WOENSDAG 22 OCTOBER Anno 1924 Officieele Kennisgeving. STADSNIEUWS. Het voornaamste nieuws van heden. No. 19822. IDSCH DAGBLAD PRIJS DER ADYERTENTIEN: 30 Cts. per regel. Bij regelabonnement belangrijk lageren prijs, êleine Advcrtentiën, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en Zaterdags 50 Cts., bij een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven }0 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cis. Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor Directie en Administratie 17S en 1835 Redactie 1507. Postchèqus- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54 PRIJS DEZER COURANTt Voor Leiden per 3 maanden 72.35, per week 70.18. Builen Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week" 0.18. Franco per post 2.35 portokosten. Dit nummer bestaat uit QRIE Bladen EERSTE BLAD. GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP Aan den gemeentelijken vischwinkel, Viaehmarkt 18, tel. 1225, is DONDERDAG verkrijgbaar: SCHELVISCH k f 0.19f 0.44 SCHOL k f 0.18—f 0.42, SCHAR k f 0.16, POON k f 0.13—f 0.18, TARBOT k f 0.68, VERSCHE HARING k f 0.13 per pond en NIEUWE HARING f 0.06 per stuk. N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester Leiden, 22 Octpber 1924. Vooruitzichten op voorkoming van wereldoorlog. Op uitnoodiging van de Soc.-Dem. Slu- dentenclub hield de heer F. M. Wibaut, wet- 1 houder van Amsterdam, gisteravond in het klein-auditorium der Leidsche Universiteit I een voordracht over bovenstaand onderwerp Er was voor deze lezing slechts matige be langstelling. De vergadering werd met een inleidend woord geopend door den club-voorzitter, den heer Weisvisz, die den spreker en de aan wezigen welkom heette en op de belangrijk heid van het aangekondigde onderwerp wees. Hierna verkreeg de heer Wibaut het woord, die aanving met op te merken, dat de sociaal-democratische critiek op de wer king van de kapitalistische productie steeds is geweest, dat deze noodlottiglijk moest leiden tot oorlogen. De kapitalistische pro ductie is een bron van economische con flicten tusschen de industrielanden. De in- komcnsverdecling in het kapitalisme leidt onvermijdelijk op velerlei gebied tot een omvang der productie, waarbij slechts een deel der producten door de producenten en de verbruikers kan worden gekocht. Door deze ontwikkeling ontstaat tusschen de in dustrielanden een wedijver naar afzet- maikten, die in nog niet geïndustrialiseerde wereldstreken leidt tot conflicten. Er waren voor den oorlog teekencn, die wezen op de faogelijkheid, dat economische conflicten van dezen aard zoi£den kunnen worden voorkomen door overeenkomsten van orga nisaties der industriebelangen in de ver schillende groote landen. Met name was er vóór den oorlog reeds enge samenwerking tusschen de leidende Fransche Bankgroepen en de leidende Dujtsche organisaties van dien aard, die een groot aandeel hadden in het opperste industriebeheer. De wereldoor log brak uit in het midden dezer interna tionale ontwikkeling. Deze economische conflicten zijn echter niet de ecnige oorlogsoorzaken. Er is ook nog de groote macht der bewapenings industrie, die bij den oorlog rechtstreeks be lang hoeft, waarbij komt het belang der mi litaire kaste, die voor haar voortbestaan oorlogen niet kan ontberen. En dan is er eindelijk de geheime diplomatie. - De ontwikkeling der oorlogstechniek tij dens den wereldoorlog 19141918 bracht de vraag op den voorgrond of de menschheid het kon wagen een nieuwen oorlog te onder gaan, en de 14 punten van Wilson