In verkeerde Moeüsn.
No. 19533.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 10 November.
Derde Blad. Anno 1923.
UIT ONZE STAATSMACHINE.
UIT DE RIJNSTREEK.
FEUILLETON
P BUITENL. WEEKOVERZICHT.
Aan verjaardagen op politiek terrein zit
«dtijd een keerzijde: die van prikkeling der
tegenstanders. En dezen, het is in de ge
schiedenis reeds meermalen bewozen, ach
ten juist zoo'n verjaardag bij uitstek ge
schikt, om te probeeren, de rollen weer om
te keeren. Dat ziet men thans in Beieren,
Waar de nationalisten pur sang den Oden
Verjaardag der Duilsche republiek pogen te
benutten voor een omverwerpen van de re
publiek. Reden tot feestvieren was er zeker
pij het eerste lustrum geenszins, integendeel
een rouwdienst zou eerder op zijn plaats
Zijn geweest, maar de Beiersche nationalis
ten hebben den dag tot een volslagen dies
ater voor Duilschland willen maken. Nog is
niet precies te beoordeelen, hoe het te Mün-
chen zal gaan, maar dit staat vast, dat,
mocht de beweging voor een rechtsche dic
tatuur succes hebben, deze beweging niet
tot Beieren beperkt zal blijven maar zich
zal voortplanten over vrijwel het gansche
Duilsche rijk met als gevolg een burger
oorlog in deze tijden van het grootste in
wendige verval, zoodat de honger van alle
zijden grijnst. Slaagt de Putsch te München
dan beteekent dit teven3 een terugkeer tot
de monarchie, in Beieren van het Huis Wit-
telsbach, in Pruisen vanDe planner.
yan den Duilschen ex-kroonprins om zich
jn Silezië te vestigen krijgen wel eenigs-
«lns een bedenkelijken achtergrond.
En dan is er nog do builenlandsche kant
Van het geval. Slaagt de rechtsche Putsch,
komt in Duitschland aan het bewind terug
het oude regiem, waarvan de oorlogsjaren
hebben getuigd, dan is het opeens uit met
alle medelijden, alle meegevoel, die Duitsch
land zich heeft verworven ten koste van
Zooveel leed en ellende. Dan vindt Duilsch-
Jand weer tegenover zich als een gesloten
phalanx de algemeene publieke opinie in
het buitenland.
Men ziet welke gevaarlijke aspecten de
tanstichters van de actie hebben geopend.
Aspecten, die o.i. nimmer kunnen leiden tot
heil van het Duitsche volk. Voor een volsla
gen va-banque van het Duitsche nationalis
me is misschien verschooning te vinden in
de Fransche houding, voor eigen wolzijn is
zoo'n wanhoopspolitiek funest.
Of de poging te München slagen zal is nog
onzeker. Ludendorff, de man, die altijd als
kwade genius heeft gefigureerd voor de Duit
sche republiek, maar altijd zelf buiten schct
gas gebleven, heeft nu kleur bekend en met
itler. den nog kort geleden tot Duilscher
genalionaliseerden Oostenrijker, heeft hij
zich aan het hoofd gesteld van de actie, die
den vooravond van den verjaardag der re
publiek is ingefuil Blijkt juist te zijn, dat
.von Kalir en von Lossow niet meedoen, maar
Zich tegenover hen stellen, dan kon de Putsch
Wel eens even snel in elkaar zakken als des-
iiji die van Kapp. Want de volgelingen van
iUdcndorff en Hitier vermogen weinig legen
de rijksweer, die von Lossow wel trouw zal
blijven.
Hoe eerder de Pulsch afloopt, des te beter
want houden de aanstichters zich eenigon
- lijd slaande, den slaat dc beweging zonder
twijfel naar elders over, het gebeurde te
Km -erin sju kt in dit opzicht duidelijk,
^'rins Rupprei hl houdt zich voorloopig nog
jcliterbaks!
De rijksrege ring heeft allerlei maalregelen
Betroffen om liet onheil af le wenden en
beert nu tevens een kans, om het Beiersche
yarkentje le wasschen, mits niet provocee-
rend wordt opgetreden, want dit zou von
Kahr en von Lossow wel eens in de armen
der Putschislen kunnen drijveit.
