Diep in
uw huid
gemengd nieuws.
No. 19665.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 16 April.
Tweede Blad. Anno 1924.
GRATIS
GRENADINESAU S
A. J P's Amandeltjespudding
RECHTZAKEN.
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND VAN DE
DRIE CELIBATAIRS.
'alatigheid van de politic
Baar». Alhier is afgespeeld het vol-
-de drama
ju den middag van 25 Maa.t stapte ecu
bet plaatsje bekend zwerver, de onge-
5j-jarige P. Riohter, woneml© te Bln-
cuiu het politiebureau binnen en vroeg
nachtverblijf gedurende den avond en
nacht, hetwelk bom werd verleend,
s avonds sloot men hern in het logies
rrüeger arrestantenlokaal, in den tuin
-scben de gemeentc-sccretario en het po-
iebureau staande.
Alvorens hij zich ter ruste begaf, heeft
dienstdoende beambte hem naar voor-
Lhrift nog gefouilleerd. Een ander voor-
-hrift, n.l- dat de om nachtverblijf vra-
ndc' personen in het z.g. naohtregister
orden iugesohreven, werd eveneens opge-
lgdf Oui elf uur wisselden de ploegen.
Bij deze gelegenheid vergat do agent
aa der Goot, die Richter had Ingesloten,
en wachtcommandant Huisman mededee-
ng te doeD van het feit, dat er iemand
as opgesloten. Vervolgons beeft Huisman
orgeten, het naohfrregister in to kijken cn
do volgende agent naar huis gegaan,
-nder dat hij het nachtlogies bad go-
specteerd. Het geval wordt er nog er
gerlijker door, als men weet-, dat de hoofd
gent Straatman des middags om vijf uur
an dien bewustcn dag nog met den zwer-
'e: heeft gesproken. Niemand dacht ver
aan Richter. Tot op den avond van 11
pril, dat is achttien dagen later, con
weedo zwerver zich voor nachtverblijf aan-
eldde. De agent, die nu dienst deed,
'ng hem vóór naar hot steen en gebouw,
aar toen bij de deur had geopend, dcins-
I© hij terug van den stank, die hem uit
et lokaal to genioet sloeg. Hij zag tot zijn
ohrik het uitgeteerde lijk van Richter op
grond liggen. Eenige minuten na deze
ntdokking was het beele politiecorps ip
lep ©n roer. Het eerste onderzoek werd
ingesteld door den gemeente-arts, dr. Hey-
riek, die constateerde, dat de ongel'.de-
igo den hongerdood was gestorven.
De inspecteur van politic, de heer Duvel-
ier Muller, nam den betrokken beambten
en uitvoerig verhoor af, waaruit gebleken
-oet zijn in hoeverre Van der Goot, die
ergeten had den wachtcommandant me-
edccling te doen en Huisman, die vcr-
uimd had het bock in te zien, vcrant-
roordelijk moeten gesteld worden voor
ozo ontzettende nalatigheid. Tegen beide
•ambten is proces-verba al opgemaakt.
Op last van den burgemeester, Jhr. v.
•Reencn, werd beslag gelegd op het lijk.
Per verzegelde kist werd het ter schouwing
naar Utrecht overgebracht.
„Dc Tel." zegt, dat bet natuurlijk ver
bazang gewekt heeft, dat de opgcsloteno
geen lawaai heeft gemaakt; De burgemees
ter cn de Inspecteur van politie hebben in
verband hiermede, zegt het blad, proeven
genomen cn gebleken is, dat, wanneer men
tegen dedeur van het logies trapt en
[slaat-, het buiten flauw te hooren is. Dit
zal Richter dan ook wel gedaa.n hebben en
'do concierge van het gemeentehuis herin
nert zich thans, dat hij op Zondag vóór
actio dagen een zwak geschreeuw heeft ge
boend. Hij dacht aan het geroep van een
<ler pauwen uit een naburig en tuin on
slo?g cr vercfer geen acht op, ook niet toen
hij het geluid weer op den daaropvolgen
de» Maandag hoorde.
