De Prins uithef Sprookje
No. 19343.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 27 Maarf.
Tweede Blad. Anno 1923.
Gemeenteraad van Leiden.
UST DE RIJNSTREEK.
FEUILLETON
V
(Vervolg van gisteren).
4o. Voorstel tot het geven van namen
*nr> de brug over de Zoeterwoudsche Singel
gracht in het verlengde van de Zijdgracht
èn aan de straten van het woningcomplex
„Tuinstadwijk". (94)
De heer OOSTDAM. acht de scheiding tüs-
achen W. en O. Indische buurt niet gelukkig.
(Waarom deze niet bij elkaar gevoegd en ge
laten aan 'het Kooi terrein? Veel gelukkiger
kwas z. i. het idei van den archivaris geweest
aanpassend bij bekende Leidsche namen. Hij
yfril nog een naam aanbevelen n.l. die vaji
Cornel us Museus, den vriend van prins Wil
lem, eveneens vermoord.
De heer GROENE VELD acht die zaak niet
erg gewichtig, maar nu er toch aanmerking
is gemaakt, wil hij zich daarbij aansluiten,
bloemennamen willende geven aan de slra-
'ten van Tuinstadwijk.
Van Pieter de Ia Court heeft men hem op
school hier nooit geleerd, dus veel heteekend
lal deze wel niet hebben en daarom zag hij
ook gaarne die naam vervangen.
Do heer KNUTTEL voelt niets voor na
men uit de Nederl. roofpolitiek, maar nu deze
fer zijn, onderschrijft hij den heer Qostdam
'fechter, temeer waar men met West-Indië
Jjfauw uitgepraat is. Bloemennamen lijkt hem
^•pok minder juist waar daar van bloemen
'niets is overgebleven. Is afvoering van dit
Jpfint niet beter?
De VOORZITTER ontraadt de omdooping
van de Piqler de la Courislraat, een naam,
die velen toch wel kennen.
I Hij raadt voorts aan a aan te nemen en
yoor b te stemmen. Bij verwerping kunnen
jB. en W. dan nog overwegen in den geest
~jtran bloemennamen.
- a wordt z. li. sfc. aangenomen (Jan van
Iloutbrug), b wordt verworpen niet 20S
dtemmen.
i Voor de heeren Moijnen, Splinter, v. Ha
mel, Huurman, Mulder, Pera, v. d. Lip en
Sanders.
5o. Praeadvies op het verzoek van H.
Kroeze,, om de levering van zand en grint
in het vervolg in het openbaar aan te be
steden. (92)
De heer KNUTTEL meenl( dat de hoeveel
heid zand toch niet onbelangrijk zal zijn,
dit jaar. Verdient dit geen aanbesteding?
De heer WILBRINK onderschrijft geheel
het advies van B. en W. Men moet menschen
hebben, op wie men ten allen tijde moet kun
nen rekenen, wat bij openbare aanbesteding
'niet het geval is.
(Wethouder MULDER onderschrijft den
heer Wilbrink.
[i Z. li. st. wordt het praeadvies aangenomen.
6o. Voorstel inzake de onderbrenging van
Üe O. L. Scholen aan de Mare A en B, in
liét schoolgebouw aan het Schuttersveld en
'den overgang van de aan die scholen ver
bonden hoofden en het verder onderwijzend
personeel. (90)
Mevr. v. ITALLIE betreurt, dat het herha-
dingsonderwijs zoo in een moeilijk parket
Kömt en zij geeft in overweging dat de raad
B. en W. verzoekt over te gaan tot het bou-
,wen van een school voo? herhalingsonder-
wijs om klaar te zijn, wanneer de tijd daar
door is gekomen, eind volgend jaar.
De heer MEIJNEN prijst de oplossing bij
Üe reorganisatie van het onderwijs gevonden
die door de gebeurtenissen is achterhaald.
B. en W. hebben daarom onder drang beslo
ten 't zal hun veel hebben gekost los
|e laten het idee van centralisatie op het
Schuttersveld en hij brengt hun daarvoor
hulde, temeer, waar zoo liet oorspronkelijk
'denkbeeld ten aanzien van de school op het
Schuttersveld weer wordt gevolgd. Hij zal
gaarne zijn stem aan het voorstel geven.
