De Vrouw zonder hart.
Het Geheim
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 14 Augustus, Tweede Blad. Anno 1923
o. 19459.
et Land der duizend Meren.
FEUILLET0N.
Begrafenisonderneming
KEERËWEER
UIT DE RIJNSTREEK.
UIT DE OMSTREKEN, f
Nadruk verboden.
Reisbrieven uit Finland.
y.
I in a t r a.
Door het open venster van mijn holelka-
er komt bij vlagen overwaaien het zware
uvi van een waterval. De avond is stil en
toppen der boomen, vlak vóór mijn raam,
wegen niet. Als ik mij voorover buig, zie
een donkere laan van schonkige boomen,
n het einde den witten glans van een
eer. Hier, 'in mijn hooge torenkamer van
n hotel, dat als een arendsnest ligt op een
s, weeft de violette avond een sfeer van
ede en innigheid, al toornt ook beneden
j een schuimende stortvloed langs steile
swanden, vaal en grauw.
Wat is reizen toch wonderlijk! Vanmorgen
het woord „Imatra" mij nog niets: 'n
Ege klank, 'n naam zonder inhoud, *n woord
ader achtergrond. En opeens is het voor
ij geworden een machtig accoord, 'n huive-
ngwekkende geheimzinnigheid, 'n wereld
in fantasieën en ik weet dat voortaan dit
eine woordje „Imatra" door mijn gedach-
nleven zal omgaan, *Is de fluisterende
em van een tragedie. De Imatra heeft een
lagische macht op de menschelijke ver-
eelding: vanuit een donkeren achtergrond
an bosschen nadert de breede stroom, rustig
a vreezeloos als een held, die het zwaard
eeft afgelegd en het vizier heeft opgesla-
m, wijl hij zich, in dit vriendelijke land-
:hap, veilig weet voor list en hinderlagen,
bl hij plotseling valt in de laffe moordkuil
an verdwaaste vijanden en met een dave-
>nd geraas van staal en ijzer den feilen
uislslagen-slrijd begint tegen misdaad en
erraad. Het is een worsteling van waler-
ussa legen watermassa, een doldriftige ca-
alcade van witgemaande, grijs-beschuimde
aterpaarden, de fraaie nekken gebogen in
fcgerenden galop. Het is een wervelende
veling van neerploffende cascaden, een
lormloop van stroomen op legenstroomen,
itbarstend, uitbundig in tuimelend gegier
an uitproestende waterstralen en opspuiten-
!e waterdroppels, waardoorheen de zonne
balen weven de speelsche streeling van
achte regenboogkleuren. Wat hier woelt en
ruist en breekt en stukslaat tegen de rot-
:n, het is in machtige bcelding de strijd
an het menschelijk-oneindige, dat schip
reuk lijdt op de verraderlijke, de onvermij-
elijke klippen van de begrensdheid, onlslel-
nd spiegelbeeld van eigen menschbestaan,
at een speelbal is in de hand der vreese-
jke Moira. Het is daar, beneden in den af-
;ond, een laatste worsteling van geweldige
atuurkrachlen, de strijd op leven en dood
an helden en reuzen, die den strijd niet op
leven en die toch nooit zullen zegevieren
Ba zooals bij elke catastrophe in een men-
^hénleven' toch het Leven zelf onbewogen
Wwtgaat, zoo staat bij de Imalra, op den
oogen oever het koele, glinsterende woud
an pfjnboomen en zilvérberkc-n en de droo-
nen der hooge boomen nóch het wiegelen
Ier lichte berkenblaren wordt ook maar even
[esloord door de tragedie van geweld, die
ich daar afspeelt, met telkens nieuwe vla-
;en van toomlooze woede, in dien afgrond
ran graniet.
