No. 19521. ZATERDAG 27 OCTOBER Anno 1923. Officieele Kennisnevinfien. 0e Vlootwet verworpen. STADSNIEUWS. Het voornaamste nieuws van lieden. DSCH LAD PRIJS DER AD VERTE NTIENl 80 Cts. per regel. Bi) regelabonnement belangrijk lageren prijs. Kleine AdvertentiCn, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en Zaterdags 60 Cts., bij een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven 10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 6 Cts. Bureau Noordelndspleln Telefoonnummers voor Directie en Administratie f75 Redactie 1507. Postchèque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54 PRIJS DEZER CODRANTi Voor Leiden per 8 maanden f 2.86, per weekƒ0.18. Buiten Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week„0.18, Franco per post 2.36 portokosten. Dit nummer bestaat uit VIER Bladen EERSTE BLAD. ONTHEFFING SLUITINGSUUR VOOR WINKELS. Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen ter algemeene kennis, dat door hen, ten aanzien van den door het Comité tot het organiseren van een Centralen Bazaar voor AVijkarbeid op 6, 7, 8 en 9 November a.s. in bet Nutsgeoouw alhier te houden bazaar, ontheffing is verleend van het sluitingsuur voor winkels, welke ontheffing geldt tot 11 uur des avond9. N. C. DE GIJSELAAR, Burgem. VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, 27 October 1923. DRANKWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden br*ngen ter algemeene kennis, dat door K. Op den Veld*, te Leiden, een verzoek is in gediend ter bekoming van verlof voor den verkoop van alcoholvrijen drank voor ge bruik ter plaatse van verkoop in het perceel Kraaierstraat No. 3 C. N C. DE GIJSELAAR, Burgem. VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, 27 October 1923. In jaren is er niet zoo'n belangstelling gtweest, zoow'1 in als buiten de Tweede Kamer, voor de stemming over eenig wets ontwerp als nu het geval was voor het ont werp-Vlootwet. Dat demonstreerde zich gis termiddag nog. voor zoover het het buiten- Kamer-gedeelte betreft, op ons Redactie- bureau, waar de telefoon niet stil stond naar aanleiding van een pl.m. halfdrie reeds valschelijk verspreid bericht, dat de Vloot wet was verworpen met 4947 stemmen. En wat de Tweede Kamer zelf aanbelangt, een tegenwoordigheid van 99 van de 100 leden, w o. zieken, die derwaarts getrans porteerd moesten worden, als de heeren Ter Hall, van Kappard, Visser van IJzendoorn en Kolkman, spreekt voor zich zelf. Alle hens zijn van weerszijden aan dek geroepen Tot het laatste toe is de uitslag van de stemming onzeker geweest; aanvankelijk scheen de kans op verwerpen gering, maar steeds nam de onzekerheid meer toe, naar mate van de regeeringstafel het ontwerp werd verdedigd en naar mate bleek van een ongekende pressie op de R.-K. Kamer leden, die, dat was algemeen bekend, de beslissing in handen hadden. Juist uit die pressie, eveneens geoefend op de R.-K. pers, kwam aan den dag, dat de regeering zich zelf niet veilig wist en de conclusie daaruit moest zijn: het wordt een dubbeltje op zijn tanL Nu, een dubbeltje op zijn kant i9 het ge weest Slechts met één stem meerderheid is de Vlootwet afgestemd. Met de 40 leden van linxs, waarvan het unaniem tegen stemmen bekend was en vaststond, hebben 10 R. K. leden tegengestemd, elders zal men daarover bijzonderheden kunnen lezen. Voor die R.