No. 19701.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 31
Mei.
Derde BJad. Anno 1'9>24T
NEDERIGHEID.
HET NOODLOTTIG CONTRACT
H) BUITENL. WEEKOVERZICHT.
(De Duitsche Volkspartij
draagt een zware verant
woordelijkheid alge-
meene onzekerheid ook
Mc Donald niet stevig
meer op 't kussen.
liet mangelt Duitschland aan diplomate:!.
Het is een van die bekende gezegden gewor
öen. die, getoetst aan de gebeurtenissen der
laatste jaren, waarheid bleken te bevallen,
waarheid bleken te zijn. En warempel,
Duitschland heelt het klaar gepeeld, voor
de zooveelsle maal dc juistheid er van te
bewijzen. Het ongedachte had plaats gevon
den, Poincaré en zijn politiek hadden d:
nederlaag geleden-, in Frankrijk brak aan
een nieuwe periode, een periode van vei-
zoening, toegejuicht schier over het gansche
wereldrond er was een kans geboren, als
nog niet tevoren sedert de onderteekening
van hel vredesverdrag van Versailles.
Duitschland is druk doende, die kans op zijn
allerdomst eenvoudig te vermoorden.
Het kabinet-Marx-Stre3emann, dat zich
volkomen stelde op het standpunt van aan
vaarden der deskundigenrapporten als ge
heel, hetgeen Duitschland terug zou geven
het bestuursrecht over al het Duitsche ge
bied, dat na de kappingen rechts en linki
overbleef, had den storm dc-r verkiezingen
over zich heen zien gaan en leek, zij het
geducht geteisterd en gebeukt, het veege lijf
le hebben gered, tenminste verzekerd van
een meerderheid voor zijn vervullingspoli-
tiek, al was die meerderheid dan ook wan
kel. In het buitenland volgde men met
zeker welgevallen den gang van zaken.
Maar vlak voor het bijeenkomen van den
Duitschen Rijksdag haalde de Duitsche
Volkspartij, een der steunpilaren der regee
ring. een streep door alles cn zegde den
tleun op. Daar lag het kabinet-Marx-Slrc-
semann plotseling plat geveld. Daar kwam
nu de Rijksdag bijeen en er was geen regee-
rir.g meer. Maar wat nog erger was, het
vertrouwen in hel buitenland kreeg opeens
een geduchte schok. Opeens was in Duitsch
land alles op losse schroeven gezet voor wal
de vervullingspoliliek betreft. En zoo ooit
sprake is geweest van geschokt vertrouwen,
dan is het hier in dit triestige geval.
Het optreden der DuiUche Volkspartij
heeft in Duitschland rechts in de kaart ge
speeld. 't Zijn de Duitsch-nalionalen, die er
de vruchten van plukken. Met verwondering
mag men zich afvragen, wat geleid heeft
tot dezen doodclijken aanval in den rug der
regeering. De Duitsch-nalionalen dwingen
lot het bloot leggen van hun werkelijke in
zichten, die zij schuil hielden? Aan te too
ncn uil de onmacht om een nieuw regeer-
krachtig bewind le vormen, dot nieuwe ver
kiezingen beslist noodig zijn? Een oogen-
I Uvk hebben wij daaraan kunnen gelooven,
f ook al was het middel daartoe in ieder ge-
vil fataal. Doch toen de Duitscho Volks
partij bleef vasthouden aan een meedoen der
Duitsch-nalionalen, toen hun eischen niet
vervulbaar werden geoordeeld en een terus
keer van het afgetreden kabinet in zijn ge
heel waarschijnlijk leek, is dat geloof in ons
gedood. Hel wil ons voorkomen, dat de
Duitsche Volkspartij een welbewuste zwaai
naar rechts heeft genomen, ook tot uiting
komend in voorstellen den Rijksdag gedaan.
