No. 19821.
DINSDAG 21 OCTOBER
Anno 1924
Officieete Kennisgevingen.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van heden.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
30 Cts. per regel. Bij regelabonnement belangrijk lageren prijs.
Kleine Advertenliên, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en
Zaterdags B0 Cts., bij een maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven
10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer B Cts.
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummer» voor
Directie en Administratie 175 en 1835 Redactie 1507.
Postchèqua- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden 'ƒ2.35, per week 'f 0 18.
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week ..i.',, „0.18.
Franco per post 2.35 portokosten.
Bit nummer bestaat uit TWEE Bladen
EERSTE BLAD.
GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP
Aan den gemeentelijken '.'lach winkel,
Visohmarkt 18, tel. 1225, is WOENSDAG
verkrijgbaar: SCHELVISCH k f 0.16-f 0.34
SOHOL k f 0.17—f 0.38, KABELJAUW k
10.40f 0.45 (geh. kabeljauw k f 0.33), TAR.
BOT (bij aanvoer) k l 0.68 per pond en
NIEUWE HARING k f 0.06 per stuk.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester
Leiden, 21 October 1924.
V*
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeen© kennis, dat door hen
aan J. E. E. Dinncwet en J. Kortenoeveu
en rechtverkrijgenden vergunning is ver
leend tot oprichting van een bewaarplaats
voor benzine op het perceel Haag weg No
46, Sectie O. No. 704.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
.VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 21 October 1924.
Dr. Herman-Coster-Herdenkinfl.
Hedenvoormiddag circa elf uur kwamen
op het voorplein van het Universiteitsge
bouw alhier een aantal vertegenwoordigers
van corporaties en bijzondere personen
bijeen, om een hulde te brengen aan de na
gedachtenis van dr. Herman Coster ter ge
legenheid van het feit, dat het heden juist
25 jaar geleden is, dal hij met vele andere
dappere Zuidafrikaners en Hollanders in
den slag bij Elandslaagle het leven liet.
Dat hier dit feit werd herdacht, is te
danken geweest hieraan, dat in den muur
van het gebouw tegenover de Academie oen
gedenksteen te zijner nagedachtenis is ge
plaatst.
Behalve de vertegenwoordigers van ver
buigingen en corporaties, die met Zuid-
Afrika in verband slaan, waren ook aan
wezig tal van personen, die herinneringen
aan dien tijd hadden bewaard, waaronder
eenige oud-strijders, benevens de burgemees
ter en een der wethouders van Alkmaar, de
geboorteplaats van Herman Coster, de hee-
ren mr. Wendelaar en Rengers, benevens
de president-curator en de secretaris van het
College van Curatoren, jhr. mr. dr. N. C. de
Gijselaar en mr. A. E. Boddaert, de heer
A. L. Reimeringer, wethouder dezer ge
meente, benevens een aantal dames en hee-
ren, onder wie vele studenten.
Ook. buiten het hek van hel Universiteits
gebouw hadden vele belangstellenden zich
verzameld.
Nadat de vele kransen voor hel gedenk-
teeken op tafels waren nedergelegd, trad
mr. J. C. Kakebeeke, uit Deventer, naar
voren, om namens de leden van het Hol
landercorps oud-strijders van Elandslaagte
het woord te voeren ter herdenking van het
feit, zooals hij zeide, dat het heden een
kwart-eeuw geleden is, dat onze onvergete
lijke luitenant dr. Herman Coster, met
meerdere leden van ons corps, op het slag
veld van Elandslaagte hun leven lieten in
den strijd der beide kleine Zuidafrikaansche
republieken legen het machtige Brilsche
wereldrijk.
Dit feit, meenden wij, aldus spr mocht
niet onopgemerkt voorbijgaan, en het' doet
ons dan ook weldadig aan, dal zoovelcn, die
wij uilnoodigden bij deze herdenking aanwe
zig te zijn, aan ons verzoek hebben gehoor
gegeven.
