In verkeerde Schoenen.
No. 19555.
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 6 December.
Tweede Blad. Anno 1923,
GEMENGD NIEUWS.
UIT ONZE STAATSMACHINE.
Burgerlijke Stand v. leiden.
INGEZONDEN.
FEUILLETON.
Daar de burgemeester
yan Den Haag stelselmatig standplaatsen
weigerde toe te wijzen aan bushouder9, die
ffen dienst wilden openen tusschen plaatsen,
waarvoor reeds een goede verbinding be
staat (zoo zijn alle aanvragen voor stand
plaatsen in Den Haag der lijnen Den Haag
•—RijswijkDelft geweigerd, omdat de H.
;T. M. reeds dit traject rijdt), zijn de bushou-
ners toen begonnen te rijden zonder stand
plaats, zoo lezen we in „Het Vad." Zij pik
ten hier en daar hun passagiers op. en de
politie controleerde steeds, dat zij geen
vaste standplaats innamen. Het gevolg was,
dat het autobusverkeer speciaal op dit tra
ject verwilderde. In de algemeene politie
verordening staat echter een artikel, waarin
tiet verboden is met voertuigen te snorren,
met het doel daarin plaatsen te verhuren.
J)it artikel is speciaal gemaakt legen de
Snorders onder de huurkoetsiers. En de vraag
Lwas, of dit artikel nu ook van toepassing
was op de autobushouders. Een proces-ver
baal werd tegen een der belanghebbenden
Opgemaakt en de kantonrechter sprak den
beklaagde vrij, maar in hooger beroep werd
tiet artikel van toepassing verklaard en de
geverbaliseerde veroordeeld tot een boete
Sten f 1.
Gisteren zijn een vijftien autobushouders
öp het bureau van de verkeerspolitie geroe
pen, waar hun is meegedeeld, dat zij op
grond van deze uitspraak hun diensten
inoeslen staken.
De autobushouders zijn wanhopig. Gister
morgen zijn zij reeds naar den burgemeester
gewaest en deze heeft hun een maand uit
stel gegeven. En de Haagsche afdeeling van
0en Bond van Autobushouders heeft tele
grafisch den bondssecretaris uit Amsterdam
Spgeroepen om te beraadslagen wat er te
oen valt
Eergisteravond is op den
Straatweg Den HaagRijswijk, onder laatst
genoemde gemeente do student K. F. Carp,
!uit Helmond, die naast zijn motorfiets
ïechts op den weg liep, van achteren over
reden. door den heer B., uit Zoetermeer. C.
bekwam ernstige inwendige kwetsuren en
.werd, na voorloopig te Rijswijk verbonden
Sbe zijn, per Eers te-Hulp dienst naar het ge-
toeente-ziekenhuis te 's-Gravenhage, aan den
Zuidwal, vervoerd, alwaar hij in den nacht
Omstreeks drie uur is overleden. De heer B.
yerklaarde, hoewel de weg daar helder ver
licht is, niet gezien te hebben, dat iemand
.Voor hem op den weg liep. Tegen hem werd
.proces-verbaal opgemaakt.
Op den. hoek van Laan Copes van Cat-
itenburgh en de Koninginnegracht in Den
Haag, is een daar passeerend wielrijder aan
gereden door een auto. De chauffeur, die
.volgens getuigen veel te hard zou hebben
geredao, had bovendien de bevelen van den
daar gestruionneerden verkeersagent niet
opgevolgd. Tegen hem werd proces-verbaal
'opgemaakt. De wielrijder, die een hoofd
wonde en een hersenschudding bekwam,
werd ter verpleging in de Roode Kruiskü-
hiek opgenomen.
D e m o t o r w i e 1 r ij d e r, die, z o o-
'als wij in ons vorig nummer meldden, bij
deBroeksloot te Rijswijk (Z.-H.) ernstig
gewond werd, is, naar „Het Vad." bericht,
overleden.