Wethouder v. d. LIP dankt den heer Meij-
ïien voor zijn steun. Wat het bezwaar van
mevr. v. Itallie betreft, het is nog de vraag,
óf de belangstelling voor het 7e leerjaar wel
zoo groot zal blijven en ook nog, of eind 1924
het verplicht 7e leerjaar er reeds zal zijn.
Er is niet de minste zekerheid op onderwijs
gebied. Afgezien van de vraag, of straks door
verloop niet een O. L.-school kan worden ge
mist.
Mevr. v. ITALLIE vreest niet, dat de toe
loop weer zal afnemen en heeft wel hoop,
dat eind 1924 het 7e leerjaar verplichtend zal
zijn. Daarom hoopt zij, dat B. en W. ten
aanzien Yan het 7e leerjaar diligent zullen
zijn.
Z. h. st. wordt het voorstel van B. en W.
daarop aangenomen.
7o. Voorstel, om alsnog een bedrag van
f 100,000 ter beschikking van de Commissie
lot SleunverleenÏDg te stellen. (95)
Conform besloten.
8o. Voorstel inzake de opheffing van het
hulpkantoor B van de Gemeentelijke Bank-
van-Leening en tot vaststelling van de Ver
ordening, houdende Reglement van de Ge
meentelijke Bank-van-Lcening te Leiden.
(96)
Eerst koint in behandeling de opheffing.
Do lieer KNUTTEL -wijst er op, dat in dit bij
kantoor voor f 118,000 is besleend, in bet hoofd
bureau slechts f 147.000, in bet andore bijban-
toor f 122.000. Gezien dit feit on de ligging in
oen volksbuurt zou hij dit hijkantoor niet wil
len opheffen om particuliere woekeraars geen
voot te geven en veel moeite aan vooral de ar
beidersvrouwen te besparen. Liever zelfs nog
het hoofdkantoor, gezien de ligging daarvan.
Misschien zou bezuiniging mogelijk zijn op de
heeren, door het bijkantoor te verplaatsen naar
een der vrij komende scholen aan de Mare.
Do heer KOOISTRA heeft waargenomen, dat
hot beloon en veel lijd in beslag neemt en daarom
vreest hij bij opheffing overvoering bij de hoofd-
bahk, afgezien van de last van verd er-a f géi ogen-
zijn, etc.
Do heer "WTLMER erkent dat alle drie kan
toren nuttige instellingen zijn. De praclijk heeft
het nut dor bijkantoren bewezen. Vorig jaar zijn
94000 panden beleend, 29000 bij 't hoofdkantoor
32000 bij liet andere, 33000 bij dit bijkantoor.
De heer KNUTTEL dus het meeste.
De hoer WILMER Er moet echter bezui
nigd worden, ook op nuttige dingen en nu is
een bank van leening zeker noodig, een bijkan
toor niet in die mate. Toch wilden commissai'is-
sen niet te ver in eens gaan en daarom dit voor
stel tot afschaffing van slechts één bijkantoor,
dat minder gunstig ligt dan dat aan de Heeren
gracht. Het hoofdkantoor afschaffen gaat niet,
want dan zou een der bijkantoren geheel moe
ten worden verbouwd. Bovendien, dit hoofd
kantoor ligt zeer gunstig met het oog op het
geheim-houden, dat men toch op groolen prijs
stelt. Volgens de deskundigen zal afschaffing
van dit bijkantoor geen opstopping aldaar geven
Do beer KOOISTRA acht deze bezuiniging
niet van zooveel bc!teeke^ï,• om er veed menschen
en voornamelijk arbeidersvrouwen ongerief door
te veroorzaken.
Wethouder SANDERS dankt xfe heer Wilmer
voor diens steun. Hij kan dezen geheel onder
schrijven, het bezwaar van vendcT-afgolegen-
zijn niet te hóóg aanslaand.
