Zonderlinge Kameraden
No. 19730
4.EIDSCH DAGBLAD, ïaterdag 5 Juli.
Derde Blad.
Anno 1924.
Londensche Brieven.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
FEUILLETON.
p BUITENL. WEEKOVERZICHT.
\v - De periode van herdenkingen
Herriot's zwakte een gevaar
vooi de Londensche confeien-
./"r"" u tie Dnitschland's aanvaai-
ding der militaire controle.
(We naderen een eigenaardige periode,
b.l de periode van de herdenkingen. 1914—
te-2i. Het eerste decennium vap de^zoo vree-
Belijk in de gevolgen geweest zynde „Welt-
krieg". Feitelijk is die herdenking al m-
gegaan 28 Jnni, den fatalen datum van den
moord op aartshertog Franz Ferdinand van
lOostonrijk met zijn gemalin te Serajewo,
uit welke bloedige daad de nog veel bloo-
ffliger oorlog tenslotte zou geboren worden.
"Het 2e lustrum van den strijd, zooals de
geschiedenis er nog geen aanwees, het le
lustrum tevens van het jaar van den wa
penstilstand, toen is ingetreden de phase
Ivan den onbloedigen oorlog, van den sehijn-
ivrede, die zidh heeft voortgesleept tot op
bet huidig oogenblik, dat in ieder gevai
de kans schijnt te bieden om eindelijk, ein
delijk te komen tob een werkelijken vrede.
Men zal het kunnen begrijpen en billijken
.levens, dat in Europa weinig gezindheid
;tot uiting komt om deze herdenkingen te
vieren. Er is allerminst aanleiding voor,
bodh voor de overwinnaars, nooh voor de
/overwonnenen. Beide partijen gaan zwaar
gebukt onder wat volgde op den „frigscheD,
fröhliohen Krieg."
Maar gelijk gezegd, aan den horizon
jwenkt. thans de vrede. Mede door de heu
gelijke gebeurtenis, dat Duitschland in laat-
sten termijn de oontróle op de militaire be
wapening aanvaardde. Laat ons deze be
slissing alleeu laten gelden en niet letten
op do entourage, op de inkleQding van dit
aanvaarden, voor de zooveelste maal ge
tuigend van slechten smaak, zacht uitge-
'daaikb, van de Duitsohe regeerders. Geens-
oqs behoeft Duitschland over te loopen
vtuJ, tierigheid, maar waartoe dient het de
'jas verslagen Fransche stemming, die nog
or-o'u gevaarlijke macht is, nieuw voedsel
ji -e te voeren voor haar propaganda? On-
l É?nzeggelijk doet dit deze antwoord-nota
X ia onze Oostelijke buren en in de Fran-
i die en zelfs in de Engelsche pers is me
nig hartig woordje gesproken over de wijze,
waarop Duitschland bakzeil haalde en toe
gaf, Daarmee speouleeren op de nationalis
tische kringen in Germania, kan geen mo
tief zijn, want die willen van het heele on-
(derzoek niets weten.
De Duits oh© regeering is voor het eerst
in oem toestand gedrongen, dat haar hou
ding eenigszins beslist over den gang van
zaken in Frankrijk, dat modt zij niet uit
bet oog verliezen 1 Scheppen van atmosfeer,
al geeft het geen directe bate, mag in de
gegeven omstandigheden vooral niet te
licht worden aangeslagen.
Do tegenstelling tusschen 1914 en 1924 is
iöp dit punt anders wel treffend. In 1914
fwas de kreet: bewapeningin 1924ont
wapening. 't Kan verkecren.
