Zaterdag 17 Februari 1923.
Officieels Kennisgevingen.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van heden.
teass -
PRIJS DER ADVERÏENTIEN:
1 30 Gts. per regctL Bij rcseiabonnemont belan?rrij3£
laveren prijs.
Kleine advertentiën, uitsluitend bij vooruitbe
taling, Woensdags en Zaterdags 50 Gts.. bij een
^maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrecbt. Voor eventueelo op-
'jionding van brieven 10 Gts. porto te betalen.
(Bewijsnummer 5 Gts.
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
Fostclièque- en Girodienst No. 57055.
PRIJS DEZER CQURANf*
Voor Leidon p. 3 mnd. 2.35, p. week' 019
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn,
per week h 0.18
Franco per post 2.35 ~H portokosten.
Nummer 19311.
Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen.
EERSTE BLAD.
GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP.
Aan den gemeentelijken vischwinkcl,
Vischmarkt IS., tel. 1225 is hadenavonil
verkrijgbaar SQHELVISCH a 10 25. groote
BflSOL 10.50, SCHAR h f0.21 en TAR
BOT ti f0.70 per pond.
'N. C. DB GIJ8ELAAR, Burgemeester,
i Leiden, 17 Febr. 1923.
Inschrijving van leerlingen voor het
openbaar vervolgonderwijs.
1 Burgemeester en Wethouders van Lellen
biengen ter algemecne kenm% dat de in
schrijving van leerlingen voor het Ojien-
baar Vervolgonderwijs (vroeger Herhatings-
londerwijs) zal plaats hebben op Maandag
19, Dinsdag 20, Donderdag "22 en Vrijdag
E3 Februari e.k., des avonds van 61/» tot
8 uur:
i voor jongens in het schoolgebouw aan
Ide Oude Vest No. 35;
voor medsjs3 in het schoolgebouw aan
I Be Langebrug No. 62;
flat nadere inlichtingen omtrent het ver-
volgonderwijs bij de inschrijving door de
hoofden der betrokken scholen zullen worden
f verstrekt.
N. C. DB GIJSELAAIt, Burgemeestec.
J VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 17 Februari 1923.
Het Tapvcrbwl.
i Men deelt ons van bevoegie ^Je medev
Ifljat de verordening van 25 September j.l.,
tot wijziging van die op Vergunning^ en
(Verlof slocalifcei ten en Logementen, (z.g. "Tap-
verb od) niet door den Minister yan Arbeid,,
(Hendel en Nijverheid aan de Kroon ter
vernietiging is voorgedragen.
I De Minister heeft zijn tot nu toe jge-
volgo. standpunt verlaten en zal dergelijke
verordeningen niet meer tot verniietigür«g, j
voordragen, omdat de Hooge Raad constant i
len or.dubbelriimig zijn opvatting blijft hul-
fligeiv dat voor het in-het-leven-roepen der
bed oekle verbodsbepaling hst motief „drauk-
piisbruik" niet wordt vereischt.
t j De- ontwikkeling der Hindos-Jav. Kunst.
In de serie kunsthistorische voordrach
ten alhier behandelde prof. dr. N. J. Krom
hoogleeraar aan de Universiteit alhier,
gis ter namiddag bovenstaand onderwerp.
I Spreker ving aan met te verklaren,
- -waarom men zich van die ontwikkeling
Bleohts dan goed rekenschap kan geven,
als men zich op de hoogte heeft gesteld
c van de gelijktijdige veranderingen in de
OH indoe-Javaans che cultuur in het alge-
Tneen. Niet afls aou men op die wijze kun-
oen beciaderem, waarom en hoe het kunst-
füverk als zoodanig tot stand komt; ook
niet, omdat het alleen te genieten zou zijn
V ,voor wie de omgeving kent, waarin heb
thuisbehoortmaar wel, omdat men op dJie
(wijze de bedoeling van den schepper recht
kan doen wedervaren. De Oostersche kun-
etenaar acht zich het werktuig eener hoo-
gore machthet is nooit zijn doel, om iets
te maken, dat uitsluitend mooi is, en om
zijn schepping ten volle te waareberen,
'dient men. te kunnen navoelen, welke be-
hoef te haar in het leven riep.
