No. 19918
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 14 Februari
Vierde Blad. Anno 1925.
Mantels - Costumes en Japonnen
Naar tiet Binnenland van Brazilië.
Brieven uit Egypte.
nr.
SPORT.
B BUITENL. WEEKOVERZICHT.
De groote vraagstukken ge
scheiden oi gecombineerd?
Duitschland gematigd
inil atie-sch andalen.
't Is precies, alsof Europa in een cirkel
tje blijft ronddraaien en zoo natuurlijk
jummer verder kan komen, daar het doel
nu eenmaal niet in dien cirkel ligt. 3iet
het bereiken van het mooie resultaat der
Dawes-rappoi ten leek alles zoo mooi. Er
brak een nieuwe periode aan, die regel
recht zou leiden naar de verbetering! Voor
geheel ons werelddeel, 't Was weer eens to
mooi gezien, naar liet schijnt. De Dawes-
xapporten hebben Europa werkelijk uit do
impasse van de door de Franschen nog al
tijd geprezen Roerpolitiek gehaald, althans
voor het economische, maar het bereiken
van overeenstemming op dit gebied is toch
weinig meer dan een pleisterplaats ge
weest op den weg van den algekcelen voor
uitgang. En helaas moet geconstateerd, dat
men nog slechts een bedroefd klein eindje
verder is gekomen dan die pleisterplaats.
De zekerheid hieromtrent is gekomen,
nu Engeland Frankrijk op heel royale wijze
heeft, herinnerd aan de- scliuld, die Ma
rianne tegenover John Buil heeft uitstaan.
Heel royaal, want Engeland handhaafde
klaarbij ten volle het reeds eerder per nota
vastgelegde, doch door Frankrijk niet ge
accepteerde, n.I. dat het niet meer vraagt
van zijn schuldenaren dan het zelf aan
Amerika afbetaalt. Dat bcfeekent reeds
het kwijt-schelden van ccn aardige duit
geleend geld!
Wanneer men nu denkt, dat Frankrijk
oeii dankbaar we zullen maar niet zeg
gen tevreden gezicht zou zeiten, cran
heeft men het glad mis. Men is daar alles
behalve dankbaar. Men koppelt daar n.I.
weer eens twee dingen, die feitelijk niets
mot elkaar te maken hebben, aan elkaar
vaat. Frankrijk heeft van Engeland ge
leend. Dat heeft op zich zelf genor^n niets
te maken met de vordering van Frankrijk
op Duitschland. Al zou Duitschland ook
geen penny betalen, daarmee vervalt de
Fransche schuld aan Engeland toch nog
niet? Marianne koppelt beide echter vast
aan elkaar. Wat niet alleen dit voordeel
biedt, dat Frankrijk's schuld zoodoende af
hankelijk wordt gemaakt van Duitschland's
betalingen, doch bovendien daarnevens dit
andere voordeel, dat Frankrijk zoodoende
Engeland als het ware er toe noopt, om
sterker pressie te oefenen op Duitschland,
om te betalen.