In verband met den diefstal
yan de geldtrommel le Amsterdam, verneemt
„De Tel nog het volgende Het is een voor
schrift, dat de trommels van de bijkantoren
des av?v\ds om acht uur naar het hoofdpost
kantoor worden gebracht, ten einde daar ln
de safe te worden gesloten. De auto, die de
trommels vervoert, neemt een zeker aantal
bijkantoren voor zijn rekening. De wagen,
waaruit de diefstal gepleegd werd, had trom
mels afgehaald van de bijkantoren Zaan-
straat, Haarlemmerdijk en Bloemgracht, be
nevens van elk kantoor een aantal mailzak-
ken. Een tweede voorschrift is, dat het uit
laden moet gebeuren door één kantoorbe
diende de ander moet ter bewaking in den
wagen achter blijven, terwijl ook de chauf
feur bij het voertuig moet blijven.
Met dit laatste voorschrift nu is Dinsdag
avond na achten, toen de auto achter het
postkantoor in' de Spuistraat stilhield, de
hand gelicht. Beide kantoorbedienden heb-,
ben de zakken uitgeladen, terwijl de chauf
feur zijn wagen verliet en met chauffeurs,
die verderop stonden, een praatje ging maken
Da auto, waarin zich de drie trommels
bevonden, bleef dus onbeheerd slaan. Da
deur werd bovendien opengelaten.
Opmerkelijk zou men het kunnen noemen
dat van de drie trommels juist die van het
bijkantoor Haarlemmerdijk, die het meeste
geld twintig duizend achthonderd gulden
inhield, verdwenen is. Ook dit zou er op
kunnen wijzen, dat de dader van een en an
der op de hoogte was.
Niemand heeft iets van verdachte perso
nen gezien. De beide kantoorbedienden zijn
door den commissaris van het bureau St.-
Pietershal, den heer Heeroma, opnieuw ge
hoord.
Namens het Rijk heeft de deur
waarder der Rijksbelastingen beslag gelegd
op den inveiftaris van het kamp van den II.
B. S.-Bond nabij Epe. Een en ander wordt
morgen verkocht.
Inzake de uitsluiting in de
textielindustrie kan uit Enschedé aan ,,De
Tel." gemeld wordeD, dat aan de georgani
seerde arbeiders de eerste uitkeering werd
verstrekt. Het comité der ongeorganiseerde
stakers kon tot op heden aan gezinshoofden
f10 per week uitkeeren.
Het comité der ongeorganiseerde uitge-
slotenen heeft bekend gemaakt, dat het nog
niet in staat is eenigo uitkeering te ver
strekken. De volgende week hoopt dit co
mité tot uitkeering te kunnen overgaan.
Hiervoor komen alleen in aanmerking hoof
den van gezinnen, kostwinners en kost
gangers.
Op de spoorlijn Bochol t-B o r-
ken heeft 'n ernstig spoorwegongeluk plaats
gehad. Een landbouwer, die zich met zijn
familie per wagen naar de kerk te Borken
wilde begeven, kwam bij het overstekeD
van de spoorbaan in aanrijding met den.
van Borken komenden trein, met het ge
volg, dat de wagen door den trein een
eind werd weggeslingerd. Een zevenjarig
dochtertje werd door de locomtief gegrepen
en gedood. De landbouwer zelf brak eenige
ribben, zijn vrouw een been. De andere kin
deren kwamen er met lichte verwondingen,
af. De gewonden werden naar het zieken
huis overgebracht. Het ongeluk moet wor
den geweten aan het feit, dat de landbou
wer door den mist den trein niet heeft
zien naderen.
In de pastorie der Ne d-H e r v.
Gem. te Nijehorne, pas door den rechtzinni-
gen predikant ds. Pijnacker -Hordijk tegen
den zin van de vrijzinnige meerderheid be
trokken, zijn 's avonds eenige ruiten inge
gooid. De predikant en een ambtgenoot wer
den later op straat gemolesteerdde laatste
schoot uit zelfverdediging roet een revolver.
