Een heerlijke lekkernij a.j.p's Ksrsipadding
Kijkje achter de Coulissen.
SPREEKCEL
VRÜ6EKRÜBR1EK
2 van de wet vallen. De gehecle aanval tegen
dit reglement ia dus niet op zijn plaats en be
hoort te zijn gericht op art. 2 van de wet op
de krijgstucht.
Van fcetcokenis is verder wat de heer Ter
Laan heeft opgemerkt over de tucht. Tucht
moot niet zijn stomme dwang, maar wij moe
ten hebben opvoodfing tot en oefening in
tucht. Dit reglement wijst juiist op de taak
van den meerdere.
Art. 17 zogt onder a, dat den militair ver
boden is zich aan te sluiten of steun te v«r-
leenen aan giroepen of vereeniging-en, dde iD
strijd zijn met het beginsel der krijgstucht
Er behoeft ockter geen vrees te bestaan, dat
men dit verbod zou uitbreaklen door het lid
maatschap van poilitieko partijen, die langs
lcgalen weg de ontwapening trachten te be
reiken, te verbieden.
Do Miniator van Oorlog moet zijn o oir deel
uitspreken, welke vereenigingen of groepen
in strijd zijn met de krijgstucht. Een wette
lijk bezwaar ligt daarin geenseins. Dat zon
der toestemming van den commandant aan
boord of in de kazen geen vergaderingen
worddn gehouden, geen .ntoeken]ijsten mogen
rondgaan, enz. is niet anders bedoeld! dlan als
een maatregel vtnn orde.
Art, 20, waarbij o.a. den militair verboden
is zjeh onvergenoegd te betoenen over be
velen, voorschriften, enz. en lijd olijk verzet
te betoonen, is in het geheel niets nieuws,
maar een hurwoJanviiig van het bestaande.
De Rogecring is niiet bereid do artt. 17-20
in tc trekken. Vocrts antwoordt spr. ont
kennend op de vraag, of die Regeering be
reid is dit rog loment te brengen in de com-
migsaio voor georganiseerd overleg, aangcrien
het botTeft een fundamenteel beginsel van de
wet op de krijgstucht, waarover geen overleg
mogelijk is.
Ook is spr. niet bcrei'd wijziging to bren
gen in art:. 17.
Daarna komt spr. aan hel ontwapeiïLngs-
vraagstulk. Tegenover hetgeen de S. D. A. P.
naar voren hoeft gebracht merkt spr. op, dat
die S. D. A. P. Mer te lande inderdaad een af
zonderlijk standpunt inn^mt. Zij wil geen
nationale veiligheiddc Volkenbond 'daar
entegen is ^c'baeoerld op do 'bcix -arming van
de nationale veiligheid.
Ook de Rogcering zou niets liever wiiïïen
dan ontwapening, maar zij heeft nuchter te
zijn.
Wat do begTooting aangaat, dient niet ver
geten te worden, dat van do 03 millioen nog
nucotoD worden afgetrokken de hediragen voor
wiaehtgolden, terwijl op de OorlogsbegrrootLng
een pensioenlast rust van niet minder dan 9
millioen. Als deze uitgaven worden afge
trokken, blijft er nog geen 50 millioen over.
Op de 0 orilchggbeg rooting is de ginootste
dnuk uitgeoefend voor de bezuiniging.
Het door don heer Marchant genoemde bc-
c&nsig van 1 mHhJoen voor Je K. M. A. is in
het geheel niet juist.
Er i® slechts 3 ton uitgetrokken.
Do heer MARCHANT Dan heeft n zeker
<Je kosten van het Departement van Koloniën
afgetrokken
De MINISTER Ja, natuurlijk.
Do heer MARCHANT Neen, dal is mei
natuurlijk.
Kost de Académie een mi'lflaoen of niet
Do MINISTERDe Academie kost ons
geen miKLoen, maar 2/3 van do kosten komen
voor Koloniën.
Voorts komt spr. op het defensicstclscl.
Binnen de grenzen - van do beschikbare mid
delen aal móeten worden nagegaan hoe ons
dofensaestclsel zal worden ingericht.