waren een poging om de grondslagen voor het voor- tomen van wereldoorlogen te vestigen. In- tusschen had de wereldoorlog onder de ar beidersklasse het bewustzijn versterkt,, dat oorlog moest worden voorkomen. De tech niek in het oorlogvoeren heeft naast het op voeden in afkeer van den oorlog na het ein digen van den wereldkrijg ontzaglijke vor deringen gemaakt. Er komt vast te staan, dat de vernieling van cultuurgoederen en de verwoesting van het krachtigste deel van het menschengeslacht in een nieuwen oor log nog zeer veel noodlottiger zal zijn dan ia den wereldoorlog van 1914 het geval i« geweest. De toepassingen dezer nieuwe techniek stellen de groote mogendheden voor de noodzakelijkheid, van uilgaven voor bewapeningskosten op de bevolking te doen drukken in een tijd van sterk dalende Jndustrieele conjunctuur. Dit versterkt voor al den vredeswil en den drang tot voorko ming van oorlog onder de arbeidersklasse. In dezen tijd komen de leiders der Re geering, in Engeland en Frankrijk, Mac Do nald en Herriot, aan het bewind in een atmosfeer, die naar voorkoming van oorlog snakt. Zij verstaan het werk van den Vol kenbond in Genève in nieuwe banen te lei den. Eu dit vredeswerk kon eerst tot ont wikkeling komen, wanneer beide regeerin gen die ontwikkeling gingen bevorderen. Spr. schetst in nadere bijzonderheden wat er in Genève is geschied en constateert, dat, wat rnen daar wil, nog wel geen ontwape ning is; maar de weermacht, die krachtens de daar besproken bepalingen nog zou blij ven, verliest haar nationale basis. De taak der weermacht wordt waarborg voor de uitvoering van scheidsrechterlijke beslis sing in den dienst van het internationale recht ter bevestiging van den vrede. Het was, volgens spr., niet denkbaar, dat do wereld zonder overgang kon stappen uit den dollen^ bewapeningswedstrijd tusschen f* natiën in heit plotseling ter-zijde-stellen van alle bewapening. Het waarborgconlract in den geest van het Geneefsche ontwerp vormt den overgang. Bovendien is te reke nen met de mogelijkheid, dat in den eerst komenden strijd georganiseerde, internatio nale weermacht noodzakelijk kan ziju. Duitschland zal nu zonder twijfel tot den Volkenhond toetreden, nu het er naar uit ziet, dat het als gelijkberechtigde toetreden kan. Maar Sovjet-Rusland zegt bij monde van Tsjilserin, dat van de mogelijkheid van Ruslands toetreden tot den Volkenbond geen sprake is, daar een land, dat tot den Bond toetreedt, zijn onafhankelijke politiek moet prijsgeven en zich aan een politiek van overleg moet onderwerpen. De lijd kan, naar spr. meent, niet ver meer zijn, dat ook Rusland deze aan redelijk wereldbestuur vijandige politiek zal moeten opgeven. De houding van alle andere landen, in den Vol kenbond aaneengesloten, dus straks ook van Duitschland, moet er op gericht zijn Rus land op dezen weg te leiden. Na den oorlog is het nationaal overleg tusschen de organisaties der groote indus trieën in deze industrielanden krachtig her vat. Dat wettigt, volgens spr., de verwach ting, dat het, voortgaande langs de lijnen reeds vóór den oorlog getrokken, economi sche conflicten tusschen de wederzijdsche kapitalistengroepen zal kunnen worden voor komen. Zoo was reeds lang vóór er sprake wa9 van het plan-Dawes, een overeenkomst tot stand gekomen tusschen de organisatie der Duitsche economische industrie en der Fr an sche. Zoo wijzen, naar spr.'s oordeel, alle tee kenen er op, dat reeds in het kapitalisme wereldoorlogen zullen kunnen worden voor komen. Het moet noodzakelijk gepaard