En weer zoek ik naar overeenstemming
usschen land en volk; of neen, het is geen
eeken, de karakter-verwantschap dringt
ach als vanzelf op. Hier, in dit land, zong, in
lude lijden, geen minstreel met nobelen
wier bekoorlijke riddersproken, die het ge-
roelige hart van hoofsche edelvrouwen ont-
oerden; hier moeten de volkszangers too-
renaars zijn geweest en het lied moet de
luistere macht gehad hebben van een tooj--
lenden tooverzang. Inderdaad beheerschten
>ij de oudste bewoners van Finland toover-
ipreuk en bezweringsformule heel den gods-
lienst, heel de poëzie en heel het geestelijk
even. Hun .oudste epos,-de Kilevala is een
taleve opsomming van wonderbare krachten
sn daden, van ST wondervoller, fabelachti-
|tr wordende, bovennatuurlijke wezens, wier
rondere vormen en verschijning, grootsch en
[eweldig, telkens weer herinneren aan de
natuurkrachten, die wentelen en woelen in
le dreunende cataracten van de Imatra. En,
iooals de Imarta wel schijnt te zijn, één
looit eindigende en rustclooze strijd lusschen
verwoede horden losgebroken demonen, wier
felle daden en zware geluiden voor het men-
schelijk bewustzijn geen zin hebben en geen
begrijpen, zoo is ook de KAlevala een duistere
woelende stroom van spreekwoorden, raad
sels, sprookjes en tooverzangen en de groote,
mystische figuur, die de held is van dit ge
dicht: de eeuwige zanger Wainamóinen, be
zit de macht om met zijn zang de wonderen
te doen van een god: gewonden te genezen,
dooden te doen herleven, aarde en hemel te
bewegen en de woede van stormige wateren
le doen bedaren. En nu is het mogelijk, dat
de oorsprong van de Kalevala elders gezocht
moet worden dan in deze streken 1), waar
de Imatra zijn eeuwige klachten slaakt, maar
toch heeft de natuur van deze streek het
nationale park der Finnen bij uitnemend
heid mij duidelijk gemaakt, dat uit de
oudste Finsche poëzie, waarin geen eenheid
van doel noch samenhang van oorzaak en
gevolg is, niét kon oprijzen de strenge historie
noch de fantastische legende, maar het geloo-
ven aan de wonderen van bovennatuurlijke
Magie. En evenzeer kan ik mij begrijpen, dat
in later jaren het Finsche volk in dezen wa
terval het symbool zag van zijn eindeloozen
strijd voor vrijheid en voor recht, een strijd
vaikde twaalfde tot de twintigste eeuw vol
gehouden en eindelijk nu bekroond met zege
praal van vrijgevochten onafhankelijkheid.
De Imatra is voor den toerist de poort naar
het groote merenrijk, waaraan Finland den
naam ontleent van te zijn „het Land der Dui
zend Meren", maar dat in werkelijkheid uit
niet minder 'dan 35.000 meren bestaat. Do
cent te zijn in de aardrijkskunde lijkt mij in
Finland een straf en ik zou nog liever ver
oordeeld worden alle sterren van den Melk
weg te tellen dan uit het hoofd te moeten
leeren alle Finsche meren en eilandjes. Een
van de grootste meren is het Saima-meer,
dat een oppervlakte heeft van ongeveer de
helft van Nederland; honderden stroomen
en rivieren storten hun water-overvloed iö
het Saima-meer uit, dat in het zuiden be
grensd wordt door een landrug van graniet,
waar doorheen de watermassa's zich met
geweld een weg gebaand hebben naar zee.
Zoo ontstond de Vuoksi-slroom, op sommige
plaatsen in zoo breede bochten door het land
slingerend, dat de rivier zelf wel één groot
met rotsblokken bezaaid meer lijkt. In deze
rivier ligt de stroomval, die Imatra heet,
eigenlijk een combinatie van waterval en
stroomversnelling en daardoor juist van zoo
geheel eigen karakter en niet te vergelijken
met andere beroemde cataracten. Bij Ima
tra vernauwt zich plotseling de rolsbedding
van den Vuoksi en door een smalle, in het
graniet diep ingeschuurde, rotsgoot wordt
over een afstand van een paar honderd me
ter over klippen en steenblokken heen naar
de lager gelegen breede slroombedding ge
stuwd, die de watermassa 500.000 liter
per seconde weer verder naar allerlei me
ren en riviertjes afvoert, die voor een deel
in de Oostzee, voor een deel ook in het schil