De burgemeester van Baarn wenscht con
Voorbehoud te maken op deze laatsto rne-
ded.eeling, namelijk dat geluiden uit het
nachtverblijf vrij duidelijk in don omtrek
zijn tc hoeren. De groot© fout ligt bij den
wachtcommandant Huisman, zegt hij, die
de naohtlijst niet heeft nagekeken, waar
door het hem ook niet te binnen is geval
len, zooals voorgeschreven is, eereig© kee-
ïen per nacht heb verblijf te eontnoleeren,
aangezien er geen schellen zijn. De agent
.Van der Goot heeft geen bepaaJd voor
schrift overtreden, al was het. wensohelijk
geweest de aandacht vaD den wachtcom
mandant op do aanwezigheid van Richter
te vestigen. Er brandt, wanneer een per
soon in liet logies wordt opgesloten, steeds
lioht in bet gebouwtje, maar aan^zfen
Richter bij dag werd binnengelaten, ver
gat men het aan te stoken.
De burgemeester en verschillende andere
personen betreurden het, dat door een
fout van een persoon dc reputatie van een
geheel corps, dat uitstekend bekend staat,
nadeel wordt berokkend.
Inmiddels is de agent Huisman geschorst.
,,Het Volk" meldt, dab de heer F. S.
Noordhof van plan is, in de eerstvolgende
Raadsvergadering over dezo kwestie den
burgemeester vragen te stellen.
Was eerst de staking bij het
Vereenigd Cargadcorskanloor te Amsterdam
geëindigd, thans nebben de bootwerkers op
nieuw besloten bij genoemd kantoor den
arbeid te slaken, met het gevolg, dat gister
morgen op vier booten de lossing wederom
stilstond. De oorzaak van het opnieuw uit
breken van de staking lag in het feit, dat
de schade, welke de werkgevers ten gevolge
van de slaking-geleden hadden, op de sla-
kers, ad f 12 per man, verhaald zou wor
den, terwijl voorts de werkkaarten der sta
kers „achterlijke" nummers zouden krijgen.
Enkele besprekingen lusschen de bij het
conflict betrokken partijen hebben niet ge
leid lil het intrekken der strafmaatregelen.
Op een der vier stilgelegde booten is gis
teren in den loop van den dag de lossing
door de bemanning ter hand genomen.
Hot aantal personen, dat v an
2S Maart tot 13 April de vierde Beurs van
„De Dameskroniek" in het Gebouw R.A.I.
te Amsterdam bezocht, is 53.367.
Gisteravond omstreeks a chl
uur waren twee ruiters van <Ae bereden
politie op hun ronde op den Osdorperweg
in den onmiddellijker) nabijheid van Slo
ten, toen, dioht bij eon electrisch© lan
taarn paarden en ruiters tegen den grond
sloogen. Blijkbaar was het daar met den
olcctrischcn stroom niet in orde. Een der
paarden was binnen enkele minuten dood.
De berijder liep een liohte verwonding op.
Zijn collega kwam mot den schrik vrij.
Ook diens paard kreeg geen letsel. De ge
meentearts dr. L. A. Faber, van Sloten,
constateerde, dat voor de berijders bet
voorval gelukkig goed is afgoloopen.
Het. godoodo paard is naar hot abattoir
overgebracht.
Door de staking van 15 opper-
lieden bij den woningbouw op het Wit-
voetenland to Almelo zijn thans odk 40
metselaars en timmerlieden werkloos. Do
stakers eischen een loon van 57 cent«; hot
loon bedraagt volgens het landelijk con
tract 52 cents. Een gistermiddag gehouden
conferentie beeft geen resultaat opgele
verd.
Gisteren is te Assen een a 1-
lecnwonende oudo vrouw mot de branden
de kachel in aanraking gekomen. Zij werd
daarbij dermat© gewond, dat opneming in
het ziekenhuis noodzakelijk was waar zij,
na nog eenige oogonblikken te nebben ge
leefd, aan de bekomen brandwonden ia
overleden.
N a b ij S t.-O dilienberg hebben
twoe landbouwers een zeearend, die, jaoht
makend op een patrijs, in een dennonboseb
verward raakte, bemachtigd. De opzetter
vond iii den krop van den roofvogel een
geheel© patrijs, diie het dier heelhuids had
opgeslokt, zooals het pan de kusten met
visschen doet. Het was een tot 3-jarig
mannetje: de vlucht was 2.11 M., de lengte
ongeveer 90 c.M.
Uit Kerk ra de wordt gemeld:
Wegens gebrek aan afzet wordt hot aantal
arbeiders, werkzaam op de Domanial© mij
nen, geleidelijk teruggebracht van^JSOO op
2300. Aan een 150-tal mijnwerkers is thans
wederom de dienst opgezegd.