Was, gelijk gezegd, zulk een poging om
de Duitsch-nalionalen lol klaarheid le drin
gen al fataal wegens het wekken van on
zekerheid cn twijfel aan de Duitsche bedoe
lingen, hoeveel le meer i3 dit niet deze
„Rück nach rechts". Hel is wantrouwen, dat
allerwege Duitschland tegen grijnst, open
lijk wantrouwen En hoe moeilijk het is, dit
te doen verdwijnen, wanneer hel eenmaal
gewekt is, het mag voldoende bekend wor
den geacht.
Aan waarschuwingen heeft het Duitsch
land niet ontbroken, allesbehalve. In aller
lei toonaard heeft men waarschuwingskre
ten doen hooren, zoodat voor Duitschland
mag gelden: tu l'as voulu, George Dandiu,
tu la's voulo
Of het Marx, opnieuw tot kabinetsforma
teur aangewezen, zal gelukken het groolc
burgerlijk blok van Duitsch-nalionalen tot
en met democraten tot stand tc brengen,
ligt nog in nevelen. Groot lijkt de kans niet.
Maar dan is als hel ware geen kalle aan
wezig voor eenig regeeringslundamenl. De
Duitsche Volkspartij heeft een zware ver
antwoordelijkheid op zich durven nemen,
die we haar niet benijden.
En lot overmaat van ramp is de opening
van den Rijksdag weinig minder geworden
dan een larce op parlementaire instellingen,
't Was compleet een janboel, zoover heeft
de politiek, in algemeencn zin genomen, het
dan gebracht, 't Is in-droeyig.
Voor een niel-gcvallen-Poincaré zou hel
een pracht van een materiaal zijn en wie
weet, wat hel nu voor dc gevallen grootheid
nog wordtl Het is toch uiterst geschikte stof
voor oppositie legen een naar verzoening
strevend kabinet-Herriot, die bovendien den
praclischen, directen steun der socialisten
wel zal moeten missen. Verwaclit mag toch
worden, dat deze geen portefeuilles zullen
aanvaarden, al was het alleen maar oir.
president Millerand, wiens aftreden weer
scherper wordt geëischl dan ooit.
Voor Ilerriot is liet heusch geen pleiziertje
in deze omstandigheden aan het bewind le
komen Poincaré heeft hem reeds den fel
sten strijd bij voorbaat aangezegd, zoo hij
niet waakt voor Frankrijk's veiligheid, Poin-
caró's stokpaardje, dal nog lang niet heeft
afgedaan, den verkiezingsuitslag ten spijt.
Voor Mc Donald is hel gebeuren al even
min een koopje. De laak, die hij zich heeft
gesteld en die door Poincaré's val zoo krach
tig werd bevorderd (wat hem niet belette
om tegen Poincarê nog allerlei strijkages te
maken, zooate de beste diplomaat uit de
oude school het hem niet zou hebben ver
beterd, getuige de overigens overbodige pu
blicatie van zijn briefwisseling met den
Franschen premier in aftocht) i3 ernstig
verzwaard. Een niet slagen brengt Engeland
ongewild maar noodwendig dichter lot het
toepassen van dwang in eenigerlei vorm.
Zelfs Mc Donald zal daaraan niet kunnen
ontkomen.
Wanneer hij althans nog lang de teugels
van het bewind in handen houdt, hetgeen
wel ecnigszins aan twijfel onderhevig is.
Dc- aanvallen legen zijn feitelijke minder-
heidsregeering worden al krachtiger en d9
laatste was zelfs door de conservatieven
goed gericht op een zeer zwakke slee der
l'abour-regeering, n.l. de werkloosheidsbe
strijding. Labour heeft daarvoor ook geen
afdoend middel, hoezeer dit van de daken
is geroepen voor en bij de verkiezingen.
Met behulp der liberalen is de aanval
nog weer eens afgeslagen, maar van harte
ging die hulp niet. Wanneer het tijdstip
voor nieuwe algetneene verkiezingen eens
geschikter was geweest, weten we zelfs zoo
net nog niet
Thans zou een val van Mc Donald er nog
aan ontbroken hebben, om de algemeen©
onzekerheid le vergroolen en een verder
uitstel dei groote, naar oplossing smachtende
vraagstukken le bevorderen I Dat heeft men
daarom niet aangedurfd.
