SPORT.
SIGNORINA LUCIA.
INGEZONDEN.
Het einde der goede vormen.
alscheu en op dit tijdpunt ontstaande on
regelmatigheden, te groote warmte, sterk
sohudden, enz. werken verwoestend en ver
oorzaken den dood van het overigens nor
maal ontwikkeld kuiken. Zij vragen ook
van het nieuwe organisme veel kracht en
wreken aaarom met den dood van het kui
ken iedere fout, die tijdens het broeden
gemaakt is. In deze periode valt de groote
sterfte, het dood-in-den-dop. Wat bij het
broeden werd misdaan wordt hier vast en
seker vereffend met den dood van het
kuiken.
Ook de nog altijd door sommigen aan
bevolen zwemproef 'als laatste onderzoek
vóór het uitkomen, valt in dit kritieke mo
ment. Uit wat hiervóór gezegd is blijkt;
dat door den inwendigen invloed bij de
zwemproef slechte reflexen kunnen ontstaan,
die den dood veroorzaken. Daar nu boven
dien de zwemproef onbetrouwbaar is, doet
men veel beter haar geheel na te laten.
Als het kuiken met den snavel (eitand)
het binnenste vlies in de luchtkamer open
gemaakt heeft, begint het na een korte
pauze zich uit de schaal te bevrijden. De
lucht in de luchtkamer is in normale om
standigheden voldoende voor den daartoe
noodigen tijd. Bij te groot vochtgehalte is
wegens geringere verdamping van den oi-
ïnhoud de luchtkamer te klein; het kuiken
heeft dus bjj het begin zijner longademing
te weinig lucht, krijgt ademnood en stikt,
flqt feit, dat meestal de sterkst ontwikkelde
kuikens door het ongeluk van dood-in-den-
dop worden getroffen, is ook hieruit te
verklaren; het hypertrophische lichaam neemt
een deel van de tot ademen noodige ruimte
in beslag, wat verstikking ten gevolge heeft.
Door de inwerking van het luchten, in ver-
eeniging met den juisten vochttoevoer in
de machine, wordt echter de eischaal gun
stig veranderd, de structuur wordt broos,
laat meer lucht door, zoodat rijker zuurstof
opneming mogelijk wordt, en het kuiken de
proze schaal gemakkelijk en in weinig tijd
kan doen opengaan, zonder blootgesteld te
tón aan het gevaar van vermoeienis en
ademnood."
RECLAME.
Iedereen heeft bij tijden een zacht laxeer
middel noodig voor de lever en ingewan
den. Foster's __Maagp;j};n. lyjpisn recht
streeks^ qe lever, wekken de vloeiing
■éST gal op en verschaffen natuurlijke wer
king der ingewanden. Slaap, eetlust en een
goed humeur worden door Foster's Maag-
pillen verzekerd. Prijs per flaoon vaD vijftig
versuikende pilien f 0.G5in apotheken en
drogistzaken. 6640
ZEILEN,
ij Om den Ona-Ton-Cnp.
De Sde heat om den One-Ton-Cup is we
gens hel zeer ongunstige weer uitgesteld.
VOETBAL.
Om den Gooi- en Eemlanderbal.
A. S. C. zal deelnemen aan de op 24 en
81 Augustus en 7 September te houden wed
strijden om den Gooi- en Eemlanderbal.
Deelnemende vereenigingen zijn: Z. V. V.,
Victoria, D. W. S., Laren, A. S. C., B. F. C.,
Bloemendaal, Quick (A), Donar, Robur et
Velocitas, B. M. T., D. O. O., Hilversum,
Spartaan, A. W. en Wageningen.
LAWNTENNIS.
De wedstrijden te Noordwijk.
Van de wedstrijden te Noordwijk is giste
ren niets terecht gekomen. Het weer was
zoo slecht dat er in 't geheel niet is'gespeeld
En heden lijkt het ons weinig beter.
ATHLETIEK.
Nederlandsche athleten In Dnitschland.
Aan de Zondag te Munster gehouden wed
strijden is deelgenomen door een aantal
leden van V. E. L. (Den Haag).