Do hoor KNUTTEL wijst op den meevaller
van 10 milhoen der eerste 2 maanden van dit
jaarwat dit rijksinkomen betreft, dit om het
geschreeuw naar bezuiniging te karakteriseeren.
Hij kan met B. en W. niot meegaan.
De VOORZITTER wijst er op, hoe er maar is
één tclegraaf-kantoor, met oeoi postkantoor met
één bijkantoor. Hot gaat niiot om een besparing
van eenmaal f6000, maar doorioopend. Zoo ver
zijn de wandelingen ook niet.
De hoer KOOISTRA handhaaft zijn bezwa
ren.
De opheffing wordt aangenomen mot 199
"lammen. (die der S. D. A. P. en van den heer
Knuttel en mevr. v. Itallie.)
Sub b wordit z. li. st. aangenomen.
Bij de algemcene beschouwingen over de ver
ordening bespreekt de heer v. ECK het motief
van B. on W. tot wijziging. Waaneer B. en W.
waren gekomen met oen wijzigings-voorstel, wij
zend op de inooden der gebruikers, dan zou hij
daarmee zijn sympathie hébbon betuigd. Spr.
betreurt editor, dat B. en W. de vrij hooge ta
rieven bandhaven of deze zelfs nog verhoogen.
Het credïet voor de armen mag z. i. in dezen
lijd niet verslechterd" worden. Er komen tarieven
van 12 pCt. in voor, vergeleken bij particuliere
pandjeshuizen misschien niet hoog, in wezen is
hot toch wel veel. Tc prijzen vindt spr., dat B.
en W. de mogelijkheid van leenen uitbreiden,
dooh waarom nu weer de rente te verhoogen
Alsof een publiek lichaam geen hart moet heb
ben 1 Daarom zijn voorstellen om in geen geval
de tarieven te verhoogen.
De beer WILMER zegt,- dat de tarieven hier
laag zijn in vergelijking met afidi-re plaatsen,
laat slaan dan dc particuliere inrichtingen. Ver
geleken de tijd van oprichting en. vaststelling
der tarieven (185i.^en 1875) en de huidige toe
standen is do nu voorgestelde tarieven-regeling
zéker niet overdreven. Het inrekening brengen
mag toch zeker wel om ongcwonsclite toestan
den to voorkomen,. Hart toonen de beambten
ruimschoots, zooals spr. aantoont.
De heer v. ECK zegt het personeel niets te
hebben verweten. Maar bij 12 pCt. wordt hart
hard. Vergeleken met andere gemeenten zegt
hem niots, dan zijn daar nog groot er misstan
den, blijkbaar.
Bij art. 1 licht do heer v. ECK een amen
dement toe, luidende om het Ie lid aldus
tc doen luiden„De commissarissen wor
den benoemd op aanbeveling v*oi Burge
meester en Wethouders, dio daarvoor bij
elko vacature een dubbeltal bij den Gemeen
teraad indienen, nadat zij commissarissen
daarover hebben geraadpleegd."
Spr. meent, dat de controle van c?en raad
venschclijk is en de benoeming vrij moet
blijven en niet beperkt tot de voordracht
van B. en W.
De heer WILMER herhaalt Het reeds
vroeger gezegde, dat de invloed van den
raad bij een voprdracht grooter is dan bij
een aanbeveling, hetgeen hij nog eens na
der uiteenzet.
Wethouder SANDERS meent, dat de
heer v. ECK feitelijk buiten de orde is door
"de benoemingskwestie principieel in het
geding te brengen, terwijl 'B. en W. alleen
een wijziging voorstellen op andere punten
Overigens onderschrijft hij geheel den
heer Wilmer. Bij een aanbeveling kan
iemand gekozen worden met wier. B. en
W. niet kunnen samenwerken, die toch de
verantwoordelijkheid blijven dragen.
Trouwens, bij alle instellingen hi"r is het
als in art. 1 nu is bepaald.
De heer v. ECK wil ook wel zijn voorstel
nu terugnemen om het later in algemeenen
zin te beliandblen.
Do VOORZITTER acht dit onnoodig.
