No. 19521.
ZATERDAG 27 OCTOBER
Anno 1923.
Officieele Kennisnevinfien.
0e Vlootwet verworpen.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van lieden.
DSCH
LAD
PRIJS DER AD VERTE NTIENl
80 Cts. per regel. Bi) regelabonnement belangrijk lageren prijs.
Kleine AdvertentiCn, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en
Zaterdags 60 Cts., bij een maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven
10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 6 Cts.
Bureau Noordelndspleln Telefoonnummers voor
Directie en Administratie f75 Redactie 1507.
Postchèque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54
PRIJS DEZER CODRANTi
Voor Leiden per 8 maanden f 2.86, per weekƒ0.18.
Buiten Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week„0.18,
Franco per post 2.36 portokosten.
Dit nummer bestaat uit VIER Bladen
EERSTE BLAD.
ONTHEFFING SLUITINGSUUR VOOR
WINKELS.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis, dat door hen,
ten aanzien van den door het Comité tot het
organiseren van een Centralen Bazaar voor
AVijkarbeid op 6, 7, 8 en 9 November a.s. in
bet Nutsgeoouw alhier te houden bazaar,
ontheffing is verleend van het sluitingsuur
voor winkels, welke ontheffing geldt tot
11 uur des avond9.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgem.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 27 October 1923.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
br*ngen ter algemeene kennis, dat door K.
Op den Veld*, te Leiden, een verzoek is in
gediend ter bekoming van verlof voor den
verkoop van alcoholvrijen drank voor ge
bruik ter plaatse van verkoop in het perceel
Kraaierstraat No. 3 C.
N C. DE GIJSELAAR, Burgem.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 27 October 1923.
In jaren is er niet zoo'n belangstelling
gtweest, zoow'1 in als buiten de Tweede
Kamer, voor de stemming over eenig wets
ontwerp als nu het geval was voor het ont
werp-Vlootwet. Dat demonstreerde zich gis
termiddag nog. voor zoover het het buiten-
Kamer-gedeelte betreft, op ons Redactie-
bureau, waar de telefoon niet stil stond
naar aanleiding van een pl.m. halfdrie reeds
valschelijk verspreid bericht, dat de Vloot
wet was verworpen met 4947 stemmen.
En wat de Tweede Kamer zelf aanbelangt,
een tegenwoordigheid van 99 van de 100
leden, w o. zieken, die derwaarts getrans
porteerd moesten worden, als de heeren Ter
Hall, van Kappard, Visser van IJzendoorn
en Kolkman, spreekt voor zich zelf. Alle
hens zijn van weerszijden aan dek geroepen
Tot het laatste toe is de uitslag van de
stemming onzeker geweest; aanvankelijk
scheen de kans op verwerpen gering, maar
steeds nam de onzekerheid meer toe, naar
mate van de regeeringstafel het ontwerp
werd verdedigd en naar mate bleek van
een ongekende pressie op de R.-K. Kamer
leden, die, dat was algemeen bekend, de
beslissing in handen hadden. Juist uit die
pressie, eveneens geoefend op de R.-K. pers,
kwam aan den dag, dat de regeering zich
zelf niet veilig wist en de conclusie daaruit
moest zijn: het wordt een dubbeltje op zijn
tanL
Nu, een dubbeltje op zijn kant i9 het ge
weest Slechts met één stem meerderheid
is de Vlootwet afgestemd. Met de 40 leden
van linxs, waarvan het unaniem tegen
stemmen bekend was en vaststond, hebben
10 R. K. leden tegengestemd, elders zal men
daarover bijzonderheden kunnen lezen.
Voor die R.-K. tegenstemmers is het onge
twijfeld een heel ding geweest om voor den
moed hunner overtuiging zoo uit te komen
en daarvoor mag hun een woord van hulde
niet worden onthouden. Zij hebben het
parlijbeltug weten achter te stellen bij het
wikken en wegen van hun stem in wat zij
meenden te zijn; een landsbelang.