De Uitslagen zijn:
100 M.: 1 De Vries, 2. Van Kampen, 8.
Reinhard.
400 M.: 1. Menso.
In de Zweedsche eslafetle werd V. en L.
Door
.MARGUERITE DE ROUV1LLE,
(Nadruk verboden.)
El
Signorina Luci Chiodde loopt haastig mei
kort, schichtige pasjes naar het bergdorp,
gehuld in haar regenmante1, sneeuwsehoenen
aan, een tasch met boeken aan den arm.
Do straatjes liggen vol modder en Signo
rina Lucia tracht angstvallig de ergste
plekken te vermijden.
Z(j is met den bergtrein boven gekomen
en om haar wekelijksche les te geven aan
twee 'Hollandsche dames in hét pension
Signorina Lucia haar naam duidt het
aan is een Italiaansche; zg geeft Itali
aansche lessen, altijd ma3r dóór lessen, dag
in dag uit, om in haar onderhoud te voorzien.
Z(j is een klein, kittig vrouwtje van twijfsl-
achtigen leeftijd; zij kan 40 of 45 of ook
onder of jonger zijn.
Zij is mismaakt, ach arme! Haar hoogs
rugje steekt zoo zielig uit tusschen haar
magere schoudertjes; haar horst is inge
valion, haar $rmen gjn fang en stakerig haar
hoofd l(jkt te groot voor haar kinderlicnaam.
Toch heeft rij charme. i
Bq de Italiaansche vrouwen fs bijna altijd
Iets te groot en te veel: te veel haar, te
gToote oogen, te groote neus en mond, te
Veel gemoed, te veel en te groote ringen,
te lange oorhangers, een Iets te luid praten
en lachen, van alles iets te veell en
tooh! lief genereus volk, jong en blij en
Jevenskraohftgl
nummer twee met De Cler, Lowenberg, Van
Kampen en Van Rappard.
100 M. hordenloop: 1. Van Rappard.
110 M. hordenloop: 1. Van Rappard.
4 X 100 M. estafette: 1. V. en L. met
De Cler, Van Kampen, Van Rappard en De
Vries.
Olympische eslafetle: 1. V. en L. met
Menso, De Cler, Van Rappard en Van Kam
pen.
OLYMPISCH NIEUWS.
Dnitschland en de Olympiade 1928.
Baron de Couberlin, de voorzitter van het
Inlernationale Olympisch Comité heeft aan
den Duitschen staatssecretaris, dr. Lewald,
voorzitter van de Duitscht rijkscommissie
voor athleliek, een schrijven gericht, waar
in hij mededeelt, dat (wee nieuwe Duilsche
leden in het internationale Olympisch co
mité zijn benoemd. Voor Duitschland zullen
in dit comité ritting nemen bovengenoemde
staatssecretaris dr. Lewald en dr. Ruperti,
voorzitter van den Duitschen bond van roei-
voreenigingen. Verder wordt in het schrij
ven verklaard, dat een vertegenwoordiger
van Oostenrijk eerlang benoemd zal worden.
Baron de Couberlin gaf uitdrukkelijk aan
de verwachting, dat Duitschland in 1925
op het Olympisch congres (e Praag vertegen
woordigd zal zijn en dat het zal deelnemen
aan de Olympiade, die in 1928 le Amster
dam wordt gehouden.
GYMNASTIEK.
De turadao te Noordwijk.
Men verzoekt ons mede te deelen, dat lp
onze uitslagenreeks van den turndag te
Noordwijk een onjuistheid ie geslopen. Wij
vermelden daarom nog even, dat „Wils
kracht" (Alphen) een eersten prijs heeft in
de 2de graad.
DUIVENSPORT.
„Steeds Sneller" (Noordwijk).
Wedvlucht met jonge duiven vanaf het
slation Chimay, afstand 258 K.M., met 70
duiven. De duiven kwamen op de hokken
als- volgt:
1. II. Deysselbloem 2 uur 45 mis. 15 sec.;
2. T üskliord ~2.45.18; 8. idem 2.46.37; 4.
P. Barnhoorn Az. 2.47.45; 5. P. Bosman
2.54.48 6. C. Haasveld 2.65.0; 7. N. van
Beveren 2.55.10; 8. idem 2.66.16; 9. C.