De kogel doorboorde de jas van een der
aanvallers.
In de coöperatieve bee t-
wortelsuikerfabriek te Groningen is de
40-jarige Gritters door een riem gegrepen,
ten gevolge waarvan hij een ernstige hoofd
wonde kreeg, waaraan hij kort na het onge
luk is overleden.
II ij zag geen verschil.
Op een concours, waar de jury in een ge
blindeerd tentje had plaats genomen, stond
een mannetje te luisteren.
Plotseling loopt 't naar een gebouwtje,
dat naast de jurytent stond, en waarin dc
feestcommissie was gezeten haalt haastig
zijn beur9 te voorschijn, telt vijf renten op
de tafel neer, en vraagt (wijzende op de
jury tent): „Mag ik d t sleutel van die W. C.
even hebben?"
De voorzitter der feestcommissie springt
verontwaardigd op en vraagt: „Kerel, wat
mankeer je? Daar zit de jury."
„O," antwoordde het boertje, heel beleefd,
,,dan zal ik wel even wachten tot de heeren
klaar zijn."
B
Het voorstel-Van Dorp.
(Nadruk verboden).
Er is nu al enkele malen een proef geno
men met do laatstelijk ingevoerde wijze van
verkiezing van leden der vertegenwoordigen
de lichamen. Maar van de geestdrift voor
dat stelsel is, zelfs bij de -aanvankelijke
bewonderaars, niet zoo heel veel overgeble
ven. De billijkheid van Evenredige Vertegen
woordiging zal wel niet in twijfel worden
getrokken, maar de uitkomsten, die er mee
bereikt zijn tot nog toe, hebben de schaduw
zijde van het stelsel van uitvoering er van,
vrij sterk doen uitkomen. De gekozen ver
tegenwoordigers in do Tweede Kamer heeten
nog volks ver tegen W90rdigers, maar 't eigen
lijke volk, d.i. de massa der kiezers, heeft,
ondanks het algemeen kiesrecht, een vrij
geringen invloed op de verkiezing. En de
gekozenen zijn veel meer dan vroeger par
tijvertegenwoordigers, of nog erger: partij-
besluursvertegenwoordisers. Tusschen do
massa der kiezers en de gekozenen bestaat
weinig of geen band; zóó weinig, dat do
kiezer zijn stem uitbrengt en zelfs uitbren
gen moet, maar strikt genomen niet weet
wie door zijn medewerking gekozen wordt.
Mej. Van Dorp heeft nu een vdorstel in
gediend, dat strekt om de verkiezing van
leden der Tweede Kamer en de toepassing
van het beginsel der Evenredige Vertegen
woordiging te wijzigen.
Wij zullen trachten haar gedachtengang
te volgen.
Do partijbesturen kunnen bij het nu ge
volgde stelsel de plaatselijke afdeelingen
candidaten laten voordragen, maar of die
candidaten werkelijke verkiezingscandidaten
worden, daarover hebben die afdeelingsbe-
sluren Xveinig of niets te zeggen. Hun uit
verkorenen kunnen bij het opmaken der
officieel© candidatenlijsten in aanmerking
komen, maar over de keuze der definitieve
in te dienen lijst beslist het partijbestuur
in veel gevallen. Als de lijst bekend wordt,
zien vele afdeelingen, dat hun candidaat
geen genade heeft gevonden; straks zullen
de kiezers stemmen op personen, die zij
alleen van hooren-zeggen kennen en die hun
verkiezing te danken hebben aan overwe
gingen en berekeningen, die hun vreemd
zijn. Een stevige band tusschen den kiezer
en den gekozene bestaat er niet en de laat
ste is misschien iemand, dien een groot
aantal kiezers nooit te voren hadden hooren
noemen. De ontevredenheid over deze te
leurstelling heeft tweeërlei gevolg gehad
Zij is aanleiding geweest tot het vormen
van kleine partijtjes, die uiteraard minder
invloed hadden, en de invloed, dien zij toch
nog bleken te hebben, werd door de groo-
tere partijen, die door haar sterker aantal
vertegenwoordigers in de Tweede Kamer
over de macht beschikken, nog beknibbeld.