Frankrijk alias Poincaré, kan men een
flinke dosis brutaliteit niet ontzeggen. Poin
caré waagt het toch nu te Berlijn le doen
meededen, dat hem een terugkeer van het
oude regiem zeer onwelkom zou zijn en dat
een dergelijk feit ver-strekkende gevolgen zou
kunnen hebben. Inderdaad, je moet maar
nurvenl 't Is Frankrijk geweest, dat doorzijn
diverse maatregelen de nationalistische partij
Steeds in de kaart heeft gespeeld, 't' Wa3 Ma
rianne, die directe oorzaak ia van de wan
hoopspolitiek door de nationalisten voorge
staan onder het motto: erger dan nu kan
het niet. En nu van deze zijde een dergelijke
waarschuwing! Stresemann's positie wordt
o. 1. daardoor niet gestevigd. Of is dat mis
schien juist Frankrijk's bedoeling?
Frankrijk's streven schijnt toch nog altijd
le gaan in de richting van Duitschland's
vernietiging. Moeilijk is anders te beoordee
len de hardnekkige weigering, om mee te
doen aan de economische conferentie, zooals
die door Hughes, den Amerikaanschcn mi
nister van staat, i3 gedacht. Het laat zich
toch aanzien, dat de door Frankrijk gestelde
voorwaarden, die, zooals we in ons vorig
overzicht al zeiden, de ruggegraal der con
ferentie braken, zullen worden afgewezen
door Amerika. Maar is dan de gehcele con
ferentie van de baan? Het laat zich voor
eerst aldus aanzien. Amerika schijnt nog
allesbehalve geneigd om buiten Frankrijk,
d.i. builen de almachtige grootheid op Euro
pa's vasteland, om, iels te ondernemen. Wel
laat zich aanzien, dat een grootsch opge
zette sleuncampagne ten bate van Duitsch
land's bevolking zal worden geopend, dezen
Winter, Frankrijk isoleert zichzelf op ieder
terrein. Zelfs België is toch bezig zich los
(e maken van Parijs en zich aan te sluiten
bij de Engelsche politiek, 't Gaat natuurlijk
langzaam, zeer langzaam, maar 't gaat toch
in deze richting.
Met dat at blijft het verschiet voor Europa
somber, zeer somber. Wil men Duilschland
redden, dan moet het gauw geschieden, an
ders is het reddeloos vertoren en een mid
den-Europa, blootgesteld aan -den chaos
opent gevaren, die zelfs niet te benaderen
zijn. 't Treft b.v. wel, dat sovjet-Rusland te
gen Polen juist thans weer een grooten
mond begint op te zetten.
Allo reddingspogingen stuilcn echter af op
het Fransche verzet. Hoe lang nog?
Het verslag van de Rekenkamer over 1022.
(Nadruk verboden)
Het verslag van de Algemeene Reken
kamer leest men met gemengde gevoelens;
men ergert zich aan de wijze, waarop nu
en dan met 's lands gelden wordt huisge
houden men yerheugt zich, dat er een col
lege is, dait zco nauwlettend elke uitgave
toetst aan wet en voorschrift en aan doel
matigheid; maar dan komt weer een andere
ergernis, dat er Ministers zijn, die de goede
wenken ,,aan hun laars lappen" en de Re
kenkamer eigenlijk behandelen als een col
lege van oude zeurpotten, die men laai pra
ten, terwijl men zijn gang gaat.
Wij zullen, onze gewoonte gelrouw, zoo
hier en daar uit het verslag wat aanstre
pen.
Daar wordl oen schadevergoe
ding toegekend van f li 000 aan een aan
nemer, die geen boekhouding voert en dus
niet bewijzen kan, dat hij schade heeft ge
leden.
En weer is hel 111.000, die echter niet
uitgekeerd is, maar die eea aannemer van
een marinevaartuig toch haast gekregen had
omdat, vóórdat hi; zijn werk had afgeleverd,
de Arbeidswet werd ingevoerd.
En weer een andere aannemer vraagt
schadevergoeding en de Minister wil een
akkoord treffen van f -10.000. Maar de Re
kenkamer maakt bezwaar, want er is geen
boekhouding, waaruil de geraadpleegde ac
countant kan wijs worden en de man is
vroeger al onbetrouwbaar geblekenmaar
afgedaan is de zaak nog niet.