De oudste Kindoe-Javaansche kunst,
welke uit onze zevende eeuw dateert, is
to kiarakteriseerdn als Hindoeïstisch,
v iVoor-Indisch <3us, van traditie, met Indo-
nesische elementen in de wijze van uitvoe-
voering; In het bijzonder aan de monu-
monten iziet mem, d'nt de opzet Hindo-cech
as, doch in de argumentatie de Indoncsï-
todhe invloed optreedt.
Gedurende acht eeuwen ziet men nu de
ze kunst zich in zeer belangrijke mate ver-
iVormen en de aard der waarneembare wij-
•e zigingen vindt (zijn verklaring in de eigen-
aardige ontwikkeling der Hindoe -Ja v a an-
Behc cultuur, waarin geleidelijk de Hindoe
traditie wordt verzwakt en teruggedron-
gen, terwijl in gelijke mate de Indonesi
sche geestesgesteldheid veld wint.
Men kan dfit opmerken aan de taal, de
literatuur, de Staatsinrichting, den eerc-
'dienst. Overal doen zich overeenkomstige
verschijnselen voor en hot spreekt vanzelf,
'dat ook de kunst daaraan deel heeft ge
had. Achtereenvolgens wordt dit nagegaan
aan het afzonderlijk tempelgebouw, waar
L de oorspronkelijke organische samenhang
der onderdeelen langzamerhand woreïfc los-
golften en aan de fcempclcomplexen, aan-
x vankelijk van strenge traditioneelc compo-
sitie, doch later als het ware uit elkaar
gevallen in losse gebouweneveneens
- wordt aan het enkele beeld waargenomen,
hoe het begint met in overeenstemming te
zijn met don monumentalen stijl, allengs
jyjvn bewogener karakter wordt en cinde-
lijk de innerlijke eenheid verliest. Het
ornament is eerst in hauwen samenhang
X met de architectuur gedacht, doch gaat
op den duur een eigen leven leiden en
,1 eindigt vaak met geheel tegengesteld te
zijn aan de bouwkundige eisehon. Bij de
i reliefcompositio valt op te merken: voor-
ftfeerst, dat het relief van een onderdeel in
den godsdienstige® opzet van het monu
ment tot louter versiering wordt, en voorts
dat de rustige epische samenstelling wijken
moet voor den drang naar het episodische
en romantische. Ook ontwaart men gaan
deweg de inwerking van animistische in
vloeden.
In al deze gevallen wordt de ontwikke
ling der kunst bepaald door de ontwikke
ling van het geestelijk en maatsohappelijk
leven in het algemeen. Men vat deze ver
andering doorgaans als een vermindering
op, en inderdaad ga*an eenige van de voor
treffelijke kwaliteiten der Hindoe-Javaan-
sche kunst verloren. Daar staat echter
tegenover, dat zij juist door haar blijvende
ovoreenstemming met wat er leefde in cte
geesten, izelf is blijven teven on haar func
tie tot het einde toe heeft kunnen ver
vullen, en aan dat einde blijkt eerst recht,
dat zij gevoeld word als de nationale Ja-
vaanscheimmers ook de. Islam helft, on
danks de verwerping van den ouden eere-
dienst zoo nauw samenhangende kunst
eigen t-o maken.
Zoo is aldus besloot eprekcr de
Hindoe-Javaansche kunst in haar histo
risch verloop te verklaren uit hetgeen ge
schiedde in de samenleving, waarvan rij
de hoogste uiting is. Slechts door droc
kunst, te beschouwen in verband met haar
scheppers is liet mogelijk haar vollen om
vang te waardeeren.
Hervormde (Gereformeerde) Staatspartij.
Gisteravond hield de afdeeling Leiden
van de Herv. (Gereformeerde) Staatspartij
in het gebouw „PrecEker", Janvaasensteeg
17, een openbare vergadering, waarin als
spreker optrad de heer T. A. Hagen, van
Amsterdam.
De zeer druk bezochte verg ader in g werd
geleid door den voorzitter, den heer C.
Bloot.
Nadat de aanwezigen gemeensoliappo!ijk
een Psalmvers hadden gezongen, las de
voorzitter een Hoofdstuk uit. den Bijbel,
waarna hij voorging in gebed.
Daarna opende hij de bijeenkomst met
'een hartelijk welkom tot den sproker en dc
aanwezigen. Deze vergadering was reeds
uitgesohreven, toen ds. Vcforsteegh hier
een rede hield, waar hij nogal afgaf op
deze Partij. Daarover klaagde spr. niet
de partij zal groeien, ondanks verdrukking,
en hoe meer men haar aanvalt, des te har:
der zij groeit. Dat zou spreker kunnen be
wijzen.