Haasveld 2.57.22; 10. L. Steenvoorde 2.69.4;
11. idem 3.1.16; 12. C. van Wouw 8.2.9;
13. J. Exter 3.2.13.
Deze wedvlucht was tevens een derby-
vlucht. Er waren 4 medailles uitgeloofd, die
gewonnen werden door: 1. C. Haasveld; 2.
C. v. Wouw; 3. L. Sleenvoorde; 4. L. Steen-
voorde.
„De Lnchtbode".
Naast het stedelijk concours van Zondag
17 Augustus, uilgeschreven door verschil
lende Leidsche postduivenverenigingen,
hield bovenstaande vereniging, een kam-
piocrisvlucht met jonge duiven, door op de
builenlandsche stations met eindstation
Chimay, een aantal punten to doen ver
vliegen. De einduitslag van deze vluchten,
met hoogste aantal punten, is als volgt: 1ste
kampioen C. Lut, verz. beker; 2de kampioen
L. v. d. Nienwendijk, verg.-rilvern me
daille; 3de kampioen J. Fakkel, verzilverde
lauwerkrans.
Verdere prijzen vielen nog en deel aan
H. Pauw, P. Fakkel, J. Sinleur en P. J.
Duyverman. Troostprijzen werden geschon
ken door kennissen en leden der vereniging,
welke ten deel vielen aan: N. de Haas, L.
W. v. d. Heuvel, A. N. Eradés, C. v. d.
Linden, H. le Nobel en A. van Duuren.
Een stedelijk concours.
Volgens een besluit, 'genomen op een
gecombineerde beslurenvergadering van de
verschillende Leidsche postduivenvereni
gingen, werd op 17 Aug. een stedelijk con
cours uitgeschreven vanal Chimay (Belgis),
afstand 236 K.M. (hemelsbreed)), waarvan
werd deelgenomen door de navolgende post
duivenverenigingen: „De Luchtbode", „De
Trekvogel", „Warmunda", „Leidsche Post-
duivenclub" en „De Blauwkras".
De commissie, welke ritting had in de
bovenzaal van café-restaurant Breijer, Lan-
gebrug, had Zondagavond bet volgende ver-
Ook Signorina Luoia's mond is te groot,
maar hij is expressief en o zoo smartelijk
vertrokken soms; haar trekken zijn te scherp,
maar er is zooveel energie, zooveel pit in
dat gezicht; de meestal sombere oogen kun
nen plotseling zoo gloeien van geestdrift,
zoo warm stralen!
Soms zou men in een opwelling van be
schermende teederheid den arm om dat,ge
brekkige lijfje willen heenslaan, maar in
slede daarvan houdt men even later eerbiedig
de deur voor haar open, als zy parmantig
en dapper, opnieuw weer en wind trotseeren
gaat om een volgende les te geven.
Signorina Lucia heeft als alle Italiaan
sche vrouwen keurige handjes en voetjes
en zij is altijd ondanks haar armoedje
onberispelijk geschoeid en gehandschoeid. Dat
fs haar luxe en dat geeft haar een Cachet
van distinctie. Zij kan verschijnen met en in
de meest zonderlinge gewaden en hoofd
tooisels, maar geganteerd fs zij steeds als
een markiezin.
Zij geeft goed les, duidelijk, streng, kort
en bondig. iJÖ verstaat geen gekscheren
en haar bedaagde leerlingen ringeloort zij
alsof het schoolmeisjes waren. Als men zSjjin
opgaven niet kent, koestert men dezelfde
vrees als in de dagen van weleer op de
H.B.S.