Maar zal 't nog lang duren?
•RECLAME.
van honderd gulden
spaart timmerwerk van
twee honderd gulden.
V.V.V.F.
7540
Brieven van een Duitschen Vliegenier
uit Toerkestan,
Tasjkent, 23 Maart 192-1.
Derde vervolg.
(Slot).
Khiwa. Even als alle andere steden hier,
uit de verte wege-ns haar aardkleur niet
te zien. Komt tucn nader, dan verraden
haar de, evenals in Boekhara met gekleur
de tegels (vooral groen en blauw) ge
dekte torens van de minarets. Een buiten
ste en binnenste vestingmuur dienen voor
den tegenstand tegen den aanrukkenden
vijand. De binnenste muur, ongeveer 20
M. hoog, omsluit alle openbare en handels
gebouwen. De stijl is dezelfde als in Sa-
markand, alleen is hier alles goed onder
houden en maakt het van boven af oen
zeer goedeu, sohoonen indruk Dan komt
een breede strook vau huizen, on deze zijn
besohermd door den buitensten, ongeveer
12 M. hoogen muur. De stad is in een ta
melijk regelmafcigen lering gebouwd. Rechts
en links van de vestingmuren overal in dc
stad ziet men kleine, langwerpige heuvels.
Ik breek me boven het hoofd er over, wat
dat toch kan zijn. Zoo iets heb ik tot dus
ver nog nergens gezien. Dat zijn grafheu
vels. De dooden worden op den grond ge
legd, meestal zonder doodkist en dan
wordt zoo'n heuvel erover gebouwd. Met
den tijd vallen deze beuvols ineen en bij
een tocht over zulk een kerkhof kan men
dan ook ieeren griezelen.
Wij maken eenige rondvluchten over de
stad om on3 aan te melden en landen dan
vlot op heb tamelijk kleine vliegveld bij
den buitensten vestingmuur. De eerste, die
mij begroette was onze vriend Otto Wieb-
ridb. Hij zag er met zij'n omgeslagen wa-
linkoe (vilten laarzen tot over do knie),
uit, als een kleino Wallen3tein, cn hij haa
mij met ongeduld verwacht, omdat zijn
motor, trots alle werk en goede woorden,
die bij er aan besteed had, niet wilde loe
pen. Hij was de held van den dag. Bij zijn
vluoht naar Khiwa werd hij van af Kisil-
te-ppe door twee.kleine, oorlogsvi.icgtuigen
type LY.G. begejsid. Eén viel er kort- na
Boekhara neer ej de andere ongeveer 70
K.M. vóór Khii7a. Van 't eerête ongevat
had hij niets bbmerkt,maar de tweede
vloog dicht- naaet diera, toen hij naar bene
den viel. Heb waJ» ellendig weer. Kort- be
sloten, landde hij naast het gevallen vlieg
tuig en nam den vliegenier en monteur aan
boord, omdat de maohine volkomen ver
nield was. De inzittenden warén merk
waardig genoeg ongedeerd. Nauwelijks
was Wiebrich weer in de lucht, toen onge
veer 500 bandieten 1) kwamen aanrennen.
Zij schoten op hem en hij kreeg schot
in het hoogtestuur. Dat deed er echter
niets t-oe. Had hij de bemanning niet opge
nomen, dan waren die ongetwijfeld een
kopje kleiner gemaakt. Otto weet wat
vriendschap beteckent, ook wanneer het
Russen zijn hij isteen oud-ocirlogsvliegenier
en heeft negen Engclsohen naar beneden
geschoten. - Hij klaagde me zijn leed dat
de beide monteurs al 3 dagen werkten on
de motor nog altijd niet goed liep. Ik
maakte eerst mijn maohine klaar en klom
toen in Otto's kistje. Ik liet de motor
proefloopen, luisterde, zette hem weer stil
en beloofde, dat hij den volgenden middag
zou loopenvanavond feestavond.
