PRIJSVERLAGING •THANsÖC^CTS-PÊR-POND
OE FIJNSTE PLANTENBOTER
J
VOEDZAAM HEERIÜK VOORDEELIG
DE WUZE WEEGT MET SCHERP GEZICHT 1
ZilN UITGAAF MET EEN GOUD GEWICHT I
BRIEVEN DIT PARUS.
INGEZONDEN.
RECLAME.
ÜURGENS'
PLANTA
beeft bij het uitbrengen van haar stem na
tuurlijk onbewust, onder den invloed ge
staan van de inecning der vrouwen ten op
zichte van alle militaire ontwerpen, terwijl
ook de heeren Michielsen en Loerakker,
maar vooral de vakbondleiders Knijpers,
Engels en Van Rijzewijk duchtig rekening
gehouden zullen hebben met de opinie van
bet volk, dat ben afvaardigde, terwijl de
oud-onderwijzer Bullen en Soring wellicht
meer gestemd hebben tegen de aangekon
digde loonsverlagingen dan legen de Vloot
wet. Van den heer Kogels moet erkend wor
den, dat hij er vroeger ia zijn omgeving
nooit een geheim van gemaakt heeft, hoe
hij over militaire uitgave dachL Hij is onder
de Katholieke afgevaardigden eigenlijk de
eenige overtuigde anti-militarisl, een voor
stander van het „geen man en geen cent".
Dat ook hij tol nu toe toch zijn stem aan de
Credieten voor oorlog en marine gaf, is wel
de duidelijkste aanwijzing, hoe zwaar de
druk was, waaronder de Katholieke iracüe
Ier wille van de te bewaren „eenheid" ge
hukt ging. Eindelijk beeft ook hij zicJi thans
vrij gemaakt.
De schrijver besluit: „Op kunstmatig, on
toelaatbare wijze, werd lot heden in de Ka
tholieke Staatspartij Ie zamen gehouden,
wat niet te zamen hoorde. Wanneer de frac
tie dier partij èn de Katholieke pers zich
van nu af welen te onttrekken aan eiken
immorcelen druk van boven al, dan kan
zulks een zuivering len gevoige hebben,
die ons politieke leven ten goede komt en
niet 't minst Ie danken zal zijn aan hei::een
ruchtbaar werd omtrent de verhouding lus-
sehen minister Ruys en de Katholieke
pers."
(Nadruk verboden).
Een Duel.
Edn paar dagen geleden is de hccle pers,
en dat wil dus zogg» u ongeveer heel Parijs,
in beroering gewekt Om een duel.
En wij Hollanders denken nog wel, dal
dat zoo iets gewoons is in Frankrijk! dat
wanneer twee Franscbc mannen, neen twee
Fransclic menééren, elkaar, beleedigen, cr
geen andere oplossing voor hem mogelijk is,
dan dal ze ergens cp een stil plclcjc ieder
met (wee getuigen cn de noodige dokters-
hulp bij zich, wat met degens legen elkaar
gaan schermen tot er een van de twee er
gens 'n schram ol prik krijgt waar bloed uit
komt, ot dat ze ieder 'n pistool in eikaars
richting afschieten, maar net boven eikaars
hoofd of langs elkaar heen. En zoo onge
veer wks dc toestand vroeger ook wei-
Vroeger dat wit zeggen: vóór den Groo-
ten Oorlog.
Sindsdien is er zóóveel goed Fransch
bloed weggevloeid, dat men is gaan voelen,
dat biocd een artikel is, waar zuinig mee
moet worden omgegaan, zuiniger nog dan
met brood of met steenkolen. „Ne pas gas
pit lez voire pain, e'est encore servir l'Ëlat"
zon slaat er in vrijwel alle restaurant
met dikke letters op een kaart aan dc muur
geschreven. Nergens heeft men hél noodig
geacht neer te schrijven: „i\e gaspillez pas
voire sangi" Daarvan was iedere Fransch-
naan voor zichzelf nu wel genoeg overtuigd,
zoo dacht men. En inderdaad sinds den
Wapenstilstand is er geen enkele maal ook
maar kwestie.van een duel geweest. Zeker,
het gebeurde nog wel, dat van twee Fran-
sche mencercn dc een zich door dc ander bc-
lcedigd achtte, maar dan JosJc zich het ge
schil op door woorden, excuses, een enkele
maal zelfs wel door wat eerlijke, natuur
lijke slompen cn slagen, of het loste zich ook
wel niet op, maar in elk geval duels
kwamen niet meer voor.