Eindeloos iaat zij overdoen, totdat men de
goedo uitspraak beet heeft, het sonore,
warme, opene der klinkers, en den zwaren,
doffen val, of de zachte ontploffing der
enkele en dubbele medeklinkers. Het moet
zingen, er moet klank en olimax in zijn,
rhytmus en „gang". Zjj maakt een werkwoord
in zijn verschillende tijden tot een dramatisch
gedicht, en eisebt dictie bij het oplezen van
een thema-zin. Alle Hollandsohe sloomheid
en slordigheid en vaagheid van spreken
slag uit te brengen van de prijswinners,
welke waren:
Isle pr. H. J. v. d. Steen 2 uur 31 min. 52
sec.; 2de H. v. d. Mark 2.34.1; 3de N. Vo
gelenzang 2.34.49 4de A. J. Tielekemijer
2 35.12; 5de. H. ten Wolde 2.35.14; 6de. J.
Steenbergen 2.36.22; 7de. H. v. d. Mark
2.36.46; 8sle. J. Schreuder 2.37.25; 9de. J.
Onvlee 2.37.42; 10de. G. Arnoldus 2.38 38;
11de J. Vliegentharl 2.38.52; 12de. A. Kloots
2.39.29; 13de. G. Arnoldus 2.40.4;; 14de H.
v. d. Mark 2 .40.13; 15de. N. Vogelenzang
2.40.17; 16de W. Steenbergen 2.40.34; 17de.
J. Schreuder 2.40.48; 18de. J. Sinteur
2.40.57; 19de. P. de Zwart 2.41.11; 20ste.
I, Steenbergen 2.41.20; 21ste. N. Vogelen
zang 2.41.28; 22ste. J. Selier 2.42.9; 23stü.
H. L. v. Delft 2.44.46; 24ste. N. Vogelen
zang 2.44.58 25ste. H, de Pauw 2.46 17;
26ste. A. Kerkhofs 2.46.49 27ste idem
2 46.58; 28ste. A. Cozijn 2.47.1; 29ste. H v.
d. Mark 2.47.15; 30ste. J. Landman 2.47.22;
31ste. L. Nieuwendijk 2.47.26; 32ste. G. Ar
noldus 2.47.51; 33ste. idem 2.47.51; 34stj.
J. de Hollander 2.48.12; 35ste. J. Onvlee
2 48.40 36ste. J. Steenbergen 2.49.0; 37'te.
G Spek 2.49.5; 38ste. H. v. d. Mark 2 49.5;
39ste. J. de Hollander 2.49.12; 40sle. A. Co-
zijn 2.49.13; 41sle. A. Cozijn 2.49.13; 42st„,
G. Spek 2,49.38; 43ste.' B. Langezaal 2.49.45;
44sle. C. Lut 2.49.49; 45ste G. Spek 2.50.3;
46ste. J. Marijt 2.50.29; 47ste. H. II. Tiele-
man 2.50.36; '18ste. J. School 2.50.40 49ste.
J. Schoof 2.50. 40; 50sle. P. Fakkel 2.51.23;
51ste. N. de Haas 2.51.-10; 52ste. B. Lange
zaal 2.51.45; 53ste. J. Fakkel 2.51.48; 54ste.
A. H. Korenhof 2.51.56; 55ste. J. v. Winser»
2 52.31; 56ste. G. Gijzenij 2.52.58; 57ste. W.
Steenbergen 2.53.8; 58ste. H. II. Tieleman
2.53.19; 59ste. li. v. d. Mark 2.53.21; 60ste,
J Schreuder 2.53.29; 61ste. C. Lut 2.63 36;
62ste G. Spek 2.53.L1; 63ste. H. H. Tiele
man 2.63.48; 64sle. H. J. v. d. Steen 2.53.67:
65ste. J. Onvlee 2.53,59; 66ste. C. Lut 2.54.0.
De eerste 21 duiven komen elk in aan
merking voor een eereprijs. De Poules Spe
cials werden verdiend ais volgt: 2/3 van
het bedrag door II. v. d. Mark met No. 7;
1/3 van het bedrag door J. Onvlee met Na F.
De med., uitgeloofd voor ds meest gecon
stateerde duiven in de prijzen, werd ge-
Miwen door den heer H. v. d. Mark. De
med., uitgeloofd voor de drie eeTSt getoon-
den eveneens door H. v. d. Mark.
