LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 9 December.
Tweede BBad. Anno 1922
FEUILLETON.
|Db Man met tien Zwarten Baard.
I clan oRoreorst wel verzekeren,
TWEEDE K«B.
UIT ONZE STAATSMACHINE,
No* 19254.
g BUITENL. WEEKOVERZICHT.
a
jVaiflieer dit onder de oogen onzer lezers
I fcoint, is te Londen weer eens een conferentie
I Gjapai van de grootmachten der gerLieer-
I aamgevuld met België. De hoeveelste
I conferentie dit is sinds het sluiten van den
|.,Yredef\ we weten het niet meer, we zijn
I den tel kwijt jGn hoevele er nog op volgen
len.... Deze samenspraak moet dienen,
ipm een eenheidsfront te vormen voor de
I conferentie van Brussel, waar de schadever-
Ircodingsalfaire opnieuw en dan .definitief"
Ipl worden beslist Wie lacht daar om dat
Idefinitief? Een zacht eitje zal dat vormen van
I een geallieerd eenheidsfront niet zip,
dat is zeker. Men schijnt in Frankrijk na
Idea val van Lloyd George een oogenblik te
tobben gedacht dat nu op meer medewer-
Ifcing van Engeland in deze aangelegenheid
viel to rekenen, maar deze hoop is groo'.en-
Ifeda al weer verdwenc-n. En zeker terecht
I Even sterk als voor Lloyd George geldt voor
Iflonar Law de noodzakelijkheid bet hoofd
Ito bieden aan de werkloosheid, aan de mu-
Ibise in zaken en al die andere dingen, die
I momenteel het economische leven drukken,
Ier. slecht past in dat kader een meehelpen
I om Duitschland nog dieper in het moeras te
Idrtikken, wat toch beslist zeker het gevolg
koi zijn van de diverse sancties, waarvan ae
IFrsnsche regeering zwanger gaat Voor lrjfs-
Iteiioud, het zij zoo, maar dat verandert in
I wazen aan de zaak niets. Op het bereiken
\m eeei compromis tusschen Eugeland en
Frankrijk is blijkbaar alle aandacht gecon-
Icofltreerd. Wat wel eenigszins uit het oog
Idoet verliezen, dat Italië onder Mussolini's
lleiding niet langer meer is een mindere,
Ifct het huidig Italië minstens gelijkgerech-
Itigd wil zijn en zich doet gevoelen, zie b.v.
I Mussolini's pog'.ng om de conferentie te Bou
logne te doen plaats hen ben in plaats
lyan te Londen, wat echter dit keer niet is
I opgegaan. Of de opperleider der zwartliem-
|dêfi bevreesd is voor zeeziekte?
In Duitschland is de actie tegen verdere
Inzetting van het Rijngebied onverflauwd
Iroortgezet en de haat is nog aangewakkerd,
Idoor den eisck van den Gezanteoraad, dat
lée Beiersche steden Passau en Ingolstadfc
ais schadevergoeding voor den smaad, de
|k&d te-commissie voor onderzoek naar ver-
Ifcorgên wapens aangedaan, ieder 500.000
I goud-mark moeten betalen, afgezien van de
officieel© excuses enz. De relletjes wil men
I- cn terecht niet goed praten, maar zoo'n
|boeto aan een paar eenvoudige provincie-
>s in „vredestijd", is wel geëigend
lom kwaad bloed te zetten, 't Is wel de tijd,
lom thans op Duitschland zulke aderlatingen
■too to passen. Van betalen door de plaatsen
■schijnt dan ook geen sprake te zijn en
■Beieren denkt er evenmin aan. Daar is trooi-
pens deze vernedering koren op den molen
■der nationalisten pur sang, dus van de mo-
I rare kisten. Over blijft riu nog het Duitsche
Irijk om de boete in verzoeningsnaam dan
Inaar te voldoen. Qf het-echter zender meer
■daartoe zal overgaan?