-K. tegenstemmers is het onge twijfeld een heel ding geweest om voor den moed hunner overtuiging zoo uit te komen en daarvoor mag hun een woord van hulde niet worden onthouden. Zij hebben het parlijbeltug weten achter te stellen bij het wikken en wegen van hun stem in wat zij meenden te zijn; een landsbelang. Was de Kamer volledig geweest, alle 100 leden present, dan zou de verhouding 6050 zijn geweest eh bij een tweede stem ming zou de Vlootwet dan ook verworpen zijn bij gelijke stemverhouding. De tegenstanders van de Vlootwet waren, trots hun eenstemmigheid in hun tegen stand, in drie kampen te verdeelen: lo. zij, aie op he» standpunt staan van; geen man en geen cent; 2o. zij, die het vredésideaal *r sterk de or zagen beschadigd 3o. zij, die i meenden, dat in de huidige omslandighe- len, nu groote bezuinigingen waren aange- iondigd en belastingverhooging, zij het zij delings, het uitgeven van zooveel geld voor een vloot niet te pas kwam en zich niet I wilden vastleggen aan een regeling voor jaren, terwijl onbekend was, wat die jaren zouden brengen. En het wil ons voorkomen, dat speciaal het sub 3 genoemde onder het volk, dat uit den aard der zaak geen technisch oordeel vellen kon over de mérites van het ontwerp, de stemming heeft gebracht, die er zoo over tuigend^ heerschte. Bij een volksreferendum had, wie twijfelt daaraan, een reusachtige meerderheid zich tegen de Vlootwet uitge sproken. Aangevoeld werd allerwege, dat in precaire financleele toestanden niet zulke uitgaven wat drommel, men bouwt een vloot niet van niets! waren te verdedi gen, dat bezuiniging niet mag worden tot slotaccoord van alle politiek, wanneer juist op het gebied van de bewapening het tegen overgestelde ten toon wordt gespreid. Ons volk is niet militairistisch, gelukkig, en dat «eeft zich opnieuw, ln de practijk bewezen, uit den volksgeest opborrelend verzet, in tegendeel. Wij zullen er echter niet meer van zeggen, de zaak der vlootwet is met recht: al gekloven tot op het been. Er is evenwel nog een aparte reden, waarom wij de verwerping een gelukkige daad noemen. Boven alles uit stond op het laatst im mers toch: denk om het behoud der coali tie. Zuiver partij-belang werd op den voor grond geschoven. Nu minister Ruys einde lijk heeft gesproken over zijn mededeeling aan de R.-K. pers etc. men zie het Ka merverslag en heeft erkend te hebben verklaard, wat hem in den mond werd ge legd. is alle twijfel dienaangaande voor goed ongehouden. Uit coalitie-belang zouden de tegenstanders onder de R.-K. hebben moeten slikken, wat zij niet lustten. Zij hebben echter wat zij meenden te zijn het landsbelang boven doen drijven, gelijk reed9 opgemerkt. Wat echter .te zeggen van dat deel der R.-K. pers, dat in bezit had een gedistri bueerd schrijven, waaruit de juistheid bleek van wat men den premier in den mond had gelegd en toch ontkende, zich vastklampend aan een kleine foutieve nuanceering Niet van de A.-R. partij of van de Chr.- Hist. Unie officieel erkent de premier de gegevens te hebben gehad over uiteenval len der coalitie bij verwerping. Het waren andere gegevens. In dit verband verdient alle aandacht ons bericht van gisteren om trent de pressie, door den heer Colijn ge oefend. 