In verkeerde Schoenen.
0. 19484.
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 13 September.
Tweede,Bfad. Anno 1923
negende Nederlandsctie Jaarbeurs.
n. (Slots
FEUILLETON.
UIT DE RIJNSTREEK.
0
(Van onzen specialen verslaggever.)
)e Jaarbeurs werd gisteren zonder eenige
chligheid geopend. De datum der opening
sluiting valt iets later dan het vorig jaar,
dat de eerste weelc van September, in ver-
nd met de in verschillende plaatsen van
land gehouden Jubileumfeesten, voor het
uden van de Jaarbeurs ongeschikt moest
trden geacht. De duur der Beurs is boven
in dusdanig gekozen, dat zooveel mogelijk
tening is gehouden met de dit jaar vroeg
pallénde Israëlietische feestdagen. Zij zal
sloten zijn op de beide tusschen liggende
ndagen en op den Grooten Verzoendag.
30 komt men nu ook weer op den reeds
oeger vastgestelden duur van tien dagen,
et ligt in de bedoeling om voor alle vol-
nde Jaarbeurzen, zoowel die in het voor-
ar, als die in het najaar, den duur op tien
gen te bepalen.
De wenschelijkheid is meermalen uitge
broken, om de Jaarbeurs ook op Zondag
en te houden, om daardoor vele kleine
inkeliers en neringdoenden, die juist op
;n dag voor een bezoek den tijd hebben,
de gelegenheid te stellen er heen te gaan,
Raad van Beheer heeft daartoe nog niet
illen besluiten, doch is voornemens om tij
deze Beurs een enquête onder de deel-
emers te houden, ten einde hun meening
ntrcnt deze kwestie in te winnen. Hier
ijkt weder uit, hoe het den Raad er om te
oen is de belanghebbenden te laten mee
treken in de zaken, die vooral hun belang
elreffen. Voorts is het hem gelukt, door een
rachlig toegepaste bezuiniging, de vergoe-
ing voor het gebruiken van monsterkamers,
ifelvlakten en open ruimten aanmerkelijk
verlagen. Het zal er ook toe hebben mee-
ewerkt, dat de deelneming grooter is dan
p de voorgaande Beurs. Het" nemen van
jtands is nu onder bereik gebracht van per-
onen, die daaraan vroeger niet kon'den den-
:en. Dit lijkt ons een groote vooruitgang.
)e deelneming was nog al duur en de kosten
ichrikten velen af.
Een eenigszins duidelijk beeld van de be-
eekenis en den omvang der inzendingen
uijgt men eerst, als men nagaat de indee-
ing der groepen, waartoe de stands zijn ge-
angschikt. Het aantal dezer groepen be
haagt niet minder dan 17, n.l. voedings- en
[enolmiddelen; electriciteit, machines, me-
aalindustrie, automobielen; industrie-benoo-
ligdheden, brandstoffen; bouwmaterialen;
joud- en zilverwerken, drukwerk, papieren
kantoorbehoeften; texüel-industrie en con
fectie; chemische en pharmac. producten;
/erfwaren, Ieder en schoenen; hout, kurk
nandenwerk en slroo; aardewerk, porselein
in glas; huishoudelijke, toilet- en sportarti
kelen; muziekinstrumenten; land-, tuin-
[uw en veeteelt en economische diensten.
De tot deze groepen behoorende inzendin-
ïi zijn zooveel doenlijk naast elkaar ge
matst, zoodat de bezoeker slechts de groep
eeft op te zoeken, welke hem het meest
interesseert, om daar te vinden, wat hij ver
langt, zoowel van binnenlandschè als van
buitcnlandsche deelnemers.
Ter Beurze bevinden zich een aantal ver
tegenwoordigers van buitenlandsche legaties
pn consulaten, steeds bereid om inlichting
Dp het gebied van handel en nering, in
dustrie en bedrijf te verstrekken, zoowel ten
opzichte van uitvoer als van invoer. Het
zelfde geldt voor onze Koloniën, waarom
trent het Koloniaal Instituut', reeds door ons
genoemd, zeer waardevol materiaal ver
strekt. Een apart gedeelte geeft een overzicht
van hetgeen er aan boeken, plaatwerken,
atlassen en landkaarten over onze Koloniën
in de laatste vijf-en-twintig jaar is gepubli
ceerd. Leidsche uitgevers wij komen daar
op straks terug zijn hier ook op waardige
wijze vertegenwoordigd. Een vluchtig on
derzoek deed ons reeds concludeerén, dat
Leiden in dit opzicht bovenaan staat.