Nu echter was cr ruzie gekomen tusscben
een Italiaan en een Franschman. Italianen
zijn allerliefste mcns^.en, ik verzeker het
u, maar ze zijn heclblocdig, veel erger dan
Fransehen, cn dientengevolge zeer kort aan
gebonden, opvli«?gend als een vaatje bus-
kruis daar kunnen ze niets aan doen,
tussch-en twee haakjes!)
Dc ruzie begon 'eigenlijk een beetje
kinderachtig. De Italiaan, oen graaf, il
comto di Camaslra, had een vrijbiljet gefa-e-
gen voor een theater. Hij ging daarmee naar
't loket en vroeg een plaats. Hij kreeg een
plaats, bedankte beleefd, cn wilde weggaan.
„Hé! meneer! u vergeet te betalen!" riep
hem de loket-man achterna. „Betalen?!
en ik heb een vrijbiljet!" „Doet er niet
toe-, daarvoor moet o ook betalen"-
„Waar dient het dan toe, een vrijbiljet te
hebben! ik betaal niet! Ik wensch niet
bestolen te worden I"
Zoo kwam van het eene woord het andere.
De directeur van het IheMer kwam cr bij te
pas, in hoogst eigen persoon, M. Jacques
Richepin, eeu bekende figuur in Parijs,
echtgenoot van een nog bekendere Parijsche
figuur, van de looneelspeelsler Cora Lapa-
rurie.
De directeur gaf den loket-man gelijk. Ja,
't was zoo. De graaf, als Italiaan, mocht dat
nu gek vinden als hij wou, maar hier in
Frankrijk is het gewoonte dat je voor vrij-
biljelten wél betaalt. „Dieven zijn jullie!"
schreeuwde de graaf ten minste iets der
gelijks. „Schooiers zijn jullie, dat je dc
boel voor niks wilt hebben 1" schreeuwde
de directeur terug ten minste iets der-
Vilijks.
Toen volgde er een kaakslag („een
draai om de ooren" heet dal in gewoner
Hollandsch); de heeren reikten elkaar hun
kaartjes over, en gaven den wensch te ken
nen elkaar gaarne nog eens weer te zullen
ontmoeten, wanneer beiden edel gewapend
zouden zijn; en dat ze elkaar hun getuigen
zouden zenden.
En zoo geschiedde. Alhoewel de graaf toch
netjes eerst z'n vrijbiljet aan de kassa be
taalde. Het was dus niet om die enkele
francs dat er gevochten moest worden,
denkt u dèt toch vooral niet! maar om de
eer die gekrenkt was door 't schelden en
door den kaakslag Die twee dingen moeten
niet verward worden. Zóó was het precies:
de prijs van dat vrijbiljet was de nietige
aanleiding tot, des graven koelbloedigheid
was de oorzaak lof, en de kaakslag was de
reden lot het tweegevecht.
„Combats singuliers" hcelen hier duels
ook; wat 'n Fransch journalist aanleiding
gaf tol de woordspeling dat die cornbals
singuliers eigenlijk maar singuliers combats
zijn, rare vechtpartijen. En dan zegt hij er
verder het zijne van. Want de Franschen
zijn langzamerhand heusch wel zoo ver
standig geworden om hel zotte in te zien
van zoo'n gevecht dat eigenlijk geen gevecht
is. Ze hebben te veel échte gevechten mee
gemaakt in de vreeselijken G rooien Oorlog.
Niemand heeft dan eigenlijk ook dit twee
gevecht au sérieux genomen. Behalve dan
de heclbtoedige graat zelf en de theater
directeur, plus hun getuigen. Die hebben ten
minste gedaan alscf.
Natuurlijk moest het in stilte geschieden.
Geen filmopvoering mocht hel wordca, geen
openbare vermakelijkheid. Dit zou beneden
des grafen en des directeuren waardigheid
zijn geweest I
En dus gingen ze naar een heel ander stil
plekje dan ze oorspronkelijk genoemd had
den. 's Morgens in de vroegte. In wild-racen-
de vaart "Want locli nog wel twintig auto's
van nieuwsgierigen reden achter hen aan.
Die hebben ze echter nog kwijt kunnen ra
ken onderweg door een razende vaart aan te
nemen, en door hun liet spoor bijster te ma
ken. Een knap stukje inderdaad!
En toen begon dan het „gevecht", met den
degen. De graaf kreeg een prik in z'n duim.