I Dit alles heeft voor een deel de coufe-
Irentie to Lausanne op den achterg ond ge-
Ifchoven, hoewel de daar behandelde kwestie
I et evenzeer een is du premier erdre. Te
Iüecr, waar men to Lausanne tot een scliik-
I king moet komen of tot oorlog. Een tusachen-
Irog lijkt niet wel mogelijk. De beide groote
pimteai zijn aangesneden, n.l. de capitulaties
en do vrije doorvaart door de zeeengten.
I De eerste behandeling van het vraagstuk der
I Dardanelles en Bosporus, al een 1 Va eeuw
load, n.1. sinds den tijd, dat Turkije's macht
■ging tanen, deed de conferentie in een cri-
lliek stadium komen. Waarvan de Russen de
lloofdschuldigen waren. Tsjitsjerin schjjnt
Itr toch op uit to zijn, om een schikking
lïoor zoover dat in zijn vermogen ligt en
Itamengaat met een niet laden der volle
Iteranlwcordelijkheid op sovjet-Rusland te
I verijdelen eo hij heeft de Turkey aanvanke
lijk aangezet tot eon uiterst starre houding.
I Later, en dit moet voornamelijk op rekening,
Igttet worden van den Amerikaan Child,
dio daar te Lausanne meer is dan toehopr-
lder alleen, trokken de Turken wat bij, zich
Ikö makend van de Russische drijfkracht.
Uit dit Amerikaansche optredsn put men de
hoop, dat Amerika ook verder zich meer met
1 de Europeesche aangelegenheden zal gaan
■■laten, maar helaas is o.i. daarvoor nog
geen voldoende reden aanwezig. Dat in dit
speciale geval Amerika mee gaat doen, komt
o.L'alleffl uit eigen belang. Aan het zeeëng-
ten-vraagstuk zitten groote petroleumbelan-
gen vast en hoe Amerika daarop gebrand
is, is zeker bekend genoeg.
Maar hoe het zij, het Russische optreden
heeft althans dit gunstig gevolg gehad, dat
de geallieerden uit hun tent zijn gelokt on
hun voorstellen hebben bekend gemaakt,
nadat tevoren nog eerst in dit opzicht een
eenheidsfront had moeten worden gevormd.
Wat wel een schril licht werpt op de z g.
eenheid, waarin men conferentie-waarts was
gegaan! Die voorstellen vielen mee. In de
pKLctrjk komt er toch van de vrjje doorvaart
zoowel voor koopvaardij- als oorlogsschepen
weinig meer terecht, vooral niet, wanneer
er oorlog is. Op zich zelf genomen is daar
om ook al begrijpelijk, dat de Turken bij-
schikten. Theoretisch wordt wrFswaa? geheel
gebroken met de Russische idee, waardoor
Turkije geheel en al souverein blijft en de
Zwarte Zee wordt een soort Russisch meer,
maar practise li scheelt het toch niet veel,
alle mooie woorden ten spijt Met de vrijheid
wordt tegenwoordig immers geregeld ge
sold? De Turksche teg nvoórstellen mosten
geëigend zijn voor een compromis, doch
daarover is ons nog te weinig bekend om te
durven oordeelcn.
Inzake de capitulaties doen de Turken ook
water in hun wijn. Hun verzet tegen toela
ting van de neutralen is opgegeven cn de
oplossing schijnt nu daarin te worden ge
zocht, dat de vreemdelingen wel voor Turk
sche rechtbanken komen, maar dat voor hen
zal gelden de wetgeving van 't eigen land.
Summa summarum, is er dus wel een wen
ding ten goede gekomen, maar men is er
nog niet!
Hetzelfde geldt voor Ierland. Zoid-Ierland
heeft nu zijn grondwet, die het maakt tot
een Dominion, maar do republikeinen, hoe
zeer ook teruggedrongen, willen nog altijd
niet van den strijd afzien. De voorl'oopige
Iersche regeering schijnt den guerïlla-oorlog
thans echter to willen beantwoorden met
een even bloedige wraak "volgens de oude
lous: oog om oog en tand om tand. Of het
helpen zal?
