Het loopt storm naar de GROOTE OPRUIMING in het
Mag. „WILHELMINA", Breestraat 175, Haarlemmerstraat 162
Eindelijk weergevonden
19390.
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 25 Mei.
Tweede Blad. Anno 1923.
TWEEDE KAMER.
GEMENGD NIEUWS,
UIT DE RIJNSTREEK,
FEUILLETON
Zitting van gisteren.
Schadeloosstelling,
Voortgegaan wordt met de behandeling
'm je conclusie van het verslag der com-
:ie omtrent de inlichtingen op het adres
de Handelsvennootschap onder de lir-
Jac. Smits en Co., te Naarden, en veer-
anderen, thans of voorheen planten- en
'mkweekers op gronden, gelegen in of
ij de gemeente Naarden, houdende ver-
om schadeloosstelling ter zake van de
irbereiding van militaire inundatièn op
j gronden gedurende den mobilisatietijd,
je heer VAN SCHAIK (R.-K.) is wel vóór
gbitrage, mits alleen om te onderzoeken of
e schade het gevolg is van de Regeerings-
iaalregelen. Overigens acht hij het een uni-
im, dat een Minister in een zaak als deze
ibit'rage toezegt.
De heer DRESSELHUYS (V. B.) verdedigt
e conclusie der commissie en bestrijdt het
iterate standpunt van den heer Beumer.
pr. wil den Minister wel eenige vrijheid
jlen, o.a. om een nieuwe onpartijdige com-
lissie te benoemen, die de zaak zal onder
teken.
De heer DUYS (S. D.) zegt, dat de con-
jusie geen bevel is voor den Minister, maar
em slechts in overweging geeft arbitrage
>e te passen.
De MINISTER VAN OORLOG, de heer
AN DIJK, betoogt, dat minister Alting von
eusau met arbitrage stellig niets anders
eelt bedoeld dan een commissie van ad-
jes. Deze heeft zich op voortreffelijke wijze
an haar taak gekweten. Overigens betoogt
pr., dat het causale verband tusschen de
liilaire maatregelen en de schade niet is
ingetoond. Was dat aangetoond, dan zou-
en de kweekers zich wel tot den rechter
ibben gewend. Voor billijkheidsoverwe-
ing is geen arbitrage noodig. Is er recht op
iadevergoeding? Zoo ja, dan heelt de
Schier uitspraak te doen. De Regeering
nag niet verder gaan dan uiterste voorzich-
jlieid toelaat.
Dc heer DE WILDIJ (A. R.), voorzitter der
ommissie voor het Verzoekschrift, vult de
pnclusie alsnog aan met het in-overwe-
Ing-geven van de instelling eener commis-
ie, die onderzoek zal doen naar de feiten,
'aarop het verzoek rust.
De conclusie der commissie wordt aange-
Kimen met 55 tegen 15 stemmen.
Verschillende ontwerpen.
Aan de orde zijn:
1. Wetsontwerp tol verhooging en wijzi-
jng van hoofdstuk Va der Staatsbegrooting
'oor 1921 (verschillende onderwerpen).
2. Wetsontwerp tot aanvulling en verhoo-
jng van hoofdstuk Va der Staatsbegroo-
ing voor 1922 (verschillende onderwerpen).
Beide worden goedgekeurd.
Pensioenwet.
Aan de orde is het wetsontwerp lot wij-
aging van de. Pensioenwet 1922.
Bij dit wetsontwerp is tevens aan de orde
Ie conclusie van het verslag der Commissie
mtrent de inlichtingen op het adres van de
reduwe C. J. de ManFaassen, te Rotter-
iim, houdende verzoek om toekenning van
ensioen.
Mej. WESTERMAN (V. B.) betoogt, dat
iel onbillijk is de ambtenaressen premie te
alen storten voor weduwe-pensioen. Zij
leeft een amendement ingediend, om we-
luwnaars-pensioen mogelijk te maken.