De heer Van Leeuwen,
iemand met niet al te ruim voorziene beur9,
had een uitnoodiging ontvangen om in een
zeer groot restaurant te komen <jineeren, en
die uitnoodiging aanvaard. Na afloop van
het diner stonden bij den uitgang van de
zaal verschillende kellners klaar met zijn
jas. zijn hoed en zijn handschoenen, enz.
,Uw jas, meneer?" zei de eene kellner.
De man kreeg een kwartje.
„Uw hoed, meneer?" zei de tweede kell
ner.
Hij kreeg ook een kwartje.
„Uw handschoenen, meneer?" zei dc der-
der kellner.
Van Leeuwen aarzelde even en zei toen:
„Houd ze maar. Zo zijn geen kwartje
waard!"
0
BUITENLANDSCH GEMENGD.
Een directeur van een Bcrlijnsche bank
is door een Hongaar cn diens geliefde voor
125,000 mark opgelicht. De Hongaar, zekere
Szell, was er in geslaagd, met zijn vriendin,
die als zijn vrouw optrad, in goede Bcrlijn
sche kringen te worden ontvangen. De ban
kier werd spoedig verliefjl op de mooie
vrouw, die hem op een zekeren dag ver
telde, dat zij een dochter was van prins
Hohenlohe. Op 17-jarigen leeftijd had zij
Szell gehuwd, later was zij echter weer
van hem gescheiden, om Szell in staat te
stellen, zijn minnares, die vijf kinderen van
hem had, te huwen. Szell deed dit, maar
desondanks liep de zoogenaamde prinses
hem steeds na. Thans had Szell haar echter
in den sloek gelaten, hoewel zij geen cent
bezat. De bankier gaf haar 100 mark, den
volgenden dag echter reeds 1000 mark en
wat later beloofde de vrouw, den bankier te
huwen, om korten lijd nadien te vertellen,
dat haar vader, die een hartstochtelijk spe
ler was, schulden had gemaakt. Vroeger ge
schiedde dit ook vaak, maar toen had Szell
ze betaald van haar bruidschat, die 100,000
dollar had bedragen. Op het oogenblik ver
keerde Szell toevallig in moeilijkheden en
wilde zij hem aan 1000 dollar helpen. De
bankier gaf de 1000 dollar.
Begin December vertrok de prinses naar
den Ilarz. De bankier volgde een paar da
gen later en was niet weinig verbaasd, ook
Szell daar aan te treffen. Nu werd lusschen
het drietal een regeling getroffen. Szell ver
klaarde bij die gelegenheid, dat hij zijn
eigen vermogen, dat drie millïoen dollar be
droeg, aan zijn gewezen vrouw zou nalaten.
Ook dit slikte de goedgeloovige bankier.
Weer oen paar dagen later moest de prin
ses plotseling naar Meran gaan om haar
vader te bezoeken, die daar ernstig ziek was
geworden. Een dag nadien verdween Szell.
De bankier, die in den Harz bleef wachten,
kreeg een telegram van de prinses, die sein
de. dat haar vader gestorven was en dat zij
G000 mark noodig had voor de overbrenging
van het lijk naar Munchen. Telegrafisch
stuurde de bankier het gevraagde bedrag.
Na de begrafenis van haar vader verscheen
de jonge vrouw weer te Berlijn. Zij vertelde
dat haar vader 70,000 mark schulden had
nagelaten, die in elk geval moesten worden
betaald om haar niet le compromitteeren.
Zij zou zich naar Amerika begeven om het
geld aan haar schatrijke bloedverwanten tc
vragen. Begin April zou zij via Londen
naar New York vertrekken. De bankier gaf
haar nu de 70,000 mark en beloofd© ook
nog, haar op 30 Maart te Londen le zullen
opzoeken.... Daar heeft de goedgeloovige
man tevergeefs gewacht.
Uit het onderzoek is reeds gebleken, dat
de prinses Hohenlohe een Beiersche juf
frouw, Fuerst genaamd, is.
In hot krankzinnigengesticht te Donegal
(N.-Ierland) slaakt hot verplegingspersonecl.
Van alle kanten hebben de familieleden
van den ongelukkigcn er zijn daar 600
waanzinnigen reeds verzoeken lot den
directeur gericht, om de patiënten thuis le
mogen hebben, daar zij liet onverantwoor
delijk vinden, om hen zonder toezicht te
laten.