Noord-Ierïand moet van aansluiting bij
het Zuiden nog niets hebben, doch dit was
vooreerst niet anders te verwachten. Da tijd
zal aan een hcreeniging hard, hard moeten
werken
De economische toestand van Brazilië
Groote feesten cn tentoonstellingen zijn in
Brazilië gehouden oln het feit te herdenken
dat voor honderd jaren deze grootste der
2..id-Amerikaansche sla-ten zich onafhanke
lijk verklaarde. Hot belang, dat ons land bij
Brazilië heeft, is iu de laatste, lijden groo-
ler geworden; wij herinneren cr bijv. aan,
dat een Nederlands che bankinstelling, dc
Hoilandscho Bank voor Zuid-Amcrika, ha
re vertakkingen.in Brazilië hc-eft. In dat
verband achten wij liet niet ondienstig hel
ecu en ander omtrent den economlschcn
toestand van liet land mede te deeicn
ïn de eerste plaats willen wïj mem oree
ren, dat in 1822 hét aai dal bewoners van
Brazilië werd geschal op 4.200.000. Bij hel
bc-gin van het republ ikeins'che regiem (1889)
werd do bevolking op 14.333.915 bewoners
aangenomen; de laatste volkstelling in 1920
gaf een totaal van 30.635.005 bewoners.
In dc laatste dertig jaren is Brazilië sterk
vooruitgegaan. Het recordjaar der Brazi.
liaunsche handclsbcv/cging was 1920, met
een invoer bedragende 2.090.633 con los en
een uitvoer van 1.752.411 con los. In 1889 wa
ren deze cijfers 215.508 conlos voor den in
voer cn 237.251 conlos voor den uitvoer, de
handelsbeweging was dus in bedoelde pe
riode tot moer dan het achtvoudige geste
gen.
IIoc schitterend deze cijfers ook voor het
jaar 1920 waren, het feit, dat de invoer den
uitvoer overtrof" was voor Brazilië een min
der goed teeken. Brazilië heeft aan hel bui
tenland zulke geweldig groote verplichtin
gen, dat het alle zeilen moet bijzetten een
gunstige Iïandelslialans tc hebben, d.w.z.
cr voor tc zorgen, dat de waarde van zijn
uitvoer die van den invoer overtreft.
'Aan het einde der monarchistische regee
ring had Brazilië een huitenlandsche soliuld
van pl.m. 23.000.000. in 1910 werd deze ge
taxeerd op ruim 77.300.000 cn 140.000.000
Francs, ierwij 1 dc raining van twee jaar ge
leden ruim 103.000.000 cn idem 322.000.000
Francs beliep. Met liet geld dezer leeningen
heeft Brazilië zijn spoorwegen gebouwd,
zijn havens verbeterd, zijn steden uitge
breid enz. Verschillende Braziliannsche sle
den en staten hebben individueel ook Icc-
nïngen met het buitenland gesloten. In hel
geheel raamt men de verplichtingen, welke
Brazilië aan het buitenland heeft in den
vorm van betaling yan rente en aflossingen,
waar nog bijkomen dc opbrengst van bui-
tenlandsche ondernemingen ïn Braz.ilië op
circa 30 000.000. Het is dus voor Brazilië
van het allergroot^e belang zijn uitvoeren
te zien toenemen en wél zoodanig, dat deze
sterk de invoeren ghan overlrelTcn. Wij ge
ven hieronder de in- en uilvoe.rcijfers van
1901 mol die van 1921 vergeleken.
TTitvoer 1901 860.927 conlos* 40.690 nno
Invoer 1901 448.350 contos" 21.377 000
Voordeclig saldo'
19.245.000
TTitvoer 1Q°t 1.709.799. con tbs £58*97 000
Invoer 1921 1.689.390 conlos £60.468.000
't
Nadfvlig sahTol _j. 1.891000
Wij hebben de cijfers voor 1920 reeds ge
noemd. Men ziet, dat in 1921 hel nadcelig
saldo reeds aanzienlijk was geslonken. In
hel loopenclc jaar doet zich het verblijdend
verschijnsel voor, dat dc uitvoeren al weer
dc invoeren gaan overtreffen. Dc cijfers tot
cn met Juli zijn reeds bekend cn toonen een
saldo ten gunste van Brazilië .van circa
11.000.000 aan.