Gezien de waarde, die de huidige Engel-
jwho regecring weer toekent aan het be
waren van dc entente cordiale in den hul
digen, herstelden vorm, zou men daarom
licht geneigd zijn te veronderstellen dat
Engeland zal toegeven. Temeer, waar deze
lamenkoppeling werkelijk leeft in het Fran
sche volk, dat daarin slechts iets heel na
tuurlijks ziet, waarmee ieder kabinet reke
ning heeft te houden en voorzeker Herriot,
'die rechtstreeks Poincaré's erfenis aan
vaardde. Maar toch
Frankrijk heeft evenwel ccn ding tegen
en dat mag men niet te laag aanslaan
ook Amerika heeft op duidelijke wijze dc
rekening gepresenteerd. En Uncle Sam is
niet gebonden door entente cordiale of wat
ook, integendeel, zal er op staan, dat de
Dawesrapporten in vollen omvang worden
uitgevoerd om zoo ook aan zijn portie daar
van te komen Om zoodoende in conflict tc
komen met Frankrijk's vurigste wenschen,
althans voor dit oogenblik. Om de Dawes
rapporten immers volledig tot hun recht
fco doen komen is beslist noodig, dat het
Duitsche rijk beschikt over al zijn econo
mische krachten, onverkort, dat in Duitsch
land plaats vinde een herleving dor in
dustrie etc. D.w.z ontruiming van Roerge
bied en verdere nakoming van het verdrag
van Versailles, in dit geval dus ontrui
ming der Keulsche zone. Beide wil Frank
rijk niet, deze weigering schuivend op dc
g. niet-nakoming door Duitschland van
Alle ontwapeningseischen. Hetgeen, dat
wordt meer en uieer duidelijk, slechts een
voorwendsel is. Marianne wil niet ontrui
men, zoolang het veiligheidsvraagstuk niet
is opgelost in een geest, die haar bevre
digt- Zeker de intergeallieerde controle
commissie zal wel een dossier geven van
niet ve-vulde verplichtingen het feit
trouwens al, dat het rapport dezer com
missie zoo lang op zich moest doen wach
ten, is kenschetsend waarbij juiste op-
Trerkiogen ook, maar al die tekortkomin
gen zijn niettemin slechts schijn voor we
ven. Voor zoover men kan* spreken van ont
wapening in een industrie-land is Duitsch
land ontwapend Voor zoover 't een in
dustrie-land betreft, zeiden we, want in
zoo'n land kunuen de machines altijd wor
den omgezet om dc zeisen tc smeden tot
oorlogswapenen, afgezien van de moderne
gassen en wat dies meer rij. En wat mó-
reele ontwapening betreft, die werkt men
juist tegenNeen, de ontruiming is
Frankrijk's prijs voor con veiligheidsver
ding, waarvan de urgentie grooler wordt
naarmate meer vast komt te staan, dat En
geland het protocol van Gcnève niet zal
aanvaarden. Wij hebben altijd voorspeld,
dat Engeland dit protocol niet zou ratili-
ceeren, gezien de afwijzende houding der
Dominions, deze voorspelling is reeds zoo
goed al* uitgekomen.
Men ziet intusschen uit liet voorgaande,
hoezeer cn hoe ingewikkeld de diverse
groote vraagstukken met elkaar in verband
worden gebracht van Fransche zijde. Of het
mogelijk zal zijn, al deze kwesties te schei
den, gelijk.Engeland voorstaat, we geloo-
ve>n het niet. Het zwaartepunt meenen we
te moeten leggen op de Fransche veilig
heid. Wordt daarover ccn aannemelijke
oplossing gevonden, och, dan komt mon
o.i. verder. Maar om het zoover te bren
gen!
De Duitsche rijkskanselier Luther blijft
sich bij zijn redevoeringen, gelijk deze aIge-
loopen week te Keulen, München en Karls
ruhe worden gehouden, zeer gematigd too-
nen, alhoewel hij natuurlijk geenszins de
Fransche combinatie aanvaardt, wat won
der. Duitschland houdt zich aan het vredes
verdrag van Versailles, zonder over Frank
rijk's veiligheid aparte zorgen zich te ma
ken. Toch heeft Luther flauw een geluid
doen hooren, dat wel eens meer aandacht
zou kunnen verdienen dan er thans aan
geschonken wordt. Luther liet zoo iels
doorschemeren van een garantie- of veilig
heidsverdrag alleen betrekt hij er dan ook
in Duitschland's veiligheid.
Overigens zucht Duitschland thans on
der de z.g. valuta-scliandalen, waarbij
hooggeplaatste personen betrokken blijken,
zoodat zelfs al een oud-minister is gearres
teerd. En alsof bet feit van deze jammerlijke
inflatie-gevolgen nog niet erg genoeg is,
heeft zich daarnevens de politiek meester
gemaakt van al die werkelijke of vermeen
de schandalen. Rechts bestookt links, links
bestookt rechts met allerlei aantijgingen
ete. Het is een6 weer de politiek op haar
smalst, gnuivend in het leed van anderen.