En nog een aannemer, die van 1914 tot
1919 vrij wat werken met goede winst heeft
opgeleverd, vraagt schadevergoeding, omdat
hij op één werk verlies lijdt, alsof do Staat
er is om hem winst te waarborgen en zijn
risico over te nemen.
En even lichtvaardig als er met het arti
kel schadevergoeding wordt ge
handeld, gebeurt het met gratifica
ties. Een tijdelijk opzichter krijgt f150,
omdat zijn rijwiel gestolen is, en een hoofd
ambtenaar van Waterstaat f 345,78om
dat er in zijn kas oen tekort van dal bedrag
is, zonder dat hij weet, hoe het ontstaan is.
En aan een officier van administratie, die
leeraar is in militair recht en staatsinrich
ting wordt f 100 gegeven, omdat hij voor
zijn colleges een dictaal heeft gereed
gemaakt.
Met huishuur van amblenaren heeft
men heel wal le stellen. Daar wordt in een
Rijksgebouw, zonder verplichting om daar
le wonen, woning verleend, waarvoor naar
de gestelde regelen zou moeten worden be-
iaald 7 pCl. van de koopsom tot een maxi
mum van 15 p(X van het traktement; maar
de Minisler laat hem er wonen tegen minder
dan 10 pCt. van de huurwaarde'naar'de
Ters. Belasting.
Of de Minister huurt voor een ambtenaar
een woning voor f 462 per jaar en laat den
man f 360 betalen, dat is f 100 traktenicnls-
verhooging.
Bij het mijnbedrijf worden dure woningen
gekocht of geslicht en wordt de huur vast
gesteld volgens oen regel, maar aan den be
woner worden uit 's Lands kas huurg iran-
ties ol huurbijdragen toegekend.
Veel last heeft de Rekenkamer gehad,
doordat vanwege Waterstaat en Oorlog al
lerlei telefoonaansluitingen aan de parlicu-
liere woningen -van ambtenaren werden
aangelegd zonder dal die ambtenaren, die er
natuurlijk gebruik van maakten, een cent
bijdroegen.
Met den Minisler van Justitie ligt de Re
kenkamer telkens overhoop. Het tijdelijk
Rijksopvoedingsgesticht te Leeuwarden heeft
tot veel geschrijf en gewrijf aanleiding ge
geven. Het heeft tonnen gekost en wordt nu
weer opgeheven na oen ongeveer 4-jarig be
slaan. Wij hebben er elders al over gespro
ken; nu kunnen wij nog mededeelen, dat
er voor het personeel leunstoelen waren
aangeschaft, omdat de personeelörganisatie
dat \ve«6chte!
De aan rechterlijke "colleges en ambtena
ren ver strekte bedragen voor zoogenaamde
kleine onkosten zijn geweldig
toegenomen. In 1008 werd uilgcgevcn
f 109.589.30 en voor 1922 was al gerekend
op f 750.300 (waarbij land- en zeemacht en
Raden van Beroep niet meegerekend waren).
In plaatsen, waar geen opzichters bij den
dienst van gebouwen voor het Depl. van
Justitie zijn, worden die gehouwen eens per
week of per veertien dagen door opzichters
bezocht. Dat eischt veel reis- en verblijf
kosten, belet dien mannen ander werk te
doen; verhindert, dat hel personeel vermin
derd kan worden, en leidt er toe, dat er iels
gevonden wordt om le horstellen, wat heele-
maal geen herstel nooilig heeft; men moet
toch zijn ijver toonenl Een bezoek per drie
maanden zou voldoende zijn.
Op 31 Maart 1921 werd voor vijf jaar
a f 3000 per jaar te Amsterdam een ge
bouw gehuurd voor de opleidingsbrigade der
Rijksveldwacht, maar 1 Juli 1922 werd de
brigade opgeheven. En liet perceel stond
onbewoond.