Naar do meening van do Regeering is het
dualisme in ons leger verdwenen. Wat niet
wil zeggen, dat zij geen waande meer hecht
aan de liniën en do vestingCD, maar zij wil
een operatiof leger met een beschermde basis.
Wat do vesting Holland betreft, is niets bij
het vroegere bestaande gevoegd, terwijl, oer
bezuiniging is verkregen.
Voorts worden verkregen een eenhoofdige
leiding, oen onderling voijbandl cn krachtige
aamenwerking, een bescherming vam de kust
en geconcentreerd opleggen van materiaal.
Onderscheid tusschen veldbroopen en ves
ting troepen bestaat niet. De troepen in de
vesting Holland moeten moor beschouwd woer
den ails reserve-troepen voor het veldleger.
Spr, deelt mede, dat een herziening van de
vmedlesor.ganisatio, waardoor bezuiniging en
versobering zal warden verkregen, in voorbe
reiding is ol ter hand zal worden genomen.
Hoe moor de organisatie het militielegcr zal
benaderen, bc© moeilijker de mobilisatie zal
rijn en hoe moeilijker het zal zijn vesrbanden
U> vormch. Voor een militiolegcr in Zwitser
land ia toch nog oen begrootiug ingediend
van 78 millioen francs.
Het cijfer van 40 millioen voor het boroops-
persOiucel van de heeren Dee kens en Oolijn
ie niet juistals dc pensioenen en wachtgel
den er van worden afgetrokken, komt spr. tot
20 millioen.
Bij de vredesorganisatie moet men reke
ning houden mei hetgeen bij de oorlogsorga-
misatio noodig zail zijn. Het denkbeeld van
den heer Coljjn, om door concentratie van
let leger in kampen tc geraken tot bezuini
ging op de exploitatie, is overweging waard,
doch een toezegging kan spr. nog niet doen.
Wanneer het stelsel van 1912 ook thans
nog was doorgevoerd, zoudtjn wij een bcgtroo-
fing lebben van 86 millioen. WaaT nu de
beginooting is teruggebracht tot 58 millioen,
betoeöoent dit een aanmerkelijke verminde*
riug.
Het denkbeeld van dc kampementen is ab
soluut nog niet opgegeven.
De oofeühig van het kader is onvoldoen
de, maar zal, als de toestanden economisch
v/6«r wat beter zijn, weer met kracht ter
land genomen worden. Periculum is er eveti-
wel met
Ook het artilleriefonds is niet van de baan.
Alleen worde» thans met het oog ap! do fi
nanciën golden uitgetrokken voor wat voor
munitie noodig is.
Vervolgens bespreekt de Minister den af
trek voor peaisioeeis tor ting en den salaiis-
aftrek. De militairen hadden een regeling,
waarbij zij niets moeste» storten voor pen
sioen, behoudens een storting voor weduweci-
pteosioe».
Toen kiu de pensioenstorting werd afge
schaft, kwamjep de militairen 7 pOfc boven
het normale salarispeil en toen do Wedu
wen- en Weezemvet tot stand kwam, moest
hierbij rekening worden gehouden met de
storting, der militairen. Waar ook de sala
rissen van het militair personeel tot het
normaio peil zijn teruggebracht, is de toe
gepaste 5 pCt. volkomen recht en billijk.
Do rangschikkingsregeling is lang 200
slecht niet als wordtvoorgesteld.
De Minister is voornemens onderofficie
ren, die nog geen 35 jaren #diensfc hebben
en voor afvloeiing in aanmerking komen,
niet op pensioen te stellen, doch op wacht
geld, totdat zij hun 35-jarigen diensttijd zul
len hebben bereikt. Hij hoopt, dat'de wacht
geldregeling binnen eeitige dage» in het
„Staatsblad" zal kunnen worden afgekondigd.
Het wachtgeld zal worden gesteld op 70
p|Ct van het salaris, en voor hen, die in de
reserve komen, bovendien 5 jyCt. Ook zal
enkele dagen later een wachtgeldregeling
voor de officieren verschijnen.
Z.L is de burgerwacht niet geschikt voor
de vooropleiding. Wel is hij de burger
wacht sympathiek gezind, maar deze vindt
haar taak niet op militair terrein. De toelar-
ge naan officieren kunnen niet vervallen.