Wij gingen in een soort bakje zitten en
reden we-g Ik bad gem geasfalteerde stra
ten verwacht, maar dab, wat ik to zien
kreeg, heeft met toch nog gotroflfen. Daar
het de laatste dagen geregend had, wa3
alles zacht geworden en de paarden gingen
werkelijk tot over de knieën door bet wa
ter en modder. En dat waren de hoofdstra
ten, waar we door reden, die zeker zoo
smal waren, dat twee wagens van woers-
zijden elkaar nauwelijks passeeren konden
Dc huizen nog iets méér Oostersoh dan in
Tasjkent. Een huis naar Europeeschen stijl
vindt men er in het geheel niet.
Schouwburg, bioscoop cn restaurants zijn
or onbekende dingen. Wij logeerden in een
voormalig paleis van een minister, oi/uir
ctel u niet een paleis voor, zooals onzo mi
nisters in Duitschland hebben. Trouwens,
onze eiscben, wat comfort betreft, zijn ta
melijk klein gewordon. Het was er cenigs-
zins schoon, in de kamer waren er tapij
ten gelegd en er was 0211 bed, waarin men
beter slapen kon dan op don gTOnd. Met
ons woonde in hetzelfde huis nog de com
mandant, dooo: ons de .kleine Napoleon"
genoemd en de staf. De keuken-moeder
stelt zich zoo iets voor van witte tegel3
aan dc muren en op den grond planken,
een wit-porscleinen servies cn blank ge
schuurde pannen, eon schoon fornuis cn
een aardige Russische kookster voor het
klaar makeu. Ja dat zouden wij wel ge
wild hebben. Doch het was... andera.
Maar pas op, wat ei nu komt. Hot was
oen hok, pikzwart van den rook, aarde in
plaats van planken of tegels, de paar kop
jes, borden en theapotten door elkaar, Ge-
wassohen worden ze eerst, wanneer zo ge
bruikt worden, en open vuur op cenigcn
lecmen tegels, een gietijzeren ketel en op
den grond zitten baardige, vuile mannou.
Een voorraad maken van brandhout men
denkt er niet aan. Er wordt een of andero
boomstam of tak in de zoogenaamde keu
ken gesleept en daar wordt iederon keer
zooveel afgehakt, als men net noodig
heeft.
De vijf weken, dat ik in Khiwa was,
kregen we 's morgens thee, 'a middags rijst
soep, dan aardappels met scbapevlccsch cn
'se avonds ri<Tsocp, dan schapenvlecsch met
rijst en dat dag in dag uit Tot ons geluk
leverde de ongeveer 15 K.M. van Khiwa
verwijderde Duitsche kolonie, een soort
Wolga-Duitschers, on3 ruim boter, worst,
pieren, melk en beschuit. Zoo kon men
hot althans uithouden. Het heele perso-
1) (Bij een vorigen brief merkten wij
aï op, dat fier wellicht meer 6prake be
hoort te zijn van opstandelingen. Zij
hebben nu Tasjkent al veroverd dan van
bandieten. Red.)
RECLAME.
Madem. Pierrette
Madd, de bekoorlijke
Madame Bonnacieux
uit de "Drie Muske
tiers", zegt: "Naeen
dag in de open lucht,
heeft Recalzeep eene
bijzonder verfris-
schende uitwerking
op de huid". De hy
giënische eigenschap
pen der ltocalzeep
zorgen, dat de huid
volkomen gezond
blijft.
