No. 1SSÖ8.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 22 April.
Tweede Blad. Anno 1924.
RUSLAND.
Begrafenisonderneming
KEEREWEER
CREMATIE, AUTO-TRANSPORT
KUNST EN LETTEREN.
INGEZONGEN.
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND VAN DE
DRIE CELIBATAIRS.
Sinds de Duitsche generale slral hel oir-.
Aar vond Lenin niel et ï«*e zijner parlij -
cnoolen in geplombeerde wagon door
üitschlaiid naar Rusland le voeren, hcell
fiO verhouding van Rusland lot West-Euro-
Sa een ingrijpende wijziging ondergaan,
fce Communistische Partij stelde, aan de
ngeering gekomen, zich aanvankelijk op
een standpuut, dat niet anders dan vijan
dig JegeDS elko Europeeschc regeering kon
worden genoemd. Zij sloot met Duilschland
'spoedig vrede, maakte zich dus van de Eu-
jtfntc los, bemoeide zich verder feitelijk
niet meer met den wereldoorlog, ora na
jjet sluiten van den vrede, nog steeds min
jbf meer afzijdig te blijven slaan.
j; De vijandelijke verhouding tot het overi
ge Europa werd nog toegespitst door het
fcjjctig verklaren van de Russische builen-
fandsche schuld, waartoe zooveel landen,
jiel onze niet in de laatste plaats, het noo-
jligc hadden bijgedragen. Deze maatregel
heeft misschien wel het meest kwaad bloed
gezet en is de oorzaak geworden, dat bet
'aanknoopeu van haudelsbelrekkir.gen met
Rusland op zooveel tegenstand stuit.
Van de Entente mogendheden is Engeland
1de eerste geweest, die do Sovjetregeering,
laten wij zeggen op handelsgebied, erkend
ïieeft. Een Russisch Iiandelsagentschap, on-
jder leiding van den ingenieur Krassin,
(vestigde zich te Londen en spoedig had een
levendig handelsverkeer tusschen de beide
{landen aangevangen.
I Duilschland had reeds lang betrekkingen
niet de Sovjetrepubliek aangeknoopt. Ilct
teveel aan technische krachten in Duilsch
land vond cn vind nog in Rusland redelijk
(emplooi. De Russische landbouw wordt
jyan Duitsche landbouwwerktuigen voor
dien. Duilsclie ingenieurs hebben in de Rus
sische wapenfabrieken, do leiding gegeven
Ijn de vervaardiging van de munitie, welke
|do Russische regering in hare oorlogen te
gen de contra-revolutionnaire troepen cn
(Polen, enz. noodig had. Later, toen dc
[verhoudingen zich wijzigden, hebben de-
Zelfde Duitsche ingenieurs in het vredesbe-
'drijf een zeer loonend emplooi gevonden,
f Zweden, dat over hel algemeen duurder
werkt dan Duilschland, heeft eveneens dc
[kans gezien, zich met Rusland op handels
gebied te verslaan cn heeft, profitccrende
van zijn gunstige ligging ten opzichte van
laatstgenoemd land, do kans gezien om
een groot aantal van zijn industrieclc pro
ducten, landbouwmachines, enz. in Rusland
ie plaatsen. Ook Italic heeft onlangs inge
zien, dat het nog het beste deed om maar
jvreer met Rusland handel te gaan drijven;
/van dc grcolc handelsmogendheden dus
hebben Frankrijk cn Nederland zich tol nu
Itoe afzijdig gehouden,
i Dat wil niet zeggen, dat er hcclemaal
geen handelsverkeer tusschen Nederland
cn Rusland bestaat, een enkele blik op on
ze statistiek van invoer leert anders. De
graanimporlen uit Rusland nemen belang
rijk toe, doch dat de invoer van Nederland
toaar Rusland op buitengewoon sterke wij"
tae gehandicapt wordt, doordal de Sovjetre
geering nog steeds niel door de onze is er
kend, behoeft geen beloog. Menschel ij her
wijs gesproken, heeft dit echter den lang-
slcn tijd geduurd. Met dit voor cogen lijkt
het ons niet on interessant eenigc gegevens
omtrent economischo gebeurtenissen van
belang uit den jongsten tijd hieronder weer
lo geven.
