No. 19282.
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 15 Januari.
Tweede Blad. Anno 1923.
Congres van de S. D. A. PB
UIT DE OMSTREKEN
DEGOEDE b
.AWMOHIAKZEEP.
VPiAGENRUBRlEK 4
OMHT
FEUILLETON
DE VERLATENE.
Te Utrecht is Zaterdag in het Jaar-
beursgebojw het 29ste oongres ran de S.
DAP. geopend. Mr. Tvoelstra was we
géns verblijf in Zwitserland niet aanwezig.
De voorzitter, de heer W. H. Vliegen,
opende het congres met een rede. De nood
zakelijkheid van een andere wijze van can-
didaatstelling voor de komende verkiezin
gen, aldus de heer Vliegen, ..maakte het
noodig reeds nn dit congres te houden, dat
niet langer dan twee dagen behoeft te du
ren, omdat er geen groot» kwesties, dre de
Partij naken, te behandelen zijn. Dit oon-
gres komt bijeen onder zeer gespannen in
ternationale verhoudingen. Al kan men
niet spreken van een ooriogshei-vatting, de
knoop der oorlogsverwarring wordt steeds
ingewikkelder. De bezetting van het Roer
gebied beteekont geen oorlog, het is een
s 'deurwaardersopmarsch, maar het is een
Avontuur, waarvan men wel weet waar het
begint, maar niet waar het eindigt. En als,
!wat te vreezen valt, de Duitsobe politiek
er zich tegenover stelt en een eenzijdige
[Verbreking van het door Duitschland ge-
teekende vredesverdrag plaats heeft, kan
ian zal dn Fgmkrijk gesproken worden van
^n nieuw vodje papier, cn zal de vrede,
Waarnaar de wereld snakt, weer in een on-
overzionbaren gezichtseinder verdwijnen.
•Spr. herinnert dan aan de uitspraak van
i bet vredescongres van het I. Y. V. over die
.aaken en do daar door de Fransche on Bed-
jgische delegaties voorgestelde resoluties,
wolko beoogden het doen intreden van een
1 internationalen vredestoestand. Wat' thans
gebeurt, het afbinden van een belangrijken,
levensader voer den Duitsolien arbeid, ia
pok van Fransch standpunt bekeken, een
lik!dol, dat erger is dan do kwaal, een
Afliudel ,dat de kwaad niet geneest, doch in
boogc mate verergert. Spr. bepleit dan een
1 internationale actie, uitgaande van don
Volkenbond en bedoelend een internatio
nale Ieening.
Te 'betreuren is de verzwakking van de
Bocialyistisehc beweging in Frankrijk door
'bet Bolsjewisme, waardoor voldoe.ede ïn-
vloed ontbreekt, om de Regeering tot iets
te dwingen. In dit verband wijst spr. op
den zooveel beteren stand der beweging in.
Engeland en Duitschland, waarbij hij her
innert aan den uitslag van de verkiezingen
in het eerste land en aan do her-
eèniging der socialistische partijen in
Duitschlandtwee feiten, welke de steun
punten vormen van de internationale sooia
lislische politiek.
"'Spr. stelt dan in het licht de bete eken ia
yan het I. V. Y.-congres on komt tot het
afenbod van de communisten tot vorming
Van een eenheidsfront. Toch will spr. uit
voerig nagaan de machtspositie van het
proletariaat, daar waar het communisme
yat heeft gekregen op de socialistische be
weging. Hij wijst op Beieren, Hongarije,
Italië, Frankrijk en op het stuk arbeiders
beweging in Holland, waarop bet commu
nisme vat heeft- gekregen, het N. A. S. dat
in beklagenswaardigen toestand verkeert
,Wij wonsohen, wanneer wij cn. Nederland
politiek moeten voeren, zulks te doen, re
kening houdend met Nederlanclsch© ver
houdingen, welke men nu eenmaal te Mos
kou niet kent.
Tot den heer Wijnkoop zegt spr. dan.
jpoik: Wij hebben geen lust in je. Voor een
„mariage d'amour" ben je niet mooi ge
noeg en voor een „mariog© de raison"
breng je niet genoeg mee. Het eenheids
front zou te veel gaan gelijken op de an-
'deire fronten puirihoopen.