Wat aangaat de motie, waarin een onder-
officieronvereen ging op o.iontbeerljjke wjjaa
critiek op den Minister uitoefende, is z. i.
de houding van deze onderofficieren in strijd
geweest met de krijgstucht en spr. hoopt, dat
ze op hun houding zullen terugkomen; anders
zullen andere maatregelen moeten worden
getroffen.
.Verschillende leden van de linkerzijde ma
ken opmerkingen.
De Minister verklaarde de molie-Ter Laa/n
inzake coji.ingeo.svermnd.ring, de moteK*
ter Laan inzuüo afschaffing der bernakngs-
oefeningen in 1923 en de motie-Dresselhuys
inzake vermindering der getalsterkte onaan
nemelijk.
Aanneming van de motie-Boon, vragende
eon wettelijke regeling van do afvloeiing,
ontraadt spr. ten sterkste.
Do heer K. TER LAAN dient een motie
in, waarbij do Kamer als haar oordeel .uit
spreekt, dat de artt. 17—20 uit het nieuwe
reglement voer do krijgstucht moeten ven-
val len.
De heer DUYS acht de houding van den
Minister, dio zegt, dat hij niets kan doen
tegen de onderofficieren van de bekende mo
tie, maar toch een brief richt aan den be
trokken commandant, waarin pqn meeoing
wordt medegedeeld, zoodat die commandant
een zekeren wenk krijgt, onbillijk en onreëel.
Voorts acht hij den 5-pCt.-aRrek van de
salarissen onbillijk, waardoor practisch twee
maal het weduwenpcaisioen van het salaris
wordt afgetrokken. Hij dient daarom de voe
gende molie in:
De Kamer, van oordeel, dat de 5-ptLt.-
korting op den bijslag voor militairen, welke
was toegekend ter gelijkstelling van burger
lijke en militaire salarissen, ten onrechte
is geschied;
geeil den Minister in overweging bedoel
den bijslag alsnog onverminderd in de salaris
sen op te nemen en daarna op de salarissen
der militairen de kortingen toe te possen,
die ook op de salarissen va» de burgerlijke
ambtenaren mochten worden toegepast.
De beer OÜD (V, D.) merkt op, dat do
heer I>uys sprekers taak heeft ovei geno
men, waar spr. reeds Dinsdag het voor
nomen hoeft te kennen gegeven, een motio
over den fi-pCt.-aftrek to zullen indienen en
handhaaft zijn standpunt iDzake de af
vloeiing der onderofficieren.
Voorts gaat hij volkomen mee met c9c
motie-Boon, maar -aangezien daarbij ont-
okt, dat de gelegenheid moet wonden
opengesteld tot vrijwillige afvloeiing, dient
spr. een motie in, waarbij^do Kamer als
haar oordeel uitspreekt, dat gedurende
1923 de vrijwillige afvloeiing moet werden
toegepast.
De heer DRESSELHUYS (V.-B.) be
treurt de gedaanteverwisseling van den
Minister en acht het niet juist, dat deze
thans bezuiniging heeft verkregen en later
met oen suppletoir© bcgrooting zal komen.
Thans worden onvoldoende gelden aan
gevraagd voor de opleiding.
Spr. houdt vast aan do verklaring van
den Minister, dat liet leger geen waarde
Eecft zondor voldoende arlilleriebewapc-
ning.
Hij herinnert er aan, dat de ov(ftwmst,
welko in den mobilisatietijd is gevormd,
met den dag in waarde teruggaat, zoodat
wij, als er nog eens oorlog mocht komen,
geen voldoend geoefen-cï kader zullen heb
ben. Waar staan op dc bcgrooting de gel
den voor de proefnemingen met geschut
uitgetrokken!
Spr. kan zich met de plannen va» den
Minister, *zooalsdeze zich nu heeft uitge
laten, absoluut niet vereenigen. De Mi-
nieter dient met ons mode to werken, 0111
e- 1 uitrusting van ons leger to krijgen
binnen do grenzen van het economisch-
mogelijke en dat wordt bereikt dbor aan
neming van sprekers motie.
Daarna verdedigt spr. het nieuwe re
glement voor de krijgstucht.
De beer DUYS (S.-D.): Wc hadden nooit
gedacht, dat de Minister zoo gek zou zijn,
de voorstallen van de commissie over to
nemen.