De invoer van den gouden standaard iu
Rusland heeft een monetaire omwenteling
iveroorzaakt. Hetzelfde wat in Duilschland
igeschiedt, zien we ook in Rusland geben-
[rcn. Eerst geleidelijk passen zich de sala-
Irissen cn prijzen aan de nieuwe munteen
heid aan. Voor Rusland komt daar nog bij,
[dal het land evenals het Tsarisme, een bui
tengewoon groot aantal ambtenaren in
dienst heeft. Dc salarissen van deze moeten
jnu nan de nieuwe muntsoort worden aan
gepast, hetgeen den autoriteiten veel boofd-
Ibrckens veroorzaakt. Het blijkt nu, dat dc
Igouden Roebei ongeveer de helft van zijn
f koopkracht van voor den oorlog represen
teert. Dit verschijnsel beperkt zich niet lot
Rusland alleen. Ilct is eclilcr zeer merk
waardig, dal het land, hetwelk zulk een
geheel andere ontwikkeling heeft doorge
maakt, tenslotte dezelfde dingen ziet gebeu-
jren als elders.
Het is met do bari.^n niet anders. De
RECLAME.
667
£)<z&Ctegzn Jvdp.en *c&itte*end
Om "Jck voox vewaItcfcnq te on
deoianje 6and!
doorgevoerde slabiliseering van de munt
soort heeft den waren loop der dingen aan
het daglicht gebracht. Precies als in
Duitschland bemerkt men nu in Rusland,
dat men zich geenszins in een geld- of cre-
diel-overvloed baadt, het omgekeerde is
eerder hel geval. De banken in Rusland,
hebben aan verscheidene industrieele on
dernemingen de credieten moeten opzeggen,
of beperken. Men hoopt echter, dat wan
neer do prijzen zich meer hebben aange
past dc crcdictverlccniug weer vlotter zal
vcrloopcu.
In afwachting van dc verlecning van buï-
tcnlaudsche credieten, tracht de Sovjetre
geering hare c-'dielbehoèflen door middel
von binncnlandselie leeningen tc voldoen.
Zoo heeft de Raad der Volkscommisarissen
tot de uitgifte van eene Boerenleening,
groot 50 millioen Goudroebels besloten.
Het zal eene preraielecning zijn met 177.000
prijzen. De obligaties zijn vrij van belang
stelling en kunnen tot het voldoen van be
lastingen gebezigd worden, zij worden re
flectanten tegen den koers van 85 pCt. der
nominale waarde aangeboden.
De Commissie belast met den verkoop
van hout uil de Noordelijke bossclien
heeft tot dusver 650.000 standaards hout
geleverd. Do handolsvcrtegenwoordiging
le Berlijn heelt onlangs aan STINNES
30.000 tons benzine verkocht, henevens
71.000 ton smeerolie.
De commissie belast met den verkoop
van petroleum enz., heeft in het afgeloopen
jaar bijna een millioen ton naar het buiten
land verkocht. De pogingen der Koninklij-
ke-Shell-groep in Rusland zijn bekend, dc
productie laat nog veel le wcnschcn over,
daar de wegen in slechten slaat verkee-
rcn. Het zal nog wel eenigen tijd duren, tot
dat de oude middelen van communicatie
hersteld zijn, doch dat aan Rusland nog
een groole toekomst is gewaarborgd op ve
lerlei gebied, laat geen twijfel. Het is daar
om te hopen, dat ook Nederland spoedig in
staal zal zijn met Rusland handel tc drijven
daar dit land als afzetgebied der producten,
onzer nijverheid, alsmede onzer koloniale
producten men denke slechts aan tliee
een voorname plaats kan innemen.
RECLAME.
OPGERICHT 1871
AALMARKT 16 i-s TELEF. 861
7797
Zomercombiiiatie leden Neder!. Tooneel.
Het gezelschap, dal gedurende den ko
menden zomer goed verzorgde voorstellin
gen wenscht te geven, is uilsluitend ge
vormd uit tegenwoordige leden der Kon.
Ver. hel Neder!. Toonecl cn als volgt sa
mengesteld:
Spelenden: dc dames Anna Sablairolles,
Magda Jansscns, Ada van Duijl, Mien Gos-
schalk en Dora van Eisen; de heeren Hu-
bert Ia Roche, Louis Saalborn, Oscar Tour-
niare, John Gobau, Maurits Parser, Jan
Wensma, Johan van Iersel en Rien van
Noppen.
Regisseurs: Hubert la Roche cn Louis
Saalborn.
Zakelijk leider: C. Janse Kok.