Was de Kamer volledig geweest, alle 100
leden present, dan zou de verhouding
6050 zijn geweest eh bij een tweede stem
ming zou de Vlootwet dan ook verworpen
zijn bij gelijke stemverhouding.
De tegenstanders van de Vlootwet waren,
trots hun eenstemmigheid in hun tegen
stand, in drie kampen te verdeelen: lo. zij,
aie op he» standpunt staan van; geen man
en geen cent; 2o. zij, die het vredésideaal
*r sterk de or zagen beschadigd 3o. zij, die i
meenden, dat in de huidige omslandighe-
len, nu groote bezuinigingen waren aange-
iondigd en belastingverhooging, zij het zij
delings, het uitgeven van zooveel geld voor
een vloot niet te pas kwam en zich niet I
wilden vastleggen aan een regeling voor
jaren, terwijl onbekend was, wat die jaren
zouden brengen.
En het wil ons voorkomen, dat speciaal
het sub 3 genoemde onder het volk, dat uit
den aard der zaak geen technisch oordeel
vellen kon over de mérites van het ontwerp,
de stemming heeft gebracht, die er zoo over
tuigend^ heerschte. Bij een volksreferendum
had, wie twijfelt daaraan, een reusachtige
meerderheid zich tegen de Vlootwet uitge
sproken. Aangevoeld werd allerwege, dat in
precaire financleele toestanden niet zulke
uitgaven wat drommel, men bouwt een
vloot niet van niets! waren te verdedi
gen, dat bezuiniging niet mag worden tot
slotaccoord van alle politiek, wanneer juist
op het gebied van de bewapening het tegen
overgestelde ten toon wordt gespreid. Ons
volk is niet militairistisch, gelukkig, en dat
«eeft zich opnieuw, ln de practijk bewezen,
uit den volksgeest opborrelend verzet, in
tegendeel. Wij zullen er echter niet meer
van zeggen, de zaak der vlootwet is met
recht: al gekloven tot op het been.
Er is evenwel nog een aparte reden,
waarom wij de verwerping een gelukkige
daad noemen.
Boven alles uit stond op het laatst im
mers toch: denk om het behoud der coali
tie. Zuiver partij-belang werd op den voor
grond geschoven. Nu minister Ruys einde
lijk heeft gesproken over zijn mededeeling
aan de R.-K. pers etc. men zie het Ka
merverslag en heeft erkend te hebben
verklaard, wat hem in den mond werd ge
legd. is alle twijfel dienaangaande voor
goed ongehouden. Uit coalitie-belang zouden
de tegenstanders onder de R.-K. hebben
moeten slikken, wat zij niet lustten. Zij
hebben echter wat zij meenden te zijn het
landsbelang boven doen drijven, gelijk reed9
opgemerkt.
Wat echter .te zeggen van dat deel der
R.-K. pers, dat in bezit had een gedistri
bueerd schrijven, waaruit de juistheid bleek
van wat men den premier in den mond had
gelegd en toch ontkende, zich vastklampend
aan een kleine foutieve nuanceering
Niet van de A.-R. partij of van de Chr.-
Hist. Unie officieel erkent de premier de
gegevens te hebben gehad over uiteenval
len der coalitie bij verwerping. Het waren
andere gegevens. In dit verband verdient
alle aandacht ons bericht van gisteren om
trent de pressie, door den heer Colijn ge
oefend. 't Spreekt voor zich zelf.
De verwerping der Vlootwet bespaart ons
daarnevens en daarmee willen we ein
digen de politieke Hetze, die na aanne
ming ongetwijfeld het geval zou zijn ge
weest. Een voordeel, dal ook niet te laag i9
aan te slaan, gezien hoe hoog de golven
der politiek, die in algemeenen zin steeds
meer wordt een kwestie van partij- en per-
sonenbelang, hier te lande reeds plegen
te gaan.
Een eerste gevolg van de Vlootwet-ver
werping is: het aftreden van het minislerie-
Ruys de Bcerenbrouck Waarop van zelf
volgt een: wat nu? Daarop i9 thans hel
antwoord niet te geven. Beleekent de ver
werping Inderdaad, dal de coalitie uit el
kaar is gevallen? Na de verklaringen der
heeren Schnkking en Rutgers blijft er twijfel
dienaangaande.