De vijf med., (voor elke vereeniging één
om le winnen door een lid van die veree
niging) werden gewonnen als volgt:
De med. van de vereeniging „Luchtbode"
door J. Sinteur; van de ver. „Trekvogel":
J J. v. d. Steen; van de ver. „Warmunda'
J. H. v. Delft: van de ver. „Leidsche Post-
duivenclub": v. d. Mark; van de ver. „De
Blauwkras"; N. Vogelenzang:
Woensdagavond circa 8 uur prijsuitrei
king in het café-restaurant van den heer
Breijer, Langebrug.
[Builen verantwoordelijkheid der Redactie.)
Copie van al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
Leger des Heils.
Stichter: William Boofh,
L. S.,
Reeds geruimen tjjd doet zich de be
hoefte gevoelen aan een geschikter gebouw,
waariu de afdeeling Leiden van het Leger
des Heils haar gezegenden arbeid kan voort
zetten.
Sedert tientallen jaren zijn wij gehuis
vest in het lokaal aan de Lammermarkt,
doch dit voldoet niet meer aan de eischen,
welke redelijkerwijs aan een degelijk ge
bouw gesteld mogen worden.
Zooals reeds enkele weken geleden yard
medegedeeld, zjjn wij er thans in geslaagd
een geschikter gebouw te vinden.
Voor de verbouwing en inrichting van
ons nieuwe gebouw is f3500 noodig. De
Commandant kwam ons tegemoet met een
Dedrag van f1375 uit de Centrale Fondsen
van het Hoofdkwartier te Amsterdam. Ook
mochten wij in dank reeds enkele giften
ontvangen van ingezetenen hier ter stede.
Mogen wjj door deze nog eeas een
krachtig beroep doen op de milddadigheid
van het Leidsche publiek? Zeer gaarne zou-
zweept zij met haar felle stemmetje weg; zj)
vuurt aan, ?jj sleept mee, totdat luie lippen,
slappe tongen kaakspieren hun werk zui
verder verrichten en de schoone gebeeld
houwde Italiaansche taal een weinig plas-
tischer uit een Hollandschen mond opklinkt
Dan is rij tevreden en lachen haar donkere
oogen voldaan. „Si va bene! benissimoT
Juist, het gaat goed, zeer goedl
Men maakt vorderingen bij Signorina Lucia
tegen wil en dank.
Signorana Lucia is vroolijk, trots haar
wol wat bitteren kijk op het leven, trots
haar heimwee naar haar Bchoon land. Zij
heeft zin voor dwaze dingen en zrj heeft
een kinderlijk gemoed. Ma3r verleden Zon
dag was het vrouwtje zichzelf niet. Zij was
verward en zenuwachtig en zag er zoo
smalletjes uit! Zij vergiste zich telkens.
Neenl 't vlotte niet.
Op de vraag wat er aan scheelde, begon
zij zachtjes te huilen, zielig, met telkens
schokken van haar arm vergroeid lijfje,
en toen wij haar wat probeerden te troosten
en haar vroegen naar haar verdriet, kwam
het er uit: zij had sleohte tijding uit haar
land: haar pleegzoon was gestorven. Ja,
zij had een pleegzoon samen met broe
der Francesco. Carlo heette hg het waa
zoo'n lieve jongen, knap en goed een
goed kind a ja! Achttien jaar was hij
nu. Sinds de groote ramp bg Messina was
hg hun pleegkind van haar en van broeder
Francesco; zijn ouders waren toen omgeko
men bij de ramp en het kereltje was onder
gebracht in een inrichting van weesjes te
Napels, waar zij dien tijd lessen gaf en
waar ook broeder Francesco werkzaam was.
Toen was Carlo hun beider pleegkind ge
worden. Samen hadden zij voor hem ge-
den wij in staat zijn, zoo wij hopen, ons
nieuwe gebouw in het laatst van a.s. October
of begin van November t9 openen.
Giften worden in ontvangst genomen voor
dit doel: Leger des Heils, Lammermarkt 36.
Beleefd dankend voor plaatsing,
Hoogachtend,
Uw dw. dn.
G. Jouvenaar, bev. officier
Plaatselijke off.
Br. J. Kolderman, Haarl. str.
Br. Weisz, Langegraéht.
Mej. Zr. Nauta, L. Hansenstr.
