Küeai
Prijs 55
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 19 April.
Derde Blad.
VOOR DE HUISVROUW.
BRIEYEN UIT PARIJS.
Anno 1924
r.
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND VAN DE
DRIE CELIBATAIRS.
No. 19837.
Laatste wenken voor de schoonmaak.
Hel heeft dit jaar wel heel lang geduurd,
yóu.- wij in de ware bocnstcmming ge
raakten.' 21 Maart was al lang voorhij, de
z.g. zomertijd zelfs begonnen, en nog hokten
wij allemaal om het vuur, alen erwtensoep
en andere heete winterkostjes en troostten
eikander met de gedachte, dat het aan de
Fooi nog véél kouder moest zijn! Vorige
jaren waren wij allen op 1 April al „half-
sehoon"; dan renden wij dag-in-dag-uit ons
huis door met hoender, was en zeemlap en
wij hadden voor niets anders aandacht
al; voor de kasten, die klaar waren ot nog
een beurt moesten hebben, en voor
het aantal nieuwe muizen- en niotlengaal-
jes, dat wij ontdekten.
Maar dit jaar? Geen spoor van dien ijvert
Huiverend en kleumend zeiden wij: ,,'t Is
afschuwelijk om met dit" weer schoon te
makenmaar 't m o e t nu toch einde] ijk
we! gebeuren
Ik geloof, dat de stofjesbalken in den
lenle-zonneschijn het hem doen. Die zet
ten alles opeens in het felle daglicht. Wan
neer zoo'n straal van milliocncn stofjes
recht in de kamer schijnt, dan zien wij
eigenlijk pas goed hoe vuil en verschoten
de kussens werden; din pas ontdekken wij
de kale plek op onzen fauteuil, dim merken
wij, dat het vloerkleed wel eens [link be-
zogen en gelucht mag worden, en dat het
behang ook leeiijke vale punten krijgt Dit
is het psychologisch moment van de sclioon-
maak-epidemic. De lentezon werkt op ons
als de lap op den slier in '1 is gedaan
met onze rust; wij metamorphoseeren In
een minimum van tijd in kloppende, zui
gende, poetsende, boenende, wrijvende,
wasschende furies!
Omdat dit grootc moment nu dan toch
eindelijk is aangebroken, wil ik hieronder
nog een paar practischc raadgevingen neer
schrijven, waar de schoonmaak-huisvrouw
wel iets aan heeft.
Als de ververs klaar zijn, zitten er dik
wijls spatten tui uw ramen of op de rui
ten van uw hoekenkast. Deze krijgt u cr
af door met een nieuw geldstuk (een gul
den of een kwartje) over het glas te wrij
ven. I.eg tiet daartoe vlak op de ruit en
maakt politoerkussen. Naai een zak van
ongebleekt katoen, vul dezen geheel met
fijngemalen- kalk, en naai liem daarna se-
kuur dicht. Met dit kussentje kunt u alles,
wal glimmen moet. (koper, zilver, glas,
alluminium e.d.) in vollen glans zetten Het
is bijv. ook heel praclisch voor het op
wrijven der vensters en metalen kozijnen.
U moet echter eenzelfde kussentje altijd
voor {én bepaald doel (bijv. alleen voor
glas, houden. Als de hoes- vuil is geworden,
lean de oude kalk in een schoon zakje
worden gedaan.
Als, natuurlijk op een ongelegen oogen-
blik, uw piano-redaat gaat piepen, moet u
de voorzijde van de piano aflichten cn liet
pieppuut met kachelpotlood inwrijven. Dit
is ook de manier om piepende of knarsende
scharnieren le cureeren, die minder vieze
vingers geeft dan een beetje olie.
Verft u zelf uw gordijnen, kussens, thee
kleedjes, enz.? Doe dan een handvol zout
door hot vertwatcr; dan wordt het stuk
kleurvaster. Wilt u iols zwart verven, neem
dan één pakje marineblauw op twee
pakjes zwart. Dat gecli een mooiere kleur
zwart, dan wanneer u deze alleen gebruikt.
