Anno 1924
Pi
J
OffisieeSs Kennisgevingen.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van het'en.
&0. 1^613.
VRÏJDAG 15 FESRUAR1
É$m
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
80 Cts. per regel. Bij regelabonnement belangrijk lageren prijs.
Kleine AdvertenÜën, uitsluitend bij vooruitbetaling. Woensdags en
Zaterdags 50 Cts., bij een maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven
'10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 6 Cts.
Bureau Noardeindspleln Telefoonnummers voor
Directie en Atisninistraflo 175 Redactie 1507.
Postchèqus- en Girodienst fêo, 57055 Postbus K'o. 54
PRIJS DESER COURANT»
Voor Lelden per 8 maanden f 2.85, per week„j,
Bulten Lelden, waar agenlen gevestigd rijn, per week
Franco per post 2.35 portokosten.
ZO.18,1
.0.13,
Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen
EERSTE BLAD.
gemeentelijke visghverkoop.
Aan den gemeentelijken vischwinkel,
Viscbmarkt IS tel. 1225 is ZATERDAG en
voorzoover voorradig ook Zaterdagavond
verkrijgbaar SPROT ii f0.09, N. Z. BOT h
i 0.19, GROOTE SCHELV1SCH h £0.45,
SCHOL A f 0.28—0.50, SCHAR A f 0.20, wan[ jaar gaat hel ovsr de verhouding lot
zich heelt, bij erkenning van eigen feilbaar
heid bidt om Gods Geest en in geloof rust
vindt in 'f Evangelie van Jezus Christus.
Het onfeilbare leergezag der Kerk heeft
dan ook niet bewaard voor oneonigheid bij
uitwendige eenheid. Het geelt slechts schijn
bare rust en een knellenden band voor me
nige ziel. Vooral daar afwijken van die uit
spraken bedreigd wordt met den vloek, het
anathema.
Wat wordt er in Ttenle vervloekt? Wij
kunnen slechts grepen doen uit de menigte
van uitspraken. Voor ons zijn van 't groot
ste belang die over de rechtvaardigmaking
KABELJAUW A £0.40—0.45 per pond eD
VOLLE HARING f 0.05 per stuk.
N: C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
Leiden, 15 Februari 1924.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis, dat G. Rijs-
dam een verzoekschrift heeft ingediend ter
bekorting van verlof voor den verkoop van
nlcoholhoudenden anderen dan sterken drank
Ivoor gebruik ter plaatse van verkoop in de
ben cd en localiteit van het perceel Morseh-
straat No. 55.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester
VAN STR1JEN, Secretaris.
Leiden, 15 Februari 1924.
Derde apologetische avond van de
Neö.-Eerv. Gam.
Het Concilie van Trenle.
Gisteravond hield dr. J. C. S. Locher, pre
dikant bij de Ned.-Herv. Gem. alhier, een
voordracht over het Concilie van "1 rente.
De Pieterskerk was ook nu, ondanks de
koude, zeer goed bezet.
Waar Rome uilnoodigt tut lezingen, waar
in voor niet-Katholiekcn het Roomschc ge
loot aannemelijk wordt gemaakt, hebben
v, ij aldus ving spr. aan te wijzen op
hetgeen Rome wil, op hetgeen Rome in ons
veroordeelt. Wij wenschen dat te doen aan
de hand van officieele uitspraken der Room
sche Kerk, die deze Kerk heelt gedaan, toen
zij stelling moest n men tegenover de vraag
stukken. door de Hervorming aan de orde
gesteld. Dit is geschied op het Concilie van
Trente, 1545—15ö3. Het gaal echter daarbij
niet in de eerste plaats om bestrijding van
Rome, maar om in het licht to stellen het
geen onze Vaderen in den strijd met Rome
hebben verworven.
Hoe was het tot de Concilie gekomen?
Reeds lang vóór Luther en Calvijn riep men
om een hervorming der Kerk in hoofd en
leden. Verschillende kerkvergaderingen had
den het geprobeerd. Luther was opgetreden.