(Van onzen Parijschen correspondent).
(Nadruk verboden.)
Parijs, Augustus.
De hoffelijkheid ia verdwenen, zoek ge
raakt ergens in de loopgraven. Misschien,
dat ge nog een restje er van vindt in de
provinciein Parijs, helaas, zoekt men
haar tevergeefs. De snelheidsziekte heeft
van de meeste Parijzenaars lomperds ge
maakt, die zich niet meer het oudo lesjo
van Lafontaine herinneren
Uien ne sert de courir,
II faut partir point 1
Het dient nergens toe, hard te loopen
leert slechts op tijd te veitrekken. Op tijd
vertrekken, wie doet dat nog?Altijd
en alles op het laatste nippertje, en dan
dringen en hollen zonder op zijn medemen-
schen acht te geven het brutale recht
van den sterkste.
De sport, gelijk zij door de groote me
nigte wordt misverstaan, is er ook niet on
schuldig aan. In plaats van de discipline
in eere te houden, welke er van de sport
moet uitgaan, loopt men elkander van do
beenen met een haastig en nonchalant ge
mompeld: Pardon!" Wie zooiets ecu dur
ven te doen in het stadion, zou worden ge
diskwalificeerd en uitgejouwd, ja, bont cn
blauw geslagen door het publiek. In het
maatschappelijk leven, in de groote stad,
schijnt het volmaakt geoorloofd te zijn, ja,
zelfs ,,bon ton."
Kracht en brutaalheid heerschen, op
straat zoowel als in den strijd om het be
staan. Men gebruikt de ellebogen om op
tijd op het bureau te komen, op tijd aan
den trein, op tijd aan het dejeuner, en
om aich om hoog te wringen op den maat-
schappelijken ladder. Het succes is voor do
intriganten, die een grooten mond opzetten
en niet aarzelen den mededinger een trap
op zijn teenen te geven om hem te handicap
pen. De werkelijke begaafdheid, 't oprechte
talent, die van nature schuchter en beschei
den zijn, zij worden naar den achtergrond
gedrongen. „Demokratie en goddeloosheid"
zooals de groote Bolland gezegd heeft, doen
het overige.
Het leven in de groote stad leidt onwil
lekeurig tot slechte manieren. Laat hij, die
op de vijfde verdieping van de Galeries La
fayette moet zijn, maar eens wachten tot
alle dames een plaats in de lift hebben go-
vonden Over een week staat hij er nog, en
alleen zijn portefeuille is hem ontrold
In ondergrond-spoorweg, tram of autobus
is het hetzelfde. Het is vaak onmogelijk,
hoffelijk te zijn. Hij die in Parijs overal deze
deugd zou willen betrachten, zou een komi
sche roman-figuur worden, een droevig be
lachelijke film-held in den trant van Char
lie Chaplin. Stel u eens een Samuel Pick
wick voor in deze dringende, jachtende,
sceptische wereldstad 1
Toch zou het nog te doen zijn, ook op
straat een „heer'? te blijven. Maar het is
zoo gemakkelijk om het niet te zijn 1 Nie
mand is het, om u heenen dan (ook een
groote factor) heer of niet heer, niemand
merkt het: gie oogst geen dank of lof in
het eene geval, geen blaam in het andere.
De belooning ligt in u zeiven: in uw gevoel
van eigenwaarde, dat bevredigd is. Doch
niet voor ieder weegt dit op tegen de mate-
riëele belooning, welke ge uit het tekort
schieten in beleefdheid halen kunt: het 8
minuten eerder aan tafel zitten, als ge hon
ger hebthet nog juist voor het sluitings
uur aan de bank komen, zoodat het u be
spaard blijft morgen nog eens weer er heen
te gaanhet vinden van een zitplaats,, wac-
zorgd, hem wat liefde gegeven in zijn zon-
looa klein-kinderbestaan. En dat gemeen
schappelijke levensdoel had hen beiden tot
elkander gebracht, steeds meer: den kloos
terbroeder en het mismaakte vrouwtje, en
en daaruit was langzaam-aan een zeldzaam
mooie, innige, teere en kuische vriendschap
opgebloeid.