Hoe de groote schoonmaak echter nog
zal eindigen bij onze Oostelijke buren?
RECLAME.
NAAR MAAT 3596
BRUNS ANKERHIAN.
II.
De expeditie van kolonel Faw
cett. De binnenlanden van
Brazilië. De geheimzinnige,
17.000 jaar oude stad van do
blanke Indianen.
(Copyright 1925 bij United Telegraph;
nadruk, ook gedeeltelijk verboden
INLEIDING,
door L. F. PART ON.
Draadlooze telegrafie.
Wij zullen, verklaarde kolonel Fawcett,
een bijzondere studie maken van dc ver
bindingsmogelijkheden der Indianen. Bij
verschillende gelegenheden merkte ik, dat
het bericht van mijn komst mij lang voor
uit was gegaan, ook waar geen mogelijk
heid van een verbinding door mensohen
bestond. Er bestaat een verhaaltje, volgens
hetwelk dit volk door telepathie met elkaar
in verbinding staat. Ik geloof dit niot, om
dat ik niet geloof, dat er een of ander ge
loofwaardig wetenschappelijk bewijs voor
deze opvatting bestaat. Maar ik heb waar
genomen, dat de Indianen een geluid vijf
entwintig mijlen ver door het bo6ch kunnen
zenden door op 'n eigenaardig hol stuk hout
te slaan. De draagkracht van het geluid is
bijzonder verbluffend, daar een geweerschot
ten hoogste twee mijlen ver in het woud
wordt gehoord. Mogelijk, dat zij eenige
kennis van de vibratie bezitten, die hun in
staat stelt, een toon over groote afstanden
over te brengen en het is verder mogelijk,
dat zij in staat zijn, deze vibratie te veran
deren, zoodat'zij daarmede een verbindings
systeem vormen. Ik zeg niet, dat het zoo is
ik zeg alleen het is mogelijk en ik zal trach
ten, er iets van te weten te komen.
De onbekende volken.
Mijn stellige meeniag, dat wij een oude
slad zullen vinden, die dusver voor de mo
derne menschheid onbekend is gebleven, is
gebaseerd op vele bewijsstukken, die ik ge
durende de laatste achttien jaren heb ver
zameld. Er zijn oude rapporten en docu
menten er zijn getuigenissen merkwaar
dig in hun eenstemmigheid uit ver van
elkander verwijderde gebieden en de stelli
ge en overtuigende schildering van de In
dianen, die in de nabijheid van het land wo
nen. Ik heb van hen oude kunstwerken ver-
rkegen, die volgens hun verklaring uit de
oude sta<l afkomstig waren. Ik constateerde
hun doodelijke angst voor de gedegene
reerde nakomelingen van het oude blanke
ras, waarvan zij zeggen, dat zij dc oude,
instortende stad thans bewonen.
Braziliaansche geleerden en reizigers, die
etlinologisch georienteerd en ervaren wa
ren, hebben waargenomen, dat de 6tamraen
inboorlingen met een zeldzame uitzonde
ring de degeneratiekenteekenen van een
hooge trap van beschaving hebben.
De drie voornaamst© rassen van de Bra
ziliaansche inboorlingen, gelijk zij in de
16de en 17de eeuw werden gevonden, waren
Tupis, die uit het Zuid-Westen binnen
drongen en volgens de overlevering van het
Pacifischen oorsprong zijn: Cariben uit het
A oorden en Tapuyas, wier oorsprong nog
duister is. De Cariben waren 'n koperkleu
rig volk, dat zich op zijn blanken oorsprong
beroemt het woord „Cariboca" beteekent
„afstammeling van een blank volk".