De lieer DRESSELHUYS merkt op, dut
dit reglement niets anders is dan een for-
muieeren van hetgeen in den loop der ja
ren door do jurisprudentie is komen vast#
te staan. Hij meent, dat art, 17 geen be
voegdheid geeft, om het lidmaatschap van
vskvereenigingen te verbieden. Eeln Mi
nister, die zoo iots zou toelaten, eou wel
degelijk door d)e Staten-Generaal ter ver
antwoording worden geroepen.
Ten einde allo misverstand weg te no
men, geeft spr. den Minister in overwe
ging zijn toezegging gestand te doen door
waarborgen te schoppen, dat dit ariikel
niet tot misbruiken zal leiden.
Do heer MARCHANT (V.-D.) meent, dat
er een tegenstelling bestaat tusschen <Je
redevoeringen van den heer Oolijn.
De heer DÜYMAER YAN TWIST (A.-
R.) brengt hulde aan de rede van mevrouw
Bronsveld.
Wat betreft de opmerkingen yan don
heer Van Zadelheff ever -het goede optre
den van de sociaal-democraten in liet bui
tenland, herinnert spr. aan een molie, in
1920 van socialistische z tfc ir. de Belgische
Kamer ingediend, waarbij deze uitsprak,
dat nationale verdediging n<x>dig is. Ver
der naar de redely an Branting bij de aan
vaarding van het presidentschap, waarin
ook werd gezegd, dat niet ontwapend kan
worden, zoolang er nog.^geen internatio
nale ontwapening is.
De lieer VAN ZADELHOFF (S.-D.) komt
op tegen de>ze opmerkingen on meent, dat
liet nieuwe reglement op rile krijgstucht ?fc
laatste greintje sympathie, dat nog vcor
ons leger bestaat, wegneemt.
De heer DECKERS (R.-K.) is volkomen
gerust over de toepassing van het regle
ment voor de krijgstucht. Hij is tegen do
motie-Boon-en ook togen de motie-Oud en
zou het op prijs stellen, wanneer de Mi
nister het mogelijk zou maken, dat de Vrij
willige afvloeiing gedurende minstens 4
maanden mogelijk wordt gemaakt. Voorts
zou spr. die 4 maanden de gedwo.igen af
vloeiing willen beperken tot hen, die aan
spraak kunnen maken op pensioen en in
do tweede plaats tot hen, die volgens de
rangschikkingsrege 1 ing in klasse c waren
geplaatst cn op wW behoud this het-
minst wordt nriisg-esteld. Spr. dient in
dezen zin een motie in.
Do heer BOON (V.-B.) verdedigt nader
zijn motfe..
De lieer COLIJN (A.-R.) heeft geduld
totdat de financieele toestand weer beter
is geworden en is overtuigd, dat Tie Mi
nister cDan ook van meening zal zijn, dat
niet moet worden bezuinigd op het opera
tief orgaan, maar op do Jiniën en stellin
gen.
In rijn redevoeringen is alles essentieel
volkomen aan elkaar gelijk.
Minister HEEMSKERK komt op
tegen de opvatting, als zou het veruod
voor militairen om vergaderingen le be
zoeken in strijd zijn met art. 9 der Grond
wet, aangezien het alleen slaat op ver
eenigingen eoi vergaderingen, in strijd met
de krijgstucht. De vrees, dat het artikel
ook het lidmaatschap van de S. D. A. P.
zou verbieden, deelt hij niet. Het is geens
zins iD strijd met het algemeen recht der
ingezetenen tot vereenigen en vergaderen.
Niet de Minister van Oorlog bepaalt de
straffe» op overtreding van het reglement
op de krijgstucht, maar Krijgsraden en
Moog Militair Gerechtshof.
Minister VAN DIJK ontraadt zeer
ernstig aanneming van do motie-Ter Laan,
om artt. 17 tot 20 uit liet reglement voor
de krijgstucht te schrappen.
De motie-Duys, om den aftrek' van den
5 pÖt. bijslag nog eens in overweging le
nemen, wijst spr. ten ecneamale af. Wat
■het geschut betreft wordt een onderzoek
ingesteld naar het type, dat zal worden
aangeschaft en hierop zal.niet direct kun
nen worden beslist, zoodat de gelden niet
eerder dan over een jaar of drie behoeven
te worden aangevraagd.
