'lis, die fraai opbrengt, maar unfair wordt zaaomen. Uit den vrijen schop schiet Krom ver naast, terwijl Van Linge direct- daarna oit een voorzet van onzen linksbuiten een harden schuiver inzendt, welke Stuhlfaulh niet weinig moeite bezorgt Als Duitschlaiul dan zonder succes haar eersten corner heeft genomen plaatst Van Linge naar Koonings, wiens „schot" bijkans loodrecht omhoog gaat. Bij de witgehemde gasten is het kop pen opvallend goed. Hun spel wordt echter te kort gehouden en is weinig snel. Merk waardig trouwens dat zij zich steeds maar weer buitenspel laten zetten! Bij ons verslapt het tempo langzaam maar zeker. Doch onze halflinie, waarin behalve Van Linge, nu ook Lefèvre uitste kend werk verricht, is de withemden de baas en houdt het spel op de vijandelijke helft. Müller tracht het leer in eigen doel te koppen maar de bal gaat juist over. De corner brengt ons geen succes. Zelfs neemt dYaeg het leer pijlsnel mee. Keurig maakt hij zich vrijom dan op enkele meters afstand zoo onbenullig mogelijk in handen van onzen keeper te schieten. Nog mist Sigmond een kans en trapt Denis uit een vrije schop vóór het doel langs, en dan is het rusten. De tweede helft begint met een Duit- schen aanval. Doch dan trekken Pijl, Koo nings en Groosjohan er samen tusschen uit. Keurig gaat de bal van voet tot voet en reeds denkt men aah een schot als Kugler ingrijpt en het leer naar de andere helft zendt. De partijen wegen vrij goed tegen elkaar op. Maar het spel is stukken minder dan. voor de rust, hoewei zeer pootig. De Na- tris schijnt, eigenlijk al vanaf het moment dat hij vóór de rust werd „genomen",, geen lust meer te hebben om zelf een kansje te wagen,_ en is dientengevolge weinig actief meer. Hij wordt thans trouwens ook heel wat zorgvuldiger bewaakt. Onze voorhoede richt nu niet heel veel meer uit. Pijl loopt af en toe goed in en eenmaal weet hij den keeper zelfs het leer uit de handen te loo- pen, maar dal is dan ook vrijwel het eenige. De bal wordt steeds te hoog gehouden en het verband is meestal zoek. De Duitschers begrijpen elkaar heel goed maar zij zijn niet heel snel en bovendien.enfin men weet het: bijna iedere aanval is off-side, waar door de wedstrijd lichtelijk saai begint te worden. Belangwekkend is eigenlijk alleen het werk der beide half-linies. Bij ons is nu vooral Lefèvre zeer goed. De Duitsche linkervleugel ziet vrijwel nimmer kans den Kampong-man te passeeren en dikwijls zelfs gaat hij mee ten aanval in de voor hoede. Zoo althans komt er zoo nu en dan weer eenig leven in de brouwerij. Veel baat liet evenwel niet. Sïgmond wordt door Le- ïèvre in staat gesteld te scoren doch do Dordtenaar is veel te langzaam, zoodat de withemden het gevaar kunnen bezweren. Kugler wil dan blijkbaar een „handje" hel pen. Op den rand van het strafschopgebied slaat hij den bal met de band. De vrije schop wordt door De Natris naast gekogeld. Bij de Duitschers is Traeg thans de meest gevaarlijke. Wanneer hij ons doel bestormt redt De Boer door uitloopen. 't Wordt corner waarvan het resultaat nihil is. In onze voorhoede wisselen De Natris en Sigmond van plaats. Eerstgenoemde blijft echter op zijn lauweren rusten terwijl Sig mond gec-n kans ziet voor Ie zeilen, een enkele uitzondering daargelaten. Ons over wicht is dan ook slechts schijn. De Oranje mannen sluiten steeds op de Duitsche ver dediging, terwijl daarentegen de gasten er beter in komen en gevaarlijk ons doel gaan bedreigen. Een prachtige kei van Seiderer wordt door De Boer gevangen, terwijl een moment later Denis op het laatste oogenblik ^en ren van Ascherl ten koste van een hoekschop weet te onderbreken. Langza merhand verstrijkt de lijd en het publiek, dat het. gevaar begint in te zien, gaat zijn favorieten nog eens extra aanmoedigen. Zou de gelijkmaker komen? Pijl krijgt de kaD-, doch lnat zich het leer ontfutselen. En Koo nings doet een halve minuut later iets der gelijks. Op enkele meters afstand trapt hij namelijk ver naast. De aanvallen der onzer, zijn te