Lauwheid bij een aantal kiezers was daar
van weer het gevolg, of erger, onverschil
ligheid, die zich openbaarde in weigering
om aan den stemplicht te voldoen. Het aan
tal weigerachtigen nam zulke- afmetingen
aan, dat van toepassing der strafbepaling
op hen niets kon komen. Dat is een zeer
bedenkelijk verschijnsel; want het is in den
grond openlijk massa-verzet tegen de wet,
dat door de overheid, die geen kans ziet
om tot vervolging over te gaan, stilzwijgend
wordt gebillijkt. Er is gerekend bij het nu
gevolgde stelsel op zuivere partij vertegen
woordiging en met de illusie, dat alle kie
zers pasten in het verband der groote par
tijen. Was daar grond voor, dan was een
strafbepaling verklaarbaar. Wij zeiden het
reeds: dc gekozenen waren vertegenwoor
digers van de partijbesturen.
Het doel van mej. Van Dorp is den band
tusschen kiezer en candidaat zooveel moge
lijk te herstellen; de volksvertegenwoordiger
behoort vertrouwensman te zijn.
Voordat wij verder het betoog van mej.
Van Dorp volgen, is het wenschelijk een
overzicht te geven van hetgeen zij wenscht.
Het Rijk zal verdeeld worden in achttien
kiesdistricten, die elk ten minste vier hon
derdsten of ten hoogste zeven honderdsten
van de bevolking omvatten. Deze kieskrin
gen worden dan al naar de grootte in vier tot
zeven kiesdistricten verdeeld. In eiken kies
kring worden dan zooveel leden voor de
tweede Kamer gekozen, als er kiesdistricten
zijn.
De candidaatstelling geschiedt in de kies
districten door inlevering van een verkla
ring van veertig kiezers natuurlijk stellen
zij maar één candidaat, die wel andere can-
didaturen in hetzelfde district en in andere
districten van denzelfden kieskring, maar
niet daarbuiten mag aanvaarden.
De stemplicht vervalt, of liever, naar de
practijk, de aanmeldingsplicht.
Het centraal-stembureau, dat nu voor het
geheele land geldt, vervalt ook de bevoegd
heden daarvan gaan over op het centraal-
slembureau in den kieskring.
Het lioofdstembureau van het district
nummert de gestelde candidaten bij loting
en plaatst ze in de door het lot aangewezen
volgorde op één gezamenlijke lijst.
Volgt de stemming.
Candidaten, die óf door de stemming óf
door overdracht den kiesdeeler bereiken,
zijn gekozen. Het overschot der stemmen
Wordt overgedragen op één of meer andere
candidaten.
Nadat deze overdracht heeft plaats gehad,
wordt een lijst der candidaten opgemaakt
in de volgorde van het totaal der verkregen
stemmen.
De laagst slaande draagt zijn stemmen
over aan een hooger slaande, totdat er op do
lijst maar één meer voorkomt dan er geko
zen moet worden. Die met het hoogste stem-
menaantal is de gekozene.
Deze handelingen hebben plaats in tegen
woordigheid van alle candidaten.
Bij overlijden of bedanken wordt de
opêngevallen plaats ingenomen door iemand
die gekozen wordt bij nieuwe verkiezing, in
het district, waar 't vervallen lid de meeste
stemmen had verkregen.
Zooals men ziet, wil mej. -Van Dorp het
contact tusschen de kiezers en den geko
zene herstellen, met het doel meer belang
stelling te wekken. Op die wijze zouden
wellicht kleine partijen verdwijnen en zou
misschien hel aantal thuisblijvers vermin
deren. De candidaat, die door een of andere
kiesvereeniging zou worden opgegeven,
wordt niet meer ter keuring aan het partij
bestuur opgegeven, maar is inderdaad can
didaat en bij de kiezers bekend. De invloed
van de kiezers op de samenstelling der
Tweede Kamer zou grooter worden.
