Htimstr uit het Buitenland.
VOOR DE HUISVROUW.
John, liefste, Is êi lets In het lenen behalve
1 Helde?
»- Niels, engeL Is het eten gauw klaar?
(Judge.)
Darae (die overhemden vooi haai man koopi): Heeft U nleta
anders meer?
Uitgeputte bediende: Alleen vrat jye aan hebben, mevrouwl
(Passing Show)
\erstroolde tennisser: Lieve neip, du heb ik de
aardappelen meegenomen ln plaats van tennis
ballen. Als Marie de tennisballen nu gekookt
heeft, ts het gedaan mot ma
(London Opinion)
iicötuurüei. je a»«- tuuuacücn op hel trottoir7 NcgcDtig perccnl
dacht, dat we die brievenbus omver zouden rijden.
Zenuwachtige passagier: Ja, en vyflig procent in den wagen dacht
het ook. 'WnmorisO
K(jk eens, mannie, wat een aardige badmuts*
Ik geloof dat hij waterdicht is ook.
(London Mail)
praatlustig haarbouwkundige. ik heb gelezen dat
sommige experts In draadloozc telegrafie gcloovcn, dat
Iemand van een andere planeet met ons in verbinding
probeert te komen.
Klant-slachtoffer: Een barbier zeker. (Punch)'
ft -wil U Uitmaal eens iets vertellen over
het schikken en verzorgen van bloemen;
want dat is een vrouwenwerkje bij uitne
mendheid en tool) het spijt mij, dat ik
het zeggen moet hebben weinig vrouwen
er slag van. Dit komt, omdat zij er niet ge
noeg lijd en geduld voor hebben. Want bet
kost Üjd, wanneer u er op gesteld is, dat
uw bloemen een sieraad in uw kamer zijn.
Dan moeten zij zóó staan, dat haar kleur
goed uitkomt (dus bijv. geen korenbloemen
in een nauw vaasje, geen spierwitte rozen
in een roomkleurigen bak) en dat zij niet
storen in haar omgeving.
Voor veel menscben is de piano een soort
bloemenkas. Zij zetten er een palm op, en
een bloeiende plant en dan nog een stuk of
wat kleine vaasjes met verschillende bloe
men. Dat staal atschuwelijk; nog daarge
laten, dat het dikwijls de piano doet reson-
nderen en dal cr veel kans van morsen met
water i9, waardoor ondgrdeelen van hel in
strument kunnen roesten.
Ook op het punt van bloemen moet u
nooit vergeten, dat overdaad schaadt.
Uw kamer wordt veel mooier door één
bowl met rozen, ot één bos seringen in een
hoogc vaa9 ot een paar irissen in een
hoekje, dan dcor een collectie bloemstuk
ken van den meest heterogenen aard. Na
tuurlijk kan hot, bijv. na een verjaardag,
gebeuren, dal u wal veel bloemen beeft;
verdeel die dan over uw gcheele huis; bloe
men op de slaapkamer zijn zóó gezellig en
ook in de gang slaat het aardig.
Een fout, die veel huisvrouwen begaan,
is, dat zij haar bloemen maar in de eerste
de besle vaa9 duwen: „dan zijn we gauw
klaarl" Jal Maar het is leelijkl En u moet
nooit vergeten, dat bloemen een luie zijn
en dus eitra zorg verdienen. Wanneer ik
mijn bloemen schik, probeer ik dikwijls
drie, vier vazen, vóór ik zeker weet, wat
het mooiste staat. De kleuren der bloemen
zijn zoo leer; die kunnen niet iedere tint
van glas of aardewerk verdragcnl
Zet vooral ook nooit verschillende, niet
Lij elkander passende, bloemen bij elkaar.
