CORRESPONDENTIE,
De Gymnastiekzaal.
beurde, was werkelijk een uitkomst! Er
kwam een opening aan den achterkant der
gymnastiekzaal! Vader Muis dacht, dat hij
een deur opengeduwd had.
De heele muizenfamilie sprong er door e
dat was maar gelukkig ook, want op hetzelf
de oogenblik stak Minet haar kop door den
hoofdingang der „zaal" heelémaal kon zij
er niet in, want zij was te dik van de vele
melk, die zij kreeg. Juist toen Vader, Moeder
Muis en Knabbeltandje uit de gymnastiek
zaal ontsnapt waren, stak Minet een klauw
door de nooddeur, die door Vader Muis was
opengeduwd. Zij waren maar net bijtijds ge
red en Minet, de dikke Minet. zat gevangen
en kon niet vóór- of achteruit!
„Kom nu maar mee!" zei Vader tegen
Moeder Muis, die nog naar Minet's klauw
wees.
Poot aan poo't trippelde het drietal weer
naar hun veilig holletje, natuurlijk nog wei
wat van streek van de doorgestane angsten.
„Gelukkig, dat de gymnastiekzaal een
nooddeur had." zei Vader Muis.
Moeder en Knabbeltandje waren het hier
mede geheel eens.
Hebben jullie aJlen het gooed begtre-
pen Dinsdag 3 April vóór 12 uur moeten
db brieven bezorgd zijn aan het Bureau
„Leidsch Dagblad" anders kunnen ze miji
niet tijdig genoeg naar Kloosterzancle wor
den opgezonden. De kinderen, die mij aJ-
tijd de brieven over de post naar Den
Haag zenden, kunnen dat nu, atls zij wil
len, naar Zeeland zanden. Klooster zand o
(Zeeland) is mijn adres, dat is voldoende,
meer behoeft er nieb bij, wel mijn naam,
maar dat begrijpt iedereen van zelf wel.
Wie nu met de Paascbdagen uit logoe
ren gaat en dus de kindercourant niet
heeft, kan natuurlijk de raadsels niet op
lossen, on behoeft daar dan heuseh geen
excuses over te maken, dat begrijp ik best,
evengoed als van de kinderen die ckan
logeetjes hebben of als het mooi weer is
met Pasohen, veel uit zijn die dagen. Wie
tijd eai lust heeft-, kan de raadsels oplos
sen en mij zenden en wie er niet toe Kan
komen, slaat een week over.
Jo van. Leeuwen, ben je op Ion Paasoh-
dag jarig? Dat treft wel gcêd dan heb je
vacant ie en kunt prettig de vriendinne
tjes bij je op visite hebben. Wel gefelici
teerd en veel plezier
Neeltje van Leeuwen je hoort zeker ook
bij de verjaarpartij van Jo, hebt dua ook
een vroolijken Paasohdag.
Adriana Gie-sen, veel plezier in Leiden
bij je grootmoederdaar lees jo natuurlijk
ook de kindercourant. Je blijft dus goed
bekend in Ledden als je er nog alle vacan-
ties gaat logeeren. Ik geloof dat ik jou
nog niet bedankte voor het courantje dat
je mij later nog toezond.
Neeltje van Wijk wat heb je een aardig
avondje van de Zangvereeniging bijge
woond. Kreeg je geen slaap toen het too
Laat werd?
Annie Zirkzee-, dank voor je brief Ge
hikkig dat je weer uit mag gaan.
Annie Ampftmeyer, het doet mij genoe
gen dat je zoo erg verrukt bent over j<
prijs, het is een mooi boek, dat weet ik.
Annde Huisman, zeker begon ik joi
naam en je briefjes ad gc*ec! te kennen,
dus je behoort voortaan ook tot de ge
trouwen, als je zoo doorgaat.
Jo Taffijn, vindt jij het ook prettig dat
de kindercourant voortaan Zaterdags
komt? Och ja de meeste kinderen lossen
Zondags de raadsels op.
Gè Jongbloed, flink boor om zooveel op
lossingen in te zenden, dan zullen er zeker
altijd wel 3 of 4 goeden bij zijn.
Marie de Koning, natuurlijk mag je den
brief Zondags ad weg brengen, dat doen
zóóvele kinderen op hun Zondagsche wan
deling.
Catha^ina Tos, neen dat kon je tcker
niet vooruit weten, of je een prijs zou
hebben of niet, en nu heb je toch kunnen
mee-loten.