Nu zijn de partijleiders machthebbers^
absoluut voor de partij, betrekkelijk voor
het parlement en allicht verkiezen zij zich
zelf. Wie niet in den smaak valt van die
machthebbers, "wordt uitgesmeten. Volg
zaamheid is eerste eisch geworden en de
volgzaamsten zijn niet altijd de sterkste na
turen. In het stelsel van mej. Van Dorp
moeten die leiders ook de vuurproef onder
gaan.
GEBOREN: Pieternella Dirkje, dochter v.
P. Kemp en J. Roskam. Barend Jan
Adriaan, dochter van J. D. W. Ambrosius
en J. H. G. C. Veen. Maria Masdalena. d.
van I. Koppeschaar en G. E. Delfos. Ja-
comina Clasina, dochter van J. Golok en
M. W. Coenraads. Wilhelmina Maria, d.
v. W. C. Hienkens en M. C. Citleur. Hilda
Regina Helena, dochter van R. de Haas en
H. L. M. Aspeslagh. Cornelis, zoon van
H. v. d. Meij en G. Hoogendijk. Maria,
dochter van A. Hogenes en J. Arboutv,
Willem, zoon van W. van der Blom en J.
Hensen. Johanna, dochter van F. H. Kem-
ner en J. Nievaart. Abraham, zoon van A.
Zaolberg en D. Smit. Geertruida, dochter
van T. H. Polman en A. M. Lefebvre. Her-
manus Bernardus, zoon van A. P. Vcrvrer en
J. de la Bie. Johanna Henrietta Maria, d.
van D. W. J. de Rijk en J. H. Verbooij.
Catharina, dochter van K. Ie Febre en M. J.
Vincourt. Susanna Petronella, dochter v.
P. Vermont en P. C. Platteel. Andries, z.
van A. v. Wceren en S. A. Bekooij. Jan,
zoon van W. Hartevelt en A. v. Oosten
Hendrikus Philippus Waltherus, zoon en
Francisca Elisa Cornelia, dochter van P. J.
J. Ilasselo en E. Ganssier. Sophia Maria
Catharina, dochter van G. Wassink en J.
Philippo. Johanna, dochter van W. F. v.
Putten en C. Rijsbcrgen. Paul, zoon van
L. Dee en C. J. A. Zuurdeeg. Lodewijk,
zoon van D. J. J. Verhoeven en J. J. van der
Pot. Lambertus, zoon van L, de Meij en
C. M. Herour. Catharina, dochter van W.
H. A. Hartman en E. Kop. Maria Elisa
beth, dochter van P. Neuteboom en A. Taf-
'ijm Pieternella Johanna, dochter van H,
P. Zweistra en K. Pelt. Johannes Adria-
nus, zoon van D. J. Groenewegen en C. v. d.
Krolt. Alida Cornelia, dochter van G. F.
Huncr en J. Eichhorn. Abraham Hendrik,
zoon van A. Schild en L. Sluijmer. Ste
ven Jan, zoon van E. J. de Geus en A dei
Wilt.
GEHUWD: M. Kuiper jm. en S. M. Sul-
teur jd. J. C. Selier jm. en A. Hellen-
steijn jd. *M. Hagenaar jm. en C. D. v. d,
Meyden jd. J. H. C. Horstmann jm. en
E. v.- Houten jd. W. M. Th. Zilverentant
jm. en G. S. Jasperse jd. G. J. Verhorst
jm. en E. v. d. Helm jd. C. v. Gelder jm,
en G. de Graaff jd. P. C. Kapaan jm. en
A. Mol jd
OVERLEDEN; A. G. van Gessel ongeh. vr,
52 j. J. W. Gunning M. 61 j. J. C,
KleinKarreman W. 62 j L. J. v. d.