derachtige Ladogameer, né de Kaspische
zee het grootste meer van Europa, uitmon
den. Een paar kilometers beneden Imatra
vormt de Vuoksi nog een zeer merkwaardige'
stroomversnelling, de Vallinkoski, in de
touristenwcreld meer bekend onder den
naam van de „kleine Imatra" van gansch
ander aspect dan de Imatra, meer een uit
gebreide watervlakte, die van een breeden,
rctsrand afstroomt tusschen donkerkleurige
rotsblokken en daardoor ook eenige gelijke
nis heeft met den Rijn-val van Schaffhau-
sen, hoewel, niet zoo hoog en romantisch,
Wat de Vallinkoski vóór heeft boven de
Imatra is de ongereptheid van de omgeving:
een rotsachtig boschpark tegen de helling van
een heuvelrug, met smalle paden, steil zig-
zagsgewijs dalend, vanwaar men telkens,
door het geboomte héén, de breede blauwing
kan zien van de rivier, vóór zij den waterval
heeft bereikt, waarvan het groote geluid hl
van ver, als ergens in de diepte verborgen, te
hooren is. Een tocht van Imatra naar Val
linkoski is, afgescheiden nog van een be
zoek aan den waterval, óók interessant, om
dat men daardoor de omgeving van Imatra
leert kennen, het Finsche „platteland", dat
op sommige plaatsen sterk aan Holland doet
denkenschrale zandgrond en hei. De land
bouw in deze streken levert haver, rogge,
gerst, aardappelen en zomerfarwe; de wou
den voornamelijk naaldhout in vereeni-
ging met berken, linden en iepen zijn rijk
aan klein wild en de rivieren zijn zeef visch-
Oorspronkelijke HolL detective-icman.
Door R. J. BRANDENBURG.
(Schrijver van „Het doodend Zwijgen").
(Nadruk verboden).
19)
Maar een diefeen moorde-
JaarIn de motieven, welke hem ge-
tad hadden, moest de oplossing schuilen
van wat mij nu nog raadselaohtig voor-
jwam. Arthur zou zeggen: Construeer het
teven van den. man tot op het moment,
daarop hij een bepaalde daad begaat, en
3-5 zult het motief weten. Het leven con-
strueeren van De Weerden; zijn karakter
^Dienstellen, dat was de taak, die ons
"ans wachtte.
Het gesprek werd door Arthur en De
'Veerden ongedwongen voortgezet. Ik zelf
lam er weinig aandeel in. Mijn hoofd was
+°ij°* met gedachten, die door elkaar bui
telden als clowns.
Tegen lunchtijd kwamen wij thuis.
8 Middags ging ik met Arthur samen
P^r auto naar Zeist. Oom excuseerde zich
jegens druikk© zaken te Utrecht en tante
pN? rusten. Wij stopten voor de „Hermi-
tage*'. Het was nog vroeger waren weinig
nsohendus was de gelegenheid gunstig
te babbelen, 't Scheen alsof Arthur
fd vermeden met mij alleen te zijn, alsof
1J gedachten wilde ordenen vóór ee
®ij mee te deelen.
"•oen. <jo kellner^ na thee te hebben ge
bracht, rich had verwijderd, zei de Arthur:
„Ik had wel gedacht, dat het De Weer
den was. Dat was veel meer het type voor
Milly Raven dan Charles. Bovendien kun
nen wij niet ontkennen, dab bijvoorbeeld
die diefstal van de oaarlen netj es op touw
gezet was en dat wij op verschillende pun
ten geslagen zijn. Charles zou terstond té
gen de lamp geloopen zijn.
Het verwonderde my dan ook niets, dat
hij het zwarte teeken niet droeg. De Weer
den is waarschijnlijk onder bekoring geko^
men van de schoonheid van Milly Raven,
heeft vermoedelijk een kapitaal aan haar
verspild; zij is zooals meerderen van der
gelijke vrouwen verzot op ju weel en, het
diamanten collier is van hem, hij stal voor
Milly jouw paarlensnoer, waarvan de
pracht hem moeilijk kon rijn ontgaan. In
Baron Lucius vond hij een mededinger naar
üe gunsten der knappe paardrijdster. Zij
wild© van den baron niets weten, droeg
haar broer op hem te verzoeken haar niet
langer met zijn huldebetuigingen lastig te
vallen, maar zij vond er genot in De Weer
den te kwellen en gaf tegenover hem voocr,
dat de huzaren-luitenant haar wel beviel.
Do Weenden wordt gek van jaloezie; op
een middag riet hij den baron wegrijden
naar de stad. Klaarblijkelijk ging deze ©en
bezoek afsteken bij Milly, die hem oogen-
blikkelijk wegstuurde en haar broer achter
hem aan zond. Natuurlijk staat het hu
meur van den baron op storm.