De heer v. ECK repliceert dan, waarna
"3e VOORZITTER cL huidige redactie nog
verdedigt.
Het amendement, v. Eek wordt
verworpen met 199 stemmen (die
der S. D. A. P. en van den heer Knuttel.
Bij art. 7 trekt de heer v. ECK een amen
dement van gelijke strekking nu in.
Bij art. 28 is het amendement v. Eek
het le lid aldus te wijzigen: ,,Vpor de be
leeningen op roerende goederen is ver
schuldigd 9 pCt. per jaar; voor voorschot
ten op pensioenen 5 pCt. per jaar; voor
de andere geldleeniri'gen 6 pCt. per jaar
övcr het werkelijk uitstaand bedrag.
De heer OOSTDAM voelt wel iets voor
dit amendement. Kan men dé bezuiniging
niet laten blijven bij het afschaffen van
het eeno bijkantoor?
De heer WILMER zegt, dat de rente voor
de be'eende panden gelijk blijft en die ren
te is z. 1. ook niet veel. Een particulier zou
het niet kunnen 1 ct. per gulden per
maand plus een paar cent administratiekos
ten.
De heer v. Eek stelt een verlaging voor,
die f 1300 zou kosten.
6 pCt. voor pensioenen hebben de com
missarissen voorgesteld omdat; zij zelf ook
8 pCt. moeten betalen voor het door hen
"opgenomen geld.
Voor andere gëldleénïngën 'stellen 'com
missarissen voor 8 pCt., toch ook niet te
veel gezien hoe hier informaties, borgen etc.
bij te pas komen, maar tegen brengen op
6 pCt. zal hij zich niet schrap zetten.
De heer v. ECK blijft de percenten veel
vinden. Waarom mag in 't algemeen be
lang niet iets worden toegelegd voor de
armen die hiervan gebruik maken?
Wethouder SANDERS sluit zich aan bij
den heer Wilmer. Dat er niet veel wordt
genomen, bewijst ook het verlies dat er is.
Andere plaatsen nemen meer, soms veel
meer.
Het amendement-v. Eek 12 pCt. wordfc
9 pCt. wordfc verworpen met 17—11 stem
men.
Voor de S. D. A. P. en de heeren Knut
tel. Sijtsma, Oostdam en mevr. v. Itallie.
Het amendement-v. Eek .6 pCt. op de
pensioenen wordt 5 pCt. wordt verwor
pen met dezelfde stemmenverhouding.
Het ame.ndement-w. Evlc 8 pCt. voor
andere geldleeningen wordt 6 pCt. even
eens.
De verordening wordt daarop z. h. st.
aangenomen.
9. Voorstel tot beschikbaarstelling van gelden
voor liet eventueel in het leven roepen van een
werkverschaffing ten behoeve van wcrklooze
sigarenmakers. (99)
De heer v. STRALEN verklaart zich we
derom tegen dit voorstel. De voorwaarden
voor werkverschaffing zijn trouwens nog
beduidend slechter dan vorig jaar. Toen
kreeg men nog f 6.50 per 1000 stuks, nu
waarschijnlijk maar f 5.50, misschien f 6.
De bijdrage der gemeente is verhoogd, die
der werkgevers verlaagd.
De betrokken organisaties zijn ook legen
het voorstel en weigeren medewerking, liet
rijk wil echter dwingend optreden, anders
den steun intrekkend. Zijn fractie zou daar
om niettemin mee willen gaan wanneer B.
en W. ook nu f G.50 willen garandeeren, al
wilde de fractie vorig jaar dit ook niet.
Gerekend op een 55-urige werkweek zou
slechts pl.m. f 13 per week kunnen worden
verdiend volgens deze regeling, aannemend
als gemiddelde het maken van 2500 stuks.
Spr. dient een amendement in, waarin
het loon wordt gebracht op f 6.50 per 1000.
De VOORZITTER zegt, dat het hier een
algemeene regeling betreft, zoodat B. en W.
een bijzonderen toeslag niet kunnen aan
vaarden. Wil men niet, welnu, dan stemme
men tegen.