Als men vraagt, waaraan dit wisselvallig
karakter van de Braziliaansche handelsba
lans is toe tc schrijven, dan hebben wij
hierover slechts één antwoord: aan de kof
fie. Met dit huiselijk product staat en valt
eigenlijk de geheele huitenlandsche handel
van Brazilië. In 1921 bedroeg de totale
waarde der uitgevoerde lcofHe alleen twee
derde der waarde van alle uitgevoerde ar
tikelen.
De stijging van den koffieprijs heeft dus
op handelsbalans een zeer grooten in
vloed. Dc hoeveelheid koffie, die in dc eer
ste zeven maanden van dut jaar werd uit
gevoerd, is 40.000 balen minder, dan die in
de overeenkomstige periode van 1921 werd
geëxporteerd. Toch is de waarde van do
uitgevoerde koffie dit jaar aanzienlijk meer
dan die van verleden jaar; in genoemde ze
ven maanden van dit jaar was de waarde
23.569.000 en verleden jaaT 17.300.000 of
6.2 milliocn minder.
Van zijn overige voornaamste producten
beleeft Brazilië minder genoegen. Zo-o werd
in de eerste zeven mfianden van dit jaar
1.600.000 aan suiker uitgevoerd, legen
3.500.000 in 1920, Is deze cultuur dus ach
teruitgaande, ook met de Braziliaansche la-
bak gaat hei niet naar wensch. Wij vinden
voor dit jaar een waarde aan uilgevoerde
tabak van 621.000 tegenover ongeveer liet
dubbele „bedrag in liet jaar 1913. Slechts de
katoen-export is stijgende, ofschoon de ge
steldheid van den Braziliaanscihen bodem
een veel groolere uitbreiding dezer cultuur
zou mogelijk maken. In de meermalen ge
noemde periode van dit jaar werd voor een
1.800.000 aan katoen uitgevoerd. Iloe wei
nig dit bedrag beteekent, leert de vergelij
king, dat de totale invoer van ruwe katoen
in Engeland gedurende het jaar 1920
250.000.000 bedroeg.
De zwakkere houding van Brazilië te
genover het buitenland in de laatste jaren,
wanivan wij hier voren het een en ander
hebben medegedeeld, heeft tengevolge ge
had, dat de Braziliaansche valuta sterk on
der pari is gedaald. Thans noteert de m il reis
te Londen in de buurt van 6 d. legen een
paiileil van 1 Sh. 4 d. Deze depreciatie heeft
tengevolge gehad, dat men voor den dienst
van de Braziliaansche staatsschuld is gaan
vreezen en verschillende koersen zijn te
rug goloopen. Later is hierop eenig herstel
gevolgd, het valt Brazilië natuurlijk moei
lijk, gezien dc huidige omstandigheden, aan
zijne huitenlandsche verplichtingen te vol
F.cn avontuur van Ralph Smith, detective,
door
EDUARD HOBEL.
(Nadruk verboden).
I»)
Het bleek later, clat Ralph zich met de-
tdfdo vragen bezig hield. Wij hadden wel
dan een uur zwijgend naast elkaar
tdoopen, ieder alleen met zijn eigen ge-
c^chtea, elk voor zich den besten uitweg,
kokend uit den doolhof, waarin wij ons be-
Ration. Eindelijk scheen Ralph te ontwa-
I uit een diepen droom, en zich er van
I kwust te worden, dat hij gezelschap had
I zijn wandeling.
I »«Ik goloof, dat ik niet erg hartelijk te-
I trover j6 Eddic," begon hij zich te
j |eTontschuldagen ,maar ik hield mij met
I 'j; interessante geval bezig, waardoor ik
I ll|j zoodanig m beslag liet nemen, dat ik je
|Éödeei vergat/'
"0, het is niets," zeide ik; ,,maar je
I ®°®t mij nUj bijwijze van vergoeding, een3
1wat je van de zaken denkt, zoo-
J l.'J'0 op het oogenblik staan
Ivf-Hh protesteerde, doch begon ein-
tes 0nS eenvoudig is, en
kgeruimen tijd bezig houden,
to» i 01 een v^rScvoel van,.al geef ik
Tai at een detective zich niet door zijn
gevoelens mag laten leiden dab wij
L o voor vreemde verwikkelingen sullen
komen te etaan. Misschien vergis ik mij.