De motie-Oud, om in 1923 vrijwillige af
vloeiing toe te passen, ontraadt spr. ton
ernstigste met hot oog op do gr00te
kosten.
RECLAME.
met nieuwe rozijntjes en amandelen,
20 cent per pakje. 8739
(Van onzen Parij sob en Ocrrospo attent).
(Nadruk verboden).
Parijs, 10 December.
Een merkwaardig prooes heeft de Parij-
sohe toon eel-wereld op stelten gezel.
Maar laat ik bij hot begin beginnen.
In 1919 ik zet do f ei ben kotrtelijk uit
een, op den voet do over wegingen" vol
gend van het vonnis door do dorde Kamer
der Pairijscho rechtbank 2i7 November j.l.
uitgesproken ontving Lugne-Poc, do di
recteur van het théatre- de 1'Oeuwc, be
zoek van een jong auteur, hem aanbevolen
door don heer Tin f fier, eociét-airo van do
Camédiio Francaise. De bezoeker heetfco
eigenlijk BeRembaire, doch noemde zicli
in do Fransohe artisten-kringon is het oén
ingeburgerd gebruik zich een pseudoniem
te kiozoii, dat don familienaam geheel ver
dringt noemde ziohJoan Sar ment. Hij
was toen 20 jaar on hij bracht den heer
Liigmé-Poc een tooaieeüstusk„La Coivron-
ne do Carton".
Poë las het stuif, orkeiwle er in een veel
belovend talent en engageerde mot hot.,
stuk don schrijver, die aangeboden had zalf
de hoofdrol er in to vertolken.
Het succes liet te wenschon ovot. .Doch
oen jaar latar kwam do schrijver met een
tweede drama: ,,Le Pecheur d'Onrbres",
dal voor het 'Maison do l'Oeuvro een waar
kasstuk werd. Het trok vollo zalen, vele
maanden achtereen, en het vond ook spoe
dig zijn weg naar het buitenland. In Ne
derland werd het aongekookt door dr.
Willem Royaards, die het tot heden echter
nog niet voor het voetlicht bracht.
Evenals in zijn eerste stuk speelde Sor-
menit ook in „La Pecheur d'Ombres". Tus
schen de opvoeringen door trad hij op in
andere werken van het^repertodire van hot
gezelschapStrindberg, Tbsod, enz. En dat
eteeds, niettcgefLstaaTKk zijn jeugdigen
leeftijd, met een opmerkelijk talent. Hij
mocht zeggen, dat hij als acteur zoowol als
auteur de voornaamste, aantrekkelijkheid
vormde van het intieme schouwburgje aan
de puc de Oliahy.
Sar ment achtte zich ge zult. het be
grijpen een gelukkig man. Hij kon zijn
geluk niet op. En hij had voor Lugné-Poë,
den man ddo hem de gelegenheid geschon
ken bad zijn gaven to ontplooien, een tee-
dcre erkentelijkheid, een gevoel als een
kind heeft voor zijn vader.
Op een dag, in de koortsrc«3 van een
welgeslaagde repetitie, zei Poe tot Sar-
ment
„Het is niet voldoende een groot en be
kend man te zijn, men moet ook partij we
ten te trekken van*zijn kunst. Jij hebt een
manager"/ noodig. Teekcn dus dezo for
mule, die me in staat zal stellen op te ko
men voor je rechten on belangen. Ik heb je
zooveel geld laten verdienen, dat je niet
meer weet wat er mee aan te vangen
Daarbij legde li ij zijn jeugdigen vriend
een brief voor, dien deze onde^teekendo
zonder hem zelfs te willen lezen.
In dien brief erkende Sarment, dat „Le
Pecheur d'Ombres" het uitsluitend eigen
dom was van 't Maison de l'Oeuvre.
„Slechts behoud ik mij het recht voor"
zoo heette het 5,mijn rol in dit stuk te
spelen, tegen eeen honorarium, dat niet
minder zal mogen bedragpn dan 200 francs
per voorstelling". Wanneer dit onmogelijk
was, wegens ziekte of dcor optreden elders
zou de heer Lugné-Poë vrij zijn te hande
len op de beste wijze voor beider belangen.