onsamenhangend om succes te kun nen opleveren en reeds ruim vijf minuten voor afloop gaat het publiek bet veid ver laten. Het einde komt tenslotte met onver- andeTden stand, nadat nog een oogenblik is gestopt wegens een blessuur van Tetzner. Over spel, spelers en leiding. Wij zeiden in den aanvang van ons ver slag dat de Oranje-ploeg geen beter lot heef' verdiend. Zoo is het! Uit het verslag van het wedstrijdverloop blijkt dat misschien zoo' met. Want in het veld was Oranje meestal iets sterker. Uit een oogpunt van spelkwaliteit is 't echter ongetwijfeld volko men juist. Ons overwicht was voor een groot deel slechts schijn. Tenminste gedurende de tweede helft. De Duitsche achterhoede heeft het toen heuseh niet zwaar gehad en brak vrij gemakkelijk de aanvallen van de vijf Hollandsche voorhoedespelers die elkaar slecht verstonden en veel en veel te lang zaam waren indien zij den bal in htm be zit hadden. Ook in het andere geval trou wens, waardoor Sigmond. toen bijvoorbeeld een prachtkans verknoeide. Voor rust. ging liet stellig heel wat beter en met een beetje geluk had er toen wel een doelpunt kunnen komen. Onbetwist waren wij de eerste 25 minuten beduidend in de meerderheid. En toch: het scheen den Duitschers niet zoo heel veel moeite te kosten om hun doel schoon te houden al werd het dan ook lang durig belegerd. Dit althans was de indruk, die bij ons werd gevestigd. Wij erkennen, dat. gezien de verhouding in het veld, een gelijk spel niet gek zou zijn geweest, maar constateeren dat onze voor hoede, nadat De Natris er den brui aan had gegeven, niet in staat was een behoorlijk schot té lossen. Het aantal goede schoten op het Duitsche doel is zeer klein geweest. Dit op zichzelf duidt reeds aan dat het overwicht meer schijn dan wezen was. De kwestie was dat onze halflinie zeer goed op dreef was en onweerstaanbaar naar voren drong. Wij hoorden zeggen dat deze wed strijd een kamp tusschen 'het Duitsche elf tal en onze halflinie is geweest, en indei- daad is deze opmerking er niet ver naast. Het spel der onzen was aanvankelijk hel aankijken wel waard, doch daalde reeds voor de rust aanmerkelijk. De bal werd steeds 1e hoog gehouden, het verband in de voorhoede was zoek, terwijl de snelheid van handelen veel te wenschen overliet. Dit juist was iets wat de Duit schers. die overigens langzamer waren, of» ons voor hadden. Hun korte samenspel was trouwens weldoordacht. Het leek alsof de gasten zich niet geheel gaven, en van oor deel waren het zonder enthousiasme wel te kunnen stellen. Dit is juist gebleken. Hun meerdere meesterschap over den bal en beter begrip van combinatie heeft hun de zege gebracht. Vraagt men ons echter of wij bevredigd zijn geworden door dit spel, dan zeggen wij: neen. Wij hndden meer ver wacht. De ploeg, welke verleden jaar in Hamburg speelde, leek ons stellig gevaar lijker. Of bet aan-de tegenpartij gelegen zal hebben? Het is mogelijk dof. het off-side- svsteem ontmoedigend heelt gewerkt (het veelvuldig appelleeren en protesteeren der Ihiitschers was hinderlijk) maar toch vra gen wij ons af hoe het eigenlijk mogelijk i? dat een internationale voorhoede zich zoo dikwijls in hetzelfde valletje laat vangen ais gisteren het geval is geweest. Ons dunkt dat zulks niet voor de gasten kan pleiten. Inte gendeel. Scheidsrechter Herren had het er buitengewoon druk door, doch kweet zich voortreffelijk van zijn taak. In ons elf tal warm Van Linge en Lelevre verreweg de besten. Het aangeven kan nog altijd beter, maar in ieder geval verdient hun spel alle lof. 