Spr. komt dan tot de verkiezingen, welke
jtchter ons liggen.- De beloften bij de
Amsterdam s<jhe gemeenteraadsveikiezm-
gen zijn niet in verkilling gegaan bij de
verkiezingen voor de Tweede Kamer, ter
wijl. Yan Kol en Polak de Eerste Kamer
moesten verlaten. De partij is innerlijk en
uiterlijk gezond, zij het ook wat klein. Spr.
bohandelt terloops de dwaasheid van de
par t ij - versniipp e.ri ng bij de vorkiezingen,
het kwijnen van de burgerwachten, enz.
Ten slotte herdenkt spr. enkele overlede
nen: Guesde, Marcol Sembat, Hue, Yoll-
mar, Louise Zietz, Rooibanovitsj in het bui
tenland. Het congres huldigde bun nage
dachten is staande.
Overgegaan wordt tob behandeling der
jaarverslagen. Daarbij wordt o.a. gewezen
op eenige punten van binnenlandsche poli
tiek, waarbij niet één lijn getrokken word
tusscben Kam er fractie en Partij-orgaan.
Geklaagd wordt (door den heer Boek
man, Amsterdam) over gebrek aan leiding
door liet Partij-orgaan bij de Kamerverkie
zingen.
De heer Yan Eek (Leiden) constateert,
dat de partij te veel is verkiezingspartij
er gaat te weinig bezieling van uit, de in
nerlijke banden zijn niet sterk genoeg. In
verkiezingsdagen alleen wordt de partij
wakker. Er behoort meer socialistisch een-
timent in do partij te zijn.
Tot hoofdredacteuren van „Heb Volk"
worden herbenoemd de heer en mr. P. J.
Troelstra en J. F. Ankersraittot hoofd
redacteur van de „Voorwaarts" de heer
Van der Veen.
Aan de orde i6 dan de wijziging van de
candidaatstelling voor de verkiezingen,
waarover de heer mr. G. van den Bergh
een. inleiding houdt.
In de avondvergadering komt aan de
orde de inleiding van den lieer Vliegen
over den algem. politieken toestand in
verband met de verkiezingen voor de Prov.
Staten en de Eerste Kamer.
Zondagmorgen werd het congres voort
gezet. Do Voorzitter deelde mede dat inge
komen was een telegram van de oommunis-
taache partij ultnoodagend tot een bijeen
komst te zamen met N. A. S., het N. V, V.
heb A. N. V. en sociaal anarchisten op aan
staande Zaterdag ter gezamenlijke bespre
king van de houding dei Nederlandsohe ar
beiders in zake de ernstige internatiale
situatie.
Op voorstel van den voorzitter gaat het
congres ten aanzien van dat stuk over tot
de orde van den dag.
De heer F. M. Wibaut, hield daarop een
inleiding over de. a.s. Gemeenteraadsver
kiezingen en het bezetten van wethoud'ers-
eetels in verband met de betreffende voor
stellen.
Op deze inleiding volgde een uitgebreide
discussie, welke geopend werd door den
heer Van Eek (Leiden) ter motlveenmg van
oen tegen-resolutie-Leiden, welke de wen-
sohelijMteid uitspreekt van het niet-oan-
vaarden van webbouderszetels, indien deze
ni>et gesteund worden door een meerder
heid, met eventueel© uitzonderingen ter
booordeeüng van het P. B.
Naar aanleiding van do discussies wor
den enkele wijzigingen gebracht in de reso
lutie van het P. B., welke dan wordt aan
genomen in dezon vorm:
Het congres, het beginsel handhavende
van de in het ooengres van 1919 aange
nomen resolutie, stelt vast, dab wethou-
dcrszotöls alleen daarmoeten worden aan
vaard, waar voldoende zekerheid bestaat,,
dat mede daardoor d© verwezenlijking van
belangrijk© punten van ons gemeentepro
gram wordt verzekerd of een reactionnaire
gemeentepolitiek wordt, tegengegaan
is evenwel van meening, dat de ervaring
met burgerlijke partijen gesloten over
eenkomsten op grondslag i on ©en gemeen
schappelijk program, niet aanspoort om
alleen langs dezen weg die verwezenlijking
t© trachten te bereiken
is van oosdeel, dat de vraag of in #en
bepaalde gemeente wethouderszetels zullen
worden aanvaard, in eerste instantie door
de plaatselijke alcleelingen of federaties
wordt bes'lifit.