Zij zg had Napels moeten verlaten -
Carlo bleef bij broeder Francesco; zg hoorde
geregeld van hem. Carlo groeide pp, hj)
werd een lieve jongen, een knappe jongen!
Jaren geleden had hij wel eens een toeval
gehad, waarschijnlijk een gevolg van den
geweldigen schok in z$n kinderzieltje, toen,
ten tijde van de ramp. Maar nu al in geen
jaren was dat teruggekomen; hij scheen ge
nezen.
Broeder Francesco zorgde voor hem, met
zoo trouwe zorg als een vader; hij waakte
over hem, dat zijn leven rustig en gezond
verliep; hfl liet hem zelfs slapen in zijn
eigen kamer, om hem steeds te kunnen
behoeden. Het ging alles zoo goed! En toen
had Carlo moeten dienen in het leger; hij
had geen vrijstelling kunnen kragen, juist
omdat kg volkomen normaal scheen. En toch
was de dienst te zwaar voor hem gebleken;
hg had een kevigen aanval gekregen en nu
was hg dood! CarloI
En toch dit was het niet, waarom het
vrouwtje zoo wanhopig snikte; dit leed kon
zg verwerken, ftraar broeder Francesco had
haar geschreven, de gansclie toedracht had
hg baar verteld, en zgh smart er over, en
toen had hij er bij gevoegd, dat hg nu niet
langer gelooven kon, niet meer gelooven
aan Gods liefde en ontferming, aan Gods
goedheid nn Carlo, het kind, dat hg
liefhad als z$n oogappel, waarover hij ge
neer ge moe en afgetobd zijnhet halea
van een trein, en niet anderhalf uur hos
ven te wachten in het weinig gastvrij sta
tion...
De Fransche hoffc-Jijkheid, vroeger sprecï
woordelijk, vindt ge hier en daar nog bin
nenshuis, op straat merkt ge niets er van.
Let eens op: in een autobus of metro o!
cafó de conducteur overhandigt oen
kaartje, de kellner een consumptie, zelden
of nooit hoor+ ge „als-'t-u-hlieft" ol
„dank-je."
In de kleeding ziet ge eenzelfde nouoha»
lantheid. Wat vroeger schaamteloos, lomp
heette, is zelfs mode geworden: do heeren
houden in een schouwburgzaal de.i hoed op
en hun wandelstok bij zich niemand peinst
er meer over, dames voor te laten gaanen
het aanbieden van een plaats in overvolle
tram of spoorwegcoupé behoort tot die
„overdrevenheden", waarvoor de aanbieder
vergoeilijkend als 'n boertje-van-buiten
wordt aangezien, zoo hij nietals een
insolent hof-maker wordt beschouwd I In
een tamelijk duur en sjiek restaurant zag
ik dezer dagen, toen 't nogal warm weer
was, een heer(?) zijn jas uittrekken en in
zijn hemdsmouwen eten(Ik ken mensohen,
die zouden geneeren, het bij hon thuis te
doen
Een typisch staaltje hoezeer dc tnenscheó
den eerbied, verschuldigd aan rang, verlo
ren hebben, zagen we in Versailles bij de
presidentsverkiezing. Bij den ingang voot
de afgevaardigden, senatoren en ministexi
stonden twee zaalwachters opgesteld van
den Quai d'Orsay. Men moet zelf er bij g&*
weest zijn, om zich een voorstelling te vor
men van de walgelijke onbeschoftheid van
deze twee individuen Geen Kamerlid,
geen minister kon passecren of deze beide
sinjeurs lanceerden een brutale opmerking,
eneen paar Senaatsleden, die naast
do deur stonden te praten, lachten harte
lijk om al die gezegden in plaats van de
boden tot de orde te roepen. Opmerkingen
fl.'r- Straks hoor je een knal, dan ia't-ie
gebarsten(toen de vice-president van de
Kamer, Minister van Marine, naar binnen
gdng) hadden een geweldig succes
De soldaat, die zijn kapitein voorbij gaat
met een hoofdknikje; de conducteur, die
den stations-chef gemoedelijk een klap op;
den schouder geeft; de kellner, die de hand
reikt aan een café-bezoekster; de brieven
besteller, die den directeur van het post
kantoor voorstelt samen „un coup dc blanc,?-
(een slok witten wijn) te gaan drinken;
het zijn straat-tooneeltjes, welke ge dage
lijks ziet, en waarover niemand meer zich r
verbaast. Verbazen? Men verbaast zicti
alleen nog maar, wanneer men zoo'n aan
steller, zoo'n satyr ontmoet, die in een volle?