Dat zal de toekomst moeten leeren. Nu,
voor het oogenblik, nebben wij ons onledig
«te honden met een zekeren Corner en diens
medeplichtige. Ik gc-Laof, Eddie, dat, wan
neer ik je nu vroeg, wie Corner is, je mij
wel antwoord zou kunnen geven."
„Zeer zekerCorner zal de Bankroover
zijn wanneer.
„Wanneer de medeplichtige het ridet is,"-
viel hij mij in de rede. „Dat wilde je zeg
gen, is 't niefc? En je kwam daartoe, om
dat Corner er niet uitziet als een mdrsda-
diger."
„Ja, want.
„Je laat je dus weer leiden door je ge
voelens Dat zou je immers niet meer
doen? Overigens, wil je dan eens verkla
ren, hoe het medaillon in de Bank terecht
kwam? Was heb Corner niet, die het kwam
halenwas bet Corner niet, die het -ook
nu nog bij zich had? Uit de om ta: digiheid,
dat de medeplichtige den hooft'to an aan
gaf, - valt in tusschen de gevolgtrekking te
maken, dat hij degene wel aal zijn geweest,
die het onderhoud heeft gewonschfc, en dit
door middel van het medaillon aan Corner
te kennen heeft gegeven."
„Dio redeneering is heel zwak, Ralph,"
merkte ik op.
„Zeker; maar toch beter dan een theorie,
die, als de jouwe opgebouwd is op sympa
thieën, vindt je niet?"
Ralph had gelijk! Ik liet mij maar een
zijdig leiden door de gedachte, dat Corner
niet het uiterlijk had van ee<n misdadiger,
en dus daarom ook do eigenlijke roover
wel niet zdu zijn.
„Wat denk je van die vreemde woorden,
welke wij den medeplichtige hebben hoo-
ren uiten?" vroeg ik.
„Och, ik voor mij houd het er voor, dat
hij Corner een standje maakte voor zijn
domheid, het medaillon te verhezen. Je
ziet, dat dit klopt met mijn theorie. Jam-
mor genoeg, dat wij het geheele gesprek
niet hebben gehoord. De woorden: „En
denk om het medaillon," hadden natuur
lijk ten doel, Corner er nog eens aan te
herinneren, dat hij eventueel© berichten
voor zijn medeplichtige in geheimschrift in
het medaillon moest verzenden."
De verklaring, dde Ralph hier had gege
ven, och een workelijk de juiste te zijn.
Eén ding wilde ik echter nog gaarne van
hem weten
„Hoe denk je nu de misdadigers te vat
ten, en het geld terug te vinden, Ralph?"
„Dat zal je wol zien 1 Nu stappen wij in
dc auto," zeide hij kortaf, "na een huur
auto aangeroepen te hebben. Wij 6 tap ton
in, en, ons in de kussens neervlijend, lieten
wij ons naar huis brengen.
Wij waren blij, toen wij na octn drie
kwartier rijden, in onze woning aankwa
men; wij hadden een. vermoeienden nacht
achter den ruig Mac Grevor was' natuur
lijk nog niet terugom drie uur 's mor
gens was het niet gemakkelijk een auto te
laten repareeren, en daarbij kwam nog,
dat de auto zich niet meer op eigen kracht
kon voortbewegen om zooveel mogelijk tijd
te winnen, hadden wij immers doorgere
den, tot cr geen druppel benzine meer over
was
Wij begaven ons onmiddellijk ter ruste
Ralph had, sedert wij in de auto zaten,
geen woord meer gesproken, en ook nu
scheen hij niet meer vanzins, de zaak op
nieuw aan te roeren, zoodat ik, zijn voor
beeld volgende, ook maar naar bed ging.
Den volgenden morgen kwam de zon, dio
doen. Sommige Braziliaansche staten cn
steden^ als Para cn Bahia, zijn in gebreke
gebleven "hunne coupons op de uitslaande
buitenlanösche leeningen te voldoen, doch
de Yercenigde Stalen van Brazilië hadden
zich voor deze leeningen niet aansprakelijk
gesteld. Het spreekt vanzelf, dat de geheele
staal over meer hulpbronnen beschikt en
alles" zal aanwenden, om de moeilijkbeden
het hoofd te bieden. Ilc-t land heeft zulke
schallen in zijn bodem, welke nog in ont
ginning moeten komen, dat de mogelijkheid
van een nog intensievere ontwikkeling dan
deze van de laatste 30 jaar alleszins aanwe-,
zig is.