Het is met een Jaarbeurs anders als met
een gewone tentoonstelling, waar men heen
gaat om het mooiste en beste op verschillend
gebied te bezichtigen en te bewonderen. Dit
maakt ook do taak van hen, die het publiek
moeten voorlichten, zoo verschillend. Het
heeft geen zin, stand voor stand te bschrij-
ven en het publiek daarover voor te lichten.
De zakenman gaat naar de Jaarbeurs om
zaken te doen. Daar is voorbereiding toe
noodig. Het is ee,n handeling, die doelbewust
moet worden gedaan. De bezoeker bepaalt
thuis al wat hij er wil koopen en tegen wel
ken prijs. Met dat doel voor oogen raad
pleegt hij den catalogus, laat zich zoo noo
dig nog door deskundigen inlichten en kan
dan eerst zijn zaken doen en zich op de
hoogte stellen van hetgeen er in zijn branche
te koop is. Wil men tijdens het bezoek nog
eens raadplegen zijn compagnon, die niet
aanwezig is, voor men tot inkoop of verkoop
decideert, in de hal van het Jaarbeursge
bouw vindt men een post- en telegraafkan
toor; telegrammen worden er aangenomen
en telefonische gesprekken kan men op elke
verdieping van het gebouw voeren. Zoo blijkt
uit alles, dat de reclameplaat voor deze Jaar
beurs haar doel en strekking: het vergemak
kelijken van den handel, zoo juist demon
streert. En wie er met dat doel heengaat,
zoekt en vindt' er zijn voordeel, dient er zijn
eigen belang. Dit is onze stellige overtuiging.
Wij hopen, dat de negende Nederlandsche
Jaarbeurs voor zulke zelfbewuste bezoekers
in grooten getale haar toegang zal hebben
te ontsluiten; de instelling zal op deze wijze
tot nut en voordeel zijn, voor den enkelen
zakenman persoonlijk zoowel als voor den
handel en de industrie in het algemeen.
Bekwame zakenmenschen hebben ons
verklaard, dat men het bezoeken van een
Jaarbeurs eerst' moet leeren, hetzij in Leip
zig, het zij in Utrecht.
Zoo zal ook de Utrechtsche Jaarbeurs elk
jaar meer aan haar doel beantwoorden.
Wanneer wij ten slotte de aandacht vesti
gen op de Leidsche inzendingen dan is dat
ook minder, om op het belang van deze
stands in het bijzonder te wijzen, dan wel
om er mee te doen uitkomen, dat er ook in
onze gemeente zakenmenschen gevonden
worden, die aan de in-sland-houding en tot
den bloei van dit instituut willen medewer
ken.
Op de eerste verdieping afdeeling Kolo
niën heeft de Boekhandel en Drukkerij v.h.
E. J. Brill een prachtcolleclie uitgaven op
het gebied van onze Koloniën geëxposeerd,
waaronder zeer kostbare werken. In deze
zelfde afdeeling prijken ook verschillende
uitgaven in hetzelfde genre van de Leidsche
firma S. C. van Doesburgh. Ook deze in
zending illustreert wat Leiden op het ge
bied van wetenschappelijke werken belee-
kent.
Een oude bekende op deze Jaarbeurs is
de N.V. v.h. Beuth en Zoon, die met een
monsterkamer en een wandvlakte, waarin in
rijken voorraad dekens, matrassen, veeren,
dons, kapok en watten enz., uitkomt.
De firma Zaalberg en Zn., welke wij er in
een vorige Jaarbeurs aantroffen met een
keurcollectie Leidsche wollen dekens, expo
seert ditmaal niet. Zij wordt echter op waar
dige wijze vervangen door de firma J. Schel-
tema Janszoon, eveneens een oude bekende
Leidsche firma, die een monsterkamer in
het Jaarbeursgebouw heeft gevuld met even
keurig afgewerkte als solide dekens en
andere artikelen, tot deze branche behoo-
rend.