Hij was veel verder gedrongen, dan hij aan
vankelijk wilde. De Paus had hem in den
ban gedaan. Was daarmee de zaak niet
voorgoed beslist? De onfeilbaarheid van den
Paus werd nog niet algemeen erkend. De
Hervormers wilden gaarne, dat op een
kerkvergadering, op grond van Gods Wood,
de zaak werd uitgemaakt. Ook de vorsten
riepen om een concilie. Zij wilden, dat do
geloofsbrieven, die de eenheid van hun Rijk
Verscheurden, uit moesten zijn, en dat vele
.misbruiken waar ook oprechte Roomschen
zich aan ergerden, werden afgeschaft. Dc
Pausen gaven ten slotte toe, toen de vorsten
dreigden met nationale concilie's.
Eensgezindheid heersclile er volstrekt niet
le Trente. (Daar was de Pauselijke partij,
.Vooral uit Italianen bestaande, die vooral de 1
aanspraken van den Paus verdedigde. Daar-
.tegenover stonden de bisschoppen uit andere i
landen, die ook da misbruiken le lijf gin- I
gen, waarin de Pauselijke regeering betrok
ken was. Daar waren, wat het leerstellige
aangaat, aanhangers van Auguslinus, die in
hun opvatting van de genade dicht bij de
Hervormer stonden, en anderen, die daar fel
legen gekant waren).' Het is een meester-
stuk van diplomatie geweest, die verschil- j
lande beschouwingen onder éón hoed le i
brengen en liet ten slotle le leiden tot een
eenstemmige vervloeking van dc ketters,
Door het Concilie van Trente werd een
eenheidsfront geschapen tegenover het ver
deelde Protestantisme, de tegenreformalie
werd krachtig begonnen, en zou, in menig
land doorgezel, hebben gezegevierd in
boei Europa. Maar in den groolen gods
dienstoorlog in de eerste helft der 17de
eeuw heelt Rome zijn tegenstanders niet
kunnen terneerslaan. Men bleef verdeeld.
Trente is het punt van uiteengaan. Voor de
Roomschen dienden de onfeilbare uitspraken
der Kerk lot bevestiging der gemoederen, en
de vastheid van haar leergezag lokt menige
peinzensmoede zie! onder haar vleugelen.
Js do zekerheid inderdaad zoo vast? Daar
Se Schrilt zoo veelvuldig kan worden mis
verstaan, legde dit concilie Hare uitlegging
in de hand der Kerk, en verbood het, daar
van af te wijken. Eigenaardig is nu, dat ook
.voor de uitspraken van dit concilie de Paus
de uitlegging zichzelf voorbehield. Dus
ook de uitspraken der Kerk kunnen worden
misverstaan. De zekerheid berust dus ten
Slotte op de uitspraken van den Paus, als hij
„ex calhreda" spreekt, zijn onfeilbaar leer
gezag uitoefent. .Maar als ik nu ook die La-
lijnsche uitspraken mis versta? De moei
lijkheid is niet ontloopen. Inderdaad heefl
do Roomsche ten slotle geen grooter zeker
heid dan de Protestant, die de Schrift vóór
God. Al lijkt de uiteenzetting dier leer door
Trente gegeven, bij den eersten oogopslag
nog zoo kwaad niet, al worden zelfs de
krasse werkheiligen niet minder vervloekt
dan de Hervormers, toch staan wij vóór dc
vervloeking van hem, die zegt, dat de
menseh gerechtvaardigd wordt üikel door
do vergeving der zonden, met uitsluiting
van die genade en liefde, die door den Hei
ligen Geesl in do harten gegoten wordt en
daarin klevende blijft. Hier wordt veroor
deeld de heerlijke leer van Zondag 23 van
onzen Catechismus. Onze consciëntie blijft
slingerende, totdat ze rust vindt in het werk
van Christus alleen. Zeker, ook wij erken
nen, dat de Geest de liefde wekt in de har
ten; maar dat i3 nimmer verdienste, rechts
grond der rechtvaardiging, doch slechts ken
merk van den gerechtvaardigde (Jacobus) en
vrucht des geloofs. Juist dat veroordeelt het
concilie van Trente.
Wij gaan tekeer tegen de zelfzucht,
die zich uit in hel werken uit vrees voor dc
hel cn om loon te verwerven. Het Concilie
vervloekt hem, die werken om loon of uit
vrees voor de hel zonde noemen. Dat geen
geloof erkennen zonder do liefde, dat wij
iemand, die slechts een verstandelijk geloof
heeft, een doode orthodoxie, niet voor Chris
ten houden, (ik spreek hier juist als ortho
doxe), wordt veroordeeld. Dat we het geloof
in zijn wezen zien als vertrouwen; dat men
daarom niet tevreden mag zijn met onzeker
heid ten opzichte van Gods genade, dat men
moet weten, of het een kind is van den
Vader, dat wordt veroordeeld.