De heer J. TER LAAN (S.-D.) vindt het
niet gewenscht, dat de Minister de Pensioen
kclgeving nu reeds wil herzien. Hij meent,
dat eerst het ambtenaarsrecht had moeten
:ijn geregeld. Spr. brengt verschillende pun-
en Ier sprake, die niet bij deze herziening
ljo betrokken.
Spr. verdedigt het overdragen van het
weduwepensioeu op andere familieleden,
wanneer de ambtenaar ongehuwd is ge
bleven
De heer KETELAAR (V.-D.) behandelt
ook eenige gevallen, waarin do Minister
principieele wijzigingen heelt aangebracht,
welke spr. niet geheel kan aanvaarden. Hij
constateert de aanstelling van eenige func-
tionnarissen bij den Pensioenraad, die niet
overeenkomstig de voordracht geschiedde.
De MINISTER VAN FINANCIEN, de heer
DE GEER, antwoordt, dat de aanleiding van
deze wijzigingen is geweest de noodzake
lijkheid, om eenige termijnen te verlengen
voor deelneming in het Pensioen. Tal van
wijzigingen waren noodzakelijk en spr.
heeft nog vele laten rusten. Spr. heeft o.a.
willen voorzien in de onbillijkheid, dat on
gehuwde personen moesten bijdragen in de
pensioen-premies. Het beginsel blijft, dat de
pensioenlasten zullen drukken op alle amb
tenaren, afgezien van de vraag of zij er
eventueel allen van zullen profifeeren. De
Minister heeft iets willen te gemoet komen
aan het bezwaar, dat de ongehuwden bij
dragen.
Op de benoeming van de functionnarissen
zal spr. niet ingaan. Spr. heeft met alle
eischen rekening gehouden en ook met de
verschillende richtingen.
De algemeene beschouwingen worden
gesloten.
Bij art. la wordt, na eenige opmerkingen
van den heer J. TER LAAN (S.-D.), door
dezen algevaardigde een amendement inge
diend, om te bepalen, dat personen met drio
losse dienstjaren als vast zullen worden be
schouwd voor de pensioenwet.
De vergadering wordt verdaagd tót Dins
dag één uur.
Op hot terroiiivande
voormalige Oostergasfabriek te Amsterdam
iwardten verschillende mriokt&ageii, die
vroeger dienst deden bij de g&sfiaJbricpdge,
gesloopt. Zoo ook do groote ijzeren palen,
die naast het z.g. zniveringshuis'staan
en waarover vroeger groote buizen liepen.
Deze gevaarten zijn ongeveer 14 meter
hoog. De laatste der palen zou gisteren
weggenomen worden. Daarvoor waren
'dra© tuitouwen aangebracht, om den paal
in evenwicht te houden, als deze van on
deren zou worden Ingemaakt. Om onge
veer vier uur reed onder deze tuitouwen
een vrachtauto van de gemeentetelefoon
door. Hij raakte aan een dor touwen on
trok daardoor den paal, waarin drio werk
lieden zaten, omver. Van dezer drie man
nen was W. B. onmiddellijk dood. De bei
de anderen, M. N. en C. van J., werden
zwaar gewand. De geneeskundige dienst
heeft hun, evenals den doode, naai het
Binnengasthuis vervoerd. De paal was te
recht gekomen op den auto, waardoor de
carrosserie in el-kaar gedrukt werd.
De officier van justitie mi*. Wolfeom
heeft gisteravond een onderzoek inge
steld.
Publiek vermaak. Men meldt
ons uit Amsterdam:
Een gepavoiseerde boot heeft ligplaats ge
nomen tegenover de St.-Nicolaaskerk aan
de Prins-Hendrik-kade. Een kleine leger
macht van politie-agenten scheidt de toege
stroomde nieuwsgierigen in twee gedeelten.
Twee rijen van mannen, vrouwen en kinde
ren stellen zich tegenover en haie op, ge
reed voor wat komen zal. Men hoort uitroe
pen als „De Koningin 1", „De Italiaansche
gezantenz.