De stand van den heer Joh. Essers, uit
Leiden, mede een oude bekende op de Beurs
sluit zich bij de bovengenoemde firma's aan
Hij komt uit met een geweldig groote collec
tie wollen, zijden en katoenen mode-artike
len, kousen, handschoenen enz. Wilden wij
al de artikelen, welke hier zijn uitgestald,
opnoemen, er zou haast geen einde aan ko
men.
De N.V. Kon Sloom-zeep-, eau de cologne
en parfumerie-fabriek Sanders Co. vult
met haar groote verscheidenheid van arti
kelen op dit gebied een monsterkamer met
een viertal tafelvlakten. Bedriegt het geheu
gen ons niet, dan was de firma Sanders
reeds op de Eerste Jaarbeurs vertegenwoor
digd en heeft zij geen enkelen keer overge
slagen, een bewijs, dat haar tegenwoordig
heid goede resultaten heeft opgeleverd. An
ders maakt men niet elk jaar moeite en
kosten.
De Kon. Nederl. Grofsmederij nöemt onder
de metaalwerken en machinerieën op deze
Jaarbeurs mede een voorname plaats in en
vertegenwoordigt deze industrie op een wijze
zooals wij dit van een inrichting als onze
Grofsmederij mochten verwachten.
Hiermede hebben wij de Leidsche firma's
welke wij met de catalogus in handen heb
ben kunnen vinden, opgenoemd. Mochten
wij er een enkele over het hoofd hebben
Naar bet Engeisoh, door BERTA RUCK.
(Nadruk verboden.)
6)
Toen knikte zij mij nog eens aanmoedi
gend toe.
„Ik meende wat ik zei. Met dat ruilen
bedoel ik. Het kan best", zei ze. „Wij le
ven maar eens, nietwaar] En zoo'n kansje
komt noodt tweemaal in je leven] Welnu,
Wat is er nu tegen] U neemt mijn lot
over en ik het uwe. Hoor eens. Ik stap
riet uit in Llandedwydd. Ik ga door naar
ïtferyetwitk Haar heb ik een oude tante.
Horgen kan ik naar Liverpool gaan. U
stapt uit in Llandedwydd en zegt, dat u bij
lady Meredith moet zijn. Begrepen]"
Ik staarde haar aan.
Zij scheen het werkelijk in ernst te mee-
aen. Kon het wezen, dat jaren lang optre
den in die onwijze, onmogelijke melodra
ma's, waarin (prinsessen het baantje van
Mlnerin in een station op zich nemen en
Miner innen met prinsen trouwen, haar
geheel vervreemd had van het leven zooals
bet in werkelijkheid toegaat?
Ik stamelde zoo iets, dat zij onmogelijk
jri ernst kon spreken. Zij legde mij het zwij-
op. Zij scheen haar dwazen inval meï
ridderlijke oprechtheid te meenen. Welk
r zwaar was er tegen? Zij drong er op aan.
herbaalde, dat wij beiden bij de familie
okend waren* Met verheffing van stem
legde zij mij met mijn tegenwerpingen het
zwijgen op en verklaarde, dat ik, en ik al
leen, de rol kon vervullen van Georges
.vrouw.
„Wel, u is er voor geknipt, lieve", ging
zij met onweerstaanbaren aandrang voort,
terwijl onze trein stilhield voor het perron
van Shrenoaburg. En gedurende de weinige
minuten oponthpud herhaalde zij haar plei
dooi... Maar ineens riep zij op beslisten
toon:
„Kom mee 1 Wij moeten hier allemaal
uitstappen." Zij greep baar valies, haar
paraplu met den papegaai, sprong uit den
trein, greep mij bij den arm en trok mij met
zich voort als het blad van een boom wordt
meegesleept op een onstuimige rivier
„Wacht, wacht, ik geloof niet, dat ik hier
moet uitstappen", protesteerde ik. „Ik ge
loof, dat mijn trein regelrecht doorgaat
naar Llandedwydd
„Neen, neen, u moet uitstappen."