De Roomsche Kerk wil de angstige ziel
gerust stellen met dc Sacramenten, vooral
door biecht en absolutie. Die acht zij bij
doodzonden na den Dqop noodzakelijk.
Want daardoor gaat volgens haar de genade
verloren. Wij z-eggen met ons Doopsformu-
lier, dat juist de Doop een ongetwijfeld ge
tuigenis is, dat wij een eeuwig verbond der
genade met God hebben.
Wij zien in het Sacrament een getuigenis,
een teeken en zegel van Gods genade, en
niet een handeling, waaraan de genade ver
bonden is, een „opus operatuur", zoodat
reeds door de uitwendige handeling, afge
zien van het geloof, iels in den mensch zou
gewrocht worden. Hier slaan wc vierkant
tegenover mekaar. Vooral komt dat uit in
hel Avondmaal. Dc Roomsche Kerk eischt
ondubbelzinnig, met bedreiging van vervloe
king, het geloof, dat Christus niet alleen
naar zijn menschheid, maar ook naar Zijn
Godheid in de Eucharistie aanwezig is, niet
in een teeken, zinnebeeldig, maar wezenlijk,
j werkelijk, dat het brood en de wijn niet
I meer brood en wijn zijn, maar in 't lichaam
en bloed van Christus zijn veranderd, dat
daarom Christus daarin moet aangebeden
worden, en ook in openbare processie moet
worden vertoond, opdat de ongetoovigen be-
zwijke en lot inkeer kome. Ook wil zij, dat
men belijdt, dat Christus in de Mis geofferd
wordt, en dat dil offer verzoenende kracht
hecfl. Wij gelooven de geestelijke gemeen
schap met het lichaam van Christus, waar
van het Avondmaal beid en onderpand is.
Wij kunnen in liet aanbidden van Christus
onder gestalte van het brood niets anders
zien dan een omlaag halen der Goddelijke
heerlijkheid, in strijd met do aanbidding in
Geest en Waarheid. Wij laten ons in het
Avondmaal lieenwijzen naar de eenige otfe-
rande van Christus aan het Kruis en zien
i in de teer van de mis een miskenning van
die offerande en afgoderij. Juist dal wordl
door Rome vervloekt
Het tafellaken is doorgesneden. Wil Rome
i u aanlokken, dan zegt: Iïoe staal het met
I Trente? Worden er pogingen gedaan lot
hereeniging o hoe gaarne zouden we wil
len, dat de breuke geheeld werd dan
moeten wij ter wille van de waarschijnlijk
heid, van respect voor ons zeli, vooral tcr-
wille van de heerlijkheid van 'l Evangelie
vragen: Hoe slaat het met Trente?
Twee dingen aldus besloot spr. zijn
doorwrocht betoog hebben wij ons voort
durend toe te roepen, waar ons geloof, niet
alleen van Rome maar van allo kanten be
treden wordt: „Houdt wat ge hebt, opdat
niemand uwe kroon ontroove", en: „toon
uw geloof uit uwe werken". Niet schelden op
Rome, maar leven uit het geloof, zoodat wij
een levende brief zijn, is het middel, om die
buiten staan te overwinnen. Juist hier ko
men we tot de ervaring: Wij kunnen het
niet, de genade alleen. En zoo krijgt God de
eer, die Hem toekomt, en de ziel komt lot
waren vrede.
De voordracht werd door de talrijke aan
wezigen met groote aandacht gevolgd.
Het H. Misoffer.
Gisteravond hield prof. J. P. Verhaar in
bet Universiteitsgebouw Kloksleeg 23, zijn
zevende voordracht over „liet II. Misoffer".
In verband mei zijn vorige lezing over „Dc
LieJde Gods", werd er allereerst op gewezen.
dat in db Katholieke leer over het H. Misoffer
do Godsliefdo tot ongekende hoogte stijgt,
waarin de allerinnigste vereeniging Tusschcn
God en mcnsch tot stand komt.