De Weerden heeft door het boseh loop en
dwalen in de hoop den baron te ontmoe
ten en met hem tot een verklaring te ko
men. Beide kemphanen komen tegenover
elkaar tè staan. Enkele woedende woorden
van beide kanten en De Weerden lost het
rijk: zalm, snoek, baars en forellen. Men
zoeke hier evenwel geen oerwouden, waar
jacht te maken zou zijn op beren, wolven,
lossen en vossendie liggen meer noordelijk,
waar ook de teer- en terpetijnfabrieken zijn
gelegen, die soms nog op zeer primitieve
wijze, uit de stobben van oude pijnboomen,
haar producten bereiden.
De koetsier, die ons in zijn versleten wa
gentje over de mulle zandwegen, heuvel op
heuvel af, door deze streken reed, was een
type Rus, althans wat wij van foto's en
plaatjes onder een „Rus" verstaan. Hij leek
twee druppels water op Tolstoï en sprak na
tuurlijk alleen Finsch, zoodat wij onze wen-
schen en vragen door handgebaren en ge-
zichts-grimassen alleen verstaanbaar kon
den maken. Maar dat lukte meestal wonder
wel, al zijn misverstanden natuurlijk niet
uitgesloten. En zoo gebeurde het ook wel eens
in plattelandshotelletjes, waar alleen Finsch
gesproken werd, dat wij maar luk-raak op
een in 't Finsch gestelde spijskaart een ge
recht aanwezen en het dan maar aan de be
stiering van het noodlot overlieten of wij een
visch- dan wel een vleeschschotel op tafel
zagen verschijnen. Maar dat op zichzelf had
cok zijn eigen bekoring en gaf, in de overi
gens heel gemoedelijke omgeving van brave
landbewoners, aan de reis een ietwat ro
mantisch tintje, waarvoor iedere tourist toch
onwillekeurig nog wei gevoelig is.
Imatra zelf echter is een middelpunt van
modern touristenverkeer. De Russen hebben
er voor vele jaren een groot hotel gebouwd,
dat er uitziet als een oud slot, maar dat, naar
mijn gevoelen althans, te dicht op den wa
terval staat. En ook de ijzeren brug, die de
beide oevers verbindt, ligt pal boven de
stroomversnelling, zoodat men daar wei een
uitgezocht plekje heeft om van de brug te
staren in den schuimenden afgrond, maar
als men aan den waterval zelf staat, met
vlak naast je -het kokende geweld van de
driftige golf-poffen en hoog-op de grauwe
massa graniet rondom onze vernietigende
kleinheid dan hindert alles, wat aan men-
schelijk maakwerk herinnert. En men zou
de Imalra willen zien ,vrij als de leeuw in
liet oerwoud en niet gekerkerd ten pleiziere
van haastige tourislen in de ijzeren spanning
van een boogbrug. Vroeger waren de oevers
verbonden door een stalen kabel en werd
men, in een soort mand, van den eenen oever
getrokken naar den andere. Door een hape
ring in de mechaniek is eens een reiziger
een paar uren boven den woedenden stort
vloed blijven hangen maar waarom de
nieuwe brug, die dergelijke verrassingen zou
uitsluiten, niet een paar kilometer hooger op
aangelegd, dóór, waar zij den overweldigen
den indruk van dit brok geweldige natuur
niet had kunnen schaden? Voor de schen-
nende hand der menschelijke nieuwsgierig
heid en sensatie-lust is ten slotte echter niets
veilig: de eenzaamheid.van een wilden berg
stroom in het hooge noorden evenmin als
de drieduizend jarige rust van een Egyptisch
Koningsgraf....
W. -GRAADT VAN ROGGEN.
-•- -
1) De belangrijkste Kalevala-vondsten had
den plaats in Oost-Karelié, dat nu nog aan
Rusland is toebedeeld, maar dat veeleer bij
een proces voor het Internationaal Hof te
Finland hoort. Over Oost-Karelië loopt thans
's Gravenhage.
RECLAME.
