physical culture, on onder waren gegaan
met het Grieksche volk zelf.
Na vijftien eeuwen nam de Coubertin het
initiatief deze spelen weer in zwang te bren
gen, en zijn actie zal zijn naam onsterfelijk
hebben gemaakt, wanneer de moderne Olym
pische Spelen het even lang houden als de
Grieksche, die in de vlakte van Elis de athle-
ten der Oudheid tezamen brachten.
Stort de beschaving in, zooals velen die
naar het kraken zitten te luisteren, somber
voorspellen, dan kon het echter ook met de
Olympische Spelen wel eens gedaan zijn,
althans met die, welkep het leven werd in
geblazen door den sportieven Belgischen ba
ron. Want er zijn nog andere Olympische
Spelen en die zouden niet lijden onder een
Europeesche catastrofe: die van het Verre
Oosten, waarbij Japanners, Chineezen,
Britsch-Indiërs, enz. enz. elkaar oin de vier
jaar bekampen en de Latijnsche Spelen in
de Zuid-Amerikaansche republieken. En in
Oost-Europa worden ook nog de Olympische
Spelen der arbeiders gehouden, maar die
zijn te bescheiden van omvang en beteeke-
nis om mee te tellen.
De groote, de .echte" Olympische Spelen,
zijn die van de Coubertin, vomdat zij op de
mededinging van de meeste, ja, van wel
haast alle volkeren kunnen bogen, en om
dat zrj de oudste brieven hebben als her
leefde instelling, door de Grieken gesticht.
Maar als die internationale bijeenkomsten
van sportsmen den naam „Olympische Spe
len" krijgen toebedeeld omdat ze zoo zuiver
gelijken op de spelen der Ouden, dan be
rust-hun naam op een onjuiste basis en een
geforceerd motief. Want de Olympische Spe
len van tegenwoordig gelijken in geen enkel
opzicht op die van de Oudheid, hebben zelfs
een geheel ander karakter, en gaan voort
durend meer afwijken van het schoone voor
beeld waarop ze geïnspireerd heeten te zijn.
We nemen het zoo nauw niet tegenwoor
dig. en zooals de Grieken van thans, de
-tpoupoulissen en de -narissen weinig ge
meen hebben met de oude heldengeslach
ten, zoo hebben de Olympische Spelen van
thans nog slechts in sommige détails iels
gemeen met de spelen der Ouden.
Den naam, ja dien welofschoon hij
gemakshalve veelal verbasterd wordt tot
Olympiade, terwijl een Olympiade toch fei
telijk. het vierjarig tijdvak is lusschen twee
opeenvolgende Olympische Spelen.
En overigens zijn de moderne Olympi
sche Spelen een conglomeraat van sporten
'zonder tal geworden. In een opzicht heeft
men (wat de spelen in 1924 te Parijs be
treft) getracht het Grieksche voorbeeld wat
meer te benaderen: er zal een wedkamp zijn
voor dichters, schilders, beeldhouwers, ar
chitecten, musici, enz., het geestelijk ele
ment zal zich dus kunnen laten gelden.
Maar de sport blijft natuurlijk hoofdzaak,
en niet de klassieke sport, maar zooveel
sport en zooveel soorten van sport, dat geen
sterveling de Spelen in hun vollen omvang
kan gadeslaan.
Dat is één van de gevolgen van de mo
derniseering en matelopze uitbreiding van
de Olympische Spelen, een ander gevolg is
dat de kosten zoo ontzaglijk worden opge
dreven voor de deelnemende naties, maar
vooral voor de natiedie de eer geniet die
Spelen te mogen organiseeren, dat men
zich niet zonder eenige ongerustheid af
vraagt waar in 1928 de millioenen vandaan
moeten komen als de Spelen in Amsterdam
gehouden worden, en wij die de reputa
tie hebben van in sommige opzichten niet
al te gul te zijn uitgevallen, en de oude
zonde van „giving too little and asking too
much" maar niet te kunnen kwijtraken,
diep, zéér diep in onzen berooiden buidel
zullen moeten tasten, willen we er iets van
terechtbrengen!
De voortdurende uitbreiding van het aan
tal sporten heeft het karakter van de Spe
len geheel veranderd, en de kwestie: hoe
krijgen wc voldoende bedrijfskapitaal bij
elkaar, gemaakt tot een alles-overhecr-
schende!
Geen geld, geen Zwitsersmaar ook
geen Olympische Spelen! En wat erger .is:
geen geld, geen succes op de Spelen als
deelnemende natie! Geld voor uitrusting,
geld voor voorafgaande training, geld voor
uitzending, verblijf en hulpmiddelen. De
natie die wil deelnemen aan de Olympische
Spelen, en dat niet doet om acte de présence
te geven, maar om met haar vertegenwoor
digers lauweren te oogsten (en daar is't
toch om begonnen!) moet eenvoudig niet op
geld behoeven te - zien. Dat royale gebaar
kan echter niet iedere natie maken, en
de natie die het wél kan, is reeds bij voor
baat de anderen een heel eind vooruit!