Eleanoie Dase. t
Te Pillsburg is op ruim 6i-jarigen leeftijd
Eleanore Duse overleden, de groole Ilaliaan-
sche tooncelspeelster, dip al9 „la Duse"
over den geheelen aardbodem bekend was.
Zij was 3 October *1859 te Vigevano bij Ve
netië geboren en kwam reeds zeer vroeg op
bet toonoel. Op 20-jarigen leellijd begon
haar succes, dat voorgoed gevestigd werd
door haar Marguérithe Gaulhier in 1883 te
Rome en haar Desdemona in Othello in
1887 te Milaan. Naast tragische rollen heelt
Eleanora Duse ook komische me! sijcces
vervuld. d'Anunzio heelt verscheidene zij
ner stukken aan haar opgedragen. Mevrouw
Checchi zij was getrouwd met een (oo-
neelspeler van dien naam is de laatste
jaren tengevolge van haar zwakke gezond
heid zelden meer opgetreden.
Zij maakle thans echter nog een tournëe
door Amerika. Haar lijk zal naar Italië
worden overgebracht.
Marie Coielli. f
Te Londen is overleden de bekende ro
manschrijfster Marie Corelli. Deze ook in
ons land zoo zeer bekende schrijfster, die
ten deelc van Ilaliaanschc, ten deele van
Scholschcn bloede was, heeft baar jeugd in
Frankrijk doorgebracht, waar zij haar op
voeding in een kloosterschool genoot. De
Fransclie literator Charles Mackay had haar
als kind aangenomen en zorgde voor haar
opvoeding. Haar eerste werk, „A Romance
ol two worlds", maakte groolen opgang. La
ter verschenen „Barabbas", „The Sorrows
of Salan". „Jane", „Boy", „The Treasure
ol Heaven". „Holy Orders", om slechls en
kele werken te noemen uit dc lange reeks
boeken, die wereldvermaardheid verwier
ven. Haar laatste roman, „The Secret Po
wer" verscheen in 1921.
Naar Winkler Prins hel uitdrukt, geven
haar romans blijk van „een breidellooze
fantasie" en zijn zij „doordrongen van
brandende zinnelijkheid en een griezelig
mysticisme".
Marie Corelli woonde do laatste jaren te
Stralford-on-Avon,
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Copie van a! of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
Dienstregeling N.-Z. Holl. Tramweg-Mij.
Dat de dezer dagen geopende electrische
tramlijn LeidenDen Haag in de dienstre
geling vertraging ondervindt, is begrijpelijk
dat de nieuwe dienst, na vijf dagen te heb
ben gewerkt, reeds wijziging moet onder
gaan, Is verwonderlijk; doch dat die nieuwe
dienstregeling, ingegaan op 17 April, eerst
op den avond van dien dag in de dagbladen
wordt aangekondigd, Is ergerlijk, en kan
terecht do reizigers hebben ontstemd, die
op dien dag van den tram gebruik hebben
gemaakt. V.
Leiden, 18 April '24.
De lezing van Henry As3elin.
Nu de heer Vrtesendorp in een Ingezon
den Sluk de conclusies van Uw verslag
gever onürcnt de lezing van Henry Asselin
over Dauphiné voor de aldeeling Leiden
der Alliance Iran?aise in twijfel meent te
moeten trekken, hoewel hij die lezing niet
bijwoonde, zij hel mij, die deze lezing wol
bijwoonde en die een deel van Dauphinë
heb bereisd, vergund, mij aan de zijde van
Uw verslaggever le scharen, voor zoover zijn
criliek op deze lezing betreffende.
De heer Asselin is iemand, die ons aller
sympathie verdient cn aan wien Nederland
de grootste verplichtingen heelt, omdat hij
een der weinige Fransehen is, die zich niet
door de Fransclie pers laat leiden op het
sluk der buitenlandsche poliliek, maar die
sinds jaren op grond van eigen onder
zoek objeclief Nederlandsche dingen be
schrijft en zich daarbij oen groot vriend van
ons land toont.
Maar zijn lezing was een misgreep, om
het zoo zacht mogelijk te zeggen. Hij las een
gedrukte reisgids of lichtbeelden-explicatie
voor, in dien béten stijl, dien wij van reis
gidsen gewoon zijn. Uit een allerzotste ver
gissing bleek ook overigens duidelijk, dal
de heer Asselin niet op dc hoogte was van
zijn onderwerp. De lichtbeelden waren zeer
middelmatig en hel geheel was een pijnlijke
vertooning.