(Vervolg van gistere n).)
Staatsbegroolïng voor 1923.
Hoofdstuk VI (Marine).
Voortgegaan wordt met de bchan<3eling
van Hoofdstuk VI (Marine).
De algemeen© beschouwingen worden
voortgezet.
De Minister van Marine, de heer WES-
TERVELD beantwoordt* de sprekers, in
de eerst© plaats den heer Marchant, tegen
wien bij lijnrecht ingaat. Spr. acht het on
verantwoordelijk dat Nederland ©n Indië
zich van him marine kunnen ontdoen.
Overigens verwijst spr. naar het debat
over de Vlootwet. Spr. lieefb zijn benoe
ming als Minister aanvaard om te trach
ten opze marine zoo spoedig mogelijk op
behoorlijk peil te brengén, gelijk hij dit
bij de installatie van de Gommcssie voor
de Vlootwet onlangs heeft uiteengezet.
Spr. wil op het rapport dier commissie
niet vooruitloopen, maar hij wil alleen
zoggen dat zTi het. niet tot standkomen van
de Vlootwet gelijk staat met liquidatie
der vloot.
Vervolgens geeft hij eonige inliohtingen
over de kwestie van de vlootbasis, die in
Indië grondig is onderzwht.
Over de samenvoeging van de departe
menten van Oorlog en Marine spreekt de
Min. niet van politiek standpunt. Om be
zuiniging te krijgen is samenvoeging niet
noodig. Het is even onmogelijk orn e>on
zoetwatervisch en een zoutwatorvisch in
één ba/ssin te laten leven, als het onmoge
lijke cle twee departementen van Oorlog
en Marine samen te voegen. Evenmin is
samen voeging der luohtvaarlafdeelingen
mogelijk omdat de belangen daarvan zeer
uiteenloop en Alleen samenvoeging der
werkplaatsen is misschien mogelijk.
Aangezien een deel van de Marine in
Indië moet vertoeven en liet orgaan tor be
sturing hiér vertoeft lijkt het wel eens of
dat; orgaan topzwaar is. Voor do'beman
ning van de vloot dient wel zorg besteed to
wordbn 1c do- Vlootwet is aan dit punt
veel aandacht gewijd.
De pensioenen worden bij de» Marine op
jeugdigen leeftijd verleend. Daardoor vor
men die een drukken den last en het is dus
wel gëwenscht de leeftijdegreiLS te verhoo-
gen.
Omtrent den geest onder het personeel
acht spr het pessimisme van de>n heer Ter
Hall overdreven. Men moet die stemming
niet b co-orde el en naar hetgeen in vakbla
den wcaxlt geschreven.
Verdere vermindering van personeel bij
dc Marine dan reeds plaats had. acht spr.
niet verantwoord.
Het varen van de Pelikaan is uitgesteld
tot het einde van 1923 met het oog op de
Indische financiën en op voorstel van den
G ou verneur-Gen eraal
De verzorging der geestelijke belangen
zal bij spr. even goed zijn als bij spr.'e voor
ganger. De regeling voor hot Katholieke
personeel is ook afdoende.
Het verbod van de jeugdige sohepelin-.
gen om lid te zijn van do vakorganisaties
aoht spr goed Hij sluit zioh in dit opzrlolit
bij zijn ambtsvoorganger aan. Aansluiting
zou verkeerde gevolgen hebben.
Behoud van de rijkswerven acht spr. ge-
wenseht zooLang er een vloot is. Óp die
werven kan niet alles gemaakt worden.
Nopens het georganiseerd overleg zegt
sipr. dat hij wel bereid is met dc hoofdbe
sturen van organisaties te spreken. Dio
zijn echter niet altijd ten volle ter zake
kundig en daarom heeft spr. o.a. verzocht
uit het personeel van de werven ook ver
tegenwoordigers te kiezen.