Amerika bijvoorbeeld! De Amerikanen
zullen te Parijs wel weer groote successen
behalen, maar dat zullen zij niet alleen te
danken hebben aan de physische kwalitei
ten van het ras. maar ook aan de macht
van hun overvloedige dollars. -
Het Amerikaansch Olympisch Comité,
dat onder presidium staat van den heer
Thompson, was nauwelijks gevormd, of het
kreeg van particulieren zooveel contanten
cash-down, dat alle kosten voor training,
coaching, uitzending, enz., reeds bij voor
baat dubbel en-dwars zijn gedekt.
Dat kunnen de Amerikanen doen, dank
zij de talrijke millionairs en multi-millio-
nairs in hun midden... als er maar ge
zorgd wordt voor een „big representation"
in „Yurrup", kan het comité net zooveel de
posito op de banken krijgen als het blieft.
Wat doet dus dit comité? Het begint met
te besluiten dat het maximum aantal ver
tegenwoordigers dat geoorloofd is voor
iedere branche van de Olympische Spelen,
naar Parijs te zullen zenden! Wie doet
het ze na?
Do heer Thompson wrijft »ieh' de handen, en
aiet in gedeelten de Amerikaansche vlag reeds
de noodige keeren de lucht in gaan, de lucht,
die daveren zal van de vreugdekreten „Ra -
Ra - Ra- U. S. A. A-m-e-r-i-c-a zooals
we ze ook in Antwerpen gehooid hebben, en in
Stockholm, en St. Louis.
Daar kunnen de naties met de bescheiden
beurzen nooit tegenop, ook al hebben ze een
paar uitblinkers die bed in enkele nummers tot
een succesje kunnen brengen.
En zoo is voor mededinging aan Olympiisobè
Spélen het- bezit van voldoende kapitaal een
factor 'geworden van de allergrootste beteekenis.
Voor do organisatie der Spelen komt echter
nog iels anders kijken. Wel komt er van het
daaraan tenkoste gelegde geld direct en indi
rect een groot deel terug door de ontvangst van
recettes, en de uitgaven die de drommen vreem
delingen moeten deen, maar men moet toch be
ginnen met bet uitleggen van oen geweldig ka
pitaal. Kunnen we dat voor 1928 bij elkaar krij-
gon aan subsidies van het rijk, de 6tad waar de
Speten gehouden zullen worden ('t zal wel op
Amsterdam uitdraaien), door giften van parti
culieren, en door toeslag op de entree-prijzen
bij al.ïe' mogelijke sport evenementen en wedstrij
den, dan des te beteT. Maar-komt men er daar
niet mee, dan schijnt de eenige manier om het
fonds 'te oompleteeren het uitschrijven van. een
premie-loening, anders gezegd, het OTganisecren
van een loterij. Het publiek in ons land hapt,
wat dat betreft, altijd, mits het geen obligaties,
behoeft to koop,en uit liefdadigheidszin, maar
prijzen kan winnen die de moeite waard zün.
Wie de profijten van zuik een onderneming be
schouwen wil' als „TlJgotten gains", ga zijn
gang, maar in dit geval zouden ze dienstbaar
worden gemaakt aan een doel, en daar zal
w^l niets tegen zijn.
ÏÏQtbuiten allo proporties uitdijen van da
Olympische Spelen heeft behalve de financieale
consequenties er ook nog van meer rechts-
streets-sportieven aard.
Toen <ie Coubertin in 1896 de Spelen in
eere wist te herstellen, werden ze in Athe
ne gehouden. Dat lag .zoo in de lijn. En
moh hield zich toen ook nog wat meer aan
het klassieke voorbeeld, en beperkte "het
programma tot ahtletiek en Marathonloop
.als hoofdschotel, en voegde er ter variatie
vap het menu een paar zvveni- en wieler
wedstrijden, schermen en tennis bij. Dat
was tot daaraantoe.
Maar sedert doen zijn de Spelen gehou
den te Parijs, St. Louis, Londen, Stock
holm en Antwerpen, en het programma is
een monster-programma geworden, dlat be
halve de athletiek (Marathonloop en hard
loopwedstrijden over verschillende afstan-
den), omvat: wintersporten, rugby, voet
bal, polo, Schieten, paardensport, wielren
nen, yachting, schermen boksen vrij-worste
len, GriekscL-Romeisek worstelen, rdejen,
zwemmen, gymnastiek, gewicht- en halter-
heffen, tennis, en nog e<en paar populaire
spelen.