De groole schare aanwezige belangstel -
lenden is ons het beste bewijs, dat nog steeds
in ons Ncderlandsche volk natrilt die vloed
van geestdrift, die het bezielde bij het mee
leven van den ongelijken worstelstrijd van
onze stamverwanten, en het beste bewijs,
dat wij, leden van het Iloilander-corps, niet
tevergeefs dien strijd hebben medcgeslreden.
Ik behoef u niet te schetsen, wie en wat
dr. Herman Coster geweest is. Zijn hoog
staand en innemend karkter, zijn groote ta
lenten, zijn schitterende loopbaan als Staats-
procureur tijdens de vervolging van de Ja-
nieson-raidors, zijn u allen bekend. Niet
minder is u bekend van welke beleekenis dit
karakter en die loopbaan van dezen voor-
treffelijken Nederlander zijn geweest voor
don naam van ons volk in het verre Zuid-
Afrika. Een man als hij bracht den naam
van ons geheele volk naar boven. Ik behoef
u dit alles niet nader mee te deelen. Het
zijn feiten van algemcene bekendheid, waar
voor wij hem niet dankbaar gneoeg kunnen
zijn.
Waar ik echter hel onschatbare voorrecht
heb gehad gedurende zijn laatste levensja
ren, tot op het slagveld van Elandslaagte toe,
dagelijks met hem om te gaan, daar is het
mij een behoefte op deze plaats, die ook hem,
als oud-Leidsch student', zoo dierbaar was,
hem te belichten, zooals ik hem in den da-
gel ijkschen omgang heb leeren kennen.
Coster was een man van ongeëvenaard
redenaarstalent. Zijn betoogtrant was een
voudig, helder en onweerstaanbaar. Niet te
verwonderen was dan ook. dat rechlzoeken-
®°n bij voorkeur hun belangen aan hem op
droegen, toen hij aftrad als Staatsprocureur,
zoadat hij binnen' korben tijd daarna een
schitterende rechtspraktijk had.
Dr. Coster was echter niet alleen eenvou
dig in zijn betoogtrant, hij was ook, zooals
hoogstaande mannen altijd zijn, eenvoudig
van karakter.
Juist daardoor won hij zeer spoedig hel
hart van de Boerenbevolking.
Of zijn cliënt een goudmagnaal uit Jo
hannesburg of een achterveldsche Boer was,
dat maakte ui de behandeling van hun be
langen en van hun persoon niet het minste
onderscheid; ja, ik kreeg wel eens den in
druk', zeide spr. o. m dat de achlervelder
met meer sympathie en tegemoetkoming be
handeld werd dan de goudmagnaat.
Dikwijls spraken wij in de jaren '98 en
'99 over de toenemende kans op oorlog, en
telkens viel het mij dan op, hoe toegevend
en vredelievend zijn algemeene politieke op
vattingen waren.
Als wij. jongeren, ons geduld schenen be
verliezen onder hel tergend gesar van
Chamberlain en de zijnen, was hij het al
tijd, die voor oogen hield, wat een oorlog in
het algemeen en voor de Republieken in het
bijzonder zou beteekenen. Hij doorzag hel
en voorvoelde het naderend onheil. Wij niet.
Zoo naderde dan eindelijk de ramp, niet
tegenstaande van Transvaalsche zijde maar
steeds door toegegeven werd. Ik heb reden
te veronderstellen, dat ook dr. Cosier niet
onschuldig was aan dit voortdurende toe
geven. Maar het was nu eenmaal besloten,
dat de Republieken zouden verdwijnen, zoo-
dat zelfs hel uiterste toegeven niet hielp.
Do door Engeland gewenschfce oorlog
kwam.
Hoe zou de houding van de Hollanders
zijn, die bij duizenden in do Transvaal woon
den? Zij behoefden immers niet mee te
vechten, doch waren alleen verplicht, vol
gens 's lands wetten en besluiten van d?n
Uitvoerenden Raad, tot bewakings- en po
litiediensten.