Hoe maken Set onderlus3chcn de krank
zinnigen? Naar verluidt zoor verstandig 1
Hel personeel is wcggeloopen en heeft de
technische bedrijven in wanorde achtergela
ten. Onder de gekken is een ingenieur, die
totaal waanzinnig reeds 25 jaren in het ge
slicht verblijft. Deze heeft nu hulp van een
krankzinnigen machinist alle apparaten
weer in werking gesteld. Er heerscht de
meest volmaakte orde. Op een aanvraag
melden zich -10 mannelijke en 30 vrouwe
lijke krankzinnigen als kok en lafeldienaar
aan. En de kost is wat goed.
Een ander bevreemd verschijnsel is, dat
74 razende gekken door de andere meer be
zadigde krankzinnigen, o. w. die roeenen
God en koning van Engeland te zijn, ter
dege in bedwang worden gehouden.
De eenige. dien men in dit groole krank
zinnigengesticht voor waanzinnig zou hou
den isde directeur. Hij twijfelt aan zijn
verstand. Het gcheelc bedrijf voor krank
zinnigen wordt door louter gekke.i perfect
en methodisch in stand gehouden. Het
moest rustige en voorbeeldige oord in hel
onrustige Ierland is het krankzinnigenge
sticht van Donegal.
Dc lezers var middelbaren leeftijd zullen
zich nog wel de trieste figuur herinneren
van den zeer rijken heer Harry Thaw, die,
een jaar of achttien geleden, den architect
Stanford White dood schoot in het Madison
Square Garden gebouw te New York. Stan
ford White was de man geweest, die me
vrouw Thaw, vóór zij met Harry getrouwd
was, op het slechte pad had gebracht. Toen
Stanford White, ook na haar huwelijk met
Thaw, trachtte opnieuw lot haar iii betrek
king le treden, wond Thaw zich daar zóó
over op dat hij den architect neerschoot.
Thaw werd na een reeks hoogst drama
tische terechtzittingen krankzinnig ver
klaard an opgeborgen .Sindsdien hebben hij
zelf en zijn familie nooit hun pogingen ge
staakt om zijn bevrijding uit bet geslicht
voor misdadige krankzinnigen te krijgen,
maar fot dusver tevergeefs. Wel was hij
eens uit liet geslicht ontvlucht (maar weer
gepakt) en een andermaal was hij, bij wijze
van proef, een tijdje op vrije voeten ge
weest, maar die proefneming was niet goed
voor Thaw afgoloopen, want het bleek dat
hij nog altijd nic-t in slaat of niet bereid was
zich zelf le beheerschcn.
Echter heeft Thaw's moeder thans een
vijftal knappe krar.kzinnigendoktoren bereid
gevonden om Thaw weer normaal le ver
klaren. Men weet nog nic-t welke houding dc
juslilic cn haar deskundigen voor het krank
zinnigenwezen zullen aannemen, doch de
behandeling voor den rechter die niet
uit kan blijven zal wel weer heel interes
sant worden.
Er komt n.l. verzet legen de normaalver
klaring en vrijlating van Thaw van den
kant van de voormalige mevr. Thaw om
wie hij dc moord had gepleegd, maar van
wie hij sindsdien weer gescheiden is.
Zij hebben echter een kind,, een jongen,
van wien Thaw wel is waar ontkent de va
der te zijn, maar wiens rechten als wettige
zoon van Thaw niet zijn aangetast. Het
standpunt waarop mevr. Evelvn Nesbit, d. i.
dc vroegere vrouw van Thaw, zich stelt-is,
dat het fortuin van Thaw, 't welk thans
voor hem geadministreerd wordt en dat
dank zij het nauwgezette beheer tot een
groot vermogen is aangegroeid, door Thaw
in korten tijd zou worden verkwist. Zij komt
nu op voor de toekomst van haar (en
Thaw's) zoon en dringt er bij den rechter
op aan, dal in hel belang van dien
zoon Thaw niet weer zal worden vrijge
laten eja hersteld in het beheer van zijn
fortuin.
Do politie t© Aldershot heeft
in het struikgewas van eon laan in de
buurt van Farnborough een mooi jong
meisje van een jaar of twintig slapende
aangetroffen. Het meisje dat al eonig© da
gen te AlcSe-rhot vertoefde, kan zich Diet
herinneren wie zij is en hoe zij t© Aldershot
komt. De politic meent echter haar naam
te weten. Zij zou uit Catford komen en te
Aldershot naar een militair gezocht heb»-
ben, die haar minnaar is.