't Spreekt voor zich zelf. De verwerping der Vlootwet bespaart ons daarnevens en daarmee willen we ein digen de politieke Hetze, die na aanne ming ongetwijfeld het geval zou zijn ge weest. Een voordeel, dal ook niet te laag i9 aan te slaan, gezien hoe hoog de golven der politiek, die in algemeenen zin steeds meer wordt een kwestie van partij- en per- sonenbelang, hier te lande reeds plegen te gaan. Een eerste gevolg van de Vlootwet-ver werping is: het aftreden van het minislerie- Ruys de Bcerenbrouck Waarop van zelf volgt een: wat nu? Daarop i9 thans hel antwoord niet te geven. Beleekent de ver werping Inderdaad, dal de coalitie uit el kaar is gevallen? Na de verklaringen der heeren Schnkking en Rutgers blijft er twijfel dienaangaande. Men zal moeten afwachten. Hervormde (Gerei.) Staatspartij. Voor de geheel gevulde groote Nutszaal trad gisteravond op uitnoodiging der Her vormde (Geref.) Staatspartij alhier als spre- 1 ker op ds. A. C. G. den Hertog, Ilerv. pred. te Rotterdam, met het onderwerp: „Veran derde Goden". Nadat de aanwezigen Psalm 30, laatste vers, hadden gezongen, las de Voorzitter, de heer G. Bloot, drzen Psalm, waarna hij voorging in gebed, waarin hij God dankte j voor de wederoprichting van ds. Groot Enze- rink en voor diens algeheel herstel bad. Hierna sprak de voorzitter nog een enkel woord tot de aanwezigen, waarna ds. De i Hertog den katheder betrad en aanving met het onderwerp „Veranderde Goden" in het kort te verklaren. De profeet Jereraia sprak dit woord ook eenmaal De profeet klaagde in heilige verontwaardiging er over, dat het volk Israels andere goden had gekozen, en spreker wilde dezen avond in verband met de Hervormde (Geret.) beginselen dezen tekst behandelen. Het is niet gemakkelijk profeet te zijn, omdat een profeet steeds sterk voelt het contrast tusschen het goddelijk ideaal en de werkelijkheid. Profeten zijn de knechten Gods, die zelfs niet vreezen voor Koningen. Wie met pro feten te doen krijgt, krijgt met God te doen, en wie door hun mond het Woord van God hoort, die hoort de Waarheid. Toen Jeremia van veranderde Goden sprak, was hel een droevige tijd in .„Israël". Hel volk had zijn Goden veranderd, wat volgens den profeet de heidenen niet eens deden. Ook de Israë lieten hadden zich overgegeven aan afgo derij en dat was voor het volk, hetwelk steeds geleid en gedragen was door Jehova, een groote zonde. Daardoor is het volk in j verval geraakt. Na deze inleiding bracht spreker zijn tekstwoord over op :onzen tijd, een tijd van pacificatie, nu ook ieder zijn eigen God heeft en daarnaar leeft. Dat is de omgekeer de wereld. Niet wij moeien God zoeken, wij worden door God gezocht God zeide van Israël nog: m ij n volk. Spr. hoopte, dat de Heer dit ook nog van Nederland zal willen zeggen, al is het diep gezonken. In Holland is toch nog altijd de God der Schriften het best te onderkennen, meer dan bijv. in Engeland, Duitschland of Frankrijk. Er is hier nog altijd iets van het oude Israël van het Westen tijdens de Re formatie. De oude Statenbijbel Is nog het symbool van het Calvinisme, dat het hoogte punt bereikte, nadat de Hervorming, den Paus had afgedankt. Spr. wilde nu het zoeklicht werpen op heel ons nationaal leven, om te laten zien wat er nog van ons echt Godsgeloof over is. God heeft de Overheid het zwaard ln han- handelt de Overheid niet meer. Wel voelt het hart onzer Koningin, afstammeling van den grooten Willem van Oranje, naar spr. meent, nog veel voor de opvatting, maar haar raadslieden willen het anders. Is spre ker juist ingelicht, dan was de kronings plechtigheid vijf en twintig jaar geleden niet naar den zin der Koningin, omdat hel een ledige plechtigheid was. Spr. weet niet of H. M. er nog zoo over denkt, maar hij weet wel, dat de herdenking van het 25-jarig ko ningschap in de Groote Kerk te Amsterdam niet naar