Men zal moeten afwachten.
Hervormde (Gerei.) Staatspartij.
Voor de geheel gevulde groote Nutszaal
trad gisteravond op uitnoodiging der Her
vormde (Geref.) Staatspartij alhier als spre-
1 ker op ds. A. C. G. den Hertog, Ilerv. pred.
te Rotterdam, met het onderwerp: „Veran
derde Goden".
Nadat de aanwezigen Psalm 30, laatste
vers, hadden gezongen, las de Voorzitter, de
heer G. Bloot, drzen Psalm, waarna hij
voorging in gebed, waarin hij God dankte
j voor de wederoprichting van ds. Groot Enze-
rink en voor diens algeheel herstel bad.
Hierna sprak de voorzitter nog een enkel
woord tot de aanwezigen, waarna ds. De
i Hertog den katheder betrad en aanving met
het onderwerp „Veranderde Goden" in het
kort te verklaren. De profeet Jereraia sprak
dit woord ook eenmaal De profeet klaagde
in heilige verontwaardiging er over, dat het
volk Israels andere goden had gekozen, en
spreker wilde dezen avond in verband met
de Hervormde (Geret.) beginselen dezen
tekst behandelen.
Het is niet gemakkelijk profeet te zijn,
omdat een profeet steeds sterk voelt het
contrast tusschen het goddelijk ideaal en de
werkelijkheid.
Profeten zijn de knechten Gods, die zelfs
niet vreezen voor Koningen. Wie met pro
feten te doen krijgt, krijgt met God te doen,
en wie door hun mond het Woord van God
hoort, die hoort de Waarheid. Toen Jeremia
van veranderde Goden sprak, was hel een
droevige tijd in .„Israël". Hel volk had zijn
Goden veranderd, wat volgens den profeet
de heidenen niet eens deden. Ook de Israë
lieten hadden zich overgegeven aan afgo
derij en dat was voor het volk, hetwelk
steeds geleid en gedragen was door Jehova,
een groote zonde. Daardoor is het volk in j
verval geraakt.
Na deze inleiding bracht spreker zijn
tekstwoord over op :onzen tijd, een tijd van
pacificatie, nu ook ieder zijn eigen God
heeft en daarnaar leeft. Dat is de omgekeer
de wereld. Niet wij moeien God zoeken, wij
worden door God gezocht
God zeide van Israël nog: m ij n volk.
Spr. hoopte, dat de Heer dit ook nog van
Nederland zal willen zeggen, al is het diep
gezonken. In Holland is toch nog altijd de
God der Schriften het best te onderkennen,
meer dan bijv. in Engeland, Duitschland of
Frankrijk. Er is hier nog altijd iets van het
oude Israël van het Westen tijdens de Re
formatie. De oude Statenbijbel Is nog het
symbool van het Calvinisme, dat het hoogte
punt bereikte, nadat de Hervorming, den
Paus had afgedankt.
Spr. wilde nu het zoeklicht werpen op
heel ons nationaal leven, om te laten zien
wat er nog van ons echt Godsgeloof over is.
God heeft de Overheid het zwaard ln han-
handelt de Overheid niet meer. Wel voelt
het hart onzer Koningin, afstammeling van
den grooten Willem van Oranje, naar spr.
meent, nog veel voor de opvatting, maar
haar raadslieden willen het anders. Is spre
ker juist ingelicht, dan was de kronings
plechtigheid vijf en twintig jaar geleden niet
naar den zin der Koningin, omdat hel een
ledige plechtigheid was. Spr. weet niet of
H. M. er nog zoo over denkt, maar hij weet
wel, dat de herdenking van het 25-jarig ko
ningschap in de Groote Kerk te Amsterdam
niet naar Gode zin kan geweest zijn. De
kerk is daar voor eén vergaderzaal ge
bruikt, ook al sprak er den Minister, oud
predikant.