Naar aanleiding van het gesprokene door
ds. Voorstcegh -heeft, bet bestuur een be
zoek aan dezen spreker gebracht en hem
verzocht hier vanavond aanwezig te zijn
om met den heer Hagen van gedachten te
wisselen. Hij kon oohte-r aantoone® heden
avond verhinderd te zijn. Ook ds. Grave-
meyer, wiens stuk in het partijorgaan
vooral door ds. Voorsteegh scherp gocriti-
seerd werd, had' hier willen komen, om zich
te verantwoorden, maar ook hij kon hier
niet zijn, dooh hij zal zioh in zijn blad tegen
den heer VooTsteegh verdedigen.
Hierna gaf de voorzitter het woord aan
de® spreker, die tot onderworp had geko
zen „Altijd bereid tot verantwoording."
Daartoe zijn wij inderdaad bereid, aldus
begon spr., waarna hij, vóór zijn eigenlijk
onderwerp te behandelen, eenige aanval
len van ds. Voorstecgh weerlegde.
Het was vooral de uitdrukking van. ds.
Gravemeyer, dat de Chr.-Historisohe Unie
het land aan Rome zou overleveren dat
kwaad bloed' had gezet. Zoo is het niet ge
zegd, al is het waar, wat spr. ock vol
houdt, dat het Staatsbeleid dezer Partij
daar heen voert. Ook wat door ds. Woud-
stra over liet Vrouwenkiesnvoh t in het or
gaan is geschreven, wat <b. V. eveneens
aanviel, werd door spr. weerlegd.
Meer in het algemeen sprekende, zeddo
de heer Hagen, dat hetgeen men nu zijn
Partij verwijt, indertijd ook Groen van
PrLnsterer werd verweten. Groen gaf be
ginselen, maar geen systeem, cn toen mcti
hem dit kwalijk nam, antwoordde hij geen
politieke kleermaker te zijn. Dit woord
nam spr. overWat wij noo'dig hebben is
heilig idealisme, is geloof. Het gaat om de
oppermacht van Christus, ook in de maat
schappij. Wat geeft liet, als men Hem in
de Kerk predikt en in de maatschapp ij ver
loochent.
Dit zijn do zonden van den tegenwoordi-
gen tijd, dat men zich niet regnleecrt naar
Gods Woord, maar naar de omstandig
heden.
Nog eenshet gaat om Christelijke
staatskunde en niet om staatkunde van
Christenen.
Waar vindt men do beginselen van Chris
telijke staatkunde anders dan in de Hei
lige Schrift 1 Maar wie moet dan die begin
selen uit de Schrift vaststellen Niet het
bestuur van de Chr.-Hist. Unie of de anti
revolutionaire deputaten, maar de Kor? en
de Kerk alleen. Dat mag ook niet de over
heid doen deze heeft eveneens te luiste
ren naar de Kerk. Wanneer me® het
Woord Gods door ieder individhieel laat be-
oordeelcn, gaat het niet goed.
En tegenover de anti-revolutionairen èn
tegen de Chr.-Historischen stellen de Herv.
Gereformeerden hun beginsel van heb ge
loof in Christus' Kerk. Van dit geloof wij
ken zij niet af. De overheid heeft deze
Kerk t-e erkennen.
Vraagt men nu wat is de Kerk? Er zijn
zoovele Kerken, zegt men. Zelfs de Her
vormde Kerk vormt reeds drie of meer
groepen. Spr. wil daar niets van weten.
Doe de Kerk van Christus reoht., da® hebt
gij geen zedelijke volkspolitiek noodig
roept spr. uit.
Do Ned.-Herv. Kerk is d© wettige voort
zetting van liet liohaarn van Christus in
Nederland. Het historisch middelpunt der
st-aalkunde ligt is de Herv. Kerk.
Het vrije kerksyslccm zooais het door
jhr. De Savornin Loihmazi wordt voorge
staan, acht spr. absoluut uib den boo ze.
Spr. ontkende echter ten sterkste, dat rij
en zijn medestanders kerkisten zijn. Dat is
volkomen onwaar. Dat vrees voor de
Roomsche Kerk de Herv. Gereformeerde
Staatspartij dezen weg zou doen opgaan,
ontkende spr. ten stelligste. In Christus
hebben zij een genoegzaam wapen tegen
het papisme en liet.clericalisme, omdat zij
in de nationale Kerk 't lichaam van Chris
tus er kennen, daarom zijn wij anti-cleri-
caal, aldus eindigde bpr. het eerste gedeel
te van zijn betoog.