Foster's Maagpilten regelen de lever en
wekken de maag op. Zij genezen verstop
ping, slechte spijsvertering, maagpijn en
galzucht. Houdt uw gestel in orde uw
geest helder en uw lichaam flink door
nu en dan een dosis Foster's Maagpillen le
gebruiken. Prijs per flacon van vijftig
versuikerde pillen f 0.65; in apotheken en
drogistzaken. 72
CREMATIE, AUTO-TRANSPORT
OPGERICHT 1871
AALMARKT 16 t-: TELEF. 861
7797
doodèlijk schot, loopt langs een omweg
naar huis terug en doet alsof Rij van den
tegenovergestelden kant kwam.
Wij mogen wel aannemen, dat het geval
zich ongeveer op deze wijze heeft toege
dragen.
D© hypothese, dat De Weerden de onbe
kende X is, klopt met alle feiten. Wij moe
ten evenwel niet vergeten, dat wij ten op
zichte van de schuld van D© Weerden al
leen maar aanwijzingen bezitten en geen
enkel bewijs; te za-men echter vormen rij
een ernstig© aanklacht tegen hem.
Er is nog meer. Je herinnert je natuur
lijk wel, dat de circus-directeur mij ver
teld heeft, dat het circus van Den Haag
naar Utrecht is gekomen. Daar in de Her
eidentie heeft De Weerden Milly Raven
waarschijnlijk leeren kennen; daar heeft
hij voor haar financieel© offers gebracht
op het altaar der liefde. Dat deze zijn
krachten te boven gingen, Is ©en niet al to
gewaagde veronderstelling.
En nu kom ik tot den diefstal in de Bank.
Ik vermoed, dat De Weerden cliënt was en
den laateten tijd aanzienlijke sommen van
zijn deposito heeft opgevraagd. Dat hy
een goede kennis was van don directeur,
is niet vreemd; deze was Charles' oom en
De Weerden zal er door rijn vriend rijn
geïntroduceerd
De Weerden heeft den bankier opgewacht
en dezen meegetroond Hij heef6 misschien
d© wanhopige gespeeld, misschien ook
wanneer hij het er nog had rijn laatste
geld dringend opgevraagd.
In de kluis heeft hij zijn revolver te voor
schijn gehaald, doch het was niet noodig
er gebruik van te maken.
Alle*, wat ik nu heb naar voren gebracht
RECLAME.
van een lekkere saus ligt
in het gebruik van een zeer
zuivere grondstof. Neemt
hiervoor Honig's Maïzena,
Er is geen betere.
Let op de sluitregels ais bewijs
van echtheid.
ka<^>s L
73
ALPHEN. Bij het nemen van een
bocht bij de Spoorhaven, alhier, reed een
vrachtauto van de N. V. Veekoekentabriek
„De Leethoeve" in een geul, waardoor die
bijna omsloeg. De op de auto geladen kisten
met veekoeken werden er echter afgewor
pen. De inhoud werd over den weg geslin
gerd, waardoor het grootste gedeelte werd
beschadigd.
Het rijwiel yan den heer R., aan de
Aarkade, is door de politie opgespoord, en
is weder aan den eigenaar teruggegeven,
Geslaagd zijn te Utrecht voor.het exa
men Fransch L. O, mej. H. P. Keeskamp,
alhier, en voor het examen handelskennis
L. O. te 's-Gravenhage dé heer H. Hoek
stra, alhier.
ROELOFARENDSVEEN. Zondagavond
gaf de muziekvereeniging „Liefde vóór Har
monie" weer een concert in haar nieuwe
muziektent. De belangstelling op den weg
was veel grooter dan die op het terrein zelf.
Intusschen werd er Weer zeer goed gespeeld
en hebben wij een aangenamen Zondag
avond doorgebracht Alle muzieknummers
zonder uilzondering liepen vlot van stapel.
Over veertien dagen zal het volgende con
cert plaats hebben. Moge het publiek dan
het streven der Vereeniging meer waardee-
reri, zoodat het terrein dan geheel bezet
zal zijnl
Zondagavond vergaderde, onder presi
dium van den heer G. V. Vergeer, de Juliana
vereeniging alhier in het lokaal van den
heer Th. Bakker. Besloten werd op 25 en
26 September e.k. het 25-jarig jubileum van
H. M. feestelijk te herdenken. Het program
ma voor den eersten dag bevat o.m.kinder
optocht en traktatie met verrassingen. Ge-
velversiering, waaraan prijzen verbonden
zijn. Versierde rijwielen, waarvoor eveneens
prijzen en premiën, kinderspelen, enz.