Wanneer uw porseleinkast aan de beurt
komt, denk er dan om, dat Voorzichtigheid
er de moeder van is! Gebruik koud of
bijna koud water, doe er een paar druppols
terpentijn door en wasch ieder stuk met
een zeemloercn lap onder water; droog
het af met een schooncn, zachlen dook.
Wanneer u zeer kostbaar porselein onder
handen neemt, log dan eerst een dikke
badliaudhock op don bodem cn over den
rand van uw alwasclihak; dat vermindert
liet hreekgevaar en voorkomt het afslooten
van scherfjes.
Een lezeres vroeg mij om eens iets over
Schabloneeren en Spatwerk te vertellen.
Zelf was ik van deze sierkunst, die tegen
woordig zooveel wordt toegepast, niet vol
doende op dc hoogte. Ik kreeg echter uitvoe
rige inlichtingen van Marie C. Nobel, die
eon groote reputatie heelt op dit gebied. Zij
kan u patronen leveren, dc prijzen opgeven
der kwasten, kleurstoffen en patronen, die
u voor dit werk noodig heeft, en u ook
eerst gratis een prijslijst toezonden.
Haar adres is: riet-IIein-slraat 85, Den
Haag.
Schabloneeren is een kunst, die zeer
(Iruk er Iliuk op. Zou kan hol glas niet be-
(cliadigen, doch liet neemt alle vert- o! ver
in; moeten weg.
Er zijn dames, die haar gordijnen niet in
huis durven laten wasschen uit angst voor
krimpen. U kunt dit voorkomen door een
houten of koperen roe door dc heide zoo
men aan le smalte uiteinden le halen en
Zt- zoo over liet droogrek te hangen. Als zij
klaar zijn, haalt u er die roedon weer uit.
(leeft u alteen tango gordijnen, met dus
maar één breeden zoom bovenaan alteen,
dan maak! u van onderen even eens nood-
zoom met een rijgdraad, die cr later weer
uit gaat.
Wanneer u een ivoren voorwerp wilt
reinigen, moet u eerst eens even bedenken
hoc u uw eigen ivoor schoonmaakt: ik be
doel uw tanden cn kiezen I Ook ivoren bi
belots of pcndanlicfjes worden prachtig,
wanneer u ze met een zachlen tandenbor
stel, wal lauw water en wat pasta be-
wcrkll Alle vlekjes verdwijnen direct, het
ivoor behoudt zijn mooie kleur cn glans en
krast niet door deze behandeling.
Dikwijls zijn do zelfgemaakte schoon-
niaak-altribulen de beste; zoo kunt u bij
zonder veel wil hebben van een eigenge
zorgvuldig toegepast moet worden. Men
moet oppassen het niet t e mooi le willen
doen-, juist met dc goede, eenvoudige com
binatie van kleuren en schikking der vor
men krijgt u liet beste resultaat.
Fijn, ctfqn weefsel, als linnen, katoen,
zijde, geeft scherper teekening. omdat de
srlialiloon er vlak op ligt, dan grove weef
sels (canvas, fluweel e.d).
Dc schabtoonverven zijn gemengd met
klevende olie, die, als zij droog is, hard en
zóó duurzaam wordl, dat het geschablo-
neerdc stuk meermalen met Lux gewas-
sclien kan worden. Zaopen met potasch of
soda vermengt, zijn schadelijk voor deze
verf.
De penseeltjes voor het schabloneeren zijn
van varkenshaar gemaakt cn hebben een
platten bovenkant; want deze verf wordt
niet opgelegd door heen en weer strijken,
zooats gewone verf, maar door in verticale
richting te betion ot te stippen.
Schabloneeren gebeurt als volgt:
1. Leg een stuk papier vlak op tafel (voor
het doortoopen der kleuren).
2. Spreid dc slot hierover uit; strak
spannenl
3. Teekcn het gcwenscht patroon af. D
kunt hier een gedeelte van een schahloon
voor gebruiken ot eenige schabionen com
bineeren. Maak vooral van te voren een
ontwerp en trek dit na op de stof, als u nog
een leek is.