Een besluit van een afdeeling of federa
tie, strekkend om in een gemeente een of
meer wethouderszetels te aanvaarden, be
hoeft do goedkeuring vain het Partij
bestuur.
In zijn sluitingsrede zegt de Voorzitter
nog in antwoord op een hem gedane vraag
dat do Kamerfractie bij de eerste de beste
gelegenheid aan de regeering zal voorstel
len ipvloed te oefenen* bij den Volkenbond
om bemiddelend op te treden in de huidige
internationale conflicten.
RECLAME.
1591.
.VOORSCHOTEN. De afdeeling Voorscho
ten van den R. K. Volksbond heeft haar
jaarvergadering gehouden in het vereeni-
gingsgebouw onder leiding van den^ neer
Th. Bergman. De inkomsten hebben dit jaar
bedragen £665.85; de uitgaven £458.79;
zoodat er een batig saLöo is van £207.06.
Uit het jaarverslag van don penningmees
ter van h#t ondersteuningsfonds bleek dat
er een nadeelig saldo was van f56.2Q.
Dit kan worden bestredep uit een som van
f 400.96, die dit fonds nog tot haar be
schikking heeft. De Geest, adviseur, be
sprak de wenschelijkheïd om te komen tot
de oprichting van oen fonds of om maat
regelen te beramen, om te voorzien in de
kosten van liggelden bij noolzakelgke opne
ming in het ziekenhuis. Deze zaak zal na
der worden besproken. Tot bestuursleden
werden herkozen de heeren Th. Bergman,
H. Zonneveld, G. Op lam en C. v. d. WerI
en gekozen 'de heer F. Oorschot. -Tot voor
zitter herkozen de heer Th. Bergman. Do
voorzitter deelde de vergadering mode. dat
door de afdeelingen van den Ned. R. K.
Volksbond in het 3isdom Haarlem voor het
huldeblijk aan Z. D. H. Monseigneur A'. J.
Callier is afgedragen f 10.890.61; waar
voor door D. H. den Bisschop harte-
lijken dank werd gebracht. Een schrijven
van de afdeeling Oegstgeest was ingeko
men, waarin de afdeeling wordt verzocht
een paar afgevaardigden te zenden naar
de gewestelijke vergadering te Leiden, waar
zal worden behandeld „De landarbeid© rsw et
en de gezamenlijke inkoop van "brandstof
fen". Tot afgevaardigden werden benoemd 1
de heeren M. Oordmeyfcr en C. van der
IWerf.
Reeds vóór S uur was Zaterdagavond
de zaal in Hotel Deurloo tot in allejjoeken
inet belangstellenden gevuld ter bijwoning
van de weldadigheidsvoorstelling ten bate
van de afd. ^Voorschoten van de Z.-K0II.
Ver. „Het Groene Kruis". Het deed ons.
denken aan de avonden van de tooaeel-
Club „Nooit te Laat", vele jaren terug, j
Het Utile-Dulci strijkje onder leiding van
den heer A. J. M. Leyenaar, zorgde voor
aardigs aanvulling, zoodat de pauzen niet
zoo gemakkelijk werden gevoeld. De avond
werd geopend met het spelen van het „Wil
helmus" dat door de meeste aanwezigen
staande werd meegezongen. Waarvoor geen
openingswoord? Het verbanl waren wij hier
kwijt!
Het woord was thans aan de" Schiedam-
sche Tooneelvereenig'ag „Utile Dulci" met
het blijspel „Tilly" van Franc:s Stahl. Een
aardig, geestig en frisch stuk, dat mede
door °het spel da lachspieren in beweging
wist te houden.
Als blijk vpn waardeering werden aan
het slot bloemen' aangeboden en steeg het
apolaus ten tóp na de hartelijke woorden
van dank van den edelachtbaren heer E.
Vernèdc, die als tolk fungeerde voor do
afdeeling van Het Groene Kruis en na
mens alle aanwezigen. De heer .Air. D.
Visser danktevoor de hulde en gaf de
toezegging, dat Jiet gezelschap zich gaarne
beschikbaar stélde' vooreen weldadigh.-ids-
voorstelling in één der onderafdelingen.