De Minister van Justitie richt een nieuwe
drukkerij In in de strafgevangenis te Gro
ningen, maar de Minister van Binnenl. Za
ken klaagt over slapte op de Landsdrukkerij 1
Op 1 April 1922 werd het subsidie voor
een vereeniging tot verpleging van Voogdij
kinderen geschorst. De Vereeniging had al
weer f 43.000 voorschot en ging
toen failliet. De Rekenkamer wees er op,
dat er toch een ambtenaar was, belast mei
hel toezicht op het geldelijk beheer van
zulke Vereenigingenl
In een geding, waar de Staat partij was,
stelden de scheidsmannen zelf hun beloo
ning vast op f 500 per persoon. De Minister
vond eigenlijk f 150 voldoende en de Re
kenkamer meende, dat de scheidsmannen
hun honorarium meer afmalen naar het
bedrag, waarover do kwestie liep, dan naar
het werk, dat gedaan was.
De' commissie voor het afnemen van het
examen voor Nijverheidsonderwijzer(es)
akte XIX te Posterholt (Limburg) bestond
uit 27 personen. De Rekenkamer meende,
dat, als de inrichting van het onderwijs tot
zoo iets buitensporigs aanleiding gaf, er re
den was om die inrichting wat te vereen
voudigen. Het college zag bijv. niet In,
waarom bijv. iemand, die geëxamineerd
wordt in koken en andere huishoudelijke
werkzaamheden, ook geëxamineerd moet
worden in physiologie van den mensch, in
vloed van klimaat en huisvesting en zorg
vbor de zintuigen.
Een adj.-Rijksbouwmeesler had opdracht
om een bouwplan te ontwerpen voor de
bouwkundige afd. der T. II. te Delft. De ult-
keering van een voorschot van f 12.000 op
het honorarium van dien ambtenaar leidde
tot een briefwisseling van de Alg. Reken
kamer met de betrokken Ministers. Resul
taat: de man deed alles in zijn vrijen lijd
en bovendien de voorbereiding voor het
stichten van het bedoelde gebouw was al
stopgezet.
Een ambtenaar bij het loodswezen met
f 6600 traktement moest een woning huren
naar schatting van f 1500. Hij kreeg het
verschil tusschen 10 proc. van f 6600 en de
f 1500, d.i. f 840 als toelage. Hij huurde
een woning voor f 1350 en de Minister wil
de nu toch de f 840 onaangetast laten, om-
dal de man voor water in zijn huis denke
lijk f 56 moest betalen en hij best 'n tram-
abonnement van f 96 kon gebruiken.
Een perceel, dat voor f 70.000 gekocht
was en waaraan f 60.000 was verbouwd,
werd verkocht bij inschrijving door een ont
vanger der registratie en niet lang3 den
overigens gebruikelijken weg. De verkoop
ging door, al was liet bod minder dan de
raming, waarbij do f 50:000 niet in aan
merking waren genomen. De Alg. Reken
kamer had voorgesteld in het perceel den
Insp -Generaal van Waterstaat te huisves
ten. Verder in het verslag lezen wij, dat
voor dezen Hoofdambtenaar een perceel is
gehuurd vcor uiterlijk2 jaar voor
f 7500, d.i. 10 proc. van de som, waarvoor
het-overgenomen kon worden. Die koop gaat
niet door; het blijft dus voor 2 jaar gehuurd,
maar de verhuurder wil geen kosten dragen
van de inrichting voor den dienst. En het
Rijk als tijdelijke huurder Iaat do privaten
moderniseeren, den schoorsteenmantel op
knappen, de marmeren vloeren opschuren,
zelfs het hardsteen aan den gevel schuren.
Op de vraag, waarom er van Rijkswege
geen controle is op het financieel en tech
nisch beheer van de spoorwegen, volgt het
antwoord, dat de commissarissen der Maat
schappijen dat wel zullen doen. De Reken
kamer wijst in dit verband op het groot aan
tal vrijkaarten aan Rijksambtenaren, aan
oud-spoorwegambtenaren, aan vertegen
woordigers van vervoer-maalschappijen en
dan nog aan andere begunstigden: op 16
Maart 1922 waren zoo nog uitgegeven 823
kaarten lsle "klasse; 139 2do klasse en 5
3de klasse. Vermindering van het aantal
vrijkaarten zou de opbrengst der spoorwegen
doen toenemen en de bijdrage van liet Rijk
verminderen.