4. Steek nu den schabloon met spelden op
zijn plaats vast. Druk wat verf op uw pa
let, doop er den kwast in en duw dit pen
seel verticaal op het patroon. Weinig verf,
dunnetjes opgelegd, gccfl het mooiste resul
taat.
Dit zijn slechts do hoofdaanwijzingen. In
„Stcncilcraft", een Engclsclr boek van llcnry
Cadness, kunnen zij. die zich op het scha
bloneeren als vak willen toeleggen, nog zeer
veel uitstekende raadgevingen vinden. Voor
haar echter, die pas met dezen handenar
beid beginnen, zijn de schriftelijke wenken
van Mej. Marie Nobel ruim voldoende. Zij
beschrijft de techniek, hel gebruik der kleu
ren, liet mengen van He tinten, hot geven
van een schaduweffect; zij waarschuwt
tegen liet vlekken en in elkaar loopen van
nuances, geelt ook aanwijzingen over de-
verzorging der pcpseelen en nog menigen
anderen raad, waar de beginneling veel van
kan leeren.
Voor spatwerk wordt een klein gazen
rooster gebruikt; ook dat is bij Marie Nobel
verkrijgbaar.
Het sjiatten en scliahlonoeien is toe te
passen op uw klccren, tafelkleedjes, lampe-
knppen, kussens, cosics, gordijnen, enz. en
maakt ook op behang, fries of plafond een
alleraardigst effect!
Oudroest ea Hammen.
Vier dagen elk jaar Jiooren bier oudroest
en Lammen te samen, van Palmpaschon tot
Goeden Vrijdag. En elk jaar standvastig ko
men se op dezelfde plaats terugbeide uit
gaande van de place do la Bastille, hel oud
roest langs den boulevard de la Bastille, de
hammen langs den boulevard Richard Senoir
Die „Foire la Ferraille" cn die „Foire aux
Jambons" hoorfen tot de curiositeiten van
Parijs, die je per sc gezien moet hebben"
En clus trok ik,den eersten dag den besten,
op Palmpaschen-zeli erheen. Bij wijze van
uitzondering scheen dc zon eens, dien dag.
'Aan de gare Montparnasse nam ik de tram,
die vandaar regelrecht naar de Bastille
rijdt. Maar een lange sliert mensclien
stond daar al te wachten, die vier trams
vulden voor eindelijk ik aan de beurt kwam
zóóveel liefhebberij was er
Op de place de la Bastille leek het ker
mis. Rond het hek van den lioogen Colonne
de «Tuilleb (die daar opgericht is ter nage
dachtenis van de helden der Juli-revolutio
in 1830) hadden zich muzikanten opgesteld,
en goochelaars, en acrobaten, en 't was er
zwart van mensclien, terwijl toch nog auto's
door die menigte hoon wisten te snorren,
autobussen daardoovheén ratelden, en trams
als razenden belden om ongelukken te
voorkomen.
Maar om die kermis was 'fc mc eigenlijk
niet te doen. Dus eerst eens even naar den
boulevard de la Bastille, naar do Oudroost-
markt. En ja, oudroest wordt daar verhan
deld. werkelijk oudroest bij hoopen en
stapels ligt het er in den vorm van ka
potte emmers, verminkte sloten, stukken
oude fietsen, verroeste kachelpijpen, afge
broken sleutels, cn wat al niet En voor al
die dingen, die in een huishouden maar
overlast aandoen, die je opruimt zoo gauw
mogelijk daar ziju kóópers voor te vin
den Je staat verwonderd, verstomd, je
vraagt je af: maar wat moeten dio men
sclien uitvoeren met die ouden rommel En
een antwoord krijg je daar niet op. Alleen,
je ziet het voor je oogenbij een enkel stuk,
of bij heelo partijen tegelijk het wórdt
gekocht, dat oudroest.
Maar 't niet alléén oudroest, wat op den
Foire k la Ferraille te koopen is, hoewel dat
het voornaamste artikel is, dat er verhan-
dold wordt. Er zijn ook ander© oude din
gen oude meubelen, oude kleeren, oude
schilderijen zelfs, en oud porselein, 'b Is
hier een waar paradijs voor liefhebbers van
antiquiteiten die kunnen hier ontdekkin
gen doen, af cn toe werkelijk© schoonheden
„op den kop tikken" een prachtig oud
Louis XVI tafeltje zag ik er staan, en een
RECLAME.