In hótel Dourloo "hield gisteravond
de afdpeling Voorschoten van den Natio
nals Bond tegen de revolutie ee.i open
bare vergadering, waarin als spreker op
trad de heer G. A. do Vries uit_ Rotter
dam met het onderwerp: „Revolutïegevaar
en revolutiebestrijding". De voorzitter, de
heer Bakker gaf een inleiding en de?lde.
mede' dat door verschillende omstandighe
den eerst nu een spreker voor de afdee
ling kon optreden. De lieer de Vries, vice-
vooisittter van do Chr. o^nnenvereenigiug
„Grj zijt allen broeders" te Rotterdam begon
zijn lezing met er op te wijzen dat de
Nat. bond tegen de revolutie gereorgani
seerd- zal ihoeten wordeh, daar hij anders
zal verdwijnen. Hoewel de Chr. mannm-
^röeniging niet geheel met den Bond mee
gaat, hebben zij zich toch aangesloten. Spr.
is voorstander van principiëele bestrijding,
erkent als gezag Gods gezag en stelt zich
-t' upu ,t dab wij de menschen die
de revolutie willen niet zwart moeten ma
ken, want dat ook diegenen, welke zeggcil
de revolutie te zullen tegengaan, revol itie
maken. Allereerste eisch is na te gaan hoe
de toestanden z\jn en waren, en ook over
ou3 zelf te spreken.
Er zijn menschen die zeggen: er kouit
geen revolutie meer. Maar kgk slechte naar
het buitenland en de tijd is nog niet ver
achter ons dat in ons lani zoo iets dreigde.
Ook in arbeidersverenigingen van Chr.
huize wordt de revolutie, al is 'tniet altijd
rechtstreeks, gepropageerd en gaat meaop
syndicalistisch en grondslag voort. 'tGaat er
niet om hoofd voor hoofd te beschuldigen,
maar alles predikt klassestrijd, kapitaal te
gen arbeid, patroons tegen arbeiders. Bij
beide! partgen is schuld en alleen op evan-
gelischen grondslag is meer te bereiken
Het revofutie-gevaar blijft bestaan, zoolang
rnea van boide kanten niet weet van toe-r
geven. Spreker liet zien den groei van het
communisme, het facisme, totdat ten slotte
iemand zou verrijzen die door zijn sterkte
alles uit de chaos zou leiden. Uw hart
en mijn hart, U en ik, aldus spreker, wfr
zijn allen revolutionair, en laten w$ dus
niet zien wat anderen doen, maar steakli
cfcr hand iu eigen boezem. Noodig is liefd*
tot elkander, daarmee wordt meer bestre*
den dan met burgerwacht, legermacht eu
brochures. Dö Fransche revolutie was nooit
uitgebroken, wanneer men had geluisterd
eh eerder toegegeven. Wij veroordeelen d*
revolutie in Rusland, maar wat is er niet
geleden onder de hofkliek van het CZa*
risme. Wij zullen do revolutie nooit goedr)
keuren, maar wee dengene die ze veroor*
zaakt. Er dreigt niet alleen gevaar van
socialistische of communistische zijde, .maar.
óók van hen die vasthouden aan verouderds
begrippen; en dit is mijn schuld en dei
uwe, zoo roept spr. uit. Niet revolutie maar
evolutie. Gezag, het Goddelijk gezag, daar*
voor moet men buigen, de Goddelijke wete
geving van de staat tot richtsnoer zijn. Wij
moeten ons keeren tegen de revolutie, maaij
geweld laat zich niet met geweld keeren-,
Laten wij ons verootmoedigen voor God en;
in onze binnenkamer op de knieën bidden^
bekennen dat wij revolution air eai zijn eni
op Hem vertrouwen. Er wordt van ons go*
vraagd revolutie to bestrijden, laten wij dan!
toezien van welke wapenen wij ons be*
dienen.
Na een kleine pauzeering stolden enkels
aanwezigen vragen of opmerkingen die dooa
den spreker werden beantwoord o.a. inzake
de beschuldiging van de Chr. Pers, het on*
recht, de afzwering van Philips II, de uite
werking van de revolutie in Rusland, in'
Duitschland, enz.
De heer Bakker sloot den avond met eea*
woord van dank aan den talentvollen sprei*
ker en de aanwezigen en deelde nog medel
dat dr. Jansen, legoi'prcdikant 27 Februari
a.s. hoopt op te treden in Voorschoten.