Heijden Z. 1j. M. Bannet ongeh. m,
87 j. Levenloos aangegeven kind van P,
Drommel en E. C. Renner. W. J. Paats
M. 64 j. P. AalbersbergLambinon W.
88 j. E. Kukler D. 3 m. J. van der
Togt M. 49 j. W. P. KaldekerkenDq
Groot V. 25 j.
(Bulten verantwoordelijkheid der Redactie.]
Copie van al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
Jnbilenm ds. Wuite.
Geachte Redactie.
Beleefd verzeek ik U, onderstaande rec-
tifioatiea te willen opnemen van het ver
slag betreffende het 25-jarig ambtsjubi
leum van ds. Wuite.
Herinnerende aan bet bekende werkje
van ds. Cannegieter getiteld; ,,Het won
dere ambt", gebruikt© ds. Wuite ook deze
uitdrukking; bij noemde dus niet het pre
dikambt een „wonderlijk" ambt.
Door mij is er geen oogenblik aan ge
dacht, aan de Gemeente het recht toe te
kennen, van haar voorganger het men-
schelijk volmaakte bo oischen. Aanleiding
tot het misverstand van uw verslaggever
gaf een passage ln dezen trant: „De Ge
meente heeft de algemeen menschelijko
neiging, het volmaakte te eisahen van an
deren, in 't bijzonder van den verkondiger
van het Goddelijke, maar zij stelt dezen
cisoh niet aan ziohzelve. Indien zij and©1
ren dien eisch wil stellen, dan zorge zij
eerst, zelf volmaakt te zijn."
Om niet te uitvoerig te worden laat ik
eeai enkele uitdrukking onbesproken, die
ia strijd is mot ds. Wuite's bescheidenheid.
Hoogachtend,
Uw dw.f
P. A. HIBMA.
Leiden, 4 Deo. 1923.
„Welkom vreemdeling".
De snecuwmisère i9 bijna achter den rug,
zoodat het te laat i3 om aan de Vereenlging
voor Vreemdelingenverkeer te vragon op de
Wilhelminabrug en nabij ,,'t Posthof" het
ons bekende doek te laten wapperen.
Ik meen evenwel goed te doen, om na
mens vele voetgangers, doch niet het minst
van wielrijders en leveranciers, die van
handkarren gebruik maken, den Directeur
der Gemeentereiniging te moeten wijzen op
den schandelijken toestand, waarin zich het
eind van den Hooge-Rijndijk en het begin
van den Rijnsburgerweg gedurende een
week hebben verkeerd en gedeeltelijk nog
verkeeren.
Dergelijke drukke verkeerswegen dienen
toch in de eerste plaats te worden schoon
gemaakt.
Hulde aan de brugwachters, die zich ont
fermden over een stuk van den straatweg
van af Wilhelminabrug naar Leiderdorp;
de andere zijde was hun, zeer terecht, te
machtig.
Komt men door sneeuw en vuil gehaggerd
aan het eindpunt van de tram, dan man
keert zelfs een eenvoudig wachthuisje l
Brengt 1924 ons verbetering?
H,
Naar het Engelsch, door BERTA RUCK.
(Nadruk verboden)).
76)
„Ja zeker", zei ik. Ik glimlachte droe
vig, toen ik mij herinnerde, dat lady Me
redith mij daar gevraagd had of ik bij haar
blijven als haar aangenomen dochter.
„En als ik u daar eenmaal had", zei haar
zoon, „zou het eerste wezen wat ik tot
zei:..."
Zijn hand ging naar zijn borstzak.
,,Het eerste, wat ik zei zou wezen: „Wilt
u dat eens tezen?"
En 'hij bleef staan en gaf mij het gepar
fumeerde mauve-couvert, dat als een bom,
dio was losgebarsten, verbijstering bad
gebracht dien middag in het „Hotel Ritz."
Nieuwsgierig vroeg ik: „Wou u 't me nu
laten lezen? Nog eens?"
„Ja>, alsjeblieft."
„Maar ik heb het gelezen..."