Hierna werd gezongen Psalm 68 vers 8,
terwijl twee collecten werden gehouden
één om de kasten dezer vergadering te be
strijden en één voor db beweging, zooals de
spreker de Partij noemde.
Wij lijden alleen onder het individuar
lisme en het subjectivisme; daar moeten
wij los van geraken, en dat. kunnen wij al
leen als wij de Kerk van Christus, d. i. de
Herv. Kerk in Nederland, uitdragen in de
staatkunde, aldus hervatte spr. zijn betoog.
Als wij dat doen dan krijgen .wij vooral
de Roomschen tegen ons. Dat kan spr.
echter niet schelen. Onze nationaliteit is
geboren uit de Reformatie en daarom gaat
het niet aan om met de Roomschen samen
te werken. Als Nederland zich los maakt
van de Reformatie, da® wordt Rome troef.
En zoo zien wij, volgens spr., thans ons
land zich al meer en meer Romaniseeren
en als <3at proces zioh voltrekt, valt het
terug tot het heidendom. Er zijn al et-roo-
mingen die daar reeds op wijze®. Spr.
noemt de doopersohe dwalingen, wijst op
do theosophen, c3e spiritisten, met hun hed-
den9olie tendenzen. Zoo is het een daad va®
zelfbehoud, dat de Hervormde Gerefor
meerds Staatspartij optreedt tegen antd-
anti-revolutionairen en Chr.-Historischen.
De R.-Kath. Universiteit, die straks t©
Nijmegen komen zal, ia er een der vruoh-
ten van.
Ging men nog maar in een bepaald pimt
met Rome mee, het zou nog ©enigszins te
vergoelijken zijn, maar het is een bondge
nootschap met Rome geworden. Zoo staat
men met Rome aan don eenen kant der
antithese.
Do R.-K. Universiteit, die straks te Nij
megen komen zal, is er een der vruoh-
ten van.
Spr. waarschuwde ook op dit gebied te
gen verbijzondering van ons volk. Hij wil
een nationale Universiteit, waarin de
theologische faculteit het middelpunt
vormt.
- Spr. is van huis uit Friesch Christelijk-
Historisoh en hij heeft ©en langén strijd
doorgemaakt vóór hij tot zijn tegenwoor
dig standpunt is gekomen. En nu durft een
man als ds. Voorstcegh hem en anderen
beginnelingen noemen. Waar heeft deze
zijn politiek ab, c geleerd? vroeg spr.
spottend.
Met ds. Groot Enzerink is hij het eens,
dat de Chr.-Hist. Unie uit drie heterogene
bestanddeel en bestaat. Dit komt bij ©Ik
principieel punt aan het licht. En daarbij
staan de oud© trouw© Friesohe Christ.-
Historischen met de handen in liet haar.
Daarom vindt spr. zioh thuis 5® de Her
vormde Gereformeerde Staatspartij, die
voor Christus' Kerk in do staatkunde ge
tuigt en opkomt.
Na het praatje, door ds. Voorsteegh in
Noord wijk uitgesproken, als zoude de H.
G .S. hebben uitgestrooid, dat de Koningin
na de verkiezingen aan jhr. De Geer op
dracht tot Kabinetsformatie hebben gege
ven, te hebben weerlegd, kwam spr. tot rijn
slotbetoog, waarin hij de uifcl-eving van
Gods eisch in Nederland voortzette, waar
van de sleutel ligt in aït. 36 der Ned. Ge
loofsbelijdenis, wat spr. op bijna harts
tochtelijken toon nader uiteenzette, waar
na hij eindigde met te zeggen, dat Rome
ods niet- voor de revolutie bewaart, maar
dat het de revolutie juist uitlokt.
Van de gelegenheid, oan de® spreker vra
gen te stellen, maakten gebruik de heeren
WW brink. Jonk, Breedijk, Kwestroo en
Van den Wijngaard.
De heer Wilbrink protesteerde oohter
eerst tegen de wijze van optreden van den
voorzitter. In den oproep der vergadering
stond, dat er gelegenheid zou rijn tot ge-
diachtenwisseling, en nu moet men rioh be
palen tot vragen stellen, (applaus).
Hiertegen trad de voorzitter weer óp.