Er zijn combinaties, welke zeer goed luk
ken, doch oude, halfverlepte bloemen bij
elkander sloppen, alleen omdat het „alles
tóch oude rommel is", kan cr niet mee
door. Gooi ze dan nog liever in den vuil
nisbak I
Over het verfrisschen der bloemen zijn de
geleerden het niet eens; sommigen geven
iederen dag frisch water en knippen dage
lijks de stelen af. Anderen zeggen, dat at
dat gepeuter den bloemen kwaad doet, en
zij laten ze in hetzelfde water slaan tot zl)
geheel verdord zijn. Ik geloof, dat de mid
denweg de besle is. Ik geef mijn bloemen
om den anderen dag schoon water; dan
knip ik de stelen af en de dorre blaadjes
e.d. er tusschen uit, en ik houd ze heel
lang frisch en mooi. Sommige bloemsoorten
hebben een beetje zout in het water noo-
dig; dat geef ik bijv., wanneer zij den eer
sten dag al gaan hangen. Tegen drt euvel
helpt ook allijd een koudwaterbad: een. dag
of nacht lang hcelcmaal, met bloemen en
al, in het badl Maar let dan goed op, dat
u het steeltje eerst flink afknipt, want an
ders blijft dat afgesloten en zoudt u, zoodra
de bloemen weer in de vaas komen, direct
hetzelfde hangen hebben. Is het steeltje van
onderen open, dan slurpt de bloem van allo
kanten het water op.
Maak dat er altijd versche bloemen in
uw kamer slaan. Het geeft zoo'n vriendo-
lijken indruk. En het behoeft in dezen
lijd van liet jaar zoo'n groote uitgaaf niet
te wezen.
Heel aardig slaat het om een paar kleine
bloempjes of bijv. één wijd open roos in een
glazen bakje of kom te laten drijven. Op die
wijze houdt u oudere bloemen nog heel lang
mooi, maar dót water moet glashelder zijn
en dus dikwijls verfrischt worden.
Heel moeilijk is het kiezen en schikken
van het noodigo groen. Bloemisten geven
gewoonlijk een takjs aspergegroen of mai
denhair; maar dat past niet bij alle bloe
men. Ik zou u aanraden: pluk zoo mogelijk
wat bladeren, die bij de bloemen zeiven be-
hooren: de natuur heelt dat toch altijd het
best uilgekozen. Wat frisch rozengroen, bijv.
een wilde scheut, slaat allerliefst tusschen
crimson^r amblers.
Hoe losser u schikt, des te mooier, en des
te beter voor do bloem.
De groote veldbouquelten en ö.a. Bossen
klaprozen, korenbloemen, kamperfoelie, wil
de kers, Geldersche roos, brem, later hei en
heristastertjes passen het aardigst in stoere
potten van aardewerk cl in een vaas van
grof porselein. Heeft u echter fijnere bloe
men zooals rozen, anjers, seringen e.d., zet
die dan in glas of kristal.
Prachtig staat het, wanneer u een groote
bos bloemen heeft, echte boercnbloemen van
allerlei soort en kleur, om die in een Keul-
schen inmaakpot op den grond in uw kamer
te zetten, bijv. in een hoek bij uw rustbank,
waar een schemerlamp bij slaat
Ook heel groote papavers kunnen daar
mooi in uitkomen, maar die blijven niet zoo
heel lang goed.
s
Een lezeres vroeg mij, hoe zij haar spon
zen, die vet geworden zijn, doch overigens
nog heel goed bruikbaar, schoonmaken kan.
U moet ze een dag of nacht lang in lauw wa
ter leggen, waarin soda is opgelost. Hec-ft u
toevallig nog een halve citroen, dan kunt u
ook het sap daarvan aan hel water toevoe
gen; daardoor worden de sponzen ook weer
goed.
Verder heeft zij dit jaar nieuwe veeren ge
kocht, die, dank zij ons zwemmende voor
jaar uit de krul zijn geraakt. Nu is zij aan
de wanhoop ten prooi; doch dit behoeft niet!
Wanneer u werkelijk goede veeren kocht
(geen van draadjes nagemaakte!) kunt u ze
weer geheel in de krul krijgen dcor verwar
men. Houd ze daartoe boven de warme
kachel of boven een paar gloeiende kolen en
schud ze nu en dan even uit. Dan worden
ze van zelf weer prachtig.