Toen de sneltroin uit Liverpool Zondag
te Crcwe aankwam waren in een derde
kla3 rijtuig tal van ruiten stuk geslagen.
Een bebloed zeeman hing half binnen, half
buiten een coupé. Verscheidene vrouwen,
die in het rijtuig hadden gezeten, waren
saraengekropen in con afdeeling om do
baan ruim to 1at©n voor drie zeelieden, die
form aan het vechten waren geweest. De
mannen vertelden, dat zij juist teruggekeerd
waren uit de „droage" Vereonigde Staten.
Zij hadden een borreltjo gedronken op hun
behouden bhuiskomst ©n het toen, door do
ongewoonte, spoedig to pakken gekregen.
Do politierechter scheen zich hun gedrag
to kunnen indenken. Hij beboette do zee
lui met 1 pd.st. elk.
Ten gevolge van een ontploffing in een
mijn te Ostrau in Moravië zijn 27 mijn
werkers gedood on 10 gewond.
Het koninkrijk Siam heeft hot motrieüt
stelsel ingevoeld. Als ovorgangsmaatrog«i
mogen de inlandsche lengte- on inhouds
maten nog 5 jaa» naast het nieuwe stolsel
gebruikt worden, daarna wordt het ge
bruik van dit laatsto verplicht.
RECLAME.
bindt Akker's Kloosterbalsem den strijd
aan met rhenmaliek en spierpijn. IleerlijK
wrijlmiddel, ze' het zijn verzachtende zui
verend en genezende werking voort lot da
kwaal overwonnen is. Door ieder gebruiker
geprezen bij brand- en snijwonden, winter
handen en -voeten cn alte huidaandoe
ningen. 407
FAILLISSEMENTEN.
Uitgesproken:
A. Sievai, metselaar, Wassenaar. R.-c.
mr. C. Ileyman, cur. mr. II. Blaupot ten
Cale.
Vernietigd het faili. van II. van dec
Zeeuw. Leiden.
Geëindigd door hef verbindend worden
der uitdeelingslijst bet fail!.: \V, de Boer,
Haarlemmermeer.
Opgeheven het faili.: L. F. Scheepers,
schoenmaker. Alphen aan den Rijn.
RECLAME.
een pakje
in ieder pakje
Tijdelijke Reelauie. 410
HAAGSCH GERECHTSHOP.
Be Pape-Stichting.
Naar „Het Vad." verneemt zal liet deel
der familie Pape, dat niet tevreden is met
de beschikking van den crflatar in zake de
Pape-slichting, van de beslissing van het
Gerechtshof te 's-Gravcnhage in cassatie
gaan bij den Hoogen Raad. Mr. D. van Hou
ten zal de cassatiemiddelen toelichten,
AMSTERDAMSCH GERECHTSHOF.
Zedenmisdrijf.
Den arbeider G. P., uit H i 11 e g o m,
heeft het Hof wegens ontucht met minder
jarige meisjes vijf jaar gevangenisstraf op
gelegd. De rechtbank te Haarlem had hem
tot acht jaar gevangenisstraf veroordeeld.
HAAGSCHE RECHTBANK.
Staat en ambtenaar.
In de gisteren gehouden zitting van deze
rechtbank kwam op de rol voor de zaak
van het Ned. Onderwijzers-Genootschap
(N. O. G.) legen den Staat der Nederlanden
inzake den onderwijzer, wiens aanstelling,
welke voor een jaar geldig was, werd in
getrokken, waarna hem een nieuwe aan
stelling voor sleehls drie maanden werd
verleend.
Voor den Staat stelde zich jhr. mr. G. W.
van der Does partij.
Nadat mr. Oppcnheimer voor eisch had
geconcludeerd, werd de zaak vier weken
uitgesteld.
Geauthoriseerde vertaling Daar het
EngeJsch van F. PIJIL1PS—OPPENHEJM,
door Mevrouw v. d, W,
(Nadruk verboden).
16)
D* echo van haar lach kwam lot -tros.
•verschillende jongelieden stonden rondom
haar stoel. Zij was het middelpunt van een
vroolijk gesprek. Arthur stond een beetje
i verveeld aan den buitenkant van den
kring.
»Zij amuseert zich altijd," antwoordde
'7,'da;t in haar karakter. Toch...."
Zij hield do handen voor haar ooren.