En bloedde erg. Maar wou heldhaftig toch
nog weer opnieuw beginnen. Daarvoor is hij
een ItaliaanI Evenwel,.de doktoren vonden,
dat het nu maar uit moest zijn; er had
immer3 bloed gevloeid, mcex werd er niet
geëisckl; en, stel je voor, bij een tweede keer
zou er misschien een ongeluk gebeuren,-zou
dc graaf, onhandig geworden door die ver
bonden bloedende duim misschien r&tk prik
ken in den directeur!
En aan dal oordeel onderworpen graaf en
directeur zich beiden, de graaf èrg tegen
stribbelend, weliswaar, maar hij onderwierp
zich toch.
Er werd behoorlijk proces-verbaal opge
maakt van het gebeurde, geen polilie-proces-
verbaal, wel te verslaan! maar een door dc
getuigen opgemaakt proces-verbaal, zooals
dal gewoonte is te doen bij een duel.
En dat proces-verbaal is in de kranten ge
publiceerd. DM schijot toch bij zoon twee
gevecht in stilte" te liooren!
Het gekste van het heele geval is dat
de graaf en de directeur zich na het duel e
niet verzoend hebben!
Waarvoor heeft dAn al dat bloed uit dien
geprikten duim gevloeid? al dat heerlijke
ïtaliaansche bloed! Dat niet eens opgevan
gen is! anders had het ten minste nog
voor proeven van bloed-transfusïe in de
hospitalen kunnen dienen!
„Ne pas gaspiller voire sang c'esl en
core servir l'Etal" zc moesten nu toch
maar van die bordjes gaan hangen, hier en
daar. om te beginnen in ée the&teT-vesti-
bülcs bij voorbeeld!
M. DE ROY ANNO.
Parijs, 24 October 1923.
VOETBAL.
De L. V. B. jubileert.
Heden, 31 October, is liet twintig jaar ge
leden dal besloten werd lot oprichting van
den Leidschen Voetbalbond.
Twintig jaar geleden is de grondslag ge
legd voor het voeLbalspel in de Sleutelstad
en haar omgeving. En in den loop dier
jaren is de kiem, die toen is gestrooW, ont
groeid lot ct-n krachtige en stevige plant, die
tot ver in den omtrek haar wortels heeft
uitgezonden, en, alle stormen en onweer
ten spijt, steeds weer den kop fier omhoog
beeft gestoken, welbewust van de grcole en
mooie laak die zij in de sportwereld heelt
te vervullen.
Dc L. V. B. heeft inderdaad veel goed
werk verricht, speciaal in de laalsie jaren.
O, ja, het heeft er dikwijls gespookt, zoowel
in het bestuur, als in de commissies cn in
de algemeene vergadering, waar vaak harde
waarheden werden gezegd, maar uit den
chaos van oneenigheid en, heiaas ai te veel
misplaatste achterdocht, herrees altijd weer
de oude bond, gezuiverd en gesterkt door
dat machtige ideaal, dat in een wereld,
waar men van goeden wille is, per slot van
rekening alle twisten en geschillen over-
heerscht, en dat luidt: „De sport óm de
sport!"
De L. V. B. bleef meester van de situatie
onder alle omstandigheden, zij het dan soms
ook na zwaren strijd, en zag zijn gebied
steeds meer uilbreiden. Vier en veertig elf
tallen nemen thans aan dc competities deel
en ons dunkt dat deze cijfers voor zich gelf
spreken.
liet is geen gemakkelijke, en bovendien
dikwijls evenmin een dankbare laak, om in
een dergelijken bond aan het roer te staan
en het bestuur, dal ondanks alle bezwaren
deze plicht op zicli heeft genomen verdient
daarvoor stellig een woo ril van hulde. Het
is jammer dat de finaocieelc toestand van
den bond dusdanig is dat van feestvieren
geen sprake kan zijn. Ter gelegenheid vaa
een dergelijk feit had men heusch de bloe
metjes wel eens buiten mogen zetten.
Het zal echter niet zoo zijn. Heden
avond geeft het bestuur van halfnegen lot
10 uur in de achterzaal van café „Zomer-
lust" gelegenheid zijn gelukwenschen aan
te bieden, en daarbij moet liet blijven.
Ileel bescheiden alzoo. Maar wij spreken
hierbij de hoop en het vertouwen uit daUvan
deze gelegenheid een zeer druk gebruik zal
worden gemaakt opdat het bestuur wete dat
zijn werk wordt geapprecieerd.