De dekknecht van de boot legt een loop
plank uit De volgende reizigers verlaten *t
schip twee heeren met roode neuzen en
hooge hoeden, een corpulente burgerjuf
frouw, een tiental jonge meisjes met kool
zwarte oogen en gepoederde gezichten, een
oude heer met rood, sluik haar en een jon
gentje. Ten slotte een filmtoestel.
Een filmopname dus 1
Het publiek neemt een afwachtende hou
ding aan. De gezichten der arlisten staan in
het teeken der vroolijkheid. Men zal dus
geen drama te zien krijgen. Het spel gaat
beginnen I
De „gezagvoerder" van het schip stelt zich
op aan het einde van de loopplank. Zijn
glimlachend gelaat bewijst, dat hij de reizi
gers beleefd zal ontvangen. De eerste lief
hebbers komen al opdagen, 't Zijn de heer
met de sluike haren en de burgerjuffrouw.
Eerstgenoemde is ^onbeschoft, want hij laat
zijn ega in den steek en rent naar*de boot.
De corpulente juffrouw volgt op een sukkel
drafje.
De regisseur brultHarder 1 Draai om
Val neer
Het publiek giert. De agenten kijken strak.
Een slagersjongen met een fiets wil ook op
de film en breekt door de haag- van toe
schouwers. Een brigadier verwijdert den on
verlaat. IJsco-mannen en zuurverkoopers
komen aanrukken met hun wagens, verlokt
door de honderd-koppige menigte.
Thans is het de beurt van de meisjes-
artisten om zich „bootwaarls" te begeven.
Allen zijn goed in haar rol. Draaiend en
lachend wandelen zij naar de boot. De „ge
zagvoerder" ontvangt-haar met lachjes en
zoete woordjes. De regisseur schreeuwt
„Genoeg
De filmoperateur stopt met draaien. De
zon verdwijnt achter een wolk. Pauze 1
De dames halen een boterham voor den
dag, de heeren steken een sigaret op.
Het publiek blijft wachten op het tweede
bedrijf.
Woensdagmiddag, o rn-
streeks half twaalf, voeren de visscliers P.
E. en B. d. G., beiden wonende te Ga-ootc
Lint, met een roeiaak op de Oude Maas,
even beneden do spoorbrug. Uit de rich
ting Wdllemsdorp kwam de motorboot
„Hendrika Elisabeth" aanvaren. Deze be
merkte de roeiboot eerst toen het sohip
enkele meters daarvan verwijderd was.
Een aanvaring was onvermijdelijk. De mo
torboot raakte de roeiboot aan den kap
en de laatste sloeg om. Van de inzitten
den. werd E. door eenige nabijzijnde schip
pers gered, Do G. verdween echter in de
diepte en 'e middags werd zijn lijk opge
haald. F. was zóó door het ongeluk ge-
ephokt, dat zijn opneüring in het zieken
huis noodzakelijk was.'
Tijdens afwezigheid der
bewoners is ingebroken bij een koopman in
de buurtschap MaarsSenbroek, onder Maars
sen. Vermist wordt: eenige gouden en zil
veren voorwerpen teh geld tot een gezamen
lijk bedrag van ongeveer f 1500.
Op het kantoor van de
waterleiding te Nijkerk werd uit een kast
geld vermist. Het mocht de politie gelukken
den dader, een werkman van de gasfabriek,
bij de herhaling op heelerd'aad te betrappen.
Met een valschen sleutel verschafte hij zich
telkens toegang.
Gisteravond) isde t w j n-
tigjarige juffrouw J. Tebak, uit Eindho
ven-Stratum, naibij Geldrop door de stoom
tram overreden en gedood.
Paraat. „Ja", blufte een Ame
rikaan, „wij hebben van alles het grootste,
de grootste spoorwegen, de grootste rivie
ren
„de grootste schelmen", viel een an
der in.
„Dat zal ik niet ontkennen", hernam ge-»
vat de Amerikaan, „maar die werden ons
door Europa geleverd".