Ik Heb niet meer dan een zeer vage her
innering van wat er gebeurde op dat
vreeselijk drukke kruispunt. Ik weet, dat
ik zei: „Mijn valiesje" en „waohfc laat ons
vragen, de trein gaat zoo aanstonds door f'
De trein was werkelijk op het punt van
vertrekken.
„Llandedwydd 1 Ja, niet uitstappen", riep
een ooncfucteur! „Stap hier maar inl"
De Verschijning stapte al in. Ik wildé
baar ijlings volgen.
Toen kwam de onverwachte, 3e Totaal
onvoorziene climax.
Mijn nieuwe kennis, die mij aldus uit
den. trein gelokt had, duwde mij compleet
terug op het perronMet een zegepralend
lachje wierp zij het portier voor mijn neus
dicht" 1"
gezien men neme het ons niet kwalijk. Daar
is op de vijf verdiepingen in het vaste ge
bouw en op de terreinen er om heen, zooveel
te zien, dat het haast een wonder zou zijn
als men niemand vergat
Uit traditie vestigen wij ook nog eens weer
de aandacht op N.V. Edelmetaalbedrijven
Van Kempen, Begeer en Vos, de firma Gebrs.
Van der Kloot Meijburgh, te Alphen a. d.
Rijn, die ook op de vorige beurzen vertegen
woordigd was met haar bekende lederwaren
evenals Jan Nico Roest, uit Noordwijk=aan-
Zee met zijn keurcollectie op het gebied van
den kunsthandel, en de Nutricia-fabrieken
te Zoetermeer wiens'jams en ingemaakte
vruchten en groenten de aandacht trekken.
Moge Leiden,en omgeving ditmaal quan-
lilalief in e^énredighei^l met- het geheele
land niet een overwegende rol op deze Jaar
beurs spelen, wat de quqliteit van* het ten
toongestelde betreft, daarrpede maakt zij een
goed figuur. En daarmede 'feliciteeren wij
onze stad, die op het gebied van industrie
en handel een naam heeft op te houden.
De Jaarbeurs werd gisteren bezocht door
de hier te lande in verband met het Regee-
ringsjubileum vertoevende Indische prinsen
Pangeran Ario Koesoemejoedo, Prins van
Solo en Pangeran Ario Soerjowidjojo, Prins
van Djocjakarta. De beide prinsen waren
vergezeld van dr. Radjiman, lijfarts van den
Soesoehoenan van Soerakarta, en van Ra
den Mas Ngabehi Soedjono Poero.
HAZERSWOUDE. De Jubileum
feesten. De tweede dag, de eigenlijke
feestdag, was aangebroken. Het weer was
prachtig. Een paar hoornblazers reden reeds
om zes uur door het dorp, en bliezen de re
veille.
Op het erf van den heer A. v. d. Lelie was
het een drukte van belang. De deelnemers-
(sters) aan den te houden historischen op
tocht moesten daar gekleed worden, en op
het terrein, dat ook wederom voor dit doel
gratis was afgestaan, moest de optocht wor
den opgesteld. Daarmede waren wel eenige
uren gemoeid, zoodat om ongeveer elf uur
eerst de optocht kon aanvangen.
De prachtig geordenden stoet nam eerst
zijn roete door het Dorp, en werd geopend
door de bereden politie, waarna vier herau
ten te paard gevolgd door twee commissie
leden. Voorts kwamen achtereenvolgens de
verschillende groepen.
Eindelijk kwam de praalwagen, waarop
de Nederlandsche Maagd, met bloemen
meisjes en de elf provinciën, voorafgegaan
door twee dames te paard.
Daarop volgden eenige versierde wagens,
waarvan ons in het bijzonder trof, die,
welke het landbouwbedrijf voorstelde en
waarop door een viertal arbeiders de dorsch-
kneppel werd gehanteerd, en door een
ouderwetsche boer, naast zijn vrouw geze
ten, werd bestuurd. De landbouwproducten
waren daarbij goed vertegenwoordigd. Ook
andere ambachten werden voorgesteld, en
allen hadden zich als om strijd beijverd om
goed voor den dag te komen, waarin zij ook
zonder onderscheid zijn geslaagd.