De Tapuyas waren een blank volk,
waarvan gezegd werd, dat het „even blank
is geweest als de Engelschen met smalle
handen en voeten, met teekene'n van groo
te schoonheid en blond of bruin haar." Zij
waren zeer handig in het snijden van kost
bare steenen. De groei en het zwerven van
de Tupis en Cariben bracht hen met el
kander in conflict, wat tot eeuwenlange
oorlogen leidde, tijdens welke beide stam
men wederkcerig de vrouwen van de ande
ren in hun stam opnamen. De Cariben na
men taal, de gebruiken on mythologie van
de Tupis aan, en later werd een triumph
van de Tupis hun gele kleur het teeken
van adel. De Tupis trachtten haar te ver
sterken en de Cariben verfden zich geel.
Tiahuanaca in het Titicacameer was eens
een eiland in een groote plas. De stad
heeft een oppervlakte van een vierkante
mijl. Zij werd door een aardbeving ^^^008
het ontstaan van de Andes verwoest. Haar
monolithische bouwwerken werden geheel
ve.nietigd en haar fundamenten liggen nu
onder do oppervlakte van het meer. De
gehcele stad is in zand begraven. Niet al
leen kolen vindt men aan de oever van
het Titicacameer, maar op de toppen van
de Andes, op 17.000 voet hoogte, treft
men fossielen aan van thans nog bestaan
de schaaldieren.
Tiahuanaca was vermoedelijk de creatie
van een tijdperk, dat met de midden-Amc-
rikaansche en Columbischo architectüur
parallel loopt. Het is interessant te con-
statceren, dat de oude pyramide in dc na
bijheid van de stad Mexico dikwijls Tiati-
huacca wordt genoemd. Deze gelij'kheid
van naam draagt naar mijn mcening een
weinig bij tot het bewijs, dat de Tolteken,
het oude volk van Mexico, naar Zuid-
Amerika verhuisden. Verder is de mea
ning gemotiveerd, dat zij ook naar het
Noorden trokken, gelijk inschriften op
oude borden bewijzen, welke in Noord-Da-
lcato zijn opgegraven.
In Brazilië bestond lang de overlevering
van een volk, de „Orizcs Procazes" ge-
hectcn, hetwelk diep in het binnenland een
vesting had. In den oerstcn tijd van de
Portugeesche kolonisatie brachten onder
zoekingen van de rivieren voortdurend be
richten Over „blanke en gekleede" In
dianen, die even geheimzinnig verdwenen
als zij to voorschijn waren gekomen. Der
gelijke berichten doen tot ongeveev een
halve eeuw geleden de ronde, dan houden
zij, met uitzondering van sporadische be
schrijvingen van eenzame kolonisten op.
In de zeventiende eeuw hebben onderzoe
kers in de wouden van Parano, veertien
mijlen van liet dorp Guarapara aan dc Rio
de Cobre verwijderd de ruïnes van een
„tempel of een vesting" gevonden. Er be
vonden zich beelden in. De ontdekkers
sloegen deze beelden Ln kleine stukjes,
daar zij meenden, dat er zich wel eens dia
manten in konden bevinden. Ongeveer in
dcnzelfden tijd vonden cenige lieden, die
in hetzelfde district goud waschtcn een
met zeldzame lettcrteekens bedekte me ta
len plaat. Eveneens in de zeventiende
eeuw werd in Santa Paulo een slum, de
Guyanaa, ontdekt, waarvan de gebruiken
met die van de Incas overeenkwamen.
Er zijn stammen met vrouwelijke leiders,
stammen van zon-aanbidders met religieuze
aanduidingen, die identiek zijn aan de In
canamen, stammen, die de planéten ken
nen en ze namen geven, stammen, die de
zon bezingen en de mooiste stemmen heb
ben. Daar zijn de Maxubis, die buiten het
land nog onbekend zijn, de Vira Vira, die
de zon aanbidden en die dc Incas onder den
naam Yira Cocha kenden.
De Amazones of Aikeambcnanas, „de
vrouwen, die alleen leven", waren niet een
mythe. Een gebied, dat zij bewoonden, is
nog niet onderzocht. Dc Mariquitas waren
sterke menschen, wier vrouwen als de Ama
zones vochten. De Cambcnanas waren
blonde Indianen, die katoen vervaardigden
en rubber gebruikten.