Bij ieder commando vond men Hollan
ders bij tientallen (men vergote niet The-
ron's Verkenningskorps), maar wij, Preto
ria-Hollanders, vonden het beter door een
massale actie aan te tooncn, dat wij wilden
deelen in het te wachten leed. Een gevoel
van trots doorstraalt ons, oud-leden van
het Hollandercorps, nog tot op den huidigen
dag, wanneer wij er aan terugdenken,
dat wij mee hebben gedaan aan deze mas
sale actie, al eindigde zij na korten tijd
in de nederlaag van Elandslaagte, waar ve
len onzer sneuvelden en de meesten in krijgs
gevangenschap geraakten.
Dr. Coster werd een onzer vier luite
nants, het Volksraadslid Verselewel de "WiTt
Hamer onze kapitein, en Jan Lombard* ran
Bethal, onze commandant
Op den dag van het uitbrekon van den
oorlog overschreden wij den historischen
Laing's Nek, waar d£ overwinning van
Amajuba was gevierd. Ai wat Emgelseh
was vluchtte. Het maakte ons jongeren
overmoedig.
Niet aldus onze luitenant Coster. Hoe was
hij veranderd sedert de oorlog onafwendbaar
bleek! Anders zoo gemoedelijk en met groo-
ten zin voor humor en opgewektheid, was
hij dóór en dóór ernstig geworden. Het was
of hij het naderende onheil voorvoelde.
De slag van Elandslaagte begon. Spr.
wilde waar nog zoovelen hem te kennen
hadden gegeven, hier het woord te voeren,
niet te veel van d& aandacht der aanwezigen
vergen en moest dus verwijzen naar de
voortreffelijke schets van dien slag, geschre
ven door kapitein De Witt Hamer* en on
langs algemeen verspreid.
Slechts in kort© trekken schetste hij het
verloop van den slag
Hoewel gewond, wist ik, aldus spr., in de
ingevallen duisternis te ontkomen. Hoe bit
ter heb ik geleden, toen ik tijdens mijn
vlucht de zekerheid verkreeg, dat ook Cos-
Ier tot do gesneuvelden behoede, hij, de
man, aan wien ik persoonlijk zulke gróote
verplichtingen had, en dien ik dagelijks had
leeren kennen als een der beste mcnschen,
dien ik ooit op mijn levensweg had ontmoet.
Heeft het leven en sterven van Coster ons
kis te zeggen? vroeg spr. hierna. Zeer veel,
zou ik zeggen, antwoordde hij, en vooral in
lijden als wij thans beleven, nu, dank zij
de jongste bijeenkomst van den Volkenbond
te Genèvc, de begrippen van arbitrage, vei
ligheid en ontwapening zooveel aan vast
heid hebben gewonnen.
Hoe zou dr. Cosier, tegen den oorlog ge
kant als hij was, belang gesteld hebben in
het werk van den Volkenbond! Welk een
"prominent aandeel zou hij wellicht in dien
arbeid gehad hebben, ware hij in leven ge
bleven.
Maar men begrijpe dr. Costers karakter
wèl. Hij zou nimmer, ondanks zijn groote
vredelievendheid, hebben kunnen meegaan
met diegenen, die, zonder er op te letten hoe
ver wij nog afstaan van den algemeenen
wereldvrede, de ontwapening van hun va
derland proclameeren.
Zijn leven en sterven hebben ons geleerd,
1 het de plicht van ieder weldenkend
dat
mensch is om naar de mate van zijn krach
ten dien wereldvrede te helpen voorberei
den en bevorderen, omdat oorlog de vloek
van de menschheid is; maar tevens dit, dat,
zoolang die wereldvrede nog een ideaal
blijft, het beter zoowel voor een volk als
voor een individu is, om met eere te gronde
te gaan dan met oneer te blijven voortleven.
Dr. Herman Coster, aldus besloot spr., wij,
uw medo-oua-strijders van Elandslaagte,
brengen aan uw nagedachtenis op deze u zoo
bekende plaats van uw geliefde Leidsche
Universiteit een woord van eerbied en tevens
van dankbaarheid voor alles, wat gij voor
ons geweest zijL Wij zullen u* nimmer ver
gelen.