Voor de openbare school hield de stoet
stil en voerden de burgemeester en de heer
B. van Elswijk het woord. Vervolgers ging
de optocht door lot de Roemer en vandaar
over het Dorp terug naar de Zijde en terug
i naar het terrein, alwaar de stoet, die den
geheelen tocht van bijna vier uur goed ge
ordend bleef, werd ontbonden.
Daarna werden de volksspelen gehouden,
die een menigte belangstelling wekten.
Voor het kerkplein en er naast werden
eenige uurtjes gesleten met hardloopen met
hindernissen, sprielloopen, lobbetje-steken,
muilloopen voor meisjes en schrootjerijden
per fiets.
De Harmonie, die den geheelen optocht
had medegemaakt, speelde ook thans onver
moeid door, totdat de volksspelen geëindigd
waren.
Des avonds was een groote massa men-
schen voor de kerk bijeen. Een zangkoor
van ongeveer honderd personen had zich op
een tribune op het kerkplein opgesteld, en
voerde daar op zeer verdienstelijke wijze
verschillende zangnummers uit. Ook de
Harmonie ondër leiding van haar directeur,
den heer Bolderdijk, van Leiden, kweet zich
Het volgende, wat ik besefte, was dat
ha-ar onze trein vertrok en. dat zij het
varkensleeren valiesje (met de initilalen
„V V.") op het perron had neergewor
pen, plak voor mijn voeten. Benevens een
klein pakje, in een zakdoek gebonden.
Daar stond ik buiten adem, in bulplooze
verwarring, vastgenageld aan het vuile
perron, mijn haar trein nakijkende, die
zich wegspoedde naar de plaats van mijn.
bestemming
Het laatste, wat ik zag, van de Verschij
ning, was die opzichtige lila toque boven
het blozende gezichtje, dat mij juichend
toelachte uit haar portierraampje. Het
laatste, wat ik van haar hoorde, was een
doordringende, vroolijke stem, die mij toe
riep „Tot ziens, lieve I Goed succesHeer
lijk 1 Hartelijke groeten aan Georges fami
lie Vi
HOOFDSTUK IH.
Verlaten! ",\Vi
Stel u mijn toestand voor!
Voor den gek gehouden, bijna aan het
eind van mijn reis uit den trein geworpen,
mijn eigen bagage mij ontnomen l (Er stond
geen adres op, niets). En daar stond ik nu
en zag den trein den hoek omslaan, terwijl
de vroolijke afscheidsgroet van het meisje,
dat mij deze poets had gebakken, mij nog
in de ooren klonk.
Mejuffrouw Vera Vayne, het jonge öor-
logsweeuwtje van den armen George, had
inderdaad haar vrijheid terug gekregenl
Maar wat moest er met mij gebeuren, -
met Rose Whitelands die daar stond met
Vera Vaynes valies, haar onbekookt plan,
dat ik haar rol zou yervullen, fen 'dit ja.
uitnemend van Haar taak. Van muziek en
zang is volop genoten. Het wisselde elkan
der gestadig af. Enkele zangnummers wer
den door de Harmonie begeleid, en dat een
en ander voldoening gaf, bewees telkens het
oorverdoovend applaus, dat op elk stuk
volgde.
Toen het laatste nummer was uitgevoerd,
werden op verzoek van den directeur, den
heer Bolderdijk, door het publiek, twee cou
pletten van het .Wilhelmus" spontaan aan
geheven, door de Harmonie begeleid.
Om circa elf uur, toen deze uitvoering
geëindigd was, nam de burgemeester het
woord, en sprak het Zangkoor, de Harmo
nie. de Feestcommissie en de menigte harte
lijk toe, waarna een driewerf hoera voor de
Koningin, daarna voor den burgemeester en
de feestcommissie werd aangeheven.
Tot slot werd een prachtig vuurwerk af
gestoken, waarna men zich nog langen tijd
in opgewekte en prettige stemming in de
dorpstraat bleef bewegen. Hazerswoude-
Dorp heeft weer getoond op gepaste wijze
feest te kunnen vieren, want geen enkele
wanklank werd vernomen.