Wij moeien kort zijn en zullen het ver
dere maar aanstippen.
„Oorlog" vraagt een Ingenieur bij de To
pografische afdeeling, terwijl Nijverheid er
een beschikbaar heeft
Het bijkantoor Hobbcmastraat, le Amster
dam, (vrij bekrompen) wordt voor 20 jaar
gehuurd tegen f 8000 per jaar, terwijl er
circa f 23.000 eerst aan verbouwd is.
Aan den aannemer van een post- en tele
graafkantoor wordt voor verzekering, onder
houd, verwarming, telefoonaansluiting der
directiekeet en voor leeken- en schrijfbe
hoeften bijna f3100 uitgekeerd onder goed
geloof van 's mans opgave.
In Den Haag was een perceel voor den
dienst van P. T. en T. tot 1924 gehuurd voor
f 1800, maar al In 1922 werd een nieuw
contract gemaakt voor f 4000 huur.
De Staat koopt in 1918 een oclrooi voor
het conserveeren van voedingsmiddelen
voor f 100.000. In 1922 eindelijk krijgt de
Rekenkamer eenige inlichtingen, maar later
blijkt, dat het aan zekere maatschappij
gratis in gebruik is afgestaan.
Do Rijkslandbouwconsulent te Londen
wordt eervol ontslagen en te Rome te werk
gesteld tegen f8500 ealaris en f 6000 ver-
blijfsvergoedingmaar krijgt later nog
f 4000 toelage.
Den hoofdambtenaar van de afd. Crisis-
nijverheid wordt opgedragen de samenstel
ling van een boek over crisis-organisaties
voor dit bijwerk kreeg hij aanvankelijk f 600
per maand.
Een motorrijwiel werd op advies van een
deskundige gekocht voor 1876. Na 7 maan
den werd het getaxeerd op f 800 en de advi
seur kocht het voor f 260.
Bij de keuringsdiensten bleek het gemid
delde voor eiken ambtenaar te schommelen
tusschen 8400 en 6400 gld. en het bedrag
voor water, gas en eiectriciteit per persoon
tusschen 68 en 194 gld.
De Directeur der Werkloozenverzekerlng
en Arbeidsbemiddeling had vaak veel meer
geld onder zich dan noodig waser bleken
enkele malen te hooge uitkeeringen ta zijn
gedaan aan werkloozonkassen, zelfs van
90.000 en 57.000 gld., welke sommen weer
terugbetaald moesten worden.
Over den aanmaak van suikerkaarten
was eerst geen rekening te krijgen later
kwam er nog f 2250 binnen, wegens over
gebleven papier.
Er is een benauwende geschiedenis van
melkbussen en -vaten. Er 1» voor f 1.550.009
gekocht, en na do melkvoorziening zijn daar
van nog 25.000 geleverd voor ongeveer een"
half millioen, om een fabrikant van on
bruikbaar materiaal af te helpen. Op dn
niim 11 millioen was zooveel afgeschreven
dat de bussen en vaten nog voor 1750.009
te boek stonden er werden er ruim 43 000
verkocht yoor ongeveer f 175.000, do vaten
voor ruim f 13.000 en er waren 1 Nov. 1922
nog 22.229 bussen opgeslagen.
Ambtenaren te Veenhuizen laten de ver
pleegden allerlei karweitjes doen, b.v. her
stel van 'n linnenkast 9 centen, een cosluum
of een damesrok 18 cenlen, een broek 11
centen, zes stoelen 36 cenlen, enz.
Een parlij meubelen voor de kanselarij le
Belgrado van f 1200 kostte f 4575 aan ver
voer.
Aan het bureau van de Inspectie der
Volksgezondheid slaan kachels van f 289
en van f 170 en in een landsgebouw in
Den Haag is behangselpapier gebruikt van
f 1 25—f 1.50—f 1.75 en 12 de rol.
Om tafeldekken te loeren hebben de meis
jes aan een Rijkslandbouwhuishoudschool
12 glazen van f 7.50 het dozijn oen hoofd
ambtenaar bij Waterstaat heeft een klok van
f 126. De overbrenging van den Gezond
heidsraad van Utrecht naar Den Haag cn
nieuwe sloffcering en meubileering kostte
f 14.400. Een ambtenaar, die van Utrecht
naar Den Haag verhuisde, kreeg een tege
moetkoming van f 4924.82. Amblenaren, die
in Duilschland reisden, hadden f 18.30 per
etmaal noodig voor verblijfkosten.