Mogen wij dan thans do eerslen zijn oüi
in het openbaar onze felicitatie aan te bie
den. Mogen wij in dit Blad aan de tiendui
zenden, die ons lezen, hier verklaren dat wij
de positieve, opbouwende arbeid van* den
bond, en in de eerste plaats van het bestuur,
volkomen op prijs weten te stellen.
Bestuur van den Ixndsehen Yoetbalbondl
Uw mecning was niet steeds de enze. Wij
hebben somtijds critïek meencn te moeten
uitoefenen op wat door U werd verricht
Maar weet, dat wij daarbij overtuigd waren
van Uw ernstigen wil om de belangen onzer
sport te behartigen, en dai onzerzijds ook
al Been dat zelfde streven oorzaak was dat
wij een afwijkende meening publiceerden.
Wij voelen en begrijpen de moeilijkheden
die er aan "Uw Laak zijn verbonden en ver
zekeren aan d? bestrijding daarvan steeds
le willen en zullen meewerken, lol hei! van
den bond en lot heil van de sporL
Deze openlijke getuigenis van onze sym
pathie en waardeering zij daarvoor het best
bewijs.
Proficiat, L. Y. B.i
A. S. C.„de Roode Duivels*' 40.
Ais dc scheidsrechter cm 2.15 uur begin
nen blaast stellen beide elftallen zich op.
A. S. C. verschijnt met een sterke combina
tie uit spelers van hel 3e en 4e clftaJ. Dc
aanvoerder der JL D., de heer Plantfeber,
wint den toss en verkiest tegen zon en wind
te spelen. Aanvankelijk gaai het spel gelijk
op, met beide doelen eenige keeren in ge
vaar. Dan plotseling een snelle uitval van
A. S. CL, de H. D.-achterhoede aarzelt en.
A. S. CL leidt (10). Na den aftrap direct
weer een A. S .CL-altaque en dc bal gaat
voor de 2e maal door het R. D.-dce! (2—0).
Dan pakt R. D. beier aan en schoiea van
het binnentrio, die gekeerd worden door pa
len en keeper, vallen te vermelden. Met
dezen stand treedt de rust in.
Na de rust zijn de R. D. sterk in dc meer
derheid, vooral door toedoen van Plantlcber
die linksbinnen is gaan spelen, maar tot
doelpunten komt het niet. Echtf*', als A.S.C.
snel opbrengt, scoort haar mïdvoor de 3e
goal. Hierna loopt de A. S. C.-voorhoede her
haaldelijk vast op buitenspel zotten van
Plantfeber. Toch weet de A. S. G.-linksbin
nen nog een goal aan het totaal toe te voe
gen .zoodat A. S. C. met 40 wint
Het A. S. C.-XI speelde een vlug, goed
combineerend spel. met echter zwakke vleu
gelspelers. De linksback hoede zich voor
ruw spel. Bij het R. D.-XI was de achter
hoede hecht middenlinie matig, voorhoede
goed, allien moet de rechtsbinnen meer
combineeren. Scheidsrechter Dieben leidde
correct.
Het spelpeil in het Noorden.
Gezien de slechte resultaten van 't Noor
delijk elUal in het afgeloopen seizoen, heeft
de Noordelijke elftal-commissie, in samen
werking met hel Noord-Nederland Comité,
besloten te trachten daarin verbetering te
brengen door het instellen van een oefen
dag, waar een groot aantal Noordelijke spe
lers hun capaciteiten kunnen toonen. In
dien do N V. B. daaraan zijn goedkeuring
hecht, zullen vier elftallen, le weten een
provinciaal Friesch-elftal (Frisia, Friesland,
Leeuwarden, Sneek, etc.), een Drentsch-
Overijselsch elftal (Achilles, Alcidês en
Steenwijk; een provinciaal Groningsch elf
tal (W. V. V-, Veendam, en H. S. C.), en een
slads-Groningsch elftal (Be-Quick, Yelocitas,
etc.) daaraan deelnemen.
Yoor het eerst zal deze oefendag te
Leeuwarden worden gehouden op 20 Ja
nuari 1924.
De diverse elftallen zullen door speciale
commissies, onder leiding van de Noorde
lijke elftalcommissie, worden samengesteld-
De Zwaluwen naar BiasseL
De samenstelling van het Zwaluwen-
elftal levert ditmaal niet weinig moeilijk
heden op. Thans is Hulsman weer verhin
derd. In zijn plaats speelt Bul (Feijenoord)
mee, terwijl Gorel Ct Gooi) de reis mee
maakt als reserve.