gaan met de voorkoming van economische con flicten, door het aangaan van internationale, overeenkomsten ten opzichte yan toeganke lijkheid van grondstoffen voor de indus- Iriëen van landen, die er niet over beschik ken, overeenkomsten ten opzichte van ver deeling van afzetgebieden, enz., enz. Deze regeling, in het kapitalisme ont staan als noodzakelijkheid voor het nog voortbestaan van het stelsel, gaat in de richting der socialistische ontwikkeling, die immers op internationale regeling van pro ductie en verdeeling moet worden gebouwd. Het is daarom, aldus besloot spr. zijn be toog dat de sociaal-democraten de ont wikkeling van den Volkenbond op den thans ingeslagen weg zullen bevorderen, met ai hun kracht. Slechts zij, die óp het stand punt staan, dat de overgang van kapita lisme tot socialisme een plotselinge zal zijn, kunnen over deze ontwikkeling met min1 achting spaeken. Voor ons, sociaal-djemocra- ten, echter zeide spr. is het aangewe zen om deze ontwikkeling: voorkoming van oorlog op den grondslag van voorkoming van economische conflicten door voorberei ding van productieregeling, te bevorderen met ahde kracht, die in ons is. Na deze toegejuichte rede volgde oenige gedachtenwisseling. Nadat de secretaris der club' dien spr. een vraag had gesteld, die door hem werd be- ahtwoord, trad de heer Voogt, student al hier, in een vrij uitvoerige bestrijding van spr.'s betoog. Wat in Engeland door de La- bour-regeering wordt gedaan, wijst volstrekt niet in de richting der ontwapening, wat hij met tal van feiten uit de politiek van Mac Donald trachtte aan te toonen. De heer Voogt 'vertrouwde de sociaal-democraten op dit punt allerminst. Na vrij uitvoerige beantwoording door den spr,, die den evolutionairen weg ver koos boven den wilden sprong van den ouden naar den nieuworen toestand, in Rusland door Lenin beproefd, stelde prof. dr. Heering den spr. nog eenigd vragen. ..Als Genève zooveel waarborgen eischt, dat men en de aangesloten landen oen aan deel in het internationaal leger moet bijdra gen, is het dan noodig, dat men streeft naar ontwapening, kan men dan niet evengoed zijn nationaal leger behouden." Gelooft gij, zoo vroeg prof. II. verder, dal liet internationaal recht gediend kaai wor den met een internationaal leger? Kan men op deze wijze niet evengoed den Duivel uit drijven met Beëlzebub? De heer Wibaut. die met het oog op het vergevorderd uur den laatsten debater slechts kort kon beantwoorden, deed uitko men, dat juist omdat er een internationaal leger naast staat, het vertrouwen in de ar bitrage zal toenemen totdat tenslotte de ontwapening het winnen zal en men het in ternationaal leger niet meer noodig heeft. Een Toevlucht voor minderjarige meisjes en kinderen. jaren lang heeft in Leiden bestaan eev t)oorgang3huis voor ongehuwde moeders en voor meisjes, waarvoor gevaar bestond, dat zij in de omgeving, waarin zij verkeerden, zouden schipbreuk l$den. Dit Huis heeft goed werk gedaan, doch is, zooals het meer met goede dingen gaat, .ten slotte achteruit gegaan en opgeheven. Wellicht hebben daartoe medegewerkt de invoering der kinderwetten, waarvan men indertijd nogal veel verwachtte. Intusschen bleek aan hen, "die zich op dit terrein bewegen, dat daar nosf heel wat te doen valt, en dat vooral door preventief en tgdig In grijpen veel kwaad kan worden voorkomen en jeugdige dwalend en weder op "Bet goede spoor gebracht kunnen worden. Bijl de po- litie werd een begin gemaakt, met de ves tiging van een afzonderlijke afdeeling kin derpolitie