De heer KNUTTEL verbaast zich over het
amendement-v. Stralen; alsof voor f 0.50
per 1000 meer deze dwang wel acceptabel
is! Terugbrengen van het deel der werkge
vers op de helft lijkt lietn bovendien fan
tastisch. In geen geval zal hij met dit voor
stel meegaan.
De heer HEEMSKERK verbaast zich ook
over den heer v. Stralen, die nu wel wil
wat vroeger werd geweigerd. Bij oefening
kan zeer zeker een loon worden verkregen,
dat de steunvcrleening te boven gaat en
daarom zal hij met deze werkverschaffing
meegaan. Hij hoopt, dat B. en W. wel mede
werking zullen verleenen bij pogingen om
het loon op f 6.50 te brengen, dit voor min
der geroutineerden.
Wethouder SANDERS zegt, dat bij rou
tine 4 a 5000 van deze sigaren kunnen
worden gemaakt, bij deskundige verdeeling
van arbeid nog meer. (Vele ontkenningen).
De heer v. STRALEN zegt, dat de onder
handelingen afgesprongen zijn.
De VOORZITTER: Welnu, dan is het uit.
De heer v. STRALEN: Maar nu wil het
rijk dwingen. Ifij meent zijn amendement
te moeten handhaven, al zegt de voorzitter
dat hier in geen geval meer betaald kan
worden dan elders.
Het amendement-v. Stralen wordt ver
worpen met 208 stemmen (die der S. D.
A. P. en van den heer Kuivenhovcn).
Het voorstel van B. en W. wordt aange
nomen met 208 stemmen (die der S. D.
A. P. en van den heer Knuttel).
10. Vaststelling van 't 2o Navordoringskokieaf
dor plaatselijke directe belasting, dionet 1920/2L
'inm
(98).
Goedgekeurd. -
De heer KNUTTEL verklaart zich vol*
daan over de nieuwe plaats, 's Winters,
wanneer de kachel er is, zal het echter mis*
schien minder zijn.
De VOORZITTER zegt, dat de raad bijna
nooit volledig vergadert en overigens hoopt
hij op wijziging in de wet betreffende het
aantal raadsleden, dat z.i. met het oog op
de kosten voor vele gemeenten niet zoó.
sterk mag stijgen.
De nu gevonden oplossing kost niets eo
laat de zaak intact. i. n
Rondvraag. "z'
De heer DUBBELDEMAN heeft gehoord,
dat van den bouw der 162 woningen door
de firma Rutgers niet veel komen zal door
de arbeidsvoorwaarden van B. en _W. Is
dit zoo?
Wethouder MULDER zegt, dat de zaken
nog loopend zijn en hij zich niet kan uit*
laten. i
Wethouder v. d. LIP: Nu weet je het. 1
De heer DUBBELDEMAN vrnagt of liet
werk nu aanvaard is of niet. Wij moesten
ons zoo haasten cn nu dit uitstel.
Wethouder MULDER zegt, dat die haast
alleen noodig was met het oog op de re*
gcering.
De heer v. STRALEN zegt, dat bij de
brandweer de dienslvoorwaarden nog al
verslechterd zijn door een proefregeling,
waarover groote ontevredenheid heerscht.
Kan er geen spoed worden betracht en ook
het Georganiseerd Overleg worden gehoord
bij het komen tot een definitieve regeling?
Wethouder MULDER zegt, dat de com-,
mandant tweemaal heeft geconfereerd met
de betrokkenen en er zal nog meer .gecon
fereerd moeten worden om overeenstem'
ming le bereiken, iels, wat in aller be*
lang is.
Wethouder PERA zegt, dat hoofdbestuurs
leden er zich mee hebben bemoeid, waar
door de overeenstemming is bemoeilijkt,
waaraan overigens druk gewerkt wordt.
De heer KNUTTEL zegt. dat hij de vorig»
zitting een eenigszins onbillijk oordcel heeft
geveld over den gemeente-architect, waarin
de gemeente wel iemand heeft, waarmee in
zee is te gaan, gezien zijn opleiding etc. t
Hierna sluiting.