„Kom, ik wil niet de les gelezen worden.
Merkelijk, ik had je hier noodig. Ik had je
i iels te vertellen., iels bijzonders."
"Eaten wij dan van de andere kwestie
3tappen. Ik ben geheel tot uw dienst."
-, ergeef mij, als ik vervelend ben; maar
oen er op gesteld, dat je mij begrijpt. Ik
dat ik verkeerd heb gehan-
met betrekking tot een zekere kwestie,
16 W,J St.-Argueil hebben besproken. Ik
i-^n. kwestie var. een geheel anderen
*ant le bekijken."
„U meent do zaak met Isobel?"
V. ijkDen eersten keer, dat ik bji
Zeid.e ,ady DeUh*ve boelvaardig,
LaI t*!0631 onaan2«aaam. Dat spijt me
heel erg. Ik wist niet wie Isobel was en ik
©o ÏP 10^eroen' °P armen Will,
en op iou- j€ mo<?t mii dat
wt- en. Ik was geheel overstuur."
,,Tk zal er niet meer aandenken," beloof
de ik haar.
„Toen weer in Argueil. Ik sloeg een ge
heel verkeerden toon aan. Jouw manier van
doen was natuurlijker, meer menschelijk.
Er zijn zeer ernstige redenen, waarom het
vcor het kind veel beter is, als zij buiten de
wereld leeft. Een leven van afzondering zal,
geloof ik ten slotte, als zij dat goed kent, het
gelukkigsle voor haar zijn. En toch moet zij
een kans hebben."
„Ik ben blij. dat u dat loegeeft."
„Nu wil ik je iels vragen. En ik ben
zeker, dat je daarover niet boos zult zijn.
Geloof jij, dat een meisje van Isobels leef
tijd en voorkomen op haar plaats is op
jongelui'3 kamers?"
„Dat beschouw ik als een treurige, nood
zakelijkheid. Toch moet u het r.iet zoo erg
opnemen. Wij hebben een huishoudster, die
het toppunt is van eerbiedwaardigheid.
Isobel is onder haar hoede.
„Ik zal er zorg voor dragen, dat dit niet
meer noodig is." zeide lady Delahaye glim
lachend. „Ik zal je daarvan ontlasten en
tegelijkertijd je geweien bevrijden van een
vervelende nachtmerrie. Luislerl Dit wilde
ik voorstellen. Laat Isobel voor een jaar bij
mij komc-n. ik zal haar behandelen als mijn
dochter. Zij zal veel genoegen hebben. Er
zijn schouwburgen en een eindclooze hoe
veelheid vermaken, waar men een meisje
van haar leeftijd kan brengen, dat te jong is
voor het gezelschapsleven. Zij zal omgaan
niet jongelui van haar leeftijd; zij zal alles
hebben wal haar, om eerlijk le zijn, ontzegd
moet worden in haar tegenwoordige om
standigheden. Aan het einde van dat jaar
zal ik haar hour geschiedenis vertellen. Die
is treurig en ellendig. Dat mag je nu wel
welen. Zij kan dan kiezen tusschen haar
vroegere verblijfplaats en iels anders, waar
toe wij haar onderling in staat kunnen stel
len. En ik ben geneigd te gelooven, dat zij
het eerst zal kiezen."
„Is er een geldige reden, lady Delahaye,
waarom u mij nu niet zoudt zeggen, het
geen u Isobel over esn jaar wilt mededee-
len? Er zijn zoovele geheimzinnige dingen
.voorgevallen in deze zaak, dat het moeilijk
is om een beslissing le nemen, als men niet
van alles op de hoogte is."
„Er zijn redenen, ernstige redenen, waar
om ik u niels kan zeggen. Werkelijk, ik zou
het gaaxne doen, Arnold; maar mijn positie
is zeer moeilijk. Ik geloof, dal je mij wel
een beetje kunt vertrouwen."
„Ik ben or van overtuigd, dat u wilt doen,
wat het besle is; u moet echter ook begrij
pen, dat mijn positie zeer moeilijk is. Ook ik
ben gebonden aan een belofte."
Ilaar oogen flikkerden verontwaardigd.
„Tegenover den man, die mijn echtgenoot
dooddeI Den man, dien u verdedigll Ik vind
dat u ten minste zoo tactvol moest zijn, om
hom er niet bij tc halen."