en deze bracht op het gebied, dat hier is bedoeld, heel wat aan het licht, dat aan de dames, die zich het lot wensch- ten aan te trekken van deze meisjes, nog meer aanleiding gaf zich er voor te in teresseeren. Zoo werd opgericht de Vereeniging voor Cbr. Jeugdhulp, waarvan wjj hier presi dente, secretaresse en vooral de penning- meesteres, de dames mej. H. EÜgeman, mevr. Boeschoten, Cobetstraat 12, en mevr. Ydo, alleen noemen. Het gelukte deze Vereeniging de hand te leggen op een ruim en doelmatig pand met grooten tuin, op het Zuiden, rustig geiegen aan het Utrechtsch Jaagpad 20. Daarin is gistermiddag het „Toevlucht voor minderjarige meisjes en kinderen" geopend. Daarvoor kwamen, met het bestuur en de leden, eenige genoodigden bgeen. Ds. Locher vertegenwoordigde het mode- ramen van den Kcrkeraad van de Ned-Herv. Gemeente en ds. Kouwenhoven met den ouderling den heer Blommendaal de Ge meente der Geref. Kerken, terwijl ook de inspecteur van de recherche, de heer Weijers, vanwege de afdeeling „Kinder politie" aanwezig was. In de benedenlokalen, twee kamers en suite, had de plechtigheid plaats. Prof. dr. H. M. van Nes, wiens echt- genoote mede zitting in het bestuur heeft en op dit terrein reeds veel deed, hield ter opening een korte rede, waarin hij putte uit de notulenboeken van de oude veree niging „Het Doorgangshuis", waarvan deze Vereeniging een gedeeltelijke voortzetting is, al beoogt zij ook nog iets meer en iets anders. I De oude vereeniging werd opgericht 9 i October 1883 onder voorzitterschap van ds. £1 O. Segers; zij kocht voor een bedrag van f6500 een huis op de Pieterskerkgracht, waarin het Doorgangshuis werd geopend en onder goed en kwaad gerucht jaren goed werk neeft gedaan tot 1912, toen het huis werd verkocht voor f5041. De laatste directrice was mej. Hoekstra; iemand, die piet zeldzame toewijding zich aan het werk gal Deze, thans nog in het midden der samenkomst, werd door den hoogleeraar dank gezegd, voor ,wat zij voor do goede zaak deed. De Vereeniging bleef bestaan tot 1920. Van na dien tijd werden er geen notulen meer gevonden. .Waren er na de opheffing van het Door gangshuis meisjes, voor wie moest worden fezorgd, dan werden zij uitbesteed. Ook at systeem had groote- bezwaren. Er werd gevoeld, 3at er iets anders en iets meer gedaan moest worden, en zoo kwam, op initiatief van de Vrouwen vereeniging tot verhooging van het Zedelgk Bewustzijn, de nieuwe vereeniging tot stand, die dit moei lijke werk heeft aanvaard. Dankbaar voor den reeds genoten steun en medewerking, beval spr. deze Vereeniging verder in de belangstelling van de Leidsche burgerij aan, waarna hg tegelijk de directrice, mej. Hom mes, en de adjunct-directrice, mej. Bekers, installeerde, waarna de hoogleeraaf voor ging in gebed en den zegen des Aller- hoogsten voor het Huis en zijn werksters vroeg. De oud-dir6Ctrice van het vorig Door gangshuis, mej. Hoekstra, sprak vervólgens nog eenige woorden en getuigde van het mooie werk, dat den arbeidsters in dit Huis wacht. Als zg nog wat jonger was, zou zij er jaloersch op zijn. Ds. Locher wenschte namens den Kerke- raad der Ned.