Do Economische afd. Buiteni. Zaken had
270 knb. M. water in een kwarlaal noodig,
later zelfs 441320289 en 441 kub. M. Na
een opmerking daalde het lot 165 kub. M.
Er is nog veel meer uit het verslag aan te
leekenen, dat een wonderlijk denkbeeld
geeft van bezuiniging. Maar wij mo
gen niet meer van hét geduld van onze le
zers vergen.
ALPHEN. Kerkelijk bericht. Ned -
Herv. Kerk Julianaslraat voormiddags half
tien ds. N. G. Veldhoen en des avonds half
zeven ds. de Bruin.
Geref. Kerk Raadhuisstraat voorm. 10 uur
en 's avonds zes uur ds. J. Schouten.
Op initiatief van burgemeester dr. II. I.
Lovinck zal Maandag 12 Nov. in liet Nutsgc-
bouw een vergadering worden gehouden, om
tol oprichting van een vereeniging tot ver
fraaiing onzer gemeente te komen.
Ds. J. Deelman alhier heeft hel beroep
naar de Ned. Ilerv. Gemeente te Alkmaar
aangenomen.
Tot kantonrechter alhier is benoemd
mr, A. N. L. Otten, oud-rechter in de ontbon
den rechtbank te Zierikzce. Aan mr. A. N.L.
Otten, kantonrechter alhier zijn opgedragen
de werkzaamheden van kantonrechter le
I Woerden.
Bij de te Utrecht gehouden examens,
slaagden voor stenografie, 130 iett. per mi
nuut, de heeren J. de Jager en J. Zwaan en
voor machineschrijven mej. A. Tuinenburg
en de heeren J. C. Geel, J. Schouten en J,
'Raaphorst.
Burgerlijke Stand. Bevallen: M. B.
Graafland geb. Kuit, z. V. Deelstra geb,
Spoelstra, d. H. W. Spreij geb. Gezel, z.
G Hesseling geb. Hoogeveen, z. J. van
Asselt geb. Kranenburg, d. D. van Digge
len geb. Kraan, d. J. Tijsterman geb. Scho-
neveid, d.
Overleden: L. van Wijk, echtgen. van A.
Visser, 63 jaar. A. C. Graafland jm. 1 d.
Gehuwd: A. Groenevelt jm. 24 j, en M. C.
Schouten jd. 21 j. W. van Loenen jm. 27.
j. en H. Kroon jd. 25 j.
Opgaaf van personen, die zich in da
week van 28 Nov. alhier hebben gevestigd.
M. Zaal, dienslb., Wilhelminastraat 8, van
Bodegraven. C. Visser, manufaclurier,
Willemstr. 36 van Zeist. J. Bahlman, ma
nufaclurier, Bruggestr. 6, van Steenbergen.
A. P. Luyten, broodbakker, Pr. Hendrik
straat, yan Delft. Verkerk, huishoudster,
Raadhuisstraat, van Utrecht. Mareclial,
zonder beroep, M. Stichting, van Heerde.
Naar het Engelsch, door BERTA RUCK.
(Nadruk. verboden)).
64)
Verder herinnerde ik mij alleen een groo
ten kalkoen, die rondgedraaid werd onder
een enorm scherm en er uit gedraaid na
dat de maitre d'hótel klaar was met hem
te snijden e>n er niets overbleef dan een
.eteigerwerk van beenderen; ik herinner
mij een gezelschap van blufferige Fransche
vliegeniers, dio binnenkwamen met merk
waardige Fransche honden, dio iets van
fox-terriers haddenik herinner .mij een
knap Amerikaansoh blondinetje, met een
man in politiek oain een tafeltje tegenover
onszij zogen door een strootj e uit een
glas orêmo de menthe frappé. Het kille
groen van den drank, hot rood van haar
lippen en het goud van heair haar vormden
te Kamen een plaatsje als da omsLag van
eea tijdschrift. Ik herinner mij ook kapi
tein Merediths teleurstelling, dat er geen
muziek was in oorlogstijd.