BUITENLANDSCH GEMENGD,
Uit Glasgow is Donderdag het stoomschip
Hebrides vertrokken om een Britsch eiland
hulp te verschaffem, waarvan men sedert
Augustus j.l. niets meer gehoord heeft. Heb
eiland heet St. Kilda en is niet meer dan
een rots, uitstekende uit het Noorden van
den Atlantischen Oceaan, nog een heel eind
voorbij de verst afgelegen Hebriden. Van
do 80 menschen, die er wonen weet men
niet, hoe zij het maken, maar men ver
moedt, dat zij dringend behoefte hebben
aan leeftocht en geneesmiddelen. Vele maan
den achtereen is St. Kilda in een wade van
mist verborgen geweest. Zelfs als een schip
in de winterstormen het eiland had kunnen
bereiken, zou een landing op de rotsachtige
kust niet-mogelijk geweest zijn. Nu is het
jaargetijde aangebroken, waarin de mist
pleegt weg te trekken. Meer dan eens heefD
men een voorjaarsexpeditie naar St. Kildi
moeten uitrusten, die de bewoners op den
rand van hongersnood aantrof. Dikwijls
hebben de eilanders bij vorige gelegenheden
een brief in een flesch gesloten en deze aan
een vlot bevestigd, om zoodoende do be
schaafde wereld te waarschuwen, dat zij
hulp noodig hadden. Dit voorjaar heeft men
op die manier nog geen bericht gekregen,
maar het kan wel, dat de flesch een ver
keerde richting heeft gekregen.
De bewoners van St. Kilda komen mee-
aendeels aan den kost met het spinnen van
wol van de vachten van hun eigen schapen.
Zij ruilen deze producten in voor levensmid
delen. De Britsche admiraliteit heeft eenige
jaren geleden een draadlooze installatie op
het eiland opgericht, maar geen van de be
woners wilde de bediening ervan Jeeren. Zij
vonden zoo iets zondig en zweren nog altijd
bij de „flesschepost". Het stoomscheepje,
dat naar St. Kilda onderweg is, hoopt daar
morgen aan te komen en Maandag zal voor
het eerst een bioscoop-voorstelling gegeven
worden, met behulp van een toestel, dat
het aan boord heeft. Bij de aankomst van
het schip zullen de-bewoners ook voor het
eerst vernemen, dat er een algemeene ver
kiezing in Engeland i3 geweest en hoe die
afgeloopen is. Meestemmen kunnen zij nooit.
Do Badeasche regeering heeft met dade
lijke inwerkingtreding do tot heden gebrui
kelijke bijzondere belasting voor buiten
landers afgeschaft. Voor de reis naar het
Zwarto Woud, het Bodenmeer, het Neckar-
dal cn de Rijnstreek in Baden, aan welke
<3e- buitenlandsche reizigers de voorkeur
geven, worden derhalve voorloopig slechts
de algemeene voor het verblijf in Duitsch-
land geldende maatregelen toegepast.
De eigenares van een boerderij te Val-
puiseaux, dicht bij Etamp.es, had een bóe
ren-arbeider ontslagen, die overbodig werd
nu de zoon van de boerin binnenkort zijn
militairen diensttijd voltooid zou hebben.
De arbeider heeft hiervoor wraak geno
men door zijn meesteres met geweerscho
ten dood te sohieten. Daarna heeft hij het
wapen op. zich zelf gericht, maar daar het
schot hem niet doodelijk trof heeft de maü
zich nog naar een plas gesleept en zich
daarin geworpen. Buren, door de schoten
gewekt, hebben den man uit het water ge
haald. Hi] overleed na korten tijd in het
ziekenhuis.
In den laatsten tijd werd herhaaldelijk
to Brussel geconstateerd, dat de lcleeding
van trampasaagiers door een onbekendo
stukgesneden of met vitriool besprenkeld
werd. In het Jubeljaarpark, tijdens de Jaar,
beurs, en op de Groofe Markt, bij het be
zoek der Spaan8che vorsten, werden een
80-tal dames het slachtoffer van een der*
gelijke wandaad.
Dinsdagavond werd, in een modewinkel
der Nieuwstraat, door een opzichter en
verschillende klanten een persoon opge*
merkt, die in de gabardine van oen damé
sneed.