Ten slotte had spr. nog een verzoek le
doen en wel d t. De oud-strijders van Elands
laagte hebben zich tot laak gesteld om ter
eere van hun gevallen krijgsmakkers op een
daartoe zeer geschfkle plaats op het slagveld
"een gedenkteeken op te richten. Reed3 is een
groot deel van het' benoodigde bedrag bij
een. Zij zouden zoo gaarne hunne nog in
Zuid-Afrika wonende medestrijders binnen
kort willen berichten, dat het geheele te*
noödigde bedrag er is. De Engelschen heb
ben tal van gedenkleekens voor hun ge
sneuvelden opgericht; laten wij, Nederlan
ders, niet langer achterblijven, en laat ons
toonen, dat ook wij onze helden weten te
eeren.
Gij kunt thans, alzoo spr., de nagedachte
nis van hen allen, dus ook van dr. Herman
Coster, niet beter eeren, dan door voor dat
doel een gift, "hetzij groot of klein, te doen
toekomen aan de Nederlandsche Zuid-Afri-
kaansche Yereeniging, Keizersgracht 141, te
Amsterdam.
Na deze laatste rede. wefke duor de
aanwezigen met stille aandacht werd ge
volgd, al viel het soms moeilyk om deze
en ander6 sprekers te verstaan vanwege
het gerq aan den overkant en het rumoer,
dat later de leerlingen, die daar een school
gebouw verlieten, maakten, (de politie had
aan den kant der Academie het vervoer
per as stopgezet).
Nadat de heer Kakebeeke was uitge
sproken, verleende prof. dr. P. J. Blok de
navolgende sprekers nog het woord, die,
vóór zij een krans hechtten aan den ge
denksteen, in kortere of langere toespraken
i de nagedachtenis van dr. Herman Coster
j huldigden en met eerbied spraken van het
j ideaal, waarvoor hij had geslredien en het
i leven liet.
Het eerst verkreeg nu het woord jhr.
mr. De Jong, voorzitter van het Herman
Coster-fonds, die er aan herinnerde, dat
juist als een blijk van groote waardeering
van dozen grooten Nederlander en acade
mieburger liet Fondi was gesticht. Met
stille vereering hechtte mr. De Jonge den
eersten krans aan den gedenksteen. Uit
naam van de Ned.-Zuid-Afrikaansche Ver-
eenigiiig on van de Ned.-Zuid-Afrikaansche
Voorschotkas sprak vervolgens prof. dr.
J. W. Pont, eveneens den nog niet vergeten
I held huldigend met een krans.
Achtereenvolgens spraken vervolgens nog,
ieder voor hun vereeniging een krans aan
biedend, de hoeren vanwege het Algemeen
Ned. Yerbond mr. P. J. de Kantcr namens
erkentelijke Zuidafrikaners dr. W. J. Leyds,
vanwege den Senaat der Leidsche Universi
teit, de rector-magnificus prof. dT. A. C.
Blok, namens het Besluursfonds voor Volks
onderwijs in Zuid-Afrika dr. Mansfeit, na
mens de Handelskamer* van de Unie van
Zuid-Afrika de heer Spielhaas, namens het
Leidsch Studentencorps de praescs de heer
Dudok van ITeel, de directeur der Ned. Zuid-
Afrikaansche Stoomvaartmaatschappij na
mens de Zuid-Afr. Sludenlcnvereeniging te
Amsterdam (S. A. S. V.), de heer Philips
Bo>tha, namens de afdeeling Leiden van het
Alg. Ned. Verband dr. Wicherink alhier, uit
naam van het Delftsche Studentenverbond
de heer Verhoef, terwijl eindelijk.de burge
meester van Alkmaar, mr. Wendelaar, de
rij der spr. sloot terwijl de wethouder de
heer Rengers de laatste krans aan den ge
denksteen hechtte
Hiermede verklaarde prof. dr. P. J. Blok
de eenvoudige, maar indrukwekkende plech
tigheid voor gesloten.
Het Leidsche Volkshuis.
In de laatste decenniën der vorige eeuw
drong onder den invloed van de veldwin
nende humanitaire begrippen in de kringen
der hoogere klassen en onder een groot deel
der burgerij meer en meer het be9ef door,
dat men jegens de arbeiders en de daar
mede gelijkstaande klassen verplichtingen
had, ook in dien zin, dat er iels gedaan
moest worden in het belang van geestelijke
ontwikkeling en zedelijke vorming en daar
door tot verhooging van hun levensgeluk.