ncel, zooals in 't algemeen de bevolking
hier, sprak alleen de inlandsche taal. Daar
hadden wij nu dus zooveel Russisoh ge
leerd, dat wij ons daarmee redden konden,
of het getob begon weer van voren af aan
met deze lieden spraken we, zooals in het
begin ook met. Russen, met de handen en
met mimiek. En wij kwamen met ons go-
duld met Je mensckcn verder dan de Rus
sen, die, wanneer ze niet begrepen werden,
terstond begonnen te schelden en onhebbe
lijk werden. Dat de Aziaten ook mensehen
zijn, daaraan daohten de Russen veelal niet
en dit tot hun nadeel. Op onze kamer be
diende een oude, magere Aziaat met eenigs
zins angstige trekken. Wanneer ik hem iets
zei, deed hij het direct. Daarvoor- kreeg hij
van mij weer eon stuk worst, een paar
eieren of iets anders toegestopt en hij was
er heel dankbaar voor. Toen ik eens mot
mijn maohine naar Kiselteppe moest,
clrukte hij mij de hand en weende. Van
daar kwam ik verkouden terug cn ik
moest in bed liggen. Hij stookte de kamer
flink warm, bracht mij warme thee, kniel-
ne naast mijn bed en aaide mij. Wanneer
wc een vliegtocht legen den vijand maak
ten, maakte hij mij ziju wensohen door ge
baren begrijpelijk. Mij moohten de bandie
ten niet pakken, ik moest oppassen niet
naar beneden te vallen enz. Toen ik ein
delijk naar Tasjkent zou terug vliegen cn
hem zei, dat ik niet meer te Khiwa terug
kwam, ging hij v/eer huilen. Ik wou hem
een behoorlijke fooi geven, maar hij nam
het niet aan, ik was zou goed voor hem
gcwee3t, ik had niet gescholden zooals de
anderen, wanneer hij iets niet begrepen
had. Zoo vindt men onder de onbescbaaf-
den dankbaarder mensohen, dan men dik
wijls onder cle zoogenaamde beschaafden
vindt. Niet vergetqn mag ik den heer
Franzek, den leider van de electriciteits-
werken.
Hij kiyin kort na do landing aange
reden en begroette mij als Duitsche land
genoot allorhartelijkst. Hij heeft mij mc-
nigen goeden dienst bewezen en ik dank
hem menig gezellig uurtje. Ook kreeg ik
van hem waardevolle inlichtingenhij
woont namelijk reeds 12 jaar ia Toerke
stan cn kent de toestanden 2eer nauwkeu
rig.
Den eerster nacht sliep ik te Khiwa ta
melijk goed. Den volgenden morgen naar
het vliegveld, naar Otto's motor. Hij had
een beetje rhcumatiek. Zooals ik beloofd
had, 's middags om 2 uur zong het motor
tje van 185 paa-rdekraoht zijn lied, dat men
er pleizier in zou krijgen. Mijn Russische
collega's stonden weer eens verstomd.
'e Avonds waren Otto cn ik bij de fam.
Franzek. Den volgenden dag sneeuw. Ott>
en ik bezochten, daar vliegen uitgesloten
was, de Harem. Maar helaas was hij niet
in werking. In het jaar 1917 werd de laat
ste Kalm Regent van Khiwa) door ae
bandieten 1) vermoord cn sedert Toerke
stan Russische Republiek is, zijn er geen
Harems meer. Maar de keeren Sultans
verstonden wel de kunst-, zioh het loven
aangenaam te maken. Door ontelbare bin
nenplaatsen, hooftl- cn dwarsgangen komt
men in het binnengedeeltc. Hier waa
woning van dezen Kabn, zijn tuin, bad
enz., dan een ongeveer 10 M. hoogo muur,
daarachter waren de woningen, tuinen,
bad en vogelkooien van zijn 45—50 vrouwen.
Van de weelde, die hier heerschte, getui
gen nog de overgebleven praohtsbukken.
Nu kan men dat alles bekijken, en vroe
ger zou het onbevoegde betreden van de
zen grond iemand ongetwijfeld het hooéd
gekost hebben. Gaarne luisterden wij naar
de interessante verhalen van den heer
Franzek over het leven en bedrijf in den
Harem, want hij had zijn werk een hon
derd pa3 daarnaast en hij werd tengevolge
van zijn positie onder de weinige uitver
korenen gerekend, die de gunst van den
Kahn genoten en zijn woning betreden
moohten, maar de afdeeling der vrouwen
niet. Dc Harem in Boekhara moet deze
nog verre overtreffen. Uw GEORGE.
Door AMY VORSTMAN—TEN HAVE.