'ALPHEN. De nieuwbenoemJe burgemees
ter dr. LovinL, heeft gisteren 6® "bezdrii!
aar onze plaats gebracht en met de ver
schillende hoofdambtenaren kennis gemaakt'.
De officiëele installatie zal op 16 April
dee namiddags om halfdrie plaats hebben.
De 13-jarige v. d. B. Hie met kip-
karrer. aan het spelen was, 'brak een zijhal
vingers, zoodat hij door een geneeskundige
verbonden moest worden.
Van den stalhouder 'A'. alhier bleet
Zondagmiddag plotseling een best gaard
dood. Een leelijke schadepost.
De staking is zoowel Zaterdag ale
Maandag kalm verloopon. Het aantal werk
willigen nam weer toe. Ook uit andere ge
meenten hebben zich werkwilligen aange
meld. Vrijdagavond is nog getracht tot een
vergelijk te komen, doch zonder resultaat.
ïloelang deze staking nog duren kali iS
op dit oogehblik moeilijk te zeggen.
Aangaande deze staking komt de Com
missie voor Arbeidsbemiddeling Voor een
groote inooi!i,jkheid te staan. Dit kan d»
slaking verkorten of op de lange baant
schuiven.
Bij deze commissie hebben zich een aan
tal werknemers aangemeld. Deze werkne
mers werden verwezen naar de werkgevers,
bij wie ze dadelijk te werk gesteld konden
worden, omdat hun personeel in staking ge-
Roman van G. HARDWIG.
01) (Slot).
Uit vrees, dat mem je een ver-
iwijt zou k tinnen maken? Je moet je
er toch wel 'n voorstelling van hebben ge
maakt, dat je terugkomst gevolgen moest
hébben, voor het geval ik in leven bleef?
(Heb je daarover in 't geheel niet gecbaoht?
Zij dacht aan den vreeselijken schrik,
waardoor zij was bevangen, toen zij in de
-pastorie te Schwarken de ziekte van haar
man hadl vernomen. Von nadenken over
het gevolg van haai handelingen was geen
sprake geweest. Hij riep haar en dos ging
zij. Eerst later, toen hoop en vertrouwen
op Richards herstel terugkeerden, was
deze gedachte bij haar opgekomen. Toen
ee-rsib en ook niet eer.
„Heb je er niet over gedacht?"- vroeg
tij zacht.
Zij 6chudde het hoofd. Als zij gesproken
had, dlan zou zij in tranen zijn uitgebarsten
van verdriet.
„Dus het is anders geloopen," zei hij
filet een aanvechting van bittere ironie.
„Ik heb mijn erfgenamen een streep door
de rekening gehaald on de bewoners dr
[Residentie een begrafenis eerste Masse
ionthoucJen. Nu, wat moet er nu gebeuren?
Ik zou nu de rollen kunnen omkeeren en
jzeggenmijn waardigheid en trots als man
Verbiedt mij, met een vrouw samen te
leven, die mijn eerewoord als iets onver
schilligs heeft weggeworpen 1 Zou ik dat
filet kunnen, Mia? Zou dat van mijn kant
jzco onmogelijk en onbegrijpelijk zijn ge
weest, vergeleken bij dat, wat je mij hebt
Üwngedaan
[Deze beschouwing van de zaak was haar
zóó nieuw, zóó ver schrikkelijk, dat zij ver
schrikt haar oogen naar hem opsloeg.
Hij legde zijn hand op haar gevouwen
vingers. „Dit eene moet je wetende eer
van den man is niet de liefde. Zij is voor
hem meer waard dan liefde en geluk. Dat
was het, wat ik je onder den pijnboom gaf
te bedenken."
Toen hij haar steeds meer met haar
oogen zag knippen, boog hij ziah naar
voorover.
„Dat wist je niet. En daarom, niet*
waar? Want nog erger dan het bewustzijn,
zonder bemind te worden een m<an te heb
ben behoord, is het bewustzijn een man
zondier eer te hebben behoord. Het eerste
kan uitgewisebt worden, geheel en al, zoo
dat geen schaduw der herinnering meer
behoeft over te blijven; het andere niet."