578
Een zuivere zeep als de
Recal-Zeepisonontbeerlijk
voor de verzorging van de
huid. Daar zij bovendien
tot het. laatste snippertje
hard blijft is de Recal-Zeep
zeer voordeelig in het ge>
bruik. Men heeft er twee
maal zoo lang aan als aan.
iedere andere zeep.
Hl - -
cfs
paar Japansche vazen van zóó fijnen vorm
en teekening maar duur, duur och,
zoo'n eersten dag ook cn zelfs markt-
verkoopers houden een beetje rekening met
al die dollars- cn ponden-menschen, die in
Parijs wonen tegenwoordig.
Veel eigenaardiger, want geheel onbekend
voor mij, vond ik de Foire aux Jambons.
Maar alweer je vindt or méér dan enkel
hammen, en zelfs zijn die, dunkt mij, niet
het voornaamste artikel van de hammen-
markt. Dilt zijn de worsten.
Stel u voor een heel breed© en heel lange
boulevard. Aan weerszijden bezet met
klciue tentjes, vlak naast elkaar geschoven,
eenvoudige houten of linnen tentjes. En ól
die tentjes volgehangen, maar vol, vol met
worsten en hammen, in alle nuances van
licht rose tot donkerbruin en zwart, van het
meest verschillend formaat, en van de meest
verschillende afmetingen. Want die-worsten
en hammen komen uit alle mogelijke ver
schillende doelon van Frankrijk, ieder ge
west heeft er cenige tentjes staan men
vindt er producten uit Normandië, uit
Auvergne, uit Lotharingen, uit Touraine,
uit Savoye. Wie 't niet weet, kan hier het
onderscheid leeren tusschen eeryelaatworst,
bloedworst, leverworst, audouilles, audouil-
lettes, gratons, morteau en mortadella.
Ter meerdere aantrekkelijkheid staat er
bij die gewestelijke producten soms een ver-
kooper of een verkoopstertje in gewestelijk
volks kostuum een alleraardigste adikke,
gezellige Normandische boer, een lief El-
zasser meisje, een brutale Auvcrgnat. Je
kunt er kostuum-studies, vlcesch-studies en
volles-studies maken op die hammenmavkt.
En moeite hoef je er niet voor te doen, jc
schuift maar mee-met dc menigte, je laat jo
maar meeschuiven, en jo kijkt maar, en, als
je lust hebt, dan eet jo ook maar, want
in de meeste tenten worden gratis procf-
stukjes verstrekt, héél dunne flinters worst,
die den voorbijgangers op de punt van het
mes toegereikt worden. En vele proevers
worden zoo koopers. Want het is niet zon
der reden, dat die hammenmavkt in dc week
vóór Paschcn gehouden wordtde vasten
tijd is nu immers weldra afgeloopen, en dan
wordt er weer volop vleesch gegeten en
wordt er zelfs eens extra gesmuld.
Zoo voorbscliuivend tusschen de menigte,
hier kijkend, daar kijkend bleef ik plot
seling stilstaan, want daar zag ik tus
schen al dio Fransche tenten ineens een tent
die tot opschrift droeg ,,A la belle Hollan-
daise", en cr stond zoowaar een Zuid-Beve-
landsch boerinnetje, datvlooiend
Fransch sprak, góén roode armen had zoo
als 't hoort, en zelfs haar muts niet wist to
dragen, zooals een goede Zuid-Bcveland-
8chc die hóórt te dragen. Een verkleed
Fransch meisje natuurlijk. Maar toch scheen
de tent wel een Hollandsche tent te zijn,
daar zag die er frisch cn zindelijk genoeg
voor uit, en cr hingen tweo reclame-bor
den in, die aankondigden, dat daar to koop
waren de geconserveerde vleeschproducten
van do firma Gerzon, uit Groningen. In
Groningen dragen de boerinnetjes wel geen
Zuid-Bevelandsche pakjes, maar in Parijê
doet dat er niet toe, daar denken de men-
schen nu eenmaal tóch dab de vrouweu its
Holland allemaal rond loopen in van die*
Zeeuwsche pakjes, cn dc mannen met pct>-
ten op, wijde Volcndammer broeken aan eü
op klompen. Dat is den buitenlanders niet
uit hun hoofd te praten 1 En dus laten we
hen maar in dab geloof.