tram zijn plaats afstaat aan een dame. Ik
zelf, ik moet bekennen, dat ik besloten betf
't nooit weer te probeeren, sedert een dame,
aan wie ik dezo beleefdheid bewees, zich
beleedigd achtte. Zij dacht ik geef het
u in tienen te raden, en toch zweer ik op;
mijn eer, dat het de waarheid zij dacht
dat ik haar aanzag voor publieke vrcuw 1
Op het Elysee en op de diverse departe
menten hield men tot nu toe nog zooveel
mogelijk aan de goede vormen vast. Kwam'
er een nieuwe bewindsman aan den Quai
d'Orsay, dan kregen eerst de boden instruc
ties in dezen trant: Nooit iemand tot me
toelaten; altijd zeggen, dat ik er niet ben^
me nimmer storen tusschen twee en vijf;
nooit aan mijn papieren of paperassen ko
men, zelfs niet om stof af te nemen
De nieuwe minister kwam op 't departe
ment, handen in de zakken van zijn colbert
je pijp in den mond; en een bode vroeg:
Heidaar, vadertje, waar ga jij naaf
toe
Naar de kamer van den minister...;n
lk ben de minister!
??1!
Toen werden de kamérbewaarders bijeen
geroepen om instructies te ontvangen:
Het eenige wat ik vraag fs, dat jelui
goed mijn pijpen schoon houden.
Do heer Dumesnil, minister van Marin?
in het kabinet Herriot, schandaliseert al 4e
oude, eerbiedwaardige ambtenaren on ad
miraals door overal zijn pijpje met de meest
ordinaire caporal gestopt, uit te kloppen'.-
En een ander schandaal was het in de pert
dat Herriot naar Engeland vertrok in eeiS
grijs colbert-costuum in plaats van jacqueti-
te of gekleed© jas.
Moreau vroeg» toen zijn beide beenen op
het slagveld moesten geamputeerd (chorö-
waakt had als over een schat het kin<^
dat God Zelf hem scheen te hebben toe
gevoerd, nu Carlo plotseling zoo bruusk,
zoo wreedaardig-onnoodig was wejgenomen.
Neen, nu kon broeder Francesco niet lan
ger gelooven, nu twijfelde hij aan alles
en in zgn brief stortte h$ uit zgn leea,
zgn angst om zoo groote zonde h$
een priester, die twgfelde aan Gods goed
heid! Zoo stond het in den brief. En om
dien brief huilde Signorina Lucia, omdat
haar vriend, de trouwe, goede broeder Fran
cesco, nu zulk een groot leed te dragen had,
een leed, dat hij niet dragen kon, zoodat
hg zijn geloof verloren had hg, die
zoo vroom-vertrouwend was dat hij no
twgfeldeaan alles
En zij wist niet wat hem te antwoorden.
Brieven zijn zoo koud o! als zjj toch
maar even naar hem toe kon gaan en hem
troosten! Als zij maar iets voor hc-m doen
kon iets, dat zgn vertrouwen en geloof
weer terugvond! Misschien als zij btfi hem
was, als zij eens samen konden praten
hg was zoo'n groot vriend van haar
dat wist niemand zoo'n heel groot
viiend herhaalde snikkend het vrouwtje ^en
heel zacht voegde zij er bij ol zoo
zacht en droevig: „En vriendschap is schoo
ner dan de liefde."
Even zwegen wg allen. Toen droogde
zij resoluut haar tranen, sloeg het boek
open, en zeido met haar strengste leeraren
sen-stem: „Dames, vandaag waren we too
aan de onregelmatige tijden van het werk
woord „patere".-'