-Herv. Gemeente de st chtstar geluk met dit nieuwe werk, waarin hij eigenlijk een aanklacht zag tegen de Kerk, die dezen arbeid reeds lang had moeten aanvatten. Ds. Kouwenhoven sprak nam.ns zijn Ge meente de beste wenschen voor dit Werk uit en hoopte, dat Gods zegen er steeds op mocht rusten. Mevrouw Boeschoten h'.eld vervolgens nog een toespraak, waarin zij uit haar rijke ervaring, in Den Haag opgedaan, eenige mededeelingen over uit werk deoï en het hartelijk aanbeval, ook in den financieelen steun der stadgenooten. Zij was het niet I eens met dr. Locher, dat de Kerk hier i eigenlijk had moeten optreden. Zij meendev dat dit werk, hoewel een Protestantsch j karakter dragend, niet bepaald kerkelijk moet zgn. Meisjes en kinderen van alle gezindten kunnen hier een tehuis vinden. Zeer veel verwaehtte mevrouw Boescho- ten van de samenwerking der kinderpolitie en z$ verheugde zich over de aanwezig heid van den inspecteur, den heer .Weijters. De heer Zuijdema sprak ten slotte nog enkele vriendelijke woorden uit naam van „Patrimonium" en van de Chr. Vakorga«- nisaties, waarna prol Van Nes de ver schillende sprekers dankte voor de goede wenschen, ten opzichte van dit Huis uit gesproken. Hierna werd thee geschonken en de verschillende locaüteiten bezichtigd. Deelen w$ hier alleen mede, dat ar, behalve een slaapkamer voor de directrices een slaapkamer is met verscheidene ledi kanten voor de op te nemen meisjes en een oven ruime kamer voor de kinderen, waarbij een afgeschoten slaapvertrek voor de onder-directrice. Deze vertrekken zijn eenvoudig!, maar degelijk gemeubileerd. Veel ontving het bestuur gratis, waarvoor het den schenkers erkentelijk is. Verder is er neg een ruim* badkamer» eveneens eenvoudig, doch naar de eischen der hygiëne ingericht. Reeds staan eenige meisjes gereed om opgenomen te worden. De dames, die zich voor dit werk hebben gespannen, hebben goeden moed; met liefde en met fust hebben zij dezen arbeid van barmhartigheid aangevat. Het woord is thans aan de burgerij van Leiden om het werk te steunen, moreel, maar ook daadwerkelijk. De penningmeesteres, mevr. Ydo, Hoog- landsche kerkgracht, neemt gaarne groote en kleine bijdragen fn ontvangst. Plaatselijke Keuze. Id den matig bezetten foyer der Slads- zaal sprak ds Westmijze gisteravond op uitnoodiging van de afdeeling Leiden der Ned. Yer. lot afschaffing van alc. Dranken over ..Plaatselijke Keuze". Na een openings woord van den afdelingsvoorzitter, den heer J. J. Eilders, waarin gewezen werd op het feit, dat deze vergadering was belegd naar aanleiding van het onlangs door den heer Manassen alhier gehouden beloog tegen plaatselijke keuze, was het woord aan den spreker, van dezen avond, d3. Westmijze, die er op wees dat de geschiedenis aan toont dat iedere tijd z'n brandende vraag stukken heeft gehad. Zoo heeft het hóden die van de ontwapening en die van de be strijding der alcohol als volkskanker. Over de laatste wenscht spr. thans het een en ander te zeggen, om aldus mede te strijden met al die anderen die zich inspannen om de alcohol buiten de samenleving te bren gen. Vraagt men spr.: „Is het drankmis bruik verderfelijk", dan luidt het antwoord, bevestigend. En hij is er van overtuigd dat de heer Manassen, indien op den man afge vraagd, het daarmee geheel eens zou zijn. Doch daarna loopen de wegen van den heer Manassen en van spr. uiteen. Niet alleen het drankmisbruik doch ook het drankgebruik is een kanker, welke uit de samenleving moet worden gebannen. Het besle middel daartoe is gebruik te maken van de openbare meening. Vandaar dat zoo 9lerk geijverd wordt voor plaatselijke keuze. Helaas niet in de eerste plaats met succes in Leiden. Want hoe is, gezien de opkomst ter dezer vergadering, in een tien-tal jaren de belangstelling voor de drankbestrijding verminderd hier-ter stede. Evenwel, al is het bezoek nu dan ook biet groot, het ge halte is van uitstekende kwaliteit. Hoevele