„Ik trakteerde de muzikanten en liet ze
de malste wijsjes spelen. Allerlei malle
dingen, waar iedereen bij op den grond gaat
stampen en meezingen", vertelde nij
Met een ondeugenden blik in zijn oogen>
bij die herinnering, waardoor ik weer een
anderen kapitein Meredith leerde kennen
oen, dien ik nog nooit ontmoet bad. Dat
Iwaa degeen, die bij Liro soupeerde met film-
t hetrices. 't®11 daarna moest ik die kerels
\#n een heel ander tempo laten overgaan.
bijv. tot: Mon coeur s'ouvre k ta voix. U
weet wel, dat vreeselijke melancholieke ding
uit Samson en Delila V'
Nu neuriede liij een paar maten
Ah, verse moi verso moi 1' ivres-
se e") en ik was verbaasd over de tecderheid
en waarheid van zijn stem, aangenamer dan
zelfs do zachte spreekstem, waarmee hij
voortging.
,,Dat heerlijke oude lied maakt, dat ieder
een, hoe verslagen en loom of oud hij ook
is, met verlangen uitziet naar muziek. Het
pakt je altijd. Iedereen, al is het nog zoo'n
pummel, denkt, dat hot de wijs is, die voor
hem alleen zooveel beteekent. Dro kijkt
men rond en men lacht.."
,,Heel leelijk van die „mon", zei ik een
weinig lachend. „Waarschijnlijk beteekendo
het ook... Nu, ik denk niet..."
„Wat denkt u niet?"
,Ik vind, dat niemand lachen moest om
iemands gevoeligheid."
„Ach neen. Ik vind eigenlijk ook niet,
dat ze het doen moesten", zei kapitein Me
redith, terwijl hij zijn kopje koffie leeg
dronk. „Ik geloof, dat u denkt, dat ik..."
Hij bleef eensklaps steken en voegde, er op
gewekter bij: „Welnu, gaan wij vanavond
naar een. theater?"
WTij gingen naar de Bouffes frangaises, om
die treffende Fransche vertaling te zien van
een stuk, dat voor een Fransoh publiek zoo
merkwaardig moet hebben geschenen: „Do
Man, die thuis bleef". Want wat moet Frank
rijk gedacht hebben van, een oorlogvoerend
land, waar een van de mannen mocht thuis
blijven
Ik genoot dien avond, geloof ik, evenzeer
als ik den heelen middag genoten had.
En toen wij terugkwamen in mijn hotel,:
was ik al de oonsfcernatie en jgöne vergeten,
waarmee ik den dag was begonnen.
Alles zou weldra gemakkelijk gemaakt
worden, het zou alles terecht komen, dab
voelde ik; misschien zou ik nog maar een
paar dagen voorzichtig moeten wezen ter
wille van de schoonmoeder van een ander
jong meisje, in wier schoenen ik stond!
„Goeden nacht, kapitein Meredith", zei
ik aan den ingang van het hotel met een
vriendelijke gemakkelijkheid die voortsproot
ten deele uit dankbaarheid, ten deele uit
een gevoel van verlichting, dat zijn ouders
er niet bij waren om ons te begroeten.
„Dank u duizendmaal".
„O, ik, ik weet wel zeker, dat u geen
reden hebt om mij voor iets te bedanken",
zei do jonge mnn, terwijl hij mijn hand
vatte, die ik hem toestak. „Goeden nacht.
,Wilt u mijn ouders ook voor mij goeden
nacht zeggen 1"
„Ja, dat zal ik doen
„Dank u. Zeg
„Ja zei ik en ik keerde mij om. Ik
ging juist dc draaideuren door.
„Wilt u aan mijn ouders zeggen, dat ik
morgen vroeg kom En dab zij morgen er
gens met ons mee naar toe moeten gaan
,0 ja, ja, dat zal ik overbrengen. Ik was
ook al van plan. dat te zeggen."
„Ja", zei hij, „dat bedoelde ik ook. Zij
zij moeten meegaan, begrijpt u. Goeden
nacht."