LEIDERDORP. De Jubileumfeesten.
Onder begunstiging van mooi weer hebben
wij gisteren alhier het jubileumfeest mogen
vieren en het mag en kan gezegd worden,
schitterend gevierd. Ingezet met koraalmu-
ziek van de Leiderdorpsche muziekvereni
ging „Devote", directeur de heer J. Noor-
danus, met medewerking van ongeveer
tachtig zangers en zangeressen, hetwelk als
begin een plechligen indruk maakte, werd
het programma van den dag achtereenvol
gens afgewerkt. Na den optocht van de kin
deren, was de nationaal-hislorische optocht
le juister lijd opgesteld en kon daardoor op
lijd vertrekken. Deze bestond uit zes groe
pen, in volgorde saamgesteld: groep I: Ger-
maansche tijd, voorgesteld door de burger
wacht; groep U: de Graventijd, door de
gymnastiekvereeniging „Sparta"; groep III:
de lijd der 16e eeuw (Chr. Oranjevereeni-
ging); groep IV: het landleven, voorstellen
de den Bruidstoet van Kloris en Roosje, ge
volgd door een praalwagen „De Oogst";
groep V: de tijd der 19de eeuw, beginnende
bij den Prins van Oranje, later Koning Wil
lem I; groep VI: "een praalwagen, waarin
de Nederlandsche Maagd, omgeven door de
elf provinciën, de Mitrailleur-afdeeling,
welke een beeld gaf van het binnentrekken
van het kantonnement in deze gemeente in
het jaar 1914, onder de commandant Ka
pitein Verherne. Hierop volgde een herin
nering uit het jaar 1918, voorstellende den
Lciderdorpschen vrijwilligen Landstorm,
welks manschappen in den herfst van voor
noemd jaar naar Den Haag waren opge
trokken. Vervolgens maakte een praalwa
gen, gewijd aan den vrede, het laatste ge
deelte dezer groep uit, voorstellende ,,De
Vredesengel beschermt de Nederlandsche
en de hier liefderijk opgenomen buitenland
sche kinderen". Een aandoenlijk oogenblik
was het, toen een Duitsch meisje met een
toespraak den burgemeester een bloemstuk
aanbood voor de liefderijke verpleging.
De gondel vaart, die des avonds werd ge
houden, was schitterend om te aanschou
wen, terwijl een mooi vuurwerk het feest
besloot. Duizenden toeschouwers waren
den geheelen dag op de been.
OUD-ADE. Ter gemeente-secretarie is
aangifte gedaan van een vermoedelijk ge
val van mond- en klauwzeer onder het
vee van de landbouwers Th. van der Hulst
en A. van der Meer alhier. De ziekte
breidt zich steeds meer en meer uit
OUDE-WETERING. De Jubileumfees
ten. Begunstigd door heerlijk weder werd
hier een aanvang gemaakt met de viering
der feesten. Reeds vroeg in den morgen ver
kreeg de Oude-Wetering een feestelijk aan
zien, doordat de vlaggen werden uilgesto
ken en ook verscheidene huizen keurig wa
ren versierd. De opening der feestelijkheden
geschiedde door een reveille door twee he
rauten te paard, voorafgegaan door een
heraut te voet. Vervolgens werd het feest of
ficieel geopend op het feestterrein achter de
woning van den heer Groenendaal. Behalve
het bestuur waren op het terrein aanwezig
alle geestelijken uit ons dorp, alsmede de
burgemeester onzer gemeente. Oudewete-
ring's fanfarecorps speelde het Volkslied,
waarna de voorzitter van het feestcomité,
dat andere pakje, dat zij mij uit den coupé
toegeworpen had; wat was dat?
Verbijsterd nam ik het van het perron op,
en deed er het geparfumeerde zakdoekje af;
waar zij het in gerold had. Wat was het?
Hemel! Het was het gouden kettinkje en
het medaillon met paarlen randje, waarin
liet portret zat van „den armen George."