De Sbirajavaa tooiden zich evenals de
Tapuyastammen met gouden platen. Ama
zones waron onder dcnzelfden naam en met
dezelfde gebruiken in Assyrië en Grieken
land bekend. „Wodan" of „Odin", die uit
de Scandinavische mythologie bekend zijn,
wordt thans nog door menige Amazonen-
stam aangebeden.
Gedeelten van het land, dat ik van plan
ben te doorkruisen, worden bewoond door
talrijke en tamelijk moeilijk te behandelen
holbewoners, een gedrongen, dwergachtig,
leelijk ras met donkere huid, dat in holen
woont, die met bladen en takken bedekt
zijn. Zij zijn negroid on het overblijfsel van
de oorspronkelijke bewoners van het con
tinent. Hun reuk is buitengewoon scherp en
zij jagen bij nacht. Zij zijn bekend als de
„Tatus" en wachten op hun ontdekking.
In dit onontsloten gebied bevinden zich
tenminste twee verwoesto steden, maar de
gehcele streek is rijk aan dusver onbekende
arckaeologiselic overblijfselen. Zij zijn naar
alle waarschijnlijkheid de interessantste ©n
belangrijkste ter wereld, daar zij in het al
gemeen weinig beschadigd, zij het dan ook
gebroken zijn. In dit ontoegankelijk gebied
kunnen geon rcliquieèn geroofd zijn.
Ik beu ook in de ruines in de wouden van
Westelijk Bahia geweest, waarvan de Brit-
scho consul-generaal in Rio, kolonel O'Sul-
livan Beare, de cenige blanke bezoeker, mij
op de hoogte had gebracht. Ook zij toonen
teekenen van verwoesting door aardbeving,
zij zijn bovendien bijna begraven en door
hun verblijf gedurende eeuwen in do vochti
ge atmosfeer van het woud, -sterk verweerd.
Zij zijn voor iedcren onderzoeker, die geen
enorme kosten voor de ontgraving kan
maken, onbereikbaar. Dusver zijn zij slechts
aan cenige halfbloed-Indianen cn aan de
woud-Indianen bekend. Maar de stad, die
ik thans zoek, ligt toch op blanken grond en
ik heb alle reden om aan te riemen, dat hij
door niets anders dan aardbeving on tijd
heeft geleden. Daarom nemen wij aan, dat
wij de ruïnes vrij vinden liggen en niet in
het moeras begraven.
De uitrusting.
Kolonel Fawcctts uitrusting is in do eer
st© plaats in Londen verzorgd. Daar hij het
gebied zooveel mogelijk voor de Koninklijko
Geografische Yereeniging wil onderzoeken,
neemt hij een theodoliet, chronometer, licht
sextant, glashorizon, arenoïdon, thermo
meter en een bypsometer tot onderzoek van
de arenoïden mee. De overige uitrusting
omvat geweren, bijzondere pakzadels voor
de muilezels, stevige, onverwoestbare ga-
bardinekleeding, in hot bijzonder veel
schoenwerk, hangmatten, dekens, jassen
van geoliede zijde en muskietennetten. Bij
len nooh schóppen noch houweelen worden
medegenomen, maar in plaats daarvan bij
zondere, tuB8chen mes en bijl te olassee-
ren gereedschappen, die kolonel Fawcett
zeer goed bruikbaar weet, zelfs voor uit
gravingen.
De voedingsmiddelen zuil én bestaaft uit
gehakt vleepch, rijst, havermout, soep, meel
cn gecondenseerde melk. Bijzondere bus
sen, die in de muilezelpakken passen, zijn
vervaardigd, om de voedingsmiddelen tegen
de vraatzuchtige scliermmieren te beschut
te. „Deze beesten eten niet alleen je levens
middelen, maar ook je kleeren op. Ik heb
beleefd, dat zij mij de kleeren van het li
chaam haalden en mij in lompen achter
lieten", vertelt kolonel Fawcett.