L
Het scheppen van atmosfeer is, met ere
loonferentie van Londen in zicht, van het
grootste balang. Alleen wanneer daar al
gemeen heersoht een geest van begrijpen
©n vertrouwen, kan iets goeds worden be
reikt. Dat de Fransche onderstroom, die,
eerlijk gezegd, van den nieuwen gang van
zaken niet gediend is, dit naar waarde
,weeb tc taxeeren, blijkt o.i. uit het feit,
klab deze alles in het werk stelt, om juist
-{de atmosfeer te bederven. Aangegrepen :s
l'Viartoe eerst, dat tot Frankrijk door Mo
on aid geen uitnoodiging was gericht-, iow,
avab totaal overbodig mocht heeten, daar
Vüo oonferentie immers ©venzeer het gees
teskind is van Herriot. Waar Engeland
optreedt als de gastheer, verzond het
slechts de uitnoodigdngen, voila tout. Daar-
povens stelt een deel der Fransche pers,
dab uit uitlatingen van den Engelschen
premier bleek, dat aan het- verdrag van
(Versailles zal worden getornd, b.v. door
«uitschakeling der Commisie van Herstel,
'dat het vraagstuk der intergeallieerde
schulden terzijde wordt gesteld, zoodat
straks wellicht de Fransche vorderingen
zijn verlaagd, de schulden hetzelfde geble-
[vcn etc. Dat zijn uitingen, die op bet
Fransche volk den invloed nog niet missen
en de Engelsche stem, die waarsohuwt dat
beslist nocxlig is terugkeer van rust en
vertrouwen in de Frapsohe opinie, slaat
o.i. de plank niet mis. Alleenhet te be
reiken, zal niet meevallen, te meer niet,
waar het Poincaréïmse beschikt over tie
beste Fransche bladen.
Het is de groote reden, dat we op de
uitkomst van Londen nog niet zoo volledig
vertrouwen kunnen hebben. Herriot's zwak
ke positie is een geduchte hinderpaal.
Yan Duitsohe zijde zijn we Aiet zoozeer
beducht op afwijzen, nu zelfs Beieren en
3e andere Zuid-Duitsche staten erkend
hebben, 'dat het rapport Dawes het minste
was van twee kwaden, daar liet andere
niet minder was dan een totale ineenstor
ting. Het verzet van 'den Mecklenburg-
sohen premier telt niet. En dat nu Duitsch
land tenslotte ook gekend worden zal, in
tegenstelling met het verdrag van Versail
les, zegt ook ietwat 1
Jammer, dat in Italië de situatie nog
weinig helder is. Uit de algemeene deelne
ming aan de stille hulde aan den vermoorj
'den socialist Matteotti, wiens lijk nog al
tijd niet is gevonden, is gebleken, hoezeer
deze wandaad heb Italiacmsohe volk heeft
aangegrepen. Mussolini heeft dan ook de
regeering reeds zeer sterk gewijzigd, maar
zich zelf opruimen en dus hot fasoisme,
'dat, uit geweld geboren, nimmer heil kan
brengen op den duur, zie, dat mocht men
van den usurpator" niet verwachten. De
oppositie blijft hem echter iedere mede
werking ontzeggen en al heeft Mussolini
nog de maoht, dank zij de fascistische mi
litie, het is nietttemin niet zeker, dat dit
nog lang zal zijn. Tenzij Mussolini thans
groote staatsmansgaven zou tooneD
Zelf komen naar Londen zal de Italiaan-
sohe dictator door een en ander niet en
dat is te betreuren.
Amerika's deelnemen aan 'de conferen
tie wordt als het ware gestaafd door de
meening, die zich ter democratische con
ventie te New-York thans baan brec-xt
volledige genoegdoening aan Wilson's werk,
in zijn vaderland zoo verguisd. In Amer/ki
schijnt thans de tijd langzamerhand rijp
te worden voor het edele streven van de
zen doobrinairen, levenservaring-missendcn
vriend der menschheid.
Tot resultaat is overigens de conventie
nog niet gekomen, trots 51 stemmingen,
waarbij bet af en toe echt Amerikaansch is
toegegaan. Men kan slechts zeggen, dat de
kansen van een of anderen „dark horse"
stijgende zijn.
Dat McDonald's zwakte in een groeien
de reeks parlementaire nederlagen op bij
komstige punten naar buiten treedt, is op
dit moment van minder belang, omdat in
den zomer toch geen parlementsontbinding
wordi- aangedurfd. De liberalen, die tel
kens doen voelen, dat zij op de wip zitten,
passen dan ook wel op, oo McDonakf
thans te doen vallen. En bovendien, op
buitenl. terrein staan zij, dio den doorslag
geven, geheel aan de zijdo van den pre
mier.