De heer Asselin was er ook zelf wat mee
verlegen, want hij verontschuldigde in zijn
inleiding de „pauyreié de son lexte".
Ik onderschrijf niet den wensch van Uw
verslaggever: „Stuur ons een anderen con
férencier", maar spreek de hoop uit, dal de
lieer Asselin, die een ernstig en bekwaam
man is, spoedig terugkomt om revanche le
nemen met eigen werk. Hij is dat ver
plicht aan zijn uitstekenden naam. Dat de
afd. Leiden op dien naam afging, is tiaar
niet euvel te duiden.
Mr. J. SLAGTER.
De veiligheid van fietsers en voetgangers in
de hoofdstraat van Leiden.
Geachte Redacteur.
Naar aanleiding van hel ongeluk, dat
gistermiddag heeft plaats gehad in de Bree-
scraat, waarbij een fietser werd aangereden
door de Haagsche tram, verzoek ik U be
leefd de navolgende vragen onder de aan
dacht tc brengen van het Leidsche publiek:
Is het te verdedigen, dat een tram uit
meerdere wagens beslaande, die dus onmo
gelijk plotseling te remmen is, me't even
snelle vaart door de Breestraat rijdt als bui
ten op een speciale trambaan?
Is het een houdbare toestand, dal in de
hoofdstraat van Leiden, liefst op de nauwste
gedeelten der straat, slechls een smal paadje
van kleine- steentjes beschikbaar is voor
fietsers en voetgangers?
Moet het geen belachlelijke indruk maken
op den vreemdeling, dat bij een 20ste
eeuwsch verkeer op de chaussée van auto's,
autobussen, electrische trams, tramtreinen,
etc., de voetgangers en fietsers genoegen kun
nen nemen met een klinkerpaadje, dank zij
vele particuliere sloepen, café-luifels en der
gelijke, dateerend uit vorige eeuwen I
Mag het geen dringende eisch van dezen
tijd geacht worden, dat deze stoepen etc.
worden opgeruimd dat er in de hoofdstraat
van Leiden een doorloopend trottoir komt
voor voetgangers, waardoor een klinker
paadje voor fietsers beschikbaar wordt, voor
degenen, die bij bet huidige verkeer steeds in
hel gedrang geraken.
Zullen niet alle huiseigenaren aan de Bree
straat genegen zijn met geringe kosten voor
de gemeente, afstand le doen van hun parti
culiere stoepen ,alzoo medo lo zorgen voor de
veiligheid van hun medemenschen?
Eens zal dit moeten geschieden, waarom
niet nu.
Met dankzegging voor de opname,
Een passagier van de
Haagsche Tram.
Oegslgeest, 18 April 1924.
Een spoor-klacht.
Het is overbekend, en hij die veel reist
voolt het dagelijka aan den lijve, dat het
„station Leiden" bij het internationaal
verkeer als eon dorp wordb beschouwd.
He stad Haarlem, dio schijnbaar als ccn
centrum van verkeer wordt beschouwd, is
in den regel eerder te beroiken van het
buitenland komend, dan hot centrum van
Rijnland Leiden.
Maar als ware dit nog niet genoeg, wordt
mefc Leiden absoluut geon rekening ge
houden in gevallen, waarbij door de spoor
wegen het vorkoor geregeld moet worden,
afwijkende van die» welke in de officïeele
reisgids voorkomen, n.1. wanneer god trem
ver over tijd ls.
Als voorbeeld moge bet volgende dio-
nen. Woensdag 16 April j.l. kwam de z.g.
Parijscho trein met ruim een half uur ver
traging Holland binnon. Deze trein moet
officieel in Den Haag aankomen om 9.51.
Yoor Leiden moet men daar uitstappen
wachten tot 10.20 om 10.38 hier te arrivee-
ren, of wel 1 minuut lator dan dat do Lei
don voorbij stoomende Parijsoh0 trein in
Haarlem aankomt. De trein van Woens
dagavond j.l. heeft kans gezien op Hol-
landsoh gebied nog een tweede halfuur te
verliezen, zoodat deze in Den Haag aan
kwam om 10.56. Er zaten 3 reizigers voor
Leiden on 1 voor Oegsbgeest iu den trein.