Zij dacht dus werkelijk dat ik haar onzin
nig plan zou ten uitvoer brengen? Dacht
rij dat? Om het niet te verliezen, maakte
ik het keilinkje met medaillon om mijn
eigen hals vast. Toen stond ik daar hulpe
loos den trein na te kijken, lang nadat er
geen trein meer te zien was. O, het was te
slecht van dat meisje! Mij in zulk een moei
lijken toestand te brengen! Te maken, dat
ik le laat kwam in mijn nieuwe betrek
king 1 Hun van het begin af aan een ongun-
stigen indruk van mij te geven; onnauw
keurig, nonchalant met mijn bagage! Hoe
zou ik de zaak kunnen verklaren aan de
Sutcliffe-Smiths?
De stem van een spoorwegbeambte deed
mij ontwaken uit mijn gepeins.
„Mag ik uw kaartje even zien, alsje
blieft?" Ik had mijn oud zwart moiré tasch-
je nog bij mij.
Werktuiglijk tastte ik er in naar mijn
kaartje en toonde het hem.
Die spoorwegbeambte bleek een zeer
consciëntieus maji te zijn. Hij zei: „Ik dacht
dat ik u uit een eerste-klas-wagon zag
stappen, is 't niet, juffrouw? U moet f6.60
bij betalen."
„Maar ik werd door den conducteur te
Euston in dien coupé gezet
„Ja, het spijt mij wel, juffrouw", zei de
man op een toon van verwijt. „Maar u
hadt in Stafford kunnen uitstappen, niet
waar
de heer J. W. Bonda, de openingsrede hield.
Spreker verwelkomde allereerst de heeren
leden van het eere-comité en den burge-
meester, als vertegenwoordiger van H. M. de
Koningin. Dan constateert spreker met heel
veel genoegen de groote liefde van Oude-
Wetering's burgerij voor het Oranjehuis,
Spontaan hebben allen hiervan reeds blijk
gegeven, reeds vóór den dag van de feest
viering. Spreker hoopt, dat die aanhankelijk-»
heid steeds zal mogen voortleven onder de
burgerij van Oude-Wetering; tevens hoopt
spreker, dat wij nog vele jaren zullen mo
gen leven onder de regeering van onze Ko
ningin, die toch getoond heeft zulk een uit
muntend Vorstin te zijn. Spreker besluit zijn
rede met een driewerf hoera voor onze
Koningin. Dan deelt spreker mede, dat het
feestcomité besloten heeft een telegram aan
H. M. te zenden, welke mededeeling met ge
juich wordt ontvangen. Door de muziek
werd het „Wilhelmus" gespeeld.
Hierna nam de burgemeester het woord,
Deze herdacht in zijn rede de zegenrijke re-
geering van onze Landsvorslinne gedurende
Haar 25-jarige regeering. Zoowel in de jaren
van voorspoed als in die van tegenspoed
heeft onze Vorstin steeds pal gestaan en
heeft Zij de spreuk van Oranjes Vorstenhuis
„Ik zal handhaven" steeds gestand weten la
doen. In de eerste plaats past het ons dan
ook den Algoeden God dank te brengen voon
de vele zegeningen, die H. M. gedurende da
afgeloopen 25 jaren mocht ontvangen, waar
bij de bede, dat Zij nog lang voor ons land
gespaard moge blijven. Met den wensch,
dat het feest door geen wanklank moge wor
den gestoord sluit de burgemeester zijn redo
met een „Leve Hare Mejesteit Onze Ko
ningin".
Alle aanwezigen verlieten hierop het
feestterrein om zich le begeven naar do
bedehuizen, waar het zilveren feest met
plechtigen ernst werd herdacht.
Hierna namen de kinderfeesten een aan
vang. Begonnen werd met een optocht met
muziek door het dorp naar het Raadhuis ta
Roelofarendsveen, waar voor den burge
meester als vertegenwoordiger van H. M. de
Koningin, op keurige wijze eenige liederen
werden gezongen. Na de terugkomst in het
dorp werden de kinderen in de beide scho
len rijkelijk onthaald. Hierna hadden de,
kinderspelen plaats en werden door dc kin
deren de navolgende prijzen behaald:
Muilljeloopen voor meisjes, le prijs, Cor
Cozijn, 2de Mijntje Hoogeveen, 3de Dora
van der Meer, 43 J. Rotteveel, 5de N. Zoet.