Alle leden van de expeditie van kolonel
Fawcett zijn meer dan aes toet lang. Zg
zijn slank, goed in vorm en gebruiken geen
alcohol of tabak. Kolonel Fawcett was zijn
leven lang in gaining. De beide jongelui
hebben de laatste twee of drie jaar voor
doze expeditie getraind.
„In het ergste geval," meent kolonel
Fawcett, „zal toch iemand van ons terug-
keeren. Wij zullen niet allen gedood wor
den."
Aangenomen mag worden, dat de expeditie
ongeveer twintig maanden zal vorderen, om
haar ouder zoek te voltooien. Kolonel Faw
cett wil pogen, naar on van den laatsten
voorpost der beschaafde wereld ean be
richtendienst door middel van Indiaansche
100pers te organiseeren «1 later, indien mo
gelijk, van de verborgen stad zelf.
Oaïr o L
Egypte's hoofdstad is eeu mengelmoes
van Wostersck-modern en Inlandsch-Ara-
bisch. Het Westelijk deel dor stad behoeft
met zijn breedo avenues, waar da magazij
nen van Lafayette, Printemps, Magasin du
Louvre en de beroemde modezaak van Mo-
rr.ms staan, voor de winkelwijken van Louden
of Parijs niot onder ta doen. Do geëmanci
peerde Egyptische vrouw heeft haar gelaats
sluier afgelegd, evtnals haar man zijn zijlen
onderkleed en mantel voor het Europeascho
wandolcostuum heeft verwisseld c-n alleen
in het dragen der roodo tarboash op het
hoofd aan d9 oude traditie trouw gebleven
is. Temidden van het straatgewoel steken de
Nubische huisbedienden nu t hun lange witte
tunieken en broeden, ronden ceintuur kleur
rijk af. Ook in het Westersche Cairo speelt
zich liet dagelijksch leven bijna uitsluitend op
straat af. Onder do kolonnades dor winkels
of de hreede doeken, die over smallere
wegen zgn gespannen, om de gloeiende
middaghitte tegeu te houden, zitten voor
elke huisdeur de bewoners onder het genot
der onvermijdelijke koffie en de waterpijp
in groepjes to spelen, ongestoord door (le
dichte stofwolken, die door de straten jagen.
Bestrating van trottoir en rijweg is hier
onbekend en de uitgedroogde stof bedekt
ailes eu iederoen met een dikke, witgrijze
laag.
I11 hot centrum der Westersche stad ligt
het Esbolkyeh-park, welks koele palmen-
lanen door eou hoog monumentaal hok van
de straat afgesloten liggen. Rondom den
stadstuin bevinden zich de groote hotels,
Shepheard's en Continental Savoy, het opera
gebouw en de Muski-bazar, kortom de
loeristenwjjk. De Muski heeft van oudsher
naam van de meest schilderachtige win
kelstraat van het Oosten te zjjn; ten on
rechte! Maar al te veel zijn verscheidene
wijkeu van Cairo ontaard in een kijkspel
voor de toeristen on de Muski vooral heeft
hieronder geleden. Wie Cairo kent, kent
slechts den drempel van het eigenlijke
Egypte en hij moet naar Assuit of Aswan
gaan, wil hij het inlandsche marktleven in
zijn ware kleurenpracht en bedrijvigheid
zien. Te Aswau bijvoorbeeld ligt in de Ara-
bischo wijk een lange straat, door riet
matten en bruine lappen tegen de middag
zon beschut Hier zijn geen winkels, doch
uit planken en palen haastig opgetrokken
kraampjes, waar de Nubische importeur zijn
curiosa uit het binnenland inruilt, do Griek
zijn etenswaren uitstalt temidden van dichte
vliegenzwerveu, of een Egyptenaar nage
maakte antiquiteiten tegen hooge prijzen aan
den onwetenden vreemdeling verkoop L Haast
ia een woord, dat hier onbekend is. Op zijn
doode gemak slentert de inwoner van de
eene kraam naar 3e andere, om, na een
voordceligen koop, met den winkelier een
kep zwarte koffie aan de deur te gaan
drinken. Zwaar bepakte kamtelen en ezen
dringen tusschen de menigte door, die,
niettegenstaande het waarschuwend „oea
riglen" (pas op je voeten!) dér drijvers,
slechts moeizaam uiteenwijkt. Van verkeers-
regeliug is hier geen sprake. Slechts zelden
gebruikt de politie-agent zgn zweep om een
piotseling ontbrande twist met geweld te be
slechten, een uitstekend middel, dat iu
onze steden zeer gewenscht zou zijn! Toch
is er van wanordelijkheid geen 3prake.