De man werd ontwapend, maar do woe*
de der omstanders was zoo groot, dat ze
den zonderling deerjijk toetakelden.
Geheel bebloed werd de man door de po
litie per auto naar het bureau overga*
bracht.
Het is een 35-jarig man, die In zijn gees*
te3vermogens gekrenkt schijnt te zijn.
Te Bagnères-de-Bigorre is dezer dagen,
onder groote belangstelling van de zijdo
der wetenschap en botanische tuin voor
Alpen-planten geopend, de eerste van deze
soort in de Pyreneeën Bougefc, e©n botani*
cus, heeft bijna driehonderd soorten plan*
ten, die hij zelf in het gebergte verzameld
heeft, voor dezen tuin bijeengebrachte
Naast den tuin bevindt zich een groot la
boratorium, waar botanici en biologen
kunnen komen werken.
In eèn proces te Salisbury, in Zuid-Afri*
ka, is het bestaan onthuld van een bar-
baarsch gebruik. In een afgelegen deel
van het district Mounts Darwin werd in
Januari een jonge inboorling verbrand,
opdat het der regengodin mocht behagen
aan de ernstige droogte een eind tö ma*
ken, die toegeschreven werd aan den
toorn dier godin.
Onderzoekingen hebben uitgebracht, dat'
do zoon van het stamhoofd de godin had
onteerd, waarop de vader, de gewoonte»
van den stam volgende, de straf liad vol*
trokken. De inboorlingen zijn overtuigd
van het doeltreffende van het menschoffer,-
te meer daar kort na do verbranding de re*
gen begon te vallen.
'ALPHEN. Gistermorgen reed J. B.
met paand en wagen te Gouwsluis, toen
bet paard op den Gouwsluisohen brug
weigerde verdea* to gaan on daarentegen
achteruit ging. B. sprong van den wagen
en kwaan ondier het paard tereobt waar
door hij een ernstige hoofdwonde bekwam.
In bewusteloozen toestand werd hij bij N.
binnengedragen, vanwaar hij, na door dr.
De G. vorbondon te zijn, por auto naar
rijn woning word vervoerd.
BODEGRAVEN. Bij de gisteren gehoii*
den gemeenteraadsverkiezing verkregen Jo
A. R. 748, de Chr. H. Ö29, de R. K. 481,
de Vrijh. B. 371, de S.D.A.P. 134 cn de
St. Ger. P. 83 stemmen. Gekozen zijn P.
Batelaan, J. Burggraaf, Br. Batelaan en
C. B. Batelaan van de A. R., J. van dér
Marei, D. Turkenburg en A. van Baren
van de Chr. H.Th. Leliveld en R. Kelf-
kens van do R. K.J. Beijen en L. Hor-
tensius van den Vrijh. Bond. De oude raad
bestond uit 4 A. R., 2 Chr. H., 2 R. K.,-
2 Vrijh. B. on 1 vacature aan do S.D.A.P.;
De Chr. H. winnen dus 1 zetel, welke door
de S.D.A.P. is verloren.
NIEUWE-WETERING. - Donderdag*
middag hield een afdeeling militaire mo
torrijders uit Den Haag met eenige vlieg*
tuigen alhier een oefening. Hierbij is een'
ernstig ongeluk gebouixl. Eeai motorrijder',
werd al bij het nemen dier bakendo
RECLAME. 7144
Uit het Engelsch van ADELINE SERGEANT.
45)
„Maar je begrijpt niet, je kunt niet be-
Brijpen, dat het mij verkeerd toeschijnt 1"
riep Sydney in wanhoop. „Ik kan mijn
dienden niet bedriegen en ik wil het met
kngerdak weet ik zeker, en ik moet de
gevolgen dragen."