„Ik zei slechts, wat ik gevoelde!" zei ze
zeer geroerd.
„Jij niet, je leed zei bet!" Hij drukte
haar gevouwen ha/ndefn aan zijn lappen.
„Als je wist, hoe ik je leed eerbiedig en
vereerJouw recht en imijn onrecht kun
nen al lang tegen elkaar opwegen. Maar
zooals dé zaken nu staan, tuascben ons
staan, wat moet er nu gebeuren, Mia?"
Zij was donkerrood geworden. „Ja, dat
weet ik niet."
„Wil je dan ook niet terugzien," vroeg
Richard zacht, „als je niest vooruit kunt
zien, Mia? Terugzien op ons geluk, dat
zoo langzaam uit bet niest is te voorschijn
gekomen Was het dan niet mood hoe mij
langzamerhand de «hellen, van de oogen.
vielen en ik jou zag met de oogen der lief
de? Hoe ik met verrukking bemerkte, wat
ik bezat, wie jij was? Hote mijn hart den
kwellen den ballast van zich afwierp en
jouw beeltenis opnam, jouw beeltenis al
leen, niets anders Was dart» dan niet mood,
Mia? Wat is nu dan te betreuren? Is het
dan zoo ondenkbaar, dat jij je hand weer
vertrouwelijk in de mijne zal leggen
„O, die angst, die verschrikkelijke
angst!" fluisterde zij, in tnane® uitbar
stend.
„Waarvoor dan? Voor wie?" vroeg hij,
haar band vast in de zijue nemend.
„Voor haar, die jou liefheeft," stamelde
zij bevend.
„Daarvoor alleen?" zei bij na eeniige
seconden te hebben gezwegen. „Dat is bet
eenige, wat je kwelt? En het andere, wat
ik misdreven heb, is is dat vergeten
Vergeten en vergeven? Dat moet je me
zeggen, Mia! Ik heb daarop nog een ant
woord te geven!"
Zij haalde zoo snel en zenuwachtig adem
dat hij zich bijna gedrongen voelde haar
de woorden van de lippen te kussen.
„Ik heb dus Alexandra Louise nog eens
gesproken, tegen mijn wil en wensch, maar
ik heb liaar gesproken.
Zij gaf geen antwoord, maar hij voelde,
dat deze bekentenis haar als een dolksteek
door hot hart ging.
,,Ik wist het; ik vermoedde het 1"
„Waifc je dan ook weten moest," viel hij
scherp in de rede, „was, dat, na hetgeen
tusschen ons is voorgevallen," van mijn
kant geen toenadering meer plaats vin
den kon. Je hadfc mijn woord. Het staat
me tegen, uèb te spreikon wie aanleiding
gaf. Je denkt aan schoonheid, rang en
stand. Ik zag en zie -niets als een lijdende
vrouw in haar. En dat ik tot dit inzicht
ben gekomen, is jouw werk ,hefc werk van
onze liefde. Zou je dan liever hebben ge
had, dat ik was gestorven met verlangen
in mijn hart naar jou, dan dat ik nu met
dit gevoel dn mijn bart je levendi te gemoeb
treedt?"
Hij zweeg, door herinnering overwel
digd.
„Je moet de gebeele waarheid weten:
„Alexandra Louises genegenheid was niet
verkoeld."
„Laat mij los!" riep Mia, haar handen
uit de zijne wringend. „Ik wil
„Wij stonden tegenover elkaar/'' ging
Mersbaoh langzaam voort, en in elk woord
dat zij dn diepe smart sprak, log een beken
tenis van haar wanhopigen strijd en van
onverzadigd verlangen. Ik heb begrepen,
dat zij nog van mij hield. En dit begrijpen
verwekte medelijden bij mij, anders niet.
De heb haar de waarheid gezegd, zooals ik
die nu aan jou zeg. Het waren sleohts vijf
woorden. Wil je weten, welke het waren?