Het stuk werd een groot aantal malen
opgevoerd, doch Jean Sarment ontving
nimmer de 200 frs. per voorstelling, welke
hcqn toekwamen. Lugnc-Poë zei, dat de za
ken slecht gingen, dat do opvoeringen veel
te zwaar belast waren met zulk een bedrag
dat hij misschien later wat meer zou kun
nen doen voor zijn jongen vriend, doch dat
deze zich voorJoopig moest tevreden stellen
met het slaris, dat hij tot- dusver Iiad ge
toucheerd J000 francs per maand, 33
francs por clag.
Do jonge vriend, nog immer vervul^ van
erkentelijkheid en respect voor zijn vader
lijken beschermer, dorst niet neen to zog- j
gen en beging aJzAo (zakelijk gesproken)
een tweede grooto domheid. Had hij reser
ves gemaakt, dan had hij, anderhalf jaar
later toen Lugtió-Poë do ongelooflijke bru
taliteit had hem te vervolgen omdat hij
zijn stuk: „Le Pecheur d'Ombres"
(„zijn" d. w. z. van Lugné-Poë) had op
gevoerd in Luxemburg, kunnen tegenwer
pen „door het in gebreke blijven van mijn
directeur cm mij het gestipuleerd honora
rium uit t© betalen heeft hij, Lugné-Poë,
zelf do overeenkomst verbroken". De koop
kwam t© vervallen doordat de koopsom
niet word betaald. Doch in do argloosihcdd
zijns harten stemde Sament er mode in,
voorloopig slechts 33 fianea per stuk en
per dag voor zijn stuk en zijn spel beid© te
verkrijgen dus 1>1 oven de aanspraken van
Lugné-Poë op het stuk onverminderd.
Maar daarmee was de dircoteur van het
Maison de l'Oeuvre nog niet tevreden. Er
viel nog meer tc halen uit dit ontluikend©
talent. Sarment had niettegenstaande al
les nog zijn auteursrechten en ook daar
over Jlieendo dc heer Lugné-Poë te moe
ten waken. Hij stelde zijn besohermeüng
voor: dal hij voortaan de auteursrechten
met hem zou deelen. Ook dit nam Sar
ment aan hij zat nu eenmaal in het.
schuitje cn gaf -daartoe cfe dnodige in
structies aan zijn kassier van dc Société
des Auteurs.
Weer gingen eenigo maanden voor
bij. Do nobele, onbaatzuchtig© directeur,
dc vaderlijk© beschermer, betaalde IOOO
francs per maand voor stuk en spel, het
geen hem in staat stelde om eiken avond
ongeveer G00 700 .francs aan recette te
maken en kwam bovendien weer aan het
eind van d© maand in het bezit van zijn
1090 francs, doordat de hem toekomende
helft der auteursrechten gewoonlijk dat
bedrag juist een weinig t© boven gingen.
N iet waar, dat is zaken doen!
En geen haan zou er naar gekraaid heb
ben, had niet, eenigen tijd later, weer een
nieuwe chantagepoging van den vraatzuch-
tigen Maecenas do droppel gevormd welke
dit onwelriekend vaatje deed overloopen.
Op een avond vereoheen Lugné-Poë op
nieuw roet een lang gezicht bij zijn jongen
vriend.
Dc zaken gaan hoe langor hoe slech
ter, zoi hij. Mijn stade, of loten wc zeggen
ons stuk trekt geen publick meer. Ik
bon van plan nog 115 voorstellingen or van
te gevan, doch zou jo dan moeten vragen
daarvoor geheel afstond te doen van jo
au toursreoh ten.
Dit werd Saament te baa-. Hij had zijn
directeur al eenigen tijd in de kaart gezien,
doch hij had heb laten loepen uit ridder
lijkheid en edelmoodigheid. Hij had niet-
tegeaistaaoid© alles zooveel aan dien man
te danken; zij hadden gelukkige dagen ge
kend zij waren zulko voortreffelijke ka
meraden geweest, niettegenstaande do
bijna veertig jaren verschil in leeftijd. Hij
bad .berust in alles. Als men hem maar
werken liot en het suocos liot, het applaus
en do vreugd© van op to broden in zijn
stuk. Hij was jong on voor zijn lóvons-
ondc<pbottd had hij piet veel noodig. Met
©en nobel gebaar had hij den andetr steeds
het gold toegeschoven.