Vervolgens werd nog eens herinnerd aan
de vroeger bewezen stelling, dat Jezus Chris
tus is de Zoon van God en de onfeilbare
Leeraar der waarheid. Wanneer dus Christus
ods iets leert, is hel ontwijfelbaar zeker de
waarheid en moe,len wij dit, ook al zouden
wij dit niet ten volle begtijpen, op zijn god
delijk gezag gelooven en nederig aanvaar
den.
Daarna gaf spreker een uiteenzetting van
de Katlioliekenleer over het IJ. Misoffer.
I. De Roomsch-Katholieke Kerk leert, dat
de li. Mis is een vernieuwing van het II.
Avondmaal, waarin de zelfstandigheid van
brood en wijn veranderd wordt in de zelf
standigheid van Christus' Lichaam en Bloed
(transsubstantiatie), waarin dus Christus zelf
wezenlijk en waarachtig tegenwoordig komt
onder de gedaanten van brood en wijn en
tegenwoordig btijtt, zoolang de accielentcn
van brood en wijn blijven bestaan, terwijl de
geloovigen zich met deze spijze kunnen voe
den (II. Communie).
Dit wordt bewezen:
le. uit Joh. 6 52, enz., waar Christus uit
drukkelijk belooft, dat Hij Zijn Vleesch en
Bloed te eten zal geven. Duidelijk blijkt uit
hel geheele verhaal, dat Christus deze belofte
letterlijk en niet figuurlijk bedoelde;
2e. uit de woorden der instelling, door
Christus gesproken bij het Laatste Avond
maal Matth. 2G 262D; Markus 4 22
Ö5; Lukas 22 15—20, 1 Cor. 11 23—25.
Duidelijk blijkt uit de woorden zelf cn uit
alle omstandigheden, dat deze woorden al
leen in letterlijken zin kunnen verstaan wor
den. zooals zelfs Lulher moest erkennen.
Uit de woorden: „Doet dit lot Mijne ge
dachtenis" blijkt duidelijk (zooals ook de or
thodoxe Protestanten erkennen), dat hetzelf
de wat Christus deed, in de toekomst moest
worden voortgezet, ergo
3e. uit' de geschiedenis van het Christen
dom. Van af den allereersten lijd, onmiddel
lijk na Christus, werden de woorden van
Christus letterlijk opgevat, vierde men het
H. Avondmaal en beleed men de wezenlijke
tegenwoordigheid van Christus' H. Lichaam
en Bloed onder de gedaanten van brood en
wijn. Het oudste getuigenis is wel 1 Cor. 11
2329. Algemeen werd in geschrift en beeld
(katacomben) deze leer aangenomen als de
door God geopenbaarde leer. Eerst in de
16de eeuw word deze waarheid door verschil
lende Hervormers geloochend. Hieruit volgt,
dat de Kerk van Christus gedurende vijftien
eeuwen, óf wel in verschrikkelijke dwaling
is geweest (wat uilgesloten is door Christus'
belotten in Matth. 28 20) óf wel de waar
heid heeft verkondigd.
II. De R.-K. Kerk leert, dat de H. Mis bo
vendien is een echte offerande en wel een
onbloedige vernieuwing van Christus' kruis
offer.
Alleerecrst werd uiteengezet, wat wij on
der een otter in den strikten zin le verslaan
hebben.
Vervolgens werd bewezen, waarom volgens
de Kath. leer in de II. Mis een waar en eigen
lijk offer wordt opgedragen:
le. Reeds wordt dit vereischt door den
aard van den Christel ijken godsdienst. Geen
godsdienst zonder offer. Bovendien is het N.
Verbond een voltooiing van hol O. Verbond,
wat ook zijn dagelijkschc offers had.
2e. Het blijkt uil de H. Schrift.
a. vooreerst uit de woorden, waarmede
Christus het II. Avondmaal instelde, blijkt,
dat Christus ook opdroeg een onbloedige
offerande, welke wij tot Zijn gedachtenis
moesten herhalen;
b. Vervolgens geeft St. Paulus dit aan in
1 Cor. 10 20-21 en vooral in llebr. 13 10;
c. blijkt het hieruit, dat Christus was
Priester in eeuwigheid naar de wijze van
Melchisedeck (Ps. 109 4, vgl. Matth. 22 41-
44), die een otter van brood en wijn op
droeg (Gen. 14 1821);
d. ten slotle uit de profetie van Mal. 1
1011, waar voorspeld wordt, dat een reine
onbloedige spijsotferande (mir.cha) op alle
plaatsen ter wereld zal worden opgedragen.