Nogmaalsde vrees voor Londen moet
gericht- naar Frankrijk, oftewel na-ar Her
riot's zwakke positie
Hopen we het beste.
Van onzen Londensohen Correspondent.
(Nadruk verboden).
Londen, eind Juni.
De Kanaal-Tuimel.
Het is al bijna een kwarteeuw geleden,
dat voor het eerst een poging werd go-
daan reeds toen lang gekoesterde plannen
voor het bouwen van een timnel onder het
Nauw van Calais, tussohen de Britsche en
de Fransche kust, te verwezenlijken. Hot
bleef bij een poging. En sedert is de kwew-
tie herhaaldelijk op het tapijt gebracht,
zonder dat er uitzicht scheen tc bestaan
voor een spoedige uitvoering van het plan.
Gedurende den oorlog hebben de voorstan
ders van het plan in Engeland er tot in
den treure toe op gewezen, hoe tf'oot de
voordeelen van den tunnel zouden zijn ge
weest voor heb voeden en versterken en
aanvullen van de legerlinies in Frankrijk
en hoe vruchteloos het gebruik van alle
Duitsche duikbooten zou zijn geweest in
haar pogingen de oorlogsverbindingen tus
schen Engeland en Frankrijk af t© snij-1
den of hachelijk te maken. Maar de tegen
standers houden steeds vol dat men nim
mer weet wat de toekomst kan brengen
eD dat hoe nuttig ook voor den voor
bijen oorlog een zoodanige tunnel in een
toekoinst-igen oorlog, waarin de partijen
anders verdeeld kunnen zijn, een nadeel
kan zijn. De laatste redeneering heeft veel
aan kracht verloren daar immers met de
huidige ontwikkeling der oorlogsmachine
rie de insulaire positie van Engeland als
verdwenen kan worden beschouwd.
De .prachtige afzondering", lang de leus
geweest van Britsche buitenlandsche poli
tiek, bestaat niet meer. Een zeearm van
een veertig- vijftigtal kilometer is geen
afscheiding meer, welke de vloedgolf van,
vijandelijkheden zou tegenhouden. Men'zal
in de toekomst Londen kunnen beschieten
van bet vasteland uit en de luchtvaartui
gen maken de Britsche eilanden niet min
der kwetsbaar dan elk ander gebied van
Europa. Niettemin dient men bij het over
wegen van de commercieelc mogelijkheden
yan dezen tunnelbouw uit te gaan van de
premisse, dat Engeland en Frankrijk goede
vrienden zullen blijven. Met den bouw zou
veel geld zijn gemoeid, dat aan beide rij
den zou moeten worden opgebracht. Voor
een nuttige- en winstgevende exploitatie
van den tunnel is vriendschap tusschen de
twee landen althans voor een lango
periode een eerste eisoh.
De zaak is in de laatste dagen weer ter
sprake gekomen. Uit den boezem van het
Lagerhuis is indertijd een commissie geko
zen om den bouw van den tunnel Ce bevor
deren. Die oommissie is met den ecrstc-
minister gaan praten om te wijzen op de
wenschelijkhcid de constructie te sanetio-
neeren. Het memorandum, dat bij die ge
legenheid werd overhandigd, zegt o.a., dat
de uitvoering van heb plan bijna vijf jaar
lang werk zal geven aam 2-1000 man, 12005
aan Fransoben en 12000 aan Engelsohc.a
kant. De tweo ingenieurs, een Fransche on
een Engelsche, die de plannen hebben ont
worpen, hebben voortreffelijk samenge
werkt en zijn het tot in bijzonderheden
eens over het ontwerp. Zij begroeten dc
kosten op 29.000.000 pond sterling, hetgeen
13.000.000 hooger is dan een begroo-ting,
welke in 1917 werd gema-uikt. Het verschil
io een gevolg van de verhoogde arbeids-
loonen en de verhooging van de prijzen
van materialen Aan Fransohon kant, waar
men indertijd reeds is begonnen eon paar
kilometer tunnel te graven in dc richting
van de Engelsche kust, heeft dc betrokken
maatschappij, de Fransche Kanaaltunnel-
Maatschappij, machtiging van de Fransche
regeering. De zustermaatschappij in Enge
land ontbeert ze. Het memorandum, op de
conferontïe aangeboden, zegt dat het bc-
noodigde kapitaal om met de uitvoering
der plannen te beginnen dat aan cl kon
kant zou zijn beperkt tot 1.220.000 pond
sterling ongetwijfeld zou worden opge
bracht met behulp der geïnteresseerde En
gelsche en Fransche spoorwegmaatschap
pijen. Dat bedrag zou dienen vooir de oon-
structies van drainages- en proeftunnels.