Als men het applaudisseeren niet naliet,
zou hij de vergadering sluiten.
Do heer Wilbrink hield toch een betoog.
Hij zeide, dat de Chr.-Historische® ook te
gen opera en schouwburg zijn. Deze partij
steunt ook op Gods Woord, dooh wij mo
gen ons niet blind staren op ee® artikel
va® een geloofsbelijdenis, zooals de H. G.
S. doet. Eerst moet nog ons volk ge
kerstend! "worden en als dat geschied is,
dan eerst kon men art. 36 der Geloofsbelij
denis de Overheid voorleggen. Spr. noem
de verschillende punten, waarmede Pro
testanten met R.-Katholieken kunnen mee
gaan. Is het dan beter, dat de Katholieken
samengaan met de sociaal-democraten?
Do spr. kreeg dadelijk het woord ter be
strijding van dezen vrager.
De heer Jonk die daarop het woord ver
kreeg, sloot rioh aan bij den heer Wilbrink,
vooral in zake de opvatting van art. 36
der Geloofsbelijdenis. Spr. zal de kwestie
Noordwijk-Vaorsteogh onderzoeken en hij
belooft daarvan de® uitslag in de pers te
publiceeren.
Spr., die zeer hartstochtelijk sprak,
trachtte aan te toonen, dat de Chr.-Hist.
ook tegen verbijzondering van ons volks
leven rijn. Dit blijkt immers ook door hun
houding tegen de Vrije Universiteit?
Hij wilde vorder den heer Voorsteegh
verdedigen tegen de onwaarheden, hier te
gen hem geuit, (beweging).
Eindelijk constateerde hij, dat de Chr.-
Hist. ook tegen een luistervink bij den
Paus zijn en dat hebben rij ook gezegd. Dat
weet de spr. ook wel.
Ten slotte protesteerde deze spreker hef
tig tegen belastering van mr. dr. Schok
king, die daarvoor te hoog staat, (applaus
en protesten).
Hierna antwoordde de heer Hagen we
der en zeide, dat niet tegen hem was ge
sproken. Er gingen daarbij telkens inter
rupties uit den Ohristelijk-Historisohen
hoek op. Er werd geroepenMag zoo iets
bestaan in een Christelijke vergadering.
De derde vrager, een jonge man, do heer
Breedijk, vroeg: Hoe moet ik als jong
mensch partij kiezen, waar men zooals hier
onder Christène® onderling twist? Welke
Partij moet. men nu kiezen?
De heer Hagen was met dezen vrager
wel ingenomen. Hij ried hem aan naar
Gods Woord zelf te luistere®.
De volgende vrager, de heer Kwestroo,
had nooit gedacht, dat hij, toen hij zijn Ge
loofsbelijdenis voor de Kerk deed, dit in
de politiek te pas zou komen.
Ook deze debater, die nog meerdere vrar
gen deed, welke volgens spr. veel van strik
vragen hadden, werd door spr. beant
woord, waarbij hij opmerkte, dat de op
merkingen van hem en andere heeren vrij
wel buite® spr. en rijn betoog omgingen en
hij verzooht de pers dit wel te doen willen
uitkom em
De laatste dolmter, de heer Van den
Wijngaard, verwonderd© er zioh over, dat
spr. nu en ook bij vorige gelegenheden zich
al door kant tegen geestverwanten. Waar
om bestrijdt hij niet liever socialisten en
communisten. Verder wilde hij gaarne we
ten het verschil tusschen Christelijke staat
kunde en staatkunde van Christenen.
Af en toe vertrokken groepjes, zoodat er
vrij wat leege plaatsen waren, toen de
spreker den laatste® vrager beantwoordde.
De voorzitter, de vergadering sluitende,
deelde mede, dat de Herv. Geref. Staats
partij na de ervaring van vanavond gee®
vergadering met debat meer zal geven, wat
~spr. in de pauze ook al bad gezegd. Laat
iedere partij haar eigen beginselen uitdra
gen en als de hoorders inlichtingen willen,
laten zij dan bij de leiders aan huis inlich
tingen vragen, (gelach).
De vrij woeb'ge vergadering werd te ruim
elf uur door den heer Hagen met dank
gebed gesloten.
Vierde lustrum Indologen-Vereeniging
„Dispereort niet''.
Opening.