3e. Het is wederom de algemeene opvat
ting van alle Christenen geweest gedurende
de eerste 13 eeuwen. Eerst de Hervorming
verwierp deze algemeen aanvaarde leer als
dwaling. Zie verder I 3de.
Ten laatste werd uiteengezet in welke ver
houding het Misoffer staat tot het Kruisoffer.
De Kath. Kerk leert (evenals de orthodoxe
Protestanten), dat het Kruisoffer is een waar
achtig offer, dat in zich door de oneindige
verdiensten van Jezus Christus genoegzaam
en toereikend is voor do zaligheid van alle
menschen.
Wat is dan de beteekenis van het H Mis
offer? Door het II. Misoiler wordt de onein
dige voldoening, die Christus voor ons ver
diende aan het Kruis, op ons toegepast, aan
ons meegedeeld. Het is dus niel waar (zoo
als in den Ileidelbergsehen Catechismus
staat), dat volgens de Kath. leer het II. Mis-
o/fer Christus' kruisoffer verloochend wordt.
Juist het tegendeel is do leer der Kath. Kerk.
Met een beschouwing over de beteekenis
van de H. Mis voor het godsdienstig leven
der Katholieken werd deze voordracht be
sloten.
„L.e.d.a.g.o.h."
Wederom een uitvoering van een Leid-
sche zangvereenigiug in de groote Stadszaal,
cn wel gisteravond. Nu was hel de Chr. zang-
verccniging „L.e.d.a.tg.o&i' (Lof cn dank aan
God onzen Heer), welke zich liet hooren op
hot nteL wat groene planten getooide podium,
waar ook haar banier stond, evenals die van
het dezen avond medewerkende Leidsche
muziek-enscmble „Bobelle".
Alvorens zang en muziek weerklonken,
ging de voorzitter der zangvereeniging, de
heer D. J. van Weizen, in gebed voor. Ook
achtte hij het zich ten plicht een woord van
welkom te spreken tot de aanwezigen. Im
mers een goede gastvrouw, en dit wi!
„L.e.d.a.g.o.h." zijn, heet haar gasten wel
kom. Donateurs .donatrices, begunstigers, le
den, de Pers en „Bobette" begroette bij in
't bijzonder cn voorts alle aanwezigen, wier
getal wel grooter bad kunnen wezen, maar
die hij des le meer dankte voor hun tegen
woordigheid.
Even wilde hij nog iels omtrent „L.e.d.a.
g.o.h." mededeelen. In studie had zij geno
men „De Jaargetijden" van Jos Haydn. Men
was al bijna gereed voor de uitvoering er
van, maar men is er niet toe kunnen komen
door de ontzettend hooge kosten, aan zulk
een uitvoering verbonden, door zwakte der
Vercenigingskas en met het oog op de niet
gunstige tijdsomstandigheden. Voor den di
recteur, den lieer J. W. Snel Jr., was deze
mislukking een offer, voor de leden een te
leurstelling. Een ander programma is toen in
elkaar gezet, met koren uit „De Jaargetij
den" er op, en zoo kon deze bescheiden uit-
"voering thans plaats hebben. Tal van zuster
verenigingen zijn „L.e.d.a.g.o.h." reeds voor
gegaan, wat' het werk voor deze Vereeniging
des te zwaarder maakt.
De voorzitter wenschtc allen een recht ge-
noivollen avond, na te voren de Vereeniging
to hebben aanbevolen in den steun der aan
wezigen, tyaarvan zij blijk konden geven op
de achterzijde van de toegangskaart.
't Is zeer zeker jammer ,dat de Vereeniging
het voornemen, dat zij zich had ten doel
gesteld, niet heeft kunnen verwezenlijken.