Gode zin kan geweest zijn. De kerk is daar voor eén vergaderzaal ge bruikt, ook al sprak er den Minister, oud predikant. Spr. acht zich geroepen nog art. 36 van de Nederl. Belijdenis des Geloofs uit de ba zuinen; dat artikel heeft de Overheid nog toe te passen. Als de liberalen dat niet wil len en er zich tegen verzetten, kan spr. be grijpen, maar dat de zich noemende Calvi nisten er de hand mee willen lichten, dat noemt spr. een gruwel. Komende tot de thans bestaande school- regeling, constateerde spr., dat wij thans geen Christelijke school en geen Christelijk onderwijs hebben, wij hebben allemans- 8cholen. Hij constateerde dat onder de Christelijke onderwijzers 40 pCt. tot de ethischen behooren en 60 pCt. tot de Kuy- perianen, maar echte belijders der Gerefor meerde Belijdenis zijn er maar weinig onder Ten opzichte van Kerk en School staan wij, als in Jeremias tijd, voor de gebroken bakken, zeide spr en ver af van de spring- I fontein van hei Levende Water. Als de revolutie eens komt, zal het nog te bezien staan, waaraan wij deze het meest te wijlen hebben: aan het openbaar of aan het z.g. Christelijk Onderwij3. Hierna werd even gepauzeerd, zong de vergadering Gezang 81 vers 1 en werd er I een collecte gehouden. Na de pauze citeerde spr. een Leidsch I anti-revolutionair blad, dat een beschou- I wing aan een bij vorige gelegenheid door spr. hier gehouden rede had gewijd, van welke rede gezegd was, dat er boven had moeten staan- „Handel in afbraak". De schrijver meende dat spr. veel kwaad had gedaan door de coalitie te hekelen. Juist, zeide spr., dat heb ik toen ge- I daan en dat doe ik nog. En daarmede staat hij naast dr. Kuyper, die in zijn oude plunje ook niets van Rome moest hebben. Nu de Vlootwet verworpen is, heet het, dat de coalitie uiteen zal vallen. Spr. zal er niet om treuren en het ware Christendom er niet onder lijden Verder op de beschouwingen van genoemd blad ingaande, bleef spr. nogmaals volhou den, dat samengaan met de R.-K. door Ge reformeerden niet met God9 Woord over eenkomt Dat spr antipapist zou zijn zoo als hem door den schrijver wordt verweten, is waar. Hij is tegen den Paus, zooals dit ieder goed protestant moet zijn. Dat art 36 der Ned. Gel -Bel., zooals dit door spr is uitgelegd, aanleiding zou moeten geven tot het verbieden van de Roomsche leer, is een verdraaierij der waarheid. Spr. waarschuwde zijn hoorders ernstig tegen zulke Christelijke leiders. Zij zullen hun voeren naar de gebroken bakken, waar van Jeremia sprak, en die geen walerhou- den en afvoeren van hel levende water. Spr. besloot zijn mei aandacht gevolgde rede met den wensch, dat de oogen van ons belijdend volk meer en meer zullen open gaan voor de Waarheid, dat wij allen God moeten dienen raar den eisch der reforma tie en dat maatschappij. Kerk en School uit i dat groote beginsel zullen worden geleid. 1 De vergadering zong ten slotte het laatste vers van Gezang 103, waarna ds. De Hertog de vergadering met dankgebed sloot. Bij den uitgang werd nogmaals gecollec teerd. 