De Britsche Rijkstentoonstelling
te Wembley,
IV.
Het; ia mij onmogelijk alle paviljoenen
der AVembley-tentoonstelliag apart to be
spreken ik geloof ook niet, dat ik daar
iemand een dienst mee bewees. De hoofd
indruk van do kleinere exposanten is, dat
zij er allen in geslaagd zijn een overzicht
to geven van hun welvaart, cultuur, voort-
brengselen en ligging.
Wat het moederland zelf betreft: dit
exposeert, behalve in de tweo groote par
leizen van Industry en Engineering, waar
de nieuwst© wonderen van elcctrische
kracht, machinerieën eu rcenscbelijk ver
nuft tentoongesteld zijn, in het Palace of
Arts do voortbrengselen van echoone en
toegepast© kunsten. Een groot© collectie
schilderijen en beelden, afbeeldingen in
verband met do tooneelkcaist, ook kcike-
lijko en nijverheidskunst zijn hier bijeen**
gebracht. Het verwonderde mij, dat er zóó
veel belangstelling voor deze afdeeling be
stond. Een lange queue van bezoeken
staat steeds op toelating, waarvoor extra
entree wordt geheven, t© wachten. En dat,
terwijl de tentoonstelling op noh zelf reeds
zoo vermoeiend is, ook zonder al die schil
derijen.
Tn his Majesty's Government Building
krijgt men een overzicht van de functicfl
'der ministeries van het Gouvernement. Wat
er gedaan wordt voor de verdediging op
het land, ter zee en in de lucbl; hoe de
Itcgeering handelt ten opzichte van de
volksgezondheid, op welke wijze cr voor Je
diverse koloniën wordt gezorgd, hoe do
overzcehandel gercgold is, enz. D© En-
golsübman kan in dit gebouw als bet waro
con kijkje aohtcr de schermen van zijn
Regecring nemen. Natuurlijk is een en an
der in beeld gebracht. Zoo is er een we
reldkaart geteekend, die op water drijft;
miniatuuvschepcn varen heen en weer, zoo
doende de belangrijke verbindingen tuB-
soben Britsche havens demonstrecrend. Oolc
is er een tafree) uit den wereldoorlog na
gemaakt ,,somewhcre in France". Ik vond
de expositie in dit gebouw zeer interes
sant, doch ook typisch Britsch: Zie eens,
hoe voortreffelijk of wij alles regelenI
Dat doet niemand ons nal
Als ik meeT tijd bad gehad, ik a3ker
dikwijls door Wembley geslenterd hebben;
zonder gebouwen binnen te gaan heb lijkt
mij toe, dot dit er het genoegelijksfc fJi
minst vermoeiend moet wezen. De tuin
aanleg is mooi. De lange koude en vele re
gens deden do jonge planten en bloemen
eerst wel veel kwaad; doch daar zullen hj
du eindelijk wel tegen gehard zijn. De vij
vers, die ziob uitstrekken tussehen de beido
gxoote witte paleizen en de paviljoens van
Indië, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland,
worden steeds druk bevaren door jong en
oudde wapperende vlaggen en kleurige
reclames geven vroolijkkeid aan het ter
rein als de zon maar schijnen willj
aardige hoog© bruggen verbinden de wan
delwegen over het water; een mcoic inmj
tati© van de oude London Bridge ia vlak
bij Canada t© zien; ook is er een oud win
kelstraatje nagemaakt; overal zijn zitjes;
ook zijn er zeer veel restaurants voor ver
schillende beurzen en er is overal altijd
iets tc zienmaar de vele Britsche kolo
nialen of bewoners van Britsch© bezittin
gen, trekken natuurlijk het grootste deel
van de aandacht 1
Bijzonder geslaagd is het Airikaanssbe
dorp, dat in roode steen is opgetrokken.