En natuurlijk zijn er in alle landen nog
ontevredenen, die het mankeeren van ver
schillende sporten op (het programma eon
fout achten. De motorsporten ontbreken
bijvoorbeeldgeheel, aviatiek, automobilis
me «n motorbootsport heeft men nog kun
nen weren, en verschillende sporten, om
er een paar te noemen: cricket, base-ball,
biljarten, golf, hockey, maken evenmin deel
uit van het programma.
Al die sporten behooren er ook niet thuU
(evenmin als bet jn 1920 door de Hollanders
in Antwerpen gedemonstreerde korfbal);
men zou tenslotte van de Olymp sclie Spe
len een schouwspel van Babylonische Sport
verwarring maken, hetgeen toch nooit de
bedoeling kan zijn.
Het opeenhoopen van al die sporten, eens
in de vier .jaar in een bepaalde stad, heelt
feitelijk in 't geheel geen doel, het ver
slindt kapitalen aan bouwsels (en dfie zijn
nog njaar sentf-permanent, en worden m
een paar jaar bouwvallen, zie Antwerpen 1),
aan hulpmiddelen, employees en decorum.
D® moderne Olympische Spelen duren
cn ook in dit opzicht wijken zij af van het
klassieke voorbeeld veel te lang: onge
veer zes maanden, en zoo hebben ze lang
zamerhand het karakter gekregen van in
ternationale kampioenschappen die om «de
vier jaar verspeeld worden.
Dit nu, heeft niets meer met cte oorspron
kelijke Olympische Spelen te maken en al
die wedstrijden zijn bovendien een serie
overbodigheden I Neem bijvoorbeeld tennis.
Voor die sport zijn er wereldkamnioen-
schappen in soorten: op overdekte banen,
op cementbanen, op grasbanen, en dan zijn
er nog de Davifi-cup-wedstrijden.
Geregeld worden die wedstrijden gehou
den en de deelheming is zoo internationaal
mogelijk. Waarom dan buiten en behalve
die tomooien nog eens Olympische tennis
wedstrijd®, aldus schrijft men aan de N.
R. Crt.?
Trouwens, de sport heeft zich zoo alge
meen verbreid, dat er op verschillend sport
gebied nu voldoende internationaal contact
bestaat, en algemeen verliest men deze "klei
nigheid uit net oog: dat in de Oudheid
eet) sport-reuni (waarvoor de deelnemers
vaak uit ver-verwijderde streken Jcwamen)
om de vier jaar gehouden werd omdat
de middelen van vervoer zooveel gebrek
kiger waren!
De tegenwoordige sportsmen kunnen in
onzen t^jd van spoortreinen, automobielen,
en vliegmachines, elkander veel gemakke
lijker bereiken^ en bij de overvloedige inter
nationale ontmoetingen zijto de Olympische
Speler, in menig opzicht een anachronisme
geworden.
Evenmin als tennis behoort wielriiden,
voetbal of polo op Olympische Spelen thuis.
Wil men de Olympische Spelen handha
ven omdat men prijs stelt op een groot
internationaal sportfeest, en uit veneratie
voor een oude, mocie traditie:, uitste
kend, maar dan volsta men piet eenige
klassieke sporten en athletische wedstrijd,
den op het programma te zetten, pn late
de Spelen niet langer duren dan een week
of drie vier.
Do buitensporige overdaad van thans
schaadt; en bovendien wordt de eene sport
bu\ oorrecht boven de andere.
Want er is geen enkel logisch argument
waarom men wel voetbal en tennis, en geen
hockey of criket op het programma dei
Olympische Spelen zou zetten.
Er zijn trouwens at eens besprekingen
gevoerd om de voetbalwedstrijden te schrap
pen, wat vooral voor ons een besluit van
beteekenis zou zijn, omdat het - voetbalspel
(hoe slecht er op. het oogenblik ook ge
speeld wordt) toch bet meest ingeburgerde!
spel is in ons land, eüi dat voorloopig ook
wel zal blijven.
Vandaar ook dat 'tivan zooveel belang
geweest, zou zi.in indien de Amsterdamsche
commissie, die indertgd in de hoofdstad een
voetbalkampioenschap van Europa wilde la
ten voorspelen tusschen de vertegenwoor
digende elftallen der verschillende landen,
daadwerkelijk succes zou hebben gehad met
hare pogingen.
Want vroeg of Iaat zal men moeten be
snoeien cp het schromel'ök-overladen pro-
.giam.ma der Olympische Spelen, en dan' is
voetbal ,één dear posten die voor afvoering
in aanmerking zal komen!