Tweede dag: Historische oplocht; gondel-
vaarl; volksspelen en des avonds vuurwerk,
enz. De beide dagen zullen drie muziekge
zelschappen tor opluistering aanwezig zijn.
WADDINGSVEEN. Het tijdstip, waar
op de sluis voor het verkeer te water zou
zijn afgesloten, is met twee dagen verscho
ven, zoodat thans de stremming zal voort
duren tot en met 20 Augustus as.
Bij de Zaterdag van gemeentewege
plaats gehad hebbende uitbetaling van
steun aan de werkloozen, die geen werk
hebben kunnen vinden, deed een van hen
een valsche opgave inzake het door hem
verdiende loon, hetwelk van den steun
wordt afgetrokken.
Door de gemeentepolitie werd proces-ver
baal tegen den man opgemaakt.
Burger 1. Stand: Geboren!
Tacoba Calharina, D. v. P. van der Starre
en T. de Bruin. Herman Joost, Z. y. LI.
van Hofwegen en A. Moerkerken.
Getrouwd: B. Boevee en M. E. Borg. -
K. de Rooy en T. M. C. de Vries.
HAARLEMMERMEER. De amblenaac
hij de Nederlandsche Spoorwegen, W. Goe-
deree, is van Harderwijk overgeplaatst naai
deze gemeente,
Terwijl Zondag J. B. per rijwiel op
den Hoofdweg alhier reed, geraakte zijn
vierjarig dochtertje, dat op een duo-zitting
was gezeten, met haar beentjes tusschen
de spaken bekneld. De kleine bekwam ern-
sligo kneuzingen en moest onder genees-
kundige behandeling worden gesteld.
Ds. Beem, van Marken, heeft het b~e~-
roep naar Nieuwvennep (Ned, Hervormde!
Kerk) aangenomen.
Maandag herdacht het echtpaar N,
van AndelA. Reep, aan den Spaarnwou-
derweg bij Vijthuizen alhier, onder veel
blijken van belangstelling den dag, waar
op het 55 jaren geleden in het huwelijks
bootje slapte.
Zaterdagavond kreeg een uit Den
Haag komende auto op den Hoofdweg al
hier plotseling een zoodanigen schok, dat'
de bestuurder de macht over het stuur
kwijt raakte en de auto tegen een boom:
bolste. De chauffeur en de inzittenden, de
heer S. en zijn vrouw, kwamen er met
eenige lichte kwetsuren af. Hoewel het
voorste gedeelte van den auto ernstig be
schadigd was, kon toch do reis na eenig
oponthoud nog denzellden avond.worden
voortgezet.
De vele jongedames, die zich verdien
stelijk maakten met het houden van de in
zameling van gelden voor de viering le
Hoofddorp van het Zilveren Rcgeerings-
jubilcum van H. M. de Koningin, kunnen
met dankbaarheid op haar gewaardeerden
arbeid terugzien. De opbrengst der collecte
was bevredigend, zoodat het wel te ver
wachten is, dat al de feestelijkheden, zoo
als die op het voor Donderdag 30 en Vrij
dag 31 Augustus a.s. samengesteld pro
gramma vermeld slaan, zullen kunnen
plaats hebben,
Omtrent de Bij J. G. aan den Ring
dijk bij Sloten alhier gepleegde Inbraak
met diefstal van een geldkistje, inhouden
de gouden en zilveren voorwerpen, verne
men wij, dat de echtgenoote van G. Vrij
dagmorgen even een boodschap ging doen
en de dief toen van deze gelegenheid ge
bruik heeft gemaakt om de woning binnen
te dringen en zijn slag le slaan. Toen de
vrouw weer thuis kwam, zag ze een man
het erf afkomen en op een rijwiel het ha
zenpad kiezen. Het is tot heden niet mo
gen gelukken den dader op te sporeü.'
Zondagavond werd op den Hoofdweg,
(e Abbenes, alhier een 5-jarig jongetje door
een passeerend motorrijwiel aangereden,
De kleine werd in de dichtstbijzijnde wo
ning binnengedragen en bleek op verschil
lende plaatsen verwond en gekneusd 19
zijn. De politie was spoedig ter plaatse, ten
einde te constateeren in hoeverre de be
stuurder van het motorrijwiel schuld trof
in deze. Proces-verbaal werd opgemaakt.