Grijnzende fcroeskoppige negers zijn hier
aan verschillende bedrijven bezig; misschien
dat het eindelooee diamantwassehen, door
een bak met kiezels met de voeten heen
en weer te schommelen in het water, hier
hek merkwaardigste is. Er zijn prachtig*
inzendingen der industrieën en schatteil
van de Goudkust, Nigeria, Sierra Leone(
Zuad- en Oost-Afrika. In dit gedeelte if
ook een struisvogelpark, waar onze lang
be enig© veercnleveranciers liepen te kleiP
bijtoni Breng eerst vlug een kop tbc© bij
«e, hè, suiker en melk, jal"
De sc&rik slaat mevrouw om 't lijf. O,
Hemel, wat heefb zij geteekend op dat
noodlottig contract. Doch 't moet. Mijnheer
wil 'k ook, en die spofc niefc mek de rechten,
van wie dan ook. Vlug nu naar beneden en
thee gezet 1 't Duurh niet lang of mevrouw
bestijgt weer twee hoog de trappen naar
Haartjes slaapkamertje. „Zeg, Eiva", roept
deze, „schiet je al op met de kamer Een
beetje vlug dan alsjebelieft, want ik kom
vroeg benedenik ga wat rozen snijden n
den tuin, ze zijn nu op haar mooist."
Mevrouw daalt als in een droom de trap
pen af en begint do kamer aan te vegen
met theebladeren. Daar gaat do deur open
en voor haar staat Haartje.
„Wat is dat nu Eva, veeg jij met de
deuren dicht. Gauw, vlug de ramen open
je neemt als een wip stof af en dan heb
ik je hier niet meer noodig."
„Maar, Maartjo", vraagt mevrouw, „hoe
laat ga je dan uit!"
„Ik.uit! Ik ga niet uit, hcelemaal niet,'i
zegt Maartjo. „Dat. zijn trouwens dingen,
die, je heelcraaal niet aangaan, en waar
mede je je absoluut niet hebt in t© laten."
Mevrouw houdt zich in en dwingt zich
BÜpt bet contract na to komen, ]iTan uit
keuken, waar zij radijsjeï zit schoon te ma
ken voor het ontbijt ziet zij tot haar scbrik,
dat Haartje de mooiste theerozen afknipt;
doch haar schrik vermeerdert niet weinig,
als zij Maartje de trap hoort beklimmen
naar mijnheers slaapkamer. Zij kan ach
niet weerhouden en sluipt haar na.-
„Karei", zegt Maartje tot mijnheer,
„hier heb je een lekker kopje thee met
een beschuitje, en zie eens welke heerlijke
rozen ik voor je geplukt heb. Blijf er nog
maar een uurtje in, hoor, 't is nog vroeg,
en ik zal Eva zeggen, dat z© je bijtijd*
roept voor 't ontbijt. Dag, vent, tot straks 1"
Mijnheer krijgt waarlijk schik in het ge
val en zegt: „Best wijfje, ben je, hoor
dank jo wel voor je mooie rozen, kind."
Gestommel op het portaal. Maartje rukt
de deur open en roept: „Maar Eva, wat
is dat! Sta jij aan de deur te luisteren!
Dat past een dienstbode niet; vooriuf,
maak dat je beneden komt en dweil jd
keuken en gang; 't is meer dan tijd."
Mevrouw gevoelt ziab ellendig, tloeïï
moet dooT den zuren appel heenbij ten.
Er wordt weer gescheld en Maartje
roept nu in de gang: „Zeg, Eva, doe JO
nu open of niet, of moet die bakker nog
langer blijven staan I"
En zoo is mevrouw gedwóngen" 'oifi tot
een uur of acht al di© mensehen te bedie
nen en weg to helpen, di© ons in do mor
genuren van proviand plegen te voorzien.