Do feestelijkheden voor het vierde lus
trum der S. V. zijn gisteren officieel' ge
opend in den foyer der Stadszaal, die te
vens als receptiekamer diende. De foyer
was feestelijk versierd voor deze gelegen
heid. Achter de bestuurstafel prjjkte bet
vaandel der Vereenigdng, terw^l de tafel
versierd was door bloemstukken vad de
dames-studentenrver. „V. V. S. L." en \>an
de Ver. der Indische Postschool.
Te drie uur opende de praeaes, de heer
Meyer va® Rozenburg de feestelijkheden,
met een korte rede. Na aanwezigen
welkom te hebben gebeeten, gaf hij een
klein overzicht der Vereöniging sedert de
oprichting in 1D02, De lustrums in de jaren
1907 en 1912 waren op waardige en pret
tige wijze gevierd, waarbij zelfs in 1912
een batig saldo van f400 te boeken viel.
Daar de groote oorlog nog in vollen yang
was in 1917, besloot men het derde lus
trum in meer intiemen kring te vieren,
waar het ook op waardige wifze plaats vond.
In 1917 was er eon tijdelijke inzinking
in het^ Vereen?gingsleven te constateeren.
Gelukkig herstelde de Vereeniging ^ich,
zoodat zij nu zich een goede plaats in de
studentenwereld heeft weten te veroveren;
De plannen voor het vieren va® het vierde
lustrum in 1922 waren reeds vro?g vast
gesteld. Dezen keer zou het gevierd wor
de® met het Indonisisch Verbond te zamerL
Ec-nigo dagen voor den vastgeste'den datum
trok het Ind. Verb, zich onverwacht terug,
waardoor de feestviering uitgebeld moest
worden. Toen kwam daarbij het overlijden
van den rector-magnificus prof. Keunen.
(Het bestuur der I. V. besloot toen de
lustrum-viering tot bet volgende jaar uit
te stellen. En daardoor komt het, dat wij
nu op bescheiden voet ons lustrum zullen
vieren. Het programma is opgesteld in
overeenstemming met de wenschen cn finaa-
cieele draagkracht der leien. De heer M.
v. R. hoopt, dat het een ieder voldoen zal
Met genoegen constateerde hij, dat de
langere studie de Vereeniging ten goede
komt en er daardoor langer verband tus-
8chen de leden blijft bestaan, waaraan het
ideaal van een eigen Vereenigingsgebouw
nog meer zal' bijdragen. Ten slotte sprak
de heer M. v. R. den wensch uit, dat men
met genoegen op dit lustrum zal kunnen
terugzien en dat de I. V. aller belangstel
ling mag behouden.
Daarna bestond er gelegenheid het be
stuur te feliciteerén, waarvan een druk
gebruik werd gemaakt
Onze burgemeester, Jhr. De Geselaar,
was verhinderd zelf ts komen, Tnaar Zijn
echtgenoot© vertegenwoordigde hém. Het
bestuur ontving vele golukwenschen van
hoogleeraren, o a. van den rector-magnif icus
prol Van Itallie, prof. Van Ronteri, pro".
Krom, prof. Colenbrander, prof. André do
la Porte, 'terwijl andere professors schrif
telijk hun felicitaties hadden aangeboden.
Van de verschillende studentenvereerugin-
gen maakten van doze receptie gebruik
aa de dames-stucL-Ver. „V. V. S. L.",
(„Sanct Augustinius", „Ver. Oost en West",
„Bond van Leidsche studenten", „Ver. Ambt.
B. B." Verder gaven nog verschillende oud-
leden Blijk va® hun belangstelling.
M a n g e f 0 e s l.
*s Avonds werden de fes f e' ij k h'ed en v o or i-
gezet met een ruiterfeest in de Rijks-ma-
BINNENLAND.
De Eerste Kamer heeft het wetsontwerp-
erfopvolging aangenomen.
Er is een beperkt vorbod van schocneninvoer
te wachten. j j u
De malaise in Ned.-Jndië. nT" r-"
De Leidsche verordening op het tapverboif
wordt niet tot vernietiging aan de Kroon voor
gedragen.
BUITENLAND. v'. V
De Fransche delegaties uit Londen vertrokken.
Geen mededeelingen over de besprekingen.
Nieuwe veroordelingen in het Roergebied.
In Essen staakt de politie na botsing met de
Franschen.
Begin van de mijnwerkersstaking in Frankrijk.
De hereeniging der Engelsche liberalen.