>.Ik geloof, dat we eigenlijk niet bij el-
tander passen", zei Massingham op ijs-
1 kouden toon. ,,Als je je eigen wenschen
Dlet om mijnentwil kunt opofferen in zoo'n
onbeduidende zaak, is het heel duidelijk
jht ik niets voor je ben. Misschien heb-
we ons vergist. Het is goed, dat wij
"et intijds hebben gemerkt."
uWij hebben ons zeker vergist, als de
baarheid een onbeduidend iets voor je is",
zei Sydney minachtend.
i.Het spijt me, dat ik na vier uur een
ofspraak heb", zei Philip heel koel en be-
Jeefd. ,,TJ moet me verontschuldigen, juf
frouw Carlton. Kan ik een rijtuig voor u
balen, of u op een andere manier van
dienst zijnl'i
„Dank u", antwoordde zij, zonder hem
te zien.
-.Goeden dag dan. Het spijt me, dat ik
^beleedigd heb, maar ik ziet waarlijk gee a
*aus
„Ik begrijp heb heel goed", zei Sydney
1 koelheid even groot als de zijne.
»«oeden middag.
En toen nam hij zijn pet af en ging heen,
en Sydney scheen het alsof alle zonneschijn
uit haar leven verdwenen was.
HOOFDSTUK XXI.
Een vriend in nood.
Het was dus allea voorbij.
Sydney zat nog op de bank en keek
recht voor zich uit. De zonneschijn was zoo
goed als ooit en dat scheen haar vreemd
toe. De roode geraniums leken kleine vlam;
metjes, en de gele en bruine Oostindische
kers vertoonden een tropisohe weelde in do
schittering van den mooicn namiddag.
Het waren gewone bloempjes, die in
bloembedden, omgeven doOr laag graB,
groeiden en toch- zagen zij er yroolijlc en
'bloeiend uit akelig vroolijk voor Syd*
ney, totdat zij er aan daoht, met het zieke*
lijk verlangen naar de sympathie der na*
tuur, dat de jeugd eigen is, dat zij allen
op graven groeiden of wat vroeger gra*
ven geweest waren. Want deze openbare
speeltuin was vroeger een kerkhof geweest.
„Het Is juist passend", zei ze bij zich
zelf met 'n zwakken glimlach. ,,Ik kan mijn
liefde en verdriet onder de bloemen begra*
ven, en niemand zan weten, dat er een
graf is."
Zij kreeg een verstikkend gevoel in de
keel. Zij voelde, dat zij lucht moest hebben
dat zij wilde huilen, schreeuwen, om zich
öp oen ongewone manier te verlichten. Zij
was inderdaad op de grens van hysterie,
en zou misschien geschreeuwd hebben of
flauw gevallen zijn, zonder de tijdige Hulp;
van een ouden kennis, den vriend en be*
schermeling van juffrouw. Holden, Lau*
rens Ogilvie.
„Juffrouw Carlton, is u ziek, moe, of
iets anders; wat kan ik voor u doen?"
Sydney herstelde zicE en weerhield met
groote moeite een neiging tot huilen. Zij
zag het gezicht en de gestalte van Laurens
slechts vaagtoch herkende zij hem da*
delijk en voelde de vriendelijke onrust van
zijn stem.
„Niets, dank u", zei ze, flauwtjes. Toen
zei ze, bp nog zachter toon: „Als ik eon
beetje water had......"
Laurens keek wanhopig rond, Maar op
eens schoot hem iets in de gedachte, en
hij handelde zonderQuitstel.
,,U zulkywachten, nietwaar? Ik zalmaar
een paar minuten wieg zijn. U zult niet
flauw vallen of zoo iets terwijl ik weg
ben?"
Sydney had een vaag gevoel, dat zij óp
een ander oogenblik gelachen zou hebben
over de manier, waarop deze vraag ge
steld werd. Zij had echter geen lust om te
glimlachen. Zij kon alleen antwoorden:
„Neen", met een volkomen ernstige stem;
en Ogilvie vloog 'dadelijk weg, het hek
door en daarna (ofschoon zij dat pas veel
later hoorde) naar de dich'stbij zijnde her
berg.
Hij kwam gauw weer terug, maar veer
langzamer, met een glas, waaruit hij haar
liet drinken. Het vocht had een beetje
een scherpen en vreemden smaak', vond
Sydney, maar het was koud door het ijs,
en zij was er door verkwikt en opgefrischt,
hoewel rij het niet lekker vond. Zij vraa in
staat Hem met eeai droevig glimlachje te
belOonen, toen rij Hem het glas "terug gaf.