Burgerlijke S t a xl d. G o b oh
ren: Johannes Joseplius, Z. van J. A. AL
Bernard en J. H. A. Willemsen. Johan*
na Antoni», D. van, O. J. van Haaster ert
C. C. van Bohemem. Cornelia Hendri*
kus, Z. van P. Karremans on H. C. van denj
Krocht. Miohiel Jozef, Z. van J. W. vafl
der Ham en Th. Boonenburg.
Gehuwd: D: P. Yperlaan en M. NelL
RECLAME.
1618
W. v. d. V., te K. Een grijzen viltetf
hoed knapt u 't best op met inwrijven met
een papje magnesiapoeder en benzine. Al®
het" papje droog is gewordenafbar*
stelen.
RECLAME.
Men leerc do schitterende figurendans
MEXICO (Habanera) van den Leeraaf
II. J. v. LEEUWEN Jr., Eangebrng 7ö*
159Q
(Nadruk verboden).
N Op het kerkhof voelde Margiue-rite zich
éindelijk wee>k worden en kwamen de tra
nen baar in de oogen. Tusscben haar moe
der ©n het jonge zusje neergokniold, liet
iboofd gebogen onder de zware rouwvolle,
vereenigd© zij haar vaag gebed met den
pdeaktigen treurzang rondom haar.
De dood van haar broer Andró, van den
lieven makker uit dein kindertijd, deed
ibaar zich .nog verlatener voelen, deed nog
sterker het gevoel van onbeschermd-zijn
üiitkomen.
André Lieutade was een zacht, vrede
lievend wezen geweest. En toch moest hij
Btorvon in den oorlogOndanks zijn teer9
gestel was hij mee ten strijde getrokken,
"doch, helaas, de zaligheid der overwinning
ïwas hem niet beschoren. Een hardnekkige
eiekte werd een nieuwe vijand, wierp nem
uit de gelederen en na veel geworstel
moest hij den strijd opgeven, en ster
ven Arme, dappere André I
Marguerite begroef zioh in het verdriet,
/dat zij ala zuster leed, als om tegenover
rich zelf de wanhoop van haar hart te
rechtvaardigen. En toch, zelfs door deze
nieuwe smart heen, was bet steeds de an
dere smart, hardnekkig en wreed, oio zij
voelde aangroeien, die haar, sedert zes ja
ren, in rouw dompelde over een leven
de Hoe was baar jeugd, haar liefde,
Btrieracnd beleedigd, verlaten aJs zij was
door baar onwaardigem man, dien zij nog
steeds onder een brandend schaamroede
■elfbokentenis, wiist lief te hebben
"Welk een onherstelbaar leed had Pierre
Scrgy haar berokkend
Voordat zij hem had leeren kennen, had
Marguerite zioh geheel aan de muziek ge
wijd in machtig enthusiasm© en ziel©-
fwormte. De voortgezette studiën openden,
feen perspectief van veel succes, waarin
haar vreugden ten deel' vieleiL, ver boven
bot banale leven uittot den dag, waar
op zij in een der salons den jongen dóchter
i bntmoette, die .reeds met roem gekroond
f Iras. Zij boeide hora dadelijk door baar
,vibreerend© persoonlijkheid, haar bekoor-
uiterlijk. Hjj kreeg baar lief ten
minste zoo las zij dat in zijn haar opgedra
gen verzen En zij, zij liet zioh meevoo-
ren op de klanken, dor lokkend© behoove-
ring. Zij ook had lief met heel baar hart en
jeugd en werd zijn vrouw.
Nog geen jaar later was zij bedrogen,
verlaten vow een andere, waarvan Parijs
geheel vervuld was om de tentoongespred-
weelde, om de coamopolibisoh© receptiën,
en die sedert doodgcooboton word als
spion
Tragischer had. Marguerite niet. gewro
ken kunnen worden 1
Als in oen visioen schoof het verleden
aan baar voorbij, terwijl de begrafenis
plechtigheid van haar broer baar ©inde na
derde. De laatste gebeden waren gezegd
en Marguerite, gewekt uit haar droevige
herinnermgen, maakt© zioh klaar om mee
don stoet te vormen.
Zij bad den langen sluier teruggeslagen,
die haar tijdens de ceremonie bad om
huld. De bijna marmoren bleekheid, de
trieste en starre uitdrukking va/n haar mooi
fijnbesneden gericht maakte haar tot een
imposante verschijning van rouw en droef
heid Plotseling voer haar een rilling
door de leden Was bet de koortsach
tige verbeelding van haar geest, die aldoor
bezeten wordt door dat ééne, onafwend
bare souvenir f
Die man, dien zij sinds meende te ont
waren, die jonge man, met dat bleek© ge
zicht, was „hij" dat?