Deze stapten in Den Haag uit, meldden
zich direct bij den dienstdoende*) chef en
vernamen daar, dat deze juist den trein van
10.51 uit Den Haag naar Leidon had laten
vertrekken. Het verzoek om de Parijscho
trein wól te Leiden te laten stoppen, werd
op tamelijk onbehouwen manier geweigerd,
j zoodat de voor Leiden bestemde roisigers
tot 11.10 moesten wachten om omstreeks
's nachts 12 uur hier aan te komen. Ver-
molden wij nog. dat reeds vóór Dordrecht
den conducteur in don trein verzocht werd
molding te maken van bet- feit, dat zich
reizigers voor Leidon in den trein bevonj
den.
Nu komt or natuurlijk uit Utrecht, op
j onzo bemerking iu het klaohbcnbock in Den
Haag dadelijk ingeschreven, óf een verwij
zing naar een of andere dienstregeling, rtf
oen betuiging van leedwezen, wat do zaak
ook al niet verder brengt.
Is het nu niet mogelijk, dat in Leiden,
waar ten slotte verschillende loden wonen,
van do Volksvertegenwoordiging, iemand,
of allon tezamen, gevonden wordt, die het
bewerkstelligen kan, dat de Parijsohe
trein, die door zeer vele Leidonaars geno
men wordt, hier stopt-, of minstens hier
et.il houdt, indien deze iu Den Haag veel
te laat aankomt!
Hierdoor wordt dan tegelijkertijd voor
komen, dat het al of niet stoppen te Lei
den moet worden overgelaten aan de in-
ziohten van een dionsIdcenden chef iu Don
Haag.
Hoogachtend,
IS. LEMAN.
Leiden, 17 April 1924.
RECLAME.
9978
LIJST VAN ONBE.STELBARE BRIEVEN EN
BRIEFKAARTEN. VAN WELKE DE AF
ZENDERS ONBEKEND ZIJN.
BRIEVEN BINNENLAND.
Algemecne Indische Exporlhandel, Am
sterdam; Bureau v. d. Boerderij .Doctin-
ohem; Burgemeester, St. Laurens; Burge
meester, Rijswijk; Departement van Oorlog,
Den ITaag; J. Duijkons, Den Haag; Mevr.
v. d. Moes-Goudschaal, Den Ilaag; Mej. L'.
Honings, Don Haag; P. N. v. d. Horst,
Leeuwarden; Janson Parier, Noordwijk; In
specteur Lager Onderwijs, Leiden; lieer en
Mevr. Kiek, Amsterdam; Kiosk Redactie,
Amsterdam; Mej. J. E. Kuijper, Kampen; G,
Meeuwenhoek, Rotterdam; Ministerie van
Koloniën, Den Haag; Ministerie van Onder
wijs, Den Haag; Ministerie van Oorlog, Den
Haag; Ministerie van Waterstaat, Den
Ilaag; Mej. W. Nieuworkerk, Den Haag;
Pensioenraad, Den Haag (2 stuks); Raad
van Arbeid, alhier; F. v. d. Reijden, Hoens-
broek; Rijksinkoopbureau, Den Haag;'
Samsi, Den Haag; Timmerman, Amster
dam; Baronesse Toets v. Amerongen, Den
Haag; Vaderlandsche Hypotheekbank, Den
Haag; J. Vroom
BRIEFKAARTEN BINNENLAND.
II. Hendriks, Den Haag; Mevr. de Nie,
Velscroord; J. Stouten, Den Ilaag; W. Top,
Meppel; W. Verbeek, Arnhem (2 stuks).
BRIEFKAARTEN BUITENLAND.
II. Morave, Kiel.
Twee Briefkaarten zonder adres.
Hieronder zijn ook begrepen poststukken
niet of onvoldoende gefrankeerd.
Geaulhoriscerde vertaling naar het
Engelsch van E. PHILIPSOPPENHEIM,
door Mevrouw v. d. W.
(Nadruk verboden).
39)
i»Daaraan kom ik straks. Jullie weet, wat
vanmiddag gebeurde. Jullie zaagt de ver
bazende gelijkenis tusschen Isobel cn het
andere meisje, de dochter van de Aarts
hertogin. De Aartshertogin was er zelve zeer
van onder den indruk. Zonder twijfel kent
Isobels geschiedenis. Zij vertelde mij
/.elfs, dat zij veronderstelde, dat Isobel mor
ganatisch geparenteerd was aan haar eigen
amnio, het huis von Waldenburg! Zij bood
a&n, om haar onder haar hoede le nemen."