HILLEGOM. Bij het muziekconcours
të Santpoort werd in den marschwedstrijd
de derde prijs behaald door de Hillegomsche;
Harmoniekapel en in de afd. harmonie door
dezelfde een eerste prijs.
KATWIJK-AAN-ZEE. Van de trawl-
visscherij kwamen Maandag te IJmuiden
aan de markt de loggers: KW 142, met f30;
152, met 1118; 6, met f115; 112, met
f242 22, met f391; 114, met f162 en 60,
met f 89 besomming.
Van de haringvisscherij kwamen Maan
dag te IJmuiden binnen de loggers KW 82,
met 24 last en 99, met 8 last pekelharing.
Het gaat met de schelpenvangst aan
het strand den laatsten tijd stap. Er wordt
zeer weinig gevangen. De schelpenhopea
blijven stationair.
„Ja, dat zou je zeker niet graag willen
missen."
„Voor geen geld," verklaarde ik.
De tafeltjes rondom ons geraakten be
zet. Een strijkje, viool, cel en piano, maak
te aanstalten om te gaan musieeeren. ik
keek over de witte balustrade, waarop, te
midden van groen, vuurroode geraniums
opvlamden, naar de groeno boomen, die
den weg naar het station omzoomden. Aan
den overkant van het plein zaten de men-
schen onder de zonneschermen der lunch
rooms en café's; liepen kinderen spelend
rond.
Daar zette ons strijkje een fiksohen
marsch in. Ik geniet altijd van deze soort
muziek; meer nog dan van orkestmuziek,
die me vaak te zwaar op mijn muzikale
maag ligt.
„Hé, is dat Charles nietl" vroeg Arthur.
Ik keek om. Ja, daar kwam Charles aan
in gezelschap van een meisje, met het
haar la page en eenvoudig, maar tocb
keurig gekleed.
Zij maakte den indruk van een winkel-
juffie het zou ook een violistje kunnen zijn
of een danseresje. Charles groette ons, leg
de dan onopgemerkt den vinger op zijn
mond, om ons te verzoeken thuis over deze
ontmoeting te zwijgen.
„Een studentikoos avontuurtje", lachte
Arthur.
„Toch nogal brutaal, om zich hier te Zeist
met dat meisje in 't openbaar te vertoo-
ncn," meende ik.
„jongensachtig", stemde Arthur toe.
Het strijkje speelde de wals uit de „plau.eè.
Bencavalier" en op de mant dezer echt V
ner muziek walsten mijn gedachten wi y4 rei.
fWordt verve" aIsmed«
zijn slecht8 vermoedens, en om deze nader
te toetsen aan feiten, zullen wy morgen
samen naar Den Haag gaan."
„En welke rol denk je, dat Charles in
dit alles heeft gespeeld!"
„Het kan rijn, dat De Weerden hem op
enkele punten in het vertrouwen genomen
Reeft. Wat den Bankdiefstal betreft, denk
ik van nietwat de schoone Milly aangaat,
van wéL Een groot deel van het genoegen
er een dergelijke interessante vriendin op
na te houden, ia gelegen in het opschep
pen er over tegen de vrienden. En let eens
op dezen genialen truc, na den moord,
want dat is het toch eigenlijk, bij den zwa
ger van den bankier te gaan logeeren.
Dóór zal de politie den dader zoker niet
zoeken."
Arthur zweeg, stak een sigaret op en
spoot den blauwen rook tuschen do saam-
geknepen lippen uit.
Ik zat voor mij uit te staren, vervuld
van bewondering voor Arthurs scherpzin
nigheid.
Zijn redeneering 6loot als een bus; ik
kon er niet de minste aanmerking op
maken.
„Dus jé denkt, dat Milly mijn collier
heeft!'4
„Ik heb zoo'n flauw vermoeden", ant
woordde Arthur glimlachend.
„En wat denk je nu te doen!-5
„Dat zal er van afhangen, wat wij in Den
Haag vernemen, ^ijkt mijn gedachten-
gang juist, dan zullen wij na onzen terug
keer een gesprek onder vier, of liever on
der zes oogen, want jij bent natuurlijk van
de partij, met mijnheer De Weerden moe
ten hebben."
„Dat kan interessant .worden.'4