Doch deze nieuwe afpersing vond hij to
bar. Hij brak met Lugné-Poë on hij ver-
clweetn. Men zag hem in de ruo d© Olichy
niet meer tarug. En op een gorden dag las
men in de ooiur-ant, dot de jongen op tour-
née was in Luxemburg, waar bij „Le
Pecjicur d'Ombres'epecldc.
Toen deed de directeur van l'Oeuvre iets
wat hij als intelligent zakenman niet had
beboeren to doen doch een in ziju plan
nen gedwarsboomd afdreigev ia niet altijd
rodelijk hij liep naar don rechter cn
eisohto schadevergoeding van Sarment,
omdat dezo, zonder zijn toestemming, ziju
(Poë's) toaneelstuk in Luxemburg had ver
toond. En 3 y a des. jugee ii Padis
boven allo verwachting stolde de rechter
hem in het gelijk.
Het vonnis is een verrukkelijk specimen
van juridische logica. Geen speld is er
tusschen to wringen
Sarment heeft (21 Maart 1921) met
Lugné-Poë leen overeenkomst aangegaan,
waarbij hij dozan 't eigendom afstond van
zijn stuk. Het is waarop voorwaarde, dat
hij-zelf do hoofdrnS ér in zou spelen en dat
bij 200 frs. per avond zou toucheeren. Deze
voorwaard© echter is door hemzelf teniet
gedaan, daar hij toch sindsdien genoegen
nam met een aanzienlijk klcimer bedrag,
daarvoor kwitanties teokende, enz. Boven
dien, alvorens boos weg te loepen en elders
te gaan spelen heeft hij zijn directeur niet
in gebreke gesteld. Rij had hem moeten in
de gelegenheid stellen (sic) de overcero
komst na to- komen. Hij had hem (n^
deurwaarder en met getuigen) moeten
aanzeggenbetaal inij en laat mij spelen
anders constateer ik, dat ge onze overeen'
kornet- verbreekt eu herneem ik dus ook
weer mijn vrijheid. Dan misschien
(het schijnt nog niob eens vast to staan)
had hij het in oen onbedacht oogenbhk
weggeschonken eigendomsrecht van rijn
stuk terug kuifhen krijgen. Doch waar hij
clat niet deed, en alleen maar nijdig weg
liep
Overwegende zegt het vonnis o. a.
dat niemand zichzelf recht kan doen (en
dat is maar goed ook, want waarvan zou
den andere de rechters, de advocaten, de
griffiers en deurwaarders moeten leven?)
overwegende enz., enz., enz.
stolt vast, dat het stuk „Lc Pecheur
d'Ombres" het eigendom is-van 't. Maison
do l'Oeuvre op de voorwaarden der over
eenkomst van 2 Maart 1921,
stelt vaet, dat Lugné-Poë liet recht heeft
zich te verzetten tegen allo opvoeringen,
tot stand gekomen in strijd rnet gen oom do
overeenkomst,
veroordeelt Sarment te betalen aan
Lugné-Poë een bodrog van 1000 francs voor
do tot heden berokkende schade,
stelt vast, clat Sarmo-nt zV hebben te be^
talen een bedrag van honderd francs voor
elke inbrenk in de toekcSnst te constate©;
ren, gedurende tien opvoeringen, welke
termijn verstreken zijnde nader recht za)
worden gedaan, P
verklaart Sarment niet «rakelijk i|y
zijn tegen-eiseh, ri
en veroordeelt hero tot alle toeten.
Gelukkig is het hierbij niet geblevenDifi
typisch geval van recht, dat- geen gerech
tigheid is (summum jus, summa injuria,
zeiden do Romeinen, W hoogste recht is
heb hoogste onrecht en dit. is nog maar.
al te waar) heeft een st-orm van voront--
waardiging doen gaan door do kringen van
alle® wat zich voor too^cel en tooneelkunst
interesseert. Henry Bernstein ©n André
Aintoine o. a, namen het openlijk op voor
hun collega, die het slachtoffer werd van
zijn jeugdig idealisme. Do Union deö
Artistes en de Soci&to des Auteurs sprin
gen voor Sarment in de bres. Hij za) al
thans dc vrije beschikking over zijn stuk
wel terugkrijgen.