Kijk mij aan, Mia! Slechts vijf woorden.
Zij moeten wel elke vergissing doen ver
dwijnen. Deze vijf woorden waren„Ik
heb mijn vrouw liefl"
Mia gaf een gdl, die door de kamer weer
klonk. Als een eloctrische schok ging het
dcor haar ziel en het gruwelijke 6pook
van den twijfel werd ineens verjaagd.
„Geloof je mij nu?" vroeg hij lachend.
„Ik houd werkelijk veel van mijn vrouw,
onnoemelijk veel, Mia!"
Zij sprong op. „Richard, o Riohard !"-
Hij omhelsde haar en trok haar op zijn
knieën.
„Hoe kan je toch zoo bevreesd zijn, jij!"
Zij sloeg de armen om zijn 'hals en druk
te" baar lippen met een hartstochtelijk ge
lukkig gevoel op zijn wangen en op zijn
mond.
„Vergeef me maarl"-
,,En vergeet het!" zei hij diep bewogen,
de beminde vrouw dichter tegen zich aan
drukkend.
Rood bloeide de heide.
Vol geur en glans trilde de warme lucht.
(Mia ging naast Mersbaoh van uit
Schwarken midden tussoben de heidevel
den door.
Vijf jaren van onuitsprekelijk geluk
la-gen achter haar. De oude Sodmann was
vandaag uit het heidehuis naar het kerk
hof gedragen, waar hij een rustplaats zou
vinden naast de oude freule, zijn mees
teres.
Dominee Seller had plechtig aan heb
graf gesproken.
Nu liepen zij naast elkaar voort, de
poedleQ. naast ben, naar den kant, waar de
oude pijnboom zijn sohaduw verspreidde
over de plaats, waar zij haar kinderlijke
vreugde, haar vrouwelijke smart had on
dervonden.
„Hier was hetl" zei Mersbach, baar
dicht tegen zich aantrekkend.
Zij docht niet meer aan verdriet, zij
kende enkel vreugde nu. „Hier kwam je
boen 1" lachte zij, haar wangen tegen zijn
schouder vlijend.
Met diepe ontroering zag zij aan deni
rand van het woud het roode dak, waar
uit geen enkel rookwolkje meer opsteeg.
Het heidehuis zou in het vervolg aan tweei
arme families tot gratis verblijf dienen
dominee Seller had voor de gemeente
Schwarken deze schenking in ontvangst
genomen.
En terwijl zij nog nadacht over die stillo
begrafenis in de vroegte, zag Mia voor
haar geeab den prachtigen lijkstoet, welke
Alexandra Louise naar haar laatste rust
plaats had gebracht.
Zij dacht aam Kleeschenaan het ver*
laten leege oude slot met zijn gesloten ra-
tnen, en aan den met gras en onkruiid be
groeiden tuin, over welks paden baar
jonge voeten eens in angst en vrees waren
gegaan.
Zij dacht aan het ongrijpbare geluk,toen
de Barones haar de eerstgeborene in do
armen legde, aan de zaligheid, toen zij
Mariannes kleindochter den naam van do
grootmoeder gaf.
Zij dacht aan. alles, wat haar steeds met
vreugdle aan Mersbach s zijde Rad' vervuld.
Met impulsieve innigheid sloeg Mia
haar armen om Mersbachs hals. „Acht
jaren zijn voorbijgegaan, sedert jij me op
deze plaats naar den weg naar Schwarken
hebt gevraagd. Is het haast niet te veel
voor een menschen kind, hetgeen ik in
dozen tijd heb beleefd
„Zie niet om," zei hij, terwijl hij haair
voorhoofd kuste. „Wij hebben te weinig
tijd om zelfs het tegenwoordige te omvat
ten. Laat ons vasthouden hetgeen wij
hebben, en oppassen, dat wij eens met
een goed geweten van alles kunnen schei
den wij willen het beste hopen en het
goede doen."
„Wat is het beste?" vroeg zij met een
gelukkig lacht je.
„Jouw hart," zei hij, haar vast tegen
zich aan drukkend.
En roodl bloeide de heide mik