Nerveus valt zij neer op een keukenstoel,
'doch voor niet lang, want... rrrt! gaat de
schel uit de huiskamer en Maartje roept
gemaakt deftig: „Zeg,1 Eva, wek jij mijn
heer eens, ja, en zeg, dat het meer dan'
tijd is voor het bureau 1"
Ook deze wrange vrücht wordt 'door me
vrouw geproefd en dan eindelijk is mijn
heer present aan de ontbijttafel.
„Eva, waarom ligt mijnheers krant niet
klaar, en is er niets met de post geko
men!" vraagt Maartjo. „Vlug, allo, kijk
in de bus. Wat is dat! Wat mankeert jouw
vanmorgen V'- Met betraande bogen gaat
mevrouw de bus ledigen. Zij weet met zich
tclve geen raad en wil zich óók aan de ont»
bijttafel plaatsen.
Mijnheer kijkt haar van ter zijde aan en
begint ook wat onrustig te worden.
Maartje merkt dit wel en staat op"; slaat
haaf volle armen om mijnheers hals en
vraagt: „Wat is Jt vent, gevoel je je niet
lekker vanmorgenBlijf dan maar eens
thuis vandaag, ja Kom, Eva, schiet op,
„Kijk in de potten" hebben wij hier niét
noodig".
Mevrouw ziet lijk-frit ©g giijnhelf voelt
een onuitsprekelijk medelijden in zich op
komen endaar heb je de reactie. Met
een vloek rijst hij driftig uit zijn stoel en
buldert Maartje toe: „Wat vermeet jij je
wel, ellendige 2" Met zijn gespierde armen
neemt hij haar om de taille en in minder
dan geen tijd staat Maartje in de gang.
'fc Was hoog tijd, want -Eva, zijn engel-
aohtig vrouwtje, was een onmacht nabij.
Vast houdt hij haar omstrengeld en belooft
naar het kantoor te telefoneeren, dat hij
zich niet lekker gevoelt en vandaag thuis
moet blijven. Verlaten doet hij haar vast
niet, den geheelen dag niet. Ach, ach, dat
noodlottig contract 1 Wie had daar erg in
gehad 1
Er wordt getikt.
„Binnen!" roept mijnheer en daar staat
Maartjo geheel gekleed met hoed en mantel
„Mijnheer", zegt ze, „mag ik mijn loon
hebben plus zes weken extra 1 U hebt het
contract verbroken, ik niet".
Angstig staart mevrouw Haar man aan'.
O, had zij maar doorgezet, dan was do dag
wel omgekomen; nu begint alweer die el
lende met die dienstboden 1 Ach, zij was
overigens toch zoo'n boste meid, die
Maartje. Mijnheer overziet de situatie en
hakt ten slotte den knoop door. „Hoor
eens, Maartje". zegt hij, „volgens artikel
-.-.....van de wet vanheb je volkom®*
gelijk en ben je in je recht. Er is echter cea
artikel, waarin een contract van onwaarde
wordt verklaard en dat is als er force w3'
jeurc aangetoond kan worden. In dit ge*8'
is zeer zeker de gezondheidstoestand van
mijn vrouw van invloed. Kom, weet je vat
je doet? Hier heb je een tientje; ga naar
je moeder en maken jullie het je vandaag
niaar eens gezellig in Scheveningen. Van
daag ben je vrij; wij zullen ons wel redden
en eten in „Centraal". Kom morgenoeu-
tend maar weer gewoon in dienst, ik
wel opendoen".
En Maartje zwicht voor de sineckcnu*
oogen van haar mevrouwtje, van wie
toch wel veel hield.
Zij bezwijkt voor haar beter ik, doch K
niet nalaten te zeggen: „Goed, roijnbeej
ik kom morgen weer terug en dank u
voor uw goedheid en ook namens mijn m
der wel bedankt, doch nu ziet mevrouw
zelf maar eens, hoe lollig of 't is om m
te wezenje moet eerst alles zelf maar c
moeten doen."
„Nu dag, mijnheer 1 Dag, mevrouw
„Dag, Maartje 1" roept mijnheer zo
„pleizierig© dag vandaag en tot morgoB
maar I"
lable&ii.
