OM TE KLEUREN.
Als 't Zomer is.
De Nieuwe Vriend.
Een Vergissing.
CORRESPONDENTIE.
cloor Cl P„
zetten. Zij at die, doch gaf haar zwerf toch-
met op. Daarna liet ik ijzergaas langs het
hek spannen, doch zoodra het hek maar
even open stond, kroop zij er door.
Toen de zomer echter op een eind liep
en de bladeren minder sappig werden, kwa
men er ook minder klachten. Ik amnseerde
mg bepaald met het dier. Als het regende,
was zg nergens te zien en hoe onverwacht
er ook een bui kwam opzetten, Jasper had
altijd nog bijtgds een schuilplaats gevonden.
Zoo lang zg daarentegen in de openlucht
was, kon ik er vast op aan, dat het mooi
weer bleet
De vorst viel dit jaar bijzonder vroeg in
en vóórdat ik er aan dacht, Jasper in huis
te halen, verdween zi). Ik dacht, dat zg
zooals gewoonlijk het geval was binnen
een paar dagen wel weer thuis gebracht
zou worden, maar wie er kwam, geen Jas
per, zoodat ik haar verloren waande. Einde-
Jgk, vlak vóór Kerstmis, liet ik mgn buur
man eenige bollen in den grond zetten en
ioen de tuinman aan 't gTaven was, groef
hg Jasper op! Haar instinct had haai'
gezegd, dat het een koude winter worden
zou; daarom had zij een besehut plekje
opgezocht, daar een kuil gemaakt en er
zichzelf in begraven. Na haar langen slaap
was zij te zwak om zich voor den tweeden
keer in te graven, doch ik legde .haar
weer in haar kistje met stroo, waar zij
weldra opnieuw insliep. Toen echter het
volgend voorjaar aanbrak en zij weer wak
ker werd, haalde zij zóóveel kattekwaad uit,
dat ik haar wel moest weggeven.
ffTflsr nieuw tehuis was een buiten met
grooten tuin, waar zg heerlijke aardbei- en
slabedden vond en doen en laten mocht,
wat zg wilde. Haar nieuwe meesteres had
echter een fox-terrier, .Quick, die heel jar
loers was op Jasper, en op zekeren dag
werd de arme schildpad dood gevonden. .Er
waren duidelijke sporen, dat zg gebeten
was en hoewel de schuldige nooit ontdekt
werd, had ik voor mij de stellige overtui
ging, dat het Quick geweest was.
Over 't muufftjö
van ons buurtje
keek een kmillefool.
„Zeg," zoo riep hij
„kom eens bij mij,
'k bieb m'n banden vol/'
Ik, nieuwsgierig,
Heel pleizierig,
Zeide: „ik kom graag I"
En het baasje
zei: „Komt, baast je
maar, pas op je maagl,r
En op 't muurtje
Van ons buurtje
Smulden w' allebei
En we zaten
En we aten
En we waren Mij,.
Puoode kersen,
Lekk're kersen,
a>et en rijp en rond;
Tc Had een vrindje,
Een ebht vrindje,
Dat ik aardig vond.
TRUUS SALOMONS.
Een beer, die bijzonder veel van snuiven
hield, droeg altijd twee snuifdoozen bij
zdah: één van goud en één van verlakt bout-
Toen hij op zekeren avond in den
schouwburg zat, wilde bij een snuifje, ne
men, doch miste de verlakte doos. Mee
nende, dat. bij die op zijn lessenaar bad
laten liggen, greep bij naar zijn gouden en
nam een snuifje. Na verloop van ©énigen
tijd wil j bij dit herbalen, dooh nu miste
bij zijn gouden snuifdoos en vond in plaais
daarvan zijn verlakte doos.
„Onverklaarbaar 1" mompelde baj in zich
zelf, doch toen bij de doos opende, zag llij'
er een klein briefje in met de woorden:
„Neem mij niet kwalijk, mijnbeer, ik bad
mij vergist
(Als 't zomer is, als 'i zomer is-
Dan gaan wij fijn naar ~6uiten
En luist'ren naar de vogeltjes,
Die in de bossehen fluiten.
(Als 't zomer is, ais 't zomer is,
Dan plukken wig ook bloemen;
(We hooren op een warme plek
De bijtjes duidlp zoemen.