».Je stemde toch niet toe?" vroeg Arthur.
t s^emd? niet loc, doch weigerde ook
hi et Het was geen zaak, waarover men zoo
meens kon beslissen. Maar hoe meer ik ci
°\er "enk, d^s tc meer sta ik voor raad-
p3* Madame Richard wil Isobel hebben,
r m i!Fas 3°vrc<3en niet onze weigering
taar af te slaan. Zij zendt iemand terug
- andere voorstellen en toen die ook wer-
1 £eweiEerd, gaat dc vrouw, die zij zond,
t - wonen en dat niet anders als om ons
Cn ls°bcl r,n<ier een °f andor
ïrtf aan le spreken.
Vrn* a™e Rnliard mag een zeer goede
k"n en jtn'.I?aatr ik heb met haar eespro-
ca a E-rioor geen oogenblik, dat haar
bijzondere volharding alleen ter wille van
Isobel is.
Dan heeft lady Delahaye nooit opge
houden ons to vervolgen. Zij heett bedrei
gingen, overredingskraeht en onderhandelin
gen te baat genomen. Zij heeft door allerlei
middelen, die in haar vermogen waTcn, ge
poogd ons 1e bewegen het kind aan haar
a[ te slaan. En nu hebben wij te doen met
do Aartehertogin, en het schijnt mij toe, dat
wij nu tot het hart van de zaak doordrin
gen. De Aartshertogin is een dochter uit
een der vorstenhuizen van Europa cn ma
joor Delahaye was eens verbonden aan
haars vaders hof. Dan hebben wii Groolen,
dc man, die Delahaye doodschoot. Zijn be
langstelling in haar is zóó groot, dat hij
zijn leven waagt en een misdaad begaat om
haar te bevrijden van een man, die naar
zijn inzicht een bron van gevaar voor haar
ij Mij zendt elk kwartaal geld voor haar,
dat wij, zooals jullie weten, nooit hebben
aangeroerd het staat pp haar naam, voor
het geval zij het ooit zou noodig hebben.
Groeten is een man, aan wiens hoede wij
haar mogelijk nooit kunnen toevertrouwen
de ocnige, van wien ik instinctief voet,
dal hij het wél met haar meent. Madame
Richard wil haar hebben, lady Delahaye
wil haar hebben en achter hen komt de
Aartshertogin, die haar ook wil hebben. Ik
heb over alles nagedacht ge wat mij betrett
heb ik besloten
„Haar aan niemand at 1e slaan!" riep
Arthur.
„Haar aan niemand af le slaan, die niet
bereid is zich tot het gerecht le wenden om
oen wettig recht te bewijzen," vervolgde ik.
„Dal is zeer eenvoudig en lijkt mij redelijk.
Als zij ons yerlaat, moet bet zijn om een
goeden en bepaalden stand in de maat
schappij in to nemen. De tijd daarvoor kan
elk oogenblik aanbreken. Daarom moeten
wij zelfs niet meer onderhandelen met die
mcnschen, die bij ons komen om op aller
lei geheimzinnigs te wijzen."
Arthur schudde mijn hand. Hij was blijk
baar opgelucht; hij wist echter niet, wat
volgde.
„Arnold, je bent een tlinke kerel!" riep
hij uit. „Uit elk woord, dat je gesproken
hebt, spreekt je gezond verstand! Laat hun
het recht op haar bewijzen."
„Ik ben het eens, met alles, wat je ge
zegd hebt," zeide Allan rustig, als antwoord
op mijn blik naar hem. „HiA kind is ten
minste hij ons veilig en zij verspilt haar tijd
niet. Zij heeft talent en is ijverig. Wat mij
betreft, zal het dit werkelijk zeer spijten
als de tijd komt, en die zal eens komen, dat
zij ons gaat verlaten."
Toen raapla ik al mijn moed bijeen en
zeide, dat, wat, zooals ik van hol begin at
wist, heel moeilijk zou zijn
„Er is nog iets," zei ik, „en dat wi! ik
jullie nu zeggen. Misschien lijkt hel jullie
beiden onnoodig en misscliien is het on-
noodig. Toch is het beier, dal wij het ook
daarover eens zijn. Het is, zooals ik reeds
zeide, een jaar geleden, dat Isobel als kind
bij ons kwam. Nu is zij een vrouw. Als zij
bij ons blijft, moeten wij iels overeenkomen
en wij moeten die overeenkomst als man
nen van eer nakomen. Ik geloof, dal jullie
beiden weet, wat ik bedoel, en ik hoon, dat
jullie het met mij eens zult zijn."