't Was werkelijk zeer goed. Krom sloot zich na de rust daarbij goed aan. al deed hij voor de anderen onder. Backs en keeper waren niet slecht, doch .hebben evenmin iets bijzonders gepresteerd. Denis was stukken zwakker dan in den wed strijd tegen België. Hij viel nu absoluut niet op. Tetzner was als altijd. Een iijne speler wordt hij nooit, maar toch heeft hij den vijandelijke® aanval menigmaal bedwongen. Zijn trappen was evenwel jammerlijk. Bij kans iedere bal, door hem g-trapl, ging me ters hoog, wat voor onze voorhoede stellig een handicap is geweest. De Boer stopte op verdienstelijke wijze eenige schoten. Drek heeft hij het echter niet gehad. Het eenig?Ie doelpunt scheen hem te verrassen. Dat zijn r-osteliing verkeerd was merkten wij hier vóór reeds op. Lu onze voorhoede was De Natris „de man", 't Ging magnefiek in den beginne en geen Duitscher zag kans de rennen van den Ajaxied te stoppen. Doch toen hij een keer minder vriendelijk was handeld, was bet mis. Hij deed heel meer, en daarmede verloor de voorhoed haar kracht Sigmond bleek alleen nattig t> zijn in het voeden van den buitenman e; kon na rust niet veel meer uitrechten. Y& Pijl genoot hij trouwens niet reel steua Zoowel deze als Koonings is tegengevallen En voornamelijk laatstgenoemde. Juist te dit duo ging absoluut niets tót Het sams.. spel lukte niet en van het gevaarlijke ach was niets te bemerken. Pijl deed in de eerste helft nog veie goede dsags Zoo goed als tegen België was hij echter toen geen moment. Tenminste voor da niet. Groosjohan schijnt op zijn retour. E: kele malen zette hij goed voor da» bleef het ook bij. Erkend moet echter wc den dat hij ook nu weer den steun van zij binnenman miste. Bij de Duitschers was eveneens de hsi' linie het beste deel, met Schmidt als ui blinker. Wat deze speler beeft gepreste: was inderdaad van internationale klas en uit het herhaalde applaus bleek dan er ten duidelijkste dat de duizenden toescb wers zulks naar waarde wisten te sefc ten. Ook de backs waren goed doch buifc gewoon waren hun verrichtingen niet. Keeper Stuhlfauth bleek safe bij het w< nige moeilijke werk dat hij te doen kr& Over de voorhoede kunnen wij, na wat i er al van zeiden, verder wel zwijgen Tri en Seiderer W3ren hier de gevaarlijkste®. "Wat anderen ztüfiï De scheidsrechter, de heer Herren, wi allereerst op het faire spel van beide pk gen en op de sportieve houding van h publiek. De Duitschers verdienden deze zege, a dat er meer systeem in hun spel was. U blinkers in het Duitsche team noemde i Kugler, Stulfauth en voorts Müller in i tweede helft. De besten in het Hollandse.be ren z. i. Denis en Tetzner. Hij noemde Boer een betrouwbaren doelman; aan 1 doelpunt had hij geen schuld. De belsi rijkste fout der Hollandsche halflinie naar liet oordeel van den heer Herren, i te hooge aangeven. In de voorhoede was De Natris, na aü wat hij over dezen speler gehoerrd h hem niet meegevallen. Zijn spel was zelfzuchtig. Pij] was 7 i. verreweg slechtste. De heer Meurer, be-luurslid van o Duitse hen Voetbalbond. gaf als s meening te kennen, dat de Duitschers een ongunstige positie waren, doordat c een zeer lichten bal werd gespeeld. Duikschland wordt met een zwaarderen i gespeeld, waardoor de spelers meer me*- i schap over het ieder hebben, i De Hollanders waren goed en snel, m misten de nauwkeurigheid, waarmede Duitschers den Lal plaatsten. De besten in het Hollandsche elftal wa i. Van Linge, Denis en Tetzner, terwij! van de Duitschers het spel van Schznid* van d^ beide backs roemde. De voorlid bad niet voldaan. De scheidsrechter heeft zeer correct 'i leid, doch hield zich, volgens de heer 31* rer's meening, te veel aan den letter n het spelregelemenf. In DuatechJaud past de regels gewoonlijk vrijer toe. flair, Denis. de Huüandsche aemvos der, merkte in de eerste plaats op, dat i spel der Duitschers hem erg was tegesf vallen. Bovendien werden nog a! eens rii cene trucjes toegepast. Schmidt en Aescheri waren z. i. de :n het Duitsche "team. Den seheadsrecï' achtte Denis eten besten, dten wij «jolte* gehad hebben. i Jj heer C. A VVHirschrnan, lid N. E. C., vond de ploegen van oivgeve-r i* •ke kracht. He-, doeépunt was z. i. een o' ge ii:L. lii de Hollandsche ploeg waren (1? 1 'inkers Van Linge, Lcièvre en DenA f i Natris had te weinig te doen gehad om - den voorgrond te kramen treden. Het grotf -Ac gebrek va® onze voorhoede was,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1924 | | pagina 12