Humor uit het Buitenland.
„le quatorze Juillet" in Parijs.
- Waarom ben je zoo zeker dat ze getrouwd zjja
Men ziet hen nooit samen.
- Daarom juist. (London Mail)
Oude dame: Waarom troost je hem niet)
Meisje: Hebt U ooit geprobeerd iemand te
troosten, die vijf bananen en zes ijswafels ge
geten had?. (Punch)
Jeanne (romantisch): Ik geloof dat de dichters gelijk hebben, George;
alleen in de open. vrije ruimte vinden we ons zelf.
George: Nu, we zijn dertig kilometer overal vandaan, de zon gaat
onder en ik ben de kaart kwjjt, dus je hebt nu de kans.
(London Opinion)
- Goeie hemel! Tandarts-stoelen?
Ja, oude jongen. Wc eten asperges vanavond
(Humorist)
Wat heb je vandaag overreden?
V- Drie baarzen.
Je bedoelt toch niet dat er visch op den weg lagr>
Nee, maar do wagen liep het water in.
(Ruy Bias)
Krelis: Zoo, heb je je varken verkocht, KlaasV.
Klaas: Ja, voor zestig gulden.
Krelis: Wat betaalde je er voorï
Klaas: Zestig gulden.
Krelis: Nou, dan heb je ook geen zaken gemaakt.
Klaas: Wel, dat varken heeft me den hcelcn winter gezelschap
gehouden en dat is toch ook wat waard?
XPassing Show)
zooals de tegenwoordige leiders. De op
groeiende communistische leidersklasse
groeit om zoo te zeggen in de macht op en
is blootgesteld aan alle verleiding en cor-
rupticmogclijkhedcn, die de macht nu een
maal meebrengt. Het sterke fanatisme, dat
icderen communistischen leider van thans
eigen is, zal de opgroeiende communistische
leiders niet in het blooed zitten. Wanneer
men in de sovjet-unie in de scholen de op
groeiende communistische leiders gadeslaat,
dan blijkt, dat zich in de afdeelingen van de
,,Komos8ol" overal moreel minderwaardige
elementen bevinden, die door de macht van
de communistische partij zijn gelekt en
door het gemakkelijk leventje, dat hun
\voidt voorgespiegeld. Wij gelooven niet
aan een innerlijke verandering van het
communisme. Zoolang de tegenwoordige lei
ders leven cd werken en de macht in han
den houden, zal de communistische crde
naar allo waarschijnlijk sterk cn actief blij
ven. Maar de tegenwoordige leiders zijn
reeds allen mannen van omstreeks 50 jarigen
leeftijd, hun aantal is zeer gering en een
gigantische arbeid rust op hun schouders.
Wij zien reeds nu het proces van afbrokke
ling van deze gicep leiders. Lenin is dood.
Rykow is ziele, Trotzky is niet alleen poli
tiek, maar ook lichamelijk niet gezoüd, de
meeste leiders zijn nerveus en overspannen.
De cischen, die in de afgeloopen zeven jaar
aan her. gesteld werden, zijn zoo groot ge
weekt, dat ook dc sterkste mcnscheliikc
constitutie er op den duur niet tegen be
stand zen blijven. Door dik proces van af
brokkeling van de oude groep leiders zal
op den duur het vonnis aan do communis
tische orde worden voltrokken. Wanneer
dit proces tot tastbare resultaten zal leiden,
is met geen mogelijkheid te zeggen. Maar
dat eerst bij het sterven of het verdwijnen
van de tegenwoordige communistische lei
ders een verandering in de sovjet-unie zou
kunnen intreden, is zeker.
Zoo zien wij, dat de communistische orde
tenslotte aan haar eigen beginselen, aan
haar onorganische beginselen ten gronde
zal gaanzij zal geen nakomelingschap heb
ben, want het leven laat zich niet bespot
ten, Wie het leven slechts met het verstand
richting wil geven en de oeroude wetten
van dc ontwikkeling van het leven vergeet
of negeert, kan er niet op rekenen, blijvend
succes te hebben. De wetten van het leven
zijn sterker dan menscheli.ike theorieën en
ook dc communistische orde zal aan dezt»
wet onderworpen zijn er er haar ondergang
door vinden.
PïP'-M A WTTT
roodc plekken, huidafschilfering
fia en uitslag verdwijnen snel met
Akker's Kloosterbalsera, clie Uw
lu id zuiver cn gezond
4500
„L^ Qualorze Juillel" dón moet je in
Parijs zijn, was me gezegd, dan slaat héél
Parijs op z'n kop-, dan is het feest in de
heele slad, feest op straat, dan waaien de
vlaggen van alle huizen, dan zingen en
dansen en drinken de menschen den heelen
dag en den hcelcn nacht door. dan is er
één onafgebroken vreugde in Parijs, één
groote vreugde, die alle menschen verbroe
dert. Alle theaters geven gratis voorstellin
gen voor wie maar komen wil. Overal mu
ziek op slraat, den heelen dag, den heelen
nacht! 's Avonds vuurwerk en vreugde
vuur en Bengaalsch Jicht! En dit gezien
van den Eiffelloren o, je moet gaan
oaar Parijs, dien dag!"
En ik ging. Ik ben gegaan. Vanuit
Holland. Ileb n'n vacantie ervoor bekort.
De groole jaarlijksche revue was dit jaar
afgeschaft, voor 't eerst vanwege de
warmfe en om ongelukken te voorkomen,
RECLAME.
Madem. Pierrette
Madd, de bekoorlijke
Madame Bonnacieux
uit de "Drie Muske
tiers", zegt: "Naeen
dag In de open lucht,
heelt Recalzeep eene
bijzonder verfris-
schende uitwerking
op de huid". De hy
giënische eigenschap
pen der Recalzeep
zorgen, dat de huid
volkomen gezond
blijft.
4566
zoo heette het. Maar 't zal wel iels te maken
hebben met de linkschheid der regeering,
vermoed ik. Er was nu slechts een kleine
troepen-defilé langs het graf van den On
bekenden Soldaat, heel eenvoudig, maar
heel plechtig. Veel menschen waren
daarnaar komen kijken, en 's morgens» om 9
uur, daar bij de Are de Triomphe leek het
werkelijk al of héél Parijs in feest was.
Evenwel,toen ik verder de stad in ging,
wa3 ik een en al verbazing. Was dat Pa
rijs? Parijs in feest? 't Leek wel een
provincie-stadje! Uitgestorven! Vlaggen?
ja, hier en daar, van de officieele ge
bouwen en van de heel groote zaken-ge
bouwen, maar overigens neen. Auto's,
taxi's, bussen bijna geen: kale, leege
stralen, waar je oversteken kon zonder ook
maar een seconde te hoeven wachten. Wat
was er gebeurd met hel verkeer van Parijs?
Hadden alle chauffeurs, alle autobus-be
stuurders vacantie vandaag? En de passa
giers dan? Waarom waren er dan niet meer
voetgangers, nu er zoo weinig 'vervoermid
delen waren? Maar voetgangers waren er
ook al niet. '„Hoe zit dat, toch?" vroeg
ik een kellner. Die haalde de schouders op
Ja, ik moest toch begrijpen, met drie
dagen vacantie en zoo'n mooi weer, dan
bleven de menschen niet in Parijs hangenl
dan trokken ze naar builenI „En le
Quatorze Juillet dan? wordt die dan niet
gevierd?" „O, zeker! wacht u maar tot
tot vanmiddag! Kijkt u vanavond maar
eens, van nachtl" „Komen al die va-
cantie-menschen dan weer terug om feest
te vieren?" „Of het die vacantie-men-
se'hen zijn, weet ik niet, maar ik weet wel,
dat het èn gisteren èn eergisteren, vol,
óvcrvol was in de straten."
Dus wachtte ik af, en ging naar de
„Rotonde" natuurlijk. Maar eerst liep ik
even langs een paar van de groote theaters,
die gratis voorstellingen gaven. Het was
eigenlijk een beelje zielig, die lange queue
menschen voor de „Opéra" en voor de „Go-
niédie francaise", waarvan de voorsten at
uren gestaan hadden: eenvoudige mensch-
jes, die een paar uur brandende zon over
hadden voor de kans om ten minste eens
éénmaal in het jaar in een fauteuil d'or-
chcstre te kunnen zitten, in zoo'n anders
zoo vreselijke duren fluweelen stoelI
Op de Montpamasse, in de „Rotonde"
was 't ook nog rustig. Alleen de kellnera
sjouwden druk met tafeltjes en stoelen, die
zc naar builen droegen, tot midden op den
boulevard toe. In andere café's deden ze
net zoo. In héél Parijs werden tafeltjes en
stoelen naar buiten gedracht tot midden
op den verkeersweg en dat mócht maar
zoo, dezen éénen dag in 't jaar mocht dat
zoo, omdat het feest was in Parijs, omdat
het 14 Juli was, de groote nationale dag,
de dag van de inneming van de Bastille.
O 4 uur plotseling muziek! Het „Ro-
tonde"-orkes!je, dat anders? boven speelt, in
de souper-zaal, zat midden op slraat, op éen
verhooging, en speelde een marsch in one-
step-maat, de melodie van het Ita-
liaansche fascislen-lieél .Waaiom ze dit
juist kozen als inzet voor de muzikale 14-
Juli-viering? Politieke achtergrond? Of
wel de jeugd-verheerlijking in het refrein:
„Giovinezza, giovinezza, primavera di bel-
lezzal" Maar misschien was het ook enkel
om het prettige dans-rhythme van dat lied!
En gedanst werd er dadelijk vóór het
café, op slraat. En als vliegen op honing
kwamen van alle kanten menschen toe-
stroomen naar de muziek, van wie sommi
gen zich eer9t een plaatsje zochten aan een
van de vele tafeltjes, en koelen drank be
stelden en dan pas- zich mede ten dans be
gaven; maar van wie anderen maling had
den aan la feitjes en stoelen en koele dran
ken; die dansen wilden, enkel dansen, die
in de verte al aangedanst kwamen, en niet
ophielden voor de muziek zweeg; en die
dan zenuwachtig liepen te wachten op het
volgende nummer, ook wel overstaken naar
den anderen kant van den boulevard, waar
een ander café, de „Dóme" zijn orkestje
opgesteld had. De „Rotonde" en de „Dóme"
twee concurreercnde cafés, en dus ook twee
concurreerende orkestjes, die geen enkele
beleefdheid tegenover elkaar ii> acht na
men, niet verstandig genoeg ook waren om
beurtelings hun nummers te geven, maar
elkaar trachtten le overlawaaien. Een derde
orkestje kwam er weldra bij, en meter of
20 verder. Een vierde nogl De heele
slraat was vol dansende menschen I
Slraatkooplui kwamen papieren mutsen
aanbieden: Indianen-modellen met gekleur
de veeren, en Olympiade-modellen: kleurige
jockey-petten. Velen kochten zich zoo'n
muls. En 't was alsof zoo'n mal papieren
ding plotseling grooler vrijheid van bewe
gen gaf aan zijn drager of draagster, die gin
gen springen als jonge kalveren in een voor-
jaars-wei. En dat ging maar door, dat ^ing
maar door, tot 7 uur, toen was er een paar
uur rust en etens-tijd voor muzikanten en
dansers.
Ook in andere stadsgedeelten heb ik nog
even gekeken. Overal hetzelfde, orkestjes op
slraat, stoelen en tafeltjes tot midden op den
verkeersweg, en daar tusselien in een dans
ruimte waar 't altijd vol was.
In de volksbuurten vooral was het ru
moerig van pret. Daar waren ook kinder
feesten met ouderwetseh koek-happen,
maslklinunen en hardloopen iq zakken.
Maar de verbroedering? Neen, het publiek
vermengde zich niet. Integendeel: ieder
bleef in zijn eigen quarlier, in zijn eigen
café liefst nog en dat is ook wel le be
grijpen, want dóór was men zeker z'n ken
nissen te. zullen vinden. En bij vroolijkheid
hoort toch ook gezelligheid, nietwaar?
Ja toch, er waren menschen, die zich
mengden onder publiek wuar ze niet bij
h-oorden. Maar er was niet één publiek ook,
waar ze bij hoorden dien dag, nergens hoor
den ze bij, omdat ze detoneerden in de
feestvreugde. Dat waren de armen, de bede
laars, die uit alle hoeken en gaten van Pa
rijs te voorschijn gekropen waren en hun
ellende kwamen ton toon stellen aan de
feestvierenden: kreupelen, blinden, oorlogs
verminkten. Ze zongen een liedje met
schrale stem, vertoonden een paar simpele
goocheltoeren, lieten een marmotje kijken of
een „geleerde poes" .boden lucifers te koop
aan, potlooden; een was degenslikker, een
ander vuur-vreler het publiek, het fees
lende publiek moest toch geamuseerd wor
den voor de paar stuivers, die ze zouden
afstaan! Maar gelukkig zijn feestvierende
menschen nogal royaal, als ze tóch eenmaal
aan 't geld uitgeven zijn, komt een paaT
stuiver meer of minder er ook niet op aaD.
En dus heeft menigeen van die armen nog
een goeden dag gemaakt.
't Vuurwerk 's avonds vanaf den Eiffel
loren was schitterend, van dichtbij gezien
nóg mooier toch. En aardig vooral het en
thousiasme van de toeschouwers bij
zulke gelegenheden is het zoo prettig te con-
stateeren dat groote menschen, hoe gewich
tig ze zich ook mogen voordoen, in hun hart
toch eigenlijk nog kleine kinderen blijven,
die nog juichen kunnen om een bouquet
kleurige vuarballetjes, om een draaiende
zon, om een knallende donderbus.
Meer was er eigenlijk niet le doen, was
er eigenlijk niet te zien in Parijs. „Parijs op
z'n kop" geen kwestie van!
Een bende? zooals in Amsterdam wel op
Koninginnedag? Integendeel! alles even
ordelijk en geregeld! Ruzies? vechtpartijen
door dronkenschap? 'k heb niet één geval
in den kranten vermeld gezien den volgen
den dag. En toch zijn er op den 14den Juli
in Parijs 10.000.000 (zegge tien millioen!)
biertjes „boclcs" gedronken, zonder nog le
spreken van de apéritifs, de wijn en de rest 1
Ik wil u eerlijk bekennen: ik wós naar
Parijs gegaan, om „Parijs op z'n kop" eens
mee te maken wat dót betreft was den
14den Juli dus een béétje een tegenvaller
voor me. Maar aan den anderen kant: zóó
blij en uitgelaten en toch zoo ordelijk feest
te kunnen vieren is dat niet een harte
lijk compliment waard aan de Franschen?
een voorbeeld, alle navolging waard!
M. DE ROVANXO.
Parijs, 16 Juli 1924.
RECLAME.
MODF.
Apprecieert u dit jaar de mooie dagen
ook zoo? Ik denk, dat het komt, doordat
zij pas zoo laat zijn begonnen, en toen nog
ieder oogenblik door koude wind en regen-
perioden werden afgewisseld. Ik voor mij
geniet voor drie als het zonnetje schijnt.
Verleden jaar, met die hittegolf, kon je
je door de koesterende zonnestralen niet
bewegen, je werd finaal geroosterd en alleen
's morgens vóór zevenen en 's avonds na
tienen voelde je je een beetje mensch.
Ik kan mij geen zomer heugen, waar
ik zooveel aan heb gehad als deze; nu kan
j9 aan sport doen, wandelen, fietsen, ten
nissen, zonder dat je vel een plasje wordt,
en als je 's avonds in bed kruipt, voel je
je lekker opgefrischt.
Op een heerlijken dag, dat de zon scheen
en een briesje de temperatuur toch op maat
hield, zat ik aan het strand met een boek,
dat mij verbeelde de beste lectuur voor
zoo'n dag; je leest een paar zinnen en kijkt
dan weer op; je tuurt droomend in de
verte, je fantaseert een romannetje van de
menschen, die langs je heen gaan, en je
geniet als een spinnende poes.
Ik bofte: vlak bij mij zaten een paar
BIJ HARD WERK.
Hoe kan iemand zijn werk verrichten,
nis hij bij bukken of zicli bewegen voort
durend last heelt van pijn? Hij moet zich
dan wel in acht nemen. Die hevige rug
pijn kan veroorzaakt worden door urine
zuur, dat als gevolg van zwakke nieren in
het bloed achterbleef en dan dient men op
zijn hoede te zijn. Verwaarloozing van dezo
waarschuwing lijdt vaak tot nier- en blaas
ontsteking, waterzucht, nierzand, rheuma-
liek, nier- of blaassteen, en opstopping van
de urine.
Een verstandig mensch zal nrrciilcn an 1
le voorkomen en het valt niet moeilijk.
Leef eenvoudig, vermijd overwerking, zor
gen, laat naar bed gaan en alcohol, en
houdt zoodoende liet overtollig urinezuur
uit uw gestel. Laat Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen u helpen, als gij een geneesmid
del noodig hebt. Zij werken rechtsstreeks
op de nieren en blaas, en verdrijven de
stoomïsyerschijnselen uit deze organen.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistza
ken f 1.75 per flacon (geel étiket met
zwarten opdruk)". 4565
snoezige meisjes, die blijkbaar aan haar
gansche tennisclub gevraagd hadden haat
op te zoeken. Er kwamen steeds weer anderen
een praatje by haar badstoel maken en de
een zag er nog liever dan de andere uit.
Het was een complete modeshow.
De kopij voor dezen brief wandelde kant
en klaar langs mij henen.
ik zal er u van vertellen.
Het opvallendst vond ik de kleur.
Er was er maar een heel enke'e tasschoa
heelemaai in het wit. Een groen hoedje of
een kersroode bandana om den hals onder
brak gewoonlijk al die blankheid. De meesten
echter droegen een gekleurde jurk of dito
mantelpak.
Spor.sstof en tricot zie je meer dan voile
of neteldoek. Is een toiletje in een van deze
materialen, Jar. blijkt de afwerking (kraag,
manchetten, e-.inluur en knoopen brjvj toch
in éponge te -ijn. Of er valt een gehaakte
jurk overheen. Ik voel daar niet veel voor.
Het staat antinsser-achtig en alleen heel
lange, slanke meisjes maakt het niet plomp.
Bovendien is die dracht alleen op straat
mogelijk, wz-nt in huis, dunkt me, haken de
door de stokjes ontstane gaten aan ieder®