De brutalen hebben de halve wereld. DU
is een algemeen erkende waarheid, die cch«
ter nog geenszins inhoudt, dat dc nedcrb
gen de andore helft bezitten. Dc brutalcn
doen genoeg vöor zic-hzelven, maar wie doet
er nu eens wat voor de nederigen
Nederigheid kan eon hoogstaande of eed
minderwaardige levensuiting zijn. die haar
waardo ontleent aan het karakter. Er is
een irriteerendo nederigheid, die fijnvoelen
de naturen tot wanhoop brengt, omdat zij
eon valschc nederigheid is en feitelijk niets
anders is als verkapte zelfverheerlijking.
Hel is niet gemakkelijk om met lieden,
die zulk een nederigheid ten toon spreiden
om te gaan.
Zij verwarren onszij beschamen on*
Wij weten feitelijk niet goccl wat tc anb
woorden op hun zelfbeschuldigingen en het
relaas van hun werkelijke en gewaande to*
kortkomingen.
En voorkomendheid en welwillendheid
dwingen ons tot een beleofj protest of
wij willen zoo gaarne vriendelijk zyn.....i
maar diep in onszelf voelen wij, dat dit
niet cle ware nederigheid des harten is....„-
dat dit comediespel is, misschien te gocdel
trouw...... misschien onbewustmaar
toch comediespel. Dit is wel de moeilijkst#
vorm van nederigheid, omdat zij geen
deugd ra, doch een ondeugd. Ook is er een
nederigheid, die voortspruit uit wankeb
moedigheid en lafhartigheid; een schild,
waarachter zwakke naturen zich al te gaar
ne verschuilen. Ook deze nederigheid is
geen hoogstaande eigenschap, doch eer een
uiting van gemakzucht, al wordt zij meest
al niet al3 zoodanig herkend.
Stellen wij daar eens tegenover der?
man of de vrouw, die do werkelijk groote
daden verricht; de stille helden van ongo-
weten opoffering on naaBtenliefdo; den go-
leerde. wiens levenswerk een dorre aaneen
rijging van feiten ia, waaruit na zijn dood
zijn opvolgers de gereede conclusie trekken
en den roem oogsten, waartoe hij het pad
voorbereidde; den kunstenaar, die in een
onbedwingbaren scheppingsdrang bet mees*
tcrwerlc schiep, dat ons ontroerd doet be-
wonderen; zij allen zien niets bijzonders in'
hun prestaties, omdat hun kunnen con zo#
integrecrend deel van hun gansche per
soonlijkheid is, dat zij er evenmin aan zou*
den denken zich er op tp beroemen als ofl
de functies van hun lichaam.
Dc meeste werkelijk groote mannen ziju
er zich absoluut niet van bewust, dat er iel#
aan hen valt le bewonderen. „Het is niet,
dat ik zoo buitengewoon veel weet", zeidé
eens een groot man- ,,doch dat de anderen
zoo buitengewoon weinig weten". Dat is de
ware bescheidenheid.
De graad van de nederigheid is meestal
omgekeerd evenredig aan de reden van haar
bestaan.
Als iemand uitblinkt in een ding en matig
mee kan doen aan een ander, dan is het veel
waarschijnlijker, dat hij bescheidener is
over het eerste dan over het tweede. Een"
artist van beteekenis zal zwijgen over zij#
talent; rnaar er zullen slechts weinig troe
ven bij het kaartspel of goedgeplaatste bal
len bij het lawn-tennis zijn,' waarvan hij
niet vol trots telkens en telkens verhaalt.
Voor de moesten van ons is nederigheid
geen deugd, doch een levensnoodzaak. Het'
is een moreele houding.
Het gaat cr mede als met de physieke
houding. Evenab er menschen zijn, die vart
naturo een onberispelijke, kaarsreohte hou*
ding hebben, zijn er lieden, wier aango-
boren bescheidenheid het sieraad hunnef
deugden uitmaakt.
Doch evenals de meeste menschen een
goede houding eerst door oefening en go-
duld machtig worden, verkrijgen ook da
meeste karakters niet dan na inspanning ea.
zelfopvoeding een nederigheid, die haar oon
sprong neemt in het vorstand cn geenszins
in het gemoed. In onze dagen van zelfbe
wuste arbeiders, van onafhankelijke vrou
wen en vrij opgevoede kinderen, raakt d#
bescheiden nederigheid een beetje in dd
verdrukking.