„"Voelt u rich nu beter?" yroeg Laurens,
sachtjei*
„O, ja, dank u, veel beter. Het zal de
warmte geweest zijn."
„Ja, ja, de warmte natuurlijk", zei Hij
op haastigen toon vol overtuigingmaai
hij vermeed liet, Haar aan te zien, opdat
zij den twijfel in zijn eerlijke oogen niet
zien zou. Want hij was tweemaal langs heb
hek van den speeltuin gekomen, op zijn
weg naar en van een boodschap voor den
heer Holden, ©n den eersten keer had hij
Sydney en kapitein Massingham samen
onder de boomen zien zitten, en den twee
den keer had hij Massingham snel den tuin
zien verlaten met een heel donker gezicht.
Hij had toen e»enige oogenblikkeri 'géwücfib
in de hoop Sydney er uit te zien'kbnVen
maar de bewegingloosheid van Haar hou
ding had hem eindelijk bang gemaakt, en
daarom was hij haar genaderd om te Koo*
ren, of zij ziek was of niet.
Deze opmerkelijke belangstelling in Syd
ney's welvaren behoeft eigenlijk niet ver
klaard te worden. De volkomen eenzame
levenspositie van Laurens Ogilvie had hem
tot nu toe bijna uitgesloten van het gezel*
schap van dames, met één uitzondering-
In het huis van juffrouw Holden had hij
zeker het voorrecht gehad een vrouw voor
zich te zien, wier leven heilig, wier geest
volstrekt rein was, van wie elk woord en
elke daad gekenmerkt werd door die ver*
fijnde hoffelijkheid, die haar bron in liefde
vindt. Haar Invloed had geholpen, om
zijn leven en karakter te vormen, en naar
het model, dat zij hem gaf, vormde hij
onbewust rijn ideaal van een volmaakte
Vrouw. Maar Rose Holden was bijna het
eenige mcisj e in den stand van een dame,
van wie hij iets wist, en hij hield niet van
haar type. In Sydney zag hij iets, dat tot
zijn hoogere natuur sprak en dat hem aan
Catherine herinnerde. Hij kende heel veel
meisjes, die niet „dames" werden ge*
noemd; bijv. werkmeisjes, die hij aardig
vond, want zij waren goedhartig, vriend©*
lijk en waar, en „dames" in d© hoogste be*
teekenis van het woord; maar er sluimer*
den zekere gevoelens in Laurens, die ook
voldoening verlangden. Hij wenschto zacht
heid in stem en manieren, een beetje bo*
grip van kunst, waardeering van do nieu*
we letteren, en .dat onnoembare iets, dat'
bevalligheid en beschaving, zoowel als en*
lcel ontwikkeling van den geest, omvat.
En door een plotselingen straal van die
intuïtie, die uit liefde ontstaat, zag hij al*
alles, wat hij begeerde, in dit meisje me®
Haar heldere oogen en zacht bruin haar,
het mooie, breede voorhoofd en den fijn
gebogen mond, «iie niet uit t© spreken dia*
gen tot hem zei. Zonder het te weten, was
hij al verliefd op Sydney en om harent*
wil verlangde hij te handelen ©n te durven.-
„Wat heeft Massingham gezegd of gé*
daan, om er haar zoo te doen uitzien?"
vroeg hij bij zichzelf, en hij werd inwendig
woedend. Want hij wist iets van Philip
Massinghams leven, en dat niet goed was;
niet het leven van een man, die e©n meisjé
als Sydney Carlton moest vragen, met heni
te trouwen Daardoor had hij een gevoel
van leed en toorn, zonder precies te weten
waarom; maar zijn hart was intusschen vol
van het teederste medelijden met het meis*
je, dat stil op d© bank naast hem zat me®
zulk een verslagen blik.
Eindelijk keerde rij ricE tot hem eH
sprak':
V (Wordt vervolgSJ» J
r