Tegen vijf uur ik had nog lang niet alle
tenten kunnen bekijken begon het tc re
genen, hot regent immers ieder en dag hier.
tegenwoordig we mochten al blij zijn, dat
we ccn heelen middag zon cn droog weer
gehouden hadden.
Bij het vallen van de eerst© druppels
dringt de menigte weg van de vlceschtenten
en schaart zich in troepen bij do omnibuss
en tramhalten, vlucht dc métro-stations bin
nen, waar het dadelijk stikkend benauwd
ruikt naar reeds natte klccren en vlcesch-
luchbjes. Minstens tien minuten wachten
voor je aan de 'beurt komt voor een kaartje*
aan 't loket. Afgunstige blikken naar de ge
lukkige menschen, die er aan gedacht heb
ben een „boekje" kaartjes in voorraad la
koopeD, cn die nu dadelijk doorloopen kun
nen 1 Eindelijk zit je, cn je merkt dat jo
moe geworden bent van dat geslentcr lang?
oudijzer en hammen cn worsten. Maar
zeg jo bij jc-zelf 'fc was toch wel do moe
heid waard cu nu heb ik ten minste ook
eens met eigen oogen gezien, die beroemd o
Parijsclic Foire k la Ferraille en de Foire
aux Jambons 1 en aardig, om in Holland
van hot Zeeuwsche boerinnetje te kunnen
vertellen l
M. DE ROVANNO-
Parijs, 14 April 1924.
RECLAME.
DOOR OVERSPANNING EN ZORGEN.
Mannen zoowo' als vrouwen hebben on
der zenuwachtige, beproevend© omstandig
heden gewerkt. Zij raakten overwerkt en
missen de kracht om de bacillen van ge
vatte influenza of koude te bestrijden. Heti
bloed raakt overladen met overtollig urine
zuur, do nieren worden ondermijnd dooï.
de tc groutc inspanning en spoedig volgen
verschijnselen als: hoofdpijn, duizeligheid,
zenuwoverspanning, urinekwalcn, graveel,
waterzuchtige oogen, rheumatlsche spieren
en door urinezuur aangetaste gewrichten,
stijve schouders en pijn in den rug.
Daartegen worcTen Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen aanbevolen, en er dfienfc geen
kostbare tijd verloren te gaan. Uitstel leidt
al te vaak tot rhcumatiek, spit, steenvor»
ming, ontsteking van de nieren of blaas,
en nierwaterzucht. Zelfs ongeneeslijke kwa.
Ien kunnen door verwaarloozing ontstaan.
Als uw nieren verzwakt zijn door zorgen
en overworking, tocht, koude, epidemisch©
koorts, schadelijke bezigheden enz., wendt
U dan rnet vertrouwen tot Foster's Pillen.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistza
ken k 1.75 per flacon (geel étiket met
zwarten opdruk)". 568
Geauthoriseerde vertaling naar het
Engetsch van E. PHILIPS—OPPENHEIM.
door Mevrouw v. d. W.
(Nadruk verboden).
13)
Een kleine groep mensclien kwam bin
nen, voor wie de aanwezigen ruimte maak
ten met den eerbied, die liet Engelschc pu
bliek steeds betoont aan vorstelijke personen.
Isobel nam hen met vrijmoedige en ern
stige belangstelling op. Mabanc en ik kwa
men bij haar slaan.
het waar?'" vroeg ik haar.
„Hij zegt bet," antwoordde zij, nog steeds
'V ,de war- Arnold, kun jij je dal voor
stellen? Veertig guineas! iic ik
volgde toen icl3 heel bijzonders. Do
kleine groep binnenkomenden kwam van
aangezicht lot aangezicht voor ons slaan,
jlabane en ik gingen eenige passen terug.