,,Ik" is het wachtwoord en Ieder voo*
zich" is de strijdleuze heden ten dago. jWio
bescheiden is heet een sukkel; wie nederig
is een droomer
En toch is de waarachtige nederigheid
even onmisbaar in ons leven als het zout
in de spijzen; men merkt het nipt op, al*
het cr is; doch het gemis er van kan 0rit
deerlijk hinderen
Hoovaardij is een onoverkomelijke liinè
derpaal voor iedcren vooruitgang: slechts
de nederigen des harten zijn bereid, wan*
zij zijn het, die- toegankelijk zijn voor dfl
lessen des levens.
Door FRED. A. WEMPE.
Het was in den jare 1923, dat een Haagsch
mevrouwtje aah en wee klaagde over de
ellendige tijden, die men tegenwoordig mee
maakt. Dat was nu al de zesde maal, dac
2|j een advertentie geplaatst had voor een
dienstbode .Niets letterlijk was er op ge
komen en wat er nog op kwam, was van
dien aard, dat de schrik haar om 't harte
^°eg) als zij bedacht met zulk een „model'-
m kuiselijken kring te moeten verkeeren.
■ten slotte had zij het dan nog maar eens
geprobeerd met de gebruikelijke adverten
tie „Terstond gevraagd een nette dienst-
"°dc als meid-alleen, P.G. en van goede
getuigen voorzien. Loon f250; f20 wasch-
geld en veel verval. Zich persoonlijk aan
9 melden 's avonds na zeven uur, Laan
van Kattenburg,, No
2 nu '-«it mevrouwtje te wachten. O,
0 gaarne zou zij roet mijnheer naar 'deu
'Ouwburg zijn gegaan; er werd zoo-'n
e- i 8tuk gegeven, doch veronderstel
'flat jc. altijd zien als je uit ben'
hllIn? dien tijd een gesohikto
SU"#. Tr? nnT1^e^eü G, dat zij toch mocht
0 n Gp loop. be-hoeftiü zij niet te' zien",
had mijnheer gezegd, als het maar een
degelijke meid was, waar je wat aan had;
niet zoo'n .imitatie-dame.
Enfin, gelukkig nog maar, dat ze 't kon
den doendaar behoefde zij zioh geen zorg
over te maken, 't Werd anders wel tijd.
Mevrouw behielp zich nu met een meisje
voor halve dagen, een kind nog bijna, doch
hielp zelve flink mee. 't Moest wel, wilde
zij haar boeltje knap houden. Doch stil»
daar wordt gesoheld, 't is balfnegen. Zou
't wat zijn? Mevrouwtje doet open en voor
haar staat zoowaar een zeer gedistingeerd,
net meisje. Eenvoudig, doch goed in de
kleeren en een friscli, knap gezichtjehee-
lemaal niet pretentieus. Er wordt gebab
beld over het loon, enz. en mevrouw denkt
te slagen, als ten slotte het meisje nog komt
met dén eisoh slechts, en dat is, dat me
vrouw maar éénmaal per halfjaar de gc-
heele functio van dienstbode zal overne
men.
Mevrouwtje schiet onbedaarlijk* in "den
lach en zegt: „Maar, meisje, wat is dat
nu voor een eigenaardig idee, hoe kom jo
er bij? „Ja, mevrouw", zegt het kin'd, „dat-
is nu mijn idéé fixe, en als u er in kunt
toestemmen, dan beloof ik u een beste meid
aan mij te zuilen hebben. Ik ben heusch
niet veoleisohend en mevrouw kan net 000-
vee! uitgaan als zij zelf wil.. Ik zorg voor
alles en goed ook."
Mevrouw denkt er nog eens over na en
ten slotte domineert tooh ha^ur verlangen
om eindelijk eeng op dreef te komen en
om zelf wat meer te kunnen uitgaan en ge
nieten. ,,'t Zou ook wat", boo maakte zij
zich zelf wijsik heb al zoolang meiden-
werk gedaan, dus dén dag, maar één dag
je in een half jaar, dat is toch zoo slim
niet", enzij hapt toe.