Uit dat besef is ook geboren het Leidsche
Volkshuis, de stichting, die morgen haar
25-jarig bestaan feestelijk zal herdenken.
De stichting is tot stand gekomen op ini
tiatief van die fieeren professoren mrs. H. L.
Drucker, H. B. Greven en W. van der Vlugt.
De akte van stichting werd opgemaakt door
den notaris mr. J. A. F. Coebergh, die zich
geheel belangloos met deze zaak belastte en
het document kunstig gecalligrapheerd aan
het bestuur ten geschenke aanbood. Omtrent
de statuten der stichting was door de stich
ters vooraf overleg gepleegd met degenen,
die worden uitgenoodigd voor de eerste
maal in het bestuur zitting te nemen en
zich daartoe bereid verklaarden. Bepaald
werd o. a dat het bestuur bestaat uit vijf
tien leden. Daarvan zullen minstens twee
moeten behooren tot het vrouwelijk geslacht,,
terwijl ten minste drie zullen moéten behoo
ren lot de arbeidende en daarmede gelijk
staande klassen der bevolking. Met afwij
king van den regel, dat om de twee jaren
drie der bestuursleden aftreden, hebben de
stichters levenslang sitting in het bestuur.
Wanneer een vacature ontstaat, maakt hel
bestuur een tweetal op en noodigt B. en W.
dier gemeente Leiden uil, een keuze daaruit
te doen. Van het allereerst optredend be
stuur was prof. mr. H. L. Drucker voorzit
ter, prof. mr. W. van der Vlugt ondervoorz.,
prof. mr. H. B. Greven penjiingm., terwijl
mr. A. Engel als secretaris optrad.
Nadat plan en inrichting van het gebouw
na rijpe overweging door het bestuur, in
hoofdtrekken waren vastgesteld, werd de
leiding van den bouw opgedragen aan den
heer W. C. Mulder, architect alhier.
Met algemeene stemmen werd de betrek
van directrice aangeboden aan mej. E. C.
Knappert, destijds directrice van het Wijk-
gebouw van den Protestantenbond alhier,
die deze betrekking aanvaardde.
Het monumentale gebpuw met twee groo
te zalen voor lezingen, tentoonstellingen enz.
en talrijke clublokalen, verrees aan den
Apothekersdijk, terwijl op het overgebleven
terrein aan de Haarlemmerstraat winkel
huizen werden gemaakt, die aan de stich
ting bleven behooren, en die konden wor
den verhuurd, terwijl de huur dier winkels
zou strekken om evenlucele tekorten op oe
exploitatie le dekken. De bouwkosten en
de inrichting van de verschillende lokalen
werden in hoofdzaak door vrijwillige bij
dragen en rentelooze voorschollen gedekt.
Wijlen prof. Drucker maakte, door een vor
stelijke gift vooral de stichting uit onbekrom
pen beurs mogelijk.
Op 22 October 1899 werd het gebouw na
een korte toespraak van den voorzitter ge
opend in tegenwoordigheid van den burge
meester en verscheidene leden van het ge
meentebestuur, vertegenwoordigers van cor
poration, en andere genoodigden.
De instelling mocht zich spoedig in de
belangstelling van het deel van de Leidsche
bevolking, waarvoor het weid geslicht, ver
heugen. De verschillende kringen, die men
onder het woord „volk" samenvat, vond men
onder hen geregeld vertegenwoordigd.
Het eerste jaar sloot do exploitatie met
een tekort van even f 500, wat voor een
stichting, die voel geeft en weinig daarvoor
terug eischt, zeker een niet al le onbevre-
digiyid resultaat.
Van den aanvang af was in hel Volks
huis huis dc gelegenheid geopend tot hel bij
wonen van allerlei lessen in taal, lezen,
schrijven, rekenen, fröbelen, vorsteUen,
naaien, mazen, knippen, wasch op doen,
gymnastiek, verbandleer, zang, meetkunde,
boekhouden, moderne talen, enz., enz.