Zij meent in dat vermagerde gezicht dien
naoitvergeten blik te herkennen, dien blik,
bestemd alleen voor baar op de geheele
wereldden blik, die baar eenige, bittere
liefde bebeekende
Maar boe was bet mogelijk, dat hij hier
zou zijn Durfde hij dan bet graf van
André bezoedelen met zijn tegen we ordig-
heod? Zij geloofde, dat zij zijn aanwezigheid
verafschuwde, en toch de enkele ver-
ondor3teMin.g was voldoende, om, na jaren
van ontmoediging on onrust, baar hart met
hernieuwde kracht te doen kloppen.
Na de droevige ceremonie ontving dj,
staande tusscben baar moeder en heb zusje
de kussen, die familieleden baar gaven,
schudde zij zenuwachtig de haar toegesto
ken honden, zonder precies de gezichten
der belangstellenden te onderscheiden
De verschijning vam daar straks bij het
graf was er niet meeralthans niet meer
op die plaats, maar Vat verder op, geiteed
aan het einde achter de rij heeren, en nog
op een eerbiedigen afsband daarvan, be
merkten verschillende personen, niet zon
der verbazing, een vreemdeling in het
zwart
Misschien ©en familielidmaar waar
om houdt hij zioh dan van allen terug
„Een oud-strijder," fluisterde men elkaar
toe op sym.pathiekon toonhet roode
lintje en dat van het oorlogskruis in zijn
knoopsgat ontdekkend. Maar enkele oude
vrienden der familie fluisteren op hun
beurt met een minachtend accent in hun
stem: „Pierre Sergy.
Geen hand wordt hem gereikt, meer dan
één koude blik zegt hem genoog, hoe hij is
herkend en veroordeeld
Na den dood van haar broer had Mar
guerite cr een gewoonte van gemaakt gere
geld zijn graf te bezoeken en er voor den
beminden André te bidden. De jonge vrouw
onderging de' kalmeerende rust der groote
stille tuinen; het zachte geruisch der boo-
men werkte vredig op het vaak opstandige
hart..,; het vond er de kracht tot buigen
terug tot een oven-gave aan mildere mij «ne
ringen, en gelouterd trad zij dan opnieuw
in het alledaagsche leven terug, met moed
bezield om den strijd waardig aan te bin
den. Langs haar heen gingen vaak andere
bezoekers, allen in t zwart; den stap van
een, enkelen, eenzamen wandelaar schoof
stil aan de knielende voorbij...; soms voer
de een rouwdragende moeder haar kinde
ren mee naar het graf van den vader cn
soms volgde Marguérite met een langen
blik die kindergestalteir, zwaar voelende
haar eigen eenzaamheid zonder kinderen..
Het was Juni geworden, reeds menigen
Zondag ontdekte Marguerite verrukkelijke
roode rozen op het graf van haar broeT
Andró; 't was als waren zij er Deergelegd
vcor een geheimzinnig rendez vous... Waar
om begon haar h^rt, zoodra zij de bloe
men ontwaarde, feller te kloppen, als op
den dag, toen zij het silhouet van Pierre
Sergy meende ontdekt te hebben bij An-
dré's begrafenis? Hoe kwam het, dat zij
bijna uit instinctmatige beweging er naar
wilde grijpen, om ze ver weg te slingereii,
ver van het graf Toch had zij zich onmid
dellijk beheerscht; welke hand ze ook had
neergelegd, nu droegen ze een geheiligd
karakter. De bloemen behoorden den öoo-
de, niet don levenden.
Van af dien dag nam Marguerio bij zich
zelf waar, hoe zij, als zij het graf naderbij
kwam, loerde naar den blanken, witten,
grafsteen, of er misschien een rood purpe
ren vlek gloeide. De aanblik van die bloe
men oefendo langzamerhand een wondere,
teere bekoring op haar uit.
Op een namiddag, nadat zij haar gebe
den had gepreveld, bleef zij nog eokele
minuten toeven; stil, nadenkend, liet zij
de stille, vredige rust van het kerkhof in
werken op de altijd open wonden van haar
vermoeid, gepijnigd hard...