„Nu, Maart je, dat houden wij 'dus maar
voor afgesproken", zegt zedobh Maartje
is blijkbaar niet gesteld op mondelingo
overeenkomsten en antwoordt: „Ja, ru^ar
hoort u eens, mevrouwvan die mondelin
ge afspraakjes heb ik niet terug. Ik wil
van mijn kant een schriftelijke verklaring
afleggen, dat ik in alles mijn plichten *al
doen, waarvoor ik mij verhuurd heb; doch
uwerzijds vraag ik ook billijkerwijs een
schriftelijke verklaring, dat u bereid ts,
volgens 't wederzijdeck contract, één dagje
in een half jaar in plaats van „mevrouw"
dienstbode te zijn..
U moet mij goed begrijpen; u neemt
beslist voor dien dag geen vreemde hulp
in huisdoch wij verwisselen gewoon voor
een 'dag van funotie. 'b Is eigenlijk maar
'dó&rom, dat u ook eens aan den lijve kunt
voelen, dat 't nu juist zoo prettig niet is
om meid te zijn dat is nu mijn idee."
Mevrouw wil haar belofte gaarne schrif
telijk bekrachtigen en er wordt nog "oo>
paald, dat deze da-g niet zal vallen op een"
Zondag cn dat de dienstbode aan den
vooravond van den fatalen dag zal waar-
sohuwen, dat zij gebruik zal maken van
haar recht. Maartjo gaat nu heen en me
vrouw is wht in haar schik, dat zij er met
die óén kleine opoffering vanaf ia gekomen.
Mijnheer vindt zijn vrouwtje wëlgehu-
meurd bij zijn thuiskomst en heeft ook schik'
in het eigenaardige contract tussehen zijn
vrouwtje en de nieuwe dienstbodeeen
contract, dat wel voor de eerste maal zal
zijn afgesloten.
lb Is vier maanden later. Mevrouw heeft
aa/n Maartje wat een bc3te meid gotroffen,
en eigenlijk is zij en haar man ook --
dat contract weer haaet vergeten. De fa
milie zit gozelliig aan: 'de theetafel in de
tuinkamer, genietend van bet fraaie zomor-
weer, als er bescheiden getikt wordt.
„Binnen I" roept mevrouw en daar staat
Haartje. „Mevrouw", zegt ze, „ik kom u
oven mededeelen, 'dat ik morgen gebruik
wensdh te maken van ons contract, en ver-^
zoek u dus beleofd mij precies halfzeven
te wekken."
Mevrouw kijkt of zij beteuterd is, doch
mijnheer, die als ambtenaar v\n het Open
baar Ministerie een bijzonder rechtsgevoel
bezit, zegt: „Wel, vrouwtje, beste Eva,
wat kijk jo vreemd I 't Is tooh immers
juist in den haak. Moartjo is volkomen in
haar recht. Jij treedt volgens contract zon
der eenige hulp van buiten voor één dag in
Haartjes plaats." Mcvtouw verzoent zieh
ten slotte met dc gedachte cn zegt.; ,,'t Ia
goed, Maartjejo kunt er op rekenen.
„Goe'n avond, mevrouw 1 Goc'n avond,
mijnheer 1" Maartje af.
ft Is fs morgens zes uur, a'.3 mevrouws
wekker afratelt. Dol van slaap nog, moet
zij zich moeite geven om nu al uit dab
heerlijk-warme bed to stappen.
Mijnheer roept half boos: „Kom dan
toch, vTouwtje; mijn Hemel, 't is toch
maar voor één dag; morgen regeer jij
weer.' Mevrouw kleedt zioh haastig en be
klimt 'met tegenzin de zoldertrap naar,
Maartje8 appartement. „Maartje!" roept
zij, ,,'fc is halfieven." Maartje rekt. tieü
even uit on zegt: „Dank je wel, doe i
vlug de huiskamer vóór mijnheer komt onf*