En wanneer daarna de doelmatigheid en
de mogelijkheid voor den bouw afdoende
zouden zijn aangetoond, verwacht men op
goede gronden dat de gansohe wereld w>u
bijdragen aan het bijeenbrengen van de
groote rest van het bcnoodigde kapitaal.
De promotors hebben het volste vertrou*
wen in het financieele succes van de on
derneming en verwachten dat het belegde
kapitaal bijna aoht peroent zou opbrengen;
dc berekeningen van de inkomsten zijn ge
baseerd op het bestaande passagiersver
voer tusschen Engeland en het Vaste
land,
Tot zoover dat memorandum. Het plan
vindt tegenwoordig in Engeland meer en
meer steun. Een vierhonderdtal leden van
het Parlement, uit alle partijen, steunen
het. Een van die leden is de bekende heer
T. P. O'Connor, ,,de vader van het Lager
huis" die reeds in 1881, toen het plan voor
het eerst in bet Parlement werd bespro
ken, tot 'do voorstanders behoorde. De be
zwaren van militairen aard, die altijd ia
Engeland zoo zwaar hebben gewogen, heb
ben ik stipte het reeds aan met de
ontwikkeling der dingen veel, zoo niet al
les van hun gewicht verloren. Do niet on
aanzienlijke groep Fransch-gezinden in de
bevolking van dit land dringt aan op de
constructie van den timnel, opdat op die
wijze een hinderpaal tegen de grootere
vriendsohap en het betere begrip tusschen
Engeland en Frankrijk uit den weg worde
geruimd. Dat betere begrip, die grootere
vriendschap zouden automatisch worden
ontwikkeld met de verbetering der verbin
dingen
De Britsche premier heeft zich vrij gun
stig maar voorzichtig over het plan uitge
laten. Hij beseft even goed als iedereen
dat Brittanniö van het standpunt der na
tionale verdediging beschouwd, niet lan
ger een eiland is en dat do argumenten
ten gunste van 'den tunnel de laatste tien,
twintig jaar aanzienlijk aan kracht heb
ben gewonnen, terwijl de argumenten er
tegen naar evenredigheid zwakker zijn ge
worden. Maar hij aoht het gebiedend dat
de gansohe aangelegenheid nauwkeurig
wordt onderzocht, ook nog in verband met
mogelijke strategische kwesties, welke er
aan vastzitten- En daaiom heelt hij de
zaak in handen gesteld van de Commissie
voor de Rijksverdcdiging om het voor on
tegen er van. aargvuldig te overwegen. Ook
de commercieelc zijde .au het geval zal of
ficieel worden onderzooht. En zoolang dit
niet is gesobied kan men natuurlijk niet
verwachten, dat de regèering van Enge
land ten opzichte van den Kanaaltunnel
een standpunt in zal nemen. Maar inmid
dels is de zaak weer eens terdege aan het
rollen gebracht. En ofschoon de officieele
wereld hier nog reserve in aoht neemt,
schijnt er toch wel kans te zijn dat het
plan op zijn vijf en twintigste jaar
dichter bij zijn uitvoering zal zijn dan
ooit tevoren. Alles zal afhangen van do
beslissing, welke dc Britsche legeering zal
nemen en welke, misschien nog voordat
het Parlement met vacantie gaat, tegemoet
kan worden gezien.