„Goeden nacht", zei ik en ik ging naar
binnen. Ik was bepaald heel blij, dat zijn
moeder nog niet thuis was. Zij zou zoo veav
baasd geweest zijn over ons (van haar stand-
punt bezien) onverklaarbaar „gedrag", zoo-(
als zij den yorigen avond ook al geweest'
was.
Zij had gezegd „natuurlijk".
Maat het is duidelijk, dat zij het alles-,
behalve „natuurlijk" vindt, dit ik (de ver
onderstelde mevrouw Geprse Meredith) hier
in 't „Rifcz-Hotel" blijft logeeren met mijn
schoonouders, terwijl „Georgo" zelf op zijn
kamer in heb Grand-Hotel blijft. Ja, ik
deak zeker, dat zij en Sir Richard reeds
gepraat on gepraat en gepraat hebben over
ons zonderling gedrag. Inderdaad, hun ge
moedsgesteldheid wordt waarschijnlijk'weer-
gegeven in het versje van John Gilpen:
„All the world would stare
It wife should dine at Edmonton
And I should dine at Ware!"
HOOFDSTUK XXIII.
Het witte viooltje.
Ik denk zeker, dat Bclle-mèro had ge
hoopt, dat „haar twee jonge lievelingen"
gisteravond samen naar huis" waren ge
gaan na den schouwburg cn nadab zij den
heelen dag zorgvuldig alleen gelaten waren.
Ja, ik weet zeker, er waB een uitdrukking
van teleurgestelde verbazing op haar ge
zicht, toen ik vanmorgen vroeg op haar
kamer kwam, in mijn huisjapon, cn zonder
mijn veronderstelden man.
Maar zij verzweeg haar verbazing en wend
de zich dadelijk tot mij met haar plan voor
dien^dag.
Daar het een prachtige Februari-morgen
was, een gouden zonneschijn en een blauw-
cn-witte lucht en een prettig windje, zei ze,
dat wij Parijs uit moesten gaan, naar buiten,
naar het bosch en kijken hoe do knoppen
aan het uitbotten waren en de vogels de
lente verwelkomden.
r! „O ja, dat zal heerlijk zijn!" riep ik uit.
■P „Ik ben blij, dat je er lust In hebt, lieve",
Lady Meredith, terwijl zij mij stralend
«keek over een klein roodleeron taschje
welriekend van haar karakteristieken
^jlur van sandelhout.
Zij scheen druk aan het in-orde-maken van
papieren bezig geweest te zijn» Al onze pas
sen lagen naast baar op een stoel.
„Gaan wij ergens naar toe, waar wij een
pas noodig hebben vroeg ik verbaasd.
Die passen zijn als 't ware een boeman
voor mijwat een last'!
In vroegere jaren vóór den oorlog bekom
merde geen enkele Engelschman zich om
zulk 'n dinj, als hij heb Kanaal wou over->
steken l
„O neen, lieve. Jo zult deze niet noodig
hebben. -Als je er ten minsto niet op ge
steld bent je eigene to bowaren", zei Lady
Meredith, terwijl zij dc tasch haastig dicht
maakte. „Ik dacht, datje den dag wel graag
in St.-Cloud zou willen doorbrengen. Dan
kon jo lunchen in dat aardige kleine her
bergje daar
„Je", herhaalde ik verbaasd, neerziende
op -het witte hoofd, gebogen over de roode
tasch, u en Sir Richard gaan toch ook mee V'
„O neen! lieve Rose; jij en Georgo al
leen."
.(Alweder
Ik protesteerde. „Maar u ziet hem in het
geheel niet, Bellc-mèreJ Daarenboven, ik
weet zeker, dat hij, George, U graag wat
meer spreken wou."
De glimlach, waarmede zij tot mij op zag,
was vol liefde cn droevig en grillig, alles
te gelijk. Ik begreep, dat George's moeder
bedoelde: „Nu is het mijn.beurt niet."
Maar ik ging voort: „Ik denk aan Georgo.
George vindt het niet prettig altijd heel
alleen met mij te zijnl"
„Dwaas kind!" zei George's moeder la
chend. En toen plotseling met een zweem
van spanning: „Waarom niet? Jo hebt toch
geen geen onaangenaamheid met
George gehad; er is toch niets, kind?..*
Ik dacht een oogenblik, dat misschien
j,O neen", hakkelde ik, zeker nietl"