Zooals ik al bij de raadsels vermeldde,
moeten voorloopig de brieven Maandags vóór
5 uur aan het bureau „Leidsch Dagblad" be
zorgd worden en degenen die gewoon zijn
mij de brieven naar Den Haag te zenden,
willen dat dan voorloopig wel naar Klooster-
zande (Zeeland) doen. Want al zal ik af en
toe eens eenige dagen in Utrecht zijn, de
dagen dat ik voor jullie werk, ben ik toch
denkelijk wel steeds in Kloosterzande. Het is
natuurlijk wel wat korter tijd voor de raad
sels maar iedereen beeft dan toch vacantie
en dus meer tijd. En in de zomervacantie
zijn ook velen afwezig en lezen dus de kin
dercourant niet en ik herhaal nog eens wat
ik jullie al meermalen schreef: ik neem nie
mand kwalijk, die in de vacantie eens over
slaat. Wie thuis is en tijd en lust heeft, kan
de raadsels oplossen en mij schrijven.
Nelly van Tol, je schreef nog niets over je
prijs, dus je had hem nog niet kunnen halen
denk ik; je woont ook niet in Leiden.
Klazina Parlevliet, een brief vol blijdschap
je verdiende je prijs ten volle. Ja, ik ken je
boek en vind het bijzonder aardig. Nu dat
hoop ik ook wat jij schrijft, dat je eens in de
gelegenheid zult zijn mij je prijs te laten
zien. Ik zal er aan denken.
Neeltje en Annie van Leeuwen (Nieuw-
veen) aan jullie samen een woordje. Zoo ge
regeld Dinsdags komt met de post een brief
uit Nieuwveen met de brieven van de
nichtjes van Leeuwen. Wat hebben jullie
een heerlijk dagje met de school gehad. Die
rit met de auto naar Scheveningen zal wel
heerlijk geweest zijn. Er is veel moois te zien
niet waar in Den Haag? Ik begrijp dat jullie
's avonds erg moe waren. Denkt er om de
brieven naar Kloosterzande te zenden.
Als 1 zomer als 't zomer is»
Dan gaan naar de weide,
Waar madeliefjes volop staan; -
L Soms naar de paarsche heufet
(Als 't zomer is, als 't zomer ia
Wie zou niet vroolp wezen"?
De boeken blijven netjes dicht:
't Is nu geen tgd van lezen!
Corry en Wim den Dopper, ik zal het raad
sel en de anecdote meenemen naar Zeeland
met mijn voorraad dien ik nog heb, en dan
eens plaatsen.
Nico Mielo, je beide brieven in goedé orde
ontvangen, een met raadseloplossingen en
je bedankbrief dat ik gelukkig voor je lootte.
Het doet mij plezier dat je er zoo blij mee
bent.
Suze Mazurel, groot gelijk, blijf maar
trouw meedoen, dan zal je eenmaal ook wel
aan de beurt komen. Ik ken de omstreek van
Endegeest en het Wilhelminapark ook wel,
weet dus dat het er heel mooi is,
Jo Liese, dat vind ik altijd aardig als küü
deren in hun prijs schrijven waarmee ze het
verdiend hebben en dat is ook vooral zoo
aardig voor latere jaren als je zelf of mis
schien je kinderen het eens ter hand nemen
en dat dan lezen.
Annie Huisman, als je vreugdesprongen
zijn geëindigd, schrijf dan ook in je boek
wanneer of waarvoor je het hebt gekregen.
Nelly Weijers, zoo dus heb je bet niet zelf
gelezen in de courant dat je een prijs had.
Hoorde je het van een der andere prijswin-
sters en kon je het toen eerst niet gelooven.?
Aafje Key, wat eene verrassing hè als je
de courant opent en je ziet daar je eigen
naam staan bij de gelukkigen. Dat ouderwet-
sche paardentrammetje in Breda naar Gin-
neken is zoo gezellig, vindt je niet? Ik zit er
ook graag in als ik in Breda logeer.
Gerda Boswinkel, hoe toevallig dat je nu
net een boot gaat bekijken die de Slamat
heet! Dan zal jij dat raadsel wel heel gauw
hebben gevonden.
Bernard Esderts, als je nu in Delft gaat
logeeren en daardoor eens moet overslaan,
zal ik heusch niet denken dat je ophoudt,
omdat je nu een prijs hebt veroverd.
Mien Boon, ik vind het ook afscfaowefiïfc