Spr. acht zich geroepen nog art. 36 van
de Nederl. Belijdenis des Geloofs uit de ba
zuinen; dat artikel heeft de Overheid nog
toe te passen. Als de liberalen dat niet wil
len en er zich tegen verzetten, kan spr. be
grijpen, maar dat de zich noemende Calvi
nisten er de hand mee willen lichten, dat
noemt spr. een gruwel.
Komende tot de thans bestaande school-
regeling, constateerde spr., dat wij thans
geen Christelijke school en geen Christelijk
onderwijs hebben, wij hebben allemans-
8cholen. Hij constateerde dat onder de
Christelijke onderwijzers 40 pCt. tot de
ethischen behooren en 60 pCt. tot de Kuy-
perianen, maar echte belijders der Gerefor
meerde Belijdenis zijn er maar weinig onder
Ten opzichte van Kerk en School staan
wij, als in Jeremias tijd, voor de gebroken
bakken, zeide spr en ver af van de spring- I
fontein van hei Levende Water.
Als de revolutie eens komt, zal het nog
te bezien staan, waaraan wij deze het meest
te wijlen hebben: aan het openbaar of aan
het z.g. Christelijk Onderwij3.
Hierna werd even gepauzeerd, zong de
vergadering Gezang 81 vers 1 en werd er I
een collecte gehouden.
Na de pauze citeerde spr. een Leidsch I
anti-revolutionair blad, dat een beschou- I
wing aan een bij vorige gelegenheid door
spr. hier gehouden rede had gewijd, van
welke rede gezegd was, dat er boven had
moeten staan- „Handel in afbraak".
De schrijver meende dat spr. veel kwaad
had gedaan door de coalitie te hekelen.
Juist, zeide spr., dat heb ik toen ge- I
daan en dat doe ik nog. En daarmede staat
hij naast dr. Kuyper, die in zijn oude plunje
ook niets van Rome moest hebben.
Nu de Vlootwet verworpen is, heet het,
dat de coalitie uiteen zal vallen. Spr. zal er
niet om treuren en het ware Christendom er
niet onder lijden
Verder op de beschouwingen van genoemd
blad ingaande, bleef spr. nogmaals volhou
den, dat samengaan met de R.-K. door Ge
reformeerden niet met God9 Woord over
eenkomt Dat spr antipapist zou zijn zoo als
hem door den schrijver wordt verweten, is
waar. Hij is tegen den Paus, zooals dit
ieder goed protestant moet zijn.
Dat art 36 der Ned. Gel -Bel., zooals dit
door spr is uitgelegd, aanleiding zou moeten
geven tot het verbieden van de Roomsche
leer, is een verdraaierij der waarheid.
Spr. waarschuwde zijn hoorders ernstig
tegen zulke Christelijke leiders. Zij zullen
hun voeren naar de gebroken bakken, waar
van Jeremia sprak, en die geen walerhou-
den en afvoeren van hel levende water.
Spr. besloot zijn mei aandacht gevolgde
rede met den wensch, dat de oogen van ons
belijdend volk meer en meer zullen open
gaan voor de Waarheid, dat wij allen God
moeten dienen raar den eisch der reforma
tie en dat maatschappij. Kerk en School uit i
dat groote beginsel zullen worden geleid. 1
De vergadering zong ten slotte het laatste
vers van Gezang 103, waarna ds. De Hertog
de vergadering met dankgebed sloot.
Bij den uitgang werd nogmaals gecollec
teerd.
1 u Kinlijn. Dcwcieu. vjuu neen ue uverneiu ner zwaara in nan-
n neuscn, niet van één richting In de po- den gegeven, om den booze te straffen, en
ïeic kwam dat als het ware van onderen I den vrome te beschermen. Maar daar naar
Vereeniging tot Bevordering der Bouwkunst.
Aan de 188ste vergadering, gehouden in
het Nutsgebouw, ging vooraf een kunstbe
schouwing van fraaie plaatwerken, betrek
king hebbende op het onderwerp van den
spreker.