jonge menschen zijn er n-iet aanwezig, die bereid zulten zijn mee te vechten om het spook dier alcohol te verdrijven. Daartoe nog meerderen aan te sporen is spr. doel en wanneer hij hier in slaagt kan dieze avond toch nog als geslaagd worden beschouwd. Thans komende tot zijn eigenlijk onder werp, zeide spr. zich, evenals zoovele ande ren, dikwijls af te vragen waarom toch eigenlijk een gevaarlijke slof als de drank in de samenleving is gebracht. En levens, hoe die stof wordt getolereerd, terwijl men er in ziekenhuizen, krankzinnigengestich ten. enz. toch de vreeselijke gevolgen van ziel. Het kan er immers zoo gemakkelijk buiten, zooals blijkt in Japan en in al die landen waar de Boeddhistische godsdienst^ wordt beleden en waar de bevolking geen druppel sterken drank gebruikt. Konden wij ongerept opgroeien als een kind dan zouden wij zien hoe dwaas, hoe absurd het is dat door de Overheid zoo nauwlettend wordt toegezien op de keuring van levensmidde len, enz., terwijl zij kaAm toelaat dat de alcohol, die vreeselijke volkskanker, voor alle personen, boven een bepaalden leeftijd, vrijelijk verkrijgbaar is. Werkelijk, dit is een dwaasheid, welke, waar 9pr. hoopt, wel dra door het volk zal worden ingezien, op dat dan en spr. zit daarmede midden in zijn onderwerp door plaatselijke keuze het vraagstuk van het alcoholisme kan wor den opgelost Er zijn vele tegenstanders der drank bestrijders, die beweren dat deze bestrijding betrekkelijk nog heel jong is, doch spr. kan dit ten sterkste tegenspreken. Is de drank wet niet reeds een bewijs dat ook al vele jaren geleden over het groote vraagstuk werd gedacht en gesproken? Uitvoerig gaat spr. na wat in den loop der jaren is gedaan om de idee van plaatselijke keuze populair te maken, om vervolgens te consla teeren dat de drankbestrijders nim mer bang zijn voor critiek en debat, omdat zij voor ioder gaatje een step weten te vin den, en omdat hun strijd wortelt in het wel begrepen begrip der menschen liefde. Laten de tegenstanders naar voren komen, aldus spr. Wij zullen hen antwoorden, teneinde de waarheid openbaar te maken en om al dus door het winnen der volksopinie te ko men tot een drankvrij Nederland. Steeds en steeds weer komen de tegen standers met het too verwoord „Amerika", doch komen, zij ooit met cijfers, weten zij antwoord te gevon op de feiten, welke ver zameld zijn door de heeren De Vries en Van der Meulen, die daartoe een studiereis hebben gemaakt door het drooggelegde land? Blijkt er niet telkens weer uit brie ven enz., welk een zegen de drankwet is voor het Amerikaansche volk? Geef ons, zeide spr., 25 jaren en wij zul len aan/toonen, de enorme voordeelen der drooglegging ook in ons land. Het is* toch logisch dat de welstand van het volk met sprongen zal stijgen indien de 400 millioen gulden, welke thans voor alcohol wordt uit gegeven per jaar, op andere, op nuttige wijze wordt besleed. De tegenstanders zul- BINNENLAND. Opening van een Toevlucht voor minder jarige meisjes en kinderen. Vergadering van den Ned. Protestanten bond. De Minister van Oorlog wenscht ingelicht te worden over de jongste herhalingsoefe ningen. Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi ging van de wet op de Rijksverzekerings bank. Besluiten van het Ned. Verbond van Vak- vereeniglngen. Mededeelingen betreffende de salarissen van het Rijkspersoneel. BUITENLAND. Ontruiming van bezet gebied. De verkiezingen in Duitschland. De au»l6 voor de stembus reeds begonnen. Scheuring in de democratische partij in Duitschland. len spr. nog tegenwerpen dat een der gelijke wet hun vrijheid beknot, maar, zegt spr., zijn er in ons land niet tientallen wet ten waaraan men zich heeft te houden en die onze vrijheid in ru:me mate dikwijls, aan banden leggen. Wil men geheel vrij zijn dan dient men als een Robinson Crusoë te gaan leven op een onbewoond eiland. Anders behoort zulks ten eenen male tot een onmogelijkheid. Weer anderen zijn er, die het noodig vin den den spot te drijven met die bestrijders van het alcoholisme. Dezulken moeten op slagvaardige wijze worden beantwoord. Met dien geest dienen zij te worden verslagen. Spr. duidt dit nader aan door een vergelij king te trekken tusschen een gans en een dronkaard, die beide waggelen, beide hak kelen en beide een rooden neus hebben, doch in één opzicht verschillen, namelijk in dit, dat de gans slechts eenmaal, en wel met Kerstmis, doch de dronkaard het geheele jaar door wordt geplukt. Dat voorbeeld naar aanleiding van het bekende gezegde, „dat de drank toch niet voor de ganzen is ge brouwen." Nadat thans eenige oogenblikken was ge pauzeerd vervolgde ds. Westmijze zijn be toog, waarbij hij het standpunt naar voren bracht der gedeeltelijke medestanders, die het werk der bestrijders van het drankmis bruik waardeeron, doch het onnoodig vin den tegen die matige drinkers, welke toch de groote meerderheid vormen, op te tre den. Wij, zeide spr., zijn het daarmede niet eens. Wij vinden de drank slecht en kun nen "dus ook niet een beetje van het slechte dulden. Want hot begrip matig is, toch eigenlijk zeer betrekkelijk. Zou er één dronkaard zijn, die toen hij het eerste glas dronk, gezegd heeft: ik wil een dronkaard worden? Neen, immers. Alle dronkaards komen uit de rijen der gematigden, terwijl bovendien kinderen van dronkaards ge woonlijk op lateren leeftijd met nog veel meer gretigheid naar den drank grijpen dan andere kinderen. Is het daarom niet veel mooier, niet veel breeder en niet veel gezon der om ook die matigheid te verdrijven en kortaf met het drankgebruik te breken? Weer andere tegenstanders der algeheele afschaffing zeggen dat hel kwaad van het drankmisbruik geleidelijk aan vermindert en men het maar rustig moet laten uitzie ken. Bovendien zeggen zij: is de sport niet een krachtige bondgenoot ter bevordering van de volksgezondheid, evenals de fiets? Spr. erkent dit ten deete, doch weet toch ook heel goed dat na afloop der sportbeoefening, na wedstrijden, enz., de drank rijkelijk vloeitje liet ecnige doeltreffende middel is het werk der geheel-onthouders, de rechlstreck- sche bestrijding der drank in z'n luguber werk. Het is het naar voren brengen van het rrfcooie blauwe ideaal, de prediking van het evangelie der nuchterheid ?n der liefde. Daarbij moet het niet bij woorden blijven, doch men moet ook „doen". Door uzelf moe ten ook anderen worden aangehaakt, zoo eindigde spr., aan onzen grooten niooien strijd. Er zijn daden noodig om ons ideaal te doen triomfeeren en den duivel der drank te bannen buiten onze landspalen. De plaat selijke keuze is daartoe het aangewezen middel I Na afloop der rede, bracht de voorzitter hartelijk dank aan ds. Westmijze, daarbij de aanwezigen nog eens opwekkende met nieuwen moed en nieuwe lust te helpen in den strijd. Indische lezingen aan de Leidsche Universiteit In plaats van een volledige „Indische Week" zullen op 3, 4 en 5 November a e. drie lezingen worden gehouden als volgt: Maandag 3 November in het Academie-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1924 | | pagina 1