Dronkenschap is vrijwel onbekend en de
gemoedelijke landsaard iaat het niet gauw
tot uitersten komen. De Egyptenaar is een
kind en wie hem als zoodanig behaudelt,
zaï weinig tegenstand ontmoeten. Opgewekt
van nature, leeft hij in onbezorgd fataii.me
van den dag op den dag, zjjn toorn kent
geen haatdragendheid en wanneer men hém-
flink aanpakt, kan men van hem alles ge-
daan krijgen, zoo hij -maar onder goede
leiding en controle staat.
In de Arabischo wijken der stad ziet
meu het Oostersehe leven in zijn volle
beweging. Onder de schrille tonen van
fluiten on trommels, waarin met geen mo
gelijkheid eenige melodie te bespeuren "is,
nadert een optocht. Voorop loopen twee
mannen met lange stokken in de hand,
waarop oen spiegel prijkt, die met bloe-
menguirlandes omkranst is. Daarna volgt
voorafgegaan door eenige open rijtuigje;,
met kinderen in bonte feestkleedrj, oen laag
voertuig, geheel verguld en met gesloten
gordijnen. Het is een besnijdenisfeest en
het jeugdige slachtoffer wordt na de
operatie naar huis gevoerd, onttrokken aan
de nieuwsgierige blikken der menigte. In
tegenstelling met de "Mohammedaansche be
grafenis, maakt de lijkstoet van 'n Grieltsch-
Katholiek een bijna komisch effect. Een
rijtuig met geestelijken, met hooge ronde
mutsen, rijdt vooraan. Op den bok zit een
leekebroeder met een lang, verzilverd
draagkrui3 in de hand. De lijkwagen zelf,
RECLAME.
3G22
door zes paarden getrokken en begeleid
door twee „runners", heeft oen vergald
onderstel, waarop met barbaarscho pracht
de doodkist ligt in een groote glazen kist
met eveneens verguld lofwerk. In open
rijtuigjes volgt de familie en de geheide
stoei gaat in vroolijken galop door de
straten. Wanneer daarentegen een Moham
medaan naar zijn laatste rustplaats wordt
gebracht, wordt de kist, mei een bloem
krans getooid, op de schouders der ver
wanten in kalme, bezadigde rust naar het
kerkhof gedragen en de stilte wordt slechts
door de sclierpe kreten der klaagvrouwen
verstoord. Door geen uiterlijke pracht wordt
de pandaent getrokken en ternauwernood
wordt het verkeer verbroken om den stoet
doorgang to bieden.
De stad zelf ligt aan deu voet van bet
Mokattamgebergte, op welks noogten 3o
oude citadel verrijst omgeven door de
koepelvormige daken cn minarets van do
graven der Chaliefs en Mamelukken. Vanaf
de Ataba el Cliadrah, „Groenen Drempel",
zooals do Egyptenaar optimistisch het vuile
modderige plein achter den Ksbekych noemt,
waar liet eindpunt der tramlijnen is, v?ert
een reclile avenue van meer dan eeu uur
gaans, naar den citadel. Deze straat, naar
den eersten Chalief Mohammed Ali genoemd,
is een der grQotste cn drukste verkeersaders
der Oostelijke stad. Reeds van verre ziet mon
aan het eind den zvvaren koepel en do boido
slanke minarets der moskee bij dog Citadel
afsteken tegen het witte z.andsteeii eu de
blauwe lucht. Vanaf do Cidatcl liaeft men
een der mooiste vergezichten van hot land.