De voorzitter, de heer J. A. Verhoog, open
de deze eerste van de serie wintervergade
ringen en riep den talrijk aenwezigen dames
en heeren, leden en inlroducé's een hartelijk
Welkom toe, terwijl hij teven9 mededeelde,
welke sprekers er in het a.s. seizoen voor
„Bouwkunst" zullen optreden. Na goedkeu
ring der notulen was het woord aan den heer
F. A. Hansen, Tuinbouwkundige te 's Graven-
hage, die tot onderwerp had gekozen: „Na
tuur en Kunst, bespreking van oude en he-
dendaagsche Tuinkunst". Met genoegen had
spreker de uitnoodiging van het bestuur
aangenomen, om voor „Bouwkunst" te spre
ken over „Tuinkunst"; immers, de tuin be
hoort bij het huis en het huis bij den tuin.
Samen vormen zij als ware één geheel.
De vraag is zeer gewettigd of Tuinkunst wer
kelijk een Kunst is, immers, er zijn geen
examens voor noodig om den titel van Tuin
architect te voeren, als men ziet, dat perso
nen, die nauwelijks voldoende kenni9 bezit
ten om ook zelfs maar den naam van tuin
man te dragen, zich gewoonweg Tuinarchi
tect' noemen. De Tuinkunst toch is, evenals
de Bouwkunst, gegrondvest op het fundament
van plastiek, lijn en kleur. Een tuin moet
zich aanpassen aan het bouwwerk of indien
het een park geldt, aan de omgeving, zóó, dat
het één harmonisch geheel wordt en de na
tuur geen geweld worde aangedaan. Het was
de bedoeling dan ook om ln hoofdzaak te
spreken over: lo. Wat de oude Tuinkunst
ons te zeggen heeft, en 2o. Hoe de Teeken
kunst in nauw verband staat met de Tuin
kunst, met planten en bloemen, en ons dien
tengevolge den weg wijst in lijn en kleur,
om ten slotte een blik te slaan in onze he-
dendaagsche tuinen
Wat bet eerste onderwerp aangaat, gaf
spreker een historisch overzicht van den
tuinaanleg bij de oude volken, waarbij er op
gewezen werd, dat de Tuinkunst als 't ware
gelijken tred heeft gehouden met de ontwik
keling en den kunstzin van een volk. Zon
der twijfel was de tuin het symbool van het
edelste, wat men bezitten kan Adam en
Eva woonden niet in een mooi huis met glas-
in-lood-raraen; of met marmeren trappen en
zuilen, doch in een Paradijs en dit Paradijs,
deze Hof van Eden, wa9 een tuin met hoo
rnen en planten en bloemen. Is er schooner
symboliek denkbaar? vroeg spreker. Volgens
Vader Cats was dan ook Adam de eerste tuin:
kunstenaar. Hij toch dichtte in zijn „Land
leven":
't Was Adam eens vergund het Paradijs
te bouwen,
Om in dat schoon Priëel zijn Schepper
te aanschouwen,
Te sien Sijn hoogh beleijdt en onbegrepen
macht,
En wat hij voor den mensch in wesen
had gebracht
En zoo vertelen reeds de oudste Egyptische
en Assyrische documenten van tuinaanleg
en Plinius de Jonge had het in het begin van
onze jaartelling reeds over den verrassen
den aanblik, dien zijn tuin opleverde, als hij,
van uit de zuilengang komende, zijn open
terras aanschouwde, met geometrisch en
symmetrisch borduurwerk van Buxus of
Palm, waarom een keurig geschoren haag
van Buxus met voorbeplanling van Acan
thus. Steeds zijn mededeel ingen duidelijk
makend door een exquise collectie lichtbeel
den, behandelde spreker dan de Tuinkunst,
in al de tijdperken van bloei en ook van ver
val en verklaarde hoelang men vast bleef
houden aan de stijve kwadraatvorra der per
ken en gazons. Het waren de Italianen, die
met hun groot kunstgevoel de juiste snaar
wisten te treffen. Zij werkten met hun ter
rassen en cascaden en fonteinen het huis
als 't ware naar buiten uil en wisten dan ten
slotlen een overgang naar de natuur te schep
pen zóó schitterend, als men tegenwoordig
maar zelden ziet. Wat deden zij mooi op het
doek, die villa's „Medici", „Pia" en „d'Este"
en wat werden er een prachttuinen gepro
jecteerd, waarvan velen met het bekende
labyrint, wat men heden meer onder een
doolhof verstaat, doch wat in de oudheid een
meer religieuze beteekenis had, n.l. de moei
lijke weg door het leven met als einddoel „de
bevrijding".