De heer TER HALL (Y. B.) dient een
motie in, waarin de Kamer als haar oor
deel uitspreekt, dat do pensioenen van de
oud-gepensionnec.rdenvallende buiten de
pensioenwetten 1918'22 onvoldoende zijn
en den Minister uitnoodigt voor do geval
len waarin dit tot een noodtoestand leid^
de, maatregelen te nemen.
Art. 1.
De heer BRAAT (Platt. Partij) vraagt
stemming over art. 1 het traktement van
den Minister bevattend. Hij acht een af*
«onderlijk Departement niet gowonscht.
Dinsdag stemming.
Bij art. 2>1 klaagt de heer VAN DER,
BILT (R -K over te veel personeel bij het
Koninklijk Instituut. Op 100 adelborst-en'
zijn nu 90 man personeel.
De MINISTER, verzekert dat hij cBe mo«
gelijkheid van inkrimping van het perso
neel ernstig zal overwegen.
Bij artikel 30 verdedigt de heer HUGEN*
HOLTZ (S D.) üet toestaan van het dra-»
gen van burgerkleeren Ln Indië aan den'
wol, omdat men daardoor aan den boycot
van do burgermaatschappij kan ontkomen*
Do MINISTER zal dit punt nog eens
overleggen met zijn ambtgenoot van K<*>
lonnën.
Bij art. 89 bespreekt da heer HUGEN-
HOLTZ (S. D.) het loodswezen en verde-»
cligt nogmaals do overbrenging van den
loadedienst naar Hoek van' Holland.
De MINISTER betoogt, dat thans nog
geen overbrenging van den loodsdienst
naar Hoek van Holland wenschelijk is. Het
loodswezen moet blijven waar dit het
meest noodig is.
De begrooting van Marine js afgehan*
deJd. De eindstemming er over heeft
Dinsdag plaats.
De vergadering wordt verdaagd tot
Dinsdag één uur. Dan is aan de orde de*
wijziging dhr Lager Onderwijswet.
(Nadruk verbaden.)
Het voorstel-Fleskcns c.s.
Indertijd, dat is in dit geval in den loop
van hot vorige zittingsjaar der Tweede
Kamer, is diooa* do heeren Flcokens, Hormans,
Stulemeijer, van Rij zo wijk, Wintermans,
Pools en Romans con initiatief-voorstel inge
diend, dat tot doel had, om, in aanmerking;
genomen de keerockende malaise in onze nij
verheid en dc toenemende werkloosheid' in
sommige vakken, aan de Regeering de be
voegdheid te verleonen, om invoerverboden
vooir door haar aan te wijzen artikelen uit te
vaardigen, maar haar evenzeer de vrijheid
te geven daarop uitzonderingen toe te laten.
Onder dagtcekening van 23 November 1922
is het Voo-rlooipLg Verslag omtrent dit wets
voorstel vorsobcncn en al gelooven wjj niet,
dat er voor aanneming: van d!at voorstel veel
kans is, hot komt ons toch wel wenschelijk
voor liet een en ander uit dat V. V. aan te
stippen, omdat het hier geldit een kweotio
van protectie in den hoogsten graad. Het ligt
voior de band, dat wij het meest den nadruk
loggen op of do meeste aandacht schenken'
non dc bezwaren, diio togen het voorat cd zijn
ingebracht. Het spreekt, zanzedjf, dat de ver-*
dodigens van het voorstel het in hoofdzaak'
met de voorstellers eens zijn, al zijn ook zij
geen onvoorwaardelijke bewonderaars, zooals
zal blijken. Pro tec. ion i Hen cn VTijhandelaara
kunnen bij zulk een voorstel vrij scherp te
genover elkander komen tc slaan.