Isobel echter bleet roerloos staan. Haar
00?eJ1 bleven gevestigd op de vrouw, die liet
middelpunt was van do groep, en op het
meisje, dat naast haar liep. Iemand fluis
terde haar toe terug te gaan. Zij sloeg
oaarop geen acht. Het scheen, dat zij niels
gehoord had. Haar Hoogheid brachl haar
v<x>r de 00gcn en licl die °P Jo
Lm 'VLoer vallen- Men begreep, dat er iels
«mer deze onhandigheid slak.
mLeJ°0rZ.m,er vaC de tentoonstelling, die,
om ?,°oUS,ln de Iland' Ecreed stond
de vorstelijke bezoekers rond te leiden,
keek verwonderd naar do oorzaak van dit
voorval rond. Zijn oogen vielen op Isobel.
„Gaat u terug, alsjeblieft," (luisterde hij
op boozen toon tegen haar. „Ziet u niet, dat
de Prinses bier is en de Aartshertogin van
Hrisllaw? Maak plaats, alsjeblieft!"
De voorzitter was klein en Isobels oogen
dwaalden over zijn lioold. Zij scheen hem
niet lo hooren.
Dc Aartshertogin herkreeg haar zellbe-
hoersching. Zij nam' de gevallen lorgnon
aan van c-en dame van haar gevolg. Zij
wees op Isobel.
„Wie is dal?" vroeg rij kalm. „Wenscht
zij mij to spreken?"
Isobel werd vuurrood en ging plotseling
terug.
„Ik vraag u om verontschuldiging, me
vrouw," zeide zij.
Toen zij echler naast mij kwam slaan,
bleven haar oogen strak gevestigd op de
Aarlsherlogin en haar metgezellin.
De groep ging verder. Eén van de dames
van bet gevolg bleef echler achter. Onze
oogen ontmoeten elkaar en lady Dela-
haye stak haar hand uit.
„Je pupil is gegroeid," mompelde zij.
„Maar haar manieren zijn er niat op voor
uil gegaan. Wanneer ga jo een gezel
schapsdame voor haar nomen
„Wanneer ik hei noodzaketijk vind, lady
Delahaye."
„Jullie, kunstenaars, hebben zulke
eigenaardige ideeën,'" merkte zij lachend
op. „Jij wenscht misschien, dal Isobel een
natuurkind blijft. Toch zul je moeten toe
geven, dat eenige lessen in welgemanierd
heid goed voor haar zouden zijn."
„Misschien voor de Aartshertogin. Zelden
ziet men een dame uit haar stand zoo, in
de war."
Lady Delahaye baalde de schouders op.
Zij dempte haar slem.
„Zulten wij elkaar nooit ontmoeten, Ar
nold, zonder onaangenaamheden le krij
gen?" fluisterde zij. „Vroeger was dat an
ders."
„Lady Delahaye, dat is niet mijn schuld.
Wij schijnen aan verschillende zijden te
staan in een zaak, die, ik voor mij, niet
begrijp. Tweemalen gedurende de laatste
zes maanden heeft u pogingen, die moei
lijk eervol genoemd kunnen worden, ge
daan om Isobel van ons weg lo krijgen. Wij
durven het kind niet alleen laten uitgaan.
Bovendien is die vrouw van madame Ri
chard in hetzelfde gebouw komen wonen.
Ook zij houdt de wacht."
„Dat is maar een begin, Arnold. Ik heb
je meer dan een jaar geleden gezegd, dat
jij je mengt in zaken, die ernstiger zijn
dan jij kunt beseffen. Waarom ben je niet
verstandig en laat je het kind gaan? De
zorg voor haar zal je niets dan last bren
gen."
Haar woorden sloegen meer in dan zij wel
dacht, want in mijn gemoed had gedurende
maanden de vrees gesluimerd voor hetgeen
zou komen; de schaduw daarvan dwaalde
rondom ons. Toch antwoordde ik haar
luchtig:
„U weet vanouds mijn hardnekkigheid,
lady Delahaye." „Wij verspillen noodeloos
woorden."
Zij ging verder. Madame raakte mijn
schouder aan.