Toen reeds werd van Holland overgeno
men het beplanten der wegen met boomen en
een feil is het, dat Holland toentertijd een
grooten rol heeft gespeeld in de Tuinkunst
Vanzelf kwam spreker nu tot het tijdstip,
dat de groote André le Notre geboren werd
en van dezen genialen Franschman, die
brak met de oudé symmetrie, doch tuinen
ontwierp met lanen en wegen in grillige
richting, doch steeds met mooie doorkijkjes,
zich aanpassend aan de omgeving, met tal
van fraaie afbeeldingen op het doek gebracht
en wie kent ze ook niet, die kunstuitingen
daar in Versailles, Vaux en Fontainebleau.
Geruimen lijd stond 6preker stil bij de wer
ken van dezen ongeëvenaarden tuinkunste
naar en wees terloops op de fraaie versiering
van de grasgazons langs de Prinsessekade
alhier, welke spreker nergens zóó mooi had
gezien. De heeren Ilemerik en Galjaard onze
bekwame verzorgers der stadstuinen, in de
zaal aanwezig, kregen dus onbewust een reu-
zenpluim voor hun keurigen arbeid.
Ook de z.g. Engelsche tuinen, waarmede
men in het begin der 19de eeuw zoo dweepte I
en waarbij menig stukje natuur ten offer j
moest vallen aan bijl en hakmes, werden in
den breede behandeld en nu ten slotte ver
zocht 6preker de aanwezigen hem te verge- "I
zeilen op een wandeling door de tegenwoor
dige Hollandsche tuinen en dit was niet het
minst belangrijke deel van de wereldreis.
O, wat was dat aangrijpend mooi en met
welke betrekkelijk geringe hulpmiddelen
weet de bekwame vakman daar een klein
paradijsje te tooveren lot zelfs in de eenvou
digste stadstuintjes. Hoe goed was hier zicht
baar, wat een artistiek geheel er verkregen
wordt, als men maar uitgaat van de idee:
„Laat de Natuur de Natuur". Wat doen voor
al die borders (dat zijn slrooken beplant met
overblijvende bloemplanten) het mooi en
wat kan er een schoons bereikt worden, met
die terrasvormige muurtjes van ouden steen,
waartusschen de rotsplantjes zoo weelderig
groeien en bloeien.
En telkens weer een ander stuk natuur
schoon; schier oneindig volgden zij elkander
op, al die verborgen hoekjes in tuin park, en
bosch en heusch, men behoeft zich niet naar
't buitenland te begeven om de schoone na
tuur te bewonderen, want aanschouwt eens
de beukengroepen in het park „Marlot" bij
Den Haag.
Toch zou veel de aandachtig toehoorende
dames en heeren ontgaan zijn, ware het niet,
aldus merkt de secretaris, de heer Fred. A.
Wempe, op, dat de heer Hansen bij zijn
wandeling en verklaring van al dat schoons,
zich ontpopte als een tuinbouwkundige van
den eersten rang, die diep met de natuur
medevoelt en de aanwezigen van begin tot
het einde boeit door zijn imponeerende voor
dracht. 't Was dan ook geen wonder, dat hein
BINNENLAND.
De Vlootwet Is door de Tweede Kamer ver*
worpen met 50 tegen 49 stemmen,
H. M. de Koningin heeft gisteravond den
voorzitter van den Ministerraad ontvangen.
Bepalingen omtrent het personeel van den
dienst der Rijksgebonwen.
BUITENLAND.
De ontvangst van Baldwin*s rede ln En*
geland en daarbuiten.
Frankrijk schijnt het voorstel van Coo-
lidge te willen aanvaarden, mits de Com
missie van Herstel onaangetast blijft.