„U heeft het laatste blaadje niet gele
den; dat had ik dien morgen achtergehou
den. Wilt u 'liet?''
r Op dat oogenblik was ik natuurlijk bran
dend nieuwsgierig. Daarom zei ik met eeni
go reserve: „Neen."
„Jawel, u wilt wèl", zei hij ondeugend
lachend, terwijll hij met zijn stokje zwaaide.
>>U weet heel goed, dat u wilt. In ieder
Beval, ik wou het graag. Toe, doe hot."
„Heel weinig zooals het behoort", ant
woordde ik. „U praatte zoo aanstonds van
„correct." Welnu, ik heb geleerd, Öat het
zeer ongepast is een brief te lozen, wan
neer men op straat loopt!"
„Best, dan zullen we wachten totdat wo
in het Hotel des Invalides zijn.'* Vroolijk
haalde hij het laatste blaadje uit en hield
I hot in zijn hand, terwijl hij de rest van
I Vera Vayne's brief in zdjn zak stak. „Wij
j kunnen daar gaan zitten en u kunt het op
I uw gemak lezen."
Ik tintelde van spanning, toen wij het
groote plein des Invalides bereikten. On
der het grijze puntige dak aan het verst
afgelegen eind, zag het standbeeld van Na
poleon neer op een zonderling tooneel,
een zonderlinge menigte. Het plein is in
gesloten door kloostergangen, versierd met
fresco's naar Raphael. Door de ontzettend
groote deuren in deze gang zijn tropeeën
opgesteld van kanonnenbet kanon van
I 1786 met versierd lijstwerk, versieringen
van dolfijnen en lauwerkransen en ster
ren en zonnen. Een scherp opvallend con
trast met deze ceremoniën en decoratieve
wapens van een vervlogen tijdperk vorm
de het park, waar de Duitsohe kanonnen
waren opgesteld, buitgemaakt in 1915.
Deze waren opgesteld in het verder af
gelegen eind van het plein, Jack John
son's machinegeweren, grijs geverfd en
van doodelijke uitwerking, daar was- geen
versiering van lauwertakken op die voor
werpen, evenals er geen zweem van rid
derlijkheid is of van eer in een oorlog zoo
als die gevoerd werd door hen, dio den
oorlog gewild hadden. Vuil, verpletterd,
vol modder en klei en stof waren die ka
nonnen, zooals zij daar gestaan hadden in
oorlogsgevaar. Zij haddon gebulderd toet
do stom d©3 doods, even zeker als die van
andere kanonnen van twee eeuwen te vo-
I ren, maar nu waren zij even ver buiten
den strijd en buiten werking.
Slechts een dun touw scheidde hen van
de menigte menscüen, dio ben kwamen
bekijken. Ik keek naar die menigte reizi
gers, Fransohe vrouwen, kinderen, ge
wonde soldaten, Franscho en Belgisohe,
dio ik met oen gevoel van sympathie aan
zag zij passeerden langzaam en keken
naar die sombere, afschuwelijke werktui
gen, die nu tot zwijgen waren gebracht,
maar zoo menigen kameraad, zoo menigen
vriend hadden weggemaaid. Ik zag een
soldaat in blauwe jas, wiena oogen ge
blinddoekt waren en die geleid werd door
eon kameraad in khakihij strekte zijn
hand uit om het mondstuk van een der
kanonnen te betasten. Toen stak de blinde
strijder zijn vuist in den ledigen muil. Ik
hoorde hem zeggen met een korten, woes-
ten lach: „Nu van geen nut rneerl Een
nutteloos mondstuk 1"
Ik keek kapitein Meredith aan om to
zien of hij het gehoord had. Merkwaardigi
llij nam weinig notitie van betgeen er
rondom hem geschiedde. Hij giliifalachte
mij toe.
„Hier is het", zei bij bedaard, terwijl
hij imij het laatste blaadje van den brief
toestak, dat ik lezen moest.