Een onzichtbaar mereltje kweelde ergens
zijn heerlijk lied en deed de melancholie
in haar ziel stijgen.
Toen zij moe en gedrukt opstond en
heen wilde gaan, ontdekte zij met diepe
ontroering, zonder groote verbazing ech
ter, het ontbloote, gebogen hoofd van hem,
die ook aanwezig was bij de begrafenis van
André. Zij hoorde hem zacht haar naam
zeggen: „Marguerite". Even wankelde zij,
begreep tegelijk, dat zij niet v.eg kon
vluchten, en... ook niet wilde, want over,
zijn geheele wezen lag iets waars, a»n-
doenlijk-plechtigs, dat haar gebood te
blijven.
„Marguerite," herhaalde hij met een zóó
zachte, ootmoedige stem, dat al naar wrok
in dat oogenblik als een broos en noode-
loos schild van haar gleed...
„Wat is er Wat wil je stamelde zij
met een bijna onhoorbare stem.
„O, ik weet het wel, ik had de verleiding
behooren te weerstaan; ik had niet hier
moeten komen om je weer te zien
„Je hadt mgn eenzaamheid, mijn smart
moeten respecteeren na alle3, wat jij mij
bebt aangedaan! Weet jg wel", en Mar
guerite barstte plotseling uit, en sprak met
heesche, trillende stem verder, een wraug
genot vindend om eindelijk eens uit te zeg
gen de opgekropte misère der laatste jaren,
„begrijp j$ wel goed, wat jg gemaakt hebt
van mij, van mijn jonge leven?.Je hebt
alles in me gebroken, vleugellam gesla
gen.... Ik voel, dat mijn gebed zelf3 niet
meer vermag op te stijgen; de muziek, die
ik zóó liefhad en begreep, heeft voor
haar vertroostende bekoring verloren
Maar bovenal!.... Ach, bovenal, wat ben
ik hu? Een vrouw zonder toekomst, tilei
nooit door een kinderstem „moeder" zal
worder genoemdWant mgn geloof ver*
biedt m ij mo te laten, scheidenO, en
dat alles wist jij! Jij hebt van mijn jeugd
de bloesems geplukt én nu ik ouder ben
geworden, sta ik verloren als in oen on
metelijke, dorre vlakte, waarin ik meaMt
niet meer kan terugvinden, waarin ik aelfe
geen tranen heb, alles is in mg ver**
droogd
Plotseling hield zij op met een korte*
snik.
Zacht, maar overtuigend, antwoordde h$:
„Marguerite, jij bent volkomenf in je recht
om mij aan te klagen, en toch.... bestaai
er één mensch, die op een gewgds plaata
als deze, onwaarheid zou durven spre*
ken?Luister naar me: Even waarach
tig als ik hoogacht en bewonder den man,
die onder dezen steen slaapt, even waar*
achtig is het, dat ik jou tot vertwijfelena
toe betreur, ontbeer
Midden in den oorlog is het gebeur^
„Marguerite, jij bent volkomen in je recht
rook, ik in mg voelde herleven mijn liefd*
voor jou, en van mij glgdeii de onzinnig*
verdwazing, die mij gevangen hield....
Ik heb jouw naam aangeroepen, Margue*
rite, jouw zoeten naam, midden in de bite
terste ellende heb ik aldoor maar jouw naam
gezegdIn het felste gevecht werd jouw
naam mg als een verlossing; immers, met
jouw naam op mgn fippen wild* ik ster*
ven, zocht ik den dood.
Maar de dood wilde mg niet; van mgd
wonden zou ik herstellen en ik moest op»*
hieuw het leven in
Marguerite, luister goed; jij bent wel ge«
wroken, want ik heb je waanzinnig lief!
Zij bedekte haar gezicht met haar lian*
den. Zij wist, dat h\j waar was; zij voelda
het aan de trilling in z?jn stem; zij wis#
ook, dat hg dapper was geweest, dat hg|
had uitgehouden.
Toen, in een plotselinge groote ontrok
rmg, stak zij haar beide handen naar hem
uit, en in zijn oogen lezende de Drandaode*
heilige begeerte om "to herstallen, offerde
zij voor de tweede maal dazen man al da
schatten van haar warm*, rijke ziel, vaal
haar mooie jeugd en.... vloeiden de tra*
nenl..»w* v v te