Marie Kolderman, als de raadsels nog
te moeilijk warén voor Martha is het betei
dat zo nog een paos wacht en het da» weer
eens probeert.
Vlug trippelden de Muisjes aan den bui
tenkant der zaal naar boven, waar de ope
ning was. 0, wat ging dat leuk! Daar zagen
»zij reeds de lus, de touwen (de veters) en
fden lap (het leertje).
Vader Muis had den weg gewezen en was
i'vóórgegaan, op hem volgde Knabbeltandje en
,Moeder sloot de rij.
Maar op eens, wat was dèt? Juist toen
Moeder Muis tegen den wand opklauterde,
izagen zij twee akelige, groene oogen en
Minet om een hoekje komen. Knabbeltandje
keek juist boven den rand der „zaal" uit en
dook onmiddellijk weg, Moeder haar achter
na 1" Met kloppende hartjes wachtte de Mui
zenfamilie nu af, wat er verder gebeuren
zou. Zelfs Vader Muis kreeg het benauwd,
nam zijn vrouw en zijn zoontje ieder bij een
poot en trok hen zoo diep mogelijk de „zaal"
in, daar waar het heel donker was, maar
toch nog licht door een kier naar binnen
viel.
Vader Muis, overtuigd van den ernst van
den toestand, drong nu met zijn heele
lichaam tegen den zijwand, die daar maar
laag was en pee maar, wat DU ge-.
door C. H.
Vader Muis was op zekeren dag langer
dan gewoonlijk uitge&Ioven, maar eindelijk
was hij toch gelukkig heelhuids in bet ge
zellige holletje in een hoekje van den gïoo-
1 ten zolder teruggekeerd.
„Ik begon mij al ongerust te maken," zei
Moeder Muis, „en was bang
„Nu, waar was je dan bang voor?"
„Voor Minet natuurlijk!
„Oho! Dat heeft geen nood. Ik ben de
oude, dikke Minet veel te slim af. 'k Geloof,
dat z ij bang is voor m ij, want ik heb haar
al in geen dagen gezien." En Vader Muis
draaide verwaand zijn snor op.
V „Nu ja," zei Moeder Muis weer, ,,'t zou
natuurlijk kunnen, maar i k zie Minet dan
maar liever niet dan wel."
„Ik zal jullie wel beschermen. Maar nu
zou ik bijna vergeten te vertellen, hoe 't
komt, dat ik zoo lang uitgebleven ben."
„Hè ja, Vader, vertelt u dat eens/' zei
Knabbeltandje, het muizenzoontje, met zijn
fijn piepstemmetje. Hij was dol op vertellen.
„Nu dan: ik heb een ontdekkingsreis ge
daan!"
„Een wat?" vroeg Knabbeltandje, die dat
woord nog nooit gehoord had.
„Een reis, waarop je wat ontdekt, iets bij
zonders vindt," legde Vader Muis uit.
„Ohohpiepte '*t muizenkind nu.
„En wat heb je ontdekt? Is het iets lek
kers om te eten?" vroeg Moeder.
„Nee, dat is liet niet. Het is een soort gvm-
T.astiekzaal. 'fris 'n flink gebouw, en boven
aan den achterkant hangt een grootc lus, die
veel op een ring lijkt. Daar kun je aan
izwaaien, dat het een lust is. Verder zijn er
jlaPge, zwarte touwen, waaraan je elk aan
|ieïi kant kunt trekken om te zien, wie het
isterkst is en je kunt er ook touwtje mee
^springen, al is dat meer voor meisjes. Ein-
hangt er nog een lange smalle lap in,
m één kant vast zit pn waaraan je, als
m aan den anderen kant in mijn poot
hangen kunt en allerlei acro-.
,,'t Lijkt me wel iels heel bijzonders,
maar.,.." begon Moeder Muis voorzichtig.
„O, dol! Fijn!" riep het kleine muisje uit.
„Toe Vader, mag ik er dadelijk naar toe?"
„Nu even dan, als je belooft zoet te gaan
slapen, 'n Beetje gymnastiek is altijd gezond
en 't is nog niet donker."
Knabbeltandje beloofde het en dribbelde
nu opgewonden vooruit. Vader en Moeder on
geduldig aan een poot meetrekkend.
„O, kijk eens!" riep Knabbeltandje uit, die
het eerst de gymnastiekzaal jullie hebt ze
ker al geraden, dat het een schoen was?
ontdekte.
„Voorzichtig nu!" zei Moeder Muis waar
schuwend.