1 u Kinlijn. Dcwcieu. vjuu neen ue uverneiu ner zwaara in nan- n neuscn, niet van één richting In de po- den gegeven, om den booze te straffen, en ïeic kwam dat als het ware van onderen I den vrome te beschermen. Maar daar naar Vereeniging tot Bevordering der Bouwkunst. Aan de 188ste vergadering, gehouden in het Nutsgebouw, ging vooraf een kunstbe schouwing van fraaie plaatwerken, betrek king hebbende op het onderwerp van den spreker. De voorzitter, de heer J. A. Verhoog, open de deze eerste van de serie wintervergade ringen en riep den talrijk aenwezigen dames en heeren, leden en inlroducé's een hartelijk Welkom toe, terwijl hij teven9 mededeelde, welke sprekers er in het a.s. seizoen voor „Bouwkunst" zullen optreden. Na goedkeu ring der notulen was het woord aan den heer F. A. Hansen, Tuinbouwkundige te 's Graven- hage, die tot onderwerp had gekozen: „Na tuur en Kunst, bespreking van oude en he- dendaagsche Tuinkunst". Met genoegen had spreker de uitnoodiging van het bestuur aangenomen, om voor „Bouwkunst" te spre ken over „Tuinkunst"; immers, de tuin be hoort bij het huis en het huis bij den tuin. Samen vormen zij als ware één geheel. De vraag is zeer gewettigd of Tuinkunst wer kelijk een Kunst is, immers, er zijn geen examens voor noodig om den titel van Tuin architect te voeren, als men ziet, dat perso nen, die nauwelijks voldoende kenni9 bezit ten om ook zelfs maar den naam van tuin man te dragen, zich gewoonweg Tuinarchi tect' noemen. De Tuinkunst toch is, evenals de Bouwkunst, gegrondvest op het fundament van plastiek, lijn en kleur. Een tuin moet zich aanpassen aan het bouwwerk of indien het een park geldt, aan de omgeving, zóó, dat het één harmonisch geheel wordt en de na tuur geen geweld worde aangedaan. Het was de bedoeling dan ook om ln hoofdzaak te spreken over: lo. Wat de oude Tuinkunst ons te zeggen heeft, en 2o. Hoe de Teeken kunst in nauw verband staat met de Tuin kunst, met planten en bloemen, en ons dien tengevolge den weg wijst in lijn en kleur, om ten slotte een blik te slaan in onze he- dendaagsche tuinen Wat bet eerste onderwerp aangaat, gaf spreker een historisch overzicht van den tuinaanleg bij de oude volken, waarbij er op gewezen werd, dat de Tuinkunst als 't ware gelijken tred heeft gehouden met de ontwik keling en den kunstzin van een volk. Zon der twijfel was de tuin het symbool van het edelste, wat men bezitten kan Adam en Eva woonden niet in een mooi huis met glas- in-lood-raraen; of met marmeren trappen en zuilen, doch in een Paradijs en dit Paradijs, deze Hof van Eden, wa9 een tuin met hoo rnen en planten en bloemen. Is er schooner symboliek denkbaar? vroeg spreker. Volgens Vader Cats was dan ook Adam de eerste tuin: kunstenaar. Hij toch dichtte in zijn „Land leven": 't Was Adam eens vergund het Paradijs te bouwen, Om in dat schoon Priëel zijn Schepper te aanschouwen, Te sien Sijn hoogh beleijdt en onbegrepen macht, En wat hij voor den mensch in wesen had gebracht En zoo vertelen reeds de oudste Egyptische en Assyrische documenten van tuinaanleg en Plinius de Jonge had het in het begin van onze jaartelling reeds over den verrassen den aanblik, dien zijn tuin opleverde, als hij, van uit de zuilengang komende, zijn open terras aanschouwde, met geometrisch en symmetrisch borduurwerk van Buxus of Palm, waarom een keurig geschoren haag van Buxus met voorbeplanling van Acan thus. Steeds zijn mededeel ingen duidelijk makend door een exquise collectie lichtbeel den, behandelde spreker dan de Tuinkunst, in al de tijdperken van bloei en ook van ver val en verklaarde hoelang men vast bleef houden aan de stijve kwadraatvorra der per ken en gazons. Het waren de Italianen, die met hun groot kunstgevoel de juiste snaar wisten te treffen. Zij werkten met hun ter rassen en cascaden en fonteinen het huis als 't ware naar buiten uil en wisten dan ten slotlen een overgang naar de natuur te schep