„Ik heb hem er nooit bij gehaald en ik
wensch dat ook nu niet te doen. En wat be
treft hem te beschermen, ik heb geen flauw
idee, waar hij is. Wees redelijk, lady Dela
haye. Ik
„Redelijk! Ik zou willen, dal jij dat
waart! Doe jezelf een eerlijke vraag. Wat is
een meer geschikte plaats voor haar, mijn
huis of jouw kamers?"
Zij wees naar Isobel, die achterover in
haar sloel zat le lachen legen een jong-
mensch, dal over haar heen stond gebogen.
Zij leek ouder dan zij was. Arthur stond
met een norsch gezicht op den achtergrond.
„Uw huis, zonder twijfel," antwoordde ik;
„als liet ten minste een Huis is van een
vriendin."
Haar satijnen scboenlje slampte ongedul
dig op den vioer. Met oen fronsend gelaat
keek zij mij aan.
„Geloof je dan, dal ik haar vijand ben?
Lijkt mijn aanbod daarop?"
„Dat niet; ik zal het aan Isobel overlaten
ot zij het wil aannemen of afwijzen."
Ik liep de kamer door. Isobel zag mij aan
komen en slond op.
„Is het onze tijd?" vroeg zij.
„Nog niet! Ga eens een oogenblik pralen
met lady Delahaye. Zij beett je wat te ver
tellen."
Isobel trok een leelijk gezicht, wal ik al
leen bemerkte, en nam plaais op de sofa. Ik
ging een praatje maken met eenige kennis
sen. toldat Arthur bij mij kwam.
„Kunnen wij niel gaan, Arnold?" riep hij
knorrig uit. „Ik heb mij nog nooit in mijn
leven zóó verveeld."
„Wij moeten even wachten, want Isobel
is in gesprek met lady Delahaye."
„Ik ken hier niemand en snak naar een
sigaret."
Ik wees door hef gordijn naar de fan-
grenzende kamer.
„Daar kun je rooken. Ik zal je voorstellen
aan miss Ernslon, als je wilt. Dat is de
jongedame, die steeds in het park rijdt met
die groole Panhard auto. Ik hoorde haar
zeggen, dat zij in die kamer oen van lady
Delahave's Russische sigaretten ging roo-
ken."
Arthur schudde hel hoord Hij keek ter
sluiks naar Isobel.
„Ik ga een sigarel rooken," zeide hij,
„maar zeg eens, A-noid, is daar wal nieuws
op til? -
Ik schudde mijn Koofd.
„Neen, niet bepaald wat nieuws. Kom,
ga mee rooken. Ik wildé, dal lady Delahaye
en Isobel met haar gesprek klaar waren."
Hij volgde mij met legcnzin in dc andere
kamer, waar wij eenige oogenblikken ia
stille rooklen. Toen kwam Mabel Ernston
naar mij toe en ik stelde Arthur aan haar
voor. Ik liet hen praten over aulo's en ging
weer naar de andere kamer.
Isobel was reeds opgestaan en lady Dela
haye keek haar nieuwsgierig aan, onzeker
in hoeverre zij geslaagd was. Zij zag mij
binnenkomen en wenkle mij.
„Ik geloof, dat Isobel moe is," zeide zij.
op een vriendelijk bedoelden toon. „Zij heeft
mij beloofd, om mij nog eens te komen be-
zo© k'© n
Isobel keek mij aan. Haar mond, die zoo
even zoo hartelijk had gelacjicn, was nu
slrak. Mijn eerste indruk was er een van
verlichling. Isobel had lady Delahaye s aan
bod blijkbaar niet bijzonder aanlokkelijk ge
vonden.
„Vindt je goed, om nu naar huis te gaan.
Arnold?" vroeg zij. „Ik wist niet, dat het
zoo laat was."
Lady Delahaye keek vreemd op, dat Iso
bel mij bij mijn voornaam noemde en haar
hand op mijn arm legde Arthur hoorde onze
stemmen en kwam naar ons toe. >Yij na-
men afscheid van onze gaslvrouw en gin
gen huiswaarts.
Gedurende langen lijd werd er geen woord
gesproken. Toen wendde Isobel zich met
een ernstig gezicht lot mij.
„Arnold, lady Delahaye heeft mij iels ver
teld, waaraan ik tot nog toe niet gedacht
heb. Haar bedoeling was, geloot ik, goed.
Het is goed, dat ik het weet. Maar"
haar stem beefde „ik wilde, dat zij mij
niets gezegd had," (Wordt vervolgd).