Troostprijs, M. Schijff.
Bandrapen voor meisjes: le prijs, G. Wil-
lems, 2e G. Wijtsma, 3e M. Adema, 4e G.
Vesseur, 5e R. Adema.
Houtjesrapen voor meisjes: le prijs J. do
Kwaasteniet, 2e S. Adema, 3e M. de BIan<
ken, 4e J. Maasdam, 5e T. Katsburg.
Houtjesrapen voor jongens: le prijs K.
van der Hoorn, 2e H. Jonkman, 3e G. De
ters, 4e I. Bos, 5e W. van Andel.
Hardloopen voor jongens: le prijs H. van
Dam, 2e W. van Veen, 3e T. Horsman, 4e
II. Verbrugge, 5e J. Beek, 6e J. Maasdam.
Tonnetje rijden, voor jongens: le prijs P.
H. Deters, 2e A. van der Bijl, 3e S. Schijff,
4e Th. van der Hoorn, 5e J. Snater se.
Als slot van den eersten dag had er op
het terrein achter de woning van den heer
Groenendaal een openluchtmeeting plaats,
afgewisseld door zang en muziek, waarbij
als sprekers optraden de eerw. heeren ds. J«
Brouwer, pastoor P. J. de Kok, ds. J. Hf
Groenewegen en ds. W. W. Siddré.
De geestdrift op het feestterrein was
groot. De zang- en muzieknummers werden
onder leiding van de heeren Pronk, Vesseun
en Fangmann keurig uitgevoerd. Het ter
rein was gedurende het feest fantastiscli
verlicht. Allen gingen na afloop er nog een
kijkje nemen naar de aangebrachte versie
ring en verlichting, om daarna voldaan
huiswaarts te keeren.
ROELOFARENDSVEEN. Bij de aan
besteding voor den bijbouw van het St.-
Jacobusgesticht alhier werd door de vol
gende aannemers ingeschreven: Kuiper, ta
Hoogwoud, voor f 51.870; S. Strijk, te Rijp-
wetering voor f 49.550; J. de Froe, Den
Haag. voor f 57.283; Mansdorp, Lisse, voor
f 57.265; Overdevest, te Rijnzaterwoude,
voor f 56.000; P. Bakker, te Haarlemmer
meer, voor f 55.975; Vulpen, te Rotterdam,
voor f 54.975; Metselaar, te Haarlem, voor
f 53.200; Van Putten, te Heemstede, voor
Ja, dat was ook zoo. Het was de schuld
van die „Verschijning" en haar praatjes,
waardoor ik het niet gedaan had. Onmo
gelijk meisje. Waarom had ik haar ooit
aanschouwd, of zij mij Reeds kostto ze
mij
Hoeveel is het?" vroeg ik wanhopig.
„Zes gulden zestig cent, juffrouw," her
haalde de man.
„Hier heb je een sovereign; geeft mij
daarvan terug." Het was mijn laatste so
vereign nog welEn wat moest ik nu
doen? Ik liep con eindje het sombere sta
tion langs. Aan het eind kon ik juist in
de verte een afgezet terrein zien op een
veld met een afrastering er om heen en
een schildwaoht en een rij barakken. Ik had
gehoord wat het was een kamp van
Duitsche krijgsgevangenen. Door de re
ten, tusschen de planken omheining, kon
ik even wat zien van al dat mengelmoes
van mannen, die de treinen stonden na te
kijken. Sommigen droegen de Duitsche in-
fanterie-uniform, anderen waren als zee
lieden goklead.
Een groot, ruwe vent, wiens gezicht een
uitdrukking had van wreedheid en woesf/-
heid, was gekleed in ©en wit wollen buig
met een korte broek en de blauwe Beier-
sche pet met een rooden band. Ik had een
rilling van voldoening, bedenkende, dat die
ten minst© veilig en wel achter schildwacht
ten. en prikkeldraad in zat, een in den val
geloopen wild dier, 'dat ten ininste met zijn
nagels en klauwen geen kwaad meer kart
doen.
De nauwgezette beambte stoorde mij
weer in mijn overdenkingen donr mij zijn
klein geld terug te brengen.
(Wordt vervolgd).