Spelen op Zondag.
De raad van Hallendoorn heeft HesJoIen
het voetballen op Zondag te verbieden. Dit
geschiedde met 7 tegen 6 stemmen. Een
c red iet van f 300 voor hel in orde brengen
van een voetbalterrein werd ingetrokken.
Algcmesne Arheiderc-Spcri-Centrale.
Men bericht uit Amsterdam aan de „N.
R. CrL
Aan de Teeth lang gevoelde behoeften om
de arbeiders-sportorganisaties, losse bonden
en vereen igingen. diverse arbeiderssport-
clubs in een landelijk verband le vereeni
gen is Zondag ie Amsterdam door oprichting
van de A. A S. C. gevolg gegeven.
De A. A. S. C. omvat voetbal, korïoal,
aihlehek, boksen, worstelen, gymnastiek en
kampeerclubs.
Verschillende plaatsen uit hel land waren
vertegenwoordigd. D2 A. A. S. C. zal alle
werkelijke arbeiderss porto rganisa lies tol
zich wensehen te trekken, Ier behartigin*
van hun speciale sportbelangen.
WTELRENNEN.
De Zzzdazgsche te Chicago.
De Zcsdaagsche te Chicago is Zondag-,
avond begonnen. Onder de deelnemende'
koppels bevondt zich het koppel Moeskops-
Van Kempen.
(Buiten verantwoordelijkheid der RedactieJj
Copie van al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
Nogmaals de Mare.
In het ochtendblad B van de „N.lLCrt.^
van 28 Oct. stond een stukje van prof. dr.-,
J. Huizinga over dc Mare-demping. Ik neem
het hieronder geheel over. Ziehier wat proL
H. schrijft:
„Het gevaar scheen gewekenopeens
blijkt het dreigender dan ooit. Hot dem-
pmgsplan komt in behandeling. Stadsschool
bedreigd met schending t Kwestie van
smaak, meenen B. en W. Het klinkt
misschien verwaand, maar ik zon willen
opmerkenneen, een kwestie van inzicht.;
Dertig jaar geleden begreep geen gemeen
tebestuur nog stadaschoon als stadsbelang.;
Nu weet ieder gemeentebestuur, dat men
niet onnoodig aan een mooi geveltje mag
raken (wat niet verhinderd, dat het toch
herhaaldelijk gebeurt). Maar nog niet door
gedroegen is het begripwat dc structuur
eencr stad als zoodanig voer de schoonheid
bctcekent. Wie deze onnoodig schendt, be
gaat iets heel onher^telbaarders dan wie
een gevel afbreekt. Ik voorspel het u: het
wordt afschuwelijk, deze onbeholpen en
ondoeltreffende vcrkeersvcrbctering. Dc
voorspel ook, dat men over twintig jaar
algemeen het college, dat het ried, en den
Raad, dien het misschien zal aannemen,
zal smaden als kortzicht* gen. Wellicht zal
men een krasser woord gebruiken. Ik zou
het ook doen, als dc beleefdheid het mij
niet verbood."
En zou daar niets aan toe te voegen
rijn'f Ja, toch wel iets. Indien men duide
lijk zag, wat men aan schoonheid heeft,
zou het bezit heilig rijn, en tc zien wat
kernen zal, is maar aan weinige gegeven.
Weg het sehocne stadsbeeld 'n dom pleintje
belet het prachtig «pieg*.'beeld van huizen
cn toren, Jn straat vlak, gevoelige glooiing
weg, door brogvcrlaging, vervelende „sta
in de weg muur" van dc kerk, toch reeds
niet schoon. Dc breede verkeersweg, glorie
van jachtend jagende ij veraars naar toe
komst grootheid; lang plein, bevolkt met
knikkerende jongens en bolschortige vrou
wen met kv/ierelierende kinderwagens de
buurt is bevolkt da ar cn dan, dan ein
digt opeens alles. Men voelt aan iedere ge
dempte gracht, dat dc gevellijnen niet pas
send zijn voor een plein, zc waren gemaakt
men voelde intuïtief voor spiegelbeeld,-
de hoornen weg, kaal, nuchter, koud.
,t Wordt leelijk, verfoeiend leelïjk.
Ik voel, ik weet zeker, dat cr van de
voorstellers en aannemers van het plan wei
zullen zijn, die," wanneer het dempen wer
kelijkheid zal zijn geworden, een gevoel van
schaamte moeilijk zullen kunnen onder-
di ukken, p VAN DER NAT,