Ik zweeg een oogeblik, maar werd door
geen van beiden aangemoedigd verder tc
gaan. Zij waren beiden slil en Arlhurs
oogen keken mij vragend aan. Ik richtte
mi] in 't bijzonder tot. hem.
Allan en ik zijn ouder dan jij, Arthur;
maar toch zou men ons desnoods nog ond>r
de jonge menschtn kunnen rekenen. Indien
wij besluiten om Jsobels voogden te blijven,
hebben wij nog een anderen en ernstiger
plicht op ons te nemen, dan de vanzelf
sprekende om haar met alle achting te be
handelen. De mogelijkheid zou zich kunnen
voordoen, dal zij voor één van ons een bij-
zondore voorkeur ging gevoelen hel na
tuurlijke van haar vrouw-worden en de
voortdurende dagelijksche omgang zou dat
gevoel kunnen aanwakkeren. Isobel is be
koorlijk; zij zal heel mooi worden. De toe
stand zou onhoudbaar worden, indien één
van ons zich een oogenblik vergal. Jullie
moet begrijpen, wat ik bedoel, daarvan ben
ik zeker, ook al geef ik dal niet precies tc
kennen. Isobel ontmoet weinig andere man
nen. Het is mogelijk, het is bijna zeker, dat
zij behoort lot een stand, waarvan de posi
tie en de ideeën geheel anders zijn dan de
onze. Er mag geen sentimenlcele verhou
ding komen tusschen haar en één van ons.
Wij zijn haar broeders, zij is onze zusier.
Zoo moet hel blijven, zoolang zij onder onze
hoede is. Daarover moeten wij het eens
worden."
Er volgde een doodsche stille; Mabane
stond met gekruiste armen en zijn gezicht
een weinig afgewend. Ik richtte mij eerst
tot hem.
„Allan, ben je het met mij eens?"
„Volkomenl" antwoordde hij. „Ik ben het
geheel met je eens."
Ik wendde mij tol Arthur.
„En jij, Arthur?"
Hij antwoordde niet onmiddellijk. Ilij
speelde zenuwachtig met zijn horlogeket
ting. Toen hij zijn oogen opsloeg, bleek zijn
strijdvaardigheid maar al ]e duidelijk.
„Ik verbeeld mij," zeide hij, „dat wij de
zaak nog van een anderen kant moeten be
kijken. Isobel is een meisje, dot de jongelui
r.iet onopgemerkt laten voorbijgaan. Be
halve, dat zij er zoo bijzonder lief uitziet,
heeft zij een flink, goed figuur en zoo meer.
Wat jij voorstehArnold, is zonder meer,
dat wij met ons drieën zouden toekijken en
Isobel overlaten aan iederen kerel, die kumt
J aanzetten."
„Daarvan kan geen sprake zijn," ant
woordde ik. „Geen andere man zal haar
waarschijnlijk veel ontmoeten, zoolang zij
onder onze hoede is. Later worden naluur-
lijk dc omstandigheden anders. Onze over-
oenkomst, waarmede jullie op mijn verzoek
wel zult willen instemmen, eindigt, wan
neer zij ons verlaat
„Voor jullie," betuigde Arthur, „is het wal
anders. Niel, dal ik ruij in e:-n enkel op
zicht met jullie wil gclijkslcllon, jullie zijn
beiden veel meer waard dan ik maar
Isobel en ik passen, wat leeftijd betreK,
meer bij elkaar en wij zijn zooveel samen
geweest, motorrijden en zoo meer, en wij
hadden liet al tijd heet gezellig. Jullie be
grijpt mij wel, nietwaar? Natuurlijk, brengt
dat weet je, een jongen on eon meisje tot
elkaar dezelfde genoegens, ongeveer de
zelfde leeftijd. liet is niet hetzelfde, als met
jullie twecén, nietwaar?"
Weer een stille. Allan had de pijp uit zijn
mond genomen- en bekeek die aandachtig.
Ik voor mij vond het geheel onmogelijk mijn
gevoelens te ontleden. Gedurende dien lijd
keek Arthur nieuwsgierig van den een naar
den ander. Ik herstelde mij met eenigc in
spanning en antwoordde hem.
(Wordt vervolgd.)