Maar dan blijft toch het feit, dat h&t
mogelijk was voor een jong artist, zioh zoo
te doen uitzuigen door iemand, die tot dus
verre den naam had een onzer weinige
sympathieke, proper© toon e el directeuren
te ziju, een kunstenaar kunstbesobermoff,
een bcvorrcUoraar van frk-oho, oorspronke
lijke talenten. En dan blijft toch de l^rdë
levensles ontvangen door een onstuimig,
enthousiast godenkind, dat zichzelf gaf.
edelmoedig,- en dat d© dupe werd van zijn
vertrouwen.
Het .avontuur heeft blijkbaar aan het
Maison de 1'Oeuvre meer nadeel gedaan
don het zou gehad hebben indien Lugnó»
Poë zich niet had verzet tegen het terug
nomen van het stuk door Sarment. AM«h
keert zich ten slotte tot een aanbeveling
voor dezen laatste en tot een reclame voor
't stuk, dat Gemier in het Odéon gaat op
voeren zoodra het vrii zal zijn.
Niettegenstaande de stamr© formule»
aanbidding der rechters, wordt er todK
nog Recht gedaan in Parijs.
LEO FAUST.
Een en houdbare toestand.
Een aboimé wijst op een oriboudbarea
stand hi hot midden der stad. Hot betreft name
lijk de „Keimewegsleeg" (verbinding tuawohart
Haarlemmerstraat en Apothekersdijk), 1 ifotar
breed, door velen herdoopt als „Bonler***! da
Kerraeweg". In genoemd steegje of pomtfje
.staan twee urinoirs, waarvan hinderlijk veel
gébruik gemaakt wordt. Dc lucht in die oir\re-*
ving is daardoor zoo onhoudbaar, da* men,
nooit ramen open kan zetten. Daarbij komt nosf
hot hinderlijk gehol van -de jeugd door £ft"e
poort, muren en ramen bovcomdien bon dwrtfoe-c,
rendo, zoodot de bewoners 'ni en too dfet
de boel afgebroken wordt. Klachten bij B. on
-hebban tot dusver absoluut niet geholpen. Ia-
zonder dringt er alsnog op aan, dat bedoeld©
stoög zal worden afgesloten.
A. dc B., tc L Lcdden, Leiderdorp, Ha-t
aerawoude, Wadulingsvecn, Gouda, Haastrecht,
Vlist, SchcoilhoveQ, Nicuwpoort, Goudriaan,
SLingcland, G»orinahem, Woudrichem, Alm-
koiik, Daaecu, K«Maen*3V©er, Gecrlruidenlierg,
Oesku^hcut, Teteringion, Breda, 92.9 K.M.
Over Rottendam, Moerdijk is 78.2 K.M.
Mej. do L te L. Recht hebt u cr niet op,
idodi het is wel billijk, dat men u iets ver
goedt.
P., tc K. Ja.
Mej. S., tc L. Mevrouw kan het weige
ren. MlsscLicn is er nog wel oen schikking!
mogelijk. Bespreek het nog ecna
Do V., te L. Als uw /zuster met van hem
wil scheiden, is er niets aan tc doen.
J. V., tc L. Als een gevonden voor
werp, waarvan men aangifte heeft gedaan
bij de politie, na^drie jaar niet is opgc*
vraagd cn de eigenaar er van onbeken
is gebleven, mag xrw het als eigendom t>e"
schouwen.
Mej. B., te L. Dc laatste uitvoering
van de tooneelvereeuiging „Nut en Ver
maak" had plaats 14 November van d»«
jaar, de voorlaatste in April 1922 en
Februari a. s. zal een bal-masqué vror
gegeven.
H. .T. M. P., te L. De oppervakte van
Nederland is 596.5 vierkante geogr-
waarbij de Zuiderzee, do Wadden en
Nederlandscb gedeelte van den °voj.,
niet in rekening zijn gebracht. De
king bedroeg Op 31 Dec.. .1919 6,831. --