De wereld heeft de vorige eeuw drie
groote plannen zien rijzen voor de verbete
ring van internationale verbindingen. Twee
er Aran, bet Suez-Kanaal en bet Panama-
Kanaal, zijn tot uitvoering gekomen tot
heil van de varende menschheid en van
do rest van do menschheid, clie voor zoo
veel van varen en vlug varen afhankelijk
is. Hot derde plan, de Kanaaltunnel, waar
bij electrisehe treinen het verkeer tusschen
Engeland en het Vasteland, aanmerkelijk
zouden verhaasten, bleef onverwezenlijkt,
ten gevolge van Britsch conservatisme cn
Britsche insulaire instincten. Maar do tij
den en dc mogelijkheden zijn inmiddels
veranderd. En de Kanaaltunnel schijnt
dichterbij dan ooit.
(Gelijk medegedeeld, hooft de commis
sie voor de verdediging zioh uit defensie-
oogpunt ook nu tegen het plan gekeerd.
Of 't nu weer zal worden afgewimpeld?
Red. „L. D
De afsluiting van het buiten
land opgeheven. De terugkeer
van de slagrocxm. Caruso's
opvolger. Het paradijs in
Mecklenburg.
Berlijn, midden Juni.
Er gebeurt zooveel onverstandigs in de
wereld, dat men reeds blij moot zijn, als
er eindelijk ook eens iets verstandigs go-
daan wordt. Ook als het slechte daarom
gaat, dat aan een klaarblijkelijke dwaas
heid een einde gemaakt is. Zoo heersebt
thans in Berlijn oprecht© en hartelijke
vreugde over de opheffingen van den slag
boom, die den Duit-schors bet reizen naai
het buitenland sinds bijna eon kwarl.jaar
verhinderd heeft. Do verordening wao oor
spronkclijk, zooals ik toentertijd ook uit
een heb gezet, bet resultaat van een ver
standige gedachte. In April stond de nieiK
wo Duitsche muntstandaard nog zeori
wankel, en men vreesde, dat met de strooni
van reizigers, die zich met het Paasehfeest
naar het buitenland begeven zouden, zóó
veel baar geld over de grenzon vordwijnea'
zou, dat de nog zwakke rentemark" een
vroegen dood zou sterven. Prachtig l Maar.
nu was het Paaeóhfeest lang voorbij, Pink
steren was zelfs reeds in het land, cn do
belasting bestond nog altijd. Een ongeloof
lijke toestand trad in. Men ka» cicli wel
in abnormale tijden gedurende een korto
periode een abnormale verordening laten
welgevallen, maar niet op don langen duur.
Het is onmogelijk een groot volk van do
buitenwereld af te sluiten midden in vre
destijd en zonder dat aan de een of an
dere grens een nieuwe oorlog is uitgebro
ken. De ontstemming en dc ergernis, die
zich baan braken, zijn onbeschrijfelijk. Te
gelijkertijd bleek, dat de wclgcslelden, dio
met hun reizen werkelijk noemenswaardi
ge bedragen over de grenzen brengen, zie.')
door de belasting vaa 500 Mark niet in liet
minst van hun plannen lieten afbrengen'.
De anderen, die geen lust hadden, voor do
goedkeuring van de overheid zooveel geld
te bet-alen, bestormden de belastingkanto
ren, de passenbureaux en de ministeriego-
bouwen. De ambtenaren konden zich nau
welijks verweren tegen dc mcnsckenmas-
sa's, die op grond van de bepalingen van
de verordening voor zich een uitzondering
vnoe-ger. De „Kro'saizte", d.w.z. dc door,
cle rogeering als geneeskundige inspec
teurs benoemde, beëtdigde artsen, hadden
hun spreekkamers vol werkelijke of zooge
naamde patióntcn, die beweerden, «jat
hun lijden slechts in een buitenlandscho
badplaats genezen kon worden. En zooals
het steeds bij zulke dingen gaat, er werd
geknoeid cn omgv-kocht, dat het de spui
gaten uitliep. Men kende immers uit detf
oorlogstijd met zijn ontelbare verboden cn'
verordeningen nog heel goed het gebruik
van kronkelwegen en achterdeurtjes.