pen zóó schitterend, als men tegenwoordig maar zelden ziet. Wat deden zij mooi op het doek, die villa's „Medici", „Pia" en „d'Este" en wat werden er een prachttuinen gepro jecteerd, waarvan velen met het bekende labyrint, wat men heden meer onder een doolhof verstaat, doch wat in de oudheid een meer religieuze beteekenis had, n.l. de moei lijke weg door het leven met als einddoel „de bevrijding". Toen reeds werd van Holland overgeno men het beplanten der wegen met boomen en een feil is het, dat Holland toentertijd een grooten rol heeft gespeeld in de Tuinkunst Vanzelf kwam spreker nu tot het tijdstip, dat de groote André le Notre geboren werd en van dezen genialen Franschman, die brak met de oudé symmetrie, doch tuinen ontwierp met lanen en wegen in grillige richting, doch steeds met mooie doorkijkjes, zich aanpassend aan de omgeving, met tal van fraaie afbeeldingen op het doek gebracht en wie kent ze ook niet, die kunstuitingen daar in Versailles, Vaux en Fontainebleau. Geruimen lijd stond 6preker stil bij de wer ken van dezen ongeëvenaarden tuinkunste naar en wees terloops op de fraaie versiering van de grasgazons langs de Prinsessekade alhier, welke spreker nergens zóó mooi had gezien. De heeren Ilemerik en Galjaard onze bekwame verzorgers der stadstuinen, in de zaal aanwezig, kregen dus onbewust een reu- zenpluim voor hun keurigen arbeid. Ook de z.g. Engelsche tuinen, waarmede men in het begin der 19de eeuw zoo dweepte I en waarbij menig stukje natuur ten offer j moest vallen aan bijl en hakmes, werden in den breede behandeld en nu ten slotte ver zocht 6preker de aanwezigen hem te verge- "I zeilen op een wandeling door de tegenwoor dige Hollandsche tuinen en dit was niet het minst belangrijke deel van de wereldreis. O, wat was dat aangrijpend mooi en met welke betrekkelijk geringe hulpmiddelen weet de bekwame vakman daar een klein paradijsje te tooveren lot zelfs in de eenvou digste stadstuintjes. Hoe goed was hier zicht baar, wat een artistiek geheel er verkregen wordt, als men maar uitgaat van de idee: „Laat de Natuur de Natuur". Wat doen voor al die borders (dat zijn slrooken beplant met overblijvende bloemplanten) het mooi en wat kan er een schoons bereikt worden, met die terrasvormige muurtjes van ouden steen, waartusschen de rotsplantjes zoo weelderig groeien en bloeien. En telkens weer een ander stuk natuur schoon; schier oneindig volgden zij elkander op, al die verborgen hoekjes in tuin park, en bosch en heusch, men behoeft zich niet naar 't buitenland te begeven om de schoone na tuur te bewonderen, want aanschouwt eens de beukengroepen in het park „Marlot" bij Den Haag. Toch zou veel de aandachtig toehoorende dames en heeren ontgaan zijn, ware het niet, aldus merkt de secretaris, de heer Fred. A. Wempe, op, dat de heer Hansen bij zijn wandeling en verklaring van al dat schoons, zich ontpopte als een tuinbouwkundige van den eersten rang, die diep met de natuur medevoelt en de aanwezigen van begin tot het einde boeit door zijn imponeerende voor dracht. 