Aanvankelijk kostten deze lessen 2Va ct.
per les, in den loop der jaren opgevoerd lot
10 cents per les. Verder werden er verschil
lende clubs gevormd, kosteloos rechtskun
dig advies gegeven, voordrachten- en mu
ziekuitvoeringen gehouden, tentoonstellingen
aangericht en eindelijk bezit het Volkshuis
een zeer bezochte leeszaal en een welvoor
ziene bibliotheek.
Dit programma, dat wij overnr«-?-en uit een
der eerete jaarverslagen, kan óök nog
gelden voor dezen tijd. Het laatste jaar-
I verslag maakt melding van ongeveer dui
zend deelnemers en deelneemsters aan de
verschillende lessen en cursussen. In de
i laatste jaren gaan ook geregeld clubs voor
I eenigen tijd naar buiten en vinden een frisch
en gezond buitenverblijf, op heb buiten
Hoorne boeg van den heer en m?j. Pijnappel,
te Hilversum.
In de verslagen der laatste jiren wordt
echter door het bestuur steeds met nadruk
i gewezen op den hoogst ongunst gen finanti-
eelen toestand, waarin zich het Volkshuis
bevindt.
In het laatste verslag wordt gezegd, dat
de geldolijke nood thans zoo hoog is ge
stegen, dat het een vraag wordt van
z^jn of niet-zij'n. De schuldenlast, ont
staan o.a. door den gedwongen aanleg van
eleclrische installatie, gedurende de oor
logsjaren, is thans geklommen tot circa
f8000. Het zou voor het bestuur, alsmede
voor de tjverige en sympathieke directrice,
mej. Funke, dia in 1915 mej. Knappert, na
haar benoeming van directrice van „Ons
Huis", te Amsterdam, verving, een heerlijke
voldoening zijn, indien dit jubileumjaar eens
aanleiding kon wezen, dat volksvrienden I
de financieele zorg der stichting kwamen
verlichten. In ieder geval hopen wij, dat
de Leidsche bevolking morgen met belang-
stelling van dit jubileum kennis zal nemen
-en dat velen het bestuur, de directrice en
haar staf van medewerksters morgen op de I
receptie geluk zullen wenschen en de lezing
bijwonen van mr. dr. A. M. Joekes, uit
Den Haag. Voor de avondbijeenkomst zal
onze stadgenoot prot dr. K. H. Roessingh
een herdenkingsrede houden.
Wolly, de honoer„konin0".
Wolly is verlost. Gisteravond heeft het
uur der bevrijding geslagen. Vóór de Stads-
zaal was het gedrang enorm. Stellig wacht
ten daar eenige duizenden nieuwsgierigen
op het oogenblik, dat Wolly het gebouw zou
verlaten. Binnen was hel echter aanvanke
lijk niet druk, doordat slechts weinigen zoo
onverstandig waren f 1.50 le offeren voor
een toegangsbewijs. Of ze gelijk hadden de
afwezigen. Want er was toch eigenlijk bitter
weinig te zien daar in de kleine Stadszaal.
Wolly voelde zich blijkbaar zeer behagelijk
in z'n kooi en bleef er, met een lachend ge
zicht, zitten tot ruim 9 uur. Intusschen was
een ruit uitgesneden en hem wat water, be
nevens een glas room met suiker gegeven,
terwijl vervolgens een jongeman, genaama
BINNENLAND.
Herdenking van den slag bij Elandslaagt»
te Leiden.
Het jubileum van het Leidsche Volkshuis
De vliegtocht NederlandIndië wordt dit
jaar vrij zeker voortgezet.
De minister van Waterstaat heelt de ver
wachting uitgesproken, dat de nieuwe pen
sioenregeling voor hot spoorwegpersoneel
te gelijk met de voorstellen tot wijziging van
de Pensioenwet 1922 in de Tweede Kamer
behandeld zal kunnen worden.
Regeling van den arbeid in bloemenbinde.
rijen.
BUITENLAND.
De Duitsche Rijksdag ls tenslotte ontbon
den
De politieke crisis in Zuid-Slavië.