Allereerst werd er bezwaar tegen geopperd
d'at voor deze aangelegenheid van het recht!
van initiatief gebruiik was gemaakt Het
voorstel treli beoogt con geheele omkeering
in onzo handelspolitiek en men meende, dat
daartoe niet moolit worden overgegaan, zoo
lang do Kamer niet beschikt over de noodige
gegevens omtrent do gevolgen. Die gevolgen
nu kan de Regeering, die over allerlei gege
vens beschikt, verschaffen één of racer le
den der Kamer kunnen dat niet cn de voor
stellers doen zelfs geen poging om de gevol
gen aan te duiden. En nu kunnen de voorstel
lers cn op hun raad de Staten-Gcncraal wel
aan de Regeering de bevoegdheid* geven om
in mijn kamer scheen, mij wokken. Het be
loofde een zeldzaam mooie dag te worden,
er was geen •wolkje aan den hemel
c.an groote tegenstelling met deh, mist, die
or de laatste dagen had gehangen Ik nam
ecai koud bad en kleedde mij vlug aan.
Geheel opgefniecht kwam ik beneden.
Ik trof Ralph reeds aan de ontbijttafel
aan. Na-dat hij mij viool ijk goeden morgen
had gc-wcmscht, vertelde hij mij, dat Mac
Grevor zoo juist was thuisgekomen.
„Ik heb hem gevraagd," ging bij voort,
,,te wachten met zijn verhaal, tot jij bene
den zóu zijn gekomen. Eet dus een beetje
vlug, want ik ben org beniouwd, wat wij te
hooren zullen krijgen!"
Toen ik klaar was, werd Mac Grevor ge
roepen. Hij zag er vermoei# uit; r'^ n--*k
gelaat vertoonde de sporen van den zwa-
resn en inspannen don nacht, dien hij aouier
den rug had.
„Vertel ons eerst eens, wat cr van do
auto is geworden, Mac Grevor 1" vroeg
Ralph op vriendedijken toon.
„Wel, heeren, toen u zoo vlug do auto
ha-dt verlaten, was het eerste, wat ik deed,
te onderzoeken, of er in de nabijheid eem
of andere winkel was, waar ik benzine zooi
kunnen krijgen, want ik had op de kaart,
die ik van u heb gekregen, gezien, dat het
naar de dichtstbijzijnde autozaak minstens
tien minuten rijden was. Ik vond werke
lijk ©en -drogist, dien ik uit zijn bed trom
melde, on dee mij na lang loven en bieden
voor een schandaligen prij3 een bus ben
zine leverde. U. ziet, dat het toch maar
goed is, dat ik overeenkomstig nw verlan
gen altijd ruimschoots geld bij mij heb.
De auto kon dais weer rijden, en ik bracht
baar naar do a-utozaak. Daar werd ik, na
lang- toeteren!,, opengedaan door een oude
juffrouw, die or eindelijk in wilde toe^
6temmen, dat ik don wagen in de garage
zette, en daar wachtte, t-ot het pc-irsoneel
kwam. Om zeven uur versoheen er iemand,
die mij kon helpen. Nu ben ik weer hier en
do auto staat weer tot uw l>e?xihikking
„Keurig, hoor!" riep Ralph uit. De
trouwe chauffeur voelde zich zeer gevleid,
„Ën vertel nu eens, wat er met hot ben
zine-reservoir was gebeurd I" vroeg Ralph
verder.
„Er was moedwillig een gat
in geboord," zeide Mac Grev-c-r.
„Wat?" stoof Ralph op „Een gat is
boord?"
„Ja, mijnheer, en wel op zoo'n plaaits,
dat bij een zelfs niet al te vluchtig onder
zoek het niet ontdekt zou kunnen wor
den
„Wie kan dat nu hebben gedaan vroeg
ik verbaasd.
„Natuurlijk iemand, die er belang bij
had, Eddie i En zelfs zeer waarschijnlijk
Corner of zijn vriend. Zij zijn geslepen ge
noeg, om te vermoeden, dat de adverten
tie niet zoo geheel onschuldig was, en zij
hebben het zekere voor het onzekere willen
riemen. Zij hoopten, dat wij den moed
zouden opgeven, als wij bemerkten, dat wij
te laat zouden komen. Maar zij hebben bui
ten -onzen bekwamen chauffeur gerekend 1"
Mac Grevor kreeg een kleur van trots.
„Maar zeg eens, Mac Grevor, lioe heb»
ben zij gelegenheid gehad, bij do auto 14!
komen
JWordf vervol gij.