Zwitserland blijft op. zijn recht staan in
zake de zones van Savoye.
De eerstvolgende bijeenkomst der Kleine
Entente.
een warm applaus ten deel viel, wat nog
werd aangevuld, door een woord van hulde
en dank van den voorzitter, die ten slotte
deze leerzame, aangename vergadering sloot
Maatschappij van Weldadigheid ter voor
koming van armoede.
Nadat wij gisteren een kort verslag van
deze Maatschappij hebben gegeven, deelen
wij thans nog een en ander mede over de
werkzaamheden van de Hulpbank, een in
stelling, van de Maatschappij uitgaande, over
het jaar 1922.
De Hulpbank zette haar werkzaamheden
op de gewone wijze voort. lederen Vrijdag
avond was er zitting in het Logegebouw. De
leiding was in handen van het nieuwe be
stuur, de heeren dr. G. M. van Voorthuysen,
voorzitter; dr. J. Pohlman, secretaris, en P.
A. v. d. Heide, penningmeester.
De heer Pohlman werd secretaris na het
vertrek van den heer J. F. la Rivière uit deze
gemeente. Het bestuur werd trouw bijgestaan
door den ijverigen boekhouder den heer
Cornet.
Vergrooting van het kapitaal wordt wen-
schelijk geacht
Het aantal commissarissen is zeer geslon
ken. Er zijn er nu slechts tien.
Over het algemeen werden zeer geregeld
door de leeners de wekelijksche termijnen
afbetaald.
Op 31 December 1922 was het kapitaal,
dat bij de verschillende Ieener9 uitstond,
f 18771.16. Aan rente ad 4% werd ontvangen
f 750.85.
De slaat van ontvangst en uitgaaf wijst
ln totaal aan f71066.21.
De kasrekening van de Maatschappij zelve
sluit in onlvangsted en uitgaven op
140.356.40, met een saldo groot f 144.
De heer J. J. C. Schreuder, alhier, is te
Groningen tot arts bevorderd.
Voor het apothekers-assistent-examen
is alhier geslaagd mej. G. Kersemaekere, geb.
te Rotterdam. Twee candidaten werden af-,
gewezen.
Heden heeft de Prin9 van Djocjacarta
met gevolg en vergezeld door een tolk een
bezoek gebracht aan onze Universiteit, waar
de professoren Janse en Van Calcar hem in
lichtingen gaven.
Heden herdenkt onze stadgenoot W.
Keereweer den dag, waarop hij veertig jaar
geleden in dien9l kwam bij A. W. Sijthoff's
Uitgevers-Maatschappij, welke Maatschappij
hij gedurende al dien tijd met ijver en trouw
diende. Wie kent niet den altijd beleefden
man, die zich immer haast om hetgeen hij te
bezorgen heeft zoo spoedig mogelijk naar 't
aangegeven adres te brengen
Vandaag is het voor hem een ware feest-»
dag. Vanmorgen in het kantoor geroepen,
werd hem bij monde van den directeur, den
heer A. W. Frentzen, een enveloppe met in
houd aangeboden, terwijl hij van het kan
toorpersoneel en het personeel der drukkerij
voorwerpen voor huishoudelijk gebruik ten
geschenke kreeg. Ook hier ging de aanbie-i.
ding gepaard met vriendelijke toespraken.
Verder had de jubilaris vandaag een vrij
en dag.
Donderdag 1 November a.8. zal onzé
stadgenoot H. C. Berenfinger den dag her
denken, waarop hij veertig jaar geleden in
dienst kwam bij de firma F. van der Kloot*
melkinrichting, Lange Diefsteeg, alhier.
Het rijksmuseum van Oudheden alhier
is in het derde kwartaal van dit jaar be*
zocht door 3577 personen, terwijl het rijks*
ethnographisch museum 1922 bezoeker?
telde.
De schietwedstrijden van de Leidsch#
Burgerwacht op 8, 9 en 10 November a.^
beloven een waar succes te zullen worden
Er zal geschoten worden met marga-patro*
nen op zes banen ln een der zalen van dt
BtadszaeU pn wal pp. 6 en ft