„Isobel zou graag weggaan. Arthur, en zij
zijn reeds bij den uilgang."
Ik draaide mij om, om lieen le gaan. Wij
waren reeds in de passage, die in Bond
Street uitkomt, toen ik op de schouders
v/erd gelikt. Een groot, knap jongmenseh
met lichtblauwe oogen, uit hot gevolg van
de Aartshertogin, sprak mij aan.
„Neemt u mij niet kwalijk," zei hij, „u
is, geloof ik, mijnheer Grealson, nietwaar?"
Jk stemde dit toe.
„De Aartshertogin van Bristlaw vraagt ot
u een oogenhlikja tijd voor haar heeft. ZIJ
zal u niet lang ophouden."
„Breng Isohel naar huls," zeide ik. „Tk
kom dadelijk."
Wij gingen het tentoonstellingsgebouw
weer binnen. Het grootste gedec-lle van het
gevolg was l>ezig met het bekijken van do
miniaturen. Dc Aartshertogin was in een
ernstig gesprek in een verwijderden hoek
met lady Delahaye. Mijn gid3 bracht mij hij
liaar.
„Uw Hoogheid veroorlooft mij u voor te
stellen," zei hij. „Dit is mijnheer Arnold
Grealson, Uwe Hoogheid."
„U is mijnheer Arnold Grealson. die zulke
aardige novellen schrijft?" zei zij. „Ja, dat
is zoo, nietwaar?"
„Uwe Hoogheid is wel vriendelijk," ant
woordde ik.
„Ik hoor, dal u de voogd is van het jonge
meisje, dat ons allen zoo deed ontstollen.
Vergeef mij, dat ik u daarvoor aeu beetje
te jong vind."
„De omstandigheden, Uwe Hoogheid, waren
eenigszins bijzonder."
Zij knikte in gedachten
„Ja, ja, dal hob ik gehoord. Lady Dela
haye heelt mij de geschiedenis verteld. Ik
hoor, dat u er nog niet in geslaagd is de
famiiiebetrekkingen van tiet kind le ontdek
ken. Dat is zeer vreemd."
„Er zijn andere dingen, met betrekking
tot mijn pupil, Uwe Hoogheid, die mij even
onverklaarbaar lijken."
„Ja? Ik hen benieuwd die le hooren. Wilt
u mij zeggen. welke die zijn?"
„Zeker," antwoordde ik. „Ik bedoel het
feit, dat, ofschoon niemand openlijk voor
den dag komt om het kind op to eischen, er
voortdurend door onbekende personen in
directe pogingen worden gedaan, om haar
te bewegen ons te verlaten. Telkens, als zij
alleen op straat was, is zij onder verschil
lende voorwendsels aangesproken."
De Aarlsherlogin deed beleefd verwon
derd.
„Maar u is zich toch zeker bewust van de
bron van ten minste eenige dier pogingen?"'
„Madame Richard, het hoofd van da
School, waar Isobel werd opgevoed, schijnt
bijzonder verlangend tc zijn, om haar daar
terug te hebben."
De Aartshertogin boog langzaam het
hoofd
„Is dat zoo wonderlijk? Zelfs wij, die in
de wereld leven, moeten u moet mij het
niet kwalijk nemen, mijnheer Grealson, als
ik openhartig spreek de tegenwoordige
positie van het kind ongewenseht vinden.
Hoe denkt u dan dat het hoofd van een
kostschool, wier zuster, geloof ik, reügieuse
is, die zaak zal bekijken?"
„Uwe Hoogheid kent dus die school?"
Dc Aarlsherlogin trok haar wenkbrau
wen op Deze beweging scheen bedoeld, om
mij duidelijk le maken, dat zij mij niet ge
vraagd had om bij haar te komen, om mijrt
vragen le beantwoorden. Ik bleef echler on
verstoord en wachtte haar antwoord. In
mijn brein begon ik verschillende bijzondere
feiten saam te brengen.
„Ik heb van die inrichting gehoord," z i
zij koel, „Tk geloof, dat het een uitstekende
inrichting is. Ik vroeg u echler niet om hier
te komen, mijnheer Grealson, om die diA<