Gezeten op een bouten bank, die bij de
kloostergang rechts stond, met de voort
bewegende iiienschen beneden mij en kapu
tein Meredith vlak boven mij, met die oogen
op mij gevestigd, las ik wat men vaak het
gewichtigste deel van den brief va* een
vrouw noemt: bet poetcriptum.
Dit bewuste posteriptum was zeker bet
verwonderlijkste gedeelte van de lange,
van krullen vooirzien© bekentenis van Miss
Vera Yayne aan den man, die ziebzolf al
dien tijd als baar echtgenoot had be
schouwd.
„En als ge een raad van mij wilt aan
nemen., George, dan trouw je met dat aar
dige meisje, dat dk overgehaald heb voor
ja weduwe door te gaan. Ala je in mijn
vak bent, dan krijg je er oog op wie goed
zou voldoen in een rol, en ik zeg je, dat
zij geknipt is om voor mevrouw George
Meredith te spelen. Zij is niet geëngageerd,
dat heb ik baar in den trein gevraagd, of
zij moest iemand ontmoet Lebben sedert
ik haar den trein uitzette aan het station'
te Camrys. En denk eens, wat een gemak
kelijke manier, je was toah besloten om
to trouwen, zooals je me verteld hebt.
Welnu. Daar bëb je er een! Een raad ge
ven is goedboop, dat weet ik, maar ik heb
een voorgevoel, dat het je niet zal spij
ten, als j© deze neemt. Het i9 het verstan
digste, wat je doen kunt.
„Van
„Je
„Viv."
Ik zat te staren naar het geparfumeerde
mauvepapier, imet den paarsen inkt be
schreven, cn iedsre hoofdletter met een
krul. Ik was te verbaasd, niet, dat „Viv"
dit geschreven had. Neen, dat was juist
iets voor haar. Maar dat hij het mij te
lezen gaf!
Ik denk, dat ik gewend bad moeten ra
ken aan dat verbaasde gevoel. Maar ik
ben er nog altijd met aan gewend. Misschien
ia er langer oefening voor noodig, voordat
men tegen zulk© schokken bestand is! Ik
kon niets bedenken, wat ik zou zeggen.
Waarom had bij mij dit laten lezen? Het
was niet iets voor hem!
Ik sloeg mijn oogen op en eag, dat de
late namiddaglucht glansde van roodon
gloed, van lioht-rose tot donkcr-oranje.
Daar beneden zag ik als vlekken de on
beweeglijke schare der kanonnen, het groo
te gebouw aim het eind beheersoht door
bet standbeeld van Napoleon. Dan dichter
bij, togen dien gevlekton achtergrond, zag
ik het bleeke, duidelijke gelaat van den
jongen Engelschen officier. Hij hield één
voet op de punt van de bank, leunde met
zijn elleboog op zijn knie en keek mij in
die houding ernstig aan.
„Welnu?" zed hij.
„Welnu stotterde ik. Toen kreeg ik
ro:h 1 u'tti'f» weder, want waar diende het
voor een bespottelijken toestand nog be-
ijAtr te maken, door den schijn aan
t.« nemen er mij door te laten inkimidee-
ren, en itei„Wat zegt zij toch altijd be
spottelijke dingen, nietwaar?"
„Neen, niet altijd", zei kapitein Mere
dith ernstig. „Daarin niet." Hij wees op
den brief in mijn hand. „Alles, wat zij
daarin schreef, is juist eonvoudig en ver
standig. Het is het beste, wat ik doe»
kan."
„W... wat is?" vroeg ik met verbazing.
„Haar raad op te volgen", zei hij kalm.
„Zeg, zou u getrouw kunnen blijven?"
Ik was nu geheel do kluts kwijt.
„Trouw blijven?" herhaalde ik. „Aart
wat?"
„Aan mij", zei kapitein Moreditli heel
zacht en heel eenvoudig. „Zou u met mij
willen trouwen?"
Er ontstond een boel lange pauze vooij
dat ik een woord loon uiten: Het was du®
een huwelijks voorstel?
Van hem... aan mij?
Wordt vervote'O