Wij achten er haar evenwel niet minder om;
integendeel: wij prijzen het in haar, dat zij
zich niet willens en wetens in schulden heelt
gesloken en zich, door den nood gedwongen,
heeft tevreden gesteld met een eenvoudige
uitvoering, welke tiaar toch ook sierde en ve
len heeft doen genieten En de directeur
mocht den hem aangeboden krans met strik
in de Vereenigingskleureu (oranje on wit) en
bloemen in de bekende Leidsche kleuren ook
bij deze uitvoering op minder grootscho
schaal als welverdiend voor vele moeiten
met een gerust hart aanvaarden. Het zij hier
meteen gezegd, dat de pianiste, mej. Wies-
meyer, die ter hegeleiding den klankvollen
vleugel zeer goed bespeelde, een bloemen
mand ontving.
Vaandelmarsch en Vercenigingsüed, woor
den van D. Binnekamp, muziek van J. W.
Snel Jr. (de muziek vinden wij veel mooier
dan de woorden) werden flink en in goed
tempo, begeleid door „Bobette" door het ge
mengd koor gezongen. Over de koren uit „De
BINNENLAND.
Een wetsontwerp tot wijziging der wet oy
de Coöperatieve Vereenigingen is bij de?
Raad van State aanhangig gemaakt.
Geruchten over altreden van den direclenr#
generaal der P., T. en T.
Antwoord van den Minister van Buiten*
landscke Zaken op vragen betreffende de be«
trekkingen met de Sovjet-Republieken.
B. M. de Koningin bezoekt Amsterdam
van 31 Maart tot 4 April.
BUITENLAND.
In de Palts is de rust vrijwel hersteld.
Nadere verklaringen van de Engelsche re
geering van Mc Donald. Het debat over de
regceringsverklaring gesloten zonder stem
ming.
De Fransclie Kamer aanvaardt principieel
de 20 pet. nelastingverkooging.
De Duiischeis willen na 15 April de Mi-
cum-overeenkomst niet meer erkennen.
Gp 1 Maart wordt in Dnitschland de uit
zonderingstoestand opgeheven.
Sovjet-Rusland zal niet meer in onderhan
delingen treden over een de jure-erkenning.
ne als predikant en voorganger der Ge-,
meen te, wat hij geweest was voor anderen
met name voor zijn vrienden en verwanten
en schelste hem eindelijk als vader.
Ds Dlanken, een leerling van Kucncn en
Scholten, was een predikant van den ouden
stempel Iemand, die op den naam dominee
gesteld was, die eenvoudig, maar ernstig
preekte en voor de Gemeente en de Gemeen
tenaren leefde. Zoo heeft hij in zijn langen
predikanlenloopbaan verschillende Gemeen
ten gediend en is hij dezen een zegen ge
weekt. Als vriend was hij de oprechtheid en
hartelijkheid zelf en er ging van hem in den
■RH omgang oen stille kracht uit, die weldadig
Jaargetijden", Lentekoor, Onweerskoor, Ja- j aandeed, ook al kon hij toornen over onrecht
gerskoor, Wijnkoor,waren wij niet ontevreden cn onwaarheid. In het sterfhuis hebben wij
maar wat meer nuanceering ware wensche
lijk geweest, en ook wat meer bescheidenheid
bij do sopranen, wier zingen af en loe dreig
de te ontaarden in schreeuwen en gillen,
waardoor de alten het hard te verantwoorden
kregen. Over 't algemeen hielden de man
nenkoren zich heel goed. Op alle ten gehoorc
gebrachte nummers trouwens zijn deze op
merkingen van toepassing. Van „O, gulden
hoofd" van Jac. Bonset, klonk het slot, na
eenige onzuiverheid van loon te voren, bij
zonder goed.
In „Regen" van den directeur, deed het
koor zeer zijn best. Voor de begeleiding door
„Bobette" van Bonsels vroolijken „Dorps-
dans", blijkbaar met voorliefde door dit koor
gezongen, alle lof.
Trouwens den gcheelen avond hield dil
muziek-enscmble zich uitmuntend in te vo
ren reeds door ons besproken nummers van
Schubert, Gade en Fucik. Den heer J. Riedel
een zeer loffelijke vermelding voor zijn fluit-
solo in „l'Arlésienne"!
Met woorden van erkentelijkheid aan „Bo
bette" en met dankgebed sloot de Voorzitter
de uitvoering.
De eerstvolgende vergadering van den
Gemeenteraad zal plaats hebben op Maan
dag 25 Februari a.s.