Meer dan honderd meter verheven boven de
stad, beheerscht de Citadel de volle breedte
van hel Njjldal. Van hieruit gezien, maakte
de slad den indruk van één tuin van moskee
torens van allerlei gestalten: lijzig omhoog
stekend, omringd door de transen, vanwaar
de muezzin den oproep tot het gebed over
de stad uitzingt. Men onderscheidt het groen-
beblaaerde eiland Gezireh, waar de uitge
strekte sportterreinen zjjn, gelegen tusschen
twee armen van den Nijl. Aan don hoiizon
teekenen zich de scherpomlijnde omtrekken
deu- pyramiden aan den rand der woestijn
duidelijk af tegen den hemel. Caïro zelf
strekt zich aan mijn voeten uit, kris en
kras doorsneden door nauwe steegjes en
straatjes, die zondor eenigen regelmaat in
verwarring dooreenloopen. Noordwaarts lig
gen de hreede, vruchtbare vlakteu der Delta.
Overweldigend mooi is dit panorama in don
avond, wanneer Tie grillige silhouetten der
gebouwen zwart afsteken tegen den rooden
avondhemel, die zijn warmen gloed ovec
do slad uitstraalt: zooals gezegd, een der
mooiste indrukken, die het Jand in de her
innering achterlaat.
Van de omstreken van Cairo, Giaeh eo
Hekopolis, hoop ik in mjjn volgenden brief
te vertellen.
VOETBAL.
Programma voor morgen.
Westel. le klasse, aid. I: UnitasA.S.G,
(II. S. Boekman); SpartaQuick: Blauw
witFeyenoord.
2e klasse- A: IlollandiaBloeraendaal;
Z.V.V.—Q.S.V.
2e klasse B: VoorwaartsD.W.S.Hil -
versumSpartaan; DOS.V.V.A.
Westel. le klasse, aid. II: EdoStormvo
gels; ExcelsiorAjax; H.B.S.V.O.C.
D.F.C.—B.C.H.
2e klasse A: B.M.T.—L.S.V.; C.V.V.—
S.V.W.; Xerxes—H.Q.V.S.
2e klasse B: NeptunusOlympia; Sleed»
HoogerV.U.C.; GoudaKampong; Hercu
lesAD.O.
3e klasse A: LugdunumAlj,hen (I. Ger-
sie); SiodR.V.C.
ie klasse B: WescoFluks; D.R.V.
D.C.L
Res. 2e klasse A: A.S.C. IIA.D.O, 11 (A.
Lissauer); Olympia IIU.V.V. 11; H.V.V.
Ill—B.M.T. II.
Res. 3e klasse A: Alphen IILugdunum
II (II. de Bruyn)V.U.C. IIIÏ.B.S. III;
S.V.V. Ill—H.D.V.S. III.
Oostel. le klasse: Hengelo—Vitesse, En
schedéGo Ahead.
Znidel. le klasse: B.V.V.De Valk;
N.A.C.Wilhelmina; Willem IIM. V.V.
PhilipsBredania,
Noordel. le klasse: Friesland—Frisia; Al-
cidesLeeuwarden; AchillesG.V.Y.
LE1DSCHE VOETBALBOND,
le klasse.
L F. C. 3Norvicus 1. 2 uur. P. de Boor.
U. V. S. 2—D. L. V. 1, 27: .1. Lm zaal.
L. M. C. 1—A. S. C. 3, 2 uur, A Bamak.
Lugdunum 3Baccel 1, 12 uur. Vul!;,
2e klasse.
A. S. C. iL F. C 2 uur .1 Rio.
Raceel 2-Quick B. 2, 2 i» -s org.
Ü.V.S. 3-Lcidsche B. 1. 12 "b.v.d. Meer.
