeker zal trach
ten do groote verteringen in kleine te split
sen. En inderdaad zullen velen gochem ge
noeg zijn om dat te probeeren. Maar is d«
belastingfiscus dan zoo weinig vindingrijk,
dat bij als eenig hulpmiddel daartegen slecht»
weet voor te stellen: dan maar hlle ver
teeringen belast, ook dio waarop de kwalifi
catie van „wedde" zeker niét toepasselijk
is?
Daardoor is het aan minister Colijn gelokt
zijn voorstel zeer eenvoudig te maken wat
belastingtechniek betreft. Maar het is er
cok zeer bedenkelijk lomp en grof door
geworden. 7.66 zelfs, dat we het in dezea
vorm ontoelaatbaar achten.
Er is nog een reden, waarom men een
dergelijke belasting in ons land niet maaï
zoo zonder meer gelijk kan stellen met de
overeenkomstige belastingen in Daitszhlan^
België en Frankrijk. In die drie maanden
heeft me.: er o.a. door willen treffen den
sterken stroom buitenlanders, die er in de
dogen van fage valuta heen trokken. In
ons land kan men niet op een sterken
stroom vreemdelingen roemen. Het kost de
grootst© moeite za hierheen te krijgen, want
ons land is berucht duur. Nu gaat men het
nog duurder maken.
En aan den anderen kant geeft men aan
do Nederlanders een aansporing om voor*
bun vacantietijd geen plannen te maken
voor een verblijf in bet eigen land, want
daar komt 10 pet. op. Er zijn nog altijd
landen over, waar die niet geheven worden.
e voorzien een storm van verzet uit de
kringen van onze hotel-, pension- en iww-
tauranthouders.
De benoeming van dr. Palache.
Prof dr. H. Y. Groenewegen bespreekt in
„De Hervorming" de benoeming
van dr. Palache. tot hoogleeraar in de Seml
tische talen en de uitlegkunde in het O. Ti
aan de Universiteit van Amsterdam tm
schrijft o. a.:
„Is de 8choone vraag van Nathan den
Wijze: „Zijn Jood en Christen meer Jood en