In het Nederlandsch comité voor hel
verzamelen van boeken voor Japan hebben
ook nog zitting genomen dr. J. F. Büchner,
waarn. bibliothecaris der Rijksuniversiteit
alhier prof. R. Casimir, hooglceranr in de
paedagogiek aan de Rijksuniversiteit alhier
prof. jhr. mr. W. J. M. van Ëysinga, hoog-
leeraar in het Volkenrecht aan de Rijksuni
versiteit alhier mr. dr. J. Schokking, lid
van de Tweede Kamer, alhier.
Hedenmiddag had op de begraafplaats
aan de Grocnesteeg de bijzelling plaats in
het familiegraf van het stoffelijk overschot
van wijlen ds. G. II. Blanken, in leven eme
ritus-predikant bij de Ned.-Herv. Kerk. Ds
Blanken werd 7 Juli 18G7 le Zwarlewaal lot
zijn ambtswerk ingeleid. Nadien diende hij
de gemeenten Wadenoyen, Lutjebroek, Zie-
rikzee en Oostzaan. Sedert 1 October 1907
genoot hij eervol cmeriaat. Vele jaren was
hij als emeritus hier woonachtig.
Met de familie volgde een kleine schaar
van vrienden de baar naar de laatste rust- j
plaats. Eén bloemstuk dekte de kist en nadat
deze in het graï was neergelaten en de aan-
wezigen bloemen op de kist hadden ge-
slrooid, herdacht ds. E. L. Nauta, legerprc j
dikant. in een treffend w-.ord den overlede- i
gehoord, zeidc spr., hoe iemand daar ver
klaarde dat ds. Blanken zijn levensrichting
had bepaald en hem ten zegen is geweest.
Wal hij als vader en ook als grootvader
voor zijn kinderen cn kleinkinderen is ge
weest, daarvan weten dezen zelf le getuigen.
Alles heeft hij gedaan om aan hen dc opvoe
ding lc geven, waartoe hij meende verplicht
te zijn. liet was hem een heerlijke voldoening
daarvoor in hun welslagen te zijn beloond.
Zoo is ds. Blanken velen een voorbeeld
geweest en nu het graf aanstonds zal wor
den gesloten, zal hel ons een eer zijn in zijn
voetstappen te treden, terwijl wij heengaan
in het vertrouwen, dat zijn geesl zal leven
bij zijn God, dien hij zoolang heeft gediend,
aldus eindigde ds. Nauta.
Een zoon van den overledene, de heer G.
H. Blanken G.hzn., dankte namens de fa
milie voor de laatste eer, aan den overle
dene bewezen.
Heden herdacht onze stadgenoot S. Bink
den dag, waarop hij veertig jaar geleden in
dienst kwam bij de firma J. J. Parmenlieren
Zonen, spinnerij en breierij aan de Lammer
markt alhier, en onafgebroken aldaar werk
zaam was, in de laatste jaren als voorman.
Bink slaat bij de patroons, de chefs en het
personeel zoo goed aangeschreven, dat het
te voorzien was, dat deze dag niet onopge
merkt zou voorbij gaan. Dit is dan ook niet
geschied. Hedenvoormiddag werd hij met zijn
cchtgcnoote per auto van zijn woning gehaald
cn in een der fabriekslokalen, dat door het
personeel feestelijk versierd was, ontvangen.
Met waardeerende woorden werd don jubi
laris door dc oudste firmant een enveloppe
met inhoud aangeboden.
Dc chefs en het kantoorpersoneel boden
hem ccn kcurigon ruststoel aan, terwijl ook
liet personeel zelf niet achter bleef. Ook dit'
had de handen ineen geslag..r cn namens
dit ontving de oude kameraad een keurig
rooktafeltje met toebehooren.
Bink dankte, mede namens zijn vrouw,
patroons, chefs en werklieden voor do hem
bewezen buide cn voor de geschenken hem
aangeboden.
De afdeelir»g Leiden van de Onder-
officicr3vereeniging „Ons Belang", in huis
houdelijke vergadering bijeen op 13 Febr.
1924, heeft in een motie het volgende neer
gelegd:
Kennis genomen hebbende van de op 15
Januari j.l. door den waarn. Minister-Pre
sident in dc Tweede Kamer der Stalen-
Generaal, uitgesproken Regceringsverkla
ring, benevens van de Memorie van Ant
woord, waarin a.s. salari.svermindering, van