Leon Bourgeois treedt af als voorzitter van
den Franschen Senaat.
riége. De manége was mooi verlicht eiï
gedrapeerd, waarvoor de firma's Terburgh
en Driessen en Lau gezorgd hadden. In
het mooi geharkte perk prijkten in groote
witte letters „Hulde aan I. V." Burgemeester
Do Gjjselaar toonde zijn belangstel ing voor
dit lustrum door zftn aanwezigheid gedu
rende het geheete ruiterfeest. Verder za
gen wij er kapitein Trapman in, de oore-
loge, die speciaal daarvoor ingericht was.
Nadat de praoses den avond geopend had,
en de heer Ebbink, leeraar dor indologen-
rijders, verzocht had niet al' te kritisch'
te* zijn, daar er maar om goede week voor
bereiding was geweest, werd aan de af
werking van het programma begonnen. Voor,
de stemming zorgde een groepje banjo-
spelers en een pathéfoon, welke elkaar zon
der pauzen afwisselden.
(Het eerste nummer „caroussell rijden"
door 8 heeren, viel direct in den smaak.
De verschillende bewegingen werden keu
rig uitgevoerd, zoodat men piet kon be
merken dat er zoo'n korte tijd van voor
bereiding. was geweest. De houding vail
de meeste heeren was zeer correct. HJeti
tweede nummer „Manoeuvre h Flèche",
was zeer lastig. Door den onwilligen schim
mel slaagde dit nummer piot geheel en
al. Als variatie trad iiu op oen jongleur
onder den naam Ivo Venkiski, die iedereen
verbaasd deed staan over wat bij at op
zijn kin en voorhoofd kon laten balan-
ceeren. Tot slot voor de pfauze een voltige
op een stappend, dravend en galoppeer eed
p'jard. De ruiter oogstte ve§l< bijval door
zijn lenige bewegingen op het paard. Voor
de vroolijkheid zorgde direct daarop een
lieer, die den vorigen ruiter wilde verbe
teren, maar ten slotte aan een kabel jn de
lucht bleef zweven.
Na de pauze, waarin ververschkigen wor
den rondgediend^ kregen wij „Ringsteken
en prijsspringen te paard" te zien, waarbij
de handigheid d«ir ruiters gevraagd werd.
De heer Ebbink Het toen zjjn dressuur
met paarden van de manége zien, door
deze over balken en tafels te laten sprin
gen „in vrijheid", waarna tot slot vani
dezen goed geslaagden avond het springen
der paarden „ónder dan man" gegeven werd.
De heer Ebbink heeft zeker succes gehad
door in zoo'n korten tijd zulke goede resul
taten te verkrijgen. Hem werd een kistje
sigaren en bloemen geoffreerd voor zijn
diensten, terwijl zijn assistent Harteveldook
een kistje sigaren in ontvangst mocht nemen.
Verdere viering.
Na het manége-feest werd een rijjool
door de stad gehouden met muziek en
fakkeldragers, welke optocht op den laten
aVond nog veel' bekijks had. Hierbij ge-
Voelden de studenten zich zeker wel in;
de meeste feeststemming. Na afloop^ van
de rijjool hield de I. V. een réunie jrf
„In den Vergulden Turk", waar het
in meer intiemen kring tot 's nachts werd
voortgezet.
Heden eindigen do feesten mot een ca
baretavond en bal in de groote zaal der
Stadszaal.
Alhier ia overleden Jr. A. van Rlirjh,
oudst prahtizcerend arts in deen gemeente,
waar hp zich gedurende heel zpn gen;es-
kvndige loophaan door zijn minziain-eid
vele vrienden verwierf.
Arnoldus van Uiuju werd 9 Maart 1844
geboren en bereikte dus den Jeeftjd van
bijna 79 jaren. Tot voor korten tijd bezocht
h"rj nog zijn patiënten. Hij was jarea hd \an
de afdeeling Leiden van de Maatschappij tot
Eevordering der Geneeskunst en werd in de
afdeeling zeer gewaarde :rd door z'jn groote
belezenheid in de geneeskundige wetten,
zoodat hij meermalen daarover alvies gaf,
hetgeen steads op prijs gestald werd.
Tal van jaren was do overledene ook be
stuurslid van het Leidsch Schaakgenoot
schap. In zijn vrijen tijd hield hij zich voor
af met de beoefening van dit spal onledig.
Met den heer Van Rhiju, die ook eanigen
tjjd lid van den Gemeenteraad was, is een