Besluiten van het radicale congres in
Frankrijk.
M&Uhè us, als lid der conlróle-commissie, de
dwaasheid had aan Wolly, „namens het
Leidsche publiek", een gouden zegelring le
overhandigen. De overhandiging zeil inle-
resseerl natuurlijk niemand, en ons aller
minst, maar wij willen toch even opmerken
dat de heer M. wel wat héél ver ging door
zulks (e doen „namens het Leidsche pu
bliek". Was het wonder dat vele aanwezi
gen paf slonden en het brave contröle-lid
flink werd gehoond? Even over negen toen
er heel wal publiek was bij gekomen, door
dat de toegangsprijs tot 35 cent was ver
laagd wal zullen de liaanlje-de-voor9ten
een spijt hebben gehad van hun haastige
komst I werd de kooi geopend en liep
Wolly, ondersleund door een tweetal per
sonen, naar een kamerlje achter het podium
waar de barbier gereed stond om hem een
ietwat dragelijker aanzien te geven. Terwijl
kort daarna nog honderden op de Breestraat
stonden te wachten, vertrok hij door een
achteruilgang naar hel slation. Ondanks 19
dagen hongeren en dorst lijden ging hij te
voetl Merkwaardig. En merkwaardig was
het trouwens ook dal Wolly onmiddellijk
na z'n bevrijding reeds bonbons zal te eten.
Men had ons van Fe voren zoo stellig ver
zekerd dat lxet levensgevaarlijk voor hetn
was, indien hij gedurende de eerste twee
dagen iets anders dan room of melk zou
gebruiken.
Dr. E. A D. E. Carp, toegelaten als
privaal-dooenl bij de faculteit der genees
kunde, om onderwijs te geven in de klini
sche psychiatrie, hoopt zijn werkzaamheden
aan te vangen met het houden eencr open
bare les op Vrijdag 24 October a.s., des na
middags te kwartier over vier uur, in het
klein-auditorium van hel Universiteits
gebouw.
Zaterdag 1 November is het vijf en
twintig jaar geleden, dat prof. dr. J. M.
Janse aan de universiteit alhier het hoog-
leoraaTsambt m de plantkunde aanvaardde.
Aanvankelijk bestond bij zijn amblgenooten,
vrienden, oud-leerlingen en leerlingen het
plan, hem op dien dag hulde te brengen,
Daarvan is echter afgezien, omdat prof.
Janse dezen dag onopgemerkt wenscht te
laten voorbij gaan.
De lustrumcommissie van het L. S. C.
is mei haar plannen voor de viering van
het lustrum Ier gelegenheid van het 350-
jarig beslaan der Leidsche Hoogeschool na
genoeg gereed. De luslrumleeslen zullen
plaats hebben in Juni van Maandag tot en
met Vrijdag Dal de datum thans nog niet
kan worden vastgesteld vindl zijn oorzaak
in hel openluchtspel, een avondopcnlucht-
spel, gebouwd op een historisch feit uit den
strijd lusschcn Spanje en Holland, eenigs-
zins fantastisch uitgewerkt. Ten einde dit
zooveel mogelijk tot zijn rechl te laten ko
men is de afwezigheid van maanlicht ver-
cischt. Aan de Sterrenwacht is verzocht te
willen mededeelen wanneer zulks hel geval
is. Wanneer dit bekend is, kan worden be
paald in welke week de lustrumviering zal
plaats hebben. Met het oog op de voorberei
ding van dit spel, dal zal geschieden op hel
terrein aan den ZoeteTwoudsche-Singu,
waar het openluchtspel op 3 en 4 Oclober
is opgevoerd, bevinden eenige leden der lus
trumcommissie zich te Brussel. Door het
collegium van het L. S C. zijn dezer dagen
de tribunes, die pas hebben dienst gedaan,
gekocht.
De eerste dag van het lustrum zal vol
gens de voorloopige plannen beginnen met
de feestelijke inhaling der reünisten, waar
na de praeses van het L. S. C. hen in hot
groot-auditorium der Universiteit met een
feestrede zal verwelkomen. Des middags ia