't Was dan ook geen wonder, dat hein BINNENLAND. De Vlootwet Is door de Tweede Kamer ver* worpen met 50 tegen 49 stemmen, H. M. de Koningin heeft gisteravond den voorzitter van den Ministerraad ontvangen. Bepalingen omtrent het personeel van den dienst der Rijksgebonwen. BUITENLAND. De ontvangst van Baldwin*s rede ln En* geland en daarbuiten. Frankrijk schijnt het voorstel van Coo- lidge te willen aanvaarden, mits de Com missie van Herstel onaangetast blijft. Zwitserland blijft op. zijn recht staan in zake de zones van Savoye. De eerstvolgende bijeenkomst der Kleine Entente. een warm applaus ten deel viel, wat nog werd aangevuld, door een woord van hulde en dank van den voorzitter, die ten slotte deze leerzame, aangename vergadering sloot Maatschappij van Weldadigheid ter voor koming van armoede. Nadat wij gisteren een kort verslag van deze Maatschappij hebben gegeven, deelen wij thans nog een en ander mede over de werkzaamheden van de Hulpbank, een in stelling, van de Maatschappij uitgaande, over het jaar 1922. De Hulpbank zette haar werkzaamheden op de gewone wijze voort. lederen Vrijdag avond was er zitting in het Logegebouw. De leiding was in handen van het nieuwe be stuur, de heeren dr. G. M. van Voorthuysen, voorzitter; dr. J. Pohlman, secretaris, en P. A. v. d. Heide, penningmeester. De heer Pohlman werd secretaris na het vertrek van den heer J. F. la Rivière uit deze gemeente. Het bestuur werd trouw bijgestaan door den ijverigen boekhouder den heer Cornet. Vergrooting van het kapitaal wordt wen- schelijk geacht Het aantal commissarissen is zeer geslon ken. Er zijn er nu slechts tien. Over het algemeen werden zeer geregeld door de leeners de wekelijksche termijnen afbetaald. Op 31 December 1922 was het kapitaal, dat bij de verschillende Ieener9 uitstond, f 18771.16. Aan rente ad 4% werd ontvangen f 750.85. De slaat van ontvangst en uitgaaf wijst ln totaal aan f71066.21. De kasrekening van de Maatschappij zelve sluit in onlvangsted en uitgaven op 140.356.40, met een saldo groot f 144. De heer J. J. C. Schreuder, alhier, is te Groningen tot arts bevorderd. Voor het apothekers-assistent-examen is alhier geslaagd mej. G. Kersemaekere, geb. te Rotterdam. Twee candidaten werden af-, gewezen. Heden heeft de Prin9 van Djocjacarta met gevolg en vergezeld door een tolk een bezoek gebracht aan onze Universiteit, waar de professoren Janse en Van Calcar hem in lichtingen gaven. Heden herdenkt onze stadgenoot W. Keereweer den dag, waarop hij veertig jaar geleden in dien9l kwam bij A. W. Sijthoff's Uitgevers-Maatschappij, welke Maatschappij hij gedurende al dien tijd met ijver en trouw diende. Wie kent niet den altijd beleefden man, die zich immer haast om hetgeen hij te bezorgen heeft zoo spoedig mogelijk naar 't aangegeven adres te brengen Vandaag is het voor hem een ware feest-» dag. Vanmorgen in het kantoor geroepen, werd hem bij monde van den directeur, den heer A. W. Frentzen, een enveloppe met in houd aangeboden, terwijl hij van het kan toorpersoneel en het personeel der drukkerij voorwerpen voor huishoudelijk gebruik ten geschenke kreeg. Ook hier ging de aanbie-i. ding gepaard met vriendelijke toespraken. Verder had de jubilaris vandaag een vrij en dag. Donderdag 1 November a.8. zal onzé stadgenoot H. C. Berenfinger den dag her denken, waarop hij veertig jaar geleden in dienst kwam bij de firma F. van der Kloot* melkinrichting, Lange Diefsteeg, alhier. Het rijksmuseum van Oudheden alhier is in het derde kwartaal van dit jaar be* zocht door 3577 personen, terwijl het rijks* ethnographisch museum 1922 bezoeker? telde. De schietwedstrijden van de Leidsch# Burgerwacht op 8, 9 en 10 November a.^ beloven een waar succes te zullen worden Er zal geschoten worden met marga-patro* nen op zes banen ln een der zalen van dt BtadszaeU pn wal pp. 6 en ft

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1923 | | pagina 1