De overheid echter bleef onvermurwbaar*
Het moet ontzettend moeilijk zijn, toege
ven, dat men gedwaald heeft, als men een
ambtenaar is cn gelooft do wijs&efd in'
pacht, tc hebben. Nu eindelijk heeft
ingezien, welke schande is aangericht. Hoo
wij ons in bet buitenland, ook bij dc wei
nige vrienden, dio we hebben, onbemind
hebben gemaakt. En hoo in Duitschland
zelf door deze „tol" dc prijzen in de klein
ste pensions dusdanig gestegen zijn, dat
ten eerste, een Duit-schor met een porte
feuille van gemiddelde dikte in het geheel
niet meer aan reizen denken kon, en dat
ten tweede het bezoek aan het buitenland
absoluut ophield. Eindelijk zijn we weer
vrij om te trekken cn hebben wc niet meer
het gevoel, als in dc oorlogsjaren in een
belegerde vesting te loven. Eindelijk zal in
dezen zomer dc wensdh van vele Duitschers
in vervulling gaan, weer eens een dor Hol-
landscfae badplaatsen die bij ons zoo ge
liefd zijn en waarbuiten men het tien jaar
lang moest stellen, te bezoeken.
Nog een ander overblijfsel van de ,,Kriega
wirtsohaft' is onlangs verdwenen: Er mug
weer slagroqm gemaakt en verkocht wor
den. Slagroom of ,,Schlagobers", zooals
do Zuid-Duitschers en Oostenrijkers zeg
gen en zooals Richard Strauss zijn nieuw
opera en ballctwcrk genoemd heeft deze
heerlijke, zaobt over de tong on door de
keel glijdende rpijs, was ;n Duitschland
gedurende den oorlog en de jaren van ge
brek na heb z.g. vrede sluiten eon soort
symbool geworden. Het grootste gedeelte
van dc bevolking, ik bedoel dc vrouwen en
do jonge meisjes, vooldc 2ioh door den
dwang van harde wetten gekneveld, zoo
lang zij deze lekkernij ontberen moesten.
Vooral de Berlijnsohe vrouwen leden zwaar
en zuchtend onder dit verbod. De slagroom
beteekent voor haar juist het clement, dat
over den ernst van het leven naar het land
van de licfJijke overbodigneden wijst, die
daarom zoo vroolijk stemmen, omdat ze met
de nuchtere doelmatigheid niets to maken
hebben Teen ik van reizen in het buiten
land naar Berlijn terugkeerde en in gezel
schap vertelde, dat het daarginds heel
mooi geweest was, had ik er op kunnen
zweren, dat uit den mond van een aardig
Naar 't Engelsch van LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. H.
25)
Zij was één van de velen, één van de me
nigte artisten met aanleg en individualiteit,
die in Engeland geboren zijn; maar die
Engeland niet kan onderrichten. En door dat
jf gebrek aan leiding in hun eigen land wor
den zij onbeteekenend, in plaats van te vcr-
jvullcn lielgeen hun natuurlijken aanleg van
Uien beloofde. Zij leeren het werk nadoede-
ïen van den schilder, die gedurende het
Jaalsle jaar het meeste succes heeft gehad;
ier naar te streven de oude meesters na te
doen; beredeneerde voor te stellen een gc-
jivoon onderwerp op gewone wijze, daarbij
Sn acht nemend wat het meest in den smaak
■kon vallen van de Gezaghebbenden aan de
Koninklijke Academie. Wat zij niet leeren
Ss: een open gemoed te houden, ontvanke
lijk en licht le ontroeren en door een loo-
r.eellje uit hel dagelijkseh leven, daar-
l'ij vergetend alle schilderijen, die zij ge-
ttien hebben, en alle jury's en de onwetend-
tie id van het Britsche schilderijenkoopend
publiek, tol zij zich bewust zijn, dal hetgeen
zij voelen en wenschen mee te deelen,°niet
is enkel de herinnering aan het werk van
'een ander, maar een ware indruk naar het
leven of naar dc natuur, uit hun eigen ge
moed opgerezen.
Als llobe Sorrcnford e?ns vijf jaar te Pa
rijs kon hebben gestudeerd, zou zij oen beter
schilderes en een gelukkiger vrouw zijn ge
weest. Maar dit besefte zij niet. En, daar de
professor haar niet had kunnen missen, was
liet ook maar beter, dat zij dit niet besefte.
Het meisje kwam binnen, om voor het
souper le dekken, waarop als hoofdschotel
prijkte: de varkenspaslei in peterselie. Ze
zei, hoe mijnheer geklaagd- had, dat hef
bier uit het nieuwe vat dik wa-s en of zij nu-
toch wat halen zou, of dat zij een llesch
Stout zou brengen. Bee antwoordde, dal
haar vader liever Stout had.
Hij kwam eVen daarna thuis, een man
met vriendelijke manieren en een gebogen
rug; die verscheidene liederen had getoon-
dicht, die nooit uitgegeven waren, en één,
dat succes had behaald, maar onder den
naam van een anderen componist. Hij be
zat eveneens een opgewekt temperament,
dat zich gehandhaafd had door dertig jaren
van terechtwijzingen heen. Daar hij nooit
zijn eigen lof gezongen had, was hij dan ook
niet voorspoedig geweest, en daar hij zich-
zelven altijd voorgehouden had, dat het
meer politiek gehandeld was een onrecht
vaardigheid te dragen dan een onaange
naam interview door te maken, was hij ge
neigd, gelijk de meesten, die zich toegeeflijk
toonen op verkeerde punten, om thuis yeel-
eischend en verwaand te zijn*
„Bent u op, vader?"
„Hè?"
Hij liet zich haar liefkoozingen welgeval
len en viel in een stoel,
„Dood-op!"
Hij zuchtte en strekte de voelen uit naar
pantoffels.
Beo bracht ze hem en schoof het voeten
bankje weer weg.
„Wat hebben jullie voor nieuws?" vroeg
hij. „Iloe maakt de zieke het?."
„De zieke heeft een hoed gegarneerd,"
antwoordde Hilda. ..Maar hoe hebt u het
vandaag gehad, paps?"
Hij zuchtte andermaal.
„Simpson houdt het volgend kwartaal op.
Nu, des te erger voor hem
„En des te minder voor ons!.... Waar
om eigenlijk?"
„Omdat hij predikant is en vreeselrjk over
het paard gebeurd. De vorige les heb ik
hem zeker een opmerking gemaakt, die hem
niet beviel. En hij is zoo hoogelijk ingeno
men met zijn talent van voordragen, dal hij
meent, dal hij niets meer behoeft le leeren.
Dat is het bezwaar van voordracht-leer
lingen als je ze aanmoedigt, worden zij ver
waand en kunnen buiten je, en als je ze niet
aanmoedigt, dan verliezen zij alle animo en
geven ook de les op.Leerlingen.
Hij maakte een gebaar om liet wanhopen
de van het begrip „leerlingen" te onder-
streepen.
„En de Mayor?" vroeg Bee. ,,'t Was toch
zijn ochtend, vader?"
„0, de Mayor, Icindje, was. zoo mogelijk,
nog onmogelijker dan anders. Hij sist en
maakt zijn woorden nooit af. De helft van
de veertig minuten gaan om met gram-
maire-lessen ,waar alsjeblieft niet van ge
sproken mag wordpn. Ik heb nu al veertig
dagen lang met hein aan zijn Toespraak ge
werkt en hij spreekt nog altijd van;
„Hecren, je bent
„Leer is ook zoo slugl" lachte zij. „De
Mayor heeft immers zijn fortuin verdiend
met schoenmaken? Het lijkt mij nog maar
zoo kort geleden, dal wij zijn vrouw de
stoep zagen schuren, als wij door Hippo
drome Place gingen."
„In ieder geval wc-et zijn vrouw haar po
sitie heter od te houden dan hij," meende l
Hilda. „Zij kan nog wel voor een lady door
gaan, als je niet le nauw kijkt."
„En als je haar niet hoort spreken," vulde
de professor aan
Zijn blik verhelderde echter, toen die op
den schotel bleef rusten.
„Een Pcrrin-paslei!" riep hij verrukt.
„En ik heb juist zoo'n hongerl"
Hij wreef zich in de handen en schoof
naderbij.
„Laten wij maar gauw gaan zitten. „Ja,"
zei hij toen, maar hij moest langzaam spre
ken, want zoo'n Perrin voorsnijden was nog
een heele kunst. „Ja, Simpson gaal dus weg.
En de klasse van miss Kirpber, nu, je weet
zelf wat die beteekent.Op het oogenblik
zijn er nog. maar zeven, die op dc piano
timmeren, tegen van den zomer twaalf!.
Als het niet was van de privaatlessen in het.
salon, zou het heusch de moeite niet meer
loonen, om 's Maandags en '3 Donderdags
naar Groot Hunby tc gaan. Zeg, Hilda, heb
ik je wel wat van hel dril gegeven?"
Zij boog het statig hoofd om te kijken. De
bevalligheid van haar slank figuurtje was
treffend, toen zij zich maar even, niet ver
der dan een armlengte, van de bank op
hief. Aan de hoogst-eenvoudige tafel, gedekt
met een vuil tafelkleed, leek zij een godin,
wie de menschen offers kwamen brengen
en die zij kwamen aanbidden, om beloond
te worden, enkel maar door een blik van
haar. Haar varkenspaslei aan le bieden leek
een ontheiliging, tol zij lachte.
„De school adverteert uw naam in „The
Herald," zei Boe. „Dat hebt u er ten min
ste van
„Ja, die advertentie en dan hel les-geven
op zichzelf is al een aanbeveling voor an-
d?re scholen. Maar hui honorarium is ander*
niet bijzonder hoog cn de kleine meisjes
zijn niet bijzonder belangwekkend."
„Wacht u maar, lot uw opera wordt opge->
voord, zei zo. „Eens zal zij toch wel aange
nomen worden, en dan.
„0, ja," echode Hilda. '.Wacht u maar, tot
uw opera aan de-beurt komt. B dirigeerend
en wij in een gereserveerde logel Heeft een
tconeeeldirecbeur het van u, paps?"
Jaren geledeit, al zóó" veel jaren, dal zij
elkaar maar wal wijs maakten-, omtrent dit
aantal, om- hel den sehijn- te geven, dat het
arme ding minder oud zou zijn dan hel in
werkelijkheid was, had de man de opera ge
componeerd cn dc vriend, die haar op woor
den had gezet, was nog ongelukkiger dan
hij. Door dc helft van dc schouwburgen te
Londen en vele in de provincies was deze
opera geweigerd. Dc bladzijden waren"lee-
1 ijk gehavend en d<- librettist was al lang
aucties gaan houder, in het Noorden. Maac
do professor koesterde nog zijn illusie,
droomde nog van zijn opera, onder zijn
avond-pijp. Het v:as de huisfetisch. Zij
speelden er airs en zorgen er liederen uit,
en lachten, konden nog altijd lachen, om de
grappige invallen van den librettist.
Als hun beste vrienden bij ben soupeer
den, ging de piano open en „vaders opera"
was de leidtoon van het onderwerp. Als het
wel eens een enkelen keer voorkwam, dat
van de ontvangst van het verkleurde bun
deltje werd kennis gegeven door een paar
woorden van een tooneeldirecteur, dan was
de componist, die maar zoo weinig aan
moediging ondervond, daardoor in de wol
ken; in zijn verbeelding had hij den diri
geerstok al in de hand en smaakte hij alle
voorpret van een eerste c;voering.